Gene Kranz

1.1. Latar Belakang Kelahiran dan Keluarga

Eugene Francis Kranz dilahirkan pada 17 Ogos 1933, di Toledo, Ohio, Amerika Syarikat. Beliau membesar di sebuah ladang yang menghadap kilang pengeluaran Jeep Willys-Overland. Ayahnya, Leo Peter Kranz, adalah anak kepada imigran Jerman dan berkhidmat sebagai paramedik Tentera Darat Amerika Syarikat semasa Perang Dunia I. Ayahnya meninggal dunia pada tahun 1940, ketika Eugene baru berusia tujuh tahun. Kranz mempunyai dua kakak perempuan bernama Louise dan Helen.

1.2. Pendidikan dan Perkhidmatan Tentera

Kranz bersekolah di Central Catholic High School. Sejak usia muda, beliau telah menunjukkan minat yang mendalam dalam bidang angkasa. Semasa di sekolah menengah, beliau menulis sebuah tesis bertajuk The Design and Possibilities of the Interplanetary Rocket yang membincangkan tentang roket satu peringkat ke orbit (SSTO) ke Bulan. Selepas tamat sekolah menengah pada tahun 1951, Kranz melanjutkan pengajian di peringkat kolej. Beliau lulus dengan ijazah Sarjana Muda Sains dalam Kejuruteraan Aeroangkasa dari Parks College of Engineering, Aviation and Technology, Saint Louis University pada tahun 1954.

Beliau kemudiannya menerima tauliah sebagai leftenan kedua dalam Simpanan Tentera Udara Amerika Syarikat dan menamatkan latihan juruterbang di Lackland Air Force Base di Texas pada tahun 1955. Tidak lama selepas menerima sayapnya, Kranz berkahwin dengan Marta Cadena, seorang anak perempuan imigran Mexico yang melarikan diri dari Mexico semasa Revolusi Mexico. Kranz dihantar ke Korea Selatan untuk menerbangkan pesawat F-86 Sabre untuk operasi peronda di sekitar DMZ Korea.

Selepas menamatkan tugasnya di Korea, Kranz meninggalkan Tentera Udara dan mula bekerja untuk McDonnell Aircraft Corporation. Di sana, beliau membantu penyelidikan dan pengujian peluru berpandu permukaan ke udara (SAM) dan udara ke darat yang baharu untuk Tentera Udara A.S. di Pusat Penyelidikannya di Pangkalan Tentera Udara Holloman. Beliau diberhentikan dari Simpanan Tentera Udara sebagai Kapten pada tahun 1972.

2.1. Peranan Awal

Setelah menamatkan ujian penyelidikan di Pangkalan Tentera Udara Holloman, Kranz meninggalkan McDonnell Aircraft dan menyertai Kumpulan Tugas Angkasa NASA, yang ketika itu bertempat di Pusat Penyelidikan Langley di Virginia. Setelah menyertai NASA, beliau telah ditugaskan oleh pengarah penerbangan Christopher C. Kraft Jr. sebagai pegawai prosedur Kawalan Misi untuk ujian Mercury-Redstone 1 (MR-1) tanpa krew, yang dalam autobiografi Kranz digelar sebagai "Penerbangan Empat Inci" kerana kegagalannya untuk melancarkan.

Sebagai Pegawai Prosedur, Kranz bertanggungjawab untuk menyepadukan Kawalan Mercury dengan Pasukan Kawalan Pelancaran di Cape Canaveral, Florida. Beliau menulis prosedur "Go/NoGo" yang membenarkan misi diteruskan seperti yang dirancang atau dibatalkan, serta bertindak sebagai operator suis antara pusat kawalan di Cape Canaveral dengan empat belas stesen penjejakan dan dua kapal penjejakan agensi (melalui Teleprinter) yang terletak di seluruh dunia. Kranz melaksanakan peranan ini untuk semua penerbangan Mercury berawak dan tanpa awak, termasuk penerbangan Mercury-Redstone 3 (MR-3) dan Mercury-Atlas 6 (MA-6), yang masing-masing menghantar warga Amerika pertama ke angkasa dan ke orbit.

Selepas MA-6, beliau dinaikkan pangkat menjadi Penolong Pengarah Penerbangan untuk penerbangan Mercury-Atlas 7 (MA-7) Scott Carpenter pada Mei 1962. MA-7 adalah misi pertamanya sebagai penolong pengarah penerbangan (AFD); beliau berkhidmat di bawah Kraft (pengarah penerbangan MA-7). Kranz dan Kraft memainkan peranan utama dalam menyelamatkan MA-7 walaupun kejayaan itu secara umumnya dikaitkan dengan usaha keseluruhan Kawalan Misi.

2.2. Program Gemini

Kranz meneruskan peranan sebagai Penolong Pengarah Penerbangan untuk dua penerbangan Mercury yang tinggal dan tiga penerbangan Gemini pertama. Dengan misi Gemini yang akan datang, beliau dinaikkan pangkat ke peringkat Pengarah Penerbangan dan bertugas dalam syif pertamanya, yang dikenali sebagai "syif operasi," untuk misi Gemini 4 pada tahun 1965. Misi ini merupakan aktiviti luar kenderaan (EVA) pertama A.S. dan penerbangan empat hari.

2.3. Program Apollo

Selepas program Gemini, beliau berkhidmat sebagai Pengarah Penerbangan dalam misi Apollo bernombor ganjil, termasuk Apollo 1, 5, 7, dan 9. Ini termasuk ujian tanpa krew pertama (dan satu-satunya) yang berjaya untuk Modul Lunar (Apollo 5). Beliau berkhidmat sebagai Pengarah Penerbangan untuk Apollo 11 apabila Modul Lunar Eagle mendarat di Bulan pada 20 Julai 1969.

Kranz telah dipilih sebagai salah seorang pengarah penerbangan pertama untuk mengendalikan misi Apollo berawak. Kranz bekerjasama dengan kontraktor McDonnell-Douglas untuk projek Mercury dan Gemini, tetapi untuk Apollo, kontraktor baharu ialah Rockwell International. Kranz menyifatkan Rockwell sebagai kontraktor baharu dan tidak biasa dengan industri angkasa, kerana mereka terkenal dengan kepentingan penerbangan mereka pada masa itu.

Kranz ditugaskan sebagai ketua bahagian untuk Apollo; tugasnya termasuk persiapan misi, reka bentuk misi, penulisan prosedur, dan pembangunan buku panduan. Kranz menjelaskan bahawa program Apollo berbeza daripada program lain kerana faktor masa adalah sangat penting. Misi lain diperuntukkan masa yang mencukupi, tetapi Apollo tidak diberikan kemewahan ini. Buku NASA, What Made Apollo a Success?, mempunyai bahagian mengenai kawalan penerbangan yang ditulis oleh Kranz dan James Otis Covington. Ia memberikan butiran lebih lanjut mengenai Bahagian Kawalan Penerbangan program Apollo. Kranz menjelaskan bahawa logo Kawalan Misi adalah menarik; beliau mengaitkannya dengan komitmen, kerja berpasukan, disiplin, moral, ketabahan, kecekapan, risiko, dan pengorbanan.

2.4. Apollo 13

Kranz mungkin paling dikenali kerana peranannya sebagai pengarah penerbangan utama (digelar "White Flight") semasa misi pendaratan Bulan berawak NASA, Apollo 13. Pasukan Kranz berada dalam tugas apabila sebahagian daripada Modul Perkhidmatan Apollo 13 meletup dan mereka mengendalikan jam-jam awal kemalangan yang berlaku.

Pasukan "White Team" beliau, yang digelar "Pasukan Harimau" oleh pihak akhbar, menetapkan kekangan untuk penggunaan bahan habis pakai kapal angkasa (oksigen, elektrik, dan air) dan mengawal tiga pembakaran pembetulan arah semasa trajektori trans-Bumi, serta prosedur pengaktifan kuasa yang membenarkan angkasawan mendarat dengan selamat kembali ke Bumi di modul perintah. Beliau dan pasukannya telah disyorkan oleh Pentadbir NASA Thomas O. Paine dalam komunikasi dengan Richard Nixon untuk menerima Pingat Kebebasan Presiden di atas peranan mereka.

2.5. Kerjaya Kemudian dan Persaraan

Kranz meneruskan perkhidmatan sebagai Pengarah Penerbangan sehingga Apollo 17, di mana beliau mengendalikan syif terakhirnya sebagai pengarah penerbangan yang menyelia pelancaran misi. Selepas itu, beliau dinaikkan pangkat menjadi Timbalan Pengarah Operasi Misi NASA pada tahun 1974, dan kemudian menjadi Pengarah pada tahun 1983. Beliau berada di Kawalan Misi semasa kehilangan Ulang-alik Angkasa Challenger pada 28 Januari 1986, semasa pelancaran STS-51-L. Beliau bersara dari NASA pada tahun 1994 selepas penerbangan STS-61 yang berjaya membaiki Teleskop Angkasa Hubble yang mengalami kecacatan optik pada tahun 1993.

4.1. "Tegar dan Mahir" (Kranz Dictum)

Kranz mengadakan mesyuarat cawangan dan pasukan kawalan penerbangannya pada pagi Isnin selepas bencana Apollo 1 yang mengorbankan Gus Grissom, Ed White, dan Roger Chaffee. Kranz menyampaikan ucapan berikut kepada perhimpunan tersebut (Kranz Dictum), di mana ekspresi nilai dan tegurannya untuk penerbangan angkasa masa depan menjadi warisannya kepada NASA:

"Penerbangan angkasa tidak akan pernah mentolerir kecuaian, ketidakupayaan, dan pengabaian. Di suatu tempat, entah bagaimana, kita telah melakukan kesalahan. Ia mungkin dalam reka bentuk, pembinaan, atau ujian. Apa pun itu, kita seharusnya dapat mengesannya. Kita terlalu bersemangat tentang jadual dan kita mengabaikan semua masalah yang kita lihat setiap hari dalam kerja kita. Setiap elemen program berada dalam masalah dan begitu juga kita. Simulator tidak berfungsi, Kawalan Misi ketinggalan dalam hampir setiap bidang, dan prosedur penerbangan dan ujian berubah setiap hari. Tiada apa yang kita lakukan mempunyai jangka hayat. Tidak seorang pun daripada kita berdiri dan berkata, "Sialan, berhenti!" Saya tidak tahu apa yang akan ditemukan oleh jawatankuasa Thompson sebagai penyebabnya, tetapi saya tahu apa yang saya temukan. Kita adalah penyebabnya! Kita tidak bersedia! Kita tidak melakukan tugas kita. Kita bermain-main dengan nasib, berharap semuanya akan selesai sebelum hari pelancaran, padahal dalam hati kita tahu ia memerlukan mukjizat. Kita terburu-buru dengan jadual dan bertaruh bahawa Cape akan menangguhkannya sebelum kita."

"Mulai hari ini, Kawalan Penerbangan akan dikenali dengan dua perkataan: "Tegar" dan "Mahir". Tegar bermakna kita sentiasa bertanggungjawab atas apa yang kita lakukan atau apa yang kita gagal lakukan. Kita tidak akan lagi berkompromi dengan tanggungjawab kita. Setiap kali kita melangkah ke Kawalan Misi, kita akan tahu apa yang kita perjuangkan. Mahir bermakna kita tidak akan mengambil apa-apa begitu sahaja. Kita tidak akan pernah kekurangan dalam pengetahuan dan kemahiran kita. Kawalan Misi akan menjadi sempurna. Apabila anda meninggalkan mesyuarat ini hari ini, anda akan pergi ke pejabat anda dan perkara pertama yang akan anda lakukan di sana ialah menulis "Tegar dan Mahir" di papan hitam anda. Ia tidak akan pernah dipadamkan. Setiap hari apabila anda memasuki bilik, perkataan-perkataan ini akan mengingatkan anda tentang harga yang dibayar oleh Grissom, White, dan Chaffee. Perkataan-perkataan ini adalah harga kemasukan ke dalam barisan Kawalan Misi."

Selepas Bencana Ulang-alik Angkasa Columbia pada tahun 2003, Pentadbir NASA Sean O'Keefe memetik ucapan ini dalam perbincangan mengenai perubahan yang perlu dibuat sebagai tindak balas terhadap bencana tersebut. Merujuk kepada perkataan "tegar dan mahir," beliau berkata, "Perkataan-perkataan ini adalah harga kemasukan ke dalam barisan NASA dan kita harus mengamalkannya begitu."

4.2. Ungkapan "Kegagalan Bukanlah Pilihan"

Kranz telah dikaitkan dengan frasa "Kegagalan bukanlah pilihan" (failure is not an option^{Bahasa Inggeris}). Ungkapan ini diucapkan oleh pelakon Ed Harris, yang melakonkan watak Kranz, dalam filem Apollo 13 pada tahun 1995. Kranz kemudian menggunakan frasa ini sebagai judul autobiografinya pada tahun 2000. Kemudian, ia menjadi judul dokumentari televisyen pada tahun 2004 mengenai NASA, serta sekuel dokumentari tersebut, Beyond the Moon: Failure Is Not an Option 2. Kranz mengembara ke seluruh dunia menyampaikan ceramah motivasi bertajuk "Kegagalan Bukanlah Pilihan," termasuk di bilik kawalan penerbangan bersejarah Apollo 13 di Pusat Kawalan Misi Christopher C. Kraft Jr..

Frasa "Kegagalan bukanlah pilihan" sebenarnya dicipta oleh Bill Broyles, salah seorang penulis skrip Apollo 13, berdasarkan kenyataan serupa yang dibuat bukan oleh Kranz, tetapi oleh anggota kru kawalan misi Apollo 13 yang lain, iaitu Pengawal Penerbangan FDO Jerry Bostick. Menurut Bostick:

"Mengenai ungkapan 'Kegagalan bukanlah pilihan,' anda betul bahawa Kranz tidak pernah menggunakan istilah itu. Sebagai persediaan untuk filem itu, penulis skrip, Al Reinart dan Bill Broyles, datang ke Clear Lake untuk menemu bual saya tentang "Bagaimanakah sebenarnya orang-orang di Kawalan Misi?" Salah satu soalan mereka ialah "Tidakkah ada masanya semua orang, atau sekurang-kurangnya beberapa orang, panik?" Jawapan saya ialah "Tidak, apabila perkara buruk berlaku, kami dengan tenang membentangkan semua pilihan, dan kegagalan bukan salah satunya. Kami tidak pernah panik, dan kami tidak pernah berputus asa mencari penyelesaian." Saya segera merasakan bahawa Bill Broyles ingin pergi dan menganggap bahawa dia bosan dengan wawancara itu. Hanya beberapa bulan kemudian barulah saya mengetahui bahawa apabila mereka masuk ke dalam kereta mereka untuk pergi, dia mula menjerit, "Itu dia! Itulah tag line untuk keseluruhan filem, Kegagalan bukanlah pilihan. Sekarang kita hanya perlu memikirkan siapa yang akan mengatakannya." Sudah tentu, mereka memberikannya kepada watak Kranz, dan selebihnya adalah sejarah."

4.3. Faktor Manusia dan "The Right Stuff"

Setiap Pengarah Penerbangan mengambil warna yang berbeza sebagai penunjuk; tiga Pengarah Penerbangan pertama memilih merah, putih, dan biru, dan setiap satunya dikenal pasti sebagai "_____ Flight" (tradisi yang berterusan hingga hari ini). Oleh itu, Kranz adalah White Flight dan merupakan ketua "White Team", salah satu pasukan kawalan penerbangan yang syifnya di Kawalan Misi menyumbang kepada penyelamatan angkasawan Apollo 13. Walaupun Apollo 13 tidak mencapai objektif utamanya, bagi Kranz penyelamatan angkasawan itu adalah contoh "faktor manusia" yang lahir daripada Perlumbaan Angkasa pada tahun 1960-an. Menurut Kranz, faktor ini sebahagian besarnya bertanggungjawab membantu Amerika Syarikat mendarat di Bulan dalam hanya sedekad. Gabungan minda muda yang cerdas bekerja siang dan malam dengan keazaman semata-mata menghasilkan "The Right Stuff" (bahan yang tepat).

Kranz menyatakan hal ini mengenai "faktor manusia":
"Mereka adalah orang yang diberi tenaga oleh misi. Dan pasukan-pasukan ini mampu bergerak terus dan melakukan apa sahaja yang diminta oleh Amerika Syarikat kepada mereka di angkasa."

Menurut beliau, beberapa contoh terancang faktor ini termasuk Grumman, yang membangunkan Modul Lunar Apollo, North American Aviation, dan Lockheed Corporation. Selepas kegembiraan tahun 1960-an, syarikat-syarikat ini dibubarkan dalam penggabungan korporat, seperti yang berlaku apabila Lockheed menjadi Lockheed Martin. Contoh lain "faktor manusia" ialah kepintaran dan kerja keras oleh pasukan yang membangunkan rancangan kecemasan dan urutan apabila masalah baharu timbul semasa misi Apollo 13.

4.4. Pandangan Mengenai Program Angkasa

Kranz menyatakan bahawa sebahagian besar "faktor manusia" mengering setelah pendaratan di Bulan, terutamanya kerana Amerika Syarikat melihat pendaratan di Bulan sebagai matlamat jangka pendek untuk mengalahkan Kesatuan Soviet - dan tidak lebih daripada itu. Apabila ditanya pada musim bunga 2000 sama ada NASA masih sama seperti pada zaman perlumbaan angkasa, beliau menjawab:

"Tidak. Dalam banyak cara, kita mempunyai golongan muda, kita mempunyai bakat, kita mempunyai imaginasi, kita mempunyai teknologi. Tetapi saya tidak percaya kita mempunyai kepimpinan dan kesediaan untuk menerima risiko, untuk mencapai matlamat besar. Saya percaya kita memerlukan komitmen nasional jangka panjang untuk meneroka alam semesta. Dan saya percaya ini adalah pelaburan penting untuk masa depan negara kita - dan planet kita yang indah, tetapi dicabar oleh alam sekitar."

Dalam bukunya Failure Is Not an Option, beliau juga menyatakan kekecewaan bahawa sokongan untuk penerokaan angkasa mengering selepas program Apollo. Menulis mengenai visinya untuk memperbaharui program angkasa, beliau berkata:

"Memulihkan NASA. Tanpa matlamat yang jelas, pasukan yang menghantar seorang warga Amerika ke Bulan, NASA, telah menjadi hanya satu lagi birokrasi persekutuan yang dilanda agenda-agenda yang bersaing dan tidak mampu mewujudkan disiplin dalam strukturnya. Walaupun NASA mempunyai pelbagai teknologi yang menakjubkan dan tenaga kerja yang paling berbakat dalam sejarah, ia kekurangan visi peringkat atasan. Ia memulakan pengundurannya daripada risiko penerokaan angkasa yang wujud selepas kemalangan Challenger. Sepanjang dekad yang lalu, pengundurannya telah bertukar menjadi larian. Pentadbir NASA dilantik oleh Presiden dan sebahagian besarnya mewakili pandangan Presiden semasa mengenai angkasa. Jika angkasa dimasukkan dalam agenda nasional untuk pilihan raya nasional yang akan datang [2000], seorang Presiden yang baru dipilih akan mempunyai peluang untuk memilih kepimpinan NASA peringkat atasan baharu yang komited dan bersedia untuk mengambil langkah-langkah untuk membina semula agensi angkasa dan menggerakkan semula program angkasa Amerika."

5.1. Keluarga

Kranz, seorang Katolik, mempunyai enam anak dengan isterinya, Marta: Carmen (lahir 1958), Lucy (1959), Joan Frances (1961), Mark (1963), Brigid (1964), dan Jean Marie (1966). Dalam sebuah artikel NASA, Lessons from My Father, anak perempuan bongsu Kranz, Jeannie, menyebut bahawa ayahnya adalah seorang bapa yang sangat "terlibat" dan menyamakannya dengan watak Ward Cleaver dalam rancangan televisyen Leave it to Beaver.

6.1. Anugerah dan Penghormatan

• American Institute of Aeronautics and Astronautics: Lawrence Sperry Award, 1967
• Saint Louis University: Alumni Merit Award, 1968; Founders Award, 1993; Honorary Doctor of Science, 2015
• NASA Exceptional Service Medal, 1969 dan 1970
• Pingat Kebebasan Presiden, 1970
• Downtown Jaycees of Washington D.C. Arthur S. Fleming Award - salah seorang daripada sepuluh pemuda cemerlang dalam perkhidmatan kerajaan pada tahun 1970
• NASA Distinguished Service Medal, 1970, 1982, dan 1988
• NASA Outstanding Leadership Medal, 1973 dan 1993
• NASA SES Meritorious Executive, 1980, 1985 dan 1992
• American Astronautical Society: AAS Fellow, 1982; Spaceflight Award, 1987
• Robert R. Gilruth Award, 1988, North Galveston County Jaycees
• The National Space Club; Astronautics Engineer of the Year Award, 1992
• Theodore Von Karman Lectureship, 1994
• Penerima Anugerah Sejarah Penerbangan 1995 untuk "Kembalinya Kru Apollo 13 dengan Selamat," Hawthorne, California
• Ijazah Kehormat Doktor Kejuruteraan dari Milwaukee School of Engineering, 1996
• Louis Bauer Lecturer, Aerospace Medical Association, 2000
• Dipilih untuk "Gathering of Eagles 2004 dan 2006" yang menghormati Perintis Aeroangkasa dan Penerbangan di Air Force Air Command and Staff College, Pangkalan Tentera Udara Maxwell, Alabama
• John Glenn Lecture, Smithsonian National Air and Space Museum, 2005
• Lloyd Nolen, Anugerah Pencapaian Sepanjang Hayat dalam Penerbangan, 2005
• Wright Brothers Lecture - Pangkalan Tentera Udara Wright Patterson, 2006
• Duta Penerokaan NASA, 2006
• Rotary National Award for Space Achievement's National Space Trophy, 2007
• Anugerah Alumni Terbilang ROTC Tentera Udara, 2014
• Dewan Kemasyhuran Penerbangan Kebangsaan, 2015
• Doktor Kehormat Sains dari Saint Louis University, 2015
• Great American Award, The All-American Boys Chorus, 2015
• Daughters of the American Revolution (DAR) Medal of Honor, 2017
• Vice Admiral Donald D. Engen, U.S. Navy (Ret.), Flight Jacket Night Lecture, Smithsonian National Air and Space Museum - National Air and Space Society, 8 November 2018
• Menerima Trofi Michael Collins 2021 untuk Pencapaian Sepanjang Hayat dari Smithsonian National Air and Space Museum

6.2. Dalam Budaya Popular

Kranz telah muncul sebagai watak dalam beberapa dramatisasi program Apollo. Gambaran pertama adalah dalam filem TV 1974 Houston, We've Got a Problem, di mana beliau dilakonkan oleh Ed Nelson. Beliau dilakonkan oleh Ed Harris dalam filem 1995 Apollo 13, yang menerima pencalonan Anugerah Akademi untuk Pelakon Pembantu Lelaki Terbaik. Matt Frewer melakonkan beliau dalam filem TV 1996 Apollo 11. Beliau dilakonkan oleh Dan Butler dalam siri mini HBO 1998 From the Earth to the Moon. Dalam episod 2016 siri NBC Timeless bertajuk "Space Race", beliau dilakonkan oleh John Brotherton. Dalam siri Apple TV+ 2019 For All Mankind beliau dilakonkan oleh Eric Ladin dan dalam konteks sejarah alternatif siri tersebut, wataknya digambarkan dengan elemen yang sebahagiannya fiksyen.

Dalam permainan video Kerbal Space Program, watak untuk Kawalan Misi dinamakan "Gene Kerman", merujuk kepada Kranz dan memakai jaket yang mengingatkan pakaian khasnya.

Kranz juga telah ditampilkan dalam beberapa dokumentari menggunakan arkib filem NASA, termasuk penerbitan History Channel 2004 Failure Is Not an Option dan sekuelnya 2005 Beyond the Moon: Failure Is Not an Option 2, siaran berkala History Channel berdasarkan buku 1979 The Right Stuff, penerbitan Discovery Channel 2008 When We Left Earth, dan dokumentari David Fairhead 2017 Mission Control: The Unsung Heroes of Apollo. Klip audio arkib termasuk nama dan suara Kranz dimasukkan dalam lagu "Go!" pada album Public Service Broadcasting 2015 The Race for Space, sebuah lagu yang diinspirasikan oleh pendaratan bulan Apollo 11.

6.3. Impak dan Peringatan

Eugene Kranz Junior High School, yang terletak di Dickinson, Texas, dinamakan sempena beliau. Pada tahun 2020, Lapangan Terbang Toledo Express dinamakan secara rasmi sebagai Lapangan Terbang Eugene F. Kranz Toledo Express.