Kōji Wakamatsu

1.1. Kelahiran dan Didikan

Kōji Wakamatsu dilahirkan dengan nama sebenar Takashi Ito (伊藤孝, 伊藤孝_{Itō Takashi}^{Bahasa Jepun}) pada 1 April 1936, di Wakuya, Wilayah Miyagi, Jepun. Beliau berasal dari keluarga petani padi yang miskin. Bapanya adalah seorang peniaga kuda dan doktor haiwan yang kuat minum, dan Wakamatsu membesar dengan memberontak terhadap bapanya.

1.2. Pengalaman Membentuk

Wakamatsu berhenti sekolah menengah pertanian pada tahun kedua dan melarikan diri ke Tokyo. Di sana, beliau melakukan pelbagai pekerjaan kasar, termasuk sebagai perantis tukang dan penghantar surat khabar. Beliau juga terlibat dalam yakuza, bekerja sebagai budak suruhan untuk seorang anggota kanan klan Yasuma-gumi di Shinjuku, Tokyo.

Pada tahun 1957, beliau ditangkap akibat pergaduhan antara samseng dan ditahan selama setengah tahun, menerima hukuman percubaan. Pengalaman ini sangat mempengaruhi beliau, sehingga beliau pernah menyatakan bahawa filem sulungnya, Sweet Trap, dibuat untuk "membunuh polis". Selepas itu, beliau mencuba nasib dalam industri televisyen, bekerja sebagai pembantu sutradara untuk filem-filem televisyen, termasuk sebagai pembantu kesan bunyi untuk Gekko Kamen. Walau bagaimanapun, kerjayanya dalam televisyen berakhir apabila beliau dipecat setelah menumbuk seorang penerbit kerana mengubah skrip. Pengalaman-pengalaman awal ini, termasuk kemiskinan, penglibatan jenayah, dan konflik dengan pihak berkuasa, menjadi asas kepada pandangan anti-penubuhan dan kritikan sosial yang sering digambarkan dalam karya-karya filemnya.

2.1. Kemunculan dan Awal Kerjaya

Kōji Wakamatsu membuat debutnya sebagai sutradara filem pada tahun 1963 dengan filem merah jambu berjudul Sweet Trap (甘い罠_{Amai Wana}^{Bahasa Jepun}). Beliau membiayai sendiri produksi filem ini dengan kos sekitar 1.50 M JPY. Walaupun bajet rendah, filem ini menunjukkan daya tarikan yang luar biasa dalam genre filem merah jambu, menarik perhatian penonton dengan visual yang kuat. Wakamatsu kemudiannya digelarkan sebagai "Akira Kurosawa filem merah jambu" dan menghasilkan banyak filem hit.

Antara tahun 1963 dan 1965, beliau mengarahkan 20 filem eksploitasi untuk studio Nikkatsu, yang berdasarkan topik sensasi pada masa itu. Minatnya terhadap genre filem merah jambu semakin mendalam selepas kejayaan filem Daydream (1964) arahan Tetsuji Takechi. Filemnya, Secrets Behind the Wall (壁の中の秘事_{Kabe no Naka no Himegoto}^{Bahasa Jepun}, 1965), telah dihantar ke Festival Filem Antarabangsa Berlin ke-15 sebelum ia disemak oleh Eirin, lembaga penarafan filem Jepun. Tindakan ini menimbulkan kontroversi besar di Jepun, dengan beberapa pengkritik menggelarnya sebagai "penghinaan negara" kerana filem merah jambu pada masa itu tidak dianggap layak untuk perhatian kritikal atau eksport antarabangsa. Walaupun begitu, filem tersebut mendapat sambutan hangat di festival, tetapi Nikkatsu, bimbang akan tindakan balas kerajaan, memberikannya tayangan domestik yang rendah. Kecewa dengan situasi ini, Wakamatsu meninggalkan studio dan menubuhkan syarikat produksinya sendiri, Wakamatsu Production, pada tahun 1965. Syarikat ini menarik bakat-bakat seperti Masao Adachi dan Atsushi Yamatoya.

2.2. Pembuatan Filem Bebas dan Gaya Artistik

Filem-filem bebas Wakamatsu pada akhir 1960-an dihasilkan dengan bajet yang sangat rendah, biasanya kurang daripada 1.00 M JPY (sekitar 5.00 K USD). Ini memerlukan langkah-langkah penjimatan kos yang ekstrem, termasuk penggambaran di lokasi, rakaman sekali ambil (single-takes), dan pencahayaan semula jadi. Filem-filem awalnya sering kali berwarna hitam putih dengan sesekali letusan warna untuk kesan dramatik.

Karya-karya ini sering menggabungkan seksualiti dan keganasan ekstrem dengan mesej-mesej politik yang kuat. Beberapa pengkritik berpendapat bahawa filem-filem ini adalah provokasi yang disengajakan terhadap kerajaan, bertujuan untuk menghasilkan publisiti percuma daripada kontroversi penapisan. Akar pembuatan filem Wakamatsu adalah "kemarahan" dan pandangan anti-penubuhan, yang mendapat sokongan daripada aktivis pelajar pada masa itu. Walau bagaimanapun, Wakamatsu sendiri menyatakan bahawa beliau tidak membuat filem untuk menyokong gerakan pelajar, sebaliknya beliau hanya membuat filem yang beliau anggap menarik. Sebagai contoh, apabila beliau mengarahkan United Red Army pada tahun 2008, beliau mendapati bahawa bekas aktivis pelajar tidak membeli tiket pratonton filem tersebut.

Filem-filem Wakamatsu mendapat pujian tinggi di peringkat antarabangsa, dengan Arkib Filem Harvard memuji karyanya. Jim O'Rourke, bekas ahli kumpulan Sonic Youth, malah mempelajari bahasa Jepun semata-mata untuk dapat menggubah muzik filem untuk Wakamatsu.

2.3. Karya Pengarah Utama

Wakamatsu mengarahkan pelbagai filem penting sepanjang kerjayanya:

• The Embryo Hunts In Secret (胎児が密猟する時_{Taiji ga Mitsuryō Suru Toki}^{Bahasa Jepun}, 1966): Filem pertama yang diterbitkan sendiri oleh Wakamatsu. Ia mengisahkan seorang lelaki yang menculik, menyeksa, dan mendera seorang wanita secara seksual sehingga wanita itu berjaya melarikan diri dan menikamnya hingga mati. Filem ini menggunakan teknik seperti freeze-frame, flashback, kamera pegang tangan, dan lokasi yang terhad kepada dua bilik dan koridor, menambahkan suasana yang mengganggu dan klaustrofobia.
• Vagabond of Sex (性の放浪_{Sei no Hōrō}^{Bahasa Jepun}, 1967): Sebuah parodi filem A Man Vanishes (1967) arahan Shōhei Imamura.
• Violated Angels (犯された白衣_{Okasareta Hakui}^{Bahasa Jepun}, 1967): Berdasarkan kes pembunuhan lapan pelajar kejururawatan di A.S. oleh Richard Speck.
• Dark Story of a Japanese Rapist (日本暴行暗黒史_{Nihon Bōkō Ankokushi}^{Bahasa Jepun}, 1969): Berdasarkan kes perogol bersiri di Jepun selepas Perang Dunia Kedua.
• Go, Go, Second Time Virgin (ゆけゆけ二度目の処女_{Yuke Yuke Nidome no Shojo}^{Bahasa Jepun}, 1969): Berdasarkan secara longgar pembunuhan Tate-LaBianca oleh Keluarga Manson pada tahun yang sama.
• Sex Jack (性賊_Seizoku^{Bahasa Jepun}, 1970): Wakamatsu cuba menunjukkan bagaimana gerakan revolusioner sentiasa disusupi oleh ejen kerajaan.
• Sacred Mother Kannon (聖母観音大菩薩_{Seibo Kannon Daibosatsu}^{Bahasa Jepun}, 1977): Dianggap sebagai salah satu filemnya yang paling dihargai secara kritikal, disebut sebagai "contoh buku teks" untuk penggunaan metafora dan simbolisme dalam pawagam kontemporari.
• United Red Army (連合赤軍_{Rengo Sekigun}^{Bahasa Jepun}, 2008): Berdasarkan Insiden Asama-Sansō. Filem ini panjang dan keras, termasuk bahagian dokumentari yang panjang mengenai latar belakang politik yang membawa kepada tragedi dan kemusnahan diri golongan kiri radikal Jepun. Filem ini memenangi Anugerah NETPAC dan Anugerah CICAE di Festival Filem Antarabangsa Berlin ke-58, Anugerah Pengarah di Anugerah Filem Mainichi ke-63, dan Filem Terbaik di Anugerah Pengkritik Filem Jepun ke-18.
• Caterpillar (キャタピラー_Kyatapirā^{Bahasa Jepun}, 2010): Filem ini bersaing untuk Beruang Emas di Festival Filem Antarabangsa Berlin ke-60. Shinobu Terajima, pelakon utama filem ini, memenangi Anugerah Pelakon Wanita Terbaik di festival tersebut. Filem ini dihasilkan dalam tempoh 12 hari dengan 11 orang kakitangan. Penonton tertarik dengan "realiti perang sebagai pembunuhan semata-mata" dan "seks sebagai akar kehidupan". Filem ini juga memenangi Anugerah Khas di Anugerah Filem TAMA ke-2 dan Anugerah SARVH (Penerbit Terbaik) pada tahun 2010.
• 11.25 The Day He Chose His Own Fate (11・25自決の日 三島由紀夫と若者たち_{11.25 Jiketsu No Hi, Mishima Yukio To Wakamonotachi}^{Bahasa Jepun}, 2012): Mengisahkan hari-hari terakhir novelis dan aktivis politik terkenal Yukio Mishima, memfokuskan pada peristiwa yang membawa kepada insiden Ichigaya pada 25 November 1970. Filem ini dibintangi oleh Arata sebagai Mishima dan bersaing dalam seksyen Un Certain Regard di Festival Filem Cannes 2012.
• Petrel Hotel Blue (海燕ホテル・ブルー_{Kaien Hoteru Burū}^{Bahasa Jepun}, 2012): Berdasarkan novel oleh Yoichi Funato.
• The Millennial Rapture (千年の愉楽_{Sennen no Yuraku}^{Bahasa Jepun}, 2012): Berdasarkan novel oleh Kenji Nakagami dan dibintangi oleh Shinobu Terajima, filem ini dijadualkan untuk tayangan pada musim bunga 2013.

2.4. Penerbitan dan Usaha Lain

Selain mengarahkan, Wakamatsu juga memainkan peranan penting sebagai penerbit. Beliau menerbitkan beberapa filem terkenal, termasuk:

• A Man Vanishes (1967) arahan Atsushi Yamatoya.
• Schoolgirl Guerrilla (1969) arahan Masao Adachi.
• In the Realm of the Senses (1976) arahan Nagisa Ōshima.
• Woman in the Red Hat (1982) arahan Tatsumi Kumashiro.
• The Key (1983) arahan Takao Kimata, di mana beliau juga terlibat dalam arahan.

Pada tahun 1986, beliau menerbitkan Kazuyo Matsui's Shock dengan bajet 60.00 M JPY yang dibiayai bersama Toei. Walau bagaimanapun, filem ini menghadapi masalah dengan undang-undang kesopanan, menyebabkan presiden Toei dipanggil oleh polis dan berjanji untuk tidak menayangkannya di pawagam biasa. Filem itu akhirnya dikeluarkan sebagai filem dewasa di pawagam filem merah jambu, tetapi mengalami kerugian besar. Wakamatsu terpaksa menjual pangsapuri pejabat Wakamatsu Production di Harajuku Central Apartment untuk membayar hutang, dan selepas itu, beliau tidak dapat lagi meminjam wang untuk membuat filem.

Wakamatsu juga terlibat dalam penerbitan drama televisyen dan video muzik. Beliau hanya mengarahkan satu video muzik untuk kumpulan Soul Flower Union pada tahun 1998, iaitu untuk lagu "Each Little Thing" dan "Kaze no Ichi", yang dirakam di Ireland. Kadangkala, beliau turut muncul sebagai pelakon dalam filem seperti Youth Metal Bat (2006) dan Mugen Jigoku: Kyōaku Kin'yū-dō (2003). Selain itu, beliau juga menguruskan sebuah pawagam mini bernama "Cine Skhole" di Nagoya.

2.5. Bimbingan

Wakamatsu terkenal kerana memberi peluang kepada pembikin filem muda untuk mendapatkan pengalaman pertama mereka dalam industri. Antara mereka yang dibantu oleh Wakamatsu pada awal kerjaya mereka ialah Banmei Takahashi, Genji Nakamura, dan Kan Mukai.

6.1. Penerimaan Kritikal dan Pengiktirafan Antarabangsa

Wakamatsu sering disebut sebagai "sutradara terpenting yang muncul dalam genre filem merah jambu" dan "salah seorang sutradara terkemuka Jepun pada tahun 1960-an". Filemnya Secrets Behind the Wall (1965) mendapat sambutan yang sangat baik di Festival Filem Antarabangsa Berlin, walaupun ia menimbulkan kontroversi di Jepun. Filem Sacred Mother Kannon (1977) pula dipuji sebagai "contoh buku teks" untuk penggunaan metafora dan simbolisme dalam pawagam kontemporari.

Karya-karya beliau terus mendapat pujian di peringkat antarabangsa, seperti yang disaksikan oleh pujian dari Arkib Filem Harvard. Filem United Red Army (2008) menerima Anugerah NETPAC dan Anugerah CICAE di Festival Filem Antarabangsa Berlin ke-58, Anugerah Pengarah di Anugerah Filem Mainichi ke-63, dan Anugerah Filem Terbaik di Anugerah Pengkritik Filem Jepun ke-18. Beliau juga dianugerahkan Anugerah Seni Wilayah Miyagi pada tahun 2007 untuk filem ini.

Filem Caterpillar (2010) dicalonkan untuk Beruang Emas di Festival Filem Antarabangsa Berlin ke-60, dan pelakon utamanya, Shinobu Terajima, memenangi Anugerah Pelakon Wanita Terbaik. Filem ini juga meraih Anugerah Khas di Anugerah Filem TAMA ke-2 dan Anugerah SARVH (Penerbit Terbaik) pada tahun 2010. Pada tahun 2012, Wakamatsu menerima Anugerah Pembikin Filem Asia Terbaik di Festival Filem Antarabangsa Busan ke-17.

6.2. Pengaruh terhadap Sinema Jepun dan Genre Filem Merah Jambu

Wakamatsu memainkan peranan penting dalam membentuk genre filem merah jambu dan pawagam Jepun secara keseluruhan. Beliau sering dirujuk sebagai "Kurosawa filem merah jambu" kerana impak dan kualiti karyanya dalam genre tersebut. Selain itu, beliau dikenali kerana memberi peluang kepada pembikin filem muda, termasuk jurukamera dan pengarah, untuk memulakan kerjaya mereka dalam industri, dengan itu menyumbang kepada pembangunan bakat baharu dalam pawagam Jepun. Pengaruhnya terhadap generasi pembikin filem akan datang adalah salah satu aspek penting warisannya.

7.1. Filem Arahan

7.2. Filem Terbitan

7.3. Peranan Lakonan

• Youth Metal Bat (2006) - sebagai 'Babe Ruth's Son'
• Mugen Jigoku: Kyōaku Kin'yū-dō (2003) - sebagai Ketua Geng Togashi

7.4. Televisyen dan Video Muzik

• Gokudō Ochikobore: Katagi ni Naritai! (1993, TBS)
• Gokudō Ochikobore II: Kakeochi Shimashita!? (1994, TBS)
• Koi Suru Nichiyōbi "Wedding Bell Part 1 & 2" (2003, BS-i)
• Bungaku no Uta: Koi Suru Nichiyōbi "Futon Part 1 & 2" (2005, BS-i)
• Bungaku no Uta: Koi Suru Nichiyōbi "Rōgishō" (2005, BS-i)
• Tokyo Shōjo: Anri Okamoto "Iede no Susume." (2008, BS-i)
• Tokyo Shōjo: Marika Fukunaga "I no Naka no Marika" (2008, BS-i)
• Tokyo Shōjo: Azusa Okamoto "Kizuna Part 1 & 2" (2008, BS-i)
• Keitai Deka Zenigata Inochi "Ren'ai Dorobō Marin Futatabi Arawaru! ~Nazo no Kaitō Yokoku Jiken~" (2009, BS-TBS)
• Video muzik untuk Soul Flower Union: "Each Little Thing" dan "Kaze no Ichi" (1998)