1. Kehidupan Awal dan Latar Belakang
John Jeffreys Pratt dilahirkan di Lincoln's Inn Fields, London, sebagai satu-satunya anak lelaki kepada peguam Charles Pratt, KC (anak kepada Sir John Pratt, bekas Lord Ketua Hakim Mahkamah Raja) dan Elizabeth, anak perempuan Nicholas Jeffreys dari The Priory, Brecknockshire.
1.1. Kanak-kanak dan Pendidikan
Beliau dibaptiskan pada hari Komet Halley muncul. Pada 1765, bapanya (yang telah dilantik sebagai Ketua Hakim Mahkamah Rayuan Biasa pada 1762) telah dianugerahkan gelaran Baron Camden, yang menjadikan beliau Yang Berhormat John Pratt. Pada Ogos 1766, ketika berusia tujuh tahun, beliau memperoleh hak untuk kembali ke jawatan Penghulu Bendahari Perbendaharaan (Teller of the ExchequerBahasa Inggeris). Beliau kemudiannya dilantik ke jawatan tersebut pada 21 Mei 1780.
Pratt menerima pendidikan daripada paderi Thomas Powys di Fawley, Buckinghamshire, sebelum memasuki Trinity College, Universiti Cambridge pada 11 November 1776. Beliau memperoleh ijazah M.A. pada 1779. Semasa di universiti, beliau menjalin persahabatan rapat dengan William Pitt (Muda). Pada Mac 1779, beliau menyertai pasukan militia West Kent sebagai ensign infantri, dinaikkan pangkat kepada leftenan pada Mei tahun yang sama, tetapi meletak jawatan dari militia pada Jun 1782.
2. Kerjaya Politik
Perjalanan kerjaya politik John Jeffreys Pratt bermula dengan kemasukannya ke Parlimen, diikuti dengan jawatan kewangan yang menguntungkan, dan kemudian perkhidmatan dalam pelbagai jawatan kerajaan penting yang membentuk evolusi profesionalnya dalam pentadbiran British.
2.1. Ahli Parlimen
Dalam Pilihan Raya Umum British 1780, bapanya mencalonkan Pratt untuk kerusi Bath. Oleh kerana bapanya telah berkhidmat sebagai perekod Bath sejak 1759, Pratt berjaya memenangi kerusi tersebut tanpa bertanding. Pada awalnya, beliau menunjukkan sedikit minat dalam politik. Menurut bapanya, beliau sering tidur lewat, bangun pada pukul 11 pagi, bersarapan, menunggang kuda di taman, makan malam, dan menghabiskan malam dengan berseronok. Beliau hanya sedikit bercakap tentang politik di kelab dan tidak mengetahui atau berminat dengan keadaan sebenar negara.
Walaupun begitu, beliau memenuhi tanggungjawabnya sebagai Ahli Parlimen. Semasa pentadbiran Kabinet North, beliau sentiasa mengundi bersama pembangkang. Pada 12 Jun 1781, beliau menyampaikan ucapan sulungnya mengenai ketidakmungkinan menumpaskan pemberontakan di koloni Amerika, tetapi beliau terlalu gementar sehingga suaranya hampir tidak kedengaran, menjadikan ucapannya kurang berkesan. Selepas itu, satu-satunya rekod ucapannya sehingga 1790 adalah pada 6 Mei 1782.
Dalam Kabinet Earl Shelburne, beliau berkhidmat sebagai Lord of the Admiralty dari 13 Julai 1782 hingga 8 April 1783. Pada Februari 1783, beliau mengundi menyokong perjanjian damai awal Perang Kemerdekaan Amerika. Semasa Kabinet Gabungan Fox-North, beliau tidak memegang jawatan. Pada Mei 1783, beliau menyokong reformasi pilihan raya, tetapi pada November, beliau mengundi menentang rang undang-undang Charles James Fox mengenai Syarikat Hindia Timur British. Dengan pembentukan Kabinet Pitt Pertama, beliau kembali sebagai Lord of the Admiralty pada 30 Disember 1783.
Dalam Pilihan Raya Umum British 1784, beliau bertanding untuk pemilihan semula. Walau bagaimanapun, Ahli Parlimen sedia ada yang lain, Abel Moysey, menyokong kerajaan gabungan, mendorong Perdana Menteri Pitt untuk mencari calon pro-kerajaan kedua. Akhirnya, Pitt sendiri bertanding. Namun, Pitt telah memenangi kerusi Universiti Cambridge sebelum hari pengundian di Bath, dan tidak lagi memerlukan kerusi Bath. Oleh itu, Pitt tidak berkempen secara aktif di Bath. Moysey memenangi 17 undi berbanding 14 undi Pitt, manakala Pratt sendiri menduduki tempat teratas dengan 27 undi. Dalam Pilihan Raya Umum British 1790, Pitt tidak lagi berminat dengan kerusi Bath, dan Pratt dengan mudah dipilih semula dengan 27 undi.
2.2. Penghulu Bendahari Perbendaharaan
Pada 21 Mei 1780, Pratt memperoleh jawatan Penghulu Bendahari Perbendaharaan (Teller of the ExchequerBahasa Inggeris), sebuah pejabat yang sangat menguntungkan yang dipegangnya sehingga kematiannya. Walau bagaimanapun, selepas 1812, beliau menolak untuk menerima sebahagian besar daripada pendapatan besar yang diperoleh daripada jawatan tersebut. Gaji tahunan Penghulu Bendahari Perbendaharaan meningkat daripada 2.50 K GBP pada 1782 kepada 23.00 K GBP pada 1808. Pada 7 Mei 1812, satu usul untuk mengurangkan gaji telah ditolak, selepas itu beliau menolak untuk menerima bahagian gaji yang meningkat. Jumlah gaji yang ditolak oleh Marquess Camden daripada Penghulu Bendahari Perbendaharaan adalah lebih daripada 250.00 K GBP. Oleh kerana jumlah yang besar ini, apabila jawatan Penghulu Bendahari Perbendaharaan dimansuhkan pada 1834, Marquess Camden diberikan hak untuk menerima gaji tahunan sebanyak 2.50 K GBP sehingga kematiannya.
2.3. Jawatan Kerajaan Awal
Pada 8 April 1789, beliau dilantik sebagai Lord of the Treasury. Beliau meletak jawatan sebagai Lord of the Admiralty pada 6 Julai tahun yang sama.
2.4. Ahli Majlis Privi
Pada 21 Jun 1793, Bayham mengangkat sumpah sebagai ahli Majlis Privi. Pada 18 April 1794, beliau mewarisi bapanya sebagai Earl Camden Kedua, dan pada 13 Mei, beliau menjadi ahli Dewan Pertuanan. Beliau meletak jawatan sebagai Lord of the Treasury pada Mei tahun yang sama. Pada 1793, Pratt telah dilantik sebagai perekod Bath, jawatan yang dipegangnya sehingga 1835. Dalam pilihan raya kecil Mei 1794, Sir Richard Pepper Arden, seorang lagi rakan Pitt, telah dipilih untuk kerusi Bath.
3. Lord Lieutenant Ireland (1795-1798)
Tempoh perkhidmatan John Jeffreys Pratt sebagai Lord Lieutenant Ireland adalah bergolak, dicirikan oleh dasar-dasar yang kontroversi dan tindak balas terhadap pemberontakan yang mempunyai impak sosial yang ketara, terutamanya dari perspektif hak asasi manusia.
3.1. Sikap Politik dan Dasar
Pada Jun 1793, ketika masih menjadi Ahli Parlimen, Pratt diberitahu oleh Speaker Dewan Rakyat Henry Addington bahawa Pitt menganggapnya sesuai untuk jawatan Lord Lieutenant Ireland. Setelah Pitt mengesahkan pandangan ini pada Julai, Pitt dan Earl Camden membincangkan dasar-dasar untuk jawatan tersebut, dan bersetuju untuk menangguhkan pelantikan Camden selama setahun. Pada masa itu, adalah menjadi kebiasaan bagi seorang bangsawan untuk memegang jawatan Lord Lieutenant Ireland. Pratt berpendapat bahawa menjadi bangsawan semasa hayat bapanya semata-mata untuk jawatan Lord Lieutenant akan menimbulkan kritikan, tetapi masalah ini diselesaikan dengan kematian bapanya pada April 1794. Walau bagaimanapun, kemasukan Duke Portland ke dalam kabinet menangguhkan lagi pelantikan Earl Camden sebagai Lord Lieutenant.
Titik perubahan berlaku pada 1795 apabila Lord Lieutenant Earl Fitzwilliam dipanggil balik. Earl Fitzwilliam telah melaksanakan pembaharuan tergesa-gesa yang menimbulkan tentangan. Pitt memerlukan seseorang yang boleh dipercayai sepenuhnya sebagai pengganti, dan Camden terpaksa bersetuju. Beliau dilantik sebagai Lord Lieutenant Ireland pada 13 Mac 1795. Pitt menyatakan dalam surat kepada Camden bahawa pelantikan itu mendapat persetujuan Raja George III dan Duke Portland, dan ia adalah "bukti terkuat persahabatan kita."
Camden tiba di Dublin pada 31 Mac. Apabila keretanya tiba di Istana Dublin, beliau disambut oleh rusuhan. Tentera dikerahkan untuk menumpaskan rusuhan, yang mengakibatkan dua kematian. Pada hari yang sama, beliau dilantik sebagai Ahli Majlis Privi Ireland.
Semasa tempoh Camden, pihak berkuasa pada mulanya mengamalkan dasar perdamaian, tetapi tidak lama kemudian beralih kepada dasar yang lebih menindas. Sebagai contoh dasar perdamaian ialah Akta Kolej Maynooth 1795, yang menubuhkan Kolej Maynooth. Walau bagaimanapun, pada Mei, beliau menolak rang undang-undang yang dikemukakan oleh Henry Grattan yang akan memberikan hak kepada Katolik untuk menjadi Ahli Parlimen Dewan Rakyat Ireland dan memegang jawatan tinggi (sebahagian daripada Pembebasan Katolik).
Di kalangan rakyat, beberapa minggu selepas pelantikan Camden, revolusioner Wolfe Tone melarikan diri ke Amerika Syarikat. Pertubuhan yang diasaskannya, Persatuan Orang Ireland Bersatu (Society of United IrishmenBahasa Inggeris), telah disusun semula dan menjadi sebuah organisasi revolusioner. Golongan Gereja Ireland juga membentuk kumpulan sivik, dan konflik antara kumpulan-kumpulan ini menyebabkan kekacauan di County Armagh dan tempat lain. Khususnya di County Armagh, Pertempuran Diamond meletus pada September 1795 antara gerakan Defenders dan Peep o' Day Boys, yang membawa kepada penubuhan Orange Order oleh pihak Gereja Ireland.
Sebagai tindak balas kepada keadaan ini, Parlimen Ireland yang bersidang pada 1796 meluluskan rang undang-undang untuk menumpaskan kekacauan. Pada Ogos tahun yang sama, Camden mula menyokong penggantungan Akta Habeas Corpus dan penubuhan Regimen Yeomanry, yang sebelum ini ditentangnya. Apabila Parlimen Ireland bersidang semula pada Oktober tahun yang sama, khabar angin mengenai pencerobohan Perancis ke Ireland semasa Perang Revolusi Perancis tersebar luas, dan Parlimen meluluskan penggantungan Akta Habeas Corpus dengan 137 undi berbanding 7.
Pencerobohan Perancis memang berlaku dalam bentuk ekspedisi yang dipimpin oleh Jeneral Louis-Lazare Hoche, tetapi ia gagal. Walau bagaimanapun, ketidakstabilan sosial di Ireland berterusan, dan undang-undang tentera diisytiharkan di beberapa daerah di Ulster dari Januari hingga Februari 1797, dan di seluruh Ulster pada Mac. Setiausaha Dalam Negeri Duke Portland mencadangkan konsesi mengenai reformasi pilihan raya dan pembebasan Katolik, tetapi Camden mengancam untuk meletak jawatan jika ini berlaku. Beliau menyatakan, "Pendapat saya ialah selagi Ireland berguna kepada England, ia harus ditadbir oleh parti Inggeris. Ia mungkin kelihatan sebagai pendapat yang tidak liberal, tetapi adalah sangat berbahaya untuk mentadbir Ireland dengan cara yang lebih popular daripada keadaan sekarang." Menurut Dictionary of National Biography, Camden tidak mengetahui tentang rancangan Pitt untuk penyatuan Kerajaan Great Britain dan Kerajaan Ireland.
Pada Mei 1797, Camden menawarkan untuk meletak jawatan, dengan menyatakan bahawa keadaan yang semakin teruk hanya boleh diperbaiki melalui kekuatan tentera, dan mencadangkan jeneral Marquess Cornwallis Pertama sebagai penggantinya. Walau bagaimanapun, Cornwallis menolak, menyatakan bahawa beliau tidak akan mengambil jawatan melainkan jika terdapat pencerobohan asing yang akan berlaku. Pilihan raya umum Ireland pada musim panas tahun yang sama berlangsung tanpa masalah besar. Apabila Ralph Abercromby dilantik sebagai Panglima Tentera Ireland pada November 1797, Camden gembira dengan pelantikan Abercromby yang cekap. Walau bagaimanapun, penegasan Abercromby untuk menyusun semula tentera menyebabkan beliau tidak disenangi oleh Earl of Clare (Fitzgibbon) dan Foster, dan di bawah tekanan daripada mereka berdua, Abercromby meletak jawatan.
3.2. Pemberontakan Ireland dan Tindak Balas
Pada Mac 1798, Camden sekali lagi meminta Pitt untuk melantik seorang tentera yang boleh memegang jawatan Panglima Tentera dan Lord Lieutenant secara serentak. Pada masa ini, keadaan hampir mencapai pemberontakan berskala besar. Dictionary of Irish Biography mengkritik Camden kerana kekurangan keupayaan mengurus krisis. Apabila Pemberontakan Ireland 1798 meletus pada 23 Mei 1798, Pitt memutuskan untuk meneruskan rancangan penyatuan yang telah lama dipertimbangkan, dan melantik Cornwallis sebagai Lord Lieutenant pada 15 Jun. Camden pula panik, percaya bahawa 80,000 tenteranya tidak dapat menentang pemberontak, dan meminta bala bantuan dalam surat kepada Duke Portland, serta segera menghantar keluarganya kembali ke England. Apabila beliau mengetahui keputusan Pitt, beliau menyesal terpaksa meletak jawatan tanpa dapat menyaksikan penyatuan. Walau bagaimanapun, Dictionary of Irish Biography menyatakan bahawa penentangan Camden terhadap pembebasan Katolik adalah faktor yang menghalangnya daripada kekal dalam jawatan, dan menggambarkannya sebagai "seorang Inggeris yang berprasangka" mengikut kata-katanya sendiri.
Cornwallis tiba di Dublin pada 20 Jun, tetapi pada masa itu pemberontakan hampir berakhir. Sebuah risalah pada masa itu menyindir bahawa beliau telah "menamatkan pemberontakan tanpa perlu menumpaskan pemberontak."
3.2.1. Kes William Orr
Penolakan Camden pada 1797 untuk mengampunkan William Orr, seorang ahli United Irishman yang disabitkan dengan pengkhianatan berdasarkan keterangan seorang saksi yang diragui kredibilitinya (dan untuk itu kakaknya sendiri, Frances, Lady Londonderry, telah memohon kepadanya), menimbulkan kemarahan awam yang besar. Kes ini menyoroti isu keadilan dan hak individu pada masa yang bergolak itu.
3.2.2. Akta Habeas Corpus dan Undang-undang Tentera
Untuk memecahkan konspirasi United Irish, Camden menggantung Akta Habeas Corpus dan melancarkan kempen undang-undang tentera yang kejam untuk melucutkan senjata dan membubarkan organisasi republikan. Pada Januari dan Februari 1797, undang-undang tentera diisytiharkan di beberapa daerah di Ulster, dan pada Mac, di seluruh Ulster. Ini mempunyai impak yang signifikan terhadap kebebasan sivil penduduk.
4. Jawatan Utama dan Aktiviti Lain
Selepas perkhidmatannya yang bergolak di Ireland, John Jeffreys Pratt memegang beberapa jawatan kabinet penting dan memberikan sumbangan lain yang menunjukkan kepelbagaian peranannya dalam kerajaan dan masyarakat British.
4.1. Setiausaha Negara bagi Perang dan Koloni
Pada 26 Mei 1804, beliau dilantik sebagai Setiausaha Negara bagi Perang dan Koloni, jawatan yang dipegangnya sehingga Julai 1805. Beliau dianggap sebagai "pegawai yang melakukan kerja keras," manakala Perdana Menteri Pitt sendiri mengendalikan urusan yang lebih penting.
Semasa tempoh perkhidmatannya, Camden memberi sumbangan penting kepada Koloni New South Wales. Beliau memperoleh kebenaran untuk John Macarthur, seorang perintis industri bulu biri-biri, untuk membawa pulang biri-biri Merino milik diraja ke koloni tersebut. Beliau juga mengarahkan Gabenor New South Wales, Philip Gidley King, untuk memberikan tanah ragut yang luas kepada Macarthur. Selain itu, Camden juga melantik William Bligh sebagai pengganti King. Atas sumbangannya kepada industri bulu biri-biri di Australia, bandar Camden di New South Wales dinamakan sempena beliau.
4.2. Presiden Majlis Privi
Beliau berkhidmat sebagai Presiden Majlis Privi dari 10 Julai 1805 hingga 5 Februari 1806. Dalam jawatan ini, beliau berperanan sebagai "pegawai yang melakukan kerja keras" dan kemudiannya sebagai penyelaras. Beliau meletak jawatan dengan pembentukan Kementerian Semua Bakat, tetapi sebagai ahli puak Pitt, beliau jarang terlibat dalam aktiviti pembangkang secara terbuka.
Beliau kembali sebagai Presiden Majlis Privi pada 26 Mac 1807 dengan pembentukan Kabinet Duke Portland Kedua, dan kekal dalam Kabinet Perceval sehingga 11 Jun 1812. Walau bagaimanapun, pada masa ini, Camden dilihat sebagai beban kepada kabinet. Pada 1812, George Canning menggambarkannya sebagai "sampah yang tidak berguna dalam kabinet," dan Camden pula menentang kemasukan Canning ke dalam kabinet. Selepas meletak jawatan, beliau kekal sebagai Menteri tanpa Portfolio dalam kabinet sehingga akhir 1812.
4.3. Lord Lieutenant Kent
Beliau juga berkhidmat sebagai Lord Lieutenant Kent dari Jun 1808 sehingga kematiannya pada 1840. Pada 16 Mei 1809, beliau dilantik sebagai Kolonel Rejimen Militia Tempatan Cranbrook dan Woodsgate.
4.4. Canselor Universiti Cambridge
Beliau dianugerahkan ijazah kehormat Doktor Undang-undang (LL.D.) oleh Universiti Cambridge pada 1832. Pada 12 Disember 1834, beliau dipilih sebagai Canselor Universiti Cambridge, jawatan yang dipegangnya sehingga kematiannya pada 1840.
5. Gelaran Bangsawan dan Aktiviti Dewan Pertuanan
John Jeffreys Pratt menerima beberapa gelaran bangsawan yang lebih tinggi sepanjang kerjayanya, menandakan peningkatan statusnya dalam hierarki bangsawan British, dan beliau juga aktif dalam perbahasan dan pengundian di Dewan Pertuanan.
5.1. Pewarisan Gelaran
Pada 1786, bapanya dianugerahkan gelaran Earl Camden, pada masa itu beliau mula dikenali dengan salah satu gelaran sampingan bapanya sebagai Viscount Bayham. Pada 14 Ogos 1799, beliau dianugerahkan Darjah Garter. Pada 11 Februari 1802, beliau dipilih sebagai Felo Persatuan Antiquaries London.
Pada 27 April 1797, dengan kematian sepupunya (anak kepada bapa saudaranya), John Pratt (sekitar 1714 - 27 April 1797), beliau mewarisi ladang Bayham Abbey di Sussex dan ladang The Wilderness di Seal, Kent.
Pada 7 September 1812, beliau dianugerahkan gelaran bangsawan United Kingdom sebagai Earl Brecknock dan Marquess Camden. Penganugerahan ini telah dipersetujui oleh Perdana Menteri Spencer Perceval pada Februari 1812 dan direalisasikan semasa tempoh perkhidmatan penggantinya, Earl Liverpool.
5.2. Aktiviti di Dewan Pertuanan
Selepas menjadi Marquess, Camden aktif di Dewan Pertuanan. Pada Julai 1812, beliau mengubah pendiriannya daripada menentang pembebasan Katolik kepada menyokongnya. Pada 1817, beliau menyokong penggantungan Akta Habeas Corpus. Beliau mengundi menyokong Akta Bantuan Roman Katolik 1829, tetapi mengundi menentang Akta Pembaharuan Pertama dari 1831 hingga 1832.
Dari 7 Disember 1809 hingga 10 Jun 1816, beliau berkhidmat sebagai Master of Trinity House. Pada 29 April 1811, beliau dilantik sebagai gabenor Sekolah Charterhouse. Pada 1826, beliau menjadi pemegang amanah Muzium British, jawatan yang dipegangnya sehingga kematiannya pada 1840.
6. Kehidupan Peribadi dan Keluarga
Lord Camden mengahwini Frances, anak perempuan William Molesworth, pada 31 Disember 1785. Mereka mempunyai seorang anak lelaki dan tiga anak perempuan:
- Frances Anne (21 November 1787 - 9 Julai 1822)
- Georgiana Elizabeth (4 Julai 1791 - 8 Ogos 1855)
- Caroline (21 Julai 1794 - 7 Oktober 1827) - berkahwin dengan Alexander Robert Stewart (meninggal 24 Mac 1850) pada 28 Julai 1825.
- George Charles (2 Mei 1799 - 6 Ogos 1866) - menjadi Marquess Camden Kedua.
Frances meninggal dunia di Bayham Abbey, Sussex, pada 7 Julai 1829. Lord Camden hidup sebelas tahun lebih lama daripadanya.
Keluarga itu memiliki dan tinggal di sebuah rumah yang terletak di 22 Arlington Street di St. James's, sebuah daerah di City of Westminster di tengah London, bersebelahan dengan Hotel Ritz. Pada tahun kematiannya, beliau menjual rumah itu kepada Duke Beaufort Ketujuh.
7. Ideologi dan Pandangan Sosial
John Jeffreys Pratt mempunyai kepercayaan politik teras yang mencerminkan pandangannya terhadap isu-isu sosial kontemporari pada zamannya, terutamanya mengenai pembaharuan parlimen dan pembebasan Katolik.
7.1. Penentangan terhadap Pembaharuan Parlimen
Pratt adalah penentang pembaharuan parlimen. Beliau mengundi menentang Akta Pembaharuan Pertama dari 1831 hingga 1832, yang bertujuan untuk memperluas hak mengundi dan mengubah struktur kawasan pilihan raya. Sikap ini mencerminkan pendirian konservatifnya terhadap perubahan sistem politik sedia ada.
7.2. Penentangan terhadap Pembebasan Katolik
Pada awalnya, Camden adalah penentang Pembebasan Katolik, yang akan memberikan hak kepada penganut Katolik untuk memegang jawatan awam dan menjadi ahli parlimen. Walau bagaimanapun, pandangannya berubah. Pada 1801, apabila Pitt meletak jawatan kerana isu pembebasan Katolik, Camden juga meletak jawatan sebagai menteri tanpa portfolio. Beliau kemudiannya berpendapat bahawa beliau mungkin akan berkompromi mengenai pembebasan Katolik jika ia berlaku serentak dengan penyatuan Great Britain dan Ireland. Pada Julai 1812, beliau mengubah pendiriannya daripada menentang pembebasan Katolik kepada menyokongnya. Beliau juga mengundi menyokong Akta Bantuan Roman Katolik 1829, yang menghapuskan banyak sekatan undang-undang terhadap penganut Katolik.
8. Penilaian dan Impak
Penilaian sejarah terhadap kerjaya John Jeffreys Pratt, pengaruh sosialnya, dan kontroversi yang berkaitan dengannya menawarkan pandangan kritis terhadap warisannya, terutamanya dalam konteks pentadbiran Ireland.
8.1. Penilaian Positif
Sebagai Ahli Parlimen, Pratt tidak mempunyai pengaruh besar sehingga pelantikannya sebagai Lord Lieutenant Ireland pada 1795. Beliau disukai oleh pembesar Ireland kerana perwatakannya. Sir Jonah Barrington, seorang hakim sezaman, bersimpati dengan beliau sebagai Lord Lieutenant.
8.2. Kritikan dan Kontroversi
Pada akhir abad ke-19, Dictionary of National Biography dan Encyclopædia Britannica Edisi Kesebelas pada awal abad ke-20 menyatakan bahawa Earl Camden menentukan arah dasar. Walau bagaimanapun, Dictionary of Irish Biography pada awal abad ke-21 menyatakan bahawa Earl Camden sendiri ingin mengamalkan dasar perdamaian, tetapi dipengaruhi oleh golongan garis keras seperti John Foster, John Fitzgibbon, dan Yang Berhormat John Beresford. Menurut Oxford Dictionary of National Biography pada awal abad ke-21, walaupun Camden disukai oleh tokoh-tokoh berpengaruh di Ireland kerana perwatakannya, beliau mempunyai pengalaman politik yang kurang untuk berkhidmat sebagai Lord Lieutenant Ireland, dan tidak berdaya semasa tempoh pergolakan. Kerajaan pusat juga sibuk dengan banyak masalah dan tidak dapat membantunya. Buku itu menggambarkannya sebagai "ejen yang hampir tidak berdaya" dan menyatakan bahawa pengaruhnya tidak menyebabkan atau membantu menumpaskan pemberontakan 1798. Richard Boyle, Earl Shannon Kedua, seorang tokoh berpengaruh di selatan Ireland, mengkritik Camden kerana kurangnya ketegasan semasa pemberontakan.
Penolakan Camden pada 1797 untuk mengampunkan William Orr, yang disabitkan dengan pengkhianatan berdasarkan keterangan saksi yang diragui, menimbulkan kemarahan awam yang besar. Ini adalah salah satu kontroversi utama yang menyelubungi tempoh perkhidmatannya.
Sebagai Setiausaha Negara bagi Perang dan Koloni, Camden digambarkan sebagai "tidak penting" oleh Oxford Dictionary of National Biography, dengan isu-isu yang lebih penting dikendalikan secara langsung oleh Perdana Menteri Pitt. Pada 1812, George Canning menggambarkannya sebagai "sampah yang tidak berguna dalam kabinet," menunjukkan kritikan terhadap keberkesanannya dalam jawatan kabinet.
Pada September 1809, peletakan jawatan paksa Lord Castlereagh, anak tiri kepada kakaknya Frances (Lady Londonderry) yang sentiasa rapat dengannya secara peribadi, menyebabkan serangkaian pertengkaran keluarga yang pahit. Ini berlaku apabila menjadi jelas bahawa Camden telah mengetahui selama berbulan-bulan tentang rancangan untuk memecat Castlereagh, tetapi tidak memberikan sebarang amaran kepadanya. Castlereagh sendiri menganggap Camden sebagai "rakan yang lemah," bukan musuh, dan mereka akhirnya berdamai. Walau bagaimanapun, ahli keluarga Stewart yang lain tidak pernah memaafkan Camden atas apa yang mereka anggap sebagai ketidaksetiaannya.
9. Kehidupan Akhir
Pada tahun-tahun terakhir hidupnya, John Jeffreys Pratt terus memegang beberapa peranan penting, termasuk jawatan akademik dan sumbangan kepada masyarakat. Beliau berkhidmat sebagai Lord Lieutenant Kent dari 1808 sehingga kematiannya pada 1840. Beliau juga dipilih sebagai Canselor Universiti Cambridge pada 12 Disember 1834, jawatan yang dipegangnya sehingga akhir hayatnya. Selain itu, beliau adalah Master of Trinity House dari 7 Disember 1809 hingga 10 Jun 1816, dan dilantik sebagai gabenor Sekolah Charterhouse pada 29 April 1811. Pada 1826, beliau menjadi pemegang amanah Muzium British, jawatan yang dipegangnya sehingga kematiannya pada 1840.
10. Kematian
Lord Camden meninggal dunia di The Wilderness, Seal, Surrey, pada 8 Oktober 1840, pada usia 81 tahun. Beliau digantikan oleh satu-satunya anak lelakinya, George.
11. Pautan Luar
- [https://api.parliament.uk/historic-hansard/people/mr-john-pratt-3 John Pratt di Hansard]
- [https://www.npg.org.uk/collections/search/person.php?LinkID=mp00693 John Jeffreys Pratt di Galeri Potret Nasional]
- [https://discovery.nationalarchives.gov.uk/details/c/F47702 John Jeffreys Pratt di Arkib Nasional UK]