Brigitte Bardot

1.1. Kelahiran dan Keluarga

Brigitte Anne-Marie Bardot dilahirkan pada 28 September 1934 di Arondisemen ke-15 Paris. Bapanya, Louis Bardot (1896-1975), berasal dari Ligny-en-Barrois, adalah seorang jurutera dan pemilik beberapa kilang industri di Paris. Beliau juga seorang penyair yang menerbitkan koleksi puisi dan memenangi anugerah daripada Académie française. Ibunya, Anne-Marie Mucel (1912-1978), adalah anak perempuan seorang pengarah syarikat insurans dan seorang suri rumah yang gemar fesyen dan tarian. Bardot dibesarkan dalam keluarga Katolik yang konservatif. Beliau mempunyai seorang adik perempuan, Mijanou Bardot, yang dilahirkan pada 5 Mei 1938. Mijanou kemudian menjadi seorang pelakon pada tahun 1956 sebelum bersara pada tahun 1970 untuk menceburi bidang pembuatan perabot.

1.2. Zaman Kanak-kanak dan Pendidikan

Zaman kanak-kanak Bardot adalah makmur; beliau tinggal di apartmen tujuh bilik tidur keluarganya di Arondisemen ke-16 Paris yang mewah. Walaupun begitu, beliau sering merasa tidak puas hati pada tahun-tahun awalnya. Bapanya menuntut beliau mematuhi piawaian tingkah laku yang ketat, termasuk adab makan yang baik dan pemakaian yang sesuai. Ibunya sangat memilih dalam memilih teman untuknya, menyebabkan Bardot mempunyai sangat sedikit kawan semasa kanak-kanak.

Bardot pernah menceritakan insiden traumatik peribadi apabila beliau dan adiknya memecahkan pasu kegemaran ibu bapa mereka semasa bermain di rumah; bapanya memukul adik-beradik itu 20 kali dan kemudian melayan mereka seperti "orang asing", menuntut mereka memanggil ibu bapa mereka dengan kata ganti nama rasmi "vous", yang digunakan dalam bahasa Perancis apabila bercakap dengan orang yang tidak dikenali atau berstatus lebih tinggi di luar keluarga terdekat. Insiden itu menyebabkan Bardot sangat membenci ibu bapanya dan membawa kepada gaya hidupnya yang memberontak pada masa hadapan.

Semasa Perang Dunia Kedua, ketika Paris diduduki oleh Jerman Nazi, Bardot menghabiskan lebih banyak masa di rumah kerana pengawasan awam yang semakin ketat. Beliau menjadi asyik menari mengikut rakaman, yang dilihat oleh ibunya sebagai potensi untuk kerjaya balet. Pada usia tujuh tahun, Bardot diterima masuk ke sekolah swasta Cours Hattemer. Beliau bersekolah tiga hari seminggu, yang memberikannya banyak masa untuk mengambil pelajaran tarian di sebuah studio tempatan di bawah aturan ibunya. Pada tahun 1949, Bardot diterima masuk ke Conservatoire de Paris. Beliau menghadiri kelas balet yang dikendalikan oleh koreografer Rusia Boris Knyazev selama tiga tahun. Beliau juga belajar di Institut de la Tour, sebuah sekolah menengah Katolik swasta berhampiran rumahnya. Semasa kanak-kanak, beliau mengalami amblyopia, yang menyebabkan penglihatan mata kirinya berkurang.

1.3. Kerjaya Peragaan dan Kemasukan ke Dunia Perfileman

Hélène Gordon-Lazareff, pengarah majalah Elle dan Le Jardin des Modes, mengupah Bardot pada tahun 1949 sebagai model fesyen "junior". Pada 8 Mac 1950, Bardot yang berusia 15 tahun muncul di muka depan majalah Elle, yang membawanya tawaran lakonan untuk filem Les Lauriers sont coupés daripada pengarah Marc Allégret. Ibu bapanya menentang beliau menjadi pelakon, tetapi datuknya menyokong, dengan mengatakan bahawa "Jika gadis kecil ini akan menjadi pelacur, pawagam tidak akan menjadi puncanya."

Semasa uji bakat, Bardot bertemu Roger Vadim, yang kemudian memberitahunya bahawa beliau tidak mendapat peranan itu. Mereka kemudian jatuh cinta. Ibu bapanya menentang keras hubungan mereka; bapanya mengumumkan kepada beliau pada suatu petang bahawa beliau akan meneruskan pendidikannya di England dan beliau telah membelikan tiket kereta api untuk keesokan harinya. Bardot bertindak balas dengan memasukkan kepalanya ke dalam ketuhar dengan api terbuka; ibu bapanya menghentikannya dan akhirnya menerima hubungan itu, dengan syarat beliau berkahwin dengan Vadim pada usia 18 tahun.

2.1. Kerjaya Awal (1952-1955)

Bardot muncul di muka depan majalah Elle sekali lagi pada tahun 1952, yang memberikannya tawaran untuk peranan kecil dalam filem komedi Crazy for Love pada tahun yang sama, diarahkan oleh Jean Boyer dan dibintangi Bourvil. Beliau dibayar 200.00 K FRF (kira-kira 575 USD pada tahun 1952) untuk peranan kecil itu, melakonkan sepupu watak utama. Bardot mendapat peranan filem keduanya dalam Manina, the Girl in the Bikini (1952), diarahkan oleh Willy Rozier. Beliau juga mempunyai peranan dalam filem-filem tahun 1953 The Long Teeth dan His Father's Portrait.

Bardot mempunyai peranan kecil dalam filem yang dibiayai Hollywood yang sedang menjalani penggambaran di Paris pada tahun 1953, Act of Love, dibintangi Kirk Douglas. Beliau menerima perhatian media apabila beliau menghadiri Festival Filem Cannes pada April 1953.

Bardot mempunyai peranan utama pada tahun 1954 dalam melodrama Itali, Concert of Intrigue dan dalam filem pengembaraan Perancis, Caroline and the Rebels. Beliau mempunyai peranan yang baik sebagai pelajar yang genit dalam filem School for Love tahun 1955, berpasangan dengan Jean Marais, untuk pengarah Marc Allégret.

Bardot melakonkan peranan bahasa Inggeris pertamanya yang agak besar pada tahun 1955 dalam Doctor at Sea, sebagai minat cinta kepada Dirk Bogarde. Filem itu adalah filem ketiga paling popular di Britain pada tahun itu.

Bardot mempunyai peranan kecil dalam The Grand Maneuver (1955) untuk pengarah René Clair, menyokong Gérard Philipe dan Michelle Morgan. Peranan itu lebih besar dalam The Light Across the Street (1956) untuk pengarah Georges Lacombe. Beliau mempunyai satu lagi peranan dalam filem Hollywood Helen of Troy, melakonkan pembantu Helen.

Untuk filem Itali Mio figlio Nerone (1956), Bardot yang berambut perang diminta oleh pengarah untuk tampil sebagai berambut perang. Beliau mewarnakan rambutnya daripada memakai rambut palsu; beliau sangat berpuas hati dengan hasilnya sehingga beliau memutuskan untuk mengekalkan warna itu.

2.2. Kebangkitan Menjadi Bintang (1956-1962)

Bardot kemudian muncul dalam empat filem yang menjadikannya seorang bintang. Yang pertama ialah muzikal, Naughty Girl (1956), di mana Bardot melakonkan seorang pelajar sekolah yang bermasalah. Diarahkan oleh Michel Boisrond, ia ditulis bersama oleh Roger Vadim dan merupakan kejayaan besar, menjadi filem ke-12 paling popular tahun itu di Perancis. Ia diikuti oleh sebuah komedi, Plucking the Daisy (1956), juga ditulis oleh Vadim. Ini diikuti oleh The Bride Is Much Too Beautiful (1956) dengan Louis Jourdan.

Akhirnya, terdapat melodrama And God Created Woman (1956). Filem itu merupakan debut Vadim sebagai pengarah, dengan Bardot membintangi bersama Jean-Louis Trintignant dan Curt Jurgens. Filem itu, mengenai seorang remaja yang tidak bermoral dalam suasana bandar kecil yang dihormati, merupakan kejayaan yang lebih besar, bukan sahaja di Perancis tetapi juga di seluruh dunia, disenaraikan antara sepuluh filem paling popular di Great Britain pada tahun 1957. Di Amerika Syarikat, filem itu merupakan filem asing dengan kutipan tertinggi yang pernah dikeluarkan, memperoleh 4.00 M USD, yang digambarkan oleh pengarang Peter Lev sebagai "jumlah yang menakjubkan untuk filem asing pada masa itu." Ia menjadikan Bardot seorang bintang antarabangsa. Sejak sekurang-kurangnya 1956, beliau dipuji sebagai "sex kitten". Filem itu menimbulkan skandal di Amerika Syarikat dan beberapa pengurus teater malah ditangkap hanya kerana menayangkannya.

Paul O'Neil dari majalah Life (Jun 1958) dalam menggambarkan populariti antarabangsa Bardot, menulis:
"Dalam mencapai kedudukannya sekarang, Brigitte Bardot mempunyai kelebihan tertentu di luar apa yang dilahirkannya. Seperti kereta sport Eropah, beliau tiba di persada Amerika pada masa apabila orang ramai Amerika bersedia, malah dahagakan, sesuatu yang lebih berani dan lebih realistik daripada produk domestik yang biasa."

Semasa awal kerjayanya, gambar-gambar jurugambar profesional Sam Lévin menyumbang kepada imej sensualitas Bardot. Jurugambar British Cornel Lucas membuat imej Bardot pada tahun 1950-an dan 1960-an yang telah menjadi wakil persona awamnya.

Bardot mengikuti And God Created Woman dengan La Parisienne (1957), sebuah komedi yang dibintangi bersama Charles Boyer untuk pengarah Boisrond. Beliau bersatu semula dengan Vadim dalam melodrama lain The Night Heaven Fell (1958), dan melakonkan seorang penjenayah yang menggoda Jean Gabin dalam In Case of Adversity (1958). Yang terakhir itu adalah filem ke-13 paling banyak ditonton tahun itu di Perancis. Pada tahun 1958, Bardot menjadi pelakon dengan bayaran tertinggi di negara Perancis.

The Female (1959) untuk pengarah Julien Duvivier popular, tetapi Babette Goes to War (1959), sebuah komedi yang berlatarkan Perang Dunia Kedua, merupakan kejayaan besar, filem keempat terbesar tahun itu di Perancis. Come Dance with Me (1959) dari Boisrond juga banyak ditonton.

Filem Bardot seterusnya ialah drama mahkamah The Truth (1960), dari Henri-Georges Clouzot. Ia merupakan produksi yang sangat dihebahkan, yang menyebabkan Bardot mempunyai hubungan sulit dan cuba membunuh diri. Filem itu merupakan kejayaan komersial terbesar Bardot di Perancis, kejayaan ketiga terbesar tahun itu, dan dicalonkan untuk Anugerah Akademi untuk Filem Asing Terbaik. Bardot dianugerahkan Anugerah David di Donatello untuk Pelakon Wanita Asing Terbaik untuk peranannya dalam filem itu.

Beliau membuat sebuah komedi dengan Vadim, Please, Not Now! (1961), dan mempunyai peranan dalam antologi semua bintang, Famous Love Affairs (1962).

Bardot membintangi bersama Marcello Mastroianni dalam filem yang diilhamkan oleh kehidupannya dalam A Very Private Affair (Vie privée, 1962), diarahkan oleh Louis Malle. Lebih popular daripada itu ialah peranannya dalam Love on a Pillow (1962).

2.3. Filem Antarabangsa dan Kerjaya Nyanyian (1962-1968)

Pada pertengahan 1960-an, Bardot membuat filem yang nampaknya lebih ditujukan untuk pasaran antarabangsa. Beliau membintangi filem Jean-Luc Godard, Le Mépris (1963), yang diterbitkan oleh Joseph E. Levine dan dibintangi Jack Palance. Pada tahun berikutnya, beliau membintangi bersama Anthony Perkins dalam komedi Une ravissante idiote (1964).

Dear Brigitte (1965), filem Hollywood pertama Bardot, adalah sebuah komedi yang dibintangi James Stewart sebagai seorang ahli akademik yang anaknya meminati Bardot. Penampilan Bardot agak singkat dalam filem itu, dan filem itu tidak begitu berjaya.

Lebih berjaya ialah komedi Western Viva Maria! (1965) untuk pengarah Louis Malle, muncul berpasangan dengan Jeanne Moreau. Ia merupakan kejayaan besar di Perancis dan di seluruh dunia, walaupun ia tidak menembusi pasaran Amerika Syarikat seperti yang diharapkan.

Selepas penampilan kameo dalam Masculin Féminin (1966) arahan Godard, beliau mengalami kegagalan pertamanya dalam beberapa tahun, Two Weeks in September (1968), sebuah produksi bersama Perancis-Inggeris. Beliau mempunyai peranan kecil dalam filem semua bintang Spirits of the Dead (1968), berlakon berpasangan dengan Alain Delon, kemudian mencuba filem Hollywood sekali lagi: Shalako (1968), sebuah filem Western yang dibintangi Sean Connery, yang merupakan satu lagi kekecewaan di box-office.

Beliau mengambil bahagian dalam beberapa rancangan muzikal dan merakam banyak lagu popular pada tahun 1960-an dan 1970-an, kebanyakannya berkolaborasi dengan Serge Gainsbourg, Bob Zagury dan Sacha Distel, termasuk "Harley Davidson"; "Je Me Donne À Qui Me Plaît"; "Bubble gum"; "Contact"; "Je Reviendrai Toujours Vers Toi"; "L'Appareil À Sous"; "La Madrague"; "On Déménage"; "Sidonie"; "Tu Veux, Ou Tu Veux Pas?"; "Le Soleil De Ma Vie" (saduran lagu Stevie Wonder "You Are the Sunshine of My Life"); dan "Je t'aime... moi non-plus". Bardot merayu kepada Gainsbourg agar tidak mengeluarkan duet ini dan beliau mematuhi permintaannya; pada tahun berikutnya, beliau merakam semula versi dengan model dan pelakon kelahiran British Jane Birkin yang menjadi kejayaan besar di seluruh Eropah. Versi dengan Bardot dikeluarkan pada tahun 1986 dan menjadi kejayaan muat turun pada tahun 2006 apabila Universal Music menyediakan katalog belakangnya untuk pembelian dalam talian, dengan versi lagu ini menduduki tempat ketiga muat turun paling popular.

2.4. Filem-filem Akhir (hingga 1973)

Dari 1969 hingga 1972, Bardot adalah wajah rasmi Marianne, yang sebelum ini tidak dikenali, untuk mewakili kebebasan Perancis.

Filem beliau seterusnya, Les Femmes (1969), merupakan kegagalan, walaupun komedi The Bear and the Doll (1970) berprestasi lebih baik. Beberapa filem terakhir beliau kebanyakannya adalah komedi: Les Novices (1970), Boulevard du Rhum (1971) (dengan Lino Ventura). The Legend of Frenchie King (1971) lebih popular, dibantu oleh Bardot yang membintangi bersama Claudia Cardinale.

Beliau membuat satu lagi filem bersama Vadim, Don Juan, or If Don Juan Were a Woman (1973), melakonkan watak utama. Vadim berkata filem itu menandakan "Di sebalik apa yang orang panggil 'mitos Bardot' adalah sesuatu yang menarik, walaupun beliau tidak pernah dianggap sebagai pelakon paling profesional di dunia. Selama bertahun-tahun, sejak beliau semakin tua, dan mitos Bardot telah menjadi hanya satu kenangan... Saya ingin tahu tentang beliau sebagai seorang wanita dan saya perlu sampai ke penghujung sesuatu dengannya, untuk mengeluarkan darinya dan menyatakan banyak perkara yang saya rasa ada dalam dirinya. Brigitte sentiasa memberikan gambaran kebebasan seksual - beliau adalah seorang yang benar-benar terbuka dan bebas, tanpa sebarang pencerobohan. Jadi saya memberinya peranan seorang lelaki - itu menghiburkan saya".

"Jika Don Juan bukan filem terakhir saya, ia akan menjadi filem kedua terakhir saya," kata Bardot semasa penggambaran. Beliau menepati janjinya dan hanya membuat satu lagi filem, The Edifying and Joyous Story of Colinot (1973).

Pada tahun 1973, Bardot mengumumkan beliau bersara daripada lakonan sebagai "cara untuk keluar dengan elegan".

4.1. Penubuhan Yayasan Brigitte Bardot

Bardot bertemu Paul Watson pada tahun 1977, tahun yang sama beliau mengasaskan Sea Shepherd Conservation Society, semasa operasi untuk mengutuk "pembunuhan beramai-ramai" anak anjing laut dan pemburuan anjing laut di padang ais Kanada. Sebagai sokongan terhadap perlindungan haiwan, Bardot pergi ke padang ais selepas dijemput oleh Watson. Bardot bergambar berbaring di sebelah anak anjing laut; gambar-gambar itu dilihat di seluruh dunia. Bardot dan Watson kekal berkawan.

Selepas muncul dalam lebih daripada 40 filem dan merakam beberapa album muzik, Bardot menggunakan kemasyhurannya untuk mempromosikan hak haiwan. Pada tahun 1986, beliau menubuhkan Yayasan Brigitte Bardot untuk Kebajikan dan Perlindungan Haiwan. Beliau menjadi seorang vegetarian dan mengumpul 3.00 M FRF (kira-kira 430.00 K USD pada tahun 1986) untuk membiayai yayasan itu dengan melelong barang kemas dan harta peribadi.

4.2. Kempen Utama dan Aktivisme

Bardot telah menjadi aktivis hak haiwan yang kuat dan penentang utama penggunaan daging kuda. Pada Januari 1994, beliau menggesa penonton televisyen Perancis untuk memboikot daging kuda dan tidak lama kemudian menjadi sasaran ancaman bunuh. Tidak berundur daripada ancaman itu, beliau menghantar surat kepada Menteri Pertanian Perancis, Jean Puech, menyeru beliau untuk mengharamkan penjualan daging kuda.

Pada tahun 1989, ketika menjaga keldai jirannya, Jean-Pierre Manivet, keldai betina itu menunjukkan minat yang berlebihan terhadap keldai jantan Bardot dan beliau kemudian mengembiri keldai jiran itu kerana bimbang perkawinan itu akan membawa maut kepada keldai betinanya. Jiran itu kemudian menyaman Bardot, dan Bardot kemudian memenangi kes itu, dengan mahkamah memerintahkan Manivet membayar 20.00 K FRF kerana mencipta "skandal palsu".

Bardot menulis surat pada tahun 1999 kepada Presiden China Jiang Zemin, yang diterbitkan dalam majalah Perancis VSD, di mana beliau menuduh orang Cina "menyiksa beruang dan membunuh harimau dan badak terakhir di dunia untuk membuat afrodisiak".

Beliau menderma lebih daripada 140.00 K USD selama dua tahun pada tahun 2001 untuk program pensterilan dan pengangkatan besar-besaran untuk anjing-anjing liar Bucharest, dianggarkan berjumlah 300,000 ekor.

Pada Ogos 2010, Bardot menghantar surat kepada Ratu Margrethe II dari Denmark, merayu agar baginda menghentikan pembunuhan dolfin di Kepulauan Faroe. Dalam surat itu, Bardot menggambarkan aktiviti itu sebagai "tontonan yang mengerikan" yang "memalukan Denmark dan Kepulauan Faroe ... Ini bukan pemburuan tetapi pembunuhan beramai-ramai ... tradisi lapuk yang tidak mempunyai justifikasi yang boleh diterima dalam dunia hari ini".

Pada 22 April 2011, menteri kebudayaan Perancis Frédéric Mitterrand secara rasmi memasukkan laga lembu dalam warisan budaya negara itu. Bardot menulis surat bantahan yang sangat kritikal kepadanya. Pada 25 Mei 2011, Sea Shepherd Conservation Society menamakan semula kapal pemintas pantasnya, MV Gojira, sebagai MV Brigitte Bardot sebagai penghargaan atas sokongannya.

Sejak 2013, Yayasan Brigitte Bardot, dengan kerjasama Kagyupa International Monlam Trust of India, mengendalikan kem penjagaan veterinar tahunan. Bardot komited terhadap tujuan kebajikan haiwan di Bodhgaya selama beberapa tahun.

Pada 23 Julai 2015, Bardot mengutuk rancangan ahli politik Australia Greg Hunt untuk membasmi 2 juta kucing untuk menyelamatkan spesies terancam seperti Warru dan night parrot.

Pada usia 90 tahun, Bardot merayu untuk membebaskan Watson, yang telah ditahan di Greenland sejak 21 Julai 2024, apabila Jepun meminta ekstradisinya. Melalui permintaan yang dinyatakan pada pertengahan Oktober 2024 oleh peguamnya dan Sea Shepherd France, Bardot meminta Presiden Perancis Emmanuel Macron untuk memberikan Watson suaka politik. Bardot meminta Macron untuk menunjukkan "sedikit keberanian". Sepanjang bulan itu, beliau memulakan demonstrasi menyokong Watson di hadapan Hôtel de Ville, Paris. Bardot juga menulis surat kepada Perdana Menteri Denmark Mette Frederiksen, meminta beliau untuk "tidak memilih kem penggali kubur lautan".

5.1. Perkahwinan dan Hubungan

Bardot telah berkahwin empat kali, dengan perkahwinannya yang sekarang bertahan jauh lebih lama daripada tiga perkahwinan sebelumnya digabungkan. Mengikut kiraannya sendiri, beliau telah mempunyai sejumlah 17 hubungan romantis. Bardot biasanya akan beralih ke hubungan lain apabila "masa kini menjadi suam-suam kuku"; beliau berkata, "Saya sentiasa mencari semangat. Itulah sebabnya saya sering tidak setia. Dan apabila semangat itu berakhir, saya mengemas beg pakaian saya".

Pada 20 Disember 1952, pada usia 18 tahun, Bardot berkahwin dengan pengarah Roger Vadim. Mereka berpisah pada tahun 1956 selepas beliau terlibat dengan pelakon bersama And God Created Woman, Jean-Louis Trintignant, dan bercerai pada tahun berikutnya. Trintignant pada masa itu berkahwin dengan pelakon Stéphane Audran. Bardot dan Vadim tidak mempunyai anak bersama, tetapi kekal berhubung sepanjang hayatnya dan malah bekerjasama dalam projek-projek kemudian. Bardot dan Trintignant tinggal bersama selama kira-kira dua tahun, merangkumi tempoh sebelum dan selepas perceraian Bardot dari Vadim, tetapi mereka tidak pernah berkahwin. Hubungan mereka menjadi rumit oleh ketiadaan Trintignant yang kerap kerana perkhidmatan ketenteraan dan hubungan sulit Bardot dengan pemuzik Gilbert Bécaud.

Selepas berpisah dari Vadim, Bardot memperoleh harta bersejarah dari abad ke-16, yang dipanggil Le Castelet, di Cannes. Vila empat belas bilik tidur itu, dikelilingi oleh taman-taman yang subur, pokok zaitun, dan kebun anggur, terdiri daripada beberapa bangunan. Pada tahun 1958, beliau membeli harta kedua yang dipanggil La Madrague, terletak di Saint-Cyr-sur-Mer.

Pada awal tahun 1958, perpisahannya dengan Trintignant diikuti dengan cepat oleh laporan gangguan saraf di Itali, menurut laporan akhbar. Cubaan membunuh diri dengan pil tidur dua hari sebelumnya juga dicatat tetapi dinafikan oleh pengurus perhubungan awamnya. Beliau pulih dalam beberapa minggu, memulakan hubungan dengan pelakon Jacques Charrier, dan hamil sebelum mereka berkahwin pada 18 Jun 1959.

Dari tahun 1963 hingga 1965, beliau tinggal bersama pemuzik Bob Zagury.

Perkahwinan ketiga Bardot adalah dengan jutawan playboy Jerman Gunter Sachs, berlangsung dari 14 Julai 1966 hingga 7 Oktober 1969, walaupun mereka telah berpisah pada tahun sebelumnya. Semasa penggambaran Shalako, beliau menolak pendekatan Sean Connery; beliau berkata, "Ia tidak bertahan lama kerana saya bukan gadis James Bond! Saya tidak pernah tunduk kepada daya tarikannya!" Pada tahun 1968, beliau mula berpacaran dengan Patrick Gilles, yang membintangi bersama beliau dalam The Bear and the Doll (1970); tetapi beliau menamatkan hubungan mereka pada musim bunga 1971.

Sepanjang beberapa tahun berikutnya, Bardot berpacaran dengan pelayan bar/pengajar ski Christian Kalt, pemilik kelab malam Luigi "Gigi" Rizzi, penyanyi-penulis lagu Serge Gainsbourg, penulis John Gilmore, pelakon Warren Beatty, dan Laurent Vergez, pelakon bersama beliau dalam Don Juan, or If Don Juan Were a Woman.

Pada tahun 1974, Bardot muncul dalam sesi foto bogel dalam majalah Playboy, yang meraikan ulang tahunnya yang ke-40. Pada tahun 1975, beliau menjalin hubungan dengan artis Miroslav Brozek dan bergambar untuk beberapa arca beliau. Brozek juga seorang pelakon sesekali; nama pentasnya ialah Jean Blaise. Pasangan itu tinggal bersama selama empat tahun, berpisah pada Disember 1979.

Dari tahun 1980 hingga 1985, Bardot mempunyai hubungan hidup bersama dengan penerbit TV Perancis Allain Bougrain-Dubourg. Pada 27 September 1983, malam sebelum ulang tahunnya yang ke-49, Bardot mengambil dos berlebihan pil tidur atau penenang dengan wain merah, kemudian berjalan ke pantai, di mana beliau kemudian ditarik dari ombak. Beliau terpaksa dikejarkan ke hospital, di mana nyawanya diselamatkan selepas pam perut digunakan untuk mengeluarkan pil dari badannya.

5.2. Anak-anak

Anak tunggal Bardot, Nicolas-Jacques Charrier, dilahirkan pada 11 Januari 1960, hasil perkahwinannya dengan Jacques Charrier. Selepas beliau dan Charrier bercerai pada tahun 1962, Nicolas dibesarkan dalam keluarga Charrier dan mempunyai sedikit hubungan dengan ibu kandungnya sehingga beliau dewasa.

5.3. Masalah Kesihatan dan Perjuangan Peribadi

Bardot didiagnosis dengan kanser payudara pada tahun 1984. Beliau enggan menjalani rawatan kemoterapi dan memutuskan hanya untuk melakukan terapi radiasi. Beliau pulih pada tahun 1986.

6.1. Sokongan Politik dan Kenyataan

Bardot menyatakan sokongan kepada Presiden Charles de Gaulle pada tahun 1960-an. Beliau juga menyokong protes Baju Kuning pada tahun 2018.

Semasa pilihan raya presiden Amerika Syarikat 2008, Bardot melabelkan calon naib presiden Parti Republikan Sarah Palin sebagai "bodoh" dan "aib kepada wanita." Beliau mengkritik bekas gabenor Alaska itu kerana pendiriannya mengenai pemanasan global dan kawalan senjata. Beliau lebih tersinggung dengan sokongan Palin terhadap penerokaan minyak Artik dan oleh kekurangannya dalam mempertimbangkan perlindungan beruang kutub.

Pada 13 Ogos 2010, Bardot mengkritik pembikin filem Amerika Kyle Newman atas rancangannya untuk menghasilkan filem biografi tentang dirinya. Beliau memberitahunya, "Tunggu sehingga saya mati sebelum anda membuat filem tentang hidup saya!" jika tidak "percikan api akan terbang."

6.2. Kenyataan Berkaitan Imigresen, Islam, dan Perkauman

Dalam bukunya pada tahun 1999 Le Carré de Pluton (Pluto's Square), Bardot mengkritik prosedur yang digunakan dalam sembelihan ritual kambing biri-biri semasa perayaan Muslim Eid al-Adha. Selain itu, dalam bahagian buku yang bertajuk "Surat Terbuka kepada Perancisku yang Hilang," beliau menulis bahawa "negara saya, Perancis, tanah air saya, tanah saya sekali lagi diceroboh oleh populasi asing yang berlebihan, terutamanya Muslim."

Dalam bukunya pada tahun 2003, Un cri dans le silence (A Scream in the Silence), beliau membandingkan rakan-rakan gaynya yang rapat dengan homoseksual yang "menggoyangkan punggung mereka, mengangkat jari kelingking mereka ke udara dan dengan suara kastrato kecil mereka merintih tentang apa yang dilalui oleh heteroseksual yang mengerikan itu," dan berkata beberapa homoseksual kontemporari berkelakuan seperti "orang aneh pameran." Dalam pembelaannya sendiri, Bardot menulis dalam surat kepada majalah gay Perancis: "Selain suami saya-yang mungkin akan beralih suatu hari nanti juga-saya sepenuhnya dikelilingi oleh homoseksual. Selama bertahun-tahun, mereka telah menjadi sokongan saya, rakan-rakan saya, anak angkat saya, orang kepercayaan saya."

Dalam bukunya, beliau mengkritik percampuran kaum, imigresen, peranan wanita dalam politik dan Islam. Buku itu juga mengandungi bahagian yang menyerang apa yang disebutnya percampuran gen, dan memuji generasi sebelumnya yang, katanya, telah mengorbankan nyawa mereka untuk mengusir penceroboh.

Pada 19 Mac 2019, Bardot mengeluarkan surat terbuka kepada prefek Réunion Amaury de Saint-Quentin di mana beliau menuduh penduduk pulau Lautan Hindi itu melakukan kekejaman haiwan dan merujuk mereka sebagai "autochthones yang telah mengekalkan gen orang liar." Dalam suratnya yang berkaitan dengan penderaan haiwan dan dihantar melalui yayasannya, beliau menyebut "pemenggalan kambing dan kambing jantan" semasa perayaan, dan mengaitkan amalan ini dengan "kenangan kanibalisme dari abad-abad yang lalu." Pendakwa raya memfailkan saman pada keesokan harinya.

Pada tahun 2014, Bardot menulis surat terbuka menuntut pengharaman sembelihan ritual Yahudi di Perancis. Sebagai tindak balas, European Jewish Congress mengeluarkan kenyataan yang mengatakan "Bardot sekali lagi menunjukkan ketidakpekaan jelasnya terhadap kumpulan minoriti dengan kandungan dan gaya suratnya... Beliau mungkin prihatin terhadap kebajikan haiwan tetapi sokongan lamanya terhadap sayap kanan dan diskriminasi terhadap minoriti di Perancis menunjukkan penghinaan yang berterusan terhadap hak asasi manusia."

Suami Bardot, Bernard d'Ormale, adalah bekas penasihat kepada Jean-Marie Le Pen, bekas pemimpin parti sayap kanan National Front (yang menjadi National Rally), parti sayap kanan utama di Perancis. Bardot menyatakan sokongan kepada Marine Le Pen, pemimpin National Front (National Rally), memanggilnya "Joan of Arc abad ke-21." Beliau menyokong Le Pen dalam pilihan raya presiden Perancis 2012 dan pilihan raya presiden Perancis 2017.

6.3. Masalah Undang-undang dan Denda

Brigitte Bardot telah beberapa kali disabitkan kesalahan kerana menghasut kebencian kaum dan agama. Pada Jun 2000, mahkamah Perancis mendenda beliau 30.00 K FRF (kira-kira 4.20 K USD pada tahun 2000) atas komen dalam bukunya Le Carré de Pluton. Beliau telah didenda pada tahun 1997 kerana penerbitan asal surat terbuka ini di Le Figaro dan sekali lagi pada tahun 1998 kerana membuat kenyataan serupa.

Pada 10 Jun 2004, Bardot disabitkan kesalahan kali keempat oleh mahkamah Perancis kerana menghasut kebencian kaum dan didenda 5.00 K EUR. Bardot menafikan tuduhan kebencian kaum dan memohon maaf di mahkamah, dengan mengatakan: "Saya tidak pernah dengan sengaja ingin menyakiti sesiapa pun. Ia bukan dalam watak saya."

Pada tahun 2008, Bardot disabitkan kesalahan menghasut kebencian kaum/agama berhubung surat yang ditulisnya, salinannya dihantar kepada Nicolas Sarkozy ketika beliau menjadi Menteri Dalam Negeri Perancis. Surat itu menyatakan bantahannya terhadap umat Islam di Perancis yang menyembelih kambing biri-biri secara ritual dengan menggorok lehernya tanpa membius terlebih dahulu. Beliau juga berkata, merujuk kepada umat Islam, bahawa beliau "muak berada di bawah telunjuk populasi ini yang memusnahkan kita, memusnahkan negara kita dan memaksakan tabiatnya." Perbicaraan berakhir pada 3 Jun 2008, dengan sabitan dan denda 15.00 K EUR. Pendakwa raya menyatakan beliau letih mendakwa Bardot dengan kesalahan berkaitan kebencian kaum.

Pada Jun 2021, Bardot yang berusia 86 tahun didenda 5.00 K EUR oleh mahkamah Arras kerana penghinaan awam terhadap pemburu dan presiden kebangsaan mereka Willy Schraen. Beliau telah menerbitkan sebuah pos pada akhir 2019 di laman web yayasannya, memanggil pemburu "sub-manusia" dan "pemabuk" serta pembawa "gen kebiadaban kejam yang diwarisi dari nenek moyang primitif kita", dan menghina Schraen. Pada masa perbicaraan, beliau tidak membuang komen itu dari laman web. Berikutan suratnya yang dihantar kepada prefek Réunion pada tahun 2019, beliau disabitkan kesalahan pada 4 November 2021 oleh mahkamah Perancis kerana penghinaan awam dan didenda 20.00 K EUR, denda terbesar beliau setakat ini.

Setakat November 2021, Bardot telah disabitkan kesalahan menghasut kebencian kaum sebanyak enam kali.

7.1. Ikon Budaya dan Simbol Seks

The Guardian menamakan Bardot "salah satu wajah, model, dan pelakon paling ikonik pada tahun 1950-an dan 1960-an". Beliau telah dipanggil "ikon gaya" dan "muse untuk Dior, Balmain, dan Pierre Cardin".

Majalah Los Angeles Times Magazine meletakkannya di tempat kedua dalam senarai "50 Wanita Paling Cantik dalam Filem" pada tahun 2011. Dalam tinjauan yang dijalankan oleh syarikat kecantikan Amway di UK pada tahun 2015 yang melibatkan 2,000 wanita, Bardot menduduki tempat keenam dalam senarai "Sepuluh Wanita Paling Cantik Sepanjang Masa". Pada tahun 2020, Vogue menamakan Bardot sebagai nombor satu dalam senarai "Pelakon Wanita Perancis Paling Cantik Sepanjang Masa". Dalam retrospektif yang menjejaki wanita sepanjang sejarah pawagam, beliau disenaraikan antara "pelakon wanita paling berjaya, berbakat dan cantik sepanjang masa" oleh Glamour.

Falsafah Perancis Simone de Beauvoir menggambarkan Bardot sebagai "lokomotif sejarah wanita".

7.2. Pengaruh terhadap Fesyen dan Kecantikan

Dalam fesyen, garis leher Bardot (leher terbuka lebar yang mendedahkan kedua-dua bahu) dinamakan sempena namanya. Bardot mempopularkan gaya ini, yang terutamanya digunakan untuk baju sejuk atau jumper rajutan, walaupun ia juga digunakan untuk baju atasan dan gaun lain. Bardot mempopularkan bikini dalam filem-filem awalnya seperti Manina (1952) (dikeluarkan di Perancis sebagai Manina, la fille sans voiles). Pada tahun berikutnya, beliau juga difoto dalam bikini di setiap pantai di selatan Perancis semasa Festival Filem Cannes. Beliau mendapat perhatian tambahan apabila beliau merakam filem ...And God Created Woman (1956) dengan Jean-Louis Trintignant (dikeluarkan di Perancis sebagai Et Dieu Créa La Femme). Dalam filem itu, Bardot melakonkan seorang remaja yang tidak bermoral yang berseronok dalam bikini yang menggoda lelaki dalam suasana bandar kecil yang dihormati. Filem itu merupakan kejayaan antarabangsa. Bikini pada tahun 1950-an agak diterima baik di Perancis tetapi masih dianggap berisiko di Amerika Syarikat. Sehingga tahun 1959, Anne Cole, salah seorang pereka pakaian renang terbesar di Amerika Syarikat, berkata, "Ia tidak lebih daripada G-string. Ia berada di ambang kesopanan."

Beliau juga membawa fesyen gaya rambut choucroute_{choucroute (gaya rambut seperti sauerkraut)}^{Bahasa Perancis} (mirip dengan gaya rambut sarang lebah) dan pakaian gingham selepas memakai gaun merah jambu bercorak kotak-kotak, yang direka oleh Jacques Esterel, pada perkahwinannya dengan Charrier.

Pose yang terkenal menggambarkan potret model ikonik yang dirakam sekitar tahun 1960 di mana Bardot hanya berpakaian sepasang pantyhose hitam, bersilang kaki di hadapan dan bersilang tangan di dada; dikenali sebagai "Bardot Pose". Pose ini telah ditiru berkali-kali oleh model dan selebriti seperti Lindsay Lohan, Elle Macpherson, Gisele Bündchen, dan Rihanna. Pada akhir 1960-an, siluet Bardot digunakan sebagai model untuk mereka bentuk dan memodelkan patung dada Marianne, simbol Republik Perancis.

7.3. Pengaruh terhadap Budaya Popular

Selain mempopularkan pakaian renang bikini, Bardot juga dikreditkan kerana mempopularkan bandar St. Tropez dan bandar Armação dos Búzios di Brazil, yang beliau lawati pada tahun 1964 bersama teman lelakinya pada masa itu, pemuzik Brazil Bob Zagury. Tempat beliau menginap di Búzios kini menjadi sebuah hotel kecil, Pousada do Sol, dan juga sebuah restoran Perancis, Cigalon. Bandar itu mempunyai patung Bardot oleh Christina Motta.

Bardot diidolakan oleh John Lennon dan Paul McCartney semasa muda. Mereka membuat rancangan untuk merakam filem yang menampilkan The Beatles dan Bardot, mirip dengan A Hard Day's Night, tetapi rancangan itu tidak pernah terlaksana. Isteri pertama Lennon, Cynthia Powell, mencerahkan warna rambutnya agar lebih menyerupai Bardot, manakala George Harrison membuat perbandingan antara Bardot dan isteri pertamanya Pattie Boyd, seperti yang ditulis Cynthia kemudian dalam A Twist of Lennon. Lennon dan Bardot bertemu secara peribadi sekali, pada tahun 1968 di May Fair Hotel, diperkenalkan oleh ejen akhbar Beatles Derek Taylor; Lennon yang gugup mengambil LSD sebelum tiba, dan kedua-dua bintang itu tidak saling mengagumi. Lennon mengingatkan dalam memoir: "Saya berada di bawah pengaruh asid, dan beliau sedang dalam perjalanan keluar."

Menurut catatan dalam album pertamanya (bertajuk sendiri), pemuzik Bob Dylan mendedikasikan lagu pertama yang pernah ditulisnya kepada Bardot. Beliau juga menyebut namanya dalam "I Shall Be Free", yang muncul dalam album keduanya, The Freewheelin' Bob Dylan. Pameran rasmi pertama yang menyoroti pengaruh dan warisan Bardot dibuka di Boulogne-Billancourt pada 29 September 2009 - sehari selepas ulang tahunnya yang ke-75. Kumpulan pop Australia Bardot dinamakan sempena beliau.

Kylie Minogue mengadaptasi gaya "sex kitten" Bardot di muka depan albumnya Body Language, yang dikeluarkan pada tahun 2003. Wanita yang meniru dan diilhamkan oleh Bardot termasuk Claudia Schiffer, Emmanuelle Béart, Elke Sommer, Kate Moss, Faith Hill, Isabelle Adjani, Diane Kruger, Lara Stone, Minogue, Amy Winehouse, Georgia May Jagger, Zahia Dehar, Scarlett Johansson, Louise Bourgoin, dan Paris Hilton. Bardot berkata: "Tiada siapa yang mempunyai personaliti saya." Laetitia Casta menjelmakan Bardot dalam filem drama Perancis 2010 Gainsbourg: A Heroic Life oleh Joann Sfar.

Siri televisyen drama Perancis Bardot disiarkan di France 2 pada tahun 2023. Ia dibintangi Julia de Nunez dan mengisahkan kerjaya Bardot dari uji bakat pertamanya pada usia 15 tahun sehingga penggambaran La Vérité sepuluh tahun kemudian. Pada tahun 2023, beliau disebut dalam lagu Olivia Rodrigo "Lacy" dari albumnya Guts, dan "Red Wine Supernova" oleh Chappell Roan dari albumnya The Rise and Fall of a Midwest Princess.

7.4. Peringatan dan Penghargaan

Sebuah potret Bardot oleh Andy Warhol, yang ditugaskan oleh Sachs pada tahun 1974, dijual di Sotheby's di London pada 22 dan 23 Mei 2012. Lukisan itu, dianggarkan pada 4.00 M GBP, adalah sebahagian daripada koleksi seni Sachs yang dijual setahun selepas kematiannya.

Pada tahun 2013, Nicole Kidman mempunyai rambut "Bardot-esque" dalam kempen jenama British Jimmy Choo.

8.1. Senarai Filem

8.2. Senarai Diskografi

Brigitte Bardot telah mengeluarkan banyak album dan single sepanjang kerjaya muziknya.

8.3. Penulisan

Bardot juga telah menulis lima buah buku:

• Noonoah: Le petit phoque blanc (Grasset, 1978)
• Initiales B.B. (autobiografi, Grasset & Fasquelle, 1996)
• Le Carré de Pluton (Grasset & Fasquelle, 1999)
• Un Cri Dans Le Silence (Editions Du Rocher, 2003)
• Pourquoi? (Editions Du Rocher, 2006)

9.1. Anugerah dan Pencalonan

• Victoires du cinéma français ke-12 (1957): Pelakon Wanita Terbaik, menang, sebagai Juliette Hardy dalam And God Created Woman.
• Anugerah Bambi ke-11 (1958): Pelakon Wanita Terbaik, pencalonan, sebagai Juliette Hardy dalam And God Created Woman.
• Victoires du cinéma français ke-14 (1959): Pelakon Wanita Terbaik, menang, sebagai Yvette Maudet dalam In Case of Adversity.
• Anugerah Eropah Brussels (1960): Pelakon Wanita Terbaik, menang, sebagai Dominique Marceau dalam The Truth.
• Anugerah David di Donatello ke-5 (1961): Pelakon Wanita Asing Terbaik, menang, sebagai Dominique Marceau dalam The Truth.
• Étoiles de cristal ke-12 oleh Akademi Filem Perancis (1966): Pelakon Wanita Terbaik, menang, sebagai Marie Fitzgerald O'Malley dalam Viva Maria!.
• Anugerah Bambi ke-18 (1967): Anugerah Populariti Bambi, menang.
• Anugerah BAFTA ke-20 (1967): Anugerah BAFTA untuk Pelakon Wanita Asing Terbaik, pencalonan, sebagai Marie Fitzgerald O'Malley dalam Viva Maria!.
• Anugerah Triomphe du Cinéma Français (Filem Perancis Paling Berjaya) (1967, 1969).
• Anugerah Festival Filem Antarabangsa Ukraine (2007): Anugerah Juri Khas untuk Pemuliharaan Alam Semula Jadi dan Hak Haiwan.

9.2. Kehormatan

• 1980: Pingat Bandar Trieste.
• 1985: Legion of Honour. Walaupun dianugerahkan kepadanya, Bardot enggan menghadirinya. Pingat Bandar Lille.
• 1989: Hadiah Keamanan dalam merit kemanusiaan.
• 1992: Induksi ke dalam United Nations Environment Programme's Global 500 Roll of Honour. Penciptaan Anugerah Antarabangsa Brigitte Bardot di Hollywood sebagai sebahagian daripada Genesis Awards.
• 1994: Pingat Bandar Paris. Anugerah Cinta Haiwan Sepanyol.
• 1995: Pingat Besar Saint-Tropez. Pingat Bandar La Baule.
• 1996: Anugerah Paul Léautaud untuk bukunya Initiales B.B..
• 1997: Anugerah Ekologi UNESCO Greece. Pingat Bandar Athens. Anugerah Chianciano Itali untuk bukunya Initiales B.B..
• 1999: Asteroid 17062 Bardot dinamakan sempena beliau.
• 2001: Anugerah Kemanusiaan PETA.
• 2002: Anugerah My Way Austria.
• 2003: Anugerah Pengetahuan Autonomi untuk bukunya Un cri dans le silence.
• 2008: Anugerah Yayasan Altarriba Sepanyol.
• 2017: Sebuah patung seberat 700 kg dan setinggi 2.5 m didirikan sebagai penghormatan kepadanya di pusat Saint-Tropez.
• 2019: Anugerah Pencapaian Sepanjang Hayat GAIA dari persatuan Belgium untuk pembelaan hak haiwan.
• 2021: Patungnya di Saint-Tropez dihiasi dengan 1400 daun emas 23.75 karat setiap satu.