Laura Nyro

1.1. Kelahiran dan Latar Belakang Keluarga

Laura Nyro dilahirkan dengan nama Laura Nigro pada 18 Oktober 1947, di The Bronx, New York City. Bapanya, Louis Nigro, ialah seorang penala piano dan pemain trompet jazz, manakala ibunya, Gilda (née Mirsky) Nigro, ialah seorang akauntan. Laura mempunyai seorang adik lelaki, Jan Nigro, yang kemudiannya menjadi pemuzik kanak-kanak.

Laura mempunyai keturunan Yahudi Rusia dan Yahudi Poland dari datuk dan nenek sebelah ibunya, serta nenek sebelah bapanya. Datuk sebelah bapanya pula berketurunan Itali Amerika dan beragama Katolik. Bapanya menamakan beliau "Laura" selepas mendengar tema utama filem Laura pada tahun 1944. Keluarga Nigro sering menegaskan bahawa nama keluarga mereka harus disebut sebagai Nigro_NIGH-ro^{Bahasa Inggeris} untuk mengelakkan konotasi perkauman, walaupun sebutan yang betul dalam bahasa Itali ialah Nigro_NEE-gro^{Bahasa Inggeris}. Walau bagaimanapun, selepas Laura menamatkan sekolah menengah, beliau memilih nama keluarganya sendiri, "Nyro", yang disebut sebagai Nyro_NEER-oh^{Bahasa Inggeris}.

1.2. Pendidikan

Nyro menyatakan kepada majalah Billboard pada tahun 1970 bahawa beliau telah "mencipta dunia kecilnya sendiri, dunia muzik, sejak berusia lima tahun". Beliau menambah bahawa muzik memberikannya cara untuk mengatasi zaman kanak-kanak yang sukar, dengan menyatakan, "Saya tidak pernah menjadi kanak-kanak yang ceria dan gembira."

Sebagai seorang kanak-kanak, beliau belajar bermain piano sendiri, membaca puisi, dan mendengar rekod-rekod ibunya oleh artis seperti Leontyne Price, Nina Simone, Judy Garland, Billie Holiday, serta komposer klasik seperti Debussy dan Ravel. Beliau menggubah lagu pertamanya pada usia lapan tahun. Bersama keluarganya, beliau menghabiskan musim panas di Catskills, di mana bapanya bermain trompet di pusat peranginan. Beliau mengiktiraf sekolah minggu di New York Society for Ethical Culture sebagai asas pendidikannya; beliau juga menghadiri High School of Music & Art di Manhattan.

Nyro rapat dengan mak cik dan pak ciknya, artis Theresa Bernstein dan William Meyerowitz, yang membantu menyokong pendidikan dan kerjaya awalnya. Semasa menghadiri Joseph Wade Junior High School di Bronx, Nyro mempersembahkan versi awal lagu "Eli's Comin'" dalam kelas muzik untuk membuktikan kepada guru bahawa rock and roll "bukanlah sampah". Semasa di sekolah menengah, beliau menyanyi bersama sekumpulan rakan di stesen-stesen kereta api bawah tanah dan di sudut-sudut jalan. Beliau berkata, "Saya akan keluar menyanyi, sebagai seorang remaja, ke parti atau di jalanan, kerana terdapat kumpulan harmoni di sana, dan itu adalah salah satu kegembiraan masa muda saya." Beliau mengulas: "Saya sentiasa berminat dengan kesedaran sosial lagu-lagu tertentu. Ibu dan datuk saya adalah pemikir progresif, jadi saya berasa selesa dalam gerakan keamanan dan gerakan wanita, dan itu telah mempengaruhi muzik saya."

1.3. Perkembangan Kerjaya Awal

Pekerjaan Louis Nigro membawanya berhubung dengan eksekutif syarikat rakaman Artie Mogull dan rakan kongsinya Paul Barry, yang menguji bakat Laura pada tahun 1966 dan menjadi pengurus pertamanya. Namun, Nigro kemudian menyatakan bahawa beliau "tidak pernah sekalipun" menyebut Laura kepada mana-mana pelanggannya. Mogull telah berunding kontrak rakaman dan pengurusan untuknya, dan Nyro merakamkan album sulungnya, More Than a New Discovery, untuk label Verve Folkways (kemudian dinamakan semula Verve Forecast). Lagu-lagu lain dari album itu kemudiannya menjadi hits untuk The 5th Dimension, Blood, Sweat & Tears, dan Barbra Streisand.

Pada 13 Julai 1966, Nyro merakamkan "Stoney End" dan "Wedding Bell Blues" serta versi awal "Time and Love", sebagai sebahagian daripada More Than A New Discovery di Bell Sounds Studios, 237 West 54th Street, Manhattan. Kira-kira sebulan kemudian, beliau menjual "And When I Die" kepada Peter, Paul, and Mary dengan harga 5.00 K USD. Pada 17 September 1966, Nyro dan Verve Folkways mengeluarkan "Wedding Bell Blues"/"Stoney End" sebagai single. "Wedding Bell Blues" menjadi hit kecil, terutamanya di pantai barat. Beliau melengkapkan More Than A New Discovery di New York pada 29 November 1966; dan, bermula pada 16 Januari 1967, membuat penampilan profesional lanjutan pertamanya pada usia 19 tahun, membuat persembahan setiap malam selama kira-kira sebulan di kedai kopi "hungry i" di San Francisco. Pada Februari 1967, Verve Folkways mengeluarkan More Than A New Discovery. Pada 4 Mac 1967, Nyro muncul di Clay Cole's Diskoteck, Episod 7.23, bersama Dion and the Belmonts dan lain-lain, tetapi rakaman episod itu hilang. Pada 21 Mac 1967, beliau muncul di Where the Action Is (episod 3.140) dengan video "Wedding Bell Blues" (sebahagiannya masih ada), "Blowin' Away" (hilang) dan "Goodbye Joe" (hilang).

Pada 17 Jun 1967, Nyro membuat persembahan di Monterey Pop Festival. Walaupun beberapa laporan menggambarkan persembahannya sebagai kegagalan yang berakhir dengan beliau diejek keluar dari pentas, rakaman yang kemudiannya dikeluarkan secara umum membantah versi peristiwa ini. Wartawan Newsweek Michael Lydon mengulas persembahannya secara sangat negatif, menulis bahawa "malam itu mencapai titik terendah" semasa set Nyro yang "melodramatik".

Tidak lama selepas itu, David Geffen mendekati Mogull untuk mengambil alih sebagai ejen Nyro. Nyro berjaya menyaman untuk membatalkan kontrak pengurusan dan rakamannya atas alasan beliau telah memeterainya semasa masih bawah umur. Geffen menjadi pengurusnya, dan kedua-duanya menubuhkan sebuah syarikat penerbitan, Tuna Fish Music, di mana hasil daripada gubahannya di masa hadapan akan dibahagikan sama rata antara mereka. Geffen juga mengatur kontrak rakaman baru Nyro dengan Clive Davis di Columbia Records, dan membeli hak penerbitan untuk gubahan awalnya. Dalam memoirnya Clive: Inside the Record Business, Davis mengimbas kembali uji bakat Nyro untuknya: Beliau telah menjemputnya ke apartmennya di New York, mematikan setiap lampu kecuali lampu televisyen di sebelah pianonya, dan memainkan kepadanya bahan yang akan menjadi Eli and the Thirteenth Confession. Sekitar masa ini, beliau mempertimbangkan untuk menjadi penyanyi utama untuk Blood, Sweat & Tears selepas pemergian pengasas Al Kooper, tetapi dihalang oleh Geffen. Blood, Sweat & Tears kemudiannya mencapai kejayaan dengan lagu saduran "And When I Die" oleh Nyro.

2.1. Kerjaya Rakaman

Kontrak baharu dengan Columbia Records memberikan Nyro lebih banyak kebebasan dan kawalan artistik. Pada tahun 1968, Columbia mengeluarkan Eli and the Thirteenth Confession, album keduanya, yang menerima pujian kritis yang tinggi kerana kedalaman dan kecanggihan persembahan serta susunan muziknya, yang menggabungkan struktur pop dengan imejan yang diilhamkan, vokal yang kaya, dan jazz avant-garde; ia secara meluas dianggap sebagai salah satu karya terbaiknya. Ia diikuti pada tahun 1969 oleh New York Tendaberry, satu lagi karya yang sangat diiktiraf yang mengukuhkan kredibiliti artistik Nyro. "Time and Love" dan "Save the Country" muncul sebagai dua lagu beliau yang paling dihormati dan popular di tangan artis lain. Rakaman beliau sendiri kebanyakannya dijual kepada kumpulan pengikut yang setia. Ini mendorong Clive Davis, dalam memoirnya, untuk menyatakan bahawa rakaman beliau, walaupun kukuh, menjadi seperti demonstrasi untuk artis lain.

Pada tahun 1969, Verve mengeluarkan semula album sulung Nyro sebagai The First Songs. Pada tahun yang sama, Geffen dan Nyro menjual Tuna Fish Music kepada CBS dengan harga 4.50 M USD. Di bawah syarat perkongsiannya dengan Nyro, Geffen menerima separuh daripada hasil jualan, menjadikan kedua-duanya jutawan.

Album keempat Nyro, Christmas and the Beads of Sweat, dikeluarkan pada akhir tahun 1970. Ia mengandungi "Upstairs By a Chinese Lamp" dan "When I Was a Freeport and You Were the Main Drag" dan menampilkan Duane Allman serta pemuzik Muscle Shoals yang lain. Album tahun berikutnya, Gonna Take a Miracle (1971), merupakan koleksi "lagu degupan jantung remaja" kegemaran Nyro, yang dirakam bersama kumpulan vokal Labelle (Patti LaBelle, Nona Hendryx, dan Sarah Dash) serta pasukan produksi Kenny Gamble dan Leon Huff. Kecuali atribusi beliau untuk "Désiree" (asalnya "Deserie" oleh the Charts), ia adalah satu-satunya album Nyro yang sepenuhnya terdiri daripada material bukan asli, menampilkan lagu-lagu seperti "Jimmy Mack", "Nowhere to Run" dan "Spanish Harlem".

Pada tahun 1971, David Geffen berusaha untuk menubuhkan label rakamannya sendiri, Asylum Records, sebahagiannya kerana masalah yang dihadapinya cuba mendapatkan kontrak rakaman untuk seorang lagi pelanggannya, Jackson Browne (dengan siapa Nyro menjalin hubungan pada masa itu). Geffen menjemput Nyro untuk menyertai label baharu itu dan mengumumkan bahawa beliau akan menjadi penyanyi pertama Asylum; namun, tidak lama sebelum penandatanganan dijadualkan berlangsung, Geffen mengetahui bahawa Nyro telah menandatangani semula dengan Columbia sebaliknya, tanpa memberitahunya. Apabila ditemu bual mengenai perkara itu untuk dokumentari PBS 2012 mengenai kehidupannya, Geffen, yang menganggap Nyro sebagai sahabat baiknya, menyifatkan penolakan beliau sebagai pengkhianatan terbesar dalam hidupnya sehingga ketika itu, dan berkata beliau "menangis selama beberapa hari" selepas itu.

Menjelang akhir tahun 1971, Nyro berkahwin dengan tukang kayu David Bianchini. Beliau dilaporkan tidak selesa dengan percubaan untuk memasarkannya sebagai selebriti dan beliau mengumumkan persaraannya dari perniagaan muzik pada usia 24 tahun. Pada tahun 1973, album sulungnya di Verve dikeluarkan semula sebagai The First Songs oleh Columbia Records.

Pada tahun 1976, perkahwinannya berakhir, dan beliau mengeluarkan album material baharu, Smile. Beliau kemudian memulakan jelajah empat bulan dengan sebuah band penuh, yang menghasilkan album langsung 1977 Season of Lights.

Selepas album 1978 Nested, yang dirakam ketika beliau mengandung anak tunggalnya, beliau sekali lagi berehat dari rakaman, kali ini sehingga Mother's Spiritual pada tahun 1984. Beliau mula menjelajah dengan sebuah band pada tahun 1988, penampilan konsert pertamanya dalam 10 tahun. Jelajah itu didedikasikan untuk gerakan hak asasi haiwan. Persembahan itu membawa kepada keluaran 1989 beliau, Laura: Live at the Bottom Line, yang merangkumi enam gubahan baharu.

Album terakhirnya yang kebanyakannya mengandungi material asli, Walk the Dog and Light the Light (1993), album terakhirnya untuk Columbia, diterbitkan bersama oleh Gary Katz, yang terkenal dengan karyanya bersama Steely Dan. Keluaran ini mencetuskan penilaian semula tempat beliau dalam muzik popular, dan tawaran komersial baharu mula muncul. Beliau menolak tawaran menguntungkan untuk menggubah filem, walaupun beliau menyumbangkan lagu protes yang jarang berlaku kepada dokumentari pemenang Anugerah Akademi Broken Rainbow, mengenai penempatan semula yang tidak adil terhadap orang Navajo.

2.2. Penulisan Lagu dan Gaya Muzik

Laura Nyro terkenal dengan teknik penulisan lagu yang unik dan inovatif, yang sering menggabungkan pelbagai genre muzik. Gaya beliau dicirikan oleh campuran bunyi Brill Building, pop New York, jazz, R&B, show tune, rock, dan soul. Beliau juga dipuji kerana julat vokal mezzo-soprano tiga oktafnya yang kuat dan penuh emosi.

Banyak lagu beliau menjadi hits besar bagi artis lain, menunjukkan kebolehan beliau dalam mencipta melodi dan lirik yang menarik. Antara lagu-lagu beliau yang popular termasuk:

• "Blowing Away", "Wedding Bell Blues", "Stoned Soul Picnic", "Sweet Blindness", dan "Save the Country" yang menjadi hits untuk The 5th Dimension.
• "And When I Die" yang popular melalui rakaman Blood, Sweat & Tears dan Peter, Paul and Mary.
• "Eli's Comin'" yang dirakam oleh Three Dog Night dan Maynard Ferguson.
• "Stoney End", "Time and Love", dan "Hands off the Man (Flim Flam Man)" yang menjadi kejayaan untuk Barbra Streisand.

Single Nyro sendiri yang paling laris ialah rakamannya untuk lagu "Up on the Roof", yang asalnya ditulis oleh Carole King dan Gerry Goffin.

2.3. Persembahan Langsung dan Jelajah

Nyro memberikan dua konsert di Carnegie Hall pada hujung minggu selepas Hari Kesyukuran pada November 1969.

Selepas album Smile pada tahun 1976, beliau memulakan jelajah empat bulan dengan sebuah band penuh, yang menghasilkan album langsung 1977 Season of Lights. Beliau kemudiannya berehat dari rakaman dan persembahan sehingga tahun 1988, apabila beliau mula menjelajah semula dengan sebuah band, penampilan konsert pertamanya dalam 10 tahun. Jelajah ini didedikasikan untuk gerakan hak asasi haiwan. Persembahan-persembahan ini membawa kepada keluaran 1989 beliau, Laura: Live at the Bottom Line, yang merangkumi enam gubahan baharu.

Nyro semakin kerap membuat persembahan pada tahun 1980-an dan 1990-an dengan pemuzik wanita, termasuk rakannya Nydia "Liberty" Mata, seorang pemain dram, dan beberapa yang lain dari subkultur muzik wanita lesbian-feminis, seperti ahli-ahli band Isis. Beliau muncul di tempat-tempat seperti Michigan Womyn's Music Festival 1989 dan Newport Folk Festival 1989, di mana sebuah CD yang mengandungi sebahagian daripada persembahannya telah dikeluarkan. Pada 4 Julai 1991, beliau menjadi pembuka tirai untuk Bob Dylan di Tanglewood Music Center di Lenox, Massachusetts. Antara persembahan terakhir beliau ialah di Union Chapel, Islington, London, England pada November 1994; The New York Bottom Line Christmas Eve Show pada tahun 1994; dan di McCabe's di Los Angeles pada 11 dan 12 Februari 1995.

Rancangan The Tonight Show dan Late Show with David Letterman cuba mendapatkan Nyro untuk penampilan TV, tetapi beliau menolaknya, memetik ketidakselesaannya untuk muncul di televisyen. (Beliau hanya membuat beberapa penampilan TV awal, dan satu detik singkat di VH-1 mempersembahkan lagu tajuk dari Broken Rainbow pada Hari Bumi pada tahun 1990.) Menurut penerbit Gary Katz, beliau juga menolak jemputan untuk menjadi tetamu muzik pada pembukaan musim 1993 Saturday Night Live. Beliau tidak pernah mengeluarkan video rasmi, walaupun ada perbincangan untuk merakam beberapa penampilan The Bottom Line pada tahun 1990-an.

2.4. Aktivisme Sosial dan Kepercayaan Peribadi

Nyro adalah seorang feminis dan secara terbuka membincangkannya dalam beberapa kesempatan, pernah berkata, "Saya mungkin membawa perspektif feminis tertentu kepada penulisan lagu saya, kerana itulah cara saya melihat kehidupan." Beliau juga menyatakan bahawa ibu dan datuknya adalah pemikir progresif, yang menyebabkan beliau berasa selesa dalam gerakan keamanan dan gerakan wanita, dan ini mempengaruhi muziknya.

Menjelang akhir tahun 1980-an, Nyro telah menjadi aktivis hak asasi haiwan dan vegetarian, dan mula menawarkan literatur mengenai subjek itu di konsert-konsertnya. Beliau memutuskan untuk tidak makan apa-apa yang mempunyai muka, apatah lagi makhluk yang dicintainya, dan sokongan teguhnya terhadap hak asasi haiwan menyebabkan beliau menawarkan literatur mengenai pelbagai organisasi di konsertnya.

5.1. Penilaian Kritikal

Nyro mendapat pujian kritikal yang tinggi untuk rakaman-rakamannya, terutamanya album Eli and the Thirteenth Confession dan New York Tendaberry. Walaupun beliau mencapai kejayaan komersial melalui lagu-lagu yang dirakam oleh artis lain, pengiktirafan yang lebih luas terhadap seninya datang secara anumerta. Elton John menyatakan bahawa beliau "memuja" Nyro, memuji "jiwa, semangat, dan keberanian yang luar biasa dalam perubahan irama dan melodi beliau yang tidak pernah saya dengar sebelum ini."

Beliau dipuji secara meluas kerana gaya vokal mezzo-soprano tiga oktafnya yang penuh emosi. Majalah Q meletakkannya di kedudukan ke-94 dalam senarai "100 Penyanyi Terhebat Sepanjang Zaman". Walau bagaimanapun, Clive Davis, dalam memoirnya, menyatakan bahawa rakaman-rakaman Nyro, walaupun kukuh, akhirnya menyerupai demonstrasi untuk artis lain.

5.2. Kritikan dan Kontroversi

Persembahan Laura Nyro di Monterey Pop Festival pada tahun 1967 menjadi subjek beberapa kritikan dan kontroversi. Walaupun rakaman yang kemudiannya dikeluarkan membantah dakwaan bahawa beliau diejek keluar dari pentas, beberapa laporan awal, termasuk ulasan negatif dari wartawan Newsweek Michael Lydon, menggambarkan persembahannya sebagai kegagalan dan "melodramatik".

Satu lagi kontroversi penting melibatkan hubungannya dengan pengurusnya, David Geffen. Geffen, yang menganggap Nyro sebagai sahabat baiknya, berasa sangat dikhianati apabila Nyro menandatangani semula kontrak dengan Columbia Records tanpa memberitahunya, selepas Geffen mengajaknya untuk menyertai label baharunya, Asylum Records. Geffen menyatakan beliau "menangis selama beberapa hari" selepas kejadian itu, menganggapnya sebagai pengkhianatan terbesar dalam hidupnya pada ketika itu.

6.1. Pengaruh terhadap Pemuzik

Pengaruh Nyro terhadap pemuzik popular telah diakui oleh ramai artis terkemuka termasuk Joni Mitchell, Carole King, Tori Amos, Patti Smith, Kate Bush, Suzanne Vega, Diamanda Galas, Bette Midler, Rickie Lee Jones, Elton John, Jackson Browne, Alice Cooper, Elvis Costello, Cyndi Lauper, Todd Rundgren, Steely Dan, Sarah Cracknell, Melissa Manchester, Lisa Germano, dan Rosanne Cash.

Todd Rundgren menyatakan bahawa setelah mendengar Nyro, beliau "berhenti menulis lagu seperti The Who dan mula menulis lagu seperti Laura." Rundgren, ketika menjadi ahli kumpulan pop Nazz, sangat mengagumi Nyro dan mengatur pertemuan dengannya. Nyro menjemput Rundgren untuk menjadi pengarah muzik kumpulan sokongannya, tetapi komitmennya kepada Nazz memaksanya menolak. Album solo sulung Rundgren, Runt (1970), merangkumi lagu "Baby Let's Swing" yang sangat dipengaruhi Nyro, ditulis tentang beliau dan menyebut namanya. Rundgren dan Nyro kekal berkawan sepanjang kerjaya profesionalnya dan beliau kemudian membantunya dalam rakaman album Mother's Spiritual.

Cyndi Lauper menyatakan bahawa persembahannya untuk lagu "Walk On By" dalam album saduran 2003 beliau yang dicalonkan untuk Anugerah Grammy, At Last, diilhamkan oleh Nyro.

Elton John dan Elvis Costello membincangkan pengaruh Nyro terhadap kedua-duanya semasa episod perdana rancangan temu bual Costello Spectacle. Apabila ditanya oleh hos sama ada beliau boleh menamakan tiga penghibur/penulis lagu hebat yang sebahagian besarnya diabaikan, John menamakan Nyro sebagai salah satu pilihannya. Beliau juga menyentuh pengaruh Nyro terhadap lagu 1970 beliau "Burn Down the Mission", dari Tumbleweed Connection, khususnya. "Saya memujanya," simpulnya. "Jiwa, semangat, keberanian yang luar biasa dalam perubahan irama dan melodi beliau tidak seperti apa yang pernah saya dengar sebelumnya."

Bruce Arnold, pemimpin kumpulan soft rock perintis Orpheus, adalah peminat muzik Nyro. Kedua-duanya bekerja dengan pemain dram studio legenda Bernard Purdie. Semasa merakam dengan Purdie, Arnold menyebut kecintaannya terhadap muzik Nyro, dan pemain dram itu membalas dengan cerita tentang Nyro: Di rumah Nyro suatu malam pada akhir 1970-an, Purdie menyebut bahawa beliau adalah pemain dram yang tidak dikreditkan untuk Orpheus. Nyro teruja dan membawanya ke sebuah bilik di mana beliau menyimpan koleksi rekodnya. Beliau mengeluarkan salinan setiap LP Orpheus yang telah lusuh, serta salinan yang dimeterai untuk simpanan.

Jenny Lewis dari Rilo Kiley, ketika mempromosikan album solo 2006 beliau Rabbit Fur Coat, berulang kali menyebut album Nyro 1971 Gonna Take a Miracle sebagai pengaruh besar terhadap muziknya. Lewis mempersembahkan lagu pertama dalam album itu "I Met Him on a Sunday" dalam jelajah Rabbit Fur Coat.

Paul Shaffer, ketua band untuk CBS Orchestra dan rakan sampingan di Late Show with David Letterman, menyatakan bahawa album pulau terpencilnya ialah Eli and the Thirteenth Confession.

Paul Stanley dari Kiss telah menyebut beberapa kali bahawa beliau adalah peminat besar muzik Nyro. Exene Cervenka dari kumpulan punk rock X menyenaraikan Nyro sebagai salah seorang penulis lagu kegemarannya.

6.2. Sumbangan kepada Muzik dan Budaya

Muzik Laura Nyro telah menyumbang kepada pelbagai bentuk seni dan budaya:

• Teater Muzikal dan Tarian**: Diane Paulus dan Bruce Buschel bersama-sama mencipta Eli's Comin', sebuah revue muzikal lagu-lagu Nyro, yang antara lain, dibintangi oleh Anika Noni Rose. Louis Greenstein dan Kate Ferber menulis One Child Born: The Music of Laura Nyro, sebuah pertunjukan satu wanita yang menampilkan Ferber dan diarahkan oleh Adrienne Campbell-Holt. One Child Born dibangunkan di CAP21 di New York City dan telah habis dijual di Joe's Pub dan Laurie Beechman Theatre di New York, World Cafe Live di Philadelphia, dan tempat-tempat lain.

Alvin Ailey American Dance Theater dan National Ballet of Canada juga telah memasukkan muziknya dalam persembahan mereka; terutamanya, "Been On A Train" dari Christmas and the Beads of Sweat, di mana seorang wanita menggambarkan melihat kekasihnya mati akibat overdosis dadah, membentuk pergerakan kedua solo Ailey 1971 untuk Judith Jamison, Cry. Alvin Ailey mengkoreografikan Quintet pada tahun 1968 dengan 5 ahli wanita kumpulannya menari mengikut beberapa lagu Laura dari dua album pertama.

• Album Tribute dan Saduran**: Pada 2 Oktober 2007, calon tiga kali Anugerah Tony Judy Kuhn mengeluarkan album baharunya Serious Playground: The Songs of Laura Nyro. Album itu, yang debut sebagai konsert yang habis dijual di Siri American Songbook Lincoln Center pada Januari 2007, merangkumi beberapa hits terbesar Nyro ("Stoned Soul Picnic", "Stoney End") serta beberapa permata beliau yang kurang dikenali.

Pada album 2006 beliau Build a Bridge, soprano opera/Broadway Audra McDonald memasukkan saduran lagu-lagu Nyro "To a Child" dan "Tom Cat Goodbye".
Pada 22 Julai 2014, komposer/pengatur Billy Childs mengeluarkan Map to the Treasure: Reimagining Laura Nyro. Album itu menampilkan sepuluh lagu Laura Nyro yang dipersembahkan oleh senarai panjang bintang termasuk Rickie Lee Jones, Shawn Colvin, Alison Krauss, Dianne Reeves, dan Wayne Shorter. Album itu dicalonkan untuk tiga Grammy, dengan lagu "New York Tendaberry" yang menampilkan Renée Fleming dan Yo-Yo Ma memenangi Anugerah Gubahan Terbaik, Instrumental dan Vokal.
Pada tahun 2015, Christine Spero Group mengeluarkan "Spero Plays Nyro", The Music of Laura Nyro bersama jelajah langsung yang sangat diiktiraf. Album itu menampilkan sebelas lagu Nyro dan sebuah lagu asli, "Laura and John" oleh Christine Spero, sebuah tribute kepada Laura Nyro dan John Coltrane, yang dikagumi oleh Nyro.

• Pengaruh dalam Media Lain**: Komposer teater muzikal Stephen Schwartz mengiktiraf Nyro sebagai pengaruh utama dalam karyanya. Alice Cooper telah menyebut dalam rancangan radio bersindiketnya bahawa Laura Nyro adalah salah seorang penulis lagu kegemarannya. Dalam filem drama 2004 A Home at the End of the World boleh didengari rakaman Nyro "Désiree" dan "It's Gonna Take a Miracle", kedua-dua lagu dari album Gonna Take a Miracle. Kanye West mengambil sampel Nyro dalam albumnya yang sangat diiktiraf 2007 Graduation.

• Lain-lain**: Pada tahun 1992, kumpulan shoegaze/Britpop Inggeris Lush mengeluarkan sebuah lagu tentang Laura Nyro ("Laura") dalam album penuh pertama mereka Spooky. Beberapa lagu kumpulan itu (khususnya yang ditulis oleh Emma Anderson) telah menggemakan muzik Nyro dalam tajuk mereka - "When I Die", "Single Girl". Kumpulan Scotland Cosmic Rough Riders mengeluarkan sebuah lagu tribute, "Laura Nyro," dalam album 2001 mereka Pure Escapism. Lagu "Mean Streets" oleh kumpulan Tennis adalah sebuah tribute kepada Nyro.

8.1. Album Studio

• 1967 - More Than a New Discovery
• 1968 - Eli and the Thirteenth Confession
• 1969 - New York Tendaberry
• 1970 - Christmas and the Beads of Sweat
• 1971 - Gonna Take a Miracle (bersama Labelle)
• 1976 - Smile
• 1978 - Nested
• 1984 - Mother's Spiritual
• 1993 - Walk the Dog and Light the Light
• 2001 - Angel in the Dark (album anumerta yang dirakam 1994-1995)

8.2. Album Langsung

• 1977 - Season of Lights
• 1989 - Laura: Live at the Bottom Line (dirakam di NYC, musim panas, 1988)
• 2000 - Live from Mountain Stage (dirakam untuk program radio pada 11 November 1990)
• 2002 - Live: The Loom's Desire (menampilkan persembahan Krismas 1993 dan 1994 yang dirakam di The Bottom Line New York)
• 2003 - Live in Japan (dirakam secara langsung di Kintetsu Hall, Osaka, Jepun pada 22 Februari 1994)
• 2004 - Spread Your Wings and Fly: Live at the Fillmore East (30 Mei 1971)
• 2013 - Live at Carnegie Hall: The Classic 1976 Radio Broadcast

8.3. Album Kompilasi

• 1972 - Laura Nyro sings her Greatest Hits
• 1973 - The First Songs
• 1980 - Impressions
• 1997 - Stoned Soul Picnic: The Best of Laura Nyro
• 1999 - Premium Best Collection-Laura Nyro
• 2000 - Time and Love: The Essential Masters
• 2006 - Laura Nyro-Collections
• 2017 - A Little Magic, A Little Kindness: The Complete Mono Albums Collection
• 2021 - American Dreamer