Jacques Marquette

1.1. Kehidupan Awal dan Pendidikan

Jacques Marquette dilahirkan di Laon, Perancis, pada 1 Jun 1637. Beliau merupakan anak ketiga daripada enam orang anak kepada Rose de la Salle dan Nicolas Marquette. Keluarga de la Salle adalah keluarga peniaga yang kaya, manakala keluarga Marquette pula telah lama dihormati, dengan banyak anggotanya berkhidmat dalam tentera dan memegang jawatan awam.

Pada usia sembilan tahun, Jacques Marquette dihantar untuk belajar di Kolej Jesuit di Reims dan kekal di sana sehingga beliau menyertai Kesatuan Jesus pada usia tujuh belas tahun. Selepas itu, beliau mengajar selama setahun di Auxerre, kemudian mempelajari falsafah di Ponta Mousson sehingga tahun 1659. Beliau kemudiannya mengajar di Ponta Mousson, Reims, Charleville, dan Langres sehingga tahun 1665.

1.2. Penyertaan dalam Jesuit dan Penahbisan

Sepanjang tempoh tersebut, Marquette menghantar beberapa permintaan untuk dihantar menjalankan kerja misi. Ketua misi Jesuit di Nouvelle-France (New France), Paderi Jerome Lalemant, memerlukan misionaris untuk bekerja dengan Lima Negara Iroquois. Marquette ditahbiskan pada Perayaan Santo Thomas Aquinas di Toul pada 7 Mac 1666. Beberapa bulan kemudian, pada 20 September, beliau tiba di Quebec.

2.1. Penghantaran ke Amerika Utara

Marquette pertama kali dihantar ke misi Saint Michel di Sillery. Misi ini melayani orang pribumi yang damai dan mesra dari pelbagai suku, menjadikannya tempat yang ideal untuk melatih misionaris baru. Di Sillery, Marquette mengkaji bahasa dan adat resam orang Algonquin, Abenaki, dan Iroquois yang sering beliau layani.

Dari Sillery, beliau ditugaskan ke Trois-Rivières di Sungai Saint Lawrence, di mana beliau membantu Gabriel Druillettes. Misi ini terletak di sebuah bandar sungai yang mempunyai kedai dan kedai minuman kekal, serta sejumlah besar tentera Perancis ditempatkan di sana kerana serangan kerap dari Lima Negara. Selama dua tahun di misi ini, Marquette mengabdikan diri untuk mempelajari bahasa tempatan dan menjadi mahir dalam enam dialek berbeza.

2.2. Aktiviti di Tapak Misi Utama

Pada tahun 1668, Marquette dipindahkan oleh atasannya ke misi-misi yang lebih jauh ke hulu Sungai Saint Lawrence, kemudian ke wilayah Great Lakes barat. Pada tahun itu, beliau membantu Druillettes, Brother Louis Broeme, dan Paderi Claude-Jean Allouez menubuhkan misi di Sault Ste. Marie di Michigan sekarang. Para misionaris menanam tanaman, kemudian membina sebuah gereja kecil dan kandang. Mereka menjalin hubungan mesra dengan orang Ottawa dan Chippewa yang mendiami kawasan itu, dan dibenarkan untuk membaptis kebanyakan bayi dan orang yang nazak. Marquette memerhatikan bahawa orang Chippewa adalah peniaga yang hebat dan sangat mahir menangkap ikan putih dari jeram di Sungai St. Marys.

Orang dari banyak suku akan datang untuk membeli ikan putih. Marquette dan misionaris lain akan menjelaskan kepercayaan mereka kepada pelawat Sioux, Cree, Miami, Potawatomi, Illinois, dan Menominee. Mereka berharap para pelawat ini akan berminat untuk mendapatkan misionaris Jesuit mereka sendiri, atau "Jubah Hitam," seperti yang dipanggil oleh orang pribumi. Pada tahun 1669, Marquette ditugaskan untuk menggantikan Allouez di misi La Pointe du Saint Esprit. Paderi Claude Dablon tiba untuk meneruskan dan mengembangkan kerja misionaris di Sault Ste. Marie.

Marquette memulakan perjalanan sejauh 804670 m ^{(500 mile)} ke tugasan barunya pada bulan Ogos, dengan kano di sepanjang pantai selatan Tasik Superior. Rombongan itu tidak lama kemudian menghadapi keadaan musim sejuk di tasik dan sering tidak dapat menyalakan api apabila mereka mendarat pada waktu malam. Rombongan itu tiba di destinasi mereka pada 13 September, dan disambut oleh orang Petun Huron. Gembira kerana mempunyai Jubah Hitam lagi, mereka segera mengadakan jamuan.

Selain Petun Huron, Marquette juga ditugaskan untuk kerja misionaris tiga kumpulan Ottawa: Keinouche, Sinagaux, dan Kiskakon. Marquette melawat dan melayani keempat-empat penempatan tersebut. Oleh kerana beliau merasakan Kiskakon adalah yang paling bersedia untuk menerima Kristian, beliau menghabiskan lebih banyak masa bekerja dengan mereka dan malah tinggal bersama keluarga di perkampungan mereka.

Semasa di La Pointe, Marquette bertemu dengan anggota suku Illinois, yang memberitahunya tentang laluan perdagangan penting Sungai Mississippi. Mereka menjemput beliau untuk datang ke perkampungan mereka dan mengajar orang mereka, yang penempatannya kebanyakannya berada lebih jauh ke selatan. Marquette sangat ingin menjelajahi sungai ini dan meminta izin untuk mengambil cuti dari kerja misionaris, tetapi beliau terlebih dahulu harus menguruskan perkara penting.

Orang Wyandot (Hurons) dan Ottawa di La Pointe mula bertempur dengan orang Lakota yang berjiran. Kerana beliau takut akan serangan oleh Lakota, Marquette merasakan perlu mencari tempat baru untuk misi itu. Dablon bersetuju bahawa misi baru diperlukan dan menawarkan untuk mencari lokasi. Beberapa lelaki ingin tinggal dan berperang. Marquette cuba menghalang perang yang akan berlaku, tetapi kebanyakan lelaki mengekalkan pendirian mereka. Beliau berjanji kepada mereka yang ingin mengelakkan perang bahawa beliau akan membawa mereka ke misi baru dan memberitahu mereka untuk bersiap sedia untuk berpindah ke timur.

Pada musim bunga tahun 1671, Marquette dan rombongannya memulakan perjalanan mereka ke Misi St. Ignace yang baru. Kano-kano itu dimuatkan dengan lelaki, wanita, kanak-kanak, haiwan, dan barang-barang peribadi. Mereka bergerak melalui Tasik Superior dan turun ke Selat Mackinac. Misi yang telah ditubuhkan oleh Dablon untuk mereka terletak di Pulau Mackinac. Kumpulan itu akan disambut oleh sekumpulan kecil Ottawa yang sudah mendiami pulau itu. Tidak lama selepas penduduk baru tiba di pulau itu, mereka bimbang tentang kemungkinan kebuluran musim sejuk. Mereka telah menyedari bahawa buruan adalah langka dan tiada jagung yang tumbuh. Sekumpulan penatua menghampiri Marquette dengan kebimbangan ini, dan Marquette bersetuju. Pada musim gugur, misi itu dipindahkan ke daratan di St. Ignace, Michigan.

2.3. Pemahaman Bahasa dan Budaya Pribumi

Salah satu aspek penting dalam aktiviti misi Jacques Marquette adalah usahanya yang gigih dalam mempelajari bahasa-bahasa pribumi dan pendekatannya yang sensitif terhadap budaya dalam kerja misionaris. Beliau menghabiskan dua tahun pertamanya di Nouvelle-France untuk mempelajari bahasa-bahasa Algonquin, Abenaki, dan Iroquois di misi Saint Michel di Sillery. Kemudian, semasa di Trois-Rivières, beliau menjadi mahir dalam enam dialek yang berbeza.

Keupayaan beliau berkomunikasi dalam bahasa pribumi membolehkan beliau berinteraksi dengan lebih mendalam dengan pelbagai suku seperti Ottawa, Chippewa, Huron, Miami, dan Illinois. Beliau sering hidup bersama keluarga di perkampungan pribumi, seperti yang beliau lakukan dengan orang Kiskakon. Pendekatan ini menunjukkan dedikasi beliau untuk memahami budaya dan adat resam tempatan, yang membantu beliau membina hubungan mesra dan membolehkan penyebaran ajaran Kristian secara lebih berkesan. Marquette tidak hanya mengajar, tetapi juga mendengar dan belajar daripada masyarakat pribumi, mencerminkan interaksi yang seimbang dan penuh hormat.

3.1. Perancangan Ekspedisi Sungai Mississippi

Permintaan Marquette untuk mengambil cuti daripada kerja misionaris bagi menjelajah "sungai besar" telah diluluskan pada tahun 1673. Beliau menyertai ekspedisi Louis Jolliet, seorang penjelajah Perancis-Kanada. Motivasi utama di sebalik ekspedisi ini adalah untuk mencari laluan perdagangan yang lebih mudah ke Timur Jauh melalui Sungai Mississippi, yang dipercayai oleh Gabenor Jeneral Nouvelle-France, Louis de Buade de Frontenac, akan mengalir ke Lautan Pasifik. Marquette sendiri sangat ingin meneroka sungai ini, terutamanya setelah mendengar tentangnya daripada suku Illinois. Keupayaan Marquette untuk bertutur dalam bahasa pribumi menjadikannya seorang ahli yang tidak ternilai bagi ekspedisi tersebut.

3.2. Laluan Ekspedisi dan Penemuan

Marquette dan Jolliet berlepas dari Saint Ignace pada 17 Mei 1673, dengan dua kano dan lima voyageurs berketurunan Perancis-India. Empat daripada mereka yang dikenali ialah Jacques Largillier, Jean Plattier, Pierre Moreau, dan Jean Tiberge. Mereka mengembara melalui Tasik Huron dan Tasik Michigan serta memasuki Teluk Green.

Di sinilah rombongan itu membuat pertemuan pertama mereka dengan orang pribumi. Mereka bertemu dengan orang Menominee, yang dikenali sebagai orang "nasi liar". Marquette memberitahu mereka tentang misi beliau untuk menyebarkan agama kepada orang-orang di sepanjang sungai. Orang Menominee cuba menghalang Marquette dan yang lain, memberi amaran kepada mereka tentang bahaya sungai dan orang-orang yang mendiami tanah di sepanjangnya.

Kumpulan penjelajah seterusnya menyusuri Sungai Fox, hampir ke hulu. Mereka menemui sebuah kampung yang didiami oleh orang Miami, Mascouten, dan Kickapoo. Mereka membenarkan Marquette mengajar mereka tentang Kristian, dan mendengar dengan penuh perhatian. Beliau amat kagum dengan orang Miami. Marquette memerhatikan bahawa mereka mempunyai penampilan dan perangai yang menyenangkan, walaupun reputasi mereka sebagai pahlawan. Apabila rombongan Marquette meninggalkan kampung itu, mereka ditemani oleh dua orang Miami yang akan membantu mereka mencari jalan ke Sungai Wisconsin. Dari Sungai Fox, orang Miami memandu, dan kemungkinan besar membantu, orang-orang itu membawa kano mereka sejauh hampir 3219 m ^{(2 mile)} melalui paya dan dataran pokok oak ke Sungai Wisconsin. Bertahun-tahun kemudian, bandar Portage, Wisconsin dibina dan dinamakan sempena jalan purba antara dua sungai itu. Mereka meneroka dari portage dan memasuki Mississippi berhampiran Prairie du Chien, Wisconsin sekarang pada 17 Jun.

Lapan hari kemudian, para pengembara menemui jejak kaki berhampiran Sungai Des Moines dan pergi untuk menyiasat. Mereka disambut dengan bersemangat oleh orang Peoria yang tinggal berdekatan di tiga kampung kecil. Marquette dan yang lain disambut oleh para penatua, yang menawarkan tempat penginapan dan menyediakan jamuan. Orang Peoria menawarkan banyak hadiah kepada mereka. Oleh kerana Marquette dan rombongannya sedang mengembara, mereka terpaksa menolak kebanyakan tawaran. Marquette menerima sebatang calumet (pipa keamanan) yang dihadiahkan kepadanya oleh ketua suku. Ketua suku menjelaskan bahawa ia adalah simbol keamanan dan menasihati Marquette untuk mempamerkannya sebagai petunjuk niat baiknya. Ketika rombongan itu meninggalkan kampung, ketua suku Peoria memberi amaran kepada mereka agar tidak pergi terlalu jauh ke selatan.

Ketika rombongan itu terus ke selatan, Marquette berharap untuk mencari orang Chanouananons. Mereka dikenali sebagai mesra kepada Perancis, dan Marquette merasakan mereka mungkin berminat dengan Kristian. Mereka tidak menemui orang Chanouananons, tetapi Marquette menyedari kehadiran besi di kawasan Wabash. Setelah kepanasan musim panas dan nyamuk mula menyebabkan ketidakselesaan yang besar, orang-orang itu berhenti mendarat pada waktu malam. Mereka tidur di kano, menggunakan layar sebagai perlindungan daripada nyamuk. Ini menarik perhatian beberapa Orang Asli Amerika, yang mengacukan senjata ke arah pengembara. Marquette mengangkat calumet di atas kepalanya. Beliau cuba berkomunikasi dengan bercakap dalam bahasa Huron, tetapi tidak berjaya. Beliau merasakan mereka mungkin salah faham niat lelaki bersenjata itu, dan bahawa mereka mungkin menjemput mereka ke kampung mereka. Marquette betul. Beliau dan lelaki lain mengikut mereka ke kampung mereka, di mana mereka diberi makan daging lembu dan plum putih.

Di muara Sungai Saint Francis, orang-orang itu melihat sebuah kampung. Mereka mendengar jeritan perang dan melihat lelaki melompat ke sungai, cuba menghampiri mereka. Marquette mengangkat calumet di atas kepalanya. Para penatua yang berdiri di pantai melihat ini, dan membatalkan serangan itu. Orang-orang itu dijemput ke perkampungan Michigamea. Salah seorang Michigamea dapat bercakap dengan Marquette dalam bahasa Miami Illinois, tetapi kebanyakan komunikasi dilakukan melalui isyarat. Orang-orang itu diberi makan ikan dan stew jagung, kemudian diberi tempat tidur untuk malam itu.

Pada waktu pagi, pahlawan Michigamea dengan kano yang digali mengiringi mereka ke Quapaw Akansea. Mereka disambut oleh sekumpulan lelaki di kano yang mengangkat calumet mereka sendiri. Marquette dan yang lain dijemput ke kampung. Ramai penduduk keluar untuk melihat orang Perancis itu. Seorang ketua membawa mereka ke sebuah bilik di mana para penatua dan ketua-ketua lain telah berkumpul. Marquette menggunakan penterjemah untuk bertanya tentang apa yang ada di selatan mereka. Beliau diberitahu bahawa ia sangat berbahaya. Orang-orang itu bermusuhan, bersenjata lengkap, dan akan menyerang sesiapa sahaja yang boleh mengganggu perjanjian perdagangan mereka.

3.3. Kepentingan dan Impak Ekspedisi

Ekspedisi Jolliet-Marquette telah mengembara sejauh 700063 m ^{(435 mile)} dari Teluk Mexico. Pada ketika ini, Marquette dan rakan-rakannya mula mempertimbangkan sama ada bahaya itu berbaloi dengan risiko. Mereka telah menemui beberapa orang pribumi yang membawa perhiasan Eropah, dan mereka takut akan pertemuan dengan penjelajah atau penjajah dari Sepanyol. Para penjelajah telah memetakan kawasan yang mereka kunjungi, termasuk flora, fauna, dan sumber dayanya. Setelah tinggal bersama orang Akansea selama dua malam, rombongan itu memutuskan untuk menamatkan penjelajahan.

Pada 17 Julai, mereka berpatah balik di muara Sungai Arkansas. Mereka mengikut Mississippi kembali ke muara Sungai Illinois, yang mereka pelajari daripada orang pribumi tempatan menyediakan laluan yang lebih pendek kembali ke Great Lakes. Mereka sampai ke Tasik Michigan berhampiran tapak Chicago moden, melalui Chicago Portage. Rombongan itu bertemu dengan perkampungan Kaskaskia, yang menjemput Marquette untuk kembali dan menubuhkan misi. Apabila penjelajah meninggalkan perkampungan itu, beberapa orang Kaskaskia menaiki kano mereka sendiri dan mengembara bersama mereka ke misi Saint Francis Xavier di Green Bay, Wisconsin. Jolliet kembali ke Quebec untuk menyampaikan berita tentang penemuan mereka.

4.1. Aktiviti Misi Terakhir

Marquette dan rombongannya kembali ke wilayah Illinois pada akhir tahun 1674, menjadi orang Eropah pertama yang menghabiskan musim sejuk di kawasan yang kemudiannya menjadi bandar Chicago. Sebagai tetamu yang dialu-alukan oleh Konfederasi Illinois, para penjelajah dijamu dalam perjalanan dan diberikan makanan upacara seperti sagamite. Seperti yang dijanjikan oleh Marquette, beliau menubuhkan misi Konsepsi Tak Bernoda untuk orang Kaskaskia.

4.2. Kematian dan Penguburan

Pada musim bunga tahun 1675, Marquette mengembara ke arah barat dan meraikan Misa awam di Kampung Besar Illinois berhampiran Taman Negeri Starved Rock. Serangan disentri yang dihidapinya semasa ekspedisi Mississippi telah melemahkan kesihatannya. Dalam perjalanan pulang ke Saint Ignace, beliau meninggal dunia pada usia 37 tahun berhampiran bandar moden Ludington, Michigan, pada 18 Mei 1675. Rakan-rakannya, Pierre Porteret dan Jacques Largillier, mengebumikan jenazahnya di tempat yang dipilih oleh Marquette sendiri. Mereka menandakan tapak pengebumiannya dengan salib besar. Porteret dan Largillier kemudian meneruskan perjalanan ke St. Ignace untuk memaklumkan kepada mereka di misi itu.

Dua tahun kemudian, orang Ottawa Kiskakon dari misi Saint Ignace menemui tapak kubur Marquette. Mereka membersihkan tulang-tulangnya sebagai persediaan untuk perjalanan mereka. Orang Ottawa dan Huron, dengan kira-kira tiga puluh kano, menemani mereka kembali ke misi. Jenazah Marquette diserahkan kepada Paderi Nouvel dan Piercon. Mereka mengetuai upacara pengebumian sebelum mengebumikan tulang-tulang beliau di gereja kecil di Misi Saint-Ignace pada 9 Jun 1677.

Pada tahun 2018, penduduk St. Ignace, sebahagian daripadanya adalah keturunan mereka yang dipimpin oleh Marquette ke misi tersebut, menyedari bahawa sebilangan kecil tulang Marquette terletak di Universiti Marquette. Perbincangan antara penduduk dan universiti dimulakan. Muzium Kebudayaan Ojibwe menghantar permintaan rasmi untuk pengembalian tulang-tulang tersebut. Permintaan ini diterima oleh Universiti Marquette. Dua lelaki Orang Asli Amerika, salah seorang daripadanya adalah seorang ketua Anishinaabe, tiba di universiti pada Mac 2022. Mereka diberikan tulang-tulang Marquette, yang mereka letakkan dalam kotak birch untuk dikembalikan ke St. Ignace. Selepas satu upacara, tulang-tulang yang diambil dari universiti itu dikebumikan semula bersama-sama dengan tulang-tulang Marquette yang lain pada 18 Jun 2022.

4.3. Kontroversi Lokasi Kematian

Lokasi sebenar kematian Jacques Marquette telah lama menjadi subjek kontroversi dan perdebatan sejarah. Terdapat dua penanda sejarah Michigan yang memberikan maklumat yang berbeza mengenai tapak kematian beliau:

• Penanda Sejarah Michigan di Ludington, Michigan**: Penanda ini menyatakan bahawa Paderi Jacques Marquette meninggal dunia dan dikebumikan oleh dua rakannya di suatu tempat di sepanjang pantai Tasik Michigan pada 18 Mei 1675. Ia menyebut bahawa "tempat yang dekat dengan lereng tenggara bukit ini, berhampiran muara purba Sungai Pere Marquette, sesuai dengan tapak kematian seperti yang dinyatakan oleh catatan dan peta awal Perancis serta tradisi yang berterusan pada masa lalu." Jenazah Marquette dikebumikan semula di St. Ignace pada tahun 1677. Bersebelahan dengan tapak kubur Marquette di State Street di pusat bandar Saint Ignace, sebuah bangunan telah dibina yang kini menempatkan Muzium Kebudayaan Ojibwa.

• Penanda Sejarah Michigan di Frankfort, Michigan**: Penanda ini juga menyatakan kematian Marquette pada 18 Mei 1675 di pantai Tasik Michigan. Walau bagaimanapun, ia menambah bahawa "bukti yang dikemukakan pada tahun 1960-an menunjukkan bahawa tapak ini, berhampiran muara semula jadi Sungai Betsie, di sudut timur laut sebuah bukit yang berada di sini sehingga tahun 1900, adalah tapak kematian Marquette dan bahawa Sungai Betsie adalah Rivière du Père Marquette dalam catatan dan peta awal Perancis." Ini menunjukkan perbezaan dalam tafsiran bukti sejarah mengenai lokasi tepat kematian beliau.

Kedua-dua penanda ini mengesahkan pengebumian semula tulang-tulang Marquette di St. Ignace pada tahun 1677, namun tetap meninggalkan perdebatan terbuka mengenai titik akhir perjalanan terakhirnya.

5.1. Nama Tempat dan Institusi

Banyak tempat dan institusi dinamakan sempena Jacques Marquette:

• Kaunti Marquette, Michigan; Kaunti Marquette, Wisconsin
• Beberapa komuniti, termasuk: Marquette, Michigan; Marquette, Wisconsin; Marquette, Iowa; Marquette, Illinois; Marquette Heights, Illinois; Perbandaran Piagam Pere Marquette, Michigan; dan Marquette, Manitoba
• Universiti Marquette dan Sekolah Tinggi Universiti Marquette di Milwaukee, Wisconsin
• Pulau Marquette di Tasik Huron
• Tasik Marquette di Minnesota; Tasik Marquette di Quebec
• Sungai Pere Marquette dan Tasik Pere Marquette, yang mengalir ke Tasik Michigan di Ludington, Michigan
• Sungai Marquette di Quebec
• Taman Pere Marquette di Milwaukee, WI
• Taman Negeri Pere Marquette berhampiran Grafton, Illinois
• Sekolah Tinggi Katolik Marquette, Alton, IL
• Sekolah Tinggi Katolik Akademi Marquette, Ottawa, IL
• École Père-Marquette, sebuah sekolah tinggi di Montreal, Quebec
• Taman Marquette, Chicago, Illinois
• Hotel Pere Marquette, Peoria, Illinois
• Taman Marquette, Gary, Indiana
• Taman Marquette, Pulau Mackinac, Michigan
• Taman Marquette, St. Louis, Missouri
• Pere Marquette Beach, sebuah pantai awam di Muskegon, Michigan
• Hutan Negeri Pere Marquette, di Michigan
• Kereta Api Pere Marquette
• "Cité Marquette," bekas Pangkalan Bandar AS (1956-1966) yang dibina oleh Amerika berdasarkan Pangkalan Tentera Udara NATO di Couvron (Sayap Pengeboman ke-38), Laon, Perancis (tempat kelahirannya).
• Syarikat Pengangkutan Marquette, sebuah syarikat kapal tunda yang menggunakan siluet Pere dalam kanonya sebagai lambang mereka.
• Bangunan Marquette di Chicago; Bangunan Marquette di Detroit; Bangunan Marquette di Saint Louis, Missouri; Hotel Pere Marquette di Peoria, Illinois
• Marquette Avenue, sebuah jalan besar di Minneapolis, Minnesota.

5.2. Monumen dan Tugu Peringatan

Marquette diperingati oleh pelbagai patung, monumen, dan penanda sejarah di seluruh Amerika Utara dan di negara kelahirannya.

Beliau juga dihormati dengan patung di bangunan parlimen dan bandar-bandar utama.

Kehadiran Marquette turut diabadikan di lokasi-lokasi penting berkaitan dengan penjelajahan dan misinya.

Monumen-monumen lain turut menandakan kawasan yang dilalui dan dihuni oleh Marquette semasa ekspedisinya.

Selain itu, peringatan lain termasuk:

• Tugu Peringatan Nasional Bapa Marquette berhampiran Saint Ignace, Michigan
• Tapak Sejarah Nasional Chicago Portage, bersama dengan Louis Jolliet, berhampiran Lyons, Illinois
• Cawangan Legler di Perpustakaan Awam Chicago mempamerkan "Wilderness, Winter River Scene," sebuah mural yang dipulihkan oleh artis Midwestern R. Fayerweather Babcock. Mural itu menggambarkan Marquette dan Orang Asli Amerika berdagang di tepi sungai. Ditauliahkan untuk Cawangan Legler pada tahun 1934, mural itu dibiayai oleh Pentadbiran Projek Kerja.

5.3. Peringatan Pos dan Lain-lain

Sumbangan Jacques Marquette turut diabadikan melalui setem pos dan penanda sejarah lain.

Marquette telah diberi penghormatan sebanyak dua kali pada setem pos yang dikeluarkan oleh Amerika Syarikat:

• Setem satu sen pada tahun 1898, sebahagian daripada Isu Trans-Mississippi, yang menunjukkan beliau di Sungai Mississippi; ini adalah kali pertama seorang paderi Katolik dihormati oleh Jabatan Pos A.S.
• Setem enam sen yang dikeluarkan pada 20 September 1968, menandakan ulang tahun ke-300 penubuhan misi Jesuitnya di Sault Ste. Marie.

Serta penanda sejarah yang menggariskan lokasi penting dalam perjalanan hidupnya.