George Emil Palade

1.1. Early Life and Education

George Emil Palade dilahirkan pada 19 November 1912, di Iași, Romania. Bapa beliau ialah seorang profesor falsafah di Universiti Alexandru Ioan Cuza di Iași, manakala ibu beliau adalah seorang guru sekolah menengah. Palade memperoleh ijazah M.D. beliau pada tahun 1940 dari Sekolah Perubatan Carol Davila di Bucharest.

1.2. Citizenship

George Emil Palade berasal dari Romania, tetapi pada tahun 1952, beliau menjadi warganegara Amerika Syarikat yang dinaturalisasikan.

2.1. Early Career and Move to the United States

Palade merupakan ahli fakulti di Universiti Bucharest sehingga tahun 1946, apabila beliau berpindah ke Amerika Syarikat untuk menjalankan penyelidikan pasca-doktoral. Semasa membantu Robert Chambers di Makmal Biologi Universiti New York, beliau bertemu Profesor Albert Claude. Beliau kemudiannya menyertai Claude di Institut Rockefeller untuk Penyelidikan Perubatan.

2.2. Academic Affiliations

Palade bekerja di Institut Rockefeller dari tahun 1958 hingga 1973. Beliau kemudian menjadi profesor di Sekolah Perubatan Universiti Yale dari tahun 1973 hingga 1990, di mana beliau merupakan Pengerusi pertama Jabatan Biologi Sel. Kini, kerusi Pengerusi Biologi Sel di Yale dinamakan "Profesor George Palade" sebagai penghormatan kepadanya. Dari tahun 1990 hingga 2008, beliau berkhidmat di Universiti California, San Diego (UCSD) sebagai Profesor Perubatan dalam Kediaman (Emeritus) di Jabatan Perubatan Selular & Molekul, serta Dekan Hal Ehwal Saintifik (Emeritus) di Sekolah Perubatan di La Jolla, California.

2.3. Key Scientific Contributions

Di Institut Rockefeller untuk Penyelidikan Perubatan, Palade menggunakan mikroskop elektron untuk mengkaji organisasi dalaman struktur sel seperti ribosom, mitokondria, kloroplas, radas Golgi, dan lain-lain. Penemuan beliau yang paling penting dibuat semasa menggunakan strategi eksperimen yang dikenali sebagai analisis denyutan-kejaran (pulse-chase analysis^{Bahasa Inggeris}). Dalam eksperimen ini, Palade dan rakan-rakannya berjaya mengesahkan hipotesis sedia ada bahawa laluan rembesan wujud dan bahawa retikulum endoplasma kasar (Rough ER^{Bahasa Inggeris}) dan radas Golgi berfungsi bersama.

Beliau juga memfokuskan kajian ke atas badan Weibel-Palade (Weibel-Palade bodies^{Bahasa Inggeris}), sebuah organel penyimpanan yang unik kepada endotelium, mengandungi faktor von Willebrand dan pelbagai protein. Beliau menerangkan badan ini bersama ahli anatomi Switzerland, Ewald R. Weibel.

Dalam autobiografi beliau untuk Hadiah Nobel, Palade menyatakan bahawa pada tahun 1960-an, beliau meneruskan kerja mengenai proses rembesan menggunakan dua pendekatan berbeza. Pendekatan pertama bergantung sepenuhnya pada pemeringkatan sel, yang dibangunkan dengan kerjasama Philip Siekevitz, Lewis Joel Greene, Colvin Redman, David Sabatini, dan Yutaka Tashiro. Ini membawa kepada pencirian granul zimogen dan penemuan pengasingan produk rembesan dalam ruang sisterna retikulum endoplasma. Pendekatan kedua pula bergantung terutamanya pada radioautografi, melibatkan eksperimen ke atas haiwan utuh atau hirisan pankreas yang dijalankan dengan kerjasama Lucien Caro dan terutamanya James Jamieson. Siri penyelidikan ini menghasilkan sebahagian besar idea semasa mengenai sintesis dan pemprosesan intraselular protein untuk eksport.

Kuliah Nobel beliau, yang disampaikan pada 12 Disember 1974, bertajuk "Aspek Intraselular Proses Rembesan Protein" (Intracellular Aspects of the Process of Protein Secretion^{Bahasa Inggeris}). Pada tahun 2009, Hadiah Nobel dalam Kimia dianugerahkan kepada Venkatraman Ramakrishnan, Thomas A. Steitz, dan Ada E. Yonath atas "kajian struktur dan fungsi ribosom", yang asalnya ditemui oleh George Emil Palade, menunjukkan kepentingan berterusan penemuan beliau.

2.4. Awards and Honors

George Emil Palade menerima pelbagai anugerah dan penghormatan sepanjang kerjayanya yang cemerlang:

• Hadiah Passano (1964)
• Anugerah Penyelidikan Perubatan Asas Albert Lasker (1966)
• Anugerah Antarabangsa Gairdner (1967)
• Hadiah Louisa Gross Horwitz dari Universiti Columbia (1970), bersama Renato Dulbecco, "atas penemuan mengenai organisasi fungsian sel yang merupakan peristiwa penting dalam pembangunan biologi sel moden."
• Hadiah Dickson dalam Sains dari Universiti Carnegie Mellon (1971)
• Hadiah Nobel dalam Fisiologi atau Perubatan (1974), bersama Albert Claude dan Christian de Duve.
• Ahli Kehormat Akademi Romania (1975)
• Anugerah Pingat Emas dari Akademi Pencapaian Amerika (1975)
• Pingat E.B. Wilson (1981)
• Pengasas Majlis Kebudayaan Dunia (1981)
• Ahli Asing Persatuan Diraja (ForMemRS^{Bahasa Inggeris}) (1984)
• Pengasas editor Annual Review of Cell and Developmental Biology (1985)
• Pingat Sains Kebangsaan AS dalam Sains Biologi (1986)
• Ahli Kehormat Akademi Seni dan Sains Amerika-Romania (ARA) (1988)

3.1. Marriages and Children

George Emil Palade berkahwin dengan Irina Malaxa (lahir 1919), anak perempuan industrialis Nicolae Malaxa, pada 12 Jun 1941. Pasangan itu mempunyai dua orang anak: Georgia (lahir 1943) dan Theodore (lahir 1949). Selepas kematian isterinya pada tahun 1969, Palade berkahwin dengan Marilyn Farquhar, seorang ahli biologi sel di Universiti California, San Diego.