George Eastman

1.1. Kelahiran dan Keluarga

George Eastman dilahirkan pada 12 Julai 1854, di Waterville, New York, sebagai anak bongsu kepada George Washington Eastman dan Maria Eastman (née Kilbourn). Beliau dilahirkan di ladang seluas 10 acre yang dibeli oleh ibu bapanya pada tahun 1849. Beliau mempunyai dua kakak perempuan, Ellen Maria dan Katie.

Pada awal tahun 1840-an, bapanya telah memulakan sebuah sekolah perniagaan, Kolej Komersial Eastman, di Rochester, New York. Rochester menjadi salah satu "bandar raya pesat membangun" pertama di Amerika Syarikat, berdasarkan perindustrian pesatnya. Pada tahun 1860, apabila kesihatan bapanya mula merosot, keluarga itu melepaskan ladang dan berpindah ke Rochester. Bapanya meninggal dunia akibat gangguan otak pada 27 April 1862. Untuk menyara hidup dan membiayai persekolahan George, ibunya mengambil penyewa.

Anak perempuan kedua, Katie, telah dijangkiti polio ketika muda dan meninggal dunia pada akhir tahun 1870 ketika George berusia 15 tahun. George yang masih muda meninggalkan sekolah awal dan mula bekerja untuk membantu menyara keluarga. Apabila Eastman mula berjaya dengan perniagaan fotografinya, beliau berjanji untuk membalas budi ibunya atas kesukaran yang dialami dalam membesarkannya.

1.2. Kanak-kanak dan Pendidikan

Eastman sebahagian besarnya belajar sendiri, walaupun beliau menghadiri sekolah swasta di Rochester selepas berusia lapan tahun. Beliau terpaksa berhenti sekolah menengah pada usia 14 tahun untuk bekerja sebagai kerani pejabat, kemudian bekerja di bank pada usia 14 tahun untuk membantu menyara keluarganya.

1.3. Kerjaya Awal

Pada tahun 1874, ketika bekerja sebagai kerani bank, Eastman mula berminat dalam fotografi. Pada masa itu, fotografi melibatkan proses yang rumit di mana plat kaca perlu disalut dengan emulsi fotosensitif dan digunakan sebelum ia kering. Selepas menerima pelajaran daripada George Monroe dan George Selden, beliau menghabiskan tiga tahun bereksperimen. Hasilnya, beliau membangunkan sebuah mesin untuk menyalut plat kering pada tahun 1879. Beliau memulakan perniagaan fotografinya pada tahun 1880.

2.1. Minat dalam Fotografi dan Eksperimen Awal

Minat George Eastman dalam fotografi bermula pada tahun 1874. Pada masa itu, proses fotografi adalah sangat rumit, memerlukan plat kaca disalut dengan emulsi fotosensitif dan digunakan dengan cepat sebelum kering. Selepas tiga tahun eksperimen, beliau berjaya membangunkan plat kering yang lebih praktikal. Beliau memperoleh paten untuk plat kering di Britain dan Amerika Syarikat pada tahun 1880. Beliau kemudiannya mula bereksperimen untuk mencipta filem gulung fleksibel yang boleh menggantikan plat kaca sepenuhnya, dan menerima paten untuk filem gulung pada tahun 1885.

2.2. Penubuhan Eastman Kodak

Pada tahun 1881, Eastman mengasaskan Syarikat Plat Kering Eastman bersama Henry Strong. Strong memegang jawatan sebagai presiden syarikat, manakala Eastman bertindak sebagai bendahari, menguruskan kebanyakan fungsi eksekutif. Syarikat ini berkembang pesat dan pada tahun 1889, ia disusun semula sebagai Syarikat Eastman. Kemudian, pada tahun 1892, syarikat itu diperbadankan secara rasmi sebagai Eastman Kodak.

2.3. Penciptaan Filem Gulung dan Kamera Kodak

Pada tahun 1888, George Eastman mempatenkan dan melancarkan kamera "Kodak", perkataan yang dicipta sendiri oleh Eastman. Kamera ini dijual dengan filem gulung yang cukup untuk 100 pendedahan. Apabila semua pendedahan telah dibuat, jurugambar akan menghantar kamera kembali ke syarikat Eastman di Rochester, bersama dengan 10 USD. Syarikat itu akan memproses filem, membuat cetakan setiap pendedahan, memuatkan filem gulung lain ke dalam kamera, dan menghantar kamera serta cetakan kepada jurugambar. Pemisahan proses pengambilan gambar daripada proses pembangunan filem yang sukar adalah novel dan menjadikan fotografi lebih mudah diakses oleh amatur berbanding sebelum ini, dan kamera itu segera popular di kalangan orang ramai. Menjelang Ogos 1888, Eastman menghadapi kesukaran untuk memenuhi pesanan, dan beliau serta pekerjanya tidak lama kemudian mempunyai beberapa kamera lain dalam pembangunan.

Pada tahun 1889, beliau mempatenkan proses untuk filem nitrocellulose pertama bersama dengan ahli kimia Henry Reichenbach. Beliau juga mengambil minat dalam fotografi warna pada tahun 1904, dan membiayai eksperimen dalam pengeluaran filem warna selama sedekad berikutnya. Produk yang terhasil, yang dicipta oleh John Capstaff, adalah proses dua warna yang dinamakan Kodachrome. Kemudian, pada tahun 1935, Kodak akan mengeluarkan Kodachrome kedua yang lebih terkenal, filem tripack integral pertama yang dipasarkan. Pada tahun 1900, beliau memperkenalkan kamera Kodak Brownie, yang dijual pada harga 1 USD dan direka khas untuk kanak-kanak, menjadikannya sangat popular dan menyumbang kepada penyebaran fotografi secara meluas.

2.4. Slogan "Anda tekan butangnya, kami uruskan selebihnya"

Eastman mencipta slogan terkenal, "Anda tekan butangnya, kami uruskan selebihnya" (You press the button, we do the rest^{Bahasa Inggeris}), yang menjadi meluas di kalangan orang awam. Slogan ini menekankan kemudahan penggunaan kamera Kodak dan perkhidmatan pemprosesan filem yang disediakan oleh syarikat, yang membolehkan sesiapa sahaja mengambil gambar tanpa perlu menguasai kemahiran pembangunan filem yang rumit. Slogan ini bukan sahaja menarik perhatian ramai tetapi juga membantu mendemokrasikan fotografi, menjadikannya aktiviti yang mudah diakses dan popular untuk semua lapisan masyarakat.

2.5. Pertumbuhan Industri Filem dan Dominasi Kodak

Eastman menyedari bahawa kebanyakan pendapatannya akan datang daripada penjualan filem gulung tambahan, bukannya penjualan kamera, dan beliau menumpukan perhatian kepada pengeluaran filem. Dengan menyediakan filem berkualiti dan mampu milik kepada setiap pengeluar kamera, Kodak berjaya mengubah pesaing menjadi rakan kongsi perniagaan de facto. Menjelang tahun 1896, Kodak adalah pembekal stok filem terkemuka di peringkat antarabangsa.

Apabila Kodak mengejar monopoli ke atas filem melalui paten dan pemerolehan, syarikat itu mengalami pertumbuhan pesat. Menjelang tahun 1915, syarikat itu adalah majikan terbesar di Rochester, dengan lebih 8,000 pekerja dan pendapatan tahunan sebanyak 15.70 M USD. Pada tahun 1934, tidak lama selepas kematian Eastman, Kodak menggaji 23,000 pekerja. Salah satu pasaran terbesar untuk filem menjadi industri filem bergerak yang baru muncul. Apabila Thomas Edison dan pengeluar filem lain membentuk Syarikat Paten Filem Bergerak pada tahun 1908, Eastman berunding agar Kodak menjadi pembekal tunggal filem kepada industri tersebut.

Tindakan monopolinya menarik perhatian kerajaan persekutuan, yang memulakan siasatan anti-amanah terhadap Kodak pada tahun 1911 untuk kontrak eksklusif, pemerolehan pesaing, dan penetapan harga. Ini mengakibatkan tuntutan mahkamah terhadap Kodak pada tahun 1913 dan keputusan akhir pada tahun 1921, memerintahkan Kodak untuk berhenti menetapkan harga dan menjual banyak kepentingannya.

Beberapa tuntutan mahkamah pelanggaran paten akan membelenggu Eastman dan peguamnya pada tahun-tahun berikutnya, termasuk satu daripada Reichenbach selepas beliau dipecat pada tahun 1892. Tuntutan mahkamah terbesar datang daripada pengeluar filem saingan Ansco. Penemu Hannibal Goodwin telah memfailkan paten untuk filem nitrocellulose pada tahun 1887, sebelum Eastman dan Reichenbach, tetapi ia tidak diberikan sehingga tahun 1898. Ansco membeli paten itu pada tahun 1900 dan menyaman Kodak atas pelanggaran. Kodak akhirnya kalah dalam saman itu, yang berlangsung lebih sedekad dan menelan kos syarikat 5.00 M USD.

Dalam era aktiviti kesatuan sekerja yang semakin meningkat, Eastman berusaha untuk menentang gerakan kesatuan sekerja dengan menjangka tuntutan pekerja. Untuk tujuan ini, beliau melaksanakan beberapa program faedah pekerja, termasuk dana kebajikan untuk menyediakan pampasan pekerja pada tahun 1910 dan program perkongsian keuntungan untuk semua pekerja pada tahun 1912. Semasa Perang Dunia Pertama, Eastman menubuhkan sebuah sekolah fotografi di Rochester untuk melatih juruterbang bagi peninjauan udara.

2.6. Paten Utama

George Eastman memperoleh beberapa paten penting dalam bidang fotografi, yang menyumbang kepada inovasi dan kejayaan Syarikat Eastman Kodak. Antara paten utamanya termasuk:

• Paten AS 226503 "Method and Apparatus for Coating Plates", difailkan September 1879, dikeluarkan April 1880.
• Paten AS 306470 "Photographic Film", difailkan 10 Mei 1884, dikeluarkan 14 Oktober 1884.
• Paten AS 306594 "Photographic Film", difailkan 7 Mac 1884, dikeluarkan 14 Oktober 1884.
• Paten AS 317049 (bersama William H. Walker) "Roll Holder for Photographic Films", difailkan Ogos 1884, dikeluarkan Mei 1885.
• Paten AS 388850 "Camera", difailkan Mac 1888, dikeluarkan September 1888.

Selain itu, Eastman melesenkan, kemudian membeli Paten AS 248179 "Photographic Apparatus" (pemegang filem gulung), difailkan 21 Jun 1881, dikeluarkan 11 Oktober 1881, kepada David H. Houston.

3.1. Falsafah Kedermawanan dan Skala Derma

Sepanjang hayatnya, George Eastman mendermakan sejumlah 100.00 M USD, menjadikannya salah seorang filantropis utama di Amerika Syarikat pada zamannya. Jumlah ini bersamaan dengan lebih daripada 2.00 B USD pada tahun 2022. Beliau lebih suka kekal tanpa nama, membuat derma di bawah nama samaran "Mr. Smith". Motivasi utamanya untuk kedermawanan adalah pengalaman kemiskinan pada zaman kanak-kanaknya dan terpaksa berhenti sekolah awal. Beliau ingin memastikan tiada kanak-kanak lain perlu berhenti sekolah seperti yang dialaminya.

3.2. Sumbangan kepada Pendidikan

Sumbangan terbesar Eastman diberikan kepada Universiti Rochester dan Institut Teknologi Massachusetts (MIT) untuk membangunkan program dan kemudahan mereka. Pada tahun 1918, beliau mewakafkan penubuhan Sekolah Muzik Eastman di Universiti Rochester, dan pada tahun 1921, sebuah sekolah perubatan dan pergigian di sana. Beliau juga memberikan sumbangan besar kepada Institut Teknologi Rochester (RIT).

Di MIT, beliau menyokong pembinaan beberapa bangunan di kampus kedua mereka di sepanjang Sungai Charles, yang dibuka pada tahun 1916. Selain itu, beliau memberikan sumbangan besar kepada Universiti Tuskegee dan Universiti Hampton, dua universiti bersejarah untuk warga kulit hitam di Selatan Amerika Syarikat, menjadi penderma terbesar mereka pada zamannya.

3.3. Penubuhan Institusi Budaya

Pada tahun 1922, George Eastman mengasaskan Orkestra Filharmonik Rochester dan melantik Albert Coates sebagai pengarah muzik pertamanya. Pada 4 September 1922, beliau membuka Teater Eastman di Rochester, yang merangkumi dewan muzik kamar, Teater Kilbourn, yang didedikasikan untuk mengenang ibunya.

3.4. Sumbangan kepada Bidang Perubatan dan Kesihatan

Eastman sangat berminat dalam meningkatkan kesihatan awam. Pada tahun 1915, beliau menyediakan dana untuk penubuhan Dispensari Pergigian Eastman di Rochester. Pada tahun 1926, beliau mendermakan 200.00 K GBP untuk membiayai sebuah klinik pergigian di London, selepas didekati oleh pengerusi Hospital Royal Free, George Riddell. Klinik ini, yang kini dikenali sebagai Institut Pergigian Eastman UCL, dibuka pada 20 November 1931, dan komited untuk menyediakan penjagaan pergigian kepada kanak-kanak kurang berkemampuan dari pusat London.

Pada tahun 1929, beliau mengasaskan Profesor Pelawat George Eastman di Universiti Oxford, yang akan dipegang setiap tahun oleh seorang sarjana Amerika yang cemerlang. Eastman juga membiayai Eastmaninstitutet, sebuah klinik penjagaan pergigian untuk kanak-kanak yang dibuka pada tahun 1937 di Stockholm, Sweden. Beliau turut menyediakan dana untuk klinik pergigian di bandar-bandar Eropah lain seperti Rom, Paris, dan Brussels, bertujuan untuk melayani penduduk berpendapatan rendah.

3.5. Sokongan kepada Penyelidikan Bandar dan Pembaharuan Pentadbiran

Pada tahun 1915, Eastman mengasaskan Biro Penyelidikan Perbandaran di Rochester untuk mengumpul maklumat dan membuat cadangan dasar kerajaan. Agensi ini kemudiannya dinamakan semula sebagai Pusat Penyelidikan Kerajaan dan terus menjalankan misinya sehingga kini. Pada tahun 1924, Eastman dan Biro menyokong referendum untuk menukar kerajaan Rochester kepada sistem pengurus bandar, yang berjaya diluluskan.

Pada tahun 1920, Eastman menubuhkan Eastman Savings and Loan untuk menyediakan perkhidmatan kewangan kepada pekerja Kodak. Institusi ini kemudiannya disusun semula sebagai Kesatuan Kredit Persekutuan ESL.

3.6. Sokongan kepada Pergerakan Pembaharuan Kalendar

Pada tahun 1920-an, Eastman terlibat dalam pembaharuan kalendar dan menyokong Kalendar Tetap Antarabangsa 13 bulan setahun yang dibangunkan oleh Moses B. Cotsworth. Pada 17 Januari 1925, Eastman menjemput Cotsworth ke rumahnya; beliau telah diperkenalkan kepada kalendar Cotsworth oleh seorang rakan bersama dan berminat dengan sistem itu. Beliau secara rahsia membiayai Cotsworth selama setahun dan kemudian secara terbuka menyokongnya dan rancangan 13 bulan itu.

Eastman memainkan peranan utama dalam merancang dan membiayai kempen untuk kalendar global baharu, dan juga mengetuai Jawatankuasa Kebangsaan bagi Pemudahan Kalendar di Amerika Syarikat, yang diwujudkan atas permintaan Liga Bangsa-Bangsa. Eastman menyokong kempen Cotsworth sehingga kematiannya. Beliau menulis beberapa artikel untuk mempromosikan sistem 13 bulan, termasuk "Problems of Calendar Improvement" dalam Scientific American dan "The Importance of Calendar Reform to the Business World" dalam Nation's Business. Menjelang tahun 1928, Syarikat Kodak melaksanakan kalendar itu dalam pembukuan perniagaannya, dan terus menggunakannya sehingga tahun 1989. Walaupun persidangan diadakan di Liga Bangsa-Bangsa pada tahun 1931, dengan kematiannya dan ketegangan Perang Dunia Kedua yang semakin memuncak, kalendar ini digugurkan daripada pertimbangan.

4.1. Keluarga dan Hubungan

Eastman mempunyai hubungan yang sangat rapat dengan ibunya, Maria, dan kakaknya, Ellen Maria, serta keluarga Ellen. Beliau juga mempunyai hubungan platonik yang panjang dengan Josephine Dickman, seorang penyanyi terlatih dan isteri kepada rakan kongsi perniagaan, George Dickman. Beliau menjadi sangat rapat dengan Josephine selepas kematian ibunya, Maria Eastman, pada tahun 1907.

Kematian ibunya, Maria, merupakan tamparan hebat bagi George. Beliau yang biasanya sangat menjaga adab dan emosi, mendapati dirinya tidak dapat mengawal perasaannya di hadapan rakan-rakan buat kali pertama. Beliau pernah berkata, "Apabila ibu saya meninggal, saya menangis sepanjang hari. Saya tidak dapat berhenti walaupun untuk menyelamatkan nyawa saya." Oleh kerana ibunya enggan menerima hadiah-hadiahnya, Eastman tidak pernah dapat melakukan cukup untuk ibunya sepanjang hayatnya. Beliau terus menghormati ibunya selepas kematiannya. Pada 4 September 1922, beliau membuka Teater Eastman di Rochester, yang merangkumi dewan muzik kamar, Teater Kilbourn, yang didedikasikan untuk mengenang ibunya. Di Rumah Eastman, beliau mengekalkan pokok mawar, menggunakan keratan dari rumah zaman kanak-kanak ibunya.

4.2. Hobi dan Minat

Eastman merupakan seorang pengembara yang gemar, menikmati muzik dan perhimpunan sosial, serta mempunyai minat yang mendalam dalam bermain piano.

4.3. Kehidupan Bujang

George Eastman tidak pernah berkahwin sepanjang hayatnya. Beliau memilih untuk menjalani kehidupan bujang yang sederhana, dengan tumpuan utama kepada penyelidikan saintifik dan aktiviti kedermawanan.

5.1. Persaraan daripada Pengurusan Harian

Pada tahun 1925, George Eastman melepaskan pengurusan harian Kodak dan secara rasmi bersara sebagai presiden. Namun, beliau tetap terlibat dengan syarikat itu dalam kapasiti eksekutif perniagaan, sebagai pengerusi lembaga pengarah, sehingga kematiannya. Dalam tempoh ini, beliau terus menyumbang secara signifikan kepada pembangunan dan penyelidikan syarikat.

5.2. Penyakit dan Bunuh Diri

Dalam dua tahun terakhir hidupnya, Eastman mengalami kesakitan yang teruk akibat gangguan yang menjejaskan tulang belakangnya. Beliau sukar berdiri, dan cara berjalannya menjadi perlahan dan menyeret. Hari ini, ia mungkin didiagnosis sebagai sejenis penyakit degeneratif seperti hernia cakera akibat trauma atau usia yang menyebabkan mampatan akar saraf yang menyakitkan, atau mungkin sejenis stenosis spinal lumbar, iaitu penyempitan saluran tulang belakang yang disebabkan oleh kalsifikasi pada vertebra. Memandangkan ibunya juga menderita dalam dua tahun terakhir hidupnya di kerusi roda, beliau mungkin juga mengalami keadaan tulang belakang, tetapi ini tidak dapat dipastikan. Hanya kanser rahim dan pembedahan yang berjaya didokumenkan dalam sejarah kesihatannya.

Akibat kesakitannya, Eastman mengalami kemurungan utama. Pada 14 Mac 1932, Eastman meninggal dunia akibat bunuh diri dengan satu tembakan di jantung. Nota bunuh dirinya berbunyi, "Kepada sahabat-sahabatku, kerjaku sudah selesai - Mengapa menunggu? GE." Raymond Granger, seorang jurujual insurans di Rochester, tiba di tempat kejadian dan mendapati tenaga kerja terkejut dan kecewa. Sekurang-kurangnya seorang penulis sejarah menyatakan bahawa ketakutan Eastman terhadap nyanyuk atau penyakit lain yang melemahkan pada usia tua adalah faktor penyumbang kepada tindakannya.

5.3. Jenazah dan Harta Pusaka

Pengebumian Eastman diadakan di Gereja Episkopal St. Paul di Rochester; kerandanya dibawa keluar diiringi "Marche Romaine" oleh Charles Gounod. Beliau dikebumikan di kawasan syarikat yang diasaskannya, di tempat yang kini dikenali sebagai Taman Perniagaan Eastman.

Syarikat Amanah Keselamatan Rochester adalah pelaksana harta pusaka Eastman. Seluruh harta pusakanya diwasiatkan kepada Universiti Rochester.

6.1. Imej Awam dan Biografi

Eastman tidak suka publisiti dan berusaha keras untuk mengawal imejnya. Beliau enggan berkongsi maklumat dalam temu bual, dan dalam beberapa kesempatan, Eastman serta Kodak menghalang penulis biografi daripada mendapat akses penuh kepada rekod-rekodnya. Biografi muktamad mengenai beliau akhirnya diterbitkan pada tahun 1996.

6.2. Penghormatan dan Peringatan

George Eastman merupakan satu-satunya individu yang diwakili oleh dua bintang dalam kategori Filem di Hollywood Walk of Fame, satu di sebelah utara blok 6800 Hollywood Boulevard dan satu lagi di sebelah barat blok 1700 Vine Street. Kedua-duanya mengiktiraf pencapaian yang sama, iaitu beliau membangunkan kertas bromida, yang menjadi standard industri filem.

Dataran Eastman di Kampus Sungai Universiti Rochester dinamakan sempena nama Eastman. Institut Teknologi Rochester mempunyai sebuah bangunan yang didedikasikan kepadanya, sebagai pengiktirafan atas sokongan dan sumbangan besar beliau. MIT memasang plak Eastman di salah satu bangunan yang dibiayainya (pelajar menggosok hidung patung Eastman pada plak itu untuk nasib baik).

Rumah agam Eastman di 900 East Avenue di Rochester, yang dahulunya digunakan untuk menjamu rakan-rakan dan mengadakan konsert muzik peribadi, telah digunakan oleh Universiti Rochester untuk pelbagai tujuan selama beberapa dekad selepas kematiannya. Pada tahun 1949, ia dibuka semula setelah diubah suai untuk digunakan sebagai Muzium Antarabangsa Fotografi dan Filem George Eastman House. Ia telah ditetapkan sebagai Mercu Tanda Bersejarah Kebangsaan pada tahun 1966, dan kini dikenali sebagai Muzium George Eastman.

Rumah zaman kanak-kanak Eastman diselamatkan daripada kemusnahan. Ia dipulihkan kepada keadaan asalnya semasa zaman kanak-kanaknya dan dipamerkan di Muzium Kampung dan Negara Genesee.

Sebagai penghormatan, beliau dianugerahkan Pingat Emas Institut Ahli Kimia Amerika pada tahun 1930. Pada tahun 1934, Monumen George Eastman di Kodak Park (kini Taman Perniagaan Eastman) telah dirasmikan. Pada 12 Julai 1954, Pejabat Pos AS mengeluarkan setem peringatan tiga sen sempena ulang tahun ke-100 kelahiran Eastman, yang mula-mula dikeluarkan di Rochester, New York.

Juga pada tahun 1954, untuk memperingati ulang tahun ke-100 kelahiran Eastman, Universiti Rochester mendirikan penanda meridian berhampiran pusat Dataran Eastman di kampus Universiti Rochester menggunakan hadiah daripada bekas rakan kongsi Eastman dan alumni Universiti, Charles F. Hutchison.

Pada musim gugur 2009, sebuah patung Eastman didirikan kira-kira 18 m ^{(60 ft)} di utara-timur laut penanda meridian di Dataran Eastman Universiti Rochester. Pada tahun 1968, Eastman telah dilantik ke dalam Dewan Kemasyhuran dan Muzium Fotografi Antarabangsa.

6.3. Impak terhadap Industri Fotografi dan Filem

Penemuan George Eastman mempunyai impak yang mendalam terhadap industri fotografi dan filem. Dengan penciptaan filem gulung dan kamera Kodak yang mudah digunakan, beliau berjaya mendemokrasikan fotografi, mengubahnya daripada hobi yang mahal dan rumit kepada aktiviti yang mudah diakses dan popular untuk orang awam. Ini membuka jalan kepada ledakan minat dalam fotografi amatur di seluruh dunia.

Selain itu, filem gulung yang diciptanya menjadi asas penting bagi pembangunan filem bergerak oleh perintis industri filem seperti Louis Le Prince, Thomas Edison, dan Lumière bersaudara. Sumbangan ini adalah kritikal dalam membentuk dan memajukan industri perfileman global, menjadikan Eastman seorang tokoh utama dalam sejarah kedua-dua fotografi dan sinematografi.

6.4. Penilaian Sejarah dan Sosial

George Eastman dianggap sebagai salah seorang penduduk Rochester, New York yang paling berpengaruh dan terkenal. Penilaian sejarah dan sosial terhadapnya adalah kompleks, menggabungkan pencapaian inovatifnya dalam mendemokrasikan fotografi dan kedermawanan besar-besaran dengan kritikan terhadap pandangan sosialnya. Beliau diiktiraf secara meluas atas sumbangannya yang mengubah landskap fotografi dan perniagaan, serta impaknya yang signifikan terhadap pendidikan, perubatan, dan seni melalui aktiviti filantropinya.

6.5. Kritikan dan Kontroversi

Walaupun sumbangan besar dan kedermawanannya, George Eastman menghadapi kritikan dan kontroversi, terutamanya berkaitan dengan pandangannya terhadap isu perkauman dan sokongannya terhadap eugenik. Marion Gleason, seorang rakan rapat Eastman, kemudiannya menggambarkan pandangannya terhadap Orang Afrika Amerika sebagai "biasa pada zamannya - paternalistik, tetapi sangat menentang pergaulan sosial."

Walaupun beliau memberikan derma yang murah hati kepada Institut Hampton dan Universiti Tuskegee, menjadi penderma terbesar mereka pada zamannya, beliau juga mempertahankan dan mengukuhkan pemisahan kaum de facto yang wujud di Rochester. Kodak hampir tidak menggaji pekerja kulit hitam semasa hayat Eastman, dan suruhanjaya Dewan Perundangan Negeri New York pada tahun 1939 mengenai keadaan hidup orang Afrika Amerika mendapati bahawa Kodak hanya mempunyai seorang pekerja kulit hitam. Dispensari Pergigian Eastman juga menolak pemohon kulit hitam, dan Teater Eastman mengehadkan pelanggan kulit hitam ke balkoni. Eastman menolak beberapa permintaan untuk bertemu dengan wakil NAACP, termasuk rayuan langsung daripada presiden Walter Francis White pada tahun 1929.

Dari tahun 1925 sehingga kematiannya, Eastman mendermakan 10.00 K USD setahun kepada Persatuan Eugenik Amerika (meningkatkan derma kepada 15.00 K USD pada tahun 1932), satu tujuan popular di kalangan ramai golongan atasan apabila terdapat kebimbangan mengenai imigresen dan "percampuran kaum."