Kim Kirim

1.1. Kelahiran dan Kehidupan Awal

Kim Kirim dilahirkan pada 5 April 1907, di Haksung, Wilayah Hamgyeong Utara, Korea. Nama zaman kanak-kanaknya ialah Kim In-son (김인손^{Bahasa Korea}) dan nama pena beliau ialah Pyeonseokchon (편석촌^{Bahasa Korea}). Beliau masuk ke Sekolah Rendah Immyeong pada tahun 1914. Pada tahun 1931, beliau kembali sementara ke kampung halamannya dan menumpukan perhatian pada penulisannya sambil mengusahakan kebun buah-buahan yang dipanggil Moogokwon.

1.2. Pendidikan

Kim Kirim berhenti dari Sekolah Menengah Posung di Seoul pada tahun 1921 dan berpindah ke Sekolah Menengah Rikkyo di Tokyo, Jepun, untuk meneruskan pengajiannya. Pada tahun 1930, beliau menamatkan pengajian dari Universiti Nihon dengan ijazah sarjana muda dalam seni sastera. Selepas kembali ke Korea, beliau melanjutkan pengajian di Jepun. Pada tahun 1936, Kim memasuki Jabatan Bahasa Inggeris di Universiti Tohoku yang terletak di Sendai. Pada tahun 1939, beliau menamatkan pengajian dengan tesis mengenai teori I. A. Richards, seorang pengkritik sastera British.

1.3. Kerjaya Awal

Selepas menamatkan pengajian dari Universiti Nihon, Kim Kirim memulakan kerjaya sasteranya sebagai wartawan di jabatan seni dan sains di Chosun Ilbo, salah satu syarikat akhbar terbesar di Korea pada masa itu. Pada tahun 1930, beliau muncul dalam dunia sastera dengan menerbitkan beberapa puisi termasuk "Pergi ke Kehidupan Baru". Pada tahun 1931, beliau membuat debutnya sebagai pengkritik sastera dengan menerbitkan ulasan "Monolog Pierrot" dan "Teknik, Persepsi, dan Realiti Puisi", dan aktif bekerja sebagai penyair serta pengkritik.

Selepas kembali dari Universiti Tohoku, beliau kembali bekerja sebagai wartawan di Chosun Ilbo dan kemudian berkhidmat sebagai ketua jabatan seni. Walau bagaimanapun, beliau terpaksa berhenti kerja apabila Chosun Ilbo ditutup secara paksa pada tahun 1940 oleh kerajaan penjajah Jepun. Pada tahun 1942, beliau bekerja sebagai guru Bahasa Inggeris di Sekolah Menengah Gyeongseong berhampiran kampung halamannya, dan kemudian mengajar matematik apabila subjek Bahasa Inggeris dimansuhkan. Penyair Kim Kyu-dong dilaporkan adalah salah seorang anak muridnya pada masa itu.

2.1. Debut dan Aktiviti Sastera Awal

Kim Kirim memulakan kerjaya sasteranya dengan menerbitkan beberapa puisi termasuk "Pergi ke Kehidupan Baru" pada tahun 1930, ketika beliau bekerja sebagai wartawan di jabatan seni di Chosun Ilbo. Pada tahun 1931, beliau membuat debut sebagai pengkritik sastera dengan menerbitkan ulasan "Monolog Pierrot" dan "Teknik, Persepsi, dan Realiti Puisi", dan aktif bekerja sebagai penyair dan pengkritik.

2.2. Puisi dan Modenisme

Kim Kirim menerbitkan koleksi puisi pertamanya, Carta Cuaca, pada tahun 1936, yang diketahui dipengaruhi oleh puisi T. S. Eliot, "Tanah Gersang". Beliau menerbitkan koleksi puisi keduanya, Kelajuan Angin Matahari, pada tahun 1939, di mana beberapa puisinya dicirikan oleh intelektualisme dan permainan kata yang bijak. Di samping itu, beliau menulis tiga buah novel dan drama termasuk novel pertengahan, Tanah di Sisi Kereta Api (1935-1936), tetapi tidak mendapat banyak perhatian.

Puisinya menunjukkan kritikan terhadap kapitalisme dan kesedaran diri sebagai seorang intelektual, selaras dengan trend global kebimbangan dan kesedaran tentang ketidakmanusiaan modenisasi. Semasa tempoh ini, Kim berpendapat bahawa puisi harus membawa semangat zaman dan bahawa puisi visual atau bergambar tanpa idea yang kukuh adalah satu lagi bentuk purisme. Beliau percaya bahawa penyair dikenal pasti sebagai golongan cendekiawan, hasil sampingan masyarakat kapitalis, dan ditugaskan untuk menyampaikan nilai-nilai zaman kepada orang ramai.

Selepas pembebasan Korea, beliau menerbitkan dua koleksi puisi, Laut dan Kupu-kupu, pada tahun 1946, dan Lagu Baru pada tahun 1947. Laut dan Kupu-kupu terkenal dengan imejnya yang telus tentang keterbatasan hidup dan kesediaan penyair untuk mengatasinya. Puisi ini sering disertakan dalam buku teks sastera sekolah menengah Korea sebagai karya wakil intelektualisme. Ia mengilustrasikan kedua-dua kerinduan dan kekecewaan terhadap dunia baru melalui kontras dua warna, biru dan putih. Puisi ini juga memperkenalkan dua konsep yang tidak serasi antara satu sama lain: laut dan kupu-kupu. Laut mewakili realiti kejam dan menakutkan era kolonial atau tamadun baru pada masa itu, manakala kupu-kupu melambangkan intelektual yang rapuh yang tidak mampu menahan dunia luar. Puisi ini menunjukkan sejenis modenisme piktorial, yang merupakan percubaan baru dalam dunia sastera Korea pada masa itu.

Berbeza dengan suasana suram dan peribadi dalam Laut dan Kupu-kupu, Kim menunjukkan kemahuan yang kuat untuk membangunkan negara baru dalam Lagu Baru bagi mengatasi defeatisme pada masa itu.

Berikut adalah petikan puisi "Laut dan Kupu-kupu" (1939):

Kerana tiada siapa memberitahunya betapa dalamnya air,
Kupu-kupu putih sama sekali tidak takutkan laut.
Dia turun, menyangka itu ladang lobak biru,
Kemudian kembali dengan lesu seperti puteri
Dengan sayap mudanya yang basah oleh ombak.
Bulan sabit biru sejuk di pinggang kupu-kupu
Yang sedih kerana laut Mac belum mekar.

바다와 나비^{Bahasa Korea}
아무도 그에게 수심(水深)을 일러 준 일이 없기에^{Bahasa Korea}
흰나비는 도무지 바다가 무섭지 않다.^{Bahasa Korea}
청(靑)무우 밭인가 해서 내려갔다가는^{Bahasa Korea}
어린 날개가 물결에 절어서^{Bahasa Korea}
공주(公主)처럼 지쳐서 돌아온다.^{Bahasa Korea}
삼월(三월)달 바다가 꽃이 피지 않아서 서글픈^{Bahasa Korea}
나비 허리에 새파란 초생달이 시리다.^{Bahasa Korea}

2.3. Teori dan Kritikan Sastera

Kim Kirim juga menerbitkan beberapa ulasan dan buku. Beberapa karya perwakilannya termasuk Puisi (1947) dan Memahami Puisi (1950). Yang pertama dikenali sebagai koleksi penting teori puisi yang mengubah sejarah sastera Korea dengan memperkenalkan citraan dan intelektualisme Barat pada tahun 1930-an; yang kedua dianggap sebagai sastera pencerahan yang ditulis berdasarkan teori psikologi I.A. Richards. Beliau memperkenalkan imejisme dan intelektualisme Inggeris-Amerika, menandakan satu titik perubahan dalam puisi Korea.

2.4. Aktiviti Kumpulan Sastera

Pada September 1933, Kim Kirim menyertai penubuhan Sembilan Lingkaran, sebuah persatuan sastera yang terletak di Seoul, bersama penulis-penulis Korea terkenal seperti Yi Sang, Lee Hyo-seok, Park Taewon, Kim Yujung, dan Cho Yong-man. Semasa bekerja sebagai ahli pengasas persatuan itu, beliau memainkan peranan sebagai perintis dalam menggabungkan modenisme dengan sastera zaman itu dan mengambil bahagian dalam memperkenalkan intelektualisme bersama penulis-penulis seperti Lee Yang-ha dan Choi Jae-seo.

3.1. Aktiviti Semasa Tempoh Penjajahan Jepun

Semasa penjajahan Jepun, Kim Kirim aktif sebagai wartawan dan pengkritik di Chosun Ilbo. Selepas menamatkan pengajian dari Universiti Tohoku, beliau kembali bekerja sebagai wartawan di Chosun Ilbo dan kemudian berkhidmat sebagai ketua jabatan seni. Walau bagaimanapun, beliau terpaksa berhenti kerja apabila Chosun Ilbo ditutup secara paksa pada tahun 1940 oleh kerajaan penjajah Jepun. Beliau juga mengajar Bahasa Inggeris dan Matematik di Sekolah Menengah Gyeongseong.

3.2. Pasca-Pembebasan dan Pembahagian

Pada Januari 1946, sejurus selepas pembebasan Korea daripada penjajahan Jepun, Kim Kirim melintasi Selari ke-38 dan berpindah dari Korea Utara yang berfahaman komunis ke Korea Selatan yang berfahaman liberal. Pada masa itu, buku dan harta benda Kim semuanya dirampas secara paksa, jadi beliau terpaksa hidup dalam kemiskinan. Semasa penubuhan kerajaan Korea Selatan pada Jun 1947, beliau melintasi sempadan sekali lagi untuk membawa ahli keluarganya yang tinggal di Pyongyang. Beliau berjaya berpindah ke Korea Selatan dengan tiga orang anaknya terlebih dahulu; isteri dan anak bongsunya tiba kemudian, pada musim bunga 1948.

Selepas itu, Kim memperoleh jawatan mengajar di Universiti Chung-Ang dan Universiti Yonsei dan kemudian menjadi profesor madya di Universiti Kebangsaan Seoul, di mana beliau menubuhkan Institut Penyelidikan Budaya Baru dan bekerja sebagai pengarahnya. Beliau juga terlibat dalam Persatuan Penulis Joseon selepas pembebasan, menyeru peranan sastera dalam membangunkan negara baru dengan penglibatan aktif dalam realiti, selaras dengan teori "Poetik Menyeluruh" (Total Poetics) beliau. Walau bagaimanapun, beliau dilaporkan meninggalkan Liga Sasterawan Korea pada tahun 1948.

3.3. Perang Korea dan Penculikan

Kim Kirim dilaporkan telah diculik oleh jabatan keselamatan politik negara Korea Utara selepas Perang Korea meletus. Masa dan lokasi kematiannya tidak diketahui secara pasti untuk tempoh yang lama. Walau bagaimanapun, dilaporkan kemudian bahawa beliau meninggal dunia di Korea Utara pada 12 Januari 2000, akibat komplikasi diabetes.

4.1. Penerimaan Kritikal

Dipengaruhi oleh penulis dan ahli teori seperti T. S. Eliot, T. E. Hulme, dan I. A. Richards, Kim Kirim dianggap telah mempelajari teori sastera modenisme Barat dengan agak tepat pada awal kerjayanya. Walau bagaimanapun, kerana beliau tidak mempunyai pemahaman yang jelas mengenai asas budaya dan asas falsafah modenisme, koleksi puisi pertamanya, Carta Cuaca (1936), dikritik sebagai eksperimen yang kekurangan tema yang jelas dan bersatu. Dikatakan bahawa Carta Cuaca menunjukkan beberapa masalah mengenai bentuk. Pengkritik menyatakan bahawa terdapat kekurangan kesedaran dalam ritma dan muzik bahasa. Diandaikan bahawa Kim secara tidak sengaja mengabaikan unsur-unsur ini semasa beliau cuba menyampaikan gambaran visual melalui bahasa.

Walau bagaimanapun, Carta Cuaca dipercayai berjaya dalam mengintegrasikan idea dan deria serta mengkritik tamadun kapitalis moden. Selain itu, koleksi puisi terakhir Kim, Lagu Baru (1948), diiktiraf kerana cadangannya mengenai arah baru dalam mewujudkan identiti kebangsaan, tetapi dinilai sebagai kurang matang sebagai sebuah karya seni. Pada umumnya, puisi awalnya dikritik kerana imejnya yang terpecah-pecah dan kekurangan konkrit, tetapi kelemahan ini dapat diatasi dalam karya-karya kemudian. Beliau dipuji kerana memperkenalkan imejisme dan intelektualisme Inggeris-Amerika, yang menandakan satu titik perubahan dalam puisi Korea.

4.2. Impak Sosial dan Ideologi

Kim Kirim berhujah bahawa sastera harus membawa semangat zaman dan bahawa puisi visual atau bergambar tanpa idea yang kukuh adalah satu lagi bentuk purisme. Beliau percaya bahawa penyair adalah golongan cendekiawan yang bertugas menyampaikan nilai-nilai zaman kepada orang ramai. Pada akhir kerjaya sasteranya, Kim berusaha memenuhi tuntutan zaman dengan menerbitkan tulisan-tulisan yang menekankan kesalinghubungan antara sastera dan realiti. Beliau juga menyeru penglibatan sosial penulis, yang dilihat sebagai pelaksanaan teori "Poetik Menyeluruh" (Total Poetics) beliau. Ini bermakna, beliau mendakwa bahawa puisi harus menyampaikan semangat zaman dengan mencari dan mengejar keseimbangan antara teknik modenis dan kesedaran sosial yang kritikal.

Dalam konteks ini, era pasca-pembebasan adalah masa yang tepat bagi Kim untuk mempraktikkan keyakinannya, menggalakkan para penyair untuk berbicara bagi pihak umum dalam kehidupan bermasyarakat. Pendiriannya terhadap sastera yang terikat dengan realiti dan penolakannya terhadap aliran sastera yang pasif telah mempengaruhi wacana intelektual dan kemajuan sosial pada masanya.

5.1. Koleksi Puisi

• Carta Cuaca (기상도) (1936)
• Kelajuan Angin Matahari (태양의 풍속) (1939)
• Laut dan Kupu-kupu (바다와 나비) (1946)
• Lagu Baru (새노래) (1948)

5.2. Puisi Utama

• "Carta Cuaca" (1936)
• "Kelajuan Angin Matahari" (1939)
• "Laut dan Kupu-kupu" (1939)
• "Jalan"
• "Tingkap Kaca"

5.3. Penerbitan Lain

• Pengenalan kepada Sastera (문학개론) (1946) - Buku teori
• Puisi (시론) (1947) - Koleksi esei teori puisi
• Laut dan Tubuh (바다와 육체) (1948) - Koleksi esei
• Akademi dan Politik (학원과 정치) (1950), ditulis bersama Yu Jin-ho et al.
• Memahami Puisi (시의 이해) (1950) - Buku penyelidikan puisi
• Kuliah Baru tentang Sintaks (문장론신강) (1950) - Buku teori

5.4. Terjemahan

• Pengenalan kepada Sains oleh John Arthur Thomson (1948)