Frank Thomas

2.1. Era Chicago White Sox

Frank Thomas telah dipilih oleh Chicago White Sox dalam pusingan pertama (pilihan keseluruhan ke-7) Draf MLB 1989. Beliau memulakan kerjaya profesionalnya di Birmingham Barons, pasukan Double-A White Sox, pada 1990. Di sana, beliau menunjukkan prestasi yang mengagumkan dengan purata pukulan .323, 18 home run, dan 71 RBI dalam 109 perlawanan, yang melayakkan beliau menerima Anugerah Pemain Terbaik Tahunan Liga Minor Baseball America. Pada 2 Ogos 1990, Thomas membuat debutnya di Major League menentang Milwaukee Brewers, dengan serta-merta memberi impak dengan purata pukulan .330, 7 home run, dan 31 RBI, serta peratusan on-base (OBP) .454 dalam baki musim tersebut. Beliau mencatat 156 bola base (walk) secara keseluruhan di peringkat Major dan Minor pada tahun itu.

Pada 1991, Thomas terus mempamerkan kehebatannya dengan purata pukulan .318, 32 home run, dan 109 RBI, meraih Anugerah Silver Slugger pertamanya. Pada 28 September 1991, beliau memecahkan rekod pasukan White Sox untuk bola base terbanyak dalam satu musim (127), yang telah dipegang oleh Lou Blue selama 60 tahun, dengan mencatatkan 138 bola base. Pada 1992, Thomas mencatat purata pukulan .323, 24 home run, dan 115 RBI. Beliau juga memimpin liga dengan 46 double, yang merupakan rekod pasukan, dan mencatat 122 bola base, menjadikannya pemain White Sox pertama yang mencapai 100+ bola base dalam dua musim berturut-turut.

Musim 1993 menyaksikan Thomas dipilih ke Perlawanan All-Star MLB buat kali pertama. Beliau mempamerkan prestasi cemerlang dengan purata pukulan .317, 41 home run (rekod pasukan), dan 128 RBI, membantu pasukan White Sox meraih gelaran divisyen pertama mereka dalam 10 tahun. Walaupun pasukannya tewas kepada Toronto Blue Jays dalam Siri Kejohanan Liga Amerika (ALCS) dengan rekod 2-4, Thomas sendiri cemerlang dengan purata pukulan .353 dan 10 bola base. Pada akhir musim, beliau menerima Anugerah Pemain Paling Bernilai Liga Amerika secara sebulat suara.

Pada 1994, Thomas memulakan musim dengan rentak yang hebat, memukul 32 home run pada separuh pertama musim. Beliau dipilih semula ke Perlawanan All-Star, kali ini sebagai pemain permulaan. Beliau mencapai 100 RBI terpantas dalam sejarah pasukan pada 7 Ogos. Musim tersebut dipendekkan akibat mogok pemain MLB 1994-95, namun Thomas masih mencatat purata pukulan .353 (ke-3 dalam AL), 38 home run (ke-2 dalam AL), dan 101 RBI (terikat ke-3 dalam AL). Beliau juga memimpin kedua-dua liga dengan 109 bola base dan OPS 1.217. Beliau memenangi Anugerah Pemain Paling Bernilai Liga Amerika buat kali kedua berturut-turut, menjadikannya pemain pertama di Liga Amerika yang berbuat demikian sejak Roger Maris pada 1960 dan 1961.

Pada 1995, Thomas bermain dalam kesemua perlawanan untuk musim kedua berturut-turut, memukul 40 home run dan 111 RBI. Beliau dipilih ke Perlawanan All-Star untuk kali ketiga berturut-turut dan memukul home run dalam perlawanan tersebut. Walaupun mengalami keretakan tekanan di kaki kirinya pada 11 Julai 1996, yang menamatkan rentetan 346 perlawanan berturut-turutnya, Thomas masih mampu mencatat purata pukulan .349 (ke-2 dalam AL), 40 home run, dan 134 RBI. Pada 1997, beliau memenangi gelaran pemukul terbaik Liga Amerika dengan purata pukulan .347. Beliau juga memukul 35 home run dan 125 RBI, mencapai rekod MLB selama tujuh musim berturut-turut dengan purata pukulan melebihi .300, 20+ home run, 100+ RBI, 100+ larian, dan 100+ bola base, mengatasi rekod enam musim berturut-turut yang dipegang oleh Ted Williams dari 1941 hingga 1949.

Musim 1998 menyaksikan Thomas mencatat purata pukulan terendah dalam kerjayanya pada .265, walaupun beliau masih mencatat 29 home run, 109 RBI, 109 larian, dan 110 bola base. Pada 1999, beliau mengalami kemerosotan prestasi dan cedera, hanya mencatat 15 home run dan 77 RBI, kali pertama beliau gagal mencapai 20 home run dan 100 RBI sejak musim debutnya. Walau bagaimanapun, beliau mencapai beberapa mercu tanda kerjaya, termasuk 1,000 bola base (17 April), 1,000 RBI (6 Jun), 1,500 hit (24 Jun), dan 300 home run (7 Ogos). Untuk mengatasi kemerosotan ini, Thomas menjalani latihan intensif selama sebulan dengan Walt Hulin, jurulatih pukulan White Sox semasa Thomas menyertai Major League.

Pada 2000, Thomas kembali dalam prestasi terbaiknya. Pada 14 Julai, beliau memecahkan rekod pasukan White Sox untuk RBI terbanyak (1,116), yang telah dipegang oleh Luke Appling selama 50 tahun. Beliau mencatat purata pukulan .328, bersama dengan 43 home run dan 143 RBI, kedua-duanya merupakan rekod tertinggi dalam kerjayanya, membantu pasukan White Sox memenangi gelaran divisyen pertama mereka dalam tujuh tahun. Walaupun pasukannya tewas 0-3 kepada Seattle Mariners dalam Siri Divisyen Liga Amerika, Thomas menduduki tempat kedua dalam undian MVP dan menerima Anugerah Pemain Kembali Terbaik.

Pada 2001, musim Thomas berakhir lebih awal pada 27 April akibat kecederaan, menjadikannya musim terburuk dalam kerjayanya. Sejak itu, beliau sering diganggu oleh pelbagai kecederaan. Pada 25 Julai 2003, Thomas memukul home run ke-400 dalam kerjayanya menentang Tampa Bay Devil Rays, menjadikannya pemain ke-36 dalam sejarah yang mencapai mercu tanda ini. Beliau juga mencatat 13 home run dalam bulan Ogos, yang merupakan rekod bulanan tertinggi dalam kerjayanya dan terikat sebagai yang kedua tertinggi dalam sejarah pasukan. Pada 4 Ogos, beliau mencapai hit ke-2,000 dalam kerjayanya. Walaupun purata pukulannya .267, beliau memukul 42 home run (terikat ke-2 dalam AL) dan 105 RBI, serta mencapai 100 bola base buat kali pertama dalam tiga tahun.

Pada 2005, Thomas terpaksa menangguhkan penampilan pertamanya sehingga 30 Mei akibat kecederaan buku lali. Musimnya berakhir pada 21 Julai apabila beliau diletakkan dalam senarai cedera, mencatat purata pukulan .219, 12 home run, dan 26 RBI. White Sox berjaya memenangi Siri Dunia buat kali pertama dalam 88 tahun, mengalahkan Houston Astros 4-0, namun Thomas tidak beraksi dalam mana-mana perlawanan. Pada akhir musim, White Sox memutuskan untuk tidak melanjutkan kontrak Thomas yang bernilai 10.00 M USD, sebaliknya membayar pampasan 3.50 M USD, menandakan berakhirnya 16 tahun perkhidmatannya bersama pasukan tersebut.

2.2. Era Oakland Athletics (Tempoh Pertama)

Pada 31 Januari 2006, Frank Thomas menandatangani kontrak satu tahun bernilai 500.00 K USD dengan Oakland Athletics. Keputusan ini didorong oleh falsafah Athletics yang mengutamakan pemain dengan peratusan on-base yang tinggi, di mana Thomas memiliki OBP kerjaya .427 (ke-13 sepanjang masa untuk pemain dengan 3,000+ penampilan plat). Thomas menyatakan bahawa beliau memilih Athletics bukan kerana wang, tetapi kerana peluang yang ditawarkan oleh pasukan tersebut.

Pada bulan September, Thomas mencatat 10 home run dan 31 RBI, termasuk rekod pasukan dengan enam perlawanan berturut-turut memukul home run. Beliau menamatkan musim dengan purata pukulan .270, 39 home run (tertinggi dalam pasukan), dan 114 RBI (tertinggi dalam pasukan), membantu Athletics memenangi gelaran divisyen mereka dalam tiga tahun. Dalam Siri Divisyen Liga Amerika 2006 menentang Minnesota Twins, Thomas cemerlang dengan purata pukulan .500 dan memukul dua home run dalam Perlawanan 1, menjadi pemain tertua dalam sejarah postseason yang memukul dua home run dalam satu perlawanan. Athletics berjaya menewaskan Twins 3-0. Namun, dalam Siri Kejohanan Liga Amerika 2006 menentang Detroit Tigers, Thomas gagal mencatat sebarang hit dalam 13 percubaan (0-for-13), dan Athletics tewas 0-4, menyebabkan beliau tidak dapat beraksi dalam Siri Dunia pertamanya. Selepas musim itu, Thomas menjadi ejen bebas.

2.3. Era Toronto Blue Jays

Pada 18 November 2006, Frank Thomas menandatangani kontrak dua tahun bernilai 18.00 M USD dengan pilihan tahun ketiga bersama Toronto Blue Jays. Pada musim 2007, Thomas menjadi sebahagian daripada barisan pemukul yang kuat bersama Troy Glaus dan Vernon Wells. Pada 17 Jun, beliau mengatasi Edgar Martinez untuk rekod home run terbanyak sebagai pemukul yang ditetapkan (DH) dalam sejarah MLB dengan 243 home run. Tidak lama kemudian, pada 28 Jun, Thomas memukul home run ke-500 dalam kerjayanya, menjadikannya pemain ke-21 dalam sejarah MLB yang mencapai mercu tanda tersebut.

Meskipun pasukan Blue Jays mengalami kemerosotan prestasi secara keseluruhan, Thomas beraksi dalam 155 perlawanan, jumlah tertinggi sejak 2001, dan mencatat 26 home run serta 95 RBI, kedua-duanya merupakan yang tertinggi dalam pasukan.

2.4. Era Oakland Athletics (Tempoh Kedua)

Pada 2008, Frank Thomas kembali ke Oakland Athletics buat kali kedua setelah dilepaskan oleh Toronto Blue Jays pada 20 April akibat prestasi yang menurun (purata pukulan .167 dengan 3 home run dan 11 RBI). Beliau menandatangani kontrak dengan Athletics pada 24 April 2008. Namun, pada 29 Ogos dalam musim yang sama, Thomas mengalami kecederaan dan diletakkan dalam senarai cedera 60 hari pada hari berikutnya, menamatkan musimnya. Beliau menamatkan musim 2008 dengan purata pukulan .240, 8 home run, dan 30 RBI. Pada 31 Oktober, beliau menjadi ejen bebas.

2.5. Persaraan dan Kerjaya Selepas Bersara

Frank Thomas secara rasmi mengumumkan persaraannya daripada besbol pada 12 Februari 2010. Sebagai penghormatan kepada sumbangan beliau yang luar biasa kepada Chicago White Sox, pada 29 Ogos 2010, yang diisytiharkan sebagai "Hari Frank Thomas", nombor jersi beliau, 35, telah ditarik balik dan diisytiharkan sebagai nombor jersi persaraan kekal oleh pasukan tersebut.

Pada 8 Januari 2014, Frank Thomas telah dilantik ke Dewan Kemasyhuran Besbol Negara, menerima 83.7% undian daripada para pengundi, menjadikannya salah seorang daripada beberapa pemain yang dilantik pada tahun pertama kelayakan mereka. Setelah bersara sebagai pemain, Thomas telah beralih ke kerjaya sebagai pengulas besbol untuk FOX Sports, di mana beliau terus berkongsi pandangan dan kepakarannya tentang sukan tersebut.

5.1. Statistik Pukulan Mengikut Tahun

Berikut adalah statistik pukulan Frank Thomas sepanjang kerjaya beliau di Major League Baseball:

• Angka tebal menunjukkan yang terbaik dalam liga untuk tahun tersebut.

5.2. Statistik Pertahanan Mengikut Tahun

Berikut adalah statistik pertahanan Frank Thomas sepanjang kerjaya beliau di Major League Baseball sebagai besman pertama:

• Angka tebal menunjukkan yang terbaik dalam liga untuk tahun tersebut.

5.3. Nombor Jersi

Sepanjang kerjaya Major League Baseballnya, Frank Thomas memakai dua nombor jersi yang berbeza:

• 15 (1990 - sebahagian musim)
• 35 (1990 - 2008)

Nombor jersi 35 beliau telah ditarik balik oleh Chicago White Sox pada 29 Ogos 2010, sebagai penghormatan atas sumbangan besar beliau kepada pasukan. Penarikan nombor jersi adalah antara penghormatan tertinggi yang boleh diberikan oleh sesebuah pasukan kepada pemainnya, menandakan tempat Thomas yang tidak dapat dilupakan dalam sejarah White Sox.

6.1. Penilaian Positif dan Impak

Frank Thomas dikenang sebagai salah seorang pemukul paling dominan dalam era besbol moden. Keupayaan pukulannya yang luar biasa dan konsisten sepanjang kerjayanya membezakan beliau daripada ramai pemain lain. Thomas adalah salah seorang daripada segelintir pemain yang mampu mencapai purata pukulan tinggi, memukul banyak home run, dan mencatat peratusan on-base (OBP) yang sangat baik secara serentak. Beliau merupakan antara pemain yang konsisten mencapai .300 purata pukulan, 20 home run, 100 RBI, 100 larian, dan 100 bola base dalam tujuh musim berturut-turut, mengatasi rekod Ted Williams. Konsistensi ini menunjukkan kawalan plat yang luar biasa dan keupayaan untuk menghasilkan pukulan kuat secara berterusan. Pelantikan beliau ke Dewan Kemasyhuran Besbol Negara pada 2014 mengesahkan statusnya sebagai salah seorang yang terhebat dalam sukan itu.

Legasi Thomas bukan sahaja terletak pada statistik yang mengagumkan, tetapi juga pada reputasinya sebagai pemain yang berdisiplin dan profesional. Beliau adalah contoh bagaimana seorang pemain boleh menjadi pemukul yang berkuasa sambil mengekalkan kadar bola base yang tinggi, mengelakkan diri daripada memburu pukulan buruk. Ini menjadikannya ancaman berterusan kepada pasukan lawan dan aset yang tidak ternilai kepada pasukannya.

6.2. Kritikan dan Kontroversi

Walaupun kerjaya Frank Thomas dipenuhi dengan kejayaan dan pencapaian, beberapa isu dan cabaran turut menyelitinya, terutamanya pada fasa akhir kerjayanya. Isu utama yang sering dibangkitkan adalah kecederaan yang kerap menimpa beliau pada tahun-tahun terakhirnya sebagai pemain. Selepas musim 2000 yang cemerlang, Thomas mula bergelut dengan pelbagai kecederaan yang menghadkan masa bermainnya dan mengurangkan produktivitinya secara ketara. Ini termasuk kecederaan buku lali pada 2005 yang menyebabkan beliau terlepas Siri Dunia di mana pasukannya, Chicago White Sox, menjadi juara. Kecederaan-kecederaan ini bukan sahaja menjejaskan prestasi peribadinya tetapi juga menyekat sumbangan beliau kepada pasukan pada saat-saat genting.

Selain itu, terdapat perubahan ketara dalam peranannya di padang, terutamanya peralihan beliau daripada besman pertama kepada pemukul yang ditetapkan (DH) secara eksklusif. Walaupun ini adalah satu langkah yang munasabah untuk memanjangkan kerjayanya dan mengurangkan tekanan pada badannya yang cedera, ia juga menjadikannya lebih terdedah kepada kritikan tentang "nilai pertahanan" beliau.

Dalam kehidupan peribadi, Thomas melalui perceraian pada 1998. Walaupun ini merupakan isu peribadi, ia berlaku pada musim di mana purata pukulannya menurun ke tahap terendah dalam kerjayanya. Walaupun sukar untuk menentukan sejauh mana ia memberi kesan kepada prestasinya, ia adalah satu tempoh yang mencabar bagi Thomas.

Secara keseluruhan, "kritikan" terhadap Frank Thomas lebih tertumpu kepada isu kecederaan dan perubahan peranan yang membataskan potensi penuh beliau, serta cabaran peribadi, berbanding sebarang isu kontroversi moral atau etika. Beliau tetap dihormati sebagai salah seorang pemukul terhebat dalam sejarah besbol.