Giovanni Battista Piranesi

1.1. Childhood and Education

Piranesi dilahirkan di Venice, di paroki San Moisè, di mana beliau dibaptiskan. Bapanya ialah seorang tukang batu. Abangnya, Andrea, memperkenalkan beliau kepada kesusasteraan Latin dan tamadun Greco-Roman purba. Kemudian, beliau berguru dengan bapa saudaranya, Matteo Lucchesi, seorang arkitek terkemuka di Magistrato alle Acque, iaitu organisasi negeri yang bertanggungjawab untuk kejuruteraan dan pemulihan bangunan bersejarah.

1.2. Move to Rome and Apprenticeship

Sejak tahun 1740, Piranesi berpeluang bekerja di Rom sebagai pelukis pelan untuk Marco Foscarini, duta Venice (dan bakal Doge of Venice) kepada Pope Benedict XIV yang baharu. Beliau menetap di Palazzo Venezia dan belajar di bawah Giuseppe Vasi (1710-1782), yang memperkenalkan beliau kepada seni etsa dan ukiran bandar serta monumen-monumennya. Giuseppe Vasi mendapati bakat Piranesi jauh melebihi seorang pengukir semata-mata, malah pernah berkata kepadanya, "Anda terlalu banyak pelukis, kawan saya, untuk menjadi seorang pengukir."
Selepas pengajiannya dengan Vasi, beliau bekerjasama dengan pelajar-pelajar Akademi Perancis di Rom untuk menghasilkan siri veduta (pemandangan) bandar. Karya pertamanya ialah Prima parte di Architettura e Prospettive (1743), diikuti pada tahun 1745 dengan Varie Vedute di Roma Antica e Moderna.

1.3. Marriage and Family

Pada tahun 1752, Piranesi berkahwin dengan Angela Pasquini. Anak lelaki mereka, Francesco, dilahirkan pada tahun 1758 atau 1759. Selain Francesco, beliau juga mempunyai anak-anak lain bernama Laura Piranesi dan Pietro Piranesi, yang kemudiannya turut terlibat dalam penerusan warisan seni bapanya.

1.4. Later Life and Death

Dari tahun 1743 hingga 1747, Piranesi kebanyakannya berada di Venice, di mana menurut beberapa sumber, beliau sering mengunjungi Giovanni Battista Tiepolo, seorang artis terkemuka di Venice. Tiepolo banyak mengembangkan konvensyen yang ketat bagi ukiran reproduktif, topografi, dan antik. Piranesi kemudian kembali ke Rom dan membuka bengkel di Via del Corso. Antara tahun 1748 dan 1774, beliau mencipta siri veduta penting bandar tersebut yang mengukuhkan kemasyhurannya.
Dalam pada itu, Piranesi menumpukan dirinya untuk mengukur banyak bangunan purba, yang membawa kepada penerbitan Le Antichità Romane de' tempo della prima Repubblica e dei primi imperatori ("Antikuiti Rom pada Zaman Republik Pertama dan Maharaja Pertama"). Pada tahun 1761, beliau menjadi ahli Accademia di San Luca dan membuka rumah percetakannya sendiri. Pada tahun 1762, koleksi ukiran Campo Marzio dell'antica Roma telah dicetak.

Pada tahun berikutnya, beliau ditugaskan oleh Pope Clement XIII untuk memulihkan koir San Giovanni in Laterano, namun kerja tersebut tidak menjadi kenyataan. Pada tahun 1764, salah seorang anak saudara Paus, Kardinal Rezzonico, melantik beliau untuk memulakan satu-satunya karya seni binanya, iaitu pemulihan gereja Santa Maria del Priorato di Vila Kesatria Malta, di Bukit Aventine Rom. Beliau menggabungkan elemen seni bina Klasik, trofi, dan perisai dengan genius imaginatifnya yang tersendiri untuk reka bentuk fasad gereja dan dinding Piazza dei Cavalieri di Malta yang bersebelahan.
Pada tahun 1767, beliau dianugerahkan kesatria Golden Spur, yang membolehkan beliau menandatangani namanya sebagai "Cav[aliere] Piranesi". Pada tahun 1769, penerbitan siri reka bentuk cerobong asap yang bijak dan kadang-kadang aneh, serta pelbagai perabot asli, mengukuhkan kedudukannya sebagai seorang pereka yang serba boleh dan berdaya cipta. Pada tahun 1776, beliau mencipta karya terkenalnya sebagai 'pemulih' arca purba, iaitu Piranesi Vase, dan pada tahun 1777-78 beliau menerbitkan Avanzi degli Edifici di Pesto (Sisa-sisa Bangunan Paestum).
Beliau meninggal dunia di Rom pada tahun 1778 setelah lama menderita sakit, dan dikebumikan di gereja yang telah dibantunya pulihkan, Santa Maria del Priorato. Makamnya direka oleh Giuseppi Angelini.

2.1. The Views of Rome (Vedute di Roma)

Siri etsa Piranesi yang paling terkenal ialah Vedute di Roma (Pemandangan Rom), yang menggambarkan pemandangan bandar dan runtuhan purba Rom. Walaupun struktur sosial aristokrasi kekal tegar dan menindas, Venice bangkit melalui Grand Tour sebagai pusat pertukaran intelektual dan antarabangsa pada abad ke-18. Idea-idea Pencerahan merangsang ahli teori dan artis di seluruh Eropah termasuk Paris, Dresden, dan London. Bentuk-bentuk ekspresi artistik baharu muncul: veduta (pemandangan), capriccio (fantasi seni bina), dan veduta ideata (pemandangan topografi yang digabungkan dengan komposisi imaginatif), sebagai respons kepada permintaan pengunjung yang semakin meningkat.

Pusat pembangunan Grand Tour ialah Rom. Rom menjadi tempat pertemuan baharu dan ibu kota intelektual Eropah bagi pemimpin gerakan baharu dalam seni. Bandar ini menarik artis dan arkitek dari seluruh Eropah selain pelancong Grand Tour, peniaga, dan ahli antik. Walaupun ramai datang melalui institusi rasmi seperti Akademi Perancis, yang lain datang untuk melihat penemuan baharu di Herculaneum dan Pompeii. Kedai kopi sering menjadi tempat berkumpul, yang paling terkenal ialah Antico Caffè Greco, yang ditubuhkan pada tahun 1760. Caffe degli Inglesi dibuka beberapa tahun kemudian, di kaki Tangga Sepanyol di Piazza di Spagna, dengan lukisan dinding oleh Piranesi. Dengan bengkel cetak dan muzium barang antik sendiri berdekatan, Piranesi dapat menjalin hubungan di kedua-dua tempat dengan pembeli kaya dalam jelajah tersebut, terutamanya dari England.

Sisa-sisa Rom membangkitkan semangat Piranesi. Berdasarkan pengalamannya di Venice dan kajiannya terhadap karya-karya Marco Ricci dan terutamanya Giovanni Paolo Panini, beliau menghargai bukan sahaja kejuruteraan bangunan purba tetapi juga aspek puitis runtuhan tersebut. Beliau mampu meniru sisa-sisa sebenar dengan setia; daya ciptanya dalam menangkap reka bentuk arkitek asal menyediakan bahagian-bahagian yang hilang. Kemahiran mahirnya dalam ukiran memperkenalkan kumpulan pasu, altar, dan makam yang tiada dalam realiti; manipulasi skalanya; dan pengagihan cahaya serta bayangan yang luas dan saintifik melengkapkan gambar, menghasilkan kesan yang menakjubkan dari keseluruhan pemandangan.

Beberapa Vedute beliau terkenal kerana menggambarkan figura manusia yang kemiskinan, kecacatan, mabuk yang ketara, dan kecacatan lain yang kelihatan menggemakan kerosakan runtuhan. Ini selaras dengan topos yang biasa dalam kesusasteraan Renaissance, di mana runtuhan Rom diratapi sebagai metafora untuk ketidaksempurnaan dan ketidakabadian kewujudan manusia.
Beberapa karya beliau kemudian disiapkan oleh anak-anaknya dan beberapa muridnya. Anak lelaki dan pembantu Piranesi, Francesco Piranesi, mengumpul dan memelihara plat-platnya, di mana garisan ukiran yang lebih bebas sebahagian besarnya melengkapi ketegasan kerja burin. Dua puluh sembilan jilid folio yang mengandungi kira-kira 2000 cetakan muncul di Paris (1835-1837).

2.2. The Prisons (Carceri d'invenzione)

Siri Penjara (Carceri d'invenzione atau 'Penjara Khayalan') ialah siri 16 cetakan yang dihasilkan dalam keadaan pertama dan kedua yang menunjukkan kubah bawah tanah yang sangat besar dengan tangga dan mesin-mesin yang perkasa. Siri ini dimulakan pada tahun 1745. Cetakan keadaan pertama diterbitkan pada tahun 1750 dan terdiri daripada 14 etsa, tidak bertajuk dan tidak bernombor, dengan rupa yang seperti lakaran. Cetakan asal bersaiz 0.4 m ^{(16 in)} x 0.5 m ^{(21 in)}. Untuk penerbitan kedua pada tahun 1761, semua etsa telah diubah suai dan dinomborkan I-XVI (1-16). Nombor II dan V adalah etsa baharu dalam siri tersebut. Nombor I hingga IX semuanya dibuat dalam format potret (menegak), manakala X hingga XVI adalah dalam format landskap (melintang).
Dalam penerbitan kedua, beberapa ilustrasi kelihatan telah diedit untuk mengandungi (kemungkinan sengaja) geometri mustahil.

2.3. Architectural and Design Works

Sumbangan seni bina Piranesi yang paling ketara ialah pemulihan gereja Santa Maria del Priorato di Rom, satu-satunya projek seni bina yang direka dan disiapkan sepenuhnya oleh beliau. Dalam reka bentuk fasad gereja dan dinding Piazza dei Cavalieri di Malta yang bersebelahan, beliau menggabungkan elemen seni bina Klasik, trofi, dan perisai dengan gaya imaginatifnya yang unik.
Selain itu, Piranesi juga aktif dalam pelbagai aktiviti reka bentuk. Pada tahun 1769, beliau menerbitkan siri reka bentuk cerobong asap yang inovatif dan kadang-kadang aneh, serta pelbagai perabot asli yang mengukuhkan kedudukannya sebagai seorang pereka yang serba boleh dan berdaya cipta. Pada tahun 1776, beliau mencipta karya terkenalnya sebagai 'pemulih' arca purba, iaitu Piranesi Vase.

3.1. Influence on Neoclassicism

Karya-karya Piranesi memberikan pengaruh yang kuat terhadap Neoklasikisme. Latar belakang Neoklasikisme didorong oleh penemuan di Herculaneum dan Pompeii, serta penilaian semula budaya Yunani, Rom, Mesir, dan Gothik purba. Pandangan mengenai Zaman Keemasan berubah dari statik kepada berubah-ubah, diilhamkan oleh Rousseau dan Winckelmann sebagai respons kepada pertumbuhan dinamik masyarakat.
Perspektif yang lebih luas terhadap masa lalu mencipta cara ekspresi baharu. Artis mengembangkan kesedaran diri yang lebih besar dalam menghadapi autoriti dunia purba yang terhad, dan terdapat minat yang semakin meningkat terhadap tamadun dan nasib negara. Piranesi amat berminat dalam perdebatan Graeco-Roman pada tahun 1760-an, antara pengikut Winckelmann yang berpendapat budaya dan seni bina Yunani lebih unggul daripada rakan sejawat Rom mereka, dan mereka yang (seperti Piranesi) percaya bahawa orang Rom telah memperbaiki model Yunani mereka.

3.2. Artistic Style and Techniques

Gaya seni Piranesi dicirikan oleh teknik ukirannya yang teliti, penggunaan cahaya dan bayangan yang dramatik, serta kaedah komposisi yang inovatif. Beliau mampu mencipta imej yang mendalam dan penuh suasana, terutamanya dalam siri Carceri yang menunjukkan ruang bawah tanah yang luas dan kompleks. Falsafah kreativitinya dapat dirumuskan dalam ungkapan beliau yang menjadi mantra: "col sporcar si trova", yang bermaksud "dengan mencuba-cuba, seseorang akan menemui". Ungkapan ini mencerminkan pendekatan eksperimen beliau dalam seni, di mana penemuan sering berlaku melalui proses penerokaan dan kadang-kadang kekacauan.

3.3. Connection with the Grand Tour

Sepanjang hayatnya, Piranesi mencipta banyak cetakan yang menggambarkan Bandar Abadi; ini dikumpul secara meluas oleh golongan bangsawan yang melakukan Grand Tour. Grand Tour merupakan fenomena pertukaran budaya Eropah abad ke-18 di mana golongan muda bangsawan Eropah melakukan perjalanan panjang ke bandar-bandar utama di benua itu, terutamanya Rom, untuk tujuan pendidikan dan budaya. Cetakan Piranesi berfungsi sebagai cenderamata dan rujukan visual yang penting bagi para pelancong ini, membantu membentuk imej popular Rom purba dalam fikiran mereka. Koleksi Lobkowicz, yang disimpan di Istana Lobkowicz di Prague, mengandungi sekumpulan dua puluh enam ukiran beliau.

5.1. Contemporary Assessment and Later Influence

Karya-karya Piranesi diterima dengan baik pada zamannya, terutamanya oleh mereka yang terlibat dalam Grand Tour dan golongan elit yang berminat dalam seni dan antikuiti. Selepas kematiannya, karya-karyanya diwarisi dan dipelihara oleh anak lelakinya, Francesco Piranesi, yang juga seorang artis dan pembantu bapanya. Francesco mengumpul dan memelihara plat-plat etsa Piranesi, di mana garisan ukiran yang lebih bebas sebahagian besarnya melengkapi ketegasan kerja burin. Dua puluh sembilan jilid folio yang mengandungi kira-kira 2000 cetakan muncul di Paris antara tahun 1835 dan 1837, memastikan warisan seninya diteruskan dan mempengaruhi artis-artis kemudian dalam pelbagai bidang, terutamanya dalam seni bina Neoklasik dan seni grafik.

5.2. Commemoration and Modern References

Nama dan karya Piranesi terus diperingati dan dirujuk dalam budaya moden dalam pelbagai bentuk:

• Anugerah Piranesi Antarabangsa untuk seni bina, dianugerahkan setiap tahun sejak 1989.
• Komik Franco-Belgium La Tour menampilkan reka bentuk berdasarkan Penjara Khayalan Piranesi dan watak utama bernama "Giovanni Battista" sempena nama Piranesi.
• Watak utama dalam novel Susanna Clarke Piranesi (2020), yang tinggal di sebuah rumah labirin yang sangat luas dan tidak dapat dibayangkan.
• Piranesi ialah nama penjara yang berubah-ubah dan tidak dapat difahami yang dikelilingi oleh patung-patung geometri mustahil, yang dipaparkan dalam permainan video Sunless Skies.
• Dalam permainan video Ixion, Piranesi ialah nama sebuah kapal milik kumpulan yang dipanggil "Black Market Society" dan merupakan musuh kepada pemain.