1. Kehidupan Awal dan Latar Belakang
Bahagian ini mengkaji latar belakang dan pendidikan awal Agnes Moorehead, serta permulaan kerjayanya dalam dunia lakonan.
1.1. Kehidupan Awal dan Pendidikan
Agnes Robertson Moorehead dilahirkan di Clinton, Massachusetts, pada 6 Disember 1900. Beliau adalah anak perempuan kepada Mary (née McCauley), seorang bekas penyanyi, dan John Henderson Moorehead, seorang paderi Presbyterian. Moorehead kemudiannya mendakwa beliau dilahirkan pada tahun 1906 untuk kelihatan lebih muda bagi peranan lakonan. Beliau mempunyai keturunan Inggeris, Ireland, Scotland, dan Wales.
Moorehead mengingati persembahan awam pertamanya pada usia tiga tahun, di mana beliau membaca Doa Bapa Kami di gereja bapanya. Keluarga beliau kemudian berpindah ke St. Louis, Missouri, di mana cita-citanya untuk menjadi seorang pelakon semakin kuat. Ibunya sangat menyokong imaginasi aktifnya, sering bertanya, "Siapakah kamu hari ini, Agnes?" Moorehead dan adik perempuannya, Peggy (Margaret Ann), sering meniru jemaah gereja bapa mereka, dan bapa mereka pula menggalakkan mereka dengan reaksi geli hati.
Sebagai seorang wanita muda, Moorehead menyertai korus St. Louis Municipal Opera Company, yang dikenali sebagai "The Muny". Selain minatnya dalam lakonan, beliau juga mengembangkan minat seumur hidup dalam agama. Pada tahun-tahun kemudian, pelakon seperti Dick Sargent mengingati Moorehead tiba di set penggambaran dengan "Alkitab di satu tangan dan skrip di tangan yang lain".
Moorehead memperoleh ijazah sarjana muda pada tahun 1923, dengan pengkhususan dalam biologi di Muskingum College di New Concord, Ohio. Semasa di sana, beliau juga muncul dalam pementasan kolej. Beliau menerima ijazah kedoktoran kehormat dalam kesusasteraan dari Muskingum pada tahun 1947 dan berkhidmat selama setahun di lembaga pemegang amanahnya. Apabila keluarganya berpindah ke Reedsburg, Wisconsin, beliau mengajar di sekolah awam selama lima tahun di Soldiers Grove, Wisconsin, sambil memperoleh ijazah sarjana dalam bahasa Inggeris dan pengucapan awam di Universiti Wisconsin (kini Universiti Wisconsin-Madison). Beliau kemudian melanjutkan pengajian pascasiswazah di American Academy of Dramatic Arts, dari mana beliau lulus dengan kepujian pada tahun 1929. Moorehead juga menerima ijazah kedoktoran kehormat dari Bradley University di Peoria, Illinois.
1.2. Aktiviti Kerjaya Awal
Kerjaya lakonan awal Moorehead tidak stabil, dan walaupun beliau dapat mencari kerja pentas, beliau sering menganggur. Beliau kemudiannya mengingati pernah tidak makan selama empat hari, dan menyatakan bahawa pengalaman itu mengajarnya "nilai satu dolar". Beliau kemudiannya mendapat kerja dalam radio dan tidak lama kemudian menjadi sangat diminati, sering bekerja dalam beberapa program dalam satu hari. Beliau percaya bahawa radio menawarkan latihan yang sangat baik dan membolehkannya mengembangkan suaranya untuk mencipta pelbagai watak. Moorehead bertemu pelakon Helen Hayes, yang menggalakkannya untuk memasuki dunia filem, tetapi percubaan pertamanya menemui kegagalan. Apabila beliau ditolak kerana tidak "jenis yang betul", Moorehead kembali ke radio.
2. Kerjaya
Moorehead menunjukkan kepelbagaian yang luar biasa sepanjang kerjayanya, membintangi produksi radio yang intens, pementasan pentas yang memukau, filem-filem klasik, dan siri televisyen ikonik.
2.1. Kerjaya Radio
Dalam peranan radio pertamanya, Moorehead muncul sebagai pengganti Dorothy Denvir dalam watak Min Gump dalam The Gumps. Sepanjang tahun 1940-an dan 1950-an, Moorehead adalah salah seorang pelakon yang paling diminati untuk drama radio, terutamanya dalam rancangan CBS Suspense. Sepanjang 946 episod Suspense, Moorehead berlakon dalam lebih banyak episod berbanding pelakon lain. Beliau sering diperkenalkan dalam rancangan itu sebagai "wanita pertama Suspense".
Persembahan Moorehead yang paling berjaya dalam Suspense ialah dalam drama Sorry, Wrong Number, yang ditulis oleh Lucille Fletcher, disiarkan pada 18 Mei 1943. Moorehead melakonkan watak seorang wanita egois dan neurotik yang secara tidak sengaja mendengar plot pembunuhan melalui talian telefon yang bersilang dan akhirnya menyedari bahawa beliau adalah mangsa yang dimaksudkan. Beliau mengulang persembahan ini enam kali untuk Suspense dan beberapa kali dalam rancangan radio lain, sentiasa menggunakan skrip asalnya yang sudah lusuh. Siaran pada 25 Mei 1943 telah dijadikan sebahagian daripada Daftar Bunyi Kebangsaan oleh Perpustakaan Kongres pada tahun 2014. Pada tahun 1952, beliau merakam album drama itu, dan mempersembahkan adegan dari cerita itu dalam persembahan seorang wanita pada tahun 1950-an. Barbara Stanwyck melakonkan watak itu dalam versi filem 1948.
Pada tahun 1941, Moorehead melakonkan watak Maggie dalam program Bringing Up Father yang tidak bertahan lama di Blue Network. Dari tahun 1942 hingga 1949, Moorehead melakonkan watak pembantu rumah datuk bandar dalam versi radio Mayor of the Town. Beliau juga membintangi The Amazing Mrs. Danberry, sebuah sitkom di CBS pada tahun 1946. Watak utama Moorehead digambarkan sebagai "janda pemilik kedai serbaneka yang lincah dengan lidah setajam jarum topi dan hati sehangat musim panas." Moorehead melakonkan salah satu peranan terakhirnya pada 6 Januari 1974, sebagai Puan Ada Canby dalam episod sulung CBS Radio Mystery Theater yang ironisnya bertajuk "The Old Ones Are Hard to Kill".
2.2. Pentas dan Broadway
Moorehead mula muncul di pentas semasa latihannya di American Academy of Dramatic Arts, di mana beliau muncul dalam tujuh produksi sebagai pelajar. Beliau terus berlakon di teater sepanjang kerjayanya sehingga beberapa bulan sebelum kematiannya.
Peranan pentasnya termasuk jelajah kebangsaan Don Juan in Hell karya Shaw, yang dibintangi bersama Charles Boyer, Charles Laughton, dan Cedric Hardwicke. Beliau juga terlibat dalam pertunjukan pra-Broadway untuk muzikal baharu The Pink Jungle. Beliau muncul dalam produksi Broadway Don Juan in Hell pada tahun 1951-1952, dan Lord Pengo pada tahun 1962-1963. Moorehead juga menjelajah secara nasional dengan persembahan seorang wanita bertajuk "An Evening with Agnes Moorehead" selama lebih 20 tahun, yang kemudiannya dikenali sebagai "The Fabulous Redhead" dan pada pertengahan 1960-an sebagai "Come Closer, I'll Give You an Earful". Beliau juga muncul dalam The Rivalry (jelajah, tetapi menarik diri sebelum debut di New York), Prescription: Murder, dan High Spirits (sebagai Madame Arcati). Pada tahun 1973, beliau melakonkan watak Bibi Alicia dalam adaptasi Broadway Gigi dan mempersembahkan pelbagai lagu, termasuk "The Contract" untuk rakaman pelakon asal. Beliau jatuh sakit semasa produksi ini, menyebabkan Arlene Francis terpaksa menggantikannya.
2.3. Kerjaya Filem
Kerjaya filem Agnes Moorehead bermula pada tahun 1941 dan berterusan sehingga awal 1970-an, di mana beliau membuktikan dirinya sebagai pelakon watak yang serba boleh dan berkesan.
2.3.1. Kolaborasi Bersama Orson Welles
Pada tahun 1937, Moorehead menyertai Mercury Theatre Orson Welles, sebagai salah seorang pelakon utamanya bersama Joseph Cotten. Dalam satu penampilan di The Dick Cavett Show pada 19 Februari 1973, beliau mendedahkan bahawa pada tahun 1922, beliau secara kebetulan bertemu Welles (15 tahun lebih muda daripadanya) ketika beliau baru berusia tujuh tahun di Waldorf-Astoria Hotel di New York City.
Moorehead berlakon dalam adaptasi radio The Mercury Theatre on the Air Welles, dan mempunyai peranan tetap bersama Welles dalam siri The Shadow sebagai Margo Lane. Pada tahun 1939, Welles memindahkan Mercury Theatre ke Hollywood, di mana beliau mula bekerja untuk RKO Pictures. Beberapa pelakon radionya menyertainya, dan Moorehead membuat debut filemnya sebagai ibu kepada watak Welles sendiri, Charles Foster Kane, dalam Citizen Kane (1941), yang dianggap oleh kebanyakan pengkritik filem sebagai salah satu filem terbaik yang pernah dibuat. Moorehead turut ditampilkan dalam filem kedua Welles, The Magnificent Ambersons (1942), dan menerima New York Film Critics Award serta pencalonan Anugerah Akademi untuk persembahannya. Beliau juga muncul dalam Journey Into Fear (1943), sebuah produksi filem Mercury.
2.3.2. Peranan Filem Utama
Moorehead menerima ulasan positif untuk persembahannya dalam Mrs. Parkington (1944), dan memenangi Anugerah Golden Globe untuk Pelakon Pembantu Wanita Terbaik serta pencalonan Anugerah Akademi. Beliau melakonkan peranan kuat lain dalam The Big Street (1942) bersama Henry Fonda dan Lucille Ball, dan kemudian muncul dalam dua filem yang gagal menarik penonton, Government Girl (1943) bersama Olivia de Havilland dan The Youngest Profession (1944) bersama remaja Virginia Weidler.
Menjelang pertengahan 1940-an, Moorehead menjadi pelakon kontrak Metro-Goldwyn-Mayer, berunding untuk kontrak 6.00 K USD seminggu, yang juga membenarkannya berlakon di radio, klausa yang luar biasa pada masa itu. Moorehead menjelaskan bahawa MGM biasanya enggan membenarkan pelakon mereka muncul di radio, kerana "pelakon tidak mempunyai pengetahuan atau selera atau pertimbangan untuk muncul dalam rancangan yang betul." Sepanjang kerjayanya, Moorehead dengan mahir melakonkan watak-watak matron puritan, wanita bujang neurotik, ibu yang posesif, dan setiausaha yang lucu.
Beliau mempunyai peranan pembantu dalam The Youngest Profession (1943), Since You Went Away (1944), dan drama jenayah Dark Passage (1947), yang dibintangi Humphrey Bogart dan Lauren Bacall. Beliau kemudian melakonkan watak Aggie McDonald dalam filem 1948, Johnny Belinda. Beliau melakonkan watak Parthy Hawks, isteri Cap'n Andy dan ibu Magnolia, dalam filem Show Boat (1951) terbitan MGM.
Pada tahun 1950-an, Moorehead terus bekerja dalam filem dan muncul di pentas di seluruh negara. Beliau mempunyai peranan pembantu dalam filem bajet besar Howard Hughes The Conqueror (1956), yang dibintangi John Wayne dan Susan Hayward, sebuah filem yang kemudiannya beliau sesali kerana muncul di dalamnya. Beliau membintangi The Bat (1959) bersama Vincent Price. Beliau muncul sebagai Puan Snow yang hipokondriak dalam filem popular Disney Pollyanna (1960). Beliau membintangi bersama Bette Davis, Olivia de Havilland, Mary Astor, dan Joseph Cotten dalam Hush...Hush, Sweet Charlotte (1964) sebagai pembantu rumah Velma, peranan yang mana beliau dicalonkan untuk Anugerah Akademi Pelakon Pembantu Wanita Terbaik.
2.4. Kerjaya Televisyen
Agnes Moorehead juga mempunyai kerjaya televisyen yang cemerlang, yang memuncak dengan peranan ikoniknya dalam Bewitched dan pelbagai penampilan tetamu yang mengesankan.
Pada tahun 1959, Moorehead menjadi bintang tetamu dalam banyak siri, termasuk The Rebel dan Alcoa Theatre. Peranannya dalam drama radio Sorry, Wrong Number menginspirasikan penulis siri televisyen CBS The Twilight Zone untuk menulis episod dengan Moorehead dalam fikiran. Dalam "The Invaders" (disiarkan pada 27 Januari 1961), Moorehead melakonkan watak seorang wanita yang ladang terpencilnya diganggu oleh penceroboh misteri. Moorehead mendapati skrip itu pelik, kerana ia hanya mempunyai satu baris dialog, pada penghujung cerita. Wataknya terengah-engah ketakutan sekali atau dua kali, tetapi tidak pernah bercakap. Dalam Sorry, Wrong Number, Moorehead menawarkan persembahan yang terkenal dan berani hanya menggunakan suaranya.
Moorehead juga mempunyai peranan tetamu dalam Channing, Custer, Rawhide dalam "Incident at Poco Tiempo" sebagai Sister Frances, dan The Rifleman. Pada 10 Februari 1967, beliau melakonkan watak Miss Emma Valentine dalam "The Night of the Vicious Valentine" dalam The Wild Wild West, persembahan yang mana beliau memenangi Anugerah Emmy Primetime untuk Pelakon Pembantu Wanita Cemerlang dalam Siri Drama.
2.4.1. Peranan sebagai Endora dalam Bewitched
Pada tahun 1964, Moorehead menerima peranan sebagai Endora, ibu ahli sihir Samantha (Elizabeth Montgomery) yang membenci manusia dan bijak dalam sitkom Bewitched. Beliau kemudian mengulas bahawa beliau tidak menjangkakan ia akan berjaya dan akhirnya berasa terperangkap oleh kejayaannya, tetapi beliau telah berunding untuk muncul dalam hanya lapan daripada setiap 12 episod yang dibuat, dengan itu memberikannya masa yang mencukupi untuk mengejar projek lain. Beliau juga merasakan bahawa penulisan televisyen sering di bawah standard dan menolak banyak skrip Bewitched sebagai "hack" dalam temu bual 1965 untuk TV Guide. Peranan itu memberikannya tahap pengiktirafan yang tidak pernah beliau terima sebelum ini kerana Bewitched berada dalam 10 program teratas untuk beberapa tahun pertama ia disiarkan.
Moorehead menerima enam pencalonan Anugerah Emmy untuk kerjanya dalam siri itu, tetapi cepat mengingatkan wartawan bahawa beliau telah menikmati kerjaya yang panjang dan cemerlang, mengulas kepada New York Daily News pada tahun 1965, "Saya telah berlakon dalam filem dan teater dari pantai ke pantai, jadi saya cukup terkenal sebelum 'Bewitched,' dan saya tidak mahu dikenali sebagai ahli sihir itu." Walaupun ambivalen, beliau kekal bersama Bewitched sehingga tayangannya berakhir pada tahun 1972. Sebelum kematiannya pada tahun 1974, beliau berkata beliau cukup menikmati peranan itu, tetapi ia tidak mencabar dan rancangan itu sendiri "tidak menakjubkan", walaupun wataknya yang flamboyan dan berwarna-warni menarik minat kanak-kanak. Beliau menyatakan rasa sayang terhadap bintang rancangan itu, Elizabeth Montgomery, dan berkata beliau menikmati bekerja dengannya. Bintang bersama Dick Sargent, yang pada tahun 1969 menggantikan Dick York yang sakit sebagai suami Samantha, Darrin Stephens, mempunyai hubungan yang lebih sukar dengan Moorehead, menggambarkannya sebagai "burung tua yang sukar."
Pada musim luruh 1964, Moorehead mengambil bahagian dalam iklan komersial 5 minit yang menampilkan pelakon dari Bonanza dan Bewitched, mengumumkan barisan Chevrolet 1965 yang baharu. Moorehead ditampilkan bersama Dan Blocker memuji kebaikan Chevy II '65 yang baharu.
2.4.2. Penampilan Televisyen Utama Lain
Pada tahun 1970-an, kehidupan Moorehead semakin terjejas oleh kemerosotan kesihatan. Pada tahun 1970, Moorehead muncul sebagai wanita yang sedang nazak yang menghantui rumahnya sendiri dalam episod awal Night Gallery bertajuk "Certain Shadows on the Wall". Beliau membintangi bersama Shelley Winters dan Debbie Reynolds dalam filem seram What's the Matter with Helen? (1971) dan mempunyai peranan utama dalam filem pembunuh kapak bajet rendah Dear Dead Delilah (1972) bersama Will Geer, peranan utamanya yang terakhir. Beliau juga mengulangi peranannya dalam Don Juan in Hell di Broadway dan dalam jelajah, dengan barisan pelakon bintang termasuk Edward Mulhare, Ricardo Montalbán, dan Paul Henreid.
Moorehead menyumbangkan suara "Angsa" yang ramah dalam adaptasi Hanna-Barbera 1973 bagi buku kanak-kanak E. B. White Charlotte's Web. Pada Januari 1974, tiga bulan sebelum kematiannya, dua episod yang menampilkan Moorehead (termasuk episod perdana siri itu) disiarkan dalam CBS Radio Mystery Theater, rancangan radio popular yang diterbitkan dan diarahkan oleh Himan Brown.
3. Kehidupan Peribadi
3.1. Perkahwinan dan Hubungan
Pada tahun 1930, Moorehead berkahwin dengan pelakon John Griffith Lee; mereka bercerai setahun selepas mengambil seorang budak lelaki bernama Sean Lee pada tahun 1952. Beliau berkahwin dengan pelakon Robert Gist pada tahun 1954, dan mereka bercerai pada tahun 1958. Dalam wasiatnya, Moorehead menyatakan bahawa beliau "tidak mempunyai anak, semula jadi atau angkat, yang masih hidup atau telah meninggal dunia," menunjukkan bahawa beliau hanya menjaga Sean sehingga ulang tahunnya yang ke-18.
3.2. Kecenderungan Politik
Moorehead jarang bercakap secara terbuka mengenai kepercayaan politiknya, tetapi beliau menyokong Franklin Delano Roosevelt (beliau melakonkan watak Eleanor Roosevelt beberapa kali sepanjang kerjayanya). Beliau juga menyokong rakan karibnya Ronald Reagan untuk pencalonannya sebagai Gabenor California pada tahun 1966.
3.3. Kontroversi Berkaitan Orientasi Seksual
Orientasi seksual Moorehead telah menjadi subjek banyak spekulasi dan pertikaian. Beberapa artikel yang muncul dalam penerbitan akhbar alternatif telah mengenal pasti beliau sebagai seorang lesbian. Paul Lynde, bintang bersama Moorehead dalam Bewitched, menyatakan: "Nah, seluruh dunia tahu Agnes adalah seorang lesbian - maksud saya sangat berkelas, tetapi salah seorang lesbian Hollywood sepanjang zaman." Wartawan Boze Hadleigh melaporkan satu insiden, juga bersumberkan Lynde, di mana, apabila beliau menangkap salah seorang suaminya curang, "Agnes menjerit kepadanya bahawa jika dia boleh mempunyai perempuan simpanan, begitu juga dia."
Dalam temu bual pada tahun 1973 dengan Hadleigh, Moorehead diberi peluang untuk mengesahkan atau menafikan khabar angin mengenai orientasi seksualnya. Beliau memilih untuk tidak melakukan kedua-duanya, menyatakan dengan sinis, "Ya, anda pasti suka meletakkan saya dalam kalangan mereka yang cemerlang! Walaupun saya tidak tergolong dalam kategori yang sama. Wanita-wanita itu lebih cantik daripada saya."
Walau bagaimanapun, rakan karib Moorehead, Debbie Reynolds, menyatakan secara kategoris bahawa Moorehead bukan seorang lesbian. Autobiografi Reynolds menyebut khabar angin itu dan menyatakan ia dimulakan "secara berniat jahat" oleh salah seorang suami Moorehead semasa perceraian mereka. Rakan lama dan penerbit Moorehead, Paul Gregory, bersetuju dengan penilaian ini. Quint Benedetti, pekerja lama Moorehead yang homoseksual, juga menyatakan bahawa Moorehead bukan seorang lesbian dan mengaitkan cerita itu dengan gosip dan penyebaran khabar angin Paul Lynde yang kerap.
4. Kematian
Moorehead adalah salah seorang daripada ramai orang yang menghidap kanser selepas terdedah kepada sisa radioaktif daripada ujian bom atom atmosfera semasa membuat filem The Conqueror (1956) bersama John Wayne di Iron City, Utah. Beberapa ahli produksi, serta Wayne sendiri, Susan Hayward, Pedro Armendáriz (yang membunuh diri semasa menderita kanser), dan pengarah filem itu Dick Powell, kemudiannya meninggal dunia akibat kanser dan penyakit berkaitan kanser. Barisan pelakon dan kru berjumlah 220 orang. Menjelang akhir tahun 1980, seperti yang ditentukan oleh majalah People, 91 daripada mereka telah menghidap beberapa bentuk kanser, dan 46 telah meninggal dunia akibat penyakit itu.
Moorehead meninggal dunia di Mayo Clinic Hospital di Rochester, Minnesota, pada 30 April 1974, akibat kanser rahim pada usia 73 tahun. Beliau dikebumikan dalam sebuah makam di Dayton Memorial Park di Dayton, Ohio.
5. Penilaian dan Warisan
Bahagian ini membincangkan anugerah dan pencalonan yang diterima oleh Agnes Moorehead, kritikan dan kontroversi yang melingkari kerjayanya, impak budayanya, serta penghormatan dan peringatan selepas kematiannya.
5.1. Sejarah Anugerah dan Pencalonan
Agnes Moorehead menerima banyak anugerah dan pencalonan sepanjang kerjayanya yang cemerlang, mengiktiraf sumbangannya yang signifikan kepada radio, pentas, filem, dan televisyen.
| Tahun | Anugerah | Kategori | Karya Dicalonkan | Keputusan |
|---|---|---|---|---|
| 1942 | Anugerah Akademi | Pelakon Pembantu Wanita Terbaik | The Magnificent Ambersons | Dicalonkan |
| New York Film Critics Circle | Pelakon Wanita Terbaik | Menang | ||
| 1944 | Anugerah Akademi | Pelakon Pembantu Wanita Terbaik | Mrs. Parkington | Dicalonkan |
| Anugerah Golden Globe | Pelakon Pembantu Wanita Terbaik | Menang | ||
| 1948 | Anugerah Akademi | Pelakon Pembantu Wanita Terbaik | Johnny Belinda | Dicalonkan |
| 1964 | Anugerah Akademi | Pelakon Pembantu Wanita Terbaik | Hush...Hush, Sweet Charlotte | Dicalonkan |
| Anugerah Golden Globe | Pelakon Pembantu Wanita Terbaik | Menang | ||
| 1966 | Anugerah Emmy Primetime | Pelakon Pembantu Wanita Cemerlang dalam Siri Komedi | Bewitched | Dicalonkan |
| 1967 | Pelakon Utama Wanita Cemerlang dalam Siri Komedi | Dicalonkan | ||
| 1968 | Pelakon Pembantu Wanita Cemerlang dalam Siri Komedi | Dicalonkan | ||
| 1969 | Dicalonkan | |||
| 1970 | Dicalonkan | |||
| 1971 | Dicalonkan | |||
| 1967 | Anugerah Emmy Primetime | Pelakon Pembantu Wanita Cemerlang dalam Siri Drama | The Wild Wild West | Menang |
5.2. Kritikan dan Kontroversi
Walaupun kerjaya Moorehead dipenuhi dengan kejayaan, beliau tidak terlepas daripada kritikan dan kontroversi. Beliau secara terbuka menyatakan rasa terperangkap oleh kejayaan Bewitched, dan menganggap banyak skrip siri itu sebagai "hack". Hubungannya dengan beberapa rakan sekerja juga dilaporkan tegang; Dick Sargent, yang melakonkan watak Darrin Stephens dalam Bewitched, menggambarkannya sebagai "burung tua yang sukar." Moorehead juga menyatakan penyesalan kerana muncul dalam filem The Conqueror, terutamanya kerana ia kemudiannya dikaitkan dengan risiko kanser yang tinggi di kalangan pelakon dan kru.
5.3. Impak Budaya
Agnes Moorehead meninggalkan impak budaya yang berkekalan, terutamanya melalui watak-watak ikoniknya yang terus diingati dan dihargai. Peranannya sebagai Endora dalam Bewitched telah menjadi salah satu watak ahli sihir yang paling dikenali dalam sejarah televisyen, dengan personaliti flamboyan dan dialog yang tajam yang menarik perhatian penonton dari semua peringkat umur, terutamanya kanak-kanak. Walaupun beliau sendiri tidak mahu dikenali hanya sebagai "ahli sihir", watak ini telah mengukuhkan tempatnya dalam budaya popular.
Selain itu, persembahannya yang luar biasa dalam drama radio Sorry, Wrong Number telah diiktiraf sebagai pencapaian seni yang penting, dengan siaran asalnya pada 25 Mei 1943 dimasukkan ke dalam Daftar Bunyi Kebangsaan oleh Perpustakaan Kongres. Keupayaannya untuk menyampaikan emosi yang mendalam hanya melalui suaranya dalam peranan ini menunjukkan kemahiran lakonannya yang luar biasa dan pengaruhnya terhadap medium radio. Moorehead juga dikenali kerana kepelbagaiannya, mampu melakonkan pelbagai watak dari drama intens hingga komedi ringan, menunjukkan sumbangannya yang luas kepada industri hiburan.
5.4. Penghormatan dan Peringatan Poesthumous
Pada tahun 1994, Agnes Moorehead telah dimasukkan secara anumerta ke dalam St. Louis Walk of Fame. Sebagai penghormatan kepada pendidikan dan minatnya, Moorehead mewasiatkan 25.00 K USD kepada Muskingum College dengan arahan untuk membiayai satu atau lebih "Biasiswa Agnes Moorehead". Beliau juga meninggalkan separuh daripada manuskripnya kepada Muskingum, manakala separuh lagi diserahkan kepada Universiti Wisconsin. Ladang keluarganya di Ohio diserahkan kepada John Brown University di Siloam Springs, Arkansas, bersama dengan koleksi Alkitab dan bahan-bahan kajian biblikalnya. Ibunya, Mary, menerima semua pakaian dan perhiasan Moorehead, dan Moorehead membuat peruntukan untuk menyokong Mary sepanjang hayatnya. Rumahnya di Beverly Hills diserahkan kepada peguamnya Franklin Rohner, bersama dengan perabot dan harta peribadi di dalamnya. Wasiat kecil juga dibuat untuk rakan-rakan dan kakitangan domestik bersama beberapa sumbangan amal.