Ike Turner

1.1. Kelahiran dan Zaman Kanak-Kanak

Izear Luster Turner Jr. dilahirkan di Clarksdale, Mississippi, pada 5 November 1931. Ibu bapanya ialah Beatrice Cushenberry, seorang tukang jahit (seamstress_{tukang jahit}^{Bahasa Inggeris}), dan Izear Luster Turner, seorang menteri Baptis. Kedua-dua ibu bapanya berketurunan Kreol. Beliau adalah anak bongsu daripada dua beradik; kakaknya, Lee Ethel Knight, adalah kira-kira sepuluh tahun lebih tua daripadanya. Ketika Turner memohon pasport pertamanya pada tahun 1960-an, beliau mendapati namanya didaftarkan sebagai Ike Wister Turner. Pada masa itu, kedua-dua ibu bapanya telah meninggal dunia, jadi beliau tidak dapat mengesahkan asal-usul namanya.

Sejarawan blues Ted Drozdowski mendakwa bapa Turner meninggal dunia dalam kemalangan industri. Namun, menurut Turner sendiri, beliau menyaksikan bapanya dipukul dan ditinggalkan untuk mati oleh seorang lelaki kulit putih. Dalam satu akaun lain, Turner mendakwa "beberapa trak pikap penuh orang kulit putih berseluar khaki dan berbaju khaki" mengheret bapanya pergi, dan mengembalikannya setelah "menendang lubang di perutnya". Beliau mendakwa kemudian diberitahu bahawa serangan ini adalah tindakan balas dendam atas seorang wanita yang menjalin hubungan sulit dengan bapanya. Bapanya hidup sebagai orang kurang upaya selama dua atau tiga tahun dalam sebuah khemah yang didirikan oleh Jabatan Kesihatan di halaman keluarga sebelum meninggal dunia akibat kecederaan tersebut ketika Turner berusia kira-kira lima tahun. Donald Brackett, pengarang Tumult! The Incredible Life of Tina Turner, menyatakan bahawa Turner "sering menceritakan" kisah ini, tetapi "seperti kebanyakan cerita Ike, ia mungkin perlu diambil dengan berhati-hati."

Ibunya berkahwin semula dengan seorang artis bernama Philip Reese, yang digambarkan oleh Turner sebagai seorang alkoholik yang ganas. Suatu hari, selepas Reese memukulnya, Turner membalas dengan memukulnya menggunakan sebatang kayu dan melarikan diri ke Memphis, Tennessee selama beberapa hari sebelum pulang. Walaupun hubungan mereka bermasalah, Turner memindahkan bapa tirinya ke salah satu rumahnya di St. Louis selepas ibunya meninggal dunia pada tahun 1959 dan menjaganya sehingga kematiannya pada tahun 1961.

Turner menceritakan bagaimana beliau diserang secara seksual pada usia enam tahun oleh seorang wanita bernama Miss Boozie. Dalam perjalanan ke sekolah, wanita itu akan menjemputnya untuk membantu memberi makan ayamnya dan kemudian membawanya ke bilik tidur. Ini berterusan setiap hari untuk beberapa waktu. Turner juga diserang secara seksual oleh seorang lagi wanita pertengahan umur, Miss Reedy, sebelum beliau berusia dua belas tahun. Mengimbas kembali pengalaman ini, beliau menyatakan: "Itulah mungkin sebabnya setiap hubungan yang saya jalani dikelilingi oleh seks. Seks adalah kuasa bagi saya."

1.2. Pendidikan dan Pengaruh Awal

Turner bersekolah di Booker T. Washington Elementary School, kemudian dinaikkan ke Myrtle Hall pada darjah enam. Beliau berhenti sekolah pada darjah lapan dan mula bekerja sebagai pengendali lif di Alcazar Hotel di pusat bandar Clarksdale. Semasa rehat, beliau akan menonton DJ John Friskillo memainkan rekod di stesen radio WROX, yang terletak di hotel tersebut. WROX terkenal sebagai stesen radio pertama di Mississippi yang menggaji DJ kulit hitam, Early Wright. Suatu hari, Friskillo melihat Turner memerhati dan menyuruhnya bekerja, mengajarnya selok-belok bilik kawalan. Tidak lama kemudian, beliau dibiarkan memainkan rekod sementara Friskillo mengambil rehat kopi. Ini menyebabkan Turner ditawarkan pekerjaan oleh pengurus stesen sebagai DJ pada syif lewat petang. Dalam rancangannya, "Jive Till Five", beliau memainkan pelbagai jenis muzik seperti Roy Milton dan Louis Jordan bersama rekod-rekod rockabilly (rockabilly_rockabilly^{Bahasa Inggeris}) awal.

Turner terinspirasi untuk belajar piano selepas beliau mendengar pemain piano blues Pinetop Perkins bermain di rumah rakannya Ernest Lane. Turner memujuk ibunya untuk membayar pelajaran piano, tetapi beliau tidak menyukai gaya formal bermain. Sebaliknya, beliau menghabiskan wang itu di dewan pool dan belajar boogie-woogie (boogie-woogie_{boogie-woogie}^{Bahasa Inggeris}) daripada Perkins. Pada suatu ketika pada tahun 1940-an, Turner berpindah ke Riverside Hotel di Clarksdale. Riverside menjadi tuan rumah kepada pemuzik jelajah, termasuk Sonny Boy Williamson II dan Duke Ellington. Turner bergaul dengan ramai pemuzik ini, dan pada usia 13 tahun beliau menyokong Sonny Boy Williamson II bermain piano.

2.1. Penubuhan Kings of Rhythm

Sebagai seorang remaja, Turner menyertai sebuah kumpulan ritma tempatan bernama The Tophatters, yang bermain di sekitar Clarksdale, Mississippi. Ahli-ahli kumpulan itu adalah pemuzik Clarksdale dan termasuk rakan sekolah Turner, Raymond Hill, Eugene Fox, dan Clayton Love. The Tophatters memainkan gubahan big band (big band_{big band}^{Bahasa Inggeris}) daripada lembaran muzik. Turner, yang dilatih secara telinga dan tidak boleh membaca notasi muzik, akan mempelajari lagu-lagu itu dengan mendengar versi rakaman di rumah, berpura-pura membaca muzik semasa latihan. The Tophatters mempunyai lebih 30 ahli, tetapi mereka berpecah kepada dua kumpulan selepas enam bulan hingga setahun. Satu kumpulan ingin memainkan muzik jazz (jazz music_{muzik jazz}^{Bahasa Inggeris}) dan menjadi The Dukes of Swing. Kumpulan lain yang dipimpin oleh Turner menjadi The Kings of Rhythm. Turner berkata, "kami ingin memainkan blues (blues_blues^{Bahasa Inggeris}), boogie-woogie dan Roy Brown, Jimmy Liggins, Roy Milton." Turner mengekalkan nama itu sepanjang kerjayanya, walaupun ia mengalami perubahan barisan dari semasa ke semasa. Persembahan awal mereka sebahagian besarnya terdiri daripada lagu-lagu popular jukebox (jukebox_jukebox^{Bahasa Inggeris}). B.B. King membantu mereka mendapatkan pertunjukan hujung minggu yang tetap dan mengesyorkan mereka kepada Sam Phillips di Memphis Recording Service. Pada tahun 1950-an, kumpulan Turner mendapat siaran tetap daripada sesi langsung di stesen radio WROX di Clarksdale dan KFFA di Helena, Arkansas.

Sekitar masa beliau memulakan kerjaya dengan Kings of Rhythm, Turner dan Lane menjadi roadies (roadies_roadies^{Bahasa Inggeris}) tidak rasmi untuk pemuzik blues Robert Nighthawk, yang sering bermain secara langsung di WROX. Kedua-dua mereka bermain dram dan piano dalam sesi radio. Turner mendapat pengalaman membuat persembahan dengan menyokong Nighthawk dalam pertunjukan di sekitar Clarksdale. Beliau bermain di juke joint (juke joint_{juke joint}^{Bahasa Inggeris}) bersama artis blues tempatan lain seperti Elmore James, Muddy Waters, dan Little Walter. Persembahan biasanya berlangsung kira-kira dua belas jam, dari awal petang hingga subuh keesokan harinya. Turner mengimbas kembali, "tiada rehat. Jika pemain dram perlu membuang air kecil, saya akan bermain dram sehingga beliau kembali....Tiada rehat. Kami hanya bertukar-tukar."

2.2. "Rocket 88" dan Rakaman Awal

Pada Mac 1951, Turner dan kumpulannya merakam lagu "Rocket 88" di Memphis Recording Service. Vokalis Turner, Johnny O'Neal, telah pergi untuk menandatangani kontrak solo dengan King Records, jadi Jackie Brenston, seorang pemain saksofon dalam Kings of Rhythm, menyanyikan vokal utama manakala Turner bermain piano. "Rocket 88" terkenal antara lain kerana bunyi gitar herotan (distortion_herotan^{Bahasa Inggeris}) Willie Kizart.

Phillips melesenkan rakaman itu kepada Chess Records di Chicago. Chess mengeluarkannya di bawah nama "Jackie Brenston and His Delta Cats" dan bukannya "Ike Turner and His Kings of Rhythm Featuring Jackie Brenston". Turner menyalahkan Phillips atas salah nyata ini. Tidak lama selepas dikeluarkan, single itu menyebabkan sensasi dan Turner membuat persembahan dengan kumpulannya di W.C. Handy Theatre di Memphis.

Single itu mencapai nombor satu di carta Billboard R&B pada Jun 1951 dan kekal di puncak carta selama 5 minggu. Rakaman itu terjual kira-kira setengah juta salinan. Turner dan kumpulan itu dibayar 20 USD setiap seorang untuk rakaman itu. Pengecualian adalah Brenston, yang menjual hak kepada Phillips dengan harga 910 USD. Phillips menggunakan keuntungan daripada kejayaan rakaman itu untuk melancarkan Sun Records pada Februari 1952.

Lagu itu sering disebut sebagai rekod rock 'n' roll pertama, tetapi dalam temu bual kemudian, Turner menawarkan penilaian ini: "Saya tidak fikir 'Rocket 88' adalah rock 'n' roll. Saya fikir 'Rocket 88' adalah R&B, tetapi saya fikir 'Rocket 88' adalah penyebab wujudnya rock and roll."

Kejayaan "Rocket 88" menimbulkan ketegangan dan pertembungan ego dalam kumpulan yang memuncak dengan Brenston meninggalkan kumpulan untuk meneruskan kerjaya solo, menyebabkan kumpulan itu berpecah. Turner, tanpa kumpulan dan kecewa kerana rekod hitnya tidak mencipta lebih banyak peluang untuknya, membubarkan Kings of Rhythm selama beberapa tahun.

2.3. Pemuzik Sesi dan Pencari Bakat

Tidak lama selepas keluaran "Rocket 88", Turner berpindah ke West Memphis, Arkansas dan bermain dengan pelbagai kumpulan tempatan. Beliau kemudian menjadi pencari bakat bebas (freelance_bebas^{Bahasa Inggeris}), pemuzik sesi, dan pembantu produksi untuk Sam Phillips di Sun Studio, berulang-alik ke Memphis, Tennessee. Berhasrat untuk mengeksploitasi hubungan muzik Delta beliau, Bihari bersaudara di Modern Records juga mengupah Turner sebagai pencari bakat, membayarnya untuk mencari pemuzik selatan yang mungkin berbaloi untuk dirakam. Turner mengatur agar B.B. King dan Beale Streeters merakam untuk Modern di YMCA di Memphis. Turner bermain piano dalam rakaman awal King "You Know I Love You" dan "3 O'Clock Blues", yang menjadi dua lagu nombor satu pertama King. Menurut Joe Bihari, Turner telah menarik perhatian King kepadanya beberapa tahun sebelumnya. Beliau berkata, "Ike tidak lebih daripada enam belas tahun ketika itu. Beliau akan menghantar salinan rakaman yang dibuatnya kepada kami, dan jika kami menyukainya, kami akan membuat perjanjian atau menandatangani artis. Begitulah cara kami memperoleh B.B. King." King juga menegaskan bahawa Turner memperkenalkan beliau kepada Bihari bersaudara.

Tidak menyedari royalti penulis lagu (songwriter's royalties_{royalti penulis lagu}^{Bahasa Inggeris}), Turner juga menulis bahan baru yang dikodkan hak cipta oleh Bihari bersaudara di bawah nama mereka sendiri. Mereka sering membeli atau menuntut kredit penulis bersama lagu-lagu yang ditulis oleh artis di label mereka menggunakan pseudonim (pseudonym_pseudonim^{Bahasa Inggeris}). Turner menganggarkan beliau menulis tujuh puluh lapan rekod hit untuk Bihari bersaudara. Artis yang ditemui Turner untuk Modern dan Sun termasuk Bobby Bland, Howlin' Wolf, Rosco Gordon, Boyd Gilmore, Houston Boines, Charley Booker, dan Little Milton. Beliau bermain piano dalam sesi dengan mereka dan artis yang kurang dikenali seperti the Prisonaires, Driftin' Slim, Ben Burton, Matt Cockrell, Dennis Binder, Sunny Blair, dan Baby Face Turner.

Turner terikat kontrak dengan Bihari bersaudara, tetapi beliau terus bekerja untuk Phillips, di mana beliau secara efektif adalah penerbit dalaman. Ini kadang-kadang menimbulkan konflik kepentingan. Pada tahun 1951, Turner merakam dua lagu Howlin' Wolf untuk Phillips, bermain piano dalam "How Many More Years" dan "Moanin' at Midnight", yang Phillips hantar kepada Chess. Turner dan Howlin' Wolf kemudian merakam versi "Moanin' at Midnight" di stesen radio KWEM di West Memphis tanpa pengetahuan Phillips atau Chess bersaudara. Beliau menghantar hasilnya kepada Bihari bersaudara di Modern dan mereka mengeluarkannya di label anak syarikat mereka RPM Records. Turner juga cuba memancing Elmore James dari Trumpet Records dan merakamnya untuk Modern. Trumpet mengetahuinya dan Modern terpaksa membatalkan rakaman itu. Walau bagaimanapun, James akhirnya menandatangani kontrak dengan Modern, dan Turner bermain dalam rakamannya yang dikeluarkan di label anak syarikat Modern, Flair Records.

Ketika di Helena, Arkansas, Turner cuba merekrut Little Walter untuk merakam untuk Modern pada Januari 1952, tetapi Little Walter sedang dalam perjalanan ke Mississippi. Pada tahun 1952, Turner menemui Little Junior Parker di West Memphis, dan mereka membentuk kumpulan dengan Matt "Guitar" Murphy. Turner merakam single pertama Parker, "You're My Angel" / "Bad Women, Bad Whiskey", yang dikreditkan kepada Little Junior Parker and the Blue Flames. Pada musim panas itu, Turner merakam dengan vokalis dan pemain piano baru dalam kumpulannya, Marion Louis Lee, menghasilkan "My Heart Belongs to You" / "Looking for My Baby". Rakaman itu dikeluarkan di RPM sebagai Bonnie and Ike Turner dan mereka membuat persembahan bersama di Hippodrome di Memphis. Turner berkahwin dengan Lee pada September 1952.

Tanpa diketahui Turner, semasa beliau di West Memphis, beliau bertemu Elvis Presley, yang ketika itu seorang pemandu trak. Beliau mengimbas kembali, "[Presley] hanyalah seorang budak kulit putih yang akan datang ke kelab kulit hitam. Beliau akan masuk dan berdiri di belakang piano dan melihat saya bermain. Saya tidak pernah tahu beliau seorang pemuzik." Turner mengetahui identitinya bertahun-tahun kemudian selepas Presley mendekatinya ketika mereka berdua bermain di International Hotel.

Untuk menampung isterinya ketika itu, Bonnie, yang juga bermain piano, Turner mengajar dirinya bermain gitar secara telinga, dan Willie Kizart mengajarnya teknik gitar blues. Beliau mula bermain gitar dalam sesi pada tahun 1953, dan pada tahun 1954, dengan bantuan Joe Bihari, beliau membina studio rakaman sementara di sebuah stesen bas Greyhound yang tidak berfungsi di Clarksdale. Turner menggunakan Kings of Rhythm sebagai pemuzik sesi. Mereka bermain dalam banyak rakaman untuk label Modern, RPM, dan Flair milik Bihari. Beberapa artis yang disokong Turner pada piano dan gitar semasa tempoh ini termasuk Elmore James, Johnny Ace dan the Flairs. Sekitar masa ini Turner menemui Billy "The Kid" Emerson di Greenville, Mississippi. Beliau membawa Emerson untuk merakam di Sun Records dan menyokongnya bermain gitar pada tahun 1954.

2.4. Tempoh di St. Louis

Pada tahun 1954, Turner melawat kakaknya Lee Ethel Knight di St. Louis, Missouri. Semasa penginapannya, beliau pergi ke kelab di Ned Love's di East St. Louis, Illinois. Love menjemput Turner dan kumpulannya untuk bermain di kelabnya. Akhirnya, Turner kembali dengan versi Kings of Rhythm yang telah dibentuk semula. Kumpulan itu terdiri daripada Willie Kizart pada gitar, Willie "Bad Boy" Sims pada dram, vokalis Johnny O'Neal, anak saudara Turner Jesse Knight Jr. pada bes, dan isteri Turner Annie Mae Wilson pada piano dan vokal.

Turner mengekalkan disiplin yang ketat dan kumpulan itu tinggal di rumahnya di Virginia Place di East St. Louis yang juga berfungsi sebagai studio. Seorang teetotaler (teetotaler_teetotaler^{Bahasa Inggeris}) pada masa itu, beliau mengelakkan dadah dan menegaskan semua ahli kumpulan juga mengamalkan dasar ini, memecat sesiapa sahaja yang disyaki melanggar peraturan. Turner menubuhkan kumpulannya sebagai salah satu yang paling terkenal di litar kelab St. Louis, bersaing untuk populariti dengan pesaing utama mereka, Sir John's Trio yang menampilkan Chuck Berry. Kumpulan-kumpulan itu akan bermain sepanjang malam di St. Louis, kemudian menyeberangi sungai ke kelab-kelab East St. Louis, dan terus bermain sehingga subuh. Pada mulanya, mereka bermain untuk penonton kulit hitam di kelab-kelab di Illinois seperti Club Manhattan di East St. Louis, yang dibina oleh Turner dan kumpulannya, Club Riviera di St. Louis, Harlem Club di Brookline dan Kingsbury di Madison. Di St. Louis, Turner terdedah kepada penonton kulit putih yang teruja dengan R&B. Beliau bermain di Moonlight Bar, Latin Quarter, dan Club Imperial, yang popular di kalangan remaja kulit putih. Beliau juga mendapat pengikut yang ramai di Club DeLisa dan secara tempatan beliau diiktiraf sebagai "Raja Rock and Roll." Apabila popularitinya berkembang di kalangan kedua-dua kulit putih dan kulit hitam, beliau menuntut agar kelab-kelab itu disepadukan. Beliau membuat persembahan secara tetap di rancangan radio Dave Dixon, yang disiarkan secara langsung dari Birdcage Lounge, di KSTL. Beliau juga mempunyai siaran muzik langsung di stesen radio St. Louis KATZ.

Di antara tarikh-tarikh langsung, Turner membawa kumpulan itu ke Cincinnati untuk merakam untuk Federal Records pada tahun 1956. Single itu, "I'm Tore Up" / "If I Never Had Known You" yang menampilkan Billy Gayles, dikeluarkan pada April 1956. Ia menjadi hit serantau dan yuran tempahan Turner meningkat dua kali ganda selepas keluarannya. Seperti Brenston bertahun-tahun sebelumnya, Gayles meninggalkan kumpulan Turner untuk meneruskan kerjaya solo. Pada tahun 1958, Turner membawa kumpulan itu ke Chicago untuk merakam untuk Cobra/Artistic, serta memenuhi kontraknya sebagai pemuzik sesi di Sun. Semasa di Chicago, Turner menyokong Otis Rush, memainkan bahagian gitar vibrato (vibrato_vibrato^{Bahasa Inggeris}) yang khas dalam "Double Trouble". Beliau juga membantu Buddy Guy merakam rekod keduanya, menghasilkan single "You Sure Can't Do" / "This Is The End", di mana Turner bermain gitar dan menggubah lagu terakhir.

Turner berkawan dengan peminat R&B St. Louis, Bill Stevens, yang menubuhkan Stevens Records yang tidak bertahan lama pada tahun 1959. Turner mengeluarkan dua single di label Stevens, "Jack Rabbit" / "In Your Eyes Baby" dan "Ho-Ho" / "Hey-Hey." Beliau menggunakan anagram (anagram_anagram^{Bahasa Inggeris}) "Icky Renrut" kerana beliau masih terikat kontrak dengan Sun selama beberapa bulan lagi, dan beliau tidak mahu menimbulkan geseran dengan Phillips. Selain itu, Turner merakam banyak sesi untuk Stevens dengan pelbagai vokalis dan barisan pemuzik Kings of Rhythm.

2.5. Ike & Tina Turner Revue

Ike Turner bertemu Ann Bullock, yang kemudiannya dikenali sebagai Tina Turner, pada tahun 1956. Pertemuan ini menandakan permulaan salah satu duo muzik paling dinamik dan berpengaruh dalam sejarah.

2.5.2. Hit Utama dan Kejayaan Antarabangsa

Pada tahun 1965, Phil Spector melihat mereka membuat persembahan di sebuah kelab di Sunset Strip dan menjemput mereka untuk merakam filem The Big T.N.T. Show. Terkesan dengan persembahan mereka, Spector berunding perjanjian dengan pengurus mereka Bob Krasnow, ketua Loma Records, menawarkan 20.00 K USD untuk menghasilkan Tina dan membebaskan mereka daripada kontrak Loma mereka. Selepas Tina dan Spector merakam "River Deep - Mountain High", duo itu menandatangani kontrak dengan label Philles Spector pada tahun 1966. Kegagalan single itu di Amerika mencetuskan penarikan diri Spector daripada industri muzik. Walau bagaimanapun, ia adalah hit di Eropah, mencapai No. 3 di UK Singles Chart dan No. 1 di Los 40 Principales di Sepanyol. Berikutan kejayaan lagu itu di UK, Mick Jagger menjemput mereka untuk membuka persembahan untuk the Rolling Stones dalam Jelajah British 1966 mereka. Pendedahan ini memperkenalkan mereka kepada khalayak yang lebih luas di luar R&B. Tidak lama kemudian mereka menempah tempat yang lebih besar, dan pada tahun 1969 mereka menjadi tajuk utama di Las Vegas.

Pada April 1969, Turner dan Kings of Rhythm mengeluarkan sebuah album, A Black Man's Soul, di Pompeii Records. Album itu memperoleh Turner pencalonan Grammy solo pertamanya untuk Persembahan Instrumental R&B Terbaik di Anugerah Grammy Tahunan ke-12. Kemudian pada tahun itu, duo itu mengeluarkan album berorientasikan blues Outta Season dan The Hunter di Blue Thumb Records. Turner dan Bob Krasnow, pengasas Blue Thumb, bersama-sama menghasilkan album Earl Hooker pada tahun 1969 Sweet Black Angel. Pada November, Ike & Tina Turner Revue membuka persembahan untuk Rolling Stones dalam Jelajah Amerika 1969 mereka.

Pada Januari 1970, mereka membuat persembahan di The Ed Sullivan Show dan mengeluarkan lagu mereka "Come Together", yang mencapai No. 21 di carta R&B. Lagu saduran mereka "I Want to Take You Higher" oleh Sly and the Family Stone juga berjaya di carta pada tahun 1970. Turner, yang merupakan rakan Sly Stone, bermain gitar dalam album Sly and the Family Stone There's a Riot Goin' On (1971). Keluaran "Proud Mary" pada tahun 1971 menjadi hit terbesar Ike & Tina Turner, mencapai No. 4 di Billboard Hot 100 dan No. 5 di carta R&B. Ia terjual lebih daripada sejuta salinan, dan memenangi duo itu Anugerah Grammy untuk Persembahan Vokal R&B Terbaik oleh Kumpulan di Anugerah Grammy Tahunan ke-14.

Kejayaan arus perdana (mainstream_{arus perdana}^{Bahasa Inggeris}) mereka memberikan Turner kewangan untuk membuka studio rakamannya sendiri, Bolic Sound di Inglewood, California, pada tahun 1972. Turner mempunyai dua studio enam belas trek (sixteen track_{enam belas trek}^{Bahasa Inggeris}) yang dibina, satu yang besar untuk disewa dan satu yang lebih kecil untuk rakaman peribadinya. Beliau melengkapkannya dengan peralatan state-of-the-art (state-of-the-art_canggih^{Bahasa Inggeris}). Artis yang merakam di sana termasuk Paul McCartney, George Harrison, Duane Allman, Little Richard, Gayle McCormick, dan Frank Zappa.

Turner mengeluarkan dua album solo untuk United Artists Records, Blues Roots (1972) dan Bad Dreams (1973). Pada tahun 1973, duo itu mengeluarkan "Nutbush City Limits" yang ditulis oleh Tina. Single itu mencapai kemuncak di No. 22 di Billboard Hot 100, No. 11 di carta R&B dan ia merupakan hit yang lebih besar di Eropah. Keluarga Turner menerima Anugerah Rekod Eropah Emas, yang pertama kali diberikan, untuk menjual lebih daripada sejuta rekod "Nutbush City Limits" di Eropah.

Semasa tempoh ini, Turner menghasilkan album debut penyanyi Judy Cheeks Judy Cheeks (1973), dan album terakhir oleh Ikettes, (G)Old & New (1974). Pada tahun 1974, Ike dan Tina mengeluarkan album The Gospel According to Ike & Tina Turner. Album itu dicalonkan untuk Persembahan Gospel Soul Terbaik. Turner juga memperoleh pencalonan solo untuk singlenya "Father Alone". Antara tahun 1974 dan 1975, duo itu mengeluarkan single "Sweet Rhode Island Red", "Sexy Ida", dan "Baby, Get It On".

2.6. Kerjaya Solo dan Tahun-Tahun Akhir

Selepas perpisahannya dengan Tina, penyanyi Holly Maxwell menyanyi dengan Turner kadang-kadang dari tahun 1977 hingga 1985 dan sekali lagi selama lapan bulan pada tahun 1992. Beliau melaporkan hubungan kerja yang positif dengan Turner, dan kemudian mengeluarkan memoir Freebase Ain't Free mengenai persahabatan rapat mereka. Pada tahun 1979, Turner menghabiskan masa di studio dengan Chaka Khan selepas perpisahannya daripada suami-pengurusnya. Beliau memberitahu Jet: "Beliau telah menjadi inspirasi sebenar dan pemangkin emosi dan dalam cara lain juga. Kami merancang untuk merakam bersama." Turner bergelut untuk mencapai kejayaan kerana ketagihan kokain dan masalah dengan undang-undang. Pada tahun 1988, Turner cuba kembali ke pentas dengan Marcy Thomas, Bonnie Johnson, dan Jeanette Bazzell sebagai Ikettes beliau.

Semasa Turner berada di penjara berikutan sabitan dadah, Ike & Tina Turner telah diabadikan ke dalam Rock & Roll Hall of Fame pada tahun 1991. Tina tidak hadir kerana beliau mengambil cuti setahun daripada membuat penampilan awam, jadi Phil Spector menyampaikan ucapan pada majlis itu bagi pihak mereka. Selepas dibebaskan dari penjara, Turner memberitahu akhbar bahawa beliau gementar untuk kembali membuat persembahan secara langsung, tetapi mempunyai rancangan untuk kembali ke studio. Beliau menjual 20 master Ike & Tina Turner yang belum dikeluarkan kepada label bebas Esquire Records. Pada tahun 1992, Turner membuat persembahan sebagai tetamu istimewa di konsert Oliver Sain's Soul Reunion di Mississippi Nights di St. Louis.

Kumpulan hip hop (hip hop_{hip hop}^{Bahasa Inggeris}) Salt-N-Pepa mengambil sampel (sampled_disampel^{Bahasa Inggeris}) gubahan Turner "I'm Blue (The Gong Gong Song)", yang dikeluarkan oleh Ikettes pada tahun 1961, untuk single mereka pada tahun 1993 "Shoop". Lagu itu mencapai No. 4 dalam Billboard Hot 100 dan Turner memperoleh kira-kira setengah juta dolar dalam royalti. Beliau merakam semula "I'm Blue" sebagai duet dengan penyanyi Billy Rogers pada tahun 1995. Dihasilkan oleh Rogers, rakaman semula itu menerima ulasan yang baik. Turner kemudian muncul dalam lagu "Love Gravy" dengan Rick James untuk album runut bunyi Chef Aid: The South Park Album.

Turner membentuk semula Ikettes pada pertengahan 1990-an, yang termasuk isterinya ketika itu Jeanette Bazzell Turner, Nina Hill, dan Michelle Love (Randi Love). Vera Clyburn, yang merupakan seorang Ikette pada tahun 1970-an, adalah penyanyi utama. Mereka membuat persembahan dengan ulasan positif sebagai Ike Turner Revue. Pada Ogos 1997, Turner kembali ke kampung halamannya Clarksdale untuk menjadi tajuk utama Sunflower River Blues & Gospel Festival Tahunan ke-10. Turner mengkreditkan Joe Louis Walker kerana menggalakkannya kembali kepada akar muzik bluesnya. Turner bermain gitar dan membantu dalam produksi album Walker pada tahun 1997 Great Guitars; Walker membayarnya 5.00 K USD semalam untuk enam lagu. Walker menjemput Turner untuk membuat persembahan bersamanya di San Francisco Blues Festival dan untuk jelajah di Eropah. Sambutan positif terhadap jelajah itu menggalakkan Turner untuk membentuk semula Kings of Rhythm. Mereka menjelajah AS pada tahun 2001, dan menjadi tajuk utama pameran di South by Southwest, di mana mereka dipuji sebagai salah satu sorotan persidangan itu. Hasil kerja Turner dalam jelajah itu membawa kepada rakaman dan keluaran albumnya yang dicalonkan Grammy Here & Now (2001). Pada tahun 2002, persembahan Turner di Montreux Jazz Festival dikeluarkan sebagai album langsung dan DVD.

Pada tahun 2002, Turner merakam siri dokumentari PBS Martin Scorsese The Blues, yang disiarkan pada September 2003. Beliau ditampilkan dalam dokumentari The Road to Memphis dan Godfathers and Sons, sebagai sebahagian daripada siri itu. Turner muncul dalam album Gorillaz Demon Days (2005), bermain piano dalam "Every Planet We Reach Is Dead". Beliau membuat persembahan lagu itu dengan Gorillaz di Manchester Opera House pada November 2005. Persembahannya ditampilkan dalam DVD konsert langsung Demon Days: Live at the Manchester Opera House.

Pada tahun 2006, Turner mengeluarkan album terakhirnya, Risin' With the Blues, di label bebas (independent label_{label bebas}^{Bahasa Inggeris}) Zoho Roots. Album itu menerima sambutan kritikal yang positif, dan dicalonkan untuk Album Blues Terbaik di Anugerah Muzik Bebas Tahunan ke-7. Turner memenangi Grammy Award for Best Traditional Blues Album solo pertamanya di Anugerah Grammy Tahunan ke-49 pada tahun 2007.

Turner mula mengerjakan album kolaborasi dengan penerbit Gorillaz Danger Mouse dan the Black Keys pada awal tahun 2007. The Black Keys menghantar demo kepada Turner, tetapi projek itu ditangguhkan sementara. Selepas kematian Turner, lagu-lagu itu digunakan untuk album mereka pada tahun 2008 Attack & Release. Walaupun Turner tidak muncul dalam album itu, Pitchfork menyatakan pengaruhnya dalam produksi.

2.7. Operasi Studio (Bolic Sound)

Kejayaan arus perdana Ike dan Tina Turner membolehkan Turner membuka studio rakamannya sendiri, Bolic Sound di Inglewood, California, pada tahun 1972. Turner membina dua studio enam belas trek (sixteen track_{enam belas trek}^{Bahasa Inggeris}), satu yang besar untuk disewa dan satu yang lebih kecil untuk rakaman peribadinya. Beliau melengkapkannya dengan peralatan state-of-the-art (state-of-the-art_canggih^{Bahasa Inggeris}). Studio ini menjadi pusat rakaman penting bagi pelbagai artis terkemuka.

Antara artis yang pernah merakam di Bolic Sound termasuk Paul McCartney, George Harrison, Duane Allman, Little Richard, Gayle McCormick, dan Frank Zappa. Ini menunjukkan betapa canggih dan berpengaruhnya studio tersebut dalam industri muzik pada masa itu.

3.1. Gaya Muzik dan Instrumentasi

Sepanjang kerjayanya, Turner pada asalnya bekerja dalam gaya R&B tahun 1950-an, atau pasca-jump blues (jump blues_{jump blues}^{Bahasa Inggeris}). Pengaruh awalnya termasuk Amos Milburn dan Louis Jordan, serta artis muzik country seperti Hank Williams Sr. dan Merle Travis. Walaupun terutamanya dikenali sebagai seorang pemain gitar, Turner memulakan kerjayanya dengan bermain piano dan secara peribadi menganggapnya sebagai instrumen utamanya. Pada tahun 1951, wartawan Mike McGee membandingkannya dengan pemain piano jazz Fats Waller dan menulis: "Ike Turner adalah pemain piano paling hangat dalam beberapa hari."

Turner membesar dengan bermain piano boogie woogie (boogie woogie_{boogie woogie}^{Bahasa Inggeris}), yang dipelajarinya daripada pemain piano blues Pinetop Perkins. Beliau memutuskan bahawa beliau tidak ditakdirkan untuk menjadi seorang frontman (frontman_frontman^{Bahasa Inggeris}) apabila pada usia dua belas tahun beliau dipaksa untuk memberikan resital piano secara spontan di sekolah. Beliau mendapati pengalaman itu menakutkan dan sejak itu lebih suka tidak menjadi tumpuan perhatian, sebaliknya berada di latar belakang mengawal persembahan. Beliau menganggap dirinya seorang penganjur dan bukannya seorang penghibur. Pemuzik Donald Fagen menyatakan: "Berbakat seperti beliau, tiada apa-apa yang benar-benar luar biasa tentang kemahiran Ike sebagai seorang pemuzik... Apa yang Ike cemerlang ialah kepimpinan: konseptualisasi, organisasi, dan pelaksanaan."

3.2. Teknik Gitar dan Inovasi

Gaya gitar Turner dibezakan oleh penggunaan berat whammy bar (whammy bar_{whammy bar}^{Bahasa Inggeris}) untuk mencapai vibrato (vibrato_vibrato^{Bahasa Inggeris}) yang kuat dan penuh reverb (reverb_reverb^{Bahasa Inggeris}), string bending (string bending_{string bending}^{Bahasa Inggeris}), hammer-ons (hammer-ons_hammer-ons^{Bahasa Inggeris}), dan triplet (triplet_triplet^{Bahasa Inggeris}) dalam frasa bluesnya. Turner adalah pengguna awal gitar elektrik Fender Stratocaster, membelinya dari kedai O.K. Houk's Piano Co. di Memphis pada tahun keluarannya pada tahun 1954. Tidak menyedari bahawa tremolo arm gitar boleh digunakan untuk kesan halus, Turner menggunakannya untuk memainkan solo yang menjerit, meluncur, dan menyelam yang mendahului artis seperti Jimi Hendrix dan Jeff Beck sedekad sebelumnya. Dalam The Stratocaster Chronicles, Tom Wheeler menulis bahawa "gaya inventif Turner adalah contoh klasik seorang artis menemui Stratocaster, menyesuaikan diri dengan ciri-cirinya dan menghasilkan sesuatu yang luar biasa." Turner sendiri berkata tentang teknik tremolonya: "Saya fikir ia adalah untuk membuat gitar menjerit-orang ramai sangat teruja apabila saya menggunakan benda itu." Dave Rubin menulis dalam majalah Premier Guitar: "Semua tahun bermain piano dan menyusun mengajar beliau banyak tentang harmoni, kerana beliau sememangnya boleh mengemudi perubahan kord I-IV-V. Ike dengan rendah hati menggelar apa yang beliau lakukan pada gitar sebagai 'helah', tetapi jangan salah faham, beliau menyerang gitarnya dengan keyakinan seorang lelaki yang tahu dengan tepat apa yang beliau ingin dengar daripadanya."

Mengulas album Turner pada tahun 1973 Bad Dreams, Robert Christgau menulis: "Selepas dua puluh tahun mengaut keuntungan dari bayang-bayang, beliau akhirnya menemui cara untuk menerapkan bass/baritonenya yang pada dasarnya komik kepada rock and roll. Studio-psikedelik New Orleans (New Orleans rhythm and blues_{New Orleans rhythm and blues}^{Bahasa Inggeris}), gema the Band dan Dr. John, beberapa R&B minor yang cemerlang bercampur dengan bahan yang bodoh. Ya Tuhan-pada masa ini beliau lebih menarik daripada Tina."

3.3. Pengaruh dalam Muzik

Turner dipuji oleh rakan sezamannya atas pengaruhnya. Johnny Otis berkata, "Ike Turner adalah seorang lelaki yang sangat penting dalam muzik Amerika. Tekstur dan rasa R&B banyak berhutang kepadanya. Beliau mendefinisikan bagaimana untuk memasukkan bes Fender ke dalam muzik itu. Beliau adalah seorang inovator yang hebat." B.B. King adalah seorang pengagum besar Turner, menggambarkannya sebagai "Pemimpin kumpulan terbaik yang pernah saya lihat." King juga berkata, "Apabila mereka bercakap tentang rock 'n roll, saya melihat Ike sebagai salah seorang bapa pengasas." Turner banyak mempengaruhi Little Richard, yang menulis pengantar untuk autobiografi Turner. Little Richard terinspirasi untuk bermain piano selepas beliau mendengar intro piano Turner dalam "Rocket 88", dan kemudian menggunakannya nota demi nota dalam "Good Golly, Miss Molly". Prince juga berkata Turner adalah pengaruh muzik pertamanya.

Phil Alexander, ketua editor majalah Mojo, merujuk Turner sebagai "asas rock 'n' roll moden" dan mengkreditkan susunan standard bluesnya sebagai pengaruh kepada kumpulan British Invasion tahun 1960-an: "Beliau kemudian mempengaruhi rocker British dari pertengahan 1960-an dan seterusnya. Tanpa Ike anda tidak akan mempunyai The Stones dan Zeppelin. Orang seperti itu tidak akan mempunyai bahan sumber yang mereka gunakan."

Bercakap tentang "Rocket 88" sebagai pesaing untuk rekod rock 'n' roll pertama, penyiar Paul Gambaccini berkata: "Dalam istilah muzik [beliau] sangat penting. "Rocket 88" adalah salah satu daripada dua rekod yang boleh mendakwa sebagai rekod rock 'n' roll pertama, yang satu lagi ialah "The Fat Man" oleh Fats Domino dari tahun 1949. Tetapi "Rocket 88" mempunyai beberapa elemen yang tidak dimiliki oleh "The Fat Man". Saksofon yang melolong dan gitar elektrik yang herot itu. Ia adalah nombor satu dalam carta rhythm and blues selama lima minggu, ia berada dalam Grammy Hall of Fame dan ia adalah dakwaan kemasyhuran yang tidak dapat dipertikaikan untuk Ike Turner....Bagi pengkritik beliau akan dikenali sebagai pengasas yang hebat, malangnya bagi orang awam beliau akan sentiasa dikenali sebagai seorang lelaki yang kejam."

Nigel Cawthorne-penulis bersama autobiografi Turner-berkata: "Walaupun sudah ada rocker rock 'n' roll kulit hitam yang telah berjaya, mereka hanya bermain untuk penonton kulit putih. Ike dan Tina bermain untuk penonton campuran dan beliau sengaja menyahsegregasi penonton di negeri-negeri selatan dan beliau tidak akan bermain untuk mana-mana penonton yang terasing sama sekali. Kerana beliau mempunyai kumpulan yang besar dan rombongan, beliau menyahsegregasi banyak hotel kerana rangkaian hotel tidak mahu melepaskan wang yang akan mereka peroleh daripada jelajahnya di negeri-negeri selatan."

Lagu-lagu Turner telah disampel (sampled_disampel^{Bahasa Inggeris}) oleh artis hip hop (hip hop_{hip hop}^{Bahasa Inggeris}); yang paling ketara, Salt-N-Pepa menggunakan "I'm Blue" untuk hit mereka pada tahun 1994 "Shoop". Jurassic 5 menggunakan "Getting Nasty" dari A Black Man's Soul dalam trek "Concrete Schoolyard" pada tahun 1997. Main Source juga mengambil sampel "Getting Nasty" dalam trek "Snake Eyes" serta "Bold Soul Sister" Ike & Tina Turner dalam "Just Hanging Out"; kedua-duanya ditampilkan dalam album mereka pada tahun 1991 Breaking Atoms. Trek "Funky Mule", juga dari A Black Man's Soul, telah banyak disampel oleh DJ jungle (jungle_jungle^{Bahasa Inggeris}), dengan pengenalan dram menjadi break (break_break^{Bahasa Inggeris}) yang sangat popular. Ia telah disampel oleh penerbit Goldie untuk hitnya pada tahun 1994 "Inner City Life", pada tahun yang sama oleh Krome & Time dalam "The License", dan oleh Paradox pada tahun 2002 dalam trek "Funky Mule".

Pada tahun 2009, sebuah kumpulan yang berpangkalan di Nashville, Mr. Groove Band, merakam album penghormatan bertajuk Rocket 88: Tribute to Ike Turner. Vokalis dalam album itu termasuk isteri terakhir Turner Audrey Madison Turner dan bekas Ikette Bonnie Bramlett.

4.1. Perkahwinan dan Hubungan

Turner berkahwin empat belas kali. Beliau sering berkahwin dengan wanita lain secara poligami (bigamy_poligami^{Bahasa Inggeris}) sebelum menceraikan isteri sedia ada. Bercakap mengenai perkahwinan awalnya, beliau berkata: "Anda memberi paderi dua dolar, kertas (perkahwinan) berharga tiga dolar, itu sahaja. Pada zaman itu, orang Afrika Amerika tidak mengambil berat tentang perceraian."

4.2. Anak-Anak

Turner mempunyai enam orang anak. Beliau mempunyai dua anak lelaki, Ike Turner Jr. (l. 1958) dan Michael Turner (l. 1960), dengan Lorraine Taylor. Beliau mempunyai seorang anak lelaki Ronald "Ronnie" Turner (1960-2022) dengan Tina Turner. Anak lelaki Tina, Craig Turner (1958-2018) dengan Raymond Hill telah diambil sebagai anak angkat oleh Turner dan oleh itu menggunakan nama keluarganya. Craig meninggal dunia akibat bunuh diri.

Turner mempunyai seorang anak perempuan, Mia Turner (l. 1969), dengan Ann Thomas, dan beliau kemudian mendapati beliau mempunyai seorang lagi anak perempuan, Twanna Melby Turner (l. 1959), dengan Pat Richard. Isteri kedua Turner, Velma Davis (née Dishman) mendakwa bahawa Turner adalah bapa kepada anak perempuannya, Linda Turner Bullock (l. 1949), tetapi Turner menafikan dakwaan itu dalam autobiografinya (di mana Velma tersilap dirujuk sebagai Thelma): "Saya bertemu Thelma Dishman, yang, pada masa itu, saya fikir adalah seorang gadis yang cantik. Thelma hamil, bukan oleh saya, tetapi saya menyukainya."

Pada tahun 1988, Turner mendapati beliau mempunyai seorang anak perempuan bernama Twanna Melby. Beliau dibebaskan bersyarat ke dalam jagaannya pada tahun 1991. Ibunya, Pat Richard, bersekolah di Sumner High School dengan Tina di St. Louis.

Ike Turner Jr. mengeluarkan album, Hard Labor, pada tahun 1987. Beliau memenangi Anugerah Grammy untuk penglibatannya dengan album Turner pada tahun 2006 Risin' with the Blues. Beliau menjelajah dengan bekas Ikette Randi Love sebagai Sweet Randi Love and The Love Thang Band.

Ronnie Turner berada dalam sebuah kumpulan bernama Manufactured Funk dengan penulis lagu dan pemuzik Patrick Moten. Beliau bermain gitar bes dalam kumpulan ibunya selepas ibu bapanya bercerai dan beliau kemudian bermain dalam kumpulan bapanya. Beliau berkahwin dengan penyanyi Perancis Afida Turner pada tahun 2007. Selepas kematian bapanya, beliau memberitahu majalah Jet: "Saya sangat mencintai bapa saya... Anda boleh bercakap 5 atau 10 minit tentang keburukan yang telah dilakukannya. Anda boleh bercakap sepanjang malam tentang pencapaian yang telah dicapainya. Beliau berjaya dengan ibu saya dan selepas ibu saya. Beliau memenangi Grammy sebelum beliau meninggal dunia. Itu adalah pencapaian seumur hidup." Ronnie meninggal dunia akibat komplikasi kanser kolon pada tahun 2022.

4.3. Masalah Undang-Undang dan Ketagihan Dadah

Pada tahun 1960, Turner dan dua yang lain didakwa atas "pengangkutan cek palsu antara negeri dan konspirasi." Turner mengaku tidak bersalah dan terpaksa dibicarakan di St. Louis. Juri gagal mencapai keputusan pada perbicaraan pertama, tetapi beliau didapati tidak bersalah pada perbicaraan semula pada tahun 1961.

Pada tahun 1974, Turner dan tiga yang lain ditangkap kerana menggunakan blue box (blue box_{blue box}^{Bahasa Inggeris}) haram di studio Bolic Sound untuk membuat panggilan telefon jarak jauh. Beliau dibebaskan daripada tuduhan itu.

Sebelum usia tiga puluh tahun, Turner tidak menggunakan dadah atau minum alkohol. Beliau akan memecat sesiapa sahaja dalam kumpulannya yang menggunakan sebarang bahan. Turner pertama kali diperkenalkan kepada kokain oleh "dua orang yang sangat terkenal" yang beliau bekerja bersama di International Hotel di Las Vegas. Penerbit D'Angela Proctor mendakwa dalam dokumentari Unsung Turner bahawa kedua-dua orang terkenal itu ialah Elvis Presley dan Redd Foxx. Beliau membawa kokain itu pulang dan mencubanya pada suatu malam semasa menulis lagu di piano. Turner berkata beliau suka keperluan tidur yang berkurangan yang diberikan oleh dadah itu, yang membolehkannya menulis lebih banyak muzik. Menjelang awal tahun 1970-an, beliau sangat ketagih dadah itu, membelinya dalam kuantiti yang banyak dan berkongsi dengan rakan-rakan. Turner kemudian menganggarkan beliau telah menghabiskan 11.00 M USD untuk kokain. Ketagihannya menyebabkan lubang melalui nasal septumnya, yang kesakitannya beliau legakan dengan menggunakan lebih banyak kokain. Beliau akhirnya mula freebasing (freebasing_freebasing^{Bahasa Inggeris}) crack cocaine (crack cocaine_{kokain crack}^{Bahasa Inggeris}).

Menjelang tahun 1980-an, kewangan Turner berada dalam kekacauan dan beliau berhutang kepada negeri California 12.80 K USD dalam cukai tertunggak. Beliau kemudian menyelesaikan akaunnya. Beliau telah cuba menjual studionya Bolic Sound untuk mengumpul dana bagi mengelakkan foreclosure (foreclosure_penyitaan^{Bahasa Inggeris}), tetapi studio itu terbakar pada hari bakal pembeli dijadualkan untuk melihatnya pada Januari 1981.

Sepanjang tahun 1980-an, Turner ditangkap beberapa kali atas kesalahan dadah dan senjata api, yang mengakibatkan dua sabitan.

• Pada tahun 1980, pasukan SWAT (SWAT_SWAT^{Bahasa Inggeris}) menyerbu studio Bolic Sound beliau, menemui hand grenade (hand grenade_{bom tangan}^{Bahasa Inggeris}) hidup dan tujuh gram kokain. Turner menerima sabitan pertamanya untuk pemilikan kokain. Beliau dijatuhi hukuman tiga puluh hari di penjara daerah L.A. dengan tiga tahun probation (probation_percubaan^{Bahasa Inggeris}).
• Pada April 1981, Turner ditangkap kerana menembak seorang penghantar surat khabar berusia 49 tahun. Beliau menuduh lelaki itu menyerang isterinya Ann Thomas dan menendang anjingnya. Turner berkata beliau hanya melepaskan tembakan untuk menakutkannya dan lelaki itu telah mencederakan dirinya sendiri apabila beliau memanjat pagar untuk melarikan diri. Juri membebaskan (acquitted_membebaskan^{Bahasa Inggeris}) Turner daripada serangan pada tahun 1982.
• Pada Jun 1985, Turner ditangkap dan didakwa dengan konspirasi untuk menjual kokain bernilai 16.00 K USD, pemilikan dan mengekalkan kediaman untuk menjual atau menggunakan bahan terkawal. Polis mengambil kokain batu bernilai 1.00 K USD dari apartmen North Hollywood beliau. Penerbit rakaman Eddie Coleman Jr. dan penulis syarikat muzik Richard Lee Griffin juga ditangkap dan didakwa. Turner dibebaskan dengan bon 5.00 K USD.
• Pada tahun 1986, Turner ditangkap kerana pemilikan kokain, concealed carry (concealed carry_{membawa senjata tersembunyi}^{Bahasa Inggeris}) senjata api dan pelanggaran lalu lintas; beliau dibebaskan dengan jaminan.
• Pada Januari 1987, Turner ditangkap kerana cuba menjual 10 auns kokain kepada pegawai polis menyamar; beliau mengaku tidak bersalah.
• Pada Mei 1989, Turner ditangkap atas tuduhan dadah di West Hollywood. Beliau disabitkan dengan cocaine intoxication (cocaine intoxication_{keracunan kokain}^{Bahasa Inggeris}) dan memandu di bawah pengaruh kokain pada Januari 1990. Bulan berikutnya beliau dijatuhi hukuman empat tahun penjara. Beliau dibebaskan bersyarat pada September 1991 selepas menyelesaikan 18 bulan hukumannya di California Men's Colony di San Luis Obispo. Larry Kamien, warden bersekutu California Men's Colony, berkata Turner adalah banduan contoh. Di penjara beliau menjadi pemegang amanah yang bekerja di perpustakaan dan menyimpan 13.00 K USD dengan menjual rokok, coklat bar, dan kopi kepada banduan lain.

Turner berjaya membebaskan diri daripada ketagihan kokain semasa di penjara dan kekal bersih selama lebih daripada sepuluh tahun. Beliau melawat sekolah menengah semasa Black History Month untuk bercakap menentang penyalahgunaan dadah (drug use_{penyalahgunaan dadah}^{Bahasa Inggeris}). Semasa cuba membantu seorang kenalan daripada ketagihan crack di sebuah crack house (crack house_{rumah crack}^{Bahasa Inggeris}), beliau relapse (relapsed_{mengalami kambuh}^{Bahasa Inggeris}) pada tahun 2004.

4.4. Masalah Kesihatan

Pada tahun 2005, Turner mendedahkan beliau telah didiagnosis dengan emfisema (emphysema_emfisema^{Bahasa Inggeris}), yang memerlukannya menggunakan tangki oksigen. Anak perempuannya Mia Turner berkata, "Beliau terlalu lemah akibat emfisema untuk melakukan apa-apa. Beliau akan masuk studio selama beberapa minit dan bermain beberapa bar dan berkata beliau perlu pergi berbaring." Walaupun kesihatannya teruk, beliau bekerjasama dengan Gorillaz dalam album mereka Demon Days dan membuat persembahan lagu itu dengan mereka di Manchester Opera House pada November 2005.

Selepas kematiannya pada tahun 2007, laporan autopsi (autopsy_autopsi^{Bahasa Inggeris}) dan toksikologi (toxicology_toksikologi^{Bahasa Inggeris}) Turner menunjukkan beliau mengambil Seroquel pada masa kematiannya. Ubat itu paling biasa digunakan sebagai rawatan untuk bipolar disorder (bipolar disorder_{gangguan bipolar}^{Bahasa Inggeris}), Alzheimer's disease dan skizofrenia (schizophrenia_skizofrenia^{Bahasa Inggeris}). Bekas isterinya Audrey Madison mendakwa Turner adalah bipolar dan beliau membantunya dengan penyakitnya, dakwaan yang disokong oleh pembantu peribadi dan penjaga Turner, Falina Rasool. Rasool berkata beliau bercakap dengan Turner tentang gangguan bipolarnya dan menyaksikan kesannya. "Saya akan masuk bilik dan melihatnya berubah seperti mentol lampu, hidup dan mati. Saya ada bertanya kepadanya tentang perkara itu. Beliau berkata beliau membuat lagu mengenainya dan kami mula ketawa," kata Rasool, merujuk kepada "Bi Polar" dari album Risin' with the Blues yang memenangi Grammy. "Saya tahu saya bipolar....Dan saya telah bipolar, tetapi ramai orang adalah bipolar," katanya kepadanya. Walau bagaimanapun, anak perempuan Turner, Mia Turner, tidak bersetuju dengan diagnosis ini dan merasakan beliau terlalu banyak diberi ubat.

4.5. Gabungan Agama

Turner dibesarkan sebagai seorang Baptis dan dilaporkan memeluk agama Judaisme pada tahun 1994, tetapi tidak pernah bercakap mengenainya.

5.1. Buku

Pada tahun 1999, Turner menerbitkan autobiografinya Takin' Back My Name: The Confessions of Ike Turner. Ia ditulis bersama Nigel Cawthorne dan Little Richard menulis pengantarnya. Pada tahun 2003, John Collis menerbitkan Ike Turner: King of Rhythm mengenai kehidupan dan sumbangan muzik Turner.

7.1. Album Solo dan Kings of Rhythm

• 1962: Ike & Tina Turner's Kings of Rhythm Dance, Sue 2003
• 1963: Rocks The Blues, Crown CLP-5367/CST-367
• 1969: A Black Man's Soul, Pompeii SD-6003
• 1969: Get It Get It, Cenco
• 1971: Bad Dreams, United Artists UA-LA087-F
• 1972: Blues Roots, United Artists UAS-5576
• 1978: I'm Tore Up, Red Lightnin' RL0016
• 1980: The Edge (menampilkan Tina Turner dan Home Grown Funk), Fantasy F-9597
• 1984: Hey Hey, Red Lightnin' RL-0047 [2LP]
• 1998: My Blue Country, Resurgent
• 2001: Here and Now, Ikon IKOCD-8850
• 2006: Risin' with the Blues, Zoho Roots ZM-200611

Album Langsung

• 2002: The Resurrection: Live Montreux Jazz Festival, Isabel IS 640202
• 2006: Ike Turner & The Kings Of Rhythm: Live In Concert, Charly Films CHF-F1014LF [DVD/2CD]

Kompilasi

• 1976: Sun: The Roots Of Rock: Volume 3: Delta Rhythm Kings, Charly CR 30103
• 1994: I Like Ike! The Best of Ike Turner, Rhino R2-71819
• 2001: The Sun Sessions, Varèse Sarabande 302 066 232 2
• 2004: His Woman, Her Man: The Ike Turner Diaries- Unreleased Funk/Rock 1970-1973
• 2004: The Bad Man: Rare & Unreissued Ike Turner Produced Recordings 1962-1965, Night Train International NTICD-7139
• 2004: King Cobra: The Chicago Sessions, Fuel 2000 302 061 390 2
• 2006: The Chronological: Ike Turner 1951-1954, Classics Blues & Rhythm Series 5176
• 2008: Classic Early Sides 1952-1957, JSP 4203 [2CD]
• 2011: Rocket 88: The Original 1951-1960 R&B and Rock & Roll Sides, Soul Jam 600803
• 2011: That Kat Sure Could Play! (The Singles 1951 To 1957), Secret SECBX-025 [4CD]
• 2011: Jack Rabbit Blues: The Singles of 1958-1960, Secret SECSP-041
• 2012: Ike Turner Studio Productions: New Orleans and Los Angeles 1963-1965, Ace CDCHD-1329
• 2017: She Made My Blood Run Cold, Southern Routes SR-CD-3502

7.2. Album Ike & Tina Turner

• 1960: The Soul of Ike and Tina Turner (Collectables)
• 1962: Dance With Ike & Tina Turner & Their Kings of Rhythm Band (Sue)
• 1962: Dynamite! (Collectables)
• 1962: Festival of Live Performances (United Artists)
• 1963: Don't Play Me Cheap (Collectables)
• 1963: Dynamite (Collectables)
• 1963: It's Gonna Work Out Fine (Collectables)
• 1963: Please Please Please (Kent)
• 1964: The Ike & Tina Turner Revue Live (Kent)
• 1965: Live! The Ike & Tina Turner Show (Warner Bros.)
• 1965: Ike & Tina Show 2 (Tomato)
• 1965: Ooh Poo Pah Doo (Harmony)
• 1966: River Deep - Mountain High (Philles/A&M)
• 1966: Ike & Tina Turner and the Raelettes (Tangerine)
• 1966: Live! The Ike & Tina Turner Show (Loma)
• 1969: Outta Season (Blue Thumb)
• 1969: Ike & Tina Turner in Person (Minit)
• 1969: Fantastic (Sunset)
• 1969: Get It Together (Pompeii)
• 1969: Her Man His Woman (Capitol)
• 1969: The Hunter (Blue Thumb)
• 1970: On Stage (Valiant)
• 1970: Come Together (Liberty)
• 1971: Workin' Together (One Way)
• 1971: Nuff Said (United Artists)
• 1971: Something's Got a Hold on Me (Harmony)
• 1971: What You Hear Is What You Get (EMI)
• 1971: Funkier Than a Mosquitos Tweeter (United Artists)
• 1972: Feel Good (United Artists)
• 1973: Let Me Touch Your Mind (United Artists)
• 1973: Nutbush City Limits (United Artists)
• 1973: The World of Ike and Tina Live (United Artists)
• 1974: Strange Fruit (United Artists)
• 1974: Sweet Rhode Island Red (United Artists)
• 1974: The Gospel According to Ike and Tina (United Artists)
• 1974: The Great Album
• 1975: Sixteen Great Performances (ABC)
• 1977: Delilah's Power (United Artists)
• 1978: Airwaves (United Artists)
• 1980: The Edge (United Artists)

7.3. Rakaman Sampingan

• 1962: Wolf Sings the Blues (oleh Howlin' Wolf)
• 1962: The Big Blues (oleh Albert King)
• 1969: Sweet Black Angel (oleh Earl Hooker)
• 2005: Demon Days (oleh Gorillaz)