Humphrey, Duke Gloucester

1. Tinjauan

Humphrey dari Lancaster, Duke Gloucester (3 Oktober 1390 - 23 Februari 1447), adalah seorang putera Inggeris, askar, dan penaung sastera yang berpengaruh. Beliau adalah anak bongsu keempat Henry IV dari England, adik kepada Henry V dari England, dan bapa saudara kepada Henry VI dari England, yang sering menggelar dirinya sebagai "anak, abang, dan bapa saudara raja-raja". Humphrey berperang dalam Perang Seratus Tahun dan berkhidmat sebagai Lord Protector England semasa pemerintahan minoriti anak saudaranya, Henry VI. Walaupun dikenali sebagai tokoh yang berani dan intelek, beliau juga merupakan figura kontroversi yang dicirikan sebagai melulu, tidak berprinsip, dan suka bertelagah, terutamanya dalam perselisihan dengan abangnya, John, Duke of Bedford, dan bapa saudaranya, Cardinal Henry Beaufort.

Beliau dianugerahkan gelaran Duke of Gloucester pada tahun 1414 dan menyertai kempen Henry V di Perancis, termasuk Pertempuran Agincourt pada tahun 1415 dan penaklukan Normandy. Selepas kemangkatan Henry V pada tahun 1422, Humphrey menjadi salah satu tokoh utama dalam kerajaan pemangku raja, namun kuasanya sering kali dibatasi oleh majlis diraja. Konflik utamanya termasuk pertikaian wilayah di Negara-Negara Dataran Rendah dengan Duke Burgundy, sekutu penting England.

Sebagai penaung awal humanisme di England, Humphrey memainkan peranan penting dalam mempromosikan pembelajaran dan sastera, menyumbang secara besar-besaran kepada Universiti Oxford dan menubuhkan Perpustakaan Duke Humfrey. Walaupun menghadapi cabaran dalam kehidupan awam dan peribadinya, termasuk perbicaraan isterinya, Eleanor Cobham, atas tuduhan sihir pada tahun 1441, beliau tetap popular di kalangan rakyat biasa dan tokoh sastera kerana sokongannya terhadap dasar luar yang bersemangat dan aktiviti keilmuannya, yang menjadikannya dikenali sebagai "Good Duke Humphrey". Kejatuhan politiknya berakhir dengan penahanannya atas tuduhan pengkhianatan pada tahun 1447, diikuti dengan kematiannya beberapa hari kemudian.

2. Zaman Kanak-kanak dan Pendidikan

Humphrey dari Lancaster dilahirkan pada 3 Oktober 1390, walaupun lokasi kelahirannya tidak diketahui. Beliau dinamakan sempena datuk sebelah ibunya, Humphrey de Bohun, Earl Hereford ke-7. Beliau adalah anak bongsu daripada empat beradik lelaki yang sangat rapat. Pada 20 Mac 1413, Humphrey dan abangnya, Henry V dari England, berada di sisi ayah mereka, Henry IV dari England, yang sedang nazak. Humphrey, bersama abang-abangnya Thomas dari Lancaster, Duke Clarence dan John dari Lancaster, Duke Bedford, telah dianugerahkan gelaran Knight Bachelor pada tahun 1399. Mereka juga menyertai Order of the Garter bersama-sama pada tahun 1400.

Semasa pemerintahan bapanya, Henry IV, Humphrey menerima pendidikan sebagai seorang sarjana, berkemungkinan di Balliol College, Oxford, sementara abang-abangnya yang lebih tua terlibat dalam pertempuran di sempadan Wales dan Scotland. Selepas kemangkatan bapanya, beliau dianugerahkan gelaran Duke of Gloucester pada tahun 1414, serta dilantik sebagai Lord Great Chamberlain England. Beliau mengambil tempatnya di Parlimen England dan menjadi ahli Privy Council of England pada tahun 1415.

3. Kerjaya Tentera dan Diplomatik

Humphrey dari Lancaster menyertai kempen abangnya, Henry V dari England, di Perancis semasa Perang Seratus Tahun. Sebelum berlepas, tentera berkhemah di Southampton, di mana Richard dari Conisburgh, Earl Cambridge ke-3, gagal dalam Southampton Plot, sebuah plot pembunuhan terhadap raja. Humphrey dan abangnya, Duke Clarence, mengetuai Siasatan Tuan-tuan untuk mendakwa Cambridge dan Henry Scrope, Baron Scrope Masham ke-3, atas tuduhan pengkhianatan besar pada 5 Ogos.

Semasa kempen, Humphrey memperoleh reputasi sebagai seorang komander yang cekap. Pengetahuannya tentang peperangan kepungan, yang diperoleh daripada kajian klasik, menyumbang kepada kejatuhan Honfleur. Semasa Pertempuran Agincourt pada tahun 1415, Humphrey cedera; ketika beliau jatuh, raja melindunginya dan menahan serangan gigih daripada kesatria Perancis. Atas perkhidmatannya, Humphrey dianugerahkan jawatan termasuk Constable of Dover, Warden of the Cinque Ports pada 27 November, dan Leftenan Raja. Tempoh perkhidmatannya dalam kerajaan adalah aman dan berjaya.

Tempoh ini bermula dengan misi damai Sigismund, Maharaja Suci Rom, satu-satunya lawatan seorang maharaja zaman pertengahan ke England. Menurut Holinshed's Chronicles, Humphrey adalah watak utama dalam upacara simbolik. Beliau menyambut maharaja di tepi pantai dengan pedang di tangan, "memaksa" Sigismund untuk menolak hak prerogatif kekuasaannya ke atas raja England sebelum membenarkannya mendarat pada petang 1 Mei 1416. Perjanjian Canterbury (1416) yang ditandatangani di Canterbury pada 15 Ogos berfungsi untuk menjangka permusuhan yang diperbaharui dari Perancis.

Pada Oktober 1424, Humphrey menyerang Negara-Negara Dataran Rendah untuk menuntut hak isterinya, Jacqueline dari Hainaut, ke atas Hainaut, Holland, dan Zeeland. Tindakan ini menyebabkan konflik dengan Philip III, Duke Burgundy, yang merupakan sekutu penting England. Walaupun beliau berusaha keras, kempen ini berakhir dengan kekalahan pada April 1425, memaksa beliau kembali ke England. Mengabaikan nasihat abangnya yang marah dengan tindakan unilateral Humphrey, beliau menghantar ekspedisi sekali lagi pada Disember 1424, tetapi ia juga dikalahkan oleh tentera Burgundy. Akhirnya, beliau terpaksa meninggalkan campur tangan di Negara-Negara Dataran Rendah pada tahun 1428 selepas Paus Martin V mengisytiharkan perkahwinannya dengan Jacqueline tidak sah.

Pada tahun 1436, Philip, Duke Burgundy, menyerang Calais. Duke Humphrey dilantik sebagai komander garison. Tentera Flemish menyerang dari darat, tetapi tentangan Inggeris sangat kuat. Humphrey memimpin tenteranya ke Baillieul, membawa tentera Inggeris ke tempat selamat; beliau mengancam Saint-Omer sebelum belayar pulang.

4. Kerjaya Politik dan Kanan-Raja

Selepas kemangkatan abangnya, Henry V dari England, pada tahun 1422, Humphrey menjadi Lord Protector kepada anak saudaranya yang masih kecil, Henry VI dari England. Beliau juga menuntut hak untuk menjadi pemangku raja England selepas kemangkatan abang sulungnya, John, Duke of Bedford, pada tahun 1435. Walau bagaimanapun, tuntutan Humphrey ditentang keras oleh tuan-tuan majlis raja, terutamanya bapa saudaranya, Cardinal Henry Beaufort. Walaupun wasiat Henry V, yang ditemui semula di Eton College pada tahun 1978, sebenarnya menyokong tuntutan Humphrey, majlis penasihat memutuskan untuk mengehadkan kuasanya. Duke Bedford dilantik sebagai pemangku raja utama, dan Humphrey hanya bertindak sebagai wakil di England semasa ketiadaan abangnya di Perancis, dengan penglibatan dalam dasar memerlukan persetujuan majlis.

Humphrey terbukti sebagai tokoh yang melulu, impulsif, tidak berprinsip, dan menimbulkan masalah. Beliau sentiasa bertelagah dengan abangnya, John, Duke Bedford, dan bapa saudaranya, Cardinal Henry Beaufort. Perselisihan ini semakin memuncak apabila beliau secara agresif meneruskan pertikaian dengan Duke Burgundy, sekutu utama England di Perancis, berhubung tuntutan bertindih ke atas tanah di Negara-Negara Dataran Rendah. Beliau cuba menyingkirkan puak Beaufort di England. Walaupun beliau menghentikan permusuhan buat sementara waktu di Parlimen Bat pada tahun 1426 hasil campur tangan abangnya, beliau kemudiannya cuba memfitnah Cardinal dan menggantikan penyokong Beaufort apabila abangnya kembali ke Perancis pada tahun 1427, namun semua percubaannya gagal kerana tentangan majlis.

Sebagai penentang tegar konsesi dalam konflik Perancis dan penyokong peperangan ofensif, Humphrey secara beransur-ansur kehilangan sokongan dalam komuniti politik dan di kalangan Raja Henry VI selepas tempoh minoritinya berakhir, berikutan beberapa kekalahan di Perancis. Selepas kemangkatan Duke Bedford pada tahun 1435 dan pengisytiharan pemerintahan langsung Henry VI pada tahun 1437, puak Beaufort mengukuhkan dominasi mereka di England, menyebabkan Humphrey kalah dalam perebutan kuasa politik. Beliau bersekutu dengan Richard Plantagenet, Duke York ke-3, sebagai sebahagian daripada puak yang menyokong peperangan berterusan, menentang puak Beaufort yang menyokong perdamaian. Apabila puak perdamaian mengepung Henry VI dan Duke York serta sekutunya dihantar pergi dengan perintah untuk penempatan di benua Eropah, Humphrey menjadi terpencil. Beliau menentang pembebasan tawanan Charles dari Valois, Duke Orléans, pada tahun 1440, tetapi bantahannya tidak diterima.

5. Pemikiran dan Penajaan

Humphrey dari Lancaster adalah contoh persona kesatria romantis yang berani dan bersemangat. Beliau dikenali kerana pendekatan ilmiah dan pembacaannya yang luas terhadap perkembangan budaya Renaissance awal, menunjukkan ciri-ciri putera raja yang serba boleh. Beliau adalah teladan bagi Eton College dan Universiti Oxford, seorang yang berprestasi, diplomatik, dan licik dalam politik. Walaupun terdapat kesilapan dalam kehidupan awam dan peribadinya, serta masalah yang ditimbulkannya dalam politik, Humphrey sering dipuji sebagai penaung pembelajaran dan penyumbang kepada Universiti Oxford. Beliau popular di kalangan tokoh sastera pada zamannya kerana aktiviti ilmiahnya.

Duke Humphrey merupakan penaung dan pelindung utama Oxford, menyumbangkan lebih daripada 280 manuskrip kepada universiti tersebut. Pemilikan perpustakaan sedemikian sangat merangsang pembelajaran baharu. Namanya kekal dalam Perpustakaan Duke Humfrey, sebahagian daripada Perpustakaan Bodleian di Universiti Oxford, dan di Duke Humphrey Road di Blackheath, selatan Greenwich.

Beliau juga merupakan penaung sastera, terutamanya penyair John Lydgate dan John Capgrave. Beliau berutus surat dengan ramai humanis Itali terkemuka dan menugaskan penterjemahan karya klasik Yunani ke dalam bahasa Latin. Persahabatannya dengan Zano Castiglione, Uskup Bayeux, membawa kepada banyak hubungan lanjut di Benua Eropah, termasuk Leonardo Bruni, Pietro Candido Decembrio, dan Tito Livio Frulovisi. Beliau juga menaja St Albans Abbey.

Bersama isteri keduanya, Eleanor, beliau menugaskan pembuatan sebuah hanap, iaitu piala minuman, mungkin sebagai cawan perkahwinan mereka. Hanap ini, yang dikenali sebagai Piala Wreathen, digunakan apabila mereka menjadi tuan rumah makan malam di kediaman mereka, Bella Court (kemudian Istana Placentia) dan kediaman London mereka, Baynard's Castle. Piala ini kemudiannya berada dalam simpanan sanak saudaranya, Lady Margaret Beaufort, yang mewariskannya kepada paderi pengakuannya, Dr Edmund Wilford, dari Oriel College, Oxford. Beliau menukarkannya dengan sekeping perak lain yang ditinggalkan oleh Lady Margaret kepada yayasannya di Christ's College, Cambridge, di mana ia kekal sehingga kini. Bagaimana ia sampai kepada Lady Margaret tidak jelas, tetapi seorang felo kolej berpendapat bahawa ia datang melalui suaminya, Thomas Stanley, Earl Derby pertama, yang bertanggungjawab menjaga Eleanor semasa penahanannya dan terlibat dalam melikuidasi harta Humphrey.

6. Kehidupan Peribadi

Humphrey dari Lancaster berkahwin dua kali tetapi tidak meninggalkan zuriat sah yang masih hidup.

6.3. Anak-anak

Humphrey mempunyai dua orang anak luar nikah dengan gundik yang tidak diketahui identitinya. Eleanor Cobham mungkin merupakan ibu kepada salah seorang atau kedua-dua anak ini sebelum perkahwinan mereka. Disebabkan status luar nikah mereka, mereka tidak dapat mewarisi gelaran bapa mereka. Anak-anak luar nikah tersebut ialah:

• Arthur Plantagenet (meninggal dunia selepas 1447) - Beliau ditangkap atas tuduhan pengkhianatan lima bulan selepas kematian bapanya.
• Antigone Plantagenet (tarikh lahir dan kematian tidak diketahui) - Beliau berkahwin pertama dengan Henry Grey, Earl Tankerville ke-2, Lord Powys (sekitar 1419-1450), dan kemudian dengan John d'Amancier.

7. Kejatuhan dan Kematian

Perbicaraan Eleanor Cobham, isteri kedua Humphrey, pada tahun 1441 atas tuduhan mengamalkan sihir terhadap raja, telah memusnahkan pengaruh politik Humphrey. Selepas peristiwa ini, Humphrey bersara daripada kehidupan awam.

Pada 20 Februari 1447, beliau ditangkap atas tuduhan pengkhianatan, yang kemungkinan besar adalah tuduhan palsu. Beliau meninggal dunia tiga hari kemudian, pada 23 Februari 1447, semasa dalam tahanan di Bury St Edmunds di Suffolk. Beliau dikebumikan di St Albans Abbey, bersebelahan dengan makam St Alban. Terdapat spekulasi bahawa beliau telah diracun, namun lebih mungkin beliau meninggal dunia akibat strok. Kematiannya berlaku di bawah pengaruh Margaret dari Anjou, Cardinal Beaufort, dan William de la Pole, Duke Suffolk pertama, yang menjadi tokoh politik utama selepas kematian Humphrey dan Cardinal Beaufort pada April tahun yang sama.

8. Warisan dan Penilaian

Selepas kematiannya, petisyen untuk memulihkan nama "Good Duke Humphrey" diajukan kepada Parlimen setiap tahun, dan menjelang akhir abad itu, reputasinya telah dipulihkan. Humphrey sangat popular di kalangan warga London dan rakyat jelata, terutamanya kerana sokongannya terhadap dasar luar yang bersemangat dan usahanya mempromosikan pengecualian cukai untuk pedagang Inggeris.

Setelah mewarisi manor Greenwich, Humphrey membina Greenwich Park dan dari tahun 1428, sebuah istana yang dikenali sebagai Bella Court (kemudian Istana Placentia atau La Pleasaunce) di tepi Sungai Thames. Menara Duke Humphrey di Greenwich Park telah dirobohkan pada tahun 1660-an, dan tapak tersebut dipilih untuk pembinaan Balai Cerap Diraja Greenwich. Namanya kekal dalam Perpustakaan Duke Humfrey, sebahagian daripada Perpustakaan Bodleian di Universiti Oxford, dan di Duke Humphrey Road di Blackheath, selatan Greenwich.

Duke Humphrey adalah penaung utama pembelajaran dan seni. Beliau menyumbangkan lebih daripada 280 manuskrip kepada Universiti Oxford, yang banyak merangsang pembelajaran baharu. Beliau juga merupakan penaung sastera yang terkenal, terutamanya kepada penyair John Lydgate dan John Capgrave. Beliau berutus surat dengan ramai humanis Itali terkemuka dan menugaskan penterjemahan karya klasik Yunani ke dalam bahasa Latin. Persahabatannya dengan Zano Castiglione, Uskup Bayeux, membawa kepada banyak hubungan lanjut di Benua Eropah, termasuk Leonardo Bruni, Pietro Candido Decembrio, dan Tito Livio Frulovisi. Beliau juga menaja St Albans Abbey.

Bersama isteri keduanya, Eleanor, beliau menugaskan sebuah piala minuman, yang dikenali sebagai Piala Wreathen, yang digunakan semasa mereka menjadi tuan rumah makan malam di kediaman mereka. Piala ini akhirnya menjadi milik Lady Margaret Beaufort dan kini berada di Christ's College, Cambridge.

Terdapat sebuah lorong di Old St Paul's Cathedral yang dikenali sebagai Duke Humphrey's Walk, yang secara popular dipercayai sebagai makam Duke Humphrey, walaupun sebenarnya ia adalah monumen kepada John de Beauchamp, Baron Beauchamp de Warwick pertama. Kawasan ini sering dikunjungi oleh pencuri dan pengemis. Frasa "to dine with Duke Humphrey" (makan malam dengan Duke Humphrey) digunakan untuk merujuk kepada orang miskin yang tidak mempunyai wang untuk makan. Saki mengemaskini frasa ini dengan merujuk kepada "Duke Humphrey picnic", iaitu piknik tanpa makanan, dalam cerpennya "The Feast of Nemesis". Makam sebenar Humphrey terletak di St Albans Abbey, yang telah dipulihkan oleh Freemason Hertfordshire pada tahun 2000 untuk meraikan alaf baru.

8.1. Dalam Kesusasteraan

Dalam drama-drama sejarah William Shakespeare, penggambaran Humphrey adalah salah satu yang paling jelas bersimpati: dalam Tetralogi Perang Mawar, beliau adalah salah satu daripada segelintir tokoh sejarah yang digambarkan secara positif. Beliau muncul sebagai watak kecil dalam Henry IV, Part 2 dan Henry V, tetapi sebagai watak utama dalam dua drama lain: konflik beliau dengan Cardinal Beaufort digambarkan dalam Henry VI, Part 1, dan kejatuhan serta kematiannya berikutan dakwaan sihir isterinya digambarkan dalam Henry VI, Part 2. Shakespeare menggambarkan kematian Humphrey sebagai pembunuhan, yang diperintahkan oleh William de la Pole, Duke Suffolk pertama, dan Ratu Margaret dari Anjou.

Drama Humphrey, Duke of Gloucester tahun 1723 oleh Ambrose Philips berkisar tentang kehidupan Humphrey. Dalam produksi asal Theatre Royal, Drury Lane, beliau dilakonkan oleh Barton Booth.

Misteri sejarah Margaret Frazer pada tahun 2003, The Bastard's Tale, berkisar tentang peristiwa-peristiwa di sebalik penangkapan dan kematian Humphrey.

9. Gelaran, Kehormatan, dan Lambang Senjata

Humphrey dari Lancaster dianugerahkan beberapa gelaran dan kehormatan penting sepanjang hayatnya:

• Duke of Gloucester: Dicipta pada tahun 1414 (penciptaan kedua).
• Earl of Pembroke: Dicipta pada tahun 1414 (penciptaan kelima). Gelaran ini kemudiannya dijadikan warisan, tetapi kemudiannya kembali kepada William de la Pole, Duke Suffolk pertama.
• Lord Warden of the Cinque Ports: Dilantik pada 27 November 1415, dan memegang jawatan ini sehingga kematiannya pada 23 Februari 1447.
• Justice in eyre selatan Sungai Trent: Dilantik pada 27 Januari 1416, dan memegang jawatan ini sehingga kematiannya.
• Chief Justice of South Wales: Dilantik.
• Lord Protector England untuk Henry VI dari England: Berkhidmat dari 5 Disember 1422 hingga 6 November 1429, bersama dengan John, Duke of Bedford.

Lambang senjatanya adalah lambang Raja Henry IV yang dibezakan oleh bordure argent_perak^{Bahasa Inggeris}. Sebuah historiated initial dari manuskrip beriluminasi yang ditugaskan oleh Humphrey (MS Humfrey d2, sekitar 1442, Perpustakaan Bodleian) menunjukkan lambang ini, yang merupakan lambang kerajaan yang dibezakan oleh bordure argent_perak^{Bahasa Inggeris}.

10. Keturunan

Humphrey dari Lancaster mempunyai keturunan diraja yang mendalam, menghubungkannya dengan beberapa tokoh penting dalam sejarah Inggeris: