Jean-Louis Barrault

1.1. Zaman Awal dan Pendidikan

Jean-Louis Barrault dilahirkan di Le Vésinet, Yvelines, Perancis, pada 8 September 1910. Bapanya adalah seorang ahli farmasi dari Burgundy yang meninggal dunia semasa Perang Dunia Pertama. Barrault menerima pendidikan awalnya di Lycée Chaptal sehingga tahun 1930, sebelum melanjutkan pengajiannya di École du Louvre. Sebelum memulakan kerjaya teaternya, beliau pernah bekerja sebagai jurujual kedai dan penyelia pelajar, menunjukkan dedikasinya dalam mengejar cita-cita seninya walaupun tidak seiring dengan harapan bapanya.

1.2. Pembentukan Artistik dan Aktiviti Awal

Dari tahun 1931 hingga 1935, Barrault belajar dan berlakon di teater L'Atelier yang diasaskan oleh Charles Dullin. Persembahan pertamanya adalah dalam peranan kecil dalam pementasan Volpone karya Ben Jonson. Pada masa itu, Barrault yang miskin sering tidur di teater, di atas katil yang sama digunakan dalam pementasan Volpone. Di L'Atelier juga beliau bertemu dan mula belajar di bawah bimbingan Étienne Decroux, seorang guru pantomim terkenal, yang banyak membentuk gaya persembahannya. Bersama Decroux, beliau mencipta pantomim La Vie Primitive pada tahun 1931. Pendekatan eksperimentalnya dalam pantomim dan adaptasi novel telah mendorongnya ke barisan hadapan teater avant-garde. Pada tahun 1936, Barrault mengarahkan pementasan As I Lay Dying berdasarkan karya William Faulkner di L'Atelier, yang membawa beliau mendapat pengiktirafan dan sanjungan daripada tokoh teater seperti Louis Jouvet. Antara tahun 1932 dan 1936, Barrault juga merupakan ahli kumpulan teater agitprop 'Kumpulan Oktober' (Groupe Octobre_{Kumpulan Oktober}^{Bahasa Perancis}) bersama tokoh-tokoh seperti Jacques Prévert, Paul Grimault, dan Claude Autant-Lara, yang mencerminkan kecenderungan beliau terhadap seni yang berorientasikan sosial dan politik.

1.3. Kehidupan Peribadi

Pada tahun 1940, Jean-Louis Barrault berkahwin dengan pelakon Madeleine Renaud. Hubungan mereka adalah perkongsian artistik dan peribadi yang mendalam; mereka bersama-sama menubuhkan beberapa kumpulan teater dan sering melakukan jelajah persembahan secara meluas, termasuk ke Amerika Selatan. Barrault juga merupakan bapa saudara kepada pelakon Marie-Christine Barrault dan pernah menjadi penaja kepada pengarah teater terkenal Peter Brook.

2.1. Di L'Atelier

Jean-Louis Barrault memulakan kerjaya profesionalnya di Théâtre de l'Atelier di bawah pimpinan Charles Dullin dari tahun 1931 hingga 1935. Pengalaman pertamanya di pentas adalah dalam peranan kecil dalam Volpone karya Ben Jonson. Tempoh ini merupakan masa formatif bagi Barrault, di mana beliau bertemu dan belajar pantomim dari Étienne Decroux. Bersama Decroux, beliau mencipta pantomim La Vie Primitive pada tahun 1931. Beliau juga mula mengasah kemahiran pengarahannya, dengan pementasan penting seperti As I Lay Dying oleh William Faulkner pada tahun 1936, yang membantunya mendapat pengiktirafan meluas. Beliau turut mengarahkan The Siege of Numantia oleh Miguel de Cervantes pada tahun 1937 dan Hunger oleh Knut Hamsun pada tahun 1939.

2.2. Di Comédie-Française

Pada tahun 1940, Barrault dijemput oleh pengarah sementara Jacques Copeau untuk menyertai Comédie-Française, di mana beliau menjadi ahli tetap (sociétaire) pada tahun 1943. Semasa di sana, beliau berlakon dalam peranan utama seperti Hamlet oleh William Shakespeare dan Le Cid oleh Pierre Corneille. Antara pencapaian paling pentingnya di Comédie-Française ialah arahannya bagi Le Soulier de Satin oleh Paul Claudel pada tahun 1943, yang dianggap sebagai kejayaan besar semasa pendudukan Nazi di Perancis. Beliau juga mengarahkan The Suppliant Women oleh Aeschylus pada tahun 1941 di Stade Roland Garros, Antony and Cleopatra oleh Shakespeare (1945), Caligula oleh Albert Camus (1945), dan Les Mal-Aimés oleh François Mauriac (1945). Pada tahun 1946, beliau bersama isterinya, Madeleine Renaud, meninggalkan Comédie-Française akibat ketidakpuasan hati terhadap dekri-dekri pembaharuan yang baru.

2.3. Pembentukan Compagnie Renaud-Barrault

Selepas meninggalkan Comédie-Française pada tahun 1946, Jean-Louis Barrault bersama isterinya, Madeleine Renaud, menubuhkan kumpulan teater mereka sendiri, Compagnie Renaud-Barrault. Kumpulan ini menjadi platform utama untuk visi artistik mereka yang unik.

2.3.3. Aktiviti Selepas Mei 1968

Susulan Revolusi Mei 1968 di Perancis, kumpulan Renaud-Barrault telah disingkirkan dari Odéon Theatre. Ini berlaku kerana Barrault membenarkan pelajar menduduki bangunan teater tersebut, yang dilihatnya sebagai ruang untuk wacana awam dan kebebasan berseni. Walaupun tindakan ini menuai kontroversi, ia mencerminkan kesediaan Barrault untuk terlibat dengan gerakan sosial dan mempertahankan kebebasan artistik walaupun terpaksa menghadapi kos peribadi. Selepas diusir, kumpulan itu beraksi di lokasi sementara. Dari akhir tahun 1968 hingga musim bunga berikutnya, mereka membuat persembahan di tempat-tempat seperti Élysée Montmartre. Dari tahun 1974 hingga 1980, mereka beraksi di sebuah teater sementara yang terletak di dalam stesen kereta api Gare d'Orsay. Akhirnya, pada tahun 1981, melalui perantaraan Menteri Kebudayaan ketika itu, Jean-Philippe Lecat, kumpulan itu menemui kediaman tetap di Théâtre du Rond-Point. Kumpulan Renaud-Barrault juga telah melakukan jelajah ke Jepun sebanyak tiga kali, pada tahun 1960, 1977, dan 1979. Barrault bersara dari dunia teater pada tahun 1990.

Pementasan penting dari tempoh ini termasuklah:

• Rabelais (1968, ditulis dan diarahkan oleh Barrault) di Élysée Montmartre
• Jarry sur la butte (1970, ditulis dan diarahkan oleh Barrault) di Élysée Montmartre
• The Bourgeois Gentleman oleh Molière (1973, diarahkan oleh Barrault untuk Comédie-Française)
• Thus Spoke Zarathustra oleh Friedrich Nietzsche (1974) di Gare d'Orsay
• Madame de Sade oleh Yukio Mishima (1976) di Gare d'Orsay
• The New World oleh Auguste Villiers de l'Isle-Adam (1977) di Gare d'Orsay
• One Thousand and One Nights (1978, bersama syarikat Great Magic Circus) di Gare d'Orsay
• L'Amour de l'amour (1981, sebuah pementasan Barrault yang disunting daripada karya Apuleius, Jean de La Fontaine, dan Molière) di Théâtre du Rond-Point
• Les Strauss oleh Georges Coulonges (1982) di Théâtre du Rond-Point

6.1. Sumbangan dan Penilaian Positif

Jean-Louis Barrault diiktiraf secara meluas sebagai salah satu tokoh paling penting dalam teater Perancis abad ke-20, diraikan atas kepelbagaiannya sebagai pelakon, pengarah, dan ketua kumpulan. Penguasaannya terhadap pantomim, yang dikembangkan di bawah bimbingan Étienne Decroux, telah mempengaruhi gaya lakonan fizikalnya secara mendalam, membolehkannya menyampaikan emosi dan naratif yang mendalam tanpa kata-kata, terutamanya dalam peranan ikoniknya sebagai Baptiste Deburau dalam Les Enfants du Paradis.

Sebagai pengarah, beliau adalah seorang inovator, terkenal dengan pendekatan eksperimentalnya dan konsep 'teater total', yang berusaha menyepadukan semua elemen pentas untuk mencipta pengalaman yang bersatu dan mendalam. Pementasan Le Soulier de Satin oleh Paul Claudel semasa Perang Dunia Kedua dan Le Livre de Christophe Colomb membuktikan visi ini. Kepimpinan beliau di Compagnie Renaud-Barrault, terutamanya semasa tempohnya di Théâtre de France (Odéon), adalah penting dalam menghidupkan semula teater Perancis. Beliau berani memperkenalkan karya-karya avant-garde oleh dramatis seperti Ionesco dan Beckett serta memupuk pertukaran teater antarabangsa, menjemput kumpulan inovatif seperti 'The Living Theatre'. Keterbukaan ini secara signifikan meluaskan cakrawala seni drama Perancis. Kesediaannya untuk menyediakan platform untuk bakat-bakat baru dan pelbagai perspektif teater mengukuhkan reputasinya sebagai tokoh progresif dan berpengaruh yang berdedikasi untuk evolusi teater.

6.2. Kritikan dan Kontroversi

Kontroversi yang paling ketara mengenai Jean-Louis Barrault berlaku semasa Revolusi Mei 1968. Keputusannya untuk membenarkan pelajar menduduki Odéon Theatre, melihatnya sebagai ruang untuk wacana awam dan kebebasan berseni, menyebabkan beliau dipecat sebagai pengarah oleh kerajaan Perancis. Walaupun tindakan ini dipuji oleh ramai sebagai pendirian berprinsip menentang pihak berkuasa dan penerimaan cita-cita demokratik, ia juga menarik kritikan daripada mereka yang melihatnya sebagai penyerahan diri yang tidak bertanggungjawab yang mengganggu ketenteraman dan fungsi normal institusi nasional. Peristiwa ini menandakan titik perubahan dalam kerjayanya, memaksa kumpulannya melalui tempoh merantau sebelum menemui kediaman tetap yang baharu.

7.1. Karya Teater Terpilih

Zaman L'Atelier

• 1935: As I Lay Dying oleh William Faulkner, pengarah
• 1937: The Siege of Numantia oleh Miguel de Cervantes, pengarah
• 1939: Hunger oleh Knut Hamsun, pengarah

Zaman Comédie-Française

• 1940: Le Cid oleh Pierre Corneille, pengarah
• 1940: Phèdre oleh Jean Racine, pengarah
• 1941: Hamlet oleh William Shakespeare, pelakon
• 1941: The Suppliant Women oleh Aeschylus, dipentaskan di Stade Roland Garros, pengarah artistik
• 1943: Le Soulier de Satin oleh Paul Claudel, pengarah
• 1945: Antony and Cleopatra oleh William Shakespeare, pengarah
• 1945: Caligula oleh Albert Camus, pengarah
• 1945: Les Mal-Aimés oleh François Mauriac, pengarah

Zaman Théâtre Marigny

• 1946: Hamlet oleh William Shakespeare, pengarah
• 1946: Les Fausses Confidences oleh Pierre de Marivaux
• 1946: Les nuits de la colère oleh Armand Salacrou
• 1946: The Trial oleh Franz Kafka
• 1947: Amphitryon oleh Molière
• 1947: The Cherry Orchard oleh Anton Chekhov
• 1948: Occupe-toi d'Amélie oleh Georges Feydeau
• 1948: L'État de siège oleh Albert Camus
• 1948: Partage de midi oleh Paul Claudel
• 1949: Scapin the Schemer oleh Molière, diarahkan oleh Louis Jouvet
• 1950: La répétition ou l'amour puni oleh Jean Anouilh
• 1950: Malatesta oleh Henry de Montherlant
• 1951: Lazare oleh André Obey
• 1951: Bacchus oleh Jean Cocteau
• 1952: Siegfried oleh Jean Giraudoux
• 1953: Pour Lucrèce oleh Jean Giraudoux
• 1953: Le Livre de Christophe Colomb oleh Paul Claudel
• 1954: La Soirée des proverbes oleh Georges Schehadé
• 1955: Oresteia oleh Aeschylus
• 1955: A Sleep Of Prisoners oleh Christopher Fry (1955)
• 1956: Le Personnage combattant oleh Jean Vautier (1956)
• 1957: Histoire de Vasco oleh Georges Schehadé (1957)
• 1957: Ruy Blas oleh Victor Hugo

Zaman Odéon (Théâtre de France)

• 1959: Golden Head oleh Paul Claudel
• 1960: Rhinoceros oleh Eugène Ionesco
• 1961: Judith oleh Jean Giraudoux
• 1961: Mais, n'te promène donc pas toute nue oleh Georges Feydeau
• 1961: Le Voyage oleh Georges Schehadé
• 1961: Le Viol de Lucrèce oleh André Obey
• 1962: Andromaque oleh Jean Racine
• 1963: The Air-Walker oleh Eugène Ionesco
• 1963: Happy Days oleh Samuel Beckett, diarahkan oleh Roger Blin
• 1964: Il faut passer par les nuages oleh François Billetdoux
• 1965: Days in the Trees oleh Marguerite Duras
• 1966: The Screens oleh Jean Genet, diarahkan oleh Roger Blin
• 1966: Henry IV oleh William Shakespeare
• 1967: The Temptation of Saint Anthony oleh Gustave Flaubert, diarahkan oleh Maurice Béjart
• 1967: A Delicate Balance oleh Edward Albee
• 1967: Le Silence oleh Nathalie Sarraute
• 1967: le Mensonge oleh Nathalie Sarraute

Zaman Teater Sementara dan Kemudian

• 1968: Rabelais, di Élysée Montmartre, diarahkan
• 1970: Jarry sur la butte, di Élysée Montmartre, diarahkan
• 1973: The Bourgeois Gentleman oleh Molière, untuk Comédie-Française, diarahkan
• 1974: Thus Spoke Zarathustra oleh Friedrich Nietzsche, di teater sementara Gare d'Orsay
• 1976: Madame de Sade oleh Yukio Mishima, di teater sementara Gare d'Orsay
• 1977: The New World oleh Auguste Villiers de l'Isle-Adam, di teater sementara Gare d'Orsay
• 1978: One Thousand and One Nights, di teater sementara Gare d'Orsay (bersama syarikat Great Magic Circus)
• 1981: L'Amour de l'amour, di Théâtre du Rond-Point (persembahan Barrault yang disunting daripada karya Apuleius, La Fontaine, dan Molière)
• 1982: Les Strauss oleh Georges Coulonges, di Théâtre du Rond-Point

7.2. Filemografi Terpilih