Felicia Montealegre Bernstein

2.1. Kelahiran dan Keluarga

Felicia María Cohn Montealegre dilahirkan pada 6 Februari 1922, di San José, Costa Rica. Ibunya, Clemencia Cristina Montealegre Carazo, berasal dari Costa Rica, manakala bapanya, Roy Elwood Cohn, ialah seorang eksekutif perlombongan Amerika Syarikat yang ditempatkan di Costa Rica. Felicia mempunyai dua adik-beradik perempuan, Nancy Alessandri dan Madeline Lecaros. Nenek moyangnya, Mariano Montealegre Bustamante, merupakan naib ketua negara pertama Costa Rica.

2.2. Zaman Kanak-kanak dan Pendidikan

Pada usia satu tahun, Felicia berpindah ke Chile dan menerima pendidikannya di Sekolah Biarawati Perancis. Beliau kemudian menetap di New York pada tahun 1944 pada usia 21 tahun. Di sana, beliau mengambil pelajaran piano daripada pemain piano Chile terkenal, Claudio Arrau, yang dianggap sebagai salah seorang pemain piano terhebat abad ke-20. Beliau juga memulakan pelajaran lakonan dengan Herbert Berghof di Bengkel Drama New School for Social Research, dan kemudian meneruskan pengajian di sekolah lakonan baharunya, HB Studio.

2.3. Latar Belakang Agama dan Peralihan

Felicia dibesarkan dalam keluarga Katolik. Walau bagaimanapun, sebelum berkahwin dengan Leonard Bernstein, beliau memeluk agama Yahudi. Datuk sebelah bapanya juga berketurunan Yahudi.

3.1. Teater dan Broadway

Pada April 1945, Montealegre membuat penampilan lakonan pertamanya di New York dalam tayangan perdana berbahasa Inggeris bagi drama Federico Garcia Lorca, If Five Years Pass, di Provincetown Playhouse. Beliau membuat debut di Broadway pada 20 Julai 1946, di Booth Theatre sebagai watak gadis muda dalam Swan Song karya Ben Hecht. Pada tahun 1950, beliau menjadi pelakon pengganti kepada Leora Dana dalam The Happy Time karya Samuel A. Taylor di Broadway, yang turut dibintangi oleh Eva Gabor dan kekasih Montealegre ketika itu, Richard Hart.

Peranan Shakespearean Montealegre termasuk Jessica dalam produksi The Merchant of Venice pada tahun 1953 di New York City Center, dan Katharine dalam Henry V dalam produksi tahun 1956 di Festival Drama Cambridge di Cambridge, Massachusetts. Penampilan pentas penting lain termasuk Margot Wendice dalam Dial M for Murder di Palm Beach Playhouse (Florida) pada tahun 1957, dan Sally Bowles dalam I Am a Camera karya John Van Druten di North Jersey Playhouse, berlakon bersama rakan seumur hidup dan rakan sekerjanya, Michael Wager.

Montealegre kembali ke pentas Broadway pada tahun 1967 untuk melakonkan watak Birdie Hubbard dalam The Little Foxes karya Lillian Hellman, yang diarahkan oleh rakan keluarga Mike Nichols. Beliau membuat debut di Metropolitan Opera pada tahun 1973 sebagai Andromache dalam opera Berlioz, Les Troyens, yang merupakan pementasan pertama karya tersebut di New York City. Penampilan terakhir Montealegre di Broadway ialah dalam pementasan Poor Murderer pada tahun 1976, yang diarahkan oleh bekas guru lakonannya, Herbert Berghof.

3.2. Kerjaya Televisyen

Bermula pada tahun 1949, Montealegre membintangi peranan utama dalam drama antologi televisyen mingguan untuk Kraft Television Theatre (NBC), Studio One (CBS), Suspense (CBS), The Chevrolet Tele-Theatre (NBC), dan The Philco Television Playhouse (NBC), antara lain. Beliau membuat debut televisyennya di Kraft Television Theatre NBC pada 11 Mei 1949, sebagai Hygieia dalam The Oath of Hippocrates karya Mary Violet Heberden, bersama pelakon Dean Harens dan Guy Spaull.

Pada tahun 1950, beliau muncul dalam peranan utama sebagai Nora Helmer dalam A Doll's House karya Henrik Ibsen, dengan John Newland sebagai Krogstad dan Theodore Newton sebagai Thorvald. Beliau membuat penampilan pertamanya di Studio One CBS dalam thriller psikologi Flowers from a Stranger, yang disiarkan pada 25 Mei 1949, bersama pelakon Yul Brynner. Beliau berlakon dalam sebelas teleplay Studio One antara tahun 1949 dan 1956, termasuk Of Human Bondage (disiarkan 21 November 1949), berdasarkan novel W. Somerset Maugham, di mana Montealegre melakonkan watak Mildred berhadapan dengan Charlton Heston sebagai Philip Carey. Pada tahun 1952, beliau berlakon bersama Heston lagi dalam The Wings of the Dove, berdasarkan novel tahun 1902 oleh Henry James.

Montealegre muncul dalam empat episod siri CBS Suspense (1949-1954), teleplay langsung yang menampilkan orang dalam situasi berbahaya. Beliau muncul pertama kali dalam episod bertajuk "The Yellow Scarf" (disiarkan 7 Jun 1949), di mana beliau melakonkan watak pembantu rumah Hettie, yang mendapati dirinya dalam senario aneh yang melibatkan majikannya yang misteri, Encik Bronson, yang dilakonkan oleh Boris Karloff, dan seorang pekerja misi sosial, Tom Weatherby, yang dilakonkan oleh Douglass Watson. Tiga episod lain ialah "The Tip" (1950), "Death Sabre" (1951), dan "An Affair with a Ghost" (1954). Beliau juga melakonkan watak Christine Vole dalam episod "Witness for the Prosecution" dari siri The Chevrolet Tele-Theatre pada 31 Oktober 1949.

3.3. Kolaborasi Orkestra

Pada tahun 1957, Montealegre melakonkan peranan dramatik pertamanya dalam konsert muzik klasik sebagai narator dalam Parable of Death karya Lukas Foss, berdasarkan puisi mistik oleh Rainer Maria Rilke, untuk konsert Syracuse Friends of Chamber Music. Beliau melakonkan watak utama Joan dalam Joan of Arc at the Stake (Perancis: Jeanne d'Arc au bûcher^{Bahasa Perancis}) karya Arthur Honegger beberapa kali, termasuk pada tahun 1958 bersama suaminya, Leonard Bernstein, yang mengendalikan New York Philharmonic dan Leontyne Price dalam peranan Margaret. Bernstein menulis narasi untuk Symphony No. 3: Kaddish miliknya dengan Montealegre dalam fikiran, dan beliau menarasikan tayangan perdana Amerikanya bersama soprano Jennie Tourel dan Charles Munch yang mengendalikan Boston Symphony Orchestra pada 31 Januari 1964. Beliau juga mempersembahkan versi Le martyre de Saint Sébastien karya Claude Debussy dalam bahasa Inggeris.

4.1. Kebebasan Sivil dan Pergerakan Anti-Perang

Pada tahun 1963, Montealegre menjadi pengerusi pertama Bahagian Wanita New York Civil Liberties Union (NYCLU), di mana usahanya tertumpu kepada program pendidikan dan acara pengumpulan dana. Beliau menyatakan kepada San Francisco Examiner pada tahun 1964, "Sungguh menakjubkan betapa sedikitnya pengetahuan orang ramai, walaupun yang berpengetahuan, tentang Perlembagaan dan apa yang diperjuangkan oleh rakyat."

Montealegre menyokong kempen akar umbi anti-perang Another Mother for Peace. Dimulakan pada Hari Ibu tahun 1967, sukarelawan menghantar poskad kepada Presiden Lyndon B. Johnson dan ahli Kongres dengan mesej bahawa "Perang tidak sihat untuk kanak-kanak dan makhluk hidup lain. Bincangkan keamanan." Dua tahun kemudian, beliau juga merupakan salah seorang daripada 100 individu yang ditangkap dalam protes anti-perang di Washington, D.C.. Beliau juga disiasat dua tahun selepas mengambil bahagian dalam protes tersebut.

4.2. Kontroversi 'Radical Chic' dan Sokongan Black Panther

Pada 14 Januari 1970, Montealegre menganjurkan acara pengumpulan dana di apartmen Bernsteins di Park Avenue untuk menyokong keluarga Panther 21, ahli Black Panther Party yang telah dipenjarakan selama sembilan bulan tanpa tarikh perbicaraan atau sumber kewangan untuk menampung yuran guaman dan kesukaran ekonomi keluarga mereka. Keesokan harinya, Charlotte Curtis menggambarkan acara tersebut dalam The New York Times, dan pada Jun, Montealegre menjadi tumpuan utama cerita muka depan majalah New York karya Tom Wolfe bertajuk ""Radical Chic: That Party at Lenny's"". Kisah itu mempopularkan istilah "radical chic". Montealegre mengecam keras respons tersebut dalam surat kepada The New York Times, menulis: "Cara remeh ia dilaporkan sebagai acara 'bergaya' adalah... menyinggung perasaan semua orang yang komited kepada prinsip kemanusiaan keadilan." Selepas itu, kediaman Bernsteins dipiket oleh penunjuk perasaan Jewish Defense League, dan keluarga itu menerima surat kebencian. Bertahun-tahun kemudian, fail FBI Leonard Bernstein mendedahkan Biro itu memalsukan surat-surat tersebut dan mengatur ejen untuk mencetuskan protes.

4.3. Pembaharuan Kehakiman dan Hak Asasi Manusia

Sebagai naib pengerusi Citizens' Inquiry on Parole and Criminal Justice, Inc., Montealegre bersama-sama mengarang laporan Mac 1974 mengenai sistem parol Negeri New York, dengan kerjasama Coretta Scott King, Victor Marrero, Ramsey Clark, dan lain-lain. Laporan itu mengkritik teori dan amalan Lembaga Parol Negeri New York dan mengesyorkan pembubarannya sebagai sebuah institusi, dengan syarat alternatif dapat ditemui. Beliau menjelaskan tujuannya adalah "untuk menyedarkan orang ramai dan memberitahu banduan sendiri apa yang diharapkan".

Montealegre bekerja di belakang tabir untuk Amnesty International di Chile semasa pergolakan politik tahun 1970-an. Sebagai mengenang isterinya yang telah meninggal dunia, Leonard Bernstein menubuhkan Dana Felicia Montealegre Bernstein dari Amnesty International USA. Dana pertama seumpamanya ini menyediakan bantuan penganjuran yang penting dan sumber teknologi untuk menyokong aktiviti hak asasi manusia.

5.1. Hubungan dengan Leonard Bernstein

Montealegre bertemu komposer-konduktor Leonard Bernstein pada tahun 1946 di sebuah parti yang dianjurkan oleh Claudio Arrau. Selepas pertunangan pertama mereka dibatalkan, beliau mempunyai hubungan dengan pelakon Richard Hart sehingga kematiannya pada 2 Januari 1951. Beliau dan Bernstein berkahwin pada 9 September 1951, dan mempunyai tiga orang anak.

Walaupun mereka saling mencintai, kehidupan perkahwinan mereka tidak selalu bahagia kerana Bernstein adalah seorang homoseksual. Ini disahkan dalam surat yang ditulis oleh Felicia kepada suaminya, di mana beliau menyatakan, "Saya bersedia menerima diri anda." Beliau juga menyatakan bahawa perkahwinan mereka akan berasaskan rasa hormat dan toleransi bersama, bukan semata-mata perasaan. Rakan Bernstein, Shirley Rhoades Perle, pernah berkata bahawa "dia meminta lelaki secara seksual dan wanita secara emosi."

Pada tahun 1976, perkahwinan Felicia menghadapi masalah apabila Bernstein meninggalkan beliau untuk bersama ahli muzik Tom Cothran, kerana beliau merasakan tidak dapat lagi menyembunyikan orientasi seksualnya. Walau bagaimanapun, beliau kembali kepada isterinya selepas Felicia didiagnosis menghidap kanser paru-paru pada tahun 1977. Bernstein menjaga beliau sehingga beliau meninggal dunia.

5.2. Anak-anak

Felicia dan Leonard Bernstein mempunyai tiga orang anak:

• Jamie Bernstein (lahir 8 September 1952), yang kemudian menjadi pelakon, pengarah, dan penulis skrip.
• Alexander Bernstein (lahir 7 Julai 1955), yang menjadi pelakon dan penggubah muzik.
• Nina Bernstein (lahir 28 Februari 1962).

5.3. Minat dan Gaya Peribadi

Keluarga Bernstein sering menganjurkan parti dan menyambut rakan-rakan ke rumah mereka. Rakan keluarga dan jurugambar John Jonas Gruen menyatakan, "Sentiasa ada makanan, kemurahan hati dan kegembiraan, permainan kata dan teka-teki... Ia memberikan kehidupan kami keanggunan pada tahun-tahun itu." Montealegre mengekalkan persahabatan rapat dengan ramai artis dan cendekiawan, termasuk Marc Blitzstein, Lillian Hellman, Jennie Tourel, Richard Avedon, Martha Gellhorn, Stephen Sondheim, Cynthia O'Neal, dan Michael Wager, dengan siapa beliau sering berbalas surat.

Montealegre adalah ikon fesyen yang sering mempamerkan rekaan pereka baharu pada acara awam. Dengan menjadikan konsert pembukaan musim New York Philharmonic sebagai acara fesyen, penampilannya memberi inspirasi kepada penonton baharu untuk terlibat dengan muzik klasik. Dalam temu bual tahun 1958 dengan The New York Times, beliau berkata, "Fesyen boleh menjadi serius. Sesetengah orang mungkin hadir untuk mempamerkan mink mereka, kemudian mendapati mereka menikmati muzik dan menjadi peminat Philharmonic." Pakaiannya sering dilaporkan dalam akhbar, dan beliau terkenal dengan citarasanya yang sempurna. Montealegre mereka dalaman setiap rumah keluarga Bernstein, bersama dengan penghias profesional dan rakan Gail Jacobs.

Montealegre diiktiraf oleh Guild of Professional Beauticians sebagai salah seorang daripada "Sepuluh Wanita Berambut Paling Cantik 1964" bersama tokoh wanita terkenal sezaman seperti Eileen Ford, Anne Klein, dan Debbie Reynolds. Beliau juga memotong rambut rakan dan keluarganya. Apabila beliau bertemu pemain piano Glenn Gould buat kali pertama, beliau segera memutuskan bahawa Gould memerlukan potongan rambut. Bernstein teringat, "Sebelum saya sedar, Felicia-sebelum 'Minumlah' atau apa-apa-telah membawanya ke bilik mandi, membasuh rambutnya dan memotongnya, dan dia keluar dari bilik mandi kelihatan seperti malaikat."

Pada masa lapangnya, Montealegre mula melukis dan belajar dengan artis pasca perang Daniel Schwartz dan Jane Wilson, isteri John Gruen.

7.1. Penggambaran dalam Budaya Popular

Montealegre ditampilkan secara menonjol dalam esei Tom Wolfe tahun 1970 "Radical Chic: That Party at Lenny's". Carey Mulligan melakonkan watak Montealegre dalam filem drama Bradley Cooper tahun 2023, Maestro, yang mengisahkan hubungannya dengan Bernstein (dilakonkan oleh Cooper). Untuk peranannya ini, Mulligan telah dicalonkan untuk Anugerah Akademi untuk Pelakon Wanita Terbaik.

7.2. Peringatan dan Pengaruh

Sebagai mengenang Felicia Montealegre, Leonard Bernstein menubuhkan Dana Felicia Montealegre Bernstein dari Amnesty International USA. Dana ini merupakan yang pertama seumpamanya, menyediakan bantuan penganjuran dan sumber teknologi penting untuk menyokong aktiviti hak asasi manusia, sekali gus meneruskan legasi aktivisme sosialnya.