Karl Kraus

1.1. Zaman Kanak-kanak dan Pendidikan Awal

Kraus dilahirkan di Jičín, Kerajaan Bohemia, Austria-Hungary (kini Republik Czech) pada 28 April 1874. Beliau adalah anak kepada Jacob Kraus, seorang pengusaha kilang kertas yang kaya, dan isterinya, Ernestine (née Kantor). Pada tahun 1877, keluarganya berpindah ke Vienna, ibu kota Austria-Hungary. Ibunya meninggal dunia pada tahun 1891, peristiwa yang mungkin meninggalkan kesan mendalam dalam hidupnya.

Pada tahun 1892, Kraus mendaftar sebagai pelajar undang-undang di Universiti Vienna. Walau bagaimanapun, minatnya terhadap sastera sudah mula kelihatan; pada April tahun yang sama, beliau mula menyumbang kepada akhbar Wiener Literaturzeitung_{Wiener Literaturzeitung}^{Bahasa German}, dengan salah satu karya awalnya ialah kritikan terhadap drama The Weavers oleh Gerhart Hauptmann. Sekitar tempoh ini, beliau juga cuba menceburi bidang lakonan sebagai pelakon di sebuah teater kecil, tetapi percubaan tersebut tidak berjaya. Pada tahun 1894, beliau menukar bidang pengajiannya kepada falsafah dan sastera Jerman. Akhirnya, Kraus menghentikan pengajiannya pada tahun 1896 tanpa memperoleh diploma. Pada masa yang sama, persahabatannya dengan Peter Altenberg mula terjalin.

1.2. Aktiviti Awal dan Penubuhan Die Fackel

Selepas meninggalkan universiti pada tahun 1896, Kraus mula aktif sebagai pelakon, pengarah pentas, dan pementas. Beliau bergabung dengan kumpulan Young Vienna, yang terdiri daripada penulis dan seniman terkemuka seperti Peter Altenberg, Leopold Andrian, Hermann Bahr, Richard Beer-Hofmann, Arthur Schnitzler, Hugo von Hofmannsthal, dan Felix Salten. Namun, pada tahun 1897, Kraus memutuskan hubungan dengan kumpulan ini melalui satira tajamnya, Die demolierte Literatur_{Literatur yang Dimusnahkan}^{Bahasa German}. Selepas itu, beliau dilantik sebagai wartawan untuk akhbar Breslauer Zeitung di Vienna.

Pada tahun 1898, sebagai penyokong teguh asimilasi Yahudi, Kraus menyerang pengasas Zionisme moden, Theodor Herzl, dengan polemiknya Eine Krone für Zion_{Mahkota untuk Zion}^{Bahasa German}. Judul karya ini menggunakan permainan kata: Krone bermaksud "mahkota" dan juga mata wang Austria-Hungary dari 1892 hingga 1918. Satu Krone adalah sumbangan minimum yang diperlukan untuk menyertai Kongres Zionis di Basel, dan Herzl sering diejek sebagai "raja Zion" (König von Zion_{König von Zion}^{Bahasa German}) oleh anti-Zionis Vienna.

Pada 1 April 1899, Kraus secara rasmi menolak agama Yahudi. Pada tahun yang sama, beliau mengasaskan majalahnya sendiri, Die Fackel (Bahasa Jerman: Die Fackel_Obor^{Bahasa German}). Majalah ini beliau arahkan, terbitkan, dan tulis secara eksklusif sehingga kematiannya. Melalui Die Fackel, beliau melancarkan serangan terhadap pelbagai sasaran, termasuk kemunafikan, psikoanalisis, rasuah Empayar Habsburg, nasionalisme pergerakan Pan-Jerman, dasar ekonomi laissez-faire, dan banyak lagi isu sosial dan politik pada zamannya.

2.1. Jurnalisme Satira dan Kesedaran Kritikal

Jurnalisme satira Kraus dicirikan oleh pendekatan yang tidak kompromi dan kritikan yang sangat tajam, yang beliau arahkan kepada pelbagai aspek kehidupan awam di Austria dan Jerman. Bidang utama aktivitinya melibatkan pendedahan kemunafikan dan rasuah, terutama dalam kalangan media dan elit politik.

2.1.3. Perang Dunia Pertama dan Hari-hari Terakhir Kemanusiaan (1910-1919)

Selepas tahun 1911, Kraus menjadi satu-satunya penulis bagi kebanyakan isu Die Fackel. Salah satu teknik satirikal-sastera Kraus yang paling berpengaruh ialah permainan kata-kata yang bijak dengan petikan. Satu kontroversi timbul dengan teks Die Orgie_{Pesta Liar}^{Bahasa German}, yang mendedahkan bagaimana akhbar Neue Freie Presse_{Akhbar Percuma Baharu}^{Bahasa German} secara terang-terangan menyokong kempen pilihan raya Parti Liberal Austria. Teks itu dianggap sebagai gurauan gerila dan dihantar sebagai surat palsu kepada akhbar tersebut (Die Fackel kemudian menerbitkannya pada tahun 1911). Editor yang marah, yang termakan tipu daya itu, bertindak balas dengan menyaman Kraus kerana "mengganggu urusan serius ahli politik dan editor."

Selepas obituari untuk Franz Ferdinand, yang telah dibunuh di Sarajevo pada 28 Jun 1914, Die Fackel tidak diterbitkan selama beberapa bulan. Pada Disember 1914, ia muncul semula dengan esei "In dieser großen Zeit_{Dalam Zaman Hebat Ini}^{Bahasa German}". Dalam esei ini, Kraus menyatakan pendiriannya yang kritikal terhadap Perang Dunia Pertama, menyatakan bahawa dalam "zaman yang bising ini yang bergema dengan simfoni mengerikan perbuatan yang menghasilkan laporan, dan laporan yang menyebabkan perbuatan: dalam zaman ini, anda mungkin tidak mengharapkan satu perkataan pun dari saya sendiri." Pada masa berikutnya, Kraus menulis menentang Perang Dunia, dan penapis berulang kali merampas atau menghalang edisi Die Fackel.

Karya agung Kraus secara umumnya dianggap sebagai drama satira besar-besaran tentang Perang Dunia Pertama, Die letzten Tage der Menschheit (Die letzten Tage der Menschheit_{Hari-hari Terakhir Kemanusiaan}^{Bahasa German}). Karya ini menggabungkan dialog daripada dokumen kontemporari dengan fantasi apokaliptik dan ulasan oleh dua watak bernama "Si Perungut" dan "Si Optimis". Kraus mula menulis drama itu pada tahun 1915 dan pertama kali menerbitkannya sebagai siri isu khas Fackel pada tahun 1919. Epilognya, "Die letzte Nacht_{Malam Terakhir}^{Bahasa German}" telah diterbitkan pada tahun 1918 sebagai isu khas. Edward Timms telah menggelar karya itu sebagai "karya agung yang cacat" dan "teks yang pecah" kerana evolusi sikap Kraus semasa tempoh komposisinya (daripada konservatif aristokrat kepada republikanisme demokratik) memberikan teks itu ketidakselarasan struktur yang menyerupai retakan geologi.

Juga pada tahun 1919, Kraus menerbitkan teks-tek perangnya yang dikumpul di bawah judul Weltgericht (Weltgericht_{Pengadilan Dunia}^{Bahasa German}). Pada tahun 1920, beliau menerbitkan satira Literatur oder man wird doch da sehn (Literatur oder man wird doch da sehn_{Sastera, atau Anda Belum Nampak Apa-apa Lagi}^{Bahasa German}) sebagai balasan kepada Spiegelmensch (Spiegelmensch_{Manusia Cermin}^{Bahasa German}) oleh Franz Werfel, yang merupakan serangan terhadap Kraus.

2.2. Pembacaan Awam dan Persembahan

Selain daripada kegiatan penulisannya, Karl Kraus juga dikenali sebagai seorang pementas dan pembaca awam yang sangat berpengaruh. Beliau mengadakan kira-kira 700 persembahan solo antara tahun 1892 dan 1936, di mana beliau membaca daripada drama-drama karya Bertolt Brecht, Gerhart Hauptmann, Johann Nestroy, Goethe, dan William Shakespeare. Beliau juga mempersembahkan operet oleh Jacques Offenbach, sambil memainkan piano dan menyanyikan semua peranan sendiri.

Elias Canetti, seorang penulis yang kerap menghadiri ceramah Kraus, menamakan jilid kedua autobiografinya "Die Fackel" im Ohr ("Die Fackel" di Telinga) sebagai rujukan kepada majalah dan pengarangnya. Pada puncak popularitinya, ceramah Kraus menarik seramai 4,000 orang, dan majalahnya menjual 40,000 naskhah. Pengaruh persembahan awam beliau sangat besar, membolehkan beliau menyampaikan kritikan dan pemikirannya secara langsung kepada khalayak yang luas, menambahkan dimensi yang unik kepada aktiviti intelektualnya.

3.1. Hubungan Peribadi dan Keagamaan

Kraus tidak pernah berkahwin. Namun, dari tahun 1913 sehingga kematiannya, beliau menjalin hubungan yang erat walaupun penuh konflik dengan Baroness Sidonie Nádherná von Borutín (1885-1950). Banyak karya Kraus ditulis di Istana Janowitz, harta milik keluarga Nádherný. Sidonie Nádherná menjadi teman pena yang penting bagi Kraus dan penerima buku serta puisinya.

Dari segi keagamaan, Kraus dibaptis sebagai seorang Katolik Rom pada tahun 1911. Walau bagaimanapun, pada tahun 1923, beliau meninggalkan Gereja Katolik. Tindakan ini didorong oleh kekecewaannya terhadap sokongan Gereja terhadap perang, dan beliau secara sinis mendakwa bahawa beliau termotivasi "terutama oleh antisemitisme", merujuk kepada kemarahannya terhadap penggunaan Kollegienkirche di Salzburg sebagai tempat persembahan teater oleh Max Reinhardt.

3.2. Perspektif tentang Bahasa dan Masyarakat

Perhatian mendalam terhadap bahasa adalah aspek utama dalam pandangan Kraus. Beliau menganggap penggunaan bahasa yang cuai dalam kalangan orang sezamannya sebagai simptom kepada layanan mereka yang acuh tak acuh terhadap dunia. Bagi Kraus, bahasa adalah cerminan ketepatan pemikiran dan integriti moral.

Komposer Austria Ernst Krenek pernah menceritakan pertemuan dengan Kraus pada tahun 1932: "Pada masa orang ramai secara umum mengecam pengeboman Shanghai oleh Jepun, saya bertemu Karl Kraus yang sedang bertungkus-lumus menyelesaikan salah satu masalah koma terkenalnya. Beliau berkata sesuatu seperti: 'Saya tahu semua ini sia-sia apabila rumah terbakar. Tetapi saya perlu melakukannya, selagi ia masih boleh; kerana jika mereka yang sepatutnya menjaga koma sentiasa memastikan ia berada di tempat yang betul, Shanghai tidak akan terbakar'." Kenyataan ini menggambarkan kepercayaan Kraus bahawa kecuaian dalam bahasa mencerminkan kecuaian yang lebih besar dalam masyarakat, yang akhirnya boleh membawa kepada malapetaka.

3.3. Kritikan terhadap Psikoanalisis

Karl Kraus juga merupakan pengkritik vokal terhadap psikoanalisis Sigmund Freud. Pandangan kritikalnya ini diulas secara mendalam dalam dua buku oleh Thomas Szasz, iaitu Karl Kraus and the Soul Doctors dan Anti-Freud: Karl Kraus's Criticism of Psychoanalysis and Psychiatry, yang menggambarkan Kraus sebagai pengkritik keras Freud dan psikoanalisis secara umum.

Namun, pengulas lain, seperti Edward Timms, berpendapat bahawa Kraus sebenarnya menghormati Freud, walaupun dengan beberapa keraguan mengenai penerapan sebahagian daripada teorinya. Timms menyatakan bahawa pandangan Kraus adalah jauh lebih kompleks dan tidak sehitam-putih seperti yang dicadangkan oleh Szasz. Ini menunjukkan bahawa hubungan Kraus dengan psikoanalisis mungkin lebih bernuansa daripada sekadar penolakan total.

5.1. Penilaian Kontemporari dan Selepasnya

Karl Kraus adalah subjek kontroversi sepanjang hayatnya. Marcel Reich-Ranicki menggelarnya 'sombong, mementingkan diri, dan megah'. Namun, pengikut Kraus melihat beliau sebagai pihak berkuasa yang tidak mungkin silap, yang akan melakukan apa sahaja untuk membantu mereka yang disokongnya. Kraus menganggap generasi akan datang sebagai khalayak utamanya, dan mencetak semula Die Fackel dalam bentuk jilid bertahun-tahun selepas penerbitan pertamanya, menunjukkan keyakinannya terhadap legasinya.

Penulis Austria Stefan Zweig pernah memanggil Kraus "ahli ejekan berbisa" (der Meister des giftigen Spotts_{master ejekan berbisa}^{Bahasa German}). Giorgio Agamben membandingkan Guy Debord dan Kraus kerana kritikan mereka terhadap wartawan dan budaya media, menekankan keupayaan Kraus untuk mendedahkan "fakta yang menghasilkan berita dan berita yang bersalah atas fakta."

Gregor von Rezzori menulis tentang Kraus, "Hidupnya berdiri sebagai contoh integriti moral dan keberanian yang patut dicontohi oleh sesiapa sahaja yang menulis, tidak kira dalam bahasa apa pun... Saya mempunyai keistimewaan untuk mendengar perbualannya dan memerhatikan wajahnya, yang diterangi oleh api pucat cintanya yang fanatik terhadap keajaiban bahasa Jerman dan oleh kebencian sucinya terhadap mereka yang menggunakannya dengan buruk." Kritikan Bertolt Brecht tentang Kraus selepas kematiannya, "Ketika zaman mengangkat tangan untuk menamatkan hidupnya sendiri, dialah tangan itu," menggambarkan Kraus sebagai tokoh penting yang mencerminkan dan mengakhiri era budaya Vienna.

5.2. Kritikan dan Kontroversi

Sepanjang hayatnya, Kraus sering menjadi subjek kontroversi dan menerima kritikan pedas daripada musuh-musuhnya. Beliau dituduh sebagai misantrop yang pahit dan "bakal gagal" oleh Alfred Kerr. Beliau juga dituduh gemar melakukan kecaman penuh kebencian dan Erledigungen (pemutusan hubungan). Bersama Karl Valentin, beliau dianggap sebagai pakar humor gantung.

Dari segi politik, sehingga tahun 1930, Kraus mengarahkan tulisan satiranya kepada tokoh-tokoh dari spektrum politik tengah dan kiri, kerana beliau menganggap kelemahan sayap kanan terlalu jelas untuk layak mendapat ulasannya. Namun, kemudian, tindak balasnya terhadap Nazi termasuklah karya The Third Walpurgis Night.

Antara kontroversi terbesar dalam hidupnya adalah keputusannya untuk menyokong rampasan kuasa Engelbert Dollfuss pada tahun 1934, yang menubuhkan rejim fasis Austria. Walaupun Kraus mungkin melihat sokongan ini sebagai langkah pragmatik untuk menghalang Nazi daripada menguasai Austria, tindakan ini menyebabkan beliau terasing daripada beberapa pengikutnya yang menganggapnya sebagai pengkhianatan terhadap prinsip-prinsip demokratik yang pernah beliau pertahankan. Keputusan ini kekal menjadi titik perdebatan dalam penilaian legasi Karl Kraus, yang mencerminkan kerumitan pendirian politiknya dalam menghadapi ancaman yang semakin meningkat pada zamannya.

6.1. Karya Asal

• ''Die demolierte Literatur'' (1897)
• ''Eine Krone für Zion'' (1898)
• ''Sittlichkeit und Kriminalität'' (1908)
• ''Sprüche und Widersprüche'' (1909)
• ''Die chinesische Mauer'' (1910)
• ''Pro domo et mundo'' (1912)
• ''Nestroy und die Nachwelt'' (1913)
• ''Worte in Versen'' (1916-1930)
• ''Die letzten Tage der Menschheit'' (1918)
• ''Weltgericht'' (1919)
• ''Nachts'' (1919)
• ''Literatur'' (1921)
• ''Untergang der Welt durch schwarze Magie'' (1922)
• ''Traumstück'' (1922)
• ''Die letzten Tage der Menschheit: Tragödie in fünf Akten dengan Vorspiel dan Epilog'' (1922)
• ''Wolkenkuckucksheim'' (1923)
• ''Traumtheater'' (1924)
• ''Epigramme'' (1927)
• ''Die Unüberwindlichen'' (1928)
• ''Literatur und Lüge'' (1929)
• ''Shakespeares Sonette'' (1933)
• ''Die Sprache'' (Pasca-kematian, 1937)
• ''Die dritte Walpurgisnacht'' (Pasca-kematian, 1952)

6.2. Karya Terjemahan Bahasa Inggeris

• ''The Last Days of Mankind: A Tragedy in Five Acts'' (edisi ringkas, terjemahan oleh Alexander Gode dan Sue Allen Wright, 1974)
• ''No Compromise: Selected Writings of Karl Kraus'' (ed. Frederick Ungar, 1977)
• ''In These Great Times: A Karl Kraus Reader'' (ed. Harry Zohn, 1984)
• ''Anti-Freud: Karl Kraus' Criticism of Psychoanalysis and Psychiatry'' (oleh Thomas Szasz, mengandungi terjemahan artikel dan aforisme Kraus, 1990)
• ''Half Truths and One-and-a-Half Truths: selected aphorisms'' (terjemahan oleh Harry Zohn, 1990)
• ''Dicta and Contradicta'' (terjemahan oleh Jonathan McVity, 2001)
• ''The Kraus Project: Essays by Karl Kraus'' (terjemahan oleh Jonathan Franzen, dengan ulasan oleh Paul Reitter dan Daniel Kehlmann, 2013)
• ''In These Great Times and Other Writings'' (terjemahan oleh Patrick Healy, 2014)
• ''The Last Days of Mankind'' (teks lengkap, terjemahan oleh Fred Bridgham dan Edward Timms, 2015)
• ''The Last Days of Mankind'' (terjemahan alternatif oleh Patrick Healy, 2016)
• ''Third Walpurgis Night: the Complete Text'' (terjemahan oleh Fred Bridgham, 2020)

6.3. Karya Terjemahan Bahasa Jepun

• ''Karya Terkumpul Karl Kraus'' (belum lengkap)
  • ''Karya Terkumpul Karl Kraus 5: Aforisme'' (disunting dan diterjemah oleh Ikenouchi Osamu, Hosei University Press, 1978)
  • ''Karya Terkumpul Karl Kraus 6: Malam Walpurgis Ketiga'' (terjemahan oleh Sato Yasuhiko et al., Hosei University Press, 1976)
  • ''Karya Terkumpul Karl Kraus 7-8: Kata-kata'' (terjemahan oleh Takeda Shoichi et al., Hosei University Press, 1993)
  • ''Karya Terkumpul Karl Kraus 9: Hari-hari Terakhir Kemanusiaan (Bahagian Atas)'' (terjemahan oleh Ikenouchi Osamu, Hosei University Press, 1971; edisi diperbaharui 2016)
  • ''Karya Terkumpul Karl Kraus 10: Hari-hari Terakhir Kemanusiaan (Bahagian Bawah)'' (terjemahan oleh Ikenouchi Osamu, Hosei University Press, 1971; edisi diperbaharui 2016)
• ''Moral dan Jenayah'' (terjemahan oleh Komatsu Taro, Hosei University Press, 1970)
• ''Kejatuhan Dunia Melalui Sihir Hitam'' (terjemahan oleh Yamaguchi Hiroyuki, Kawano Eiji, Gendaishichosha, 2008)