Lee Hong-koo

1.1. Early Life

Lee Hong-Koo dilahirkan pada 9 Mei 1934, di Yeoyu-ri, Daerah Koyang, Wilayah Gyeonggi (kini sebahagian daripada Pulau Yeouido, Seoul), di Korea di bawah pemerintahan Jepun. Sumber lain menyatakan tempat kelahirannya di Eunpyeong-gu, Seoul. Nama keluarga beliau berasal dari Klan Jeonju Lee (atau Klan Jeonju Yi), keluarga diraja yang memerintah Korea dari 1392 hingga 1910 semasa Dinasti Joseon. Beliau merupakan keturunan generasi ke-15 Yi Jeon, Putera Yeongsan, yang merupakan putera kepada Raja Seongjong dari Joseon. Dibesarkan di Gyeongseong (Seoul) di bawah pemerintahan Jepun, beliau menamatkan pengajian dari Sekolah Tinggi Gyeonggi yang elit pada tahun 1953. Pada tahun yang sama, beliau mendaftar di Universiti Nasional Seoul untuk mempelajari undang-undang tetapi berhenti pada tahun berikutnya.

1.2. Education

Pada tahun 1955, Lee Hong-Koo memasuki Emory University di Amerika Syarikat dengan pengkhususan dalam sains politik, dan lulus pada tahun 1959. Beliau kemudiannya memperoleh ijazah Sarjana Sastera (MA) pada tahun 1961 dan Doktor Falsafah (PhD) pada tahun 1968 dalam bidang sains politik dari Yale University. Sebagai pengiktirafan sumbangannya, beliau dianugerahkan doktor kehormat oleh Emory University pada tahun 1978.

2.1. In the United States

Beliau berkhidmat sebagai profesor tambahan di Emory University dari tahun 1964 hingga 1968. Pada tahun 1973 hingga 1974, beliau kembali ke Amerika Syarikat, pertama sebagai felo di Woodrow Wilson International Center (sebuah kumpulan pemikir) pada tahun 1973, dan kemudian di Fakulti Undang-undang Harvard pada tahun 1974.

2.2. In Seoul

Pada tahun 1968 atau 1969, Lee Hong-Koo kembali ke Korea untuk berkhidmat sebagai profesor sains politik di Universiti Nasional Seoul, universiti terkemuka di Korea, hingga tahun 1973. Beliau kemudiannya kembali berkhidmat dalam kapasiti ini selepas kepulangannya dari Harvard sekitar tahun 1974. Beliau terus berkhidmat sebagai profesor di Universiti Nasional Seoul sehingga pelantikannya sebagai menteri kerajaan pada tahun 1988.

3.1. Minister of Unification

Pada tahun 1988, beliau dilantik sebagai Menteri Penyatuan (ketika itu dikenali sebagai Menteri Tanah Air Penyatuan) oleh Presiden yang baru dipilih, Roh Tae-woo, dan memegang jawatan tersebut sehingga tahun 1990. Beliau sekali lagi memegang jawatan sebagai Menteri Penyatuan (juga sebagai Timbalan Perdana Menteri) pada tahun 1994 di bawah pentadbiran Presiden Kim Young-sam.

3.2. Ambassador to the United Kingdom

Pada tahun 1991, Lee Hong-Koo dilantik sebagai Duta Besar Korea Selatan ke United Kingdom oleh Presiden Roh Tae-woo, berkhidmat sehingga tahun 1993.

3.3. Prime Minister

Dari tahun 1994 hingga 1995, Lee Hong-Koo berkhidmat sebagai Perdana Menteri Korea Selatan ke-28 di bawah Presiden Kim Young-sam. Walaupun Korea Selatan mengamalkan sistem presiden yang kuat di mana jawatan Perdana Menteri adalah bawahan kepada jawatan presiden, peranan beliau adalah penting dalam pentadbiran. Pada masa ini, Lee bukan ahli mana-mana parti politik.

3.4. New Korea Party Activities

Pada tahun 1996, atas nasihat Presiden Kim Young-sam, Lee Hong-Koo secara rasmi menyertai Parti Korea Baru untuk bertanding sebagai calon parti tersebut dalam pilihan raya Perhimpunan Kebangsaan yang akan datang.

Parti Korea Baru adalah versi jenama semula gabungan pasukan konservatif dan sederhana yang telah bersatu pada tahun 1990 dengan penggabungan Parti Demokratik Bersatu Kim Young-sam (kawasan sokongan utama: Busan dan Gyeongsang Selatan), parti Kim Jong-pil (kawasan sokongan utama: Chungcheong), dan parti konservatif Parti Keadilan Demokratik Roh Tae-woo (kawasan sokongan utama: Daegu dan Gyeongsang Utara). Parti Keadilan Demokratik adalah pengganti yang paling jelas kepada rejim berorientasikan tentera dari tahun 1960-an hingga 1980-an. Penjenamaan semula parti sebagai 'Korea Baru' berlaku selepas pemergian parti Kim Jong-pil dari gabungan ini pada tahun 1995. Parti Korea Baru kemudiannya dinamakan semula sebagai Parti Nasional Raya pada tahun 1998 dan pada dasarnya bertahan sehingga pertengahan 2010-an, dengan Kim Jong-pil dan pengikutnya juga kembali menjelang 2006, sehingga krisis politik 2016 di bawah Park Geun-hye menyebabkan perpecahan teruk yang memecahbelahkan parti pengganti Parti Saenuri.

Lee Hong-Koo telah dipilih sebagai ahli Perhimpunan Kebangsaan dalam pilihan raya umum April 1996, sebagai nama kedua dalam senarai parti nasional untuk Parti Korea Baru. Memandangkan Korea ketika itu mempunyai 47 kerusi untuk diagihkan secara berkadar, slot tinggi yang diberikan oleh parti kepada Lee menjamin beliau akan memasuki Perhimpunan Kebangsaan. Parti Korea Baru sendiri memenangi 139 daripada 299 kerusi dalam pilihan raya tersebut, jauh melebihi jumlah individu pesaingnya iaitu 79 kerusi (parti Kim Dae-jung) dan 50 kerusi (parti pecahan sayap kanan Kim Jong-pil).

Lee Hong-Koo meningkat dengan cepat pada tahun 1996, menjadi ahli Jawatankuasa Eksekutif Parti Korea Baru, dan kemudian menjadi pemimpin parti itu sendiri. Pada masa ini, Lee secara meluas dianggap sebagai pengganti yang mungkin kepada Presiden Kim Young-sam (yang tempoh jawatannya adalah dari Februari 1993 hingga Februari 1998). Pada tahun 1995 dan awal 1996, Lee berkhidmat sebagai pengerusi Jawatankuasa Bidaan Piala Dunia FIFA, yang berjaya melobi Korea Selatan untuk menjadi tuan rumah bersama Piala Dunia FIFA 2002 (FIFA memilih Korea/Jepun pada Mei 1996).

Pada Disember 1996, selepas kerajaan dengan cepat meluluskan undang-undang buruh yang disemak semula meskipun mendapat tentangan meluas di seluruh negara, Lee Hong-Koo meletak jawatan dari jawatan kepimpinan tertingginya dalam Parti Korea Baru tetapi kekal dalam parti tersebut. Berikutan permulaan krisis ekonomi Asia 1997, calon pembangkang Kongres Nasional untuk Politik Baru Kim Dae-jung memenangi pilihan raya presiden pada Disember 1997 dan mengambil alih jawatan pada Februari 1998. Lee Hong-Koo masih merupakan ahli Perhimpunan Kebangsaan dari parti tersebut, yang kini telah dijenamakan semula sebagai Parti Nasional Raya (sejak November 1997).

3.5. Ambassador to the United States

Pada 24 Mac 1998, Presiden Kim Dae-jung mencalonkan Lee Hong-Koo untuk menjadi Duta Besar Korea Selatan ke Amerika Syarikat. Memandangkan Lee Hong-Koo berkhidmat dalam kapasiti penasihat utama untuk Parti Nasional Raya, keputusan untuk melantiknya sebagai duta besar ke Amerika Syarikat dilihat sebagai isyarat perubahan dalam sifat politik Korea. Kementerian Luar Negeri menjelaskan bahawa pencalonan seorang pegawai yang agak penting dari kerajaan sebelumnya "menunjukkan niat kami untuk meneruskan dasar luar dwipartisan." Pencalonan serentak Lee Sung-Soo sebagai Menteri Penyatuan, juga bekas perdana menteri di bawah kerajaan sebelumnya, dilihat mengesahkan sikap ini.

Lee Hong-Koo berkhidmat sebagai Duta Besar Korea Selatan ke Amerika Syarikat selama dua setengah tahun, dari Mei 1998 hingga Ogos 2000, apabila beliau digantikan oleh Yang Sung-chul (yang berkhidmat dari Ogos 2000 hingga April 2003). Tempoh Lee sebagai duta besar adalah semasa era "Dasar Sinar Matahari", apabila hubungan antara Korea yang nampaknya bertambah baik menyebabkan Presiden Kim Dae-jung menjadi pesaing serius untuk Hadiah Keamanan Nobel, yang dimenanginya pada Oktober 2000.

4.1. Founding the East Asia Institute (EAI)

Pada Mei 2002, Lee Hong-Koo mengasaskan East Asia Institute (umumnya dipanggil "EAI" sempena akronim Inggerisnya; nama Korea: 동아시아연구원^{Bahasa Korea}) sebagai sebuah kumpulan pemikir bebas, bukan keuntungan, yang berfokus pada dasar politik dan dasar luar negeri yang berpusat di Seoul. Menjelang tahun 2010-an, EAI secara konsisten menduduki tempat dalam "100 kumpulan pemikir teratas" di antara 6,000 kumpulan pemikir di seluruh dunia, dan penyelidikan serta model institusinya telah dijadikan penanda aras oleh institusi penyelidikan yang baru muncul di negara membangun.

Lee Hong-Koo berkhidmat sebagai Pengerusi Lembaga di EAI selama tepat sepuluh tahun, bersara dari jawatan tersebut pada Mei 2012, pada bulan yang sama dengan ulang tahun kelahirannya yang ke-78. Ha Young-Sun mengambil alih sebagai pengerusi selepas persaraan Lee.

4.2. Journalism and Public Discourse

Lee Hong-Koo menulis artikel untuk akhbar JoongAng Ilbo selama beberapa tahun.

Pada tahun 2011, ahli akademik berhaluan kiri Chin Jung-kwon menyebabkan sensasi kecil dengan didakwa "menguntit" Lee dengan menyiarkan artikelnya sendiri di Hankyoreh, sebuah akhbar harian progresif Korea Selatan, pada hari yang sama dengan penyiaran ruangan Lee. "Penguntitan" Chin bermula tepat pada 11 April 2011. Beliau mengikuti ruangan Lee untuk 10 siaran berturut-turut sehingga 14 Oktober 2011. Ruangan Chin disiarkan kira-kira 20 jam kemudian pada hari yang sama dengan ruangan Lee. Lee Hong-Koo biasanya menulis ruangan sekali setiap tiga minggu, tetapi beliau mengambil masa empat minggu sebelum menulis ruangan baru pada 3 Oktober. Chin masih mengikutinya pada 3 Oktober, jadi jelas bahawa Chin "menguntit" Lee dengan sengaja. Ruangan Chin tidak lagi diterbitkan selepas insiden ini. Tujuan "penguntitan" Chin belum disahkan.

Pada 10 Oktober 2019, di tengah-tengah hubungan Korea Selatan dan Jepun yang memburuk akibat isu tuntutan pampasan pekerja paksa dan pertikaian perdagangan, Lee Hong-Koo, bersama dengan tokoh-tokoh politik, agama, dan akademik lain, mengeluarkan kenyataan yang menggesa Perdana Menteri Abe Shinzo untuk terlibat dalam dialog. Kenyataan tersebut menyeru penghapusan sekatan eksport dan pemeliharaan perlembagaan.