Kim Ki-chang

1.1. Kanak-kanak dan Pendidikan

Kim Ki-chang dilahirkan pada 18 Februari 1913 di Keijō (kini Seoul), Keiki-dō, Korea, Empayar Jepun. Beliau merupakan anak sulung daripada lapan beradik kepada Kim Seung-hwan, seorang pegawai biro pengurusan tanah di Pejabat Gabenor Jeneral, dan Han Yun-myeong. Semasa kecil, beliau pernah tinggal sebentar di Gongju, Chungcheongnam-do. Pada usia tujuh tahun, ketika beliau berada di tahun kedua sekolah rendah, Kim Ki-chang mengalami demam kepialu yang teruk, menyebabkan beliau kehilangan pendengaran dan mengalami gangguan pertuturan. Walaupun bapanya ingin beliau menjadi seorang tukang kayu, ibunya menyedari bakat seninya dan memberikan sokongan kuat untuk pendidikan seninya. Dengan bantuan ibunya, Kim Ki-chang menjadi anak murid kepada Kim Eun-ho, seorang pelukis yang sangat dihormati yang pernah melukis potret diraja Maharaja Gojong dan Sunjong.

1.2. Pendidikan Seni dan Aktiviti Era Kolonial

Di bawah bimbingan Kim Eun-ho, Kim Ki-chang mempelajari lukisan dakwat dan warna tradisional. Seperti gurunya, gaya lukisan awalnya sangat dipengaruhi oleh lukisan dakwat dan warna Jepun kontemporari, dengan tumpuan pada lukisan figura (inmunhwa) yang sering menggambarkan wanita dan kanak-kanak secara realistik dengan warna lembut.

Beliau pertama kali menyertai Pameran Seni Chōsen pada tahun 1931 dan memenangi hadiah dalam kategori Lukisan Timur dengan karyanya Pansang domu (판상도무_{Pansang domu}^{Bahasa Korea}, 板上跳舞, Melompat di atas Papan Imbang, 1931). Beliau secara berturut-turut memenangi hadiah sehingga tahun 1937, apabila beliau memenangi Hadiah Khas (특선_Teukseon^{Bahasa Korea}) pertamanya dengan Godam (고담_Godam^{Bahasa Korea}, 古談, Kisah Lama, 1937). Selepas memenangi empat Anugerah Khas berturut-turut, beliau menjadi salah seorang Artis yang Disyorkan (추천작가_{Chuch'eonjakka}^{Bahasa Korea}), yang mengesahkan pengaruhnya dalam dunia seni kontemporari. Seperti kebanyakan artis kontemporari pada tahun 1930-an, Kim Ki-chang juga menggunakan Warna Tempatan (hyangtosaek) dalam adegan idilis yang secara amnya menarik perhatian pihak berkuasa kolonial Jepun yang mengawal dunia seni. Beliau mengadakan pameran solo pertamanya pada tahun 1942 setelah menjadi Artis yang Disyorkan. Malangnya, banyak karya awalnya masih belum ditemui atau hilang semasa Perang Korea.

1.3. Kontroversi Kolaborasi Pro-Jepun Semasa Pendudukan Jepun

Kim Ki-chang terlibat dalam aktiviti kolaboratif yang signifikan semasa era penjajahan Jepun, yang kemudiannya menimbulkan kritikan dan kontroversi. Beliau dianggap sebagai pelukis yang menggunakan bakatnya untuk menyokong militerisme Jepun dan imperialisme Jepun.

Antara tahun 1942 dan 1944, beliau dipilih sebagai artis yang disyorkan dalam bahagian lukisan Jepun untuk Pameran Seni Tentera Imperial Jepun (Bando Chonghu Misuljeon), sebuah pameran seni pro-Jepun pada akhir zaman penjajahan, bersama dengan rakan-rakan dari persatuan seni Husohoe seperti Jang Woo-sung. Karya-karya yang menunjukkan sokongan beliau terhadap Jepun termasuk:

• 님의 부르심을 받고서 (Nimui bureusimeul batgoseo^{Bahasa Korea}, Setelah Menerima Panggilan-Mu), yang diterbitkan dalam akhbar Maeil Sinbo pada 6 Ogos 1943.
• Lukisan dan ilustrasi seperti 총후병사 (Chonghu byeongsa^{Bahasa Korea}, Askar Barisan Belakang) yang menggambarkan askar latihan, diterbitkan dalam majalah Hoesim (회심), majalah syarikat Bank Perindustrian Chōsen.
• 적진육박 (Jeokjin Yukbak^{Bahasa Korea}, Menyerbu Garisan Musuh), sebuah karya yang menggambarkan pertempuran jarak dekat tentera Jepun di Pasifik Selatan, dipamerkan dalam pameran seni 'Kyeoljeon' (결전, Pertempuran Penentu) yang dianjurkan oleh Pejabat Gabenor Jeneral Chōsen dan akhbar Keijo Ilbo dari Mac hingga Julai 1944 di Seoul.

Kritikan terhadap karya-karya ini menegaskan bahawa ia secara jelas memuji dan menyokong militerisme Jepun serta mobilisasi paksa rakyat Korea untuk Perang Asia-Pasifik. Profesor Lee Tae-ho dari Universiti Myongji menyatakan dalam bukunya 99 Collaborators bahawa Chonghu byeongsa menggambarkan "keazaman teguh untuk berkorban demi negara yang terpancar dari wajah dan tangan yang digenggam erat seorang askar yang berehat, yang telah menyertai perang suci."

Walaupun Kim Ki-chang menafikan bahawa karya seperti Chonghu byeongsa adalah lukisan rasmi dan mendakwa ia hanya ilustrasi, penemuan karya seperti Jeokjin Yukbak mendedahkan penafiannya sebagai tidak benar. Beliau juga bekerjasama dalam pengumpulan dana untuk Jepun melalui pameran seperti Pameran Liga Lukisan Selatan Chōsen (Oktober 1940) dan Pameran Seratus Puisi Patriotik (Januari 1943).

Selepas kematiannya, Kim Ki-chang dinamakan dalam Kamus Kolaborator (Chinil Inmyeong Sajjeon) pada tahun 2009 oleh Institut Masalah Nasional, dan juga termasuk dalam Senarai 705 Individu Bersekutu Anti-Nasional yang dikeluarkan oleh Suruhanjaya Kebenaran Mengenai Tindakan Anti-Nasional di bawah Presiden pada tahun yang sama.

1.4. Perkahwinan dan Kolaborasi Artistik

Perkahwinan Kim Ki-chang dengan rakan artis Park Rehyun pada tahun 1946 merupakan titik penting dalam kerjayanya. Mereka pertama kali bertemu pada tahun 1943 dan menjalin hubungan selama tiga tahun melalui komunikasi bertulis sebelum berkahwin. Selepas perkahwinannya, beliau sering mengadakan pameran bersama dengan Park Rehyun. Beliau meninggalkan gaya lukisan figura berwarna realistik sebelumnya untuk menghasilkan lukisan dakwat dan warna yang menggunakan lebih banyak air dan warna yang lebih ringan serta telus. Sapuan berusnya menjadi lebih cepat, dan penggambaran bentuk dalam lukisannya dipermudahkan sehingga menjadi separa abstrak. Pasangan ini mengadakan 17 pameran bersama dan bekerja rapat sehingga tahun 1970, apabila Park Rehyun berlepas ke Amerika Syarikat untuk mempelajari seni cetak. Kim Ki-chang mengambil cuti sebentar setelah kematian Park pada tahun 1976, tidak lama selepas kepulangannya ke Korea.

1.5. Aktiviti Seni Pasca-Pembebasan

Selepas pembebasan Korea, gaya seni Kim Ki-chang terus berkembang. Beliau mula mengajar di Universiti Hongik pada tahun 1955 dan menjadi profesor di Kolej Guru Wanita Sudo (kini Universiti Sejong) pada tahun 1962. Beliau juga menyertai Bienal Seni São Paulo pada tahun 1967.

Siri 'Babo sansu' (바보산수_{Babo sansu}^{Bahasa Korea}, Pemandangan Bodoh) dan 'Cheongrok sansu' (청록산수_{Cheongrok sansu}^{Bahasa Korea}, Pemandangan Biru dan Hijau) dari tahun 1970-an hingga 1990-an diiktiraf sebagai karya Kim Ki-chang yang paling tersendiri dan popular, mengekspresikan kebebasan dan keaslian. Siri 'Babo sansu' adalah percubaan untuk memodenkan lukisan tradisional Korea minhwa (lukisan rakyat). Seperti yang dapat disimpulkan dari "babo" yang bermaksud "bodoh" dalam bahasa Korea, ia adalah pendekatan intuitif dan lucu terhadap lukisan pemandangan yang kelihatan seolah-olah dilukis oleh orang bodoh atau kanak-kanak. Gaya ini menggunakan bentuk yang ringkas, seperti kartun, yang menekankan ekspresi estetika dan emosi yang murni dan tulus. Pada tahap ini, karya-karyanya menggabungkan bentuk yang sangat abstrak yang melampaui masa dan ruang. Pergerakan dinamik yang memberikan kehidupan kepada lukisan pemandangan ini sering ditafsirkan sebagai cara Kim Ki-chang untuk mengekspresikan bunyi melalui sapuan berus dalam "dunia senyap"nya yang disebabkan oleh masalah pendengarannya.

1.6. Karya Utama dan Tema

Kim Ki-chang membangunkan dunia artistik yang luas, merangkumi pelbagai gaya dari lukisan tradisional hingga abstrak, serta interpretasi unik terhadap tema-tema sejarah dan keagamaan.

Karya-karya beliau dicirikan oleh sapuan berus yang bebas dan bertenaga, mewujudkan dunia artistik yang kuat dan dinamik. Beliau menguasai pelbagai domain artistik, dari lukisan genre tradisional hingga distorsi bentuk yang berani dan abstrak yang melampau.

Pada tahun 1970-an, beliau juga menghasilkan beberapa potret standard (pyojun yeongjeong) tokoh sejarah seperti Raja Sejong Agung, Gim Jeong-ho, dan Eulji Mundeok. Potret Raja Sejong Agung beliau kini terdapat pada wang kertas 10.00 K KRW. Karya-karya terkenal lain termasuk Gunmado (군마도, Kuda Perang), Cheongsando (청산도, Pulau Hijau), Sowa Yeoin (소와 여인, Lembu dan Wanita), Gaeul (가을, Musim Luruh), dan Boritakjak (보리타작, Memukul Barli).

Beliau juga melukis siri lukisan Oriental yang menginterpretasikan kisah Yesus Kristus dari Injil secara Korea. Dalam karya-karya ini, Yesus digambarkan sebagai seorang Korea yang memakai pakaian tradisional Korea. Ini dilihat sebagai percubaan teologi untuk mengasimilasikan agama Kristian ke dalam budaya Korea. Walau bagaimanapun, penggambaran ini telah dikritik kerana percanggahan dengan latar belakang sejarah Yesus. Yesus yang bersejarah adalah seorang dari Galilea, sebuah wilayah yang sering dipandang rendah dan terpinggir, dan merupakan seorang rakyat biasa yang bekerja sebagai tukang kayu dalam komuniti petani yang dieksploitasi oleh Empayar Rom, keluarga diraja Herod, dan Kuil Yerusalem. Namun, dalam lukisan Kim Ki-chang, Yesus digambarkan memakai pakaian bangsawan Korea, yang menimbulkan kritikan kerana ia tidak mencerminkan latar belakang Yesus sebagai seorang rakyat biasa.

2.1. Aktiviti Pendidikan

Kim Ki-chang memainkan peranan penting dalam pendidikan seni di Korea. Beliau mengajar di Universiti Hongik bermula pada tahun 1955, dan kemudiannya menjadi profesor di Kolej Guru Wanita Sudo pada tahun 1962, yang kemudiannya menjadi Universiti Sejong. Beliau juga berkhidmat sebagai ahli jawatankuasa juri untuk Pameran Seni Nasional (Gukjeon). Beliau menerima anugerah utama dalam bidang seni, iaitu Hadiah Utama Sastera dan Seni Mei pada tahun 1963.

2.2. Aktiviti Sumbangan Sosial

Kim Ki-chang merupakan penyokong tegar kesedaran dan kebajikan komuniti pekak di Korea Selatan. Pada tahun 1979, beliau menubuhkan Persatuan Kebajikan Orang Pekak Korea (Hanguk Nong-a Bokjihoe) dan berkhidmat sebagai pengerusi pertamanya. Pada tahun 1984, beliau mendirikan Pusat Kebajikan Cheong-eum (Cheong-eum Hoegwan) di Yeoksam-dong, Seoul, sebuah pusat komuniti yang didedikasikan untuk orang pekak. Melalui usaha-usaha ini, beliau menyumbang secara signifikan kepada peningkatan kualiti hidup dan kesedaran masyarakat terhadap komuniti pekak.

3.1. Penilaian Artistik

Kim Ki-chang dianggap sebagai perintis dalam pemodenan lukisan dakwat dan warna tradisional Korea. Tempoh aktiviti artistiknya yang luas memberikan gambaran tentang sejarah seni moden dan kontemporari Korea. Beliau diiktiraf atas reinterpretasi berani lukisan rakyat tradisional dan lukisan pemandangan, serta sumbangannya kepada penemuan semula identiti Korea dalam seni selepas pembebasan. Perubahan gaya dalam karya Kim Ki-chang mencerminkan proses penerokaan identiti Korea yang autonomi. Karya-karyanya seperti siri 'Babo sansu' dan 'Cheongrok sansu' menunjukkan keupayaannya untuk menggabungkan unsur-unsur tradisional dengan gaya moden dan abstrak, mencipta bahasa visual yang unik.

3.2. Kritikan dan Kontroversi

Walaupun pencapaian artistiknya yang cemerlang, kerjaya Kim Ki-chang dibayangi oleh kontroversi mengenai aktiviti kolaboratif pro-Jepunnya semasa pendudukan Jepun. Beliau dikritik kerana menggunakan kemahiran artistiknya untuk menyokong militerisme Jepun dan imperialisme Jepun, menghasilkan karya-karya propaganda yang mempromosikan ideologi penjajah. Institut Masalah Nasional Korea dan Suruhanjaya Kebenaran Mengenai Tindakan Anti-Nasional telah menyenaraikannya sebagai kolaborator pro-Jepun, berdasarkan bukti lukisan dan ilustrasi yang secara jelas memuji usaha perang Jepun.

Kontroversi ini menimbulkan perdebatan mengenai bagaimana pencapaian artistik seseorang harus dinilai berbanding dengan tindakan politik mereka. Ada yang berpendapat bahawa sumbangan artistiknya terhadap pemodenan seni Korea tidak dapat dipisahkan daripada sejarah kolaboratifnya, sementara yang lain mungkin cuba memisahkan seni daripada politik. Walau bagaimanapun, penting untuk mengakui bahawa beliau adalah seorang artis yang sangat berbakat yang karyanya mencerminkan kedua-dua inovasi artistik dan kompromi moral dalam tempoh sejarah yang mencabar.

5.1. Hubungan Keluarga

Kim Ki-chang adalah anak sulung daripada lapan beradik kepada Kim Seung-hwan (lahir 1889), seorang pegawai biro pengurusan tanah, dan Han Yun-myeong (1895-1932). Ibu beliau, Han Yun-myeong, memainkan peranan penting dalam mendorong beliau ke arah seni selepas kehilangan pendengarannya.

Beliau berkahwin dengan artis Park Rehyun (13 April 1920 - 2 Januari 1976) pada tahun 1946. Mereka mempunyai empat orang anak:

• Anak perempuan sulung: Kim Hyun (lahir 1947)
• Anak lelaki sulung: Kim Wan (lahir 1949)
• Anak perempuan kedua: Kim Seon (lahir 1952)
• Anak perempuan ketiga: Kim Young (lahir 1956)

Beliau juga mempunyai adik-beradik lain, termasuk adik lelaki Kim Ki-hak (lahir 1915), adik perempuan Kim Ki-ok (1926-1994), dan adik lelaki Kim Ki-man (9 Mei 1929 - 26 Disember 2004), yang juga merupakan seorang pelukis. Keluarga beliau juga mempunyai hubungan dengan Son Myeong-won (lahir 5 Mei 1941), bekas presiden Hyundai Mipo Dockyard dan Ssangyong Motor.