Korea SelatanPenulisProfesorLiberal

Ma Kwang-soo

Ma Kwang-soo was a South Korean poet, novelist, and professor known for provocative works and criticism, notably the "Happy Sara" controversy.

1. Kehidupan

Ma Kwang-soo menjalani kehidupan yang penuh dengan cabaran dan kejayaan akademik, bermula dari zaman kanak-kanak yang sukar sehingga mencapai puncak kerjaya sebagai profesor universiti dan pengarang prolifik.

1.1. Kehidupan Awal dan Pendidikan

Ma Kwang-soo dilahirkan pada 14 April 1951 di Bal-an-eup, Hwaseong-gun (kini Hwaseong), ketika ibu bapanya melarikan diri dari Seoul semasa Perang Korea (Insiden Pengunduran 1.4). Bapanya, seorang jurugambar perang, terkorban dalam perang tersebut, menyebabkan Ma Kwang-soo membesar dalam keadaan sukar di bawah jagaan ibu tunggal. Beliau menghabiskan zaman kanak-kanak yang daif dan sering sakit.

Pada usia muda, beliau menunjukkan minat yang mendalam dalam membaca dan mempunyai bakat dalam bidang seni. Pada Mac 1963, beliau menamatkan pengajian di Sekolah Rendah Cheonggye Seoul dan seterusnya memasuki Sekolah Menengah Daegwang. Pada tahun 1966, beliau melanjutkan pelajaran ke Sekolah Tinggi Daegwang. Semasa di tahun akhir sekolah menengah, beliau berbelah bagi antara melanjutkan pengajian dalam seni atau sastera Korea, akhirnya memilih bidang sastera. Pada tahun 1969, beliau diterima masuk ke Universiti Yonsei.

Semasa di Universiti Yonsei, beliau merupakan pelajar terbaik dalam Jabatan Kesusasteraan dan Bahasa Korea. Beliau turut mengambil peranan aktif dalam penubuhan kelab drama di jabatan itu, menyertai Persatuan Sastera Yonsei, berkhidmat sebagai PD di stesen penyiaran kampus, dan wartawan untuk majalah universiti. Pada tahun 1973, beliau menamatkan pengajian Ijazah Sarjana Muda dalam Kesusasteraan dan Bahasa Korea di Universiti Yonsei. Beliau kemudian melanjutkan pengajian pascasiswazah, dan semasa di peringkat ini, beliau mengadaptasi dan mengarahkan Yangbanjeon, sebuah drama jalanan (madanggeuk) pertama di Korea. Pada tahun 1975, beliau memperoleh Ijazah Sarjana dalam Kesusasteraan Korea. Beliau meneruskan pengajian kedoktoran dan menerima ijazah doktor falsafahnya pada tahun 1983 dengan disertasi mengenai penyair Yoon Dong-ju.

1.2. Kemunculan Sastera dan Aktiviti Pengajaran

Ma Kwang-soo memulakan kerjaya mengajarnya sebagai pensyarah di Jabatan Kesusasteraan Korea di Universiti Yonsei pada tahun 1975, iaitu di alma maternya, dan berkhidmat di sana sehingga tahun 1978. Beliau juga pernah mengajar sebagai pensyarah di Universiti Hanyang dan Universiti Kangwon.

Pada tahun 1977, Ma Kwang-soo membuat debut sasteranya secara rasmi melalui majalah Hyundae Munhak. Enam buah puisinya, termasuk "Belly Button" (배꼽에BaeppobeBahasa Korea), "Song of a Rogue" (망나니의 노래Mangnanui NoraeBahasa Korea), "Goguryeo" (고구려GoguryeoBahasa Korea), "Contemporary Marriage" (당세풍의 결혼Dangsepungui GyeolhonBahasa Korea), "Fear" (겁GeopBahasa Korea), dan "Death of Zhuangzi" (장자사JangjasaBahasa Korea), telah disyorkan oleh penyair terkenal Park Doo-jin.

Dari tahun 1979 hingga 1983, beliau berkhidmat sebagai pensyarah dan penolong profesor di Jabatan Pendidikan Bahasa Korea, Kolej Pendidikan di Universiti Hongik. Selepas menamatkan pengajian kedoktorannya pada tahun 1983, beliau kembali ke Universiti Yonsei sebagai penolong profesor di Jabatan Kesusasteraan dan Bahasa Korea. Sejak era Republik Kelima dan Republik Keenam, Ma Kwang-soo mula mendapat perhatian kerana kritikan dan satira terbukanya terhadap sifat moralistik dan kemunafikan yang berlebihan dalam sastera Korea. Beliau kemudian dinaikkan pangkat kepada profesor madya dan seterusnya profesor penuh di Jabatan Kesusasteraan dan Bahasa Korea, Kolej Kesenian Liberal, Universiti Yonsei.

Pada tahun 1989, beliau membuat debut dalam penulisan novel dengan novel panjangnya Boredom (권태GwontaeBahasa Korea). Pada tahun yang sama, beliau menerbitkan I Like a Lewd Woman (나는 야한 여자가 좋다Naneun Yahan Yeojaga JohdaBahasa Korea), sebuah karya yang mencetuskan kontroversi dan mendapat kritikan tajam daripada media, malah mengakibatkan pembatalan kuliahnya selama enam bulan.

2. Falsafah Sastera dan Kritikan

Ma Kwang-soo secara sistematik menyatakan falsafah sasteranya yang menentang moralisme dan kemunafikan dalam sastera Korea, serta pandangannya mengenai kebebasan berekspresi. Beliau berpendapat bahawa tanggungjawab seorang penulis adalah untuk mempersoalkan sama ada nilai-nilai dominan dan berguna dalam masyarakat kontemporari adalah benar-benar tepat. Beliau menegaskan bahawa "meniru moral dan nilai yang sedia ada (secara membuta tuli) dan berpura-pura menjadi 'guru yang sopan' adalah tindakan penulis yang paling tidak berkualiti."

Beliau menganggap sastera seharusnya tidak menjadi buku teks moral yang mengajar dan mendidik rakyat yang tidak berpendidikan. Jika sastera perlu menggalas peranan guru yang serius dan suci, atau peranan seorang pemikir, maka imaginasi sastera dan kebebasan berekspresi akan tercekik. Bagi Ma Kwang-soo, tujuan sebenar sastera adalah untuk melepaskan diri daripada ideologi yang dominan dan merupakan satu bentuk penyimpangan kreatif.

Ma Kwang-soo sering menyerang kemunafikan intelektual dan mengkritik serta menyindir penulis yang secara membabi buta menyokong rejim. Beliau juga menegur keseriusan berlebihan dalam sastera Korea, menyatakan bahawa "intelektual Korea sering salah faham ringan sebagai remeh, dan walaupun ia remeh, jarang ada yang memahami bahawa ia adalah keremehan yang disengajakan." Beliau menambah bahawa persepsi ini sering timbul apabila perkataan harian atau slanga digunakan dalam ayat novel.

Ma Kwang-soo juga tidak teragak-agak untuk mengkritik kejayaan komersial penulis Lee Mun-yeol. Dalam sebuah artikel yang diterbitkan pada Januari 1990, beliau menyatakan bahawa punca utama kejayaan komersial Lee Mun-yeol terletak pada kecenderungan pembaca Korea terhadap "pendidikan diri" atau "didaktisisme". Sebagai tindak balas, Lee Mun-yeol mengkritik Ma Kwang-soo, menyatakan ketidakpuasannya terhadap cubaan Ma Kwang-soo untuk mempertahankan statusnya sebagai profesor universiti meskipun seolah-olah telah mengabaikan kesan pendidikan dari karyanya. Kontroversi ini memuncak, dan kemudiannya Kang Jun-man menafsirkan insiden ini sebagai konflik pandangan antara kedua-dua tokoh mengenai peranan pendidik.

Beliau berhasrat untuk mencabar sastera Yangban era Dinasti Joseon, serta sastera yang dipenuhi dengan ideologi dan pengajaran yang munafik. Ma Kwang-soo melancarkan kritikan tanpa had, termasuk terhadap sastera minjung (rakyat) yang disokong oleh sesetengah pihak. Beliau berpendapat bahawa walaupun ramai pengamal sastera Korea pada masa itu menyuarakan sokongan terhadap rakyat dan sastera minjung, mereka gagal melepaskan diri daripada sifat "kehormatan" sastera Yangban dalam penulisan mereka. Beliau juga mengkritik sesetengah pelajar universiti dan siswazah yang hanya menggembar-gemburkan slogan tanpa benar-benar melibatkan diri dalam realiti. Beliau menyatakan bahawa mereka hanya menganggap teori sastera buruh atau sastera minjung sebagai bahan kajian yang menarik, tetapi tidak berusaha untuk menyelaraskan kehidupan mereka sendiri dengan pandangan sastera tersebut.

Kritikan Ma Kwang-soo juga menyasarkan kecenderungan novel Korea kontemporari yang terlalu panjang, seringkali mencapai lima atau enam jilid, manakala cerpen pula melebihi 100 halaman. Beliau mengaitkan fenomena ini dengan kecenderungan penulis terhadap "materialisme" dan populariti novel "berorientasikan budaya". Namun, kritikan beliau ini seringkali tidak diterima.

Selain itu, Ma Kwang-soo mengkritik dasar pendidikan rejim Chun Doo-hwan dalam Republik Kelima, terutamanya langkah meningkatkan kuota kemasukan universiti secara mendadak. Beliau memberi amaran bahawa penambahan jumlah pelajar universiti secara tanpa syarat oleh rejim Chun Doo-hwan berpotensi menghasilkan graduan yang kurang berkualiti. Sebagai seorang profesor pada masa itu, Ma Kwang-soo secara terbuka mengkritik dasar pendidikan ini, yang mencetuskan kontroversi di kalangan ahli akademik dan intelektual. Beliau juga mengkritik autoritarianisme dalam sistem pendidikan Korea. Beliau berpendapat bahawa adalah bermasalah bagi pendidik untuk melayan pelajar seperti bawahan. Ma Kwang-soo sering menegaskan bahawa "profesor, pelajar bukanlah bawahan anda." Kritikannya ini menyumbang kepada perdebatan berterusan mengenai layanan tidak berperikemanusiaan dan autoritarian guru dan profesor universiti terhadap pelajar, serta meningkatkan kesedaran masyarakat tentang hak asasi manusia pelajar.

3. Insiden "Happy Sara" dan Sengketa Undang-undang

Ma Kwang-soo mula menarik perhatian pada awal tahun 1990-an. Namun, penerbitan novelnya, Happy Sara, pada tahun 1991 mencetuskan kontroversi besar mengenai kelucahan yang mengubah hidupnya secara drastik. Plot novel yang menggambarkan hubungan seksual antara seorang mahasiswi dengan profesor universiti menimbulkan bantahan daripada media konservatif, komuniti sastera, dan profesor universiti. Mereka mempersoalkan kelayakan Ma Kwang-soo sebagai seorang profesor universiti. Contohnya, penulis Lee Mun-yeol secara terbuka mengkritik karya Ma Kwang-soo dalam sebuah editorial akhbar, menyifatkannya sebagai "memualkan dan tidak bernilai."

Dalam persekitaran di mana hanya segelintir penulis progresif dan liberal yang menyokongnya, Ma Kwang-soo telah ditahan pada 29 Oktober 1992, di tengah-tengah kuliahnya, atas tuduhan pengeluaran dan pengedaran bahan lucah, setelah Happy Sara diklasifikasikan sebagai bahan lucah. Pihak pendakwa raya berhujah bahawa walaupun kebebasan berekspresi seorang penulis harus diakui, namun ia melanggar norma sosial dan boleh mempengaruhi emosi pembaca remaja secara negatif dengan mendorong tingkah laku meniru. Selain itu, mereka mendakwa bahawa Ma Kwang-soo terus mempromosikan karyanya secara terang-terangan walaupun telah menerima amaran dan sekatan sebelumnya. Ma Kwang-soo pula mendakwa bahawa beliau ditangkap di bilik kuliah tanpa waran tangkap, dan percaya penangkapannya adalah arahan khas daripada Perdana Menteri ketika itu, Hyeon Seung-jong.

Penahanan Ma Kwang-soo menyebabkan novel Happy Sara habis dijual kerana rasa ingin tahu orang ramai. Penangkapan Ma Kwang-soo disambut baik oleh beberapa kumpulan konservatif, termasuk enam organisasi Konfusianisme seperti Sungkyunkwan dan Yudohwe, penulis Lee Mun-yeol, serta sepuluh organisasi keagamaan. Sebaliknya, kira-kira 200 hingga 300 penulis, termasuk Ko Un, Kim Byeong-ik, dan Yu An-jin, mengeluarkan kenyataan bersama mengutuk campur tangan terhadap kebebasan berekspresi sastera dan penapisan penerbitan. Mereka juga mengadakan protes, termasuk 50 penulis dan pelajar Universiti Yonsei yang berdemonstrasi di hadapan Pejabat Pendakwa Raya Daerah Seoul di Seocho-dong pada 2 November. Walau bagaimanapun, rejim Republik Keenam bertindak keras terhadap protes tersebut, melabelnya sebagai pro-komunis. Ma Kwang-soo merayu keputusannya, tetapi setiap rayuan ditolak.

Semasa perbicaraan, Ma Kwang-soo menyatakan bahawa beliau menulis karyanya bukan tanpa sebab, tetapi sebagai penentangan terhadap "elitisme, kelas bangsawan, dan didaktisisme" dalam sastera Korea. Beliau mengkritik bagaimana novel Korea, tidak kira betapa provokatifnya, sering mengekalkan nada dan struktur yang serius, dan sentiasa berakhir dengan tema moralistik seperti pembalasan kebaikan atau penyesalan. Ma Kwang-soo menegaskan bahawa beliau sengaja menampilkan watak Sara untuk menentang norma-norma ini, mempersoalkan mengapa tidak ada watak wanita seperti Sara dalam novel Korea yang lain, yang kebanyakannya berakhir dengan bunuh diri atau penyesalan.

Proses perbicaraan ini menimbulkan kritikan meluas daripada komuniti sastera, kebudayaan, dan media, yang mengecamnya sebagai penindasan terhadap kebebasan artistik dan kebebasan berekspresi oleh kerajaan dan pihak pendakwa raya. Mulai Oktober 1992, timbul syak wasangka bahawa rejim tentera telah menghasut penahanannya. Pada 28 Disember 1992, Mahkamah Jenayah Daerah Seoul menjatuhkan hukuman penjara lapan bulan dengan penggantungan dua tahun, dan beliau dibebaskan. Walau bagaimanapun, pada 16 Jun 1995, Mahkamah Agung menolak rayuannya dan mengekalkan keputusan mahkamah rendah. Akibatnya, Universiti Yonsei memecat Ma Kwang-soo pada 8 Ogos 1995.

Kes ini juga mendedahkan konflik yang berterusan antara konservatisme dan liberalisme di Korea Selatan pada tahun 1990-an, serta bagaimana campur tangan politik dapat menindas kebebasan berekspresi. Profesor Son Bong-ho dari Universiti Kebangsaan Seoul secara terbuka menyatakan pada Disember 1993 bahawa Ma Kwang-soo tidak sepatutnya dipanggil "profesor." Profesor Lee Tae-dong dari Universiti Yonsei pula menyatakan bahawa "hubungan seksual yang tidak bermoral dan menyimpang antara mahasiswi dan profesornya, yang digunakan sebagai alat tawar-menawar untuk gred, merupakan masalah sosial yang besar."

4. Aktiviti Kemudian dan Kembalinya ke Akademik

Selepas insiden Happy Sara, Ma Kwang-soo terus berdepan dengan pelbagai cabaran, namun beliau berusaha untuk kembali ke dunia akademik dan meneruskan aktiviti sastera serta sosialnya.

Sejak awal tahun 1993, terdapat gerakan berterusan dalam komuniti sastera dan seni yang menuntut pengembalian Ma Kwang-soo ke jawatannya, memperjuangkan kebebasan bersuara dan kebebasan berkesenian. Setelah kejatuhan rejim tentera dan penubuhan Pemerintahan Awam di Korea Selatan, sentimen untuk memulihkan Ma Kwang-soo semakin meningkat. Pada 26 November 1993, sebuah artikel di akhbar Munhwa Ilbo melaporkan, berdasarkan kenyataan seorang pegawai pendakwa raya, bahawa penahanan Ma Kwang-soo mungkin dipengaruhi oleh Perdana Menteri Hyeon Seung-jong yang secara tidak langsung mengisyaratkan kepada Menteri Kehakiman dan pendakwa raya untuk mengambil tindakan undang-undang terhadap Ma Kwang-soo. Hal ini mengukuhkan lagi dakwaan bahawa penangkapannya adalah penindasan politik. Pendakwa raya yang mengendalikan kes tersebut ialah Kim Jin-tae.

Pada tahun 1998, Ma Kwang-soo menerima pengampunan khas dan dibenarkan kembali berkhidmat di Universiti Yonsei. Walau bagaimanapun, beliau dilaporkan mengalami kemurungan yang teruk akibat siri insiden yang menimpanya. Pada Jun 2000, beliau gagal dalam semakan pelantikan semula sebagai profesor di Universiti Yonsei, kononnya disebabkan isu prestasi penulisan dan pengasingan oleh rakan-rakan profesor di jabatan kesusasteraan Korea. Walaupun pihak universiti menangguhkan keputusan pemecatan berikutan bantahan hebat daripada pelajar, Ma Kwang-soo dimasukkan ke hospital psikiatri kerana kemurungan traumatik yang teruk akibat perasaan dikhianati, dan beliau mengambil cuti. Beliau kembali berkhidmat pada tahun 2002. Namun, setelah mengajar selama satu semester di Universiti Yonsei, kemurungannya semakin teruk dan beliau mengambil cuti lagi pada akhir semester. Beliau akhirnya pulih pada tahun 2004 dan kembali mengajar serta memberi kuliah di Universiti Yonsei.

Pada pertengahan tahun 2000-an, tuntutan bahawa penahanan Ma Kwang-soo adalah penindasan politik kembali timbul. Pada tahun 2006, profesor Kang Jun-man dalam bukunya Stroll Through Korean Modern History: 1990s Vol. 1 menyatakan bahawa Perdana Menteri Hyeon Seung-jong, seorang bekas profesor universiti, telah mengisyaratkan kepada Kementerian Kehakiman dan pihak pendakwa raya untuk mendakwa Ma Kwang-soo. Beliau menegaskan bahawa selepas akhir 1990-an, meskipun terdapat kritikan daripada media konservatif, karya Ma Kwang-soo mula dinilai semula sebagai tidak lucah, malah ada yang menganggap beliau sebagai penulis yang mendahului zamannya.

Walau bagaimanapun, pada 24 November 2006, pihak pendakwa raya Korea Selatan sekali lagi mendakwa Ma Kwang-soo tanpa penahanan atas tuduhan menyiarkan bahan lucah di laman web peribadinya, mengikut Akta Promosi Penggunaan Rangkaian Maklumat dan Komunikasi serta Perlindungan Maklumat. Apabila media mendesak penahanannya, komuniti seni dan budaya membantah, menegaskan bahawa ia adalah penindasan terhadap kebebasan berekspresi dan seni. Pada tahun yang sama, tuduhan plagiat timbul terhadap dua puisi dalam koleksi puisinya yang kelima, Yahadi Yallashong. Tuduhan itu terbukti benar, dan semua salinan buku ditarik balik.

Pada tahun 2009, beliau mula mengajar kursus elektif 'Understanding Theater' dan 'Literature and Sex' di Universiti Yonsei, setelah dikecualikan daripada mengajar kursus utama. Beliau juga sering dijemput untuk memberi syarahan. Pada tahun yang sama, beliau muncul dalam rancangan bual bicara tvN, Baek Ji-yeon's People Inside, di mana beliau meluahkan rasa tidak puas hatinya terhadap masyarakat Korea, penulis muda, profesor di Universiti Yonsei, serta pendakwa raya dan hakim yang mengendalikan kesnya.

Pada April 2010, esei Ma Kwang-soo, I Like a Lewd Woman (versi asal 1989, edisi semakan 2010), telah diadaptasi menjadi drama pentas dan menjadi topik hangat. Pelakon Lee Pa-ni memegang watak "Sara," yang merupakan watak utama dari novel Happy Sara, dan Ma Kwang-soo sendiri menjadi motif bagi watak "Profesor Ma" dalam drama tersebut.

Pada tahun 2017, sempena ulang tahun ke-40 debut sasteranya, beliau menerbitkan koleksi puisi pilihan bertajuk Ma Kwang-soo Poetry Selection (마광수 시선Ma Gwang-su SiseonBahasa Korea), yang menggabungkan 119 puisi daripada enam koleksi puisinya terdahulu, termasuk Mad Horse Collection (1980) dan Everything Goes Sadly (2012), serta lebih daripada 10 puisi baharu yang ditulisnya. Beliau bersara wajib daripada jawatan profesornya pada Ogos 2016.

5. Karya dan Aktiviti Sastera

Ma Kwang-soo telah menghasilkan pelbagai jenis karya sastera termasuk puisi, novel, kritikan, dan esei.

5.1. Koleksi Puisi

  • Gwangmajip (광마집KwangmajipBahasa Korea) (1980, Simsaingsa)
  • Gwigol (귀골GwigolBahasa Korea) (1985, Pyeongminsa; 1989, Korean Literature Library)
  • Let's Go to the Rose Inn (가자, 장미여관으로Gaja, JangmiyeogwangeuroBahasa Korea) (1989, Jayu Munhaksa; 2013, Chaegilkneun Gwijok)
  • Sadness of Love (사랑의 슬픔Sarangui SeulpeumBahasa Korea) (1997, Haenaem)
  • Yahadi Yallashong (야하디 얄라숑Yahadi YallashongBahasa Korea) (2006, Haenaem)
  • Let's Be Naked and Unite with Our Bodies (빨가벗고 몸하나로 뭉치자Ppalgabeotgo Momhanaro MungchijaBahasa Korea) (2007, Sidaeui Chang)
  • Lifetime Romance-ism (일평생 연애주의Ilpyeongsaeng YeonaejuuiBahasa Korea) (2010, Munhaksegyesa)
  • I Get Excited When I See Something Torn (나는 찢어진 것을 보면 흥분한다Naneun Jjijeojin Geoseul Bomyeon HeungbunhandaBahasa Korea) (2012, Jiseugeul Mandeuneun Jiseok)
  • Everything Goes Sadly (모든 것은 슬프게 간다Modeun Geoseun Seulpeuge GandaBahasa Korea) (2012, Chaegilkneun Gwijok)
  • Hell More Than Heaven (천국보다 지옥Cheongukboda JiokBahasa Korea) (2014, Deungdaejigi)
  • Ma Kwang-soo Poetry Selection (마광수 시선Ma Gwang-su SiseonBahasa Korea) (2017, Paper Road)

5.2. Novel

  • Boredom (권태GwontaeBahasa Korea) (1990, Munhak Sasangsa; 2005, Haenaem; 2011, Chaekmaru)
  • Mad Horse Diary (광마일기Gwangma IlgiBahasa Korea) (1990, Haengnim Chulpan; 1996, Sahoe Pyeongron; 2005, Sahoe Pyeongron; 2009, Book Review)
  • Happy Sara (즐거운 사라Jeulgeoun SaraBahasa Korea) (1991, Seoul Munhwasa; 1992, Cheongha)
  • Anxiety (불안BuranBahasa Korea) (1996, Review & Review)
  • Into the Uterus (자궁 속으로Jagung SogeuroBahasa Korea) (1998, Sahoe Pyeongron)
  • Four Colors of Death (사인사색SainsasaekBahasa Korea) (1999, Godo)
  • Aladdin's Magic Lamp 1, 2 (알라딘의 신기한 램프Alladinui Singihan LaempeuBahasa Korea) (2000, Haenaem) - Sebuah parodi daripada Kisah Seribu Satu Malam
  • Laura 1, 2 (로라RoraBahasa Korea) (2005, Haenaem)
  • Mad Horse Miscellany (광마잡담GwangmajapdamBahasa Korea) (2005, Haenaem; 2012, Chaegilkneun Gwijok)
  • Temptation (유혹YuhokBahasa Korea) (2006, Haenaem)
  • Aristocrat (귀족GwijokBahasa Korea) (2008, JoongAng Books; 2012, Chaegilkneun Gwijok)
  • Lively Lara (발랄한 라라Ballalhan RaraBahasa Korea) (2008, Pyeongdan)
  • School of Love (사랑의 학교Sarangui HakgyoBahasa Korea) (2009, Book Review)
  • First Love (첫사랑CheotsarangBahasa Korea) (2010, Book Review)
  • Crazy Horse's Memoir (미친 말의수기Michin MaruisugiBahasa Korea) (2011, Kkumui Yeolsoe)
  • Sara Has Returned (돌아온 사라Doraon SaraBahasa Korea) (2011, Art Blue)
  • Fetish Orgasm (페티시 오르가즘Petisi OreugajeumBahasa Korea) (2011, Art Blue)
  • Time and River (세월과 강물Sewolgwa GangmulBahasa Korea) (2011, Chaekmaru)
  • Life That's Nothing Much (별것도 아닌 인생이Byeolgeotdo Anin InsaengiBahasa Korea) (2012, Chaegilkneun Gwijok)
  • Ghost Story of a Henpecked Husband (공처가 괴담Gongcheoga GoedamBahasa Korea) (2012, Chaegilkneun Gwijok)
  • Lewd Ghost Woman in the Tomb (무덤 속 야한 유령 여인Mudeom Sok Yahan Yuryeong YeoinBahasa Korea) (2012, Chaegilkneun Gwijok)
  • Mystery Two Women (미스터리 두 여인Miseuteori Du YeoinBahasa Korea) (2012, Chaegilkneun Gwijok)
  • Odd Love Story of an Old Bachelor (노총각의 이상한 러브스토리Nochonggakui Isanghan ReobeuseutoriBahasa Korea) (2012, Chaegilkneun Gwijok)
  • Women of the Goblin House (도깨비 집 여인들Dokkaebi Jip YeoindeulBahasa Korea) (2012, Chaegilkneun Gwijok)
  • Lewd Mermaid Story (야한 인어이야기Yahan IneoiyagiBahasa Korea) (2012, Chaegilkneun Gwijok)
  • Lewd Land of Gods (야한 신들의 나라Yahan Sindeurui NaraBahasa Korea) (2012, Chaegilkneun Gwijok)
  • Peony Fairy (모란꽃 요정Morankkot YojeongBahasa Korea) (2012, Chaegilkneun Gwijok)
  • Sexy Woman Who Came on a UFO (UFO를 타고 온 섹시 여인UFOreul Tago On Seksi YeoinBahasa Korea) (2012, Chaegilkneun Gwijok)
  • Youth (청춘CheongchunBahasa Korea) (2013, Chaegilkneun Gwijok)
  • 2013 Happy Sara (2013 즐거운 사라2013 Jeulgeoun SaraBahasa Korea) (2013, Chaegilkneun Gwijok)
  • Imagination Play (상상놀이SangsangnoriBahasa Korea) (2013, Chaegilkneun Gwijok)
  • Arabesque (아라베스크ArabeseukeuBahasa Korea) (2014, Chaegilkneun Gwijok)
  • If Only I Like It (나만 좋으면Naman JohheumyeonBahasa Korea) (2015, Eomunhaksa)
  • I Am You (나는 너야Naneun NeoyaBahasa Korea) (2015, Eomunhaksa)
  • Life Is Joyful (인생은 즐거워Insaengeun JeulgeowoBahasa Korea) (2015, Deungdaejigi)
  • Illusion of Love (사랑이라는 환상Sarangiran HwansangBahasa Korea) (2016, Eomunhaksa)
  • Splendor of the Ephemeral (덧없는 것의 화려함Deoteomneun Geosui HwaryeohamBahasa Korea) (web novel, 2016, Gwangma Club)
  • Yasa (야사YasaBahasa Korea) (web novel, 2016, Gwangma Club)
  • Will Even Memories Be Erased (추억마저 지우랴Chueokmajeo JiuryaBahasa Korea) (posthumous, 2017, Eomunhaksa)

5.3. Kritikan dan Karya Teori

  • Symbolic Poetics (상징시학SangjingsihakBahasa Korea) (1980, Cheongha; 1985, Cheongha; 1997, Cheongha; 2007, Cheolhakgwa Hyeonsilsa)
  • Yoon Dong-ju Research (윤동주 연구Yun Dong-ju YeonguBahasa Korea) (1984, Jeong-eumsa; 2005, Cheolhakgwa Hyeonsilsa)
  • Understanding Psychological Criticism (심리주의 비평의 이해Simlijuui Bipyeongui IhaeBahasa Korea) (1986, Cheongha; 1995, Cheongha)
  • Ma Kwang-soo Literary Theories Collection (마광수 문학론집Ma Gwang-su MunhangnonjipBahasa Korea) (1987, Cheongha; 1992, Cheongha)
  • Poetry Creation Theory (시 창작론Si ChangjakronBahasa Korea) (2-person co-authored, 1987, Bangsongtongsin Daehak Chulpanbu)
  • What Is Catharsis (카타르시스란 무엇인가Katareusiseuran MueosingaBahasa Korea) (1997, Cheolhakgwa Hyeonsilsa; 2008, Korean Literature Library)
  • Poetics (시학SihakBahasa Korea) (1997, Cheolhakgwa Hyeonsilsa)
  • Looking Sideways (삐딱하게 보기Ppittakhage BogiBahasa Korea) (2006, Cheolhakgwa Hyeonsilsa)
  • Literature and Sex (문학과 성Munhanggwa SeongBahasa Korea) (2000, Cheolhakgwa Hyeonsilsa; 2008, Korean Literature Library)
  • Why Can't I Devote Myself to Pure Democracy (왜 나는 순수한 민주주의에 몰두하지 못할까Wae Naneun Sunsuhan Minjujuui-e Moldohaji MothalggaBahasa Korea) (1991, Minjokgwa Munhaksa; 1997, Sahoe Pyeongron)
  • An Apology for Sara (사라를 위한 변명Sarareul Wihan ByeonmyeongBahasa Korea) (1994, Yeoreumsa; revised edition, 2005)
  • This Era Demands Individualists (이 시대는 개인주의자를 요구한다I Sidaeneun Gaeinjuuijareul YoguhadaBahasa Korea) (2007, Saebit Edu Net)
  • No Adultery in All Love (모든 사랑에 불륜은 없다Modeun Sarange Bullyuneun EopdaBahasa Korea) (2008, A-One Book)
  • Theater and Play Spirit (연극과 놀이정신Yeongeukgwa NorijeongsinBahasa Korea) (2009, Cheolhakgwa Hyeonsilsa)

5.4. Tulisan Lain

  • I Loved and Loved and Loved, Yet (사랑하고 사랑하고 사랑했는데도Saranghago Saranghago SaranghaenneundedoBahasa Korea) (co-authored, 1988, Yurim; 1990, Yurim)
  • I Like a Lewd Woman (나는 야한 여자가 좋다Naneun Yahan Yeojaga JohdaBahasa Korea) (1989, Jayu Munhaksa; 2010, Book Review)
  • Unloved (사랑받지 못하여Sarangbatji MothayeoBahasa Korea) (1990, Haengnim Chulpan)
  • Open Sesame (열려라 참깨Yeollyeora ChamkkaeBahasa Korea) (1992, Haengnim Chulpan)
  • Other Techniques of Love (사랑의 다른 기술Sarangui Dareun GiseulBahasa Korea) (1992, Yeowon)
  • Courage for Freedom (자유에의 용기Jayueui YonggiBahasa Korea) (1998, Haenaem)
  • Men Also Dream of Divorce (남자도 이혼을 꿈꾼다Namjado Ihoneul KkumkkundaBahasa Korea) (1999, Dongseo Gogem)
  • Freedom Shall Make You True (자유가 너희를 진리케 하리라Jayuga Neohuireul Jinnike HariraBahasa Korea) (2005, Haenaem)
  • I Like Promiscuous Women (나는 헤픈 여자가 좋다Naneun Hepeun Yeojaga JohdaBahasa Korea) (2007, Cheolhakgwa Hyeonsilsa)
  • Ma Kwang-soo's Brain Structure (마광수의 뇌구조Ma Gwang-suui NoegujoBahasa Korea) (2011, Oneului Chaek)
  • Let's Love Filthily (더럽게 사랑하자Deoreopge SaranghajaBahasa Korea) (2011, Chaekmaru)
  • My Resume (나의 이력서Naui IryeokseoBahasa Korea) (2013, Chaegilkneun Gwijok)
  • Around Twenty (스물 즈음Seumul JeueumBahasa Korea) (2014, Chaegilkneun Gwijok)
  • Destiny (운명UnmyeongBahasa Korea) (1995, Sahoe Pyeongron)
  • Theory of Sexuality (성애론Seong-aeronBahasa Korea) (1997, Haenaem; 2006, Haenaem)
  • Human (인간InganBahasa Korea) (1999, Haenaem; revised edition, 2008)
  • Get Out of My Way, Destiny, Here I Come! (비켜라 운명아, 내가 간다!Bikyeora Unmyeonga, Naega Ganda!Bahasa Korea) (2005, Oneului Chaek; revised edition, 2010)
  • Theory of Humanity (인간론IngannonBahasa Korea) (2011, Chaekmaru)
  • Reading a Mentor (멘토를 읽다Mentoreul IktaBahasa Korea) (2012, Chaegilkneun Gwijok)
  • Introduction to Loveology (사랑학 개론Saranghak GaeronBahasa Korea) (2013, Cheolhakgwa Hyeonsilsa)
  • Ma Kwang-soo's Twisting of Humanities (마광수의 인문학 비틀기Ma Gwang-suui Inmunhak BiteulgiBahasa Korea) (2014, Chaegilkneun Gwijok)
  • On Humans (인간에 대하여Ingane DaehayeoBahasa Korea) (2016, Eomunhaksa)
  • Ma Kwang-sism (마광쉬즘Ma Gwang-swijeumBahasa Korea) (2006, Inmulgwa Sasangsa)
  • Boy Kwang-soo's Ideas (소년 광수의 발상Sonyeon Gwangsuui BalsangBahasa Korea) (2011, Seomundang)
  • Philosophy of Happiness (행복 철학Haengbok CheolhakBahasa Korea) (2014, Chaegilkneun Gwijok)
  • Seopseron (섭세론SeopseronBahasa Korea) (2016, Cheolhakgwa Hyeonsilsa)
  • Kolum akhbar: 'Ma Kwang-soo's Sex Story' (마광수의 섹스토리Ma Gwang-suui SekseutoriBahasa Korea) di akhbar Seoul Shinmun (Jun 2005-November 2005).

6. Aktiviti Seni

Selain penulisan, Ma Kwang-soo juga aktif dalam bidang seni visual dan telah mengadakan atau menyertai pelbagai pameran seni.

  • 1991: Pameran Seni Erotik 4 Orang (Ma Kwang-soo, Lee Mok-il, Lee Oe-soo, Lee Doo-sik) di Now Gallery, Seoul.
  • 1994: Pameran Solo Ma Kwang-soo di Dado Gallery, Seoul.
  • 2005: Pameran Ma Kwang-soo dan Lee Mok-il di Geojedo Arts Center, Geoje (Januari). Pameran Seni Ma Kwang-soo di Insa Gallery, Seoul (Jun). Pameran Seni Ma Kwang-soo di Daebaek Plaza Gallery, Daegu (Julai).
  • 2006: Pameran Ma Kwang-soo dan Lee Mok-il di lobi Lotte Mart Hwajeong branch, Ilsan (Februari).
  • 2007: Pameran Solo Ma Kwang-soo di Maxim Gallery, New York, Amerika Syarikat (Jun). Pameran "To Reveal Colors" (색을 밝히다) di Books Gallery, Insa-dong, Seoul (Januari).
  • 2009: Pameran Ma Kwang-soo di Sunsu Gallery, Cheongdam-dong, Seoul (April). Pameran Dua Orang (Ma Kwang-soo, Cheon So-yeon) di Gallery Ohmz, New York, Amerika Syarikat (April). Pameran Lukisan Jun di Gallery Sunsu (Jun).
  • 2011: Pameran "Boy, Kwang-soo" (소년, 광수) di Santorini Seoul Gallery, Seogyo-dong, Seoul (Februari). Pameran "Ma Kwang-soo - Byeon U-sik, May's Four Colors" (마광수-변우식, 5월의 思色전) di Gaga Gallery, Insa-dong (Mei). Pameran Do Mun-hee, Ma Kwang-soo, Park Seong-nam, Park In-suk di Galleria Sunsu (Jun).
  • 2012: Pameran "Let's Go Back to the Rose Inn" (돌아가자, 장미여관으로) di Kkul, Hannam-dong (Februari). Pameran Tiga Orang Sun-ja dan Chun-hee "Mash Up Show" di Gallery A-Ruseop, Chuncheon (Mac).
  • 2013: Pameran "Return to Never Land" di Gangwon University Gallery & Community Cafe Peter Pan (Januari).
  • 2014: Pameran "Dreaming Three Musketeers" (Han Dae-soo, Ma Kwang-soo, Byeon U-sik) di ReSeoul Gallery, Insa-dong (Mei).
  • 2015: Pameran Dua Orang Ma Kwang-soo dan Byeon U-sik, "To Reveal Colors" (색을 밝히다) di Noam Gallery, Insa-dong (September).

7. Kehidupan Peribadi

Ma Kwang-soo dilahirkan sebagai anak sulung dan satu-satunya lelaki dalam keluarga. Bapanya adalah seorang wartawan perang yang meninggal dunia dalam Perang Korea. Beliau tinggal bersama ibu tunggalnya dan melalui zaman kanak-kanak yang sukar. Setelah bersara, beliau terus tinggal bersama ibunya sehingga ibunya meninggal dunia beberapa tahun sebelum kematiannya sendiri.

Pada tahun 1985, Ma Kwang-soo berkahwin dengan Profesor Kim Bang-ok, seorang profesor Teater. Namun, perkahwinan mereka berakhir dengan perceraian pada Januari 1990. Beliau tidak mempunyai anak. Kim Bang-ok kemudiannya menjadi presiden Persatuan Kajian Teater Korea yang ke-17 pada tahun 2008.

Ma Kwang-soo meninggal dunia tanpa meninggalkan isteri atau anak, dan kedua-dua ibu bapanya juga telah meninggal dunia. Oleh itu, harta peninggalannya diwarisi oleh saudara terdekatnya, iaitu kakak tirinya, Jo Jae-pung, dan anak saudaranya, Han Ok-mi, seorang profesor di Jabatan Muzik Universiti Katolik Korea. Keluarga beliau kemudiannya mendermakan barangan peribadi dan peninggalannya kepada Universiti Yonsei, alma mater Ma Kwang-soo.

8. Kematian

Pada 5 September 2017, Ma Kwang-soo meninggal dunia pada usia 66 tahun. Beliau ditemukan meninggal dunia di rumahnya di Dongbu Ichon-dong, Seoul, akibat bunuh diri dengan menggantung diri. Beliau dilaporkan meninggalkan wasiat yang berkaitan dengan pembahagian harta peninggalannya.

9. Penilaian dan Impak

Ma Kwang-soo meninggalkan impak yang signifikan terhadap dunia sastera dan masyarakat Korea, meskipun beliau sering menjadi subjek kontroversi dan kritikan.

Penahanan Ma Kwang-soo mencetuskan kritikan meluas dari media dan komuniti sastera sebagai penindasan politik, walaupun isu ini kemudiannya reda. Seorang wartawan jabatan sosial, setelah menghadiri perbicaraan Ma Kwang-soo, menulis artikel yang melabelkan Ma Kwang-soo sebagai "bapa agung golongan oren" (sebuah istilah yang merujuk kepada golongan muda kaya yang gemar berfoya-foya), cuba mengaitkannya dengan imej sosial yang dikecam. Penulis Jang Jeong-il menganggap tindakan ini sebagai "jenaka yang rendah mutunya."

Walau bagaimanapun, sejak awal tahun 1993, terdapat gerakan untuk memulihkan jawatan profesor Ma Kwang-soo, disokong oleh komuniti sastera dan seni hiburan yang memperjuangkan kebebasan berekspresi dan seni.

Profesor Kang Jun-man menilai bahawa "dosa Ma Kwang-soo adalah dosa mendahului zamannya." Ma Kwang-soo sendiri menyatakan dalam temu bual dengan sebuah majalah wanita semasa rayuannya sedang berjalan, "Saya rasa karya saya mendahului zaman sekitar lima tahun. Itulah sebabnya saya diserang." Kang Jun-man mengulas, memandangkan penulis Jang Jeong-il mengalami nasib yang sama pada tahun 1997, Ma Kwang-soo mungkin sebenarnya mendahului zamannya lebih daripada lima tahun. Pada 16 Jun 1995, Mahkamah Agung menolak rayuan Ma Kwang-soo dan mengesahkan hukuman. Universiti Yonsei kemudian memecat Ma Kwang-soo pada 8 Ogos 1995. Kang Jun-man menyifatkan penindasan terhadap Ma Kwang-soo sebagai "kemarahan raja yang sia-sia yang memenggal kepala utusan yang menyampaikan berita buruk," tidak kira betapa baik niatnya.

Penulis Lee Mun-yeol pula mengkritik Ma Kwang-soo dengan tajam, namun Kang Jun-man menyayangkan bahawa insiden Ma Kwang-soo ini "dicipta oleh penulis dan profesor Korea sendiri, menjadikan Korea satu-satunya negara demokratik di dunia di mana autoritarianisme intelektual lebih serius daripada autoritarianisme kuasa politik sebelum era autoritarianisme kuasa politik."

9.1. Penilaian Media Asing

Pada tahun 1992 dan 1993, berita penahanan Ma Kwang-soo turut dilaporkan di Jepun dan Amerika Syarikat. Media di kedua-dua negara itu memberikan pandangan kritikal, mengecam Korea kerana menindas nilai seni sesebuah karya atas dasar sistem. Seorang wartawan dari International Herald Tribune menulis dalam artikel temu bual bertajuk "Artisan Erotika Kesepian Korea" pada 2 April 1993, bahawa "kes penahanan Profesor Ma Kwang-soo menjadikan Korea sebuah negara unik di kalangan negara-negara demokratik pada tahun 1990-an, yang memenjarakan dan menyekat seorang penulis atas sebab karya sastera fiksyen."

10. Perkara Berkaitan

  • Kebebasan bersuara
  • Kebebasan berfikir

11. Pautan Luar

  • [http://www.makwangsoo.com Laman web rasmi]
  • [http://altpool.org/_v3/en/board/view.asp?b_type=3&board_id=633&time_type= Pembacaan puisi dan syarahan mini Ma Kwang-soo]
  • [http://www.43inverness-street.com/2012/01/lecture-by-prof-ma-kwang-soo-the-exhibition-event-of-lets-go-back-to-the-rose-inn/ Syarahan oleh Ma Kwang-soo: Acara pameran 'Mari kembali ke Rumah Tamu Mawar']