PenulisAhli politikPejuang penentanganSejarawan

Andre Malraux

André Malraux was a French novelist, art theorist, and statesman, renowned for his diverse life and contributions to literature, art, and politics.

1. Kehidupan Awal dan Latar Belakang

Kehidupan awal André Malraux membentuk dasar pemikiran dan penglibatannya dalam pelbagai bidang, dari sastera hingga politik.

1.1. Zaman Kanak-kanak dan Pendidikan

André Malraux dilahirkan di Paris pada tahun 1901, anak kepada Fernand-Georges Malraux dan Berthe Félicie Lamy. Ibu bapanya berpisah pada tahun 1905 dan akhirnya bercerai. Beliau dibesarkan oleh ibunya, ibu saudaranya Marie Lamy, dan neneknya Adrienne Lamy, yang memiliki kedai runcit di bandar kecil Bondy di Seine-Saint-Denis. Bapa Malraux, seorang pialang saham, meninggal dunia akibat bunuh diri pada tahun 1930 selepas Kemelesetan Besar dan kejatuhan pasaran saham antarabangsa. Terdapat juga cadangan bahawa datuk sebelah bapanya meninggal dunia akibat bunuh diri pada tahun 1909.

Sejak kecil, Malraux menunjukkan kegelisahan yang ketara serta tic motor dan vokal, dengan beberapa ahli biografi mencadangkan beliau mungkin menghidap Sindrom Tourette, walaupun ini tidak disahkan. Beliau meninggalkan pendidikan formal pada usia awal, tetapi beliau mengikuti rasa ingin tahunya melalui kedai buku dan muzium di Paris, serta meneroka perpustakaan-perpustakaan kaya di bandar itu. Beliau juga belajar Bahasa Sanskrit dan Bahasa Cina, yang kemudian mempengaruhi penglibatannya di Asia.

1.2. Kerjaya Awal dan Pembentukan Pemikiran

André Malraux pada tahun 1933.
André Malraux pada tahun 1933.

Karya pertama Malraux yang diterbitkan ialah sebuah artikel bertajuk "The Origins of Cubist Poetry" yang muncul dalam majalah Action pada tahun 1920. Ini diikuti pada tahun 1921 oleh tiga kisah separa-surealis, salah satunya, "Paper Moons", diilustrasikan oleh Fernand Léger. Malraux juga sering mengunjungi lingkungan seni dan sastera Paris pada masa itu, bertemu tokoh-tokoh seperti Jean Cocteau, François Mauriac, André Breton, dan André Gide.

Pada tahun 1922, Malraux berkahwin dengan Clara Goldschmidt. Mereka berpisah pada tahun 1938 tetapi tidak bercerai sehingga tahun 1947. Anak perempuan mereka dari perkahwinan ini, Florence (lahir 1933), berkahwin dengan pembuat filem Alain Resnais. Pada usia dua puluh tahun, Malraux mula membaca karya ahli falsafah Jerman Friedrich Nietzsche, yang kekal menjadi pengaruh utama dalam hidupnya. Beliau amat tertarik dengan teori Nietzsche mengenai dunia dalam kekacauan berterusan dan kenyataan bahawa "individu itu sendiri masih merupakan ciptaan yang paling baru", yang bertanggungjawab sepenuhnya atas semua tindakannya. Malraux terutamanya menerima teori Nietzsche mengenai ÜbermenschBahasa German, iaitu manusia heroik dan mulia yang akan mencipta karya seni agung dan yang kehendaknya akan membolehkannya mengatasi apa sahaja.

Malraux sering mengakui mempunyai "daya tarikan tertentu" terhadap T. E. Lawrence, juga dikenali sebagai "Lawrence of Arabia", melihatnya sebagai contoh teladan seorang intelektual-cum-man-of-action dan wira romantis yang penuh misteri. Malraux sering menulis tentang Lawrence, yang digambarkannya sebagai seorang lelaki yang memerlukan "mutlak", yang tidak mungkin berkompromi dan yang baginya pergi sejauh mungkin adalah satu-satunya cara. Walaupun Malraux mencari kemasyhuran melalui novel, puisi, dan esei seninya digabungkan dengan pengembaraan dan aktivisme politiknya, beliau adalah seorang yang sangat pemalu dan peribadi, menjaga jarak antara dirinya dan orang lain.

2. Pengalaman Asia dan Kesusasteraan

Pengalaman André Malraux di Asia, terutamanya di Indochina Perancis dan China, memainkan peranan penting dalam membentuk pandangan dunia dan karya sasteranya.

2.1. Eksplorasi Indochina dan Kecurian Seni

Kuil Banteay Srei di Kemboja. Malraux pernah mencuri empat imej devata dari kuil ini pada tahun 1923.
Kuil Banteay Srei di Kemboja. Malraux pernah mencuri empat imej devata dari kuil ini pada tahun 1923.

Pada tahun 1923, pada usia 22 tahun, Malraux dan isterinya Clara berangkat ke Protektorat Perancis Kemboja. Angkor Wat, sebuah kuil abad ke-12 yang besar di ibu kota lama Empayar Khmer, telah lama menarik perhatian Barat. Setibanya di Kemboja, Malraux, Clara, dan rakan mereka Louis Chevasson, menjalankan ekspedisi ke kawasan-kawasan yang belum diterokai di bekas penempatan imperialis untuk mencari kuil-kuil tersembunyi, dengan harapan menemui artifak yang boleh dijual kepada pengumpul seni dan muzium.

Dalam ekspedisi ini, Malraux secara kontroversi telah mengeluarkan empat imej devatadewataBahasa Sanskrit (bas-reliefbas-reliefBahasa Perancis) dari kuil Banteay Srei yang indah. Perbuatan ini, yang sering dikritik sebagai "penjarahan" atau "kecurian seni" dalam konteks penjajahan, menyebabkan beliau ditangkap dan didakwa oleh pihak berkuasa kolonial Perancis. Walaupun beliau bersalah, penangkapan dan pemenjaraannya dianggap tidak wajar oleh sesetengah pihak. Clara melancarkan kempen untuk pembebasannya, dan beberapa tokoh seni dan sastera terkemuka, termasuk François Mauriac, André Breton, dan André Gide, menandatangani petisyen yang membela Malraux. Akhirnya, hukumannya dikurangkan kepada satu tahun dan kemudian digantung.

2.2. Aktiviti di China dan Novel

Pengalaman Malraux di Indochina menyebabkan beliau menjadi sangat kritis terhadap pihak berkuasa kolonial Perancis di sana. Pada tahun 1925, bersama Paul Monin, seorang peguam progresif, beliau membantu menganjurkan Liga Annam Muda dan mengasaskan akhbar L'IndochineBahasa Perancis untuk memperjuangkan kemerdekaan Vietnam.

Selepas berdepan dengan pihak berkuasa Perancis, Malraux mendakwa telah menyeberang ke China, di mana beliau terlibat dengan Kuomintang dan sekutu mereka ketika itu, Parti Komunis China, dalam perjuangan mereka menentang panglima perang dalam Ekspedisi Utara Agung sebelum mereka berpecah pada tahun 1927, yang menandakan permulaan Perang Saudara China. Walau bagaimanapun, Malraux sebenarnya tidak melawat China sehingga tahun 1931 dan beliau tidak menyaksikan secara langsung penindasan berdarah Komunis Cina oleh Kuomintang pada tahun 1927, walaupun beliau banyak membaca mengenai subjek itu.

Pengalaman ini diabadikan dalam novel-novel "Asia" beliau. Sekembalinya ke Perancis, Malraux menerbitkan The Temptation of the West (1926), sebuah karya dalam bentuk pertukaran surat antara seorang Barat dan seorang Asia, membandingkan aspek-aspek kedua-dua budaya. Ini diikuti oleh novel pertamanya The Conquerors (1928), dan kemudian The Royal Way (1930), yang mencerminkan beberapa pengalamannya di Kemboja. The Conquerors berlatar belakang mogok umum yang dilancarkan oleh Parti Komunis China dan Kuomintang di Hong Kong dan Guangzhou pada musim panas 1925, dan mengisahkan intrik politik dalam kem "anti-imperialis". Novel ini menggambarkan Kuomintang secara tidak menyenangkan sebagai nasionalis Cina konservatif yang tidak berminat dalam reformasi sosial, manakala Komunis digambarkan secara relatif lebih baik.

The Royal Way, novel kedua Malraux yang berlatarkan Asia, adalah separa-autobiografi yang menceritakan pengembaraan seorang Perancis, Claude Vannec, yang bersama rakannya Perken, memasuki hutan Kemboja untuk mencuri ukiran bas-reliefbas-reliefBahasa Perancis dari runtuhan kuil Hindu. Walaupun secara zahirnya novel pengembaraan, The Royal Way sebenarnya adalah novel falsafah yang berkaitan dengan persoalan eksistensial mengenai makna kehidupan.

Dalam novel-novel Asianya, Malraux menggunakan Asia untuk mengkritik Eropah, dengan alasan bahawa selepas Perang Dunia Pertama, cita-cita kemajuan Eropah untuk kemajuan umum manusia telah mati. Malraux berpendapat bahawa tamadun Eropah kini menghadapi kekosongan NietzscheanBahasa German, sebuah dunia senja tanpa Tuhan atau kemajuan, di mana nilai-nilai lama telah terbukti tidak bernilai. Beliau berpendapat bahawa kematian adalah tidak dapat dielakkan dan dalam dunia yang tidak bermakna, yang "absurd", hanya seni yang dapat menawarkan makna. Malraux berpendapat bahawa seni mengatasi masa dan menakluki kematian, kerana karya seni terus hidup selepas kematian artis, dan tindakan menghargai seni itu sendiri adalah tindakan seni.

3. Karya Sastera dan Falsafah

André Malraux dikenali bukan sahaja sebagai seorang pengembara dan aktivis politik, tetapi juga sebagai seorang penulis prolifik dan ahli teori seni yang mendalam, yang karyanya mencerminkan pemikiran falsafahnya tentang kehidupan, seni, dan kemanusiaan.

3.1. Novel-novel Utama

Novel paling terkenal Malraux, Man's Fate (La Condition HumaineBahasa Perancis), yang diterbitkan pada tahun 1933, mengisahkan pemberontakan Komunis yang gagal di Shanghai pada tahun 1927. Karya ini dianugerahkan Prix Goncourt pada tahun 1933, mengukuhkan reputasinya sebagai salah seorang novelis terkemuka Perancis. Walaupun Malraux berusaha untuk menggambarkan watak-watak Cina dengan lebih mendalam berbanding novel terdahulu, beberapa stereotaip Perancis pada masa itu masih dapat dikesan.

Novel penting lain termasuk Days of Wrath (Le Temps du méprisBahasa Perancis, 1935) dan Man's Hope (L'EspoirBahasa Perancis, 1937). Man's Hope sangat dipengaruhi oleh pengalamannya dalam Perang Saudara Sepanyol, meneroka tema harapan dan persaudaraan dalam menghadapi penderitaan manusia dan revolusi. Novel ini kemudian diadaptasi menjadi filem terkenal Sierra de TeruelBahasa Sepanyol (1939), yang memenangi Anugerah Louis Delluc pada tahun 1945 dan kemudian dikeluarkan semula pada tahun 1970 dengan pujian kritikal. Semasa Perang Dunia Kedua, beliau mengerjakan novel terakhirnya, La Lutte avec l'angeBahasa Perancis, tetapi manuskripnya musnah oleh Gestapo selepas penangkapannya pada tahun 1944. Bahagian pertama yang terselamat, bertajuk The Walnut Trees of Altenburg, diterbitkan selepas perang pada tahun 1948.

3.2. Teori Seni dan 'Muzium Imajiner'

Malraux mengembangkan teori seni yang luas, terutamanya dalam The Psychology of ArtBahasa Inggeris, yang diterbitkan dalam tiga jilid (1947-1949). Karya ini kemudian disemak dan diterbitkan semula dalam satu jilid sebagai The Voices of Silence (Les Voix du SilenceBahasa Perancis, 1951), yang memperkenalkan konsep "Muzium Tanpa Dinding" (Musée imaginaireBahasa Perancis). Konsep ini mencadangkan bahawa seni boleh difahami secara global tanpa mengira lokasi fizikal atau konteks asal, kerana setiap individu membawa "muzium imajiner" mereka sendiri dalam fikiran.

Beliau juga menerbitkan The Metamorphosis of the Gods (1957), dan secara anumerta, L'Homme précaire et la littératureBahasa Perancis (1977), yang mengemukakan idea bibliothèque imaginaireBahasa Perancis (perpustakaan imajiner), di mana penulis mempelajari dan membina karya-karya terdahulu. Malraux berpendapat bahawa seni adalah satu-satunya cara untuk manusia melarikan diri dari "penjara kemanusiaan" dan mengatasi sejarah serta nasib. Beliau percaya bahawa seni menawarkan makna dalam dunia yang "absurd" dan menakluki masa serta kematian melalui proses "metamorfosis", di mana karya seni sentiasa ditafsir semula dan diubah. Beliau melihat artis sebagai penjelajah semangat manusia, dan penciptaan seni sebagai bentuk pencapaian manusia yang tertinggi, menyediakan "kerohanian estetik". Malraux berpendapat bahawa seni, sebagai sesuatu yang abadi, menakluki masa dan kematian kerana karya seni terus hidup selepas kematian artis.

4. Aktiviti Politik dan Ketenteraan

André Malraux terlibat secara mendalam dalam peristiwa politik dan konflik ketenteraan utama sepanjang hidupnya, mencerminkan komitmennya terhadap perjuangan anti-fasis dan kebebasan.

4.1. Pergerakan Anti-Fasis dan Perang Saudara Sepanyol

André Malraux dan Maxim Gorky pada tahun 1936.
André Malraux dan Maxim Gorky pada tahun 1936.

Pada tahun 1930-an, Malraux aktif dalam Barisan Popular anti-fasis di Perancis. Pada permulaan Perang Saudara Sepanyol pada tahun 1936, beliau menyertai pasukan Republikan di Sepanyol, membantu mengatur dan berkhidmat dalam Tentera Udara Republik Sepanyol yang kecil. Walaupun beliau bukan seorang juruterbang, beliau diiktiraf atas kualiti kepimpinannya dan dilantik sebagai Ketua Skuadron 'España'. Beliau dikatakan cedera dua kali semasa usaha untuk menghentikan Pertempuran Madrid pada tahun 1936, walaupun akaun sejarah berbeza.

Kerajaan Perancis menghantar pesawat kepada pasukan Republikan, tetapi ia adalah model usang pada tahun 1936, terutamanya pengebom Potez 540 dan pejuang Dewoitine D.372. Pesawat-pesawat ini tidak sepadan dengan jenis yang lebih moden yang diperkenalkan oleh kedua-dua pihak menjelang akhir tahun 1936. Malraux mengelilingi Amerika Syarikat untuk mengumpul dana bagi tujuan Republikan. Pengalaman ini sangat mempengaruhi novelnya Man's Hope (L'EspoirBahasa Perancis). Walaupun dipuji atas kepimpinan dan semangat setiakawan oleh rakan seperjuangan, beliau juga dikritik oleh tokoh-tokoh seperti André Marty dari Komintern dan sejarawan Antony Beevor sebagai "pengembara" dan "mitomaniak" yang mengeksploitasi peluang untuk kepahlawanan intelektual.

4.2. Perang Dunia II dan Pergerakan Rintangan (Resistance)

Pada permulaan Perang Dunia Kedua pada tahun 1939, Malraux menyertai Tentera Darat Perancis sebagai seorang askar kereta kebal. Beliau ditangkap pada tahun 1940 semasa Pertempuran Perancis tetapi berjaya melarikan diri. Beliau kemudian menyertai Pergerakan Rintangan Perancis, di mana beliau dikenali dengan nama samaran "Kolonel Berger". Pada tahun 1944, beliau ditangkap oleh Gestapo tetapi kemudian diselamatkan oleh anggota Rintangan.

Beliau memerintah Briged Alsace-Lorraine, mengambil bahagian dalam pertahanan Strasbourg dan serangan ke atas Stuttgart. Adik tirinya, Claude Malraux, seorang ejen Eksekutif Operasi Khas (SOE), turut ditangkap oleh Jerman dan dihukum mati di Kem tahanan Gross-Rosen pada tahun 1944. Tulisan-tulisan Malraux termasuk dalam "Senarai Otto" bagi pengarang yang dilarang di Perancis yang diduduki Nazi. Untuk perkhidmatannya semasa perang, beliau dianugerahkan Médaille de la Résistance, Croix de Guerre, dan Distinguished Service Order British. Semasa perang, beliau mengerjakan novelnya La Lutte avec l'angeBahasa Perancis, tetapi manuskripnya musnah oleh Gestapo. Hanya bahagian pertama yang terselamat, The Walnut Trees of Altenburg, diterbitkan selepas perang.

5. Aktiviti Pasca-Perang dan Dasar Kebudayaan

Selepas Perang Dunia Kedua, André Malraux memainkan peranan penting dalam kerajaan Perancis, terutamanya dalam bidang kebudayaan, di bawah kepimpinan Charles de Gaulle.

5.1. Peranan sebagai Menteri Kebudayaan

Presiden AS John F. Kennedy, Marie-Madeleine Lioux, André Malraux, Wanita Pertama AS Jacqueline Kennedy, dan Naib Presiden AS Lyndon B. Johnson semasa majlis pendedahan Mona Lisa di Galeri Seni Kebangsaan, Washington, D.C.
Presiden AS John F. Kennedy, Marie-Madeleine Lioux, André Malraux, Wanita Pertama AS Jacqueline Kennedy, dan Naib Presiden AS Lyndon B. Johnson semasa majlis pendedahan Mona Lisa di Galeri Seni Kebangsaan, Washington, D.C.

Tidak lama selepas perang, Jeneral Charles de Gaulle melantik Malraux sebagai Menteri Penerangan (1945-1946). Kemudian, dari tahun 1959 hingga 1969, semasa jawatan presiden de Gaulle, Malraux berkhidmat sebagai Menteri Hal Ehwal Kebudayaan pertama Perancis. Beliau percaya bahawa "negara wujud untuk melayani seni, bukan untuk mengawasinya."

Pada 7 Februari 1962, Malraux menjadi sasaran cubaan pembunuhan oleh Organisation armée secrèteBahasa Perancis (OAS), sebuah kumpulan ekstremis yang menentang kemerdekaan Algeria. Bom yang diletakkan di bangunan apartmennya gagal membunuh sasaran yang dimaksudkan, tetapi menyebabkan seorang kanak-kanak perempuan berusia empat tahun yang tinggal di apartmen bersebelahan buta akibat serpihan. Ironinya, Malraux sebenarnya adalah penyokong sederhana keputusan de Gaulle untuk memberikan kemerdekaan kepada Algeria.

Sebagai Menteri Kebudayaan, Malraux melancarkan beberapa inisiatif penting. Antaranya ialah program inovatif untuk membersihkan fasad bangunan-bangunan Perancis yang terkenal yang telah menghitam, mendedahkan batu semula jadi di bawahnya. Beliau juga menubuhkan beberapa maisons de la cultureBahasa Perancis (pusat kebudayaan yang menggabungkan perpustakaan, galeri seni, dan teater) di bandar-bandar wilayah. Beliau berusaha untuk memelihara warisan negara Perancis dengan mempromosikan arkeologi industri, dan pada tahun 1964, beliau mencipta Inventaire général du patrimoine culturel untuk merekodkan semua barangan budaya di seluruh Perancis. Beliau juga merupakan pendorong utama di sebalik penubuhan Orkestra Paris, dengan tujuan mencipta orkestra kebangsaan yang setanding dengan Berlin Philharmonic di Jerman.

Malraux, seorang bibliofil yang bersemangat dan estet, melihat misinya sebagai Menteri Kebudayaan untuk memelihara warisan Perancis dan meningkatkan tahap budaya rakyat jelata, mempercayai bahawa seni memperkaya rohani dan penting bagi kemanusiaan. Usahanya untuk mempromosikan budaya Perancis kebanyakannya melibatkan pembaharuan atau pembinaan perpustakaan, galeri seni, muzium, teater, rumah opera, dan maisons de la cultureBahasa Perancis yang baru. Beliau kurang menumpukan masa kepada filem, televisyen, dan muzik.

Malraux adalah penyokong kuat gerakan pembebasan Bangladesh semasa Perang Pembebasan Bangladesh pada tahun 1971 dan, walaupun usianya, beliau serius mempertimbangkan untuk menyertai perjuangan itu. Apabila Indira Gandhi datang ke Paris pada November 1971, terdapat perbincangan meluas antara mereka mengenai situasi di Bangladesh.

6. Kehidupan Peribadi

Kehidupan peribadi André Malraux ditandai oleh beberapa perkahwinan, hubungan penting, dan tragedi keluarga yang mendalam.

Beliau berkahwin dengan Clara Goldschmidt pada tahun 1922. Mereka berpisah pada tahun 1938 tetapi tidak bercerai sehingga tahun 1947. Anak perempuan mereka dari perkahwinan ini, Florence (lahir 1933), kemudian berkahwin dengan pembuat filem Alain Resnais.

Bermula pada tahun 1933, Malraux tinggal bersama wartawan dan novelis Josette Clotis. Mereka mempunyai dua anak lelaki: Pierre-Gauthier (1940-1961) dan Vincent (1943-1961). Pada tahun 1944, semasa Malraux berjuang di Alsace, Josette meninggal dunia pada usia 34 tahun apabila beliau tergelincir semasa menaiki kereta api. Tragisnya, kedua-dua anak lelakinya meninggal dunia bersama-sama pada tahun 1961 dalam kemalangan kereta.

Pada tahun 1948, Malraux berkahwin kali kedua dengan Marie-Madeleine Lioux, seorang pemain piano konsert dan balu kepada adik tirinya, Roland Malraux. Mereka berpisah pada tahun 1966. Selepas itu, Malraux tinggal bersama Louise de Vilmorin di château keluarga Vilmorin di Verrières-le-Buisson, Essonne. Selepas kematian Louise, Malraux menghabiskan tahun-tahun terakhirnya bersama saudara perempuannya, Sophie de Vilmorin. Kehidupan keluarganya dicemari oleh tragedi; bapanya membunuh diri pada tahun 1930 selepas kejatuhan pasaran saham, dan datuk sebelah bapanya juga dilaporkan meninggal dunia akibat bunuh diri pada tahun 1909.

7. Kematian

André Malraux meninggal dunia di Créteil, berhampiran Paris, pada 23 November 1976, pada usia 75 tahun. Kematiannya disebabkan oleh embolisme paru-paru, yang diburukkan oleh tabiat merokok tegar dan perjuangannya melawan kanser.

Beliau telah dibakar, dan abunya pada mulanya dikebumikan di tanah perkuburan Verrières-le-Buisson (Essonne). Sebagai pengiktirafan atas sumbangan besarnya kepada budaya Perancis dan statusnya sebagai wira negara, abunya telah dipindahkan secara rasmi ke Panthéon di Paris pada 23 November 1996, bersempena ulang tahun kedua puluh kematiannya. Pemindahan ini menempatkan beliau di antara tokoh-tokoh terkemuka dalam sejarah Perancis.

8. Legasi dan Penilaian

Legasi André Malraux adalah kompleks dan pelbagai rupa, merangkumi sumbangan besar kepada sastera, seni, dan politik, serta beberapa kontroversi yang mengiringi kehidupannya yang penuh peristiwa.

8.1. Penilaian Positif

André Malraux pada tahun 1974.
André Malraux pada tahun 1974.

Karya sastera dan tulisan seni Malraux yang luas sangat dihormati. Beliau dianugerahkan Prix Goncourt pada tahun 1933 untuk novelnya Man's Fate. Untuk perkhidmatannya semasa perang, beliau menerima pelbagai anugerah ketenteraan termasuk Médaille de la Résistance, Croix de Guerre, dan Distinguished Service Order dari British. Beliau juga dianugerahkan doktor kehormat dari Universiti São Paulo pada tahun 1959 dan Anugerah Jawaharlal Nehru untuk Persefahaman Antarabangsa pada tahun 1974.

Teori seninya, terutamanya konsep "metamorfosis" dan "Muzium Imajiner" (Musée imaginaireBahasa Perancis), menawarkan pendekatan revolusioner terhadap seni yang mencabar pandangan tradisional seni sebagai sekadar "keseronokan estetik", menekankan kapasitinya untuk mengatasi masa dan memberikan pengayaan rohani. Malraux juga percaya bahawa seni adalah satu-satunya cara untuk manusia melarikan diri dari "penjara kemanusiaan" dan mengatasi sejarah serta nasib. Kehidupan Malraux sebagai "lelaki bertindak" dan "sastera tindakan" beliau telah mempengaruhi secara signifikan sastera Perancis moden.

Beberapa organisasi antarabangsa, termasuk Persatuan Malraux Antarabangsa (ditubuhkan 1968 di Amerika Syarikat) dan Amitiés internationales André Malraux (berpusat di Paris), didedikasikan untuk mengkaji karyanya. Petikan terkenal beliau, "Apakah itu manusia? Sekumpulan rahsia kecil yang menyedihkan," dari AntimémoiresBahasa Perancis, mendapat pengiktirafan meluas melalui kemasukannya dalam permainan video Castlevania: Symphony of the Night.

8.2. Kritikan dan Kontroversi

Walaupun pencapaiannya yang signifikan, kehidupan dan karya Malraux tidak terlepas daripada kontroversi. "Kecurian seni" awal beliau dari Banteay Srei di Kemboja kekal sebagai isu yang dipertikaikan, dilihat oleh sesetengah pihak sebagai tindakan penjarahan kolonial. Dakwaan beliau mengenai penglibatan langsung dan pengalaman peribadi dalam revolusi Cina kemudian didapati dilebih-lebihkan, lebih berdasarkan pembacaan meluas daripada pengalaman peribadi.

Beliau dikritik oleh beberapa tokoh sezaman, termasuk André Marty dan sejarawan Antony Beevor, yang melabelnya sebagai "pengembara" dan "mitomaniak" kerana didakwa mengeksploitasi peristiwa sejarah untuk kepahlawanan intelektual peribadi. Novel-novel awal beliau mengenai Asia, walaupun inovatif, masih mengandungi beberapa gambaran stereotaip watak-watak Cina. Pada tahun 1969, walaupun menjadi calon utama untuk Hadiah Nobel dalam Kesusasteraan, pencalonannya dilaporkan ditolak atas sebab politik oleh seorang ahli Akademi Sweden, dengan Samuel Beckett akhirnya menerima anugerah itu. Cubaan pembunuhan oleh OAS pada tahun 1962, walaupun ironisnya disasarkan, menonjolkan iklim politik yang tidak menentu di mana beliau beroperasi.

9. Bibliografi

Berikut adalah senarai karya utama André Malraux:

  • Lunes en PapierBahasa Perancis, 1923
  • Écrit pour une idole à trompeBahasa Perancis, 1924
  • La Tentation de l'OccidentBahasa Perancis, 1926
  • Royaume-FarfeluBahasa Perancis, 1928
  • Les ConquérantsBahasa Perancis, 1928
  • La Voie royaleBahasa Perancis, 1930
  • Vie de Napoléon par lui-mêmeBahasa Perancis, 1930
  • La Condition humaineBahasa Perancis, 1933
  • Le Temps du méprisBahasa Perancis, 1935
  • L'EspoirBahasa Perancis, 1937
  • Le Règne du MalinBahasa Perancis, 1941 (diterbitkan secara anumerta)
  • La Lutte avec l'angeBahasa Perancis, 1943 (kemudian diterbitkan sebagai Les Noyers de l'AltenburgBahasa Perancis)
  • Esquisse d'une psychologie du cinémaBahasa Perancis, 1946
  • Psychologie de l'Art tome 1: Le Musée imaginaireBahasa Perancis, 1947
  • Psychologie de l'Art tome 2: La Création artistiqueBahasa Perancis, 1948
  • Psychologie de l'Art tome 3: La Monnaie de l'absoluBahasa Perancis, 1949
  • Les Voix du silenceBahasa Perancis, 1951
  • Le Musée imaginaire de la sculpture mondiale tome 1: La StatuaireBahasa Perancis, 1952
  • Le Musée imaginaire de la sculpture mondiale tome 2: Des bas-reliefs aux grottes sacréesBahasa Perancis, 1954
  • Le Musée imaginaire de la sculpture mondiale tome 3: Le Monde chrétienBahasa Perancis, 1954
  • La Métamorphose des dieux tome 1: Le SurnaturelBahasa Perancis, 1957
  • AntimémoiresBahasa Perancis, 1967
  • Les Chênes qu'on abat...Bahasa Perancis, 1971
  • Oraisons funèbresBahasa Perancis, 1971
  • La Tête d'obsidienneBahasa Perancis, 1974
  • LazareBahasa Perancis, 1974
  • Hôtes de passageBahasa Perancis, 1975
  • La Métamorphose des dieux tome 2: L'IrréelBahasa Perancis, 1975
  • La Corde et les sourisBahasa Perancis, 1976
  • Le Miroir des LimbesBahasa Perancis, 1976
  • La Métamorphose des dieux tome 3: L'IntemporelBahasa Perancis, 1976
  • L'Homme précaire et la LittératureBahasa Perancis, 1977 (diterbitkan secara anumerta)
  • Saturne: Le destin, l'art et GoyaBahasa Perancis, 1978 (diterbitkan secara anumerta)
  • Lettres choisies, 1920-1976Bahasa Perancis, 2012 (diterbitkan secara anumerta)