Mamoru Shigemitsu

1.1. Zaman Kanak-kanak dan Pendidikan

Shigemitsu dilahirkan pada 29 Julai 1887, di daerah yang kini dikenali sebagai Bungo-ōno, Wilayah Ōita, Jepun. Beliau merupakan anak kedua kepada samurai dan ketua daerah Ōno, Shigemitsu Naonori, serta ibunya Matsuko, anak perempuan Shigemitsu Kageyuki. Oleh kerana keluarga utama Shigemitsu (pihak ibu) tidak mempunyai anak lelaki, beliau telah diambil sebagai anak angkat dan menjadi ketua ke-26 keluarga tersebut.

Beliau menerima pendidikan awal di Sekolah Menengah Kitsuki (lama) dan Sekolah Tinggi Kelima (lama) dalam bidang undang-undang Jerman. Pada tahun 1911, Shigemitsu menamatkan pengajian dari Fakulti Undang-undang Universiti Imperial Tokyo, yang menjadi asas kukuh bagi kerjaya diplomatiknya.

1.2. Kemasukan ke Kementerian Luar Negeri dan Aktiviti Diplomatik Awal

Selepas berjaya dalam peperiksaan perkhidmatan awam untuk diplomat, Shigemitsu menyertai Kementerian Luar Negeri Jepun pada September 1911. Beliau memulakan kerjaya diplomatik di luar negara sebagai pembantu diplomat di Jerman dan kemudiannya sebagai setiausaha ketiga di Kedutaan Jepun di United Kingdom. Beliau juga berkhidmat secara ringkas sebagai konsul di konsulat Jepun di Seattle, Amerika Syarikat.

Shigemitsu turut menjadi anggota delegasi penuh kuasa Jepun dalam Persidangan Keamanan Paris selepas Perang Dunia Pertama. Pengalaman ini memberikannya pendedahan awal kepada perundingan antarabangsa yang kompleks. Beliau kemudiannya memegang jawatan sebagai ketua bahagian pertama Biro Perjanjian, setiausaha pertama di Legasi Jepun di Republik China, kaunselor di Kedutaan Jepun di Jerman, dan Konsul Jeneral di Shanghai. Pada tahun 1930, beliau dilantik sebagai Menteri ke Republik China, menandakan permulaan peranannya dalam isu-isu penting Asia.

2.1. Aktiviti Berkaitan Insiden Manchuria dan Shanghai

Berikutan Insiden Mukden pada September 1931, di mana sebahagian daripada Tentera Darat Jepun secara tiba-tiba mengambil alih Manchuria, Shigemitsu aktif di pelbagai ibu negara Eropah, cuba mengurangkan kebimbangan antarabangsa terhadap aktiviti ketenteraan Jepun. Beliau menyatakan kemarahannya terhadap tindakan ini, menulis dalam bukunya Shōwa no Dōran (昭和の動乱_{Kekacauan Shōwa}^{Bahasa Jepun}) bahawa "kedudukan antarabangsa Jepun yang telah dibina sejak era Meiji telah musnah dalam sekelip mata, dan kepercayaan antarabangsa terhadap kita semakin merosot, sesuatu yang tidak dapat ditanggung oleh mereka yang bertanggungjawab dalam diplomasi." Beliau berusaha keras untuk menyelesaikan isu ini melalui kerjasama diplomatik.

Pada Januari 1932, Insiden Shanghai Pertama berlaku. Shigemitsu berjaya mendapatkan bantuan negara-negara Barat untuk menjadi perantara gencatan senjata antara Tentera Revolusi Nasional Kuomintang dan Tentera Imperial Jepun.

2.2. Insiden Bom Hongkew Park

Pada 29 April 1932, ketika menghadiri upacara sambutan ulang tahun Maharaja Hirohito di Taman Hongkew (kini Taman Lu Xun) di Shanghai, Shigemitsu menjadi mangsa serangan bom. Seorang aktivis kemerdekaan Korea, Yun Bong-gil, melemparkan bom ke arah pentas kehormat, membunuh Jeneral Yoshinori Shirakawa dan mencederakan beberapa orang lain, termasuk Shigemitsu. Beliau kehilangan kaki kanannya dalam serangan itu dan terpaksa menggunakan kaki palsu serta tongkat sepanjang hayatnya.

Walaupun dalam kesakitan yang teruk, Shigemitsu berkata, "Jika gencatan senjata tidak dicapai, masa depan negara akan jatuh ke dalam keadaan yang tidak dapat dipulihkan." Tujuh hari selepas insiden itu, pada 5 Mei, beliau berjaya menandatangani Perjanjian Gencatan Senjata Shanghai sejurus sebelum menjalani pembedahan pemotongan kaki kanan. Apabila ditanya mengapa beliau tidak melarikan diri ketika bom dilemparkan, Shigemitsu menjawab bahawa beliau sedang berdiri tegak semasa lagu kebangsaan dimainkan.

Insiden Shanghai Pertama menyebabkan Republik China membawa kes itu ke Liga Bangsa-Bangsa. Pada 24 Februari 1933, Liga Bangsa-Bangsa meluluskan resolusi (Laporan Lytton) yang mengutuk tindakan tentera Jepun di Manchuria dengan 42 undi menyokong berbanding 1 undi menentang (Jepun). Jepun kemudiannya menarik diri dari Liga Bangsa-Bangsa, menyebabkan negara itu semakin terasing daripada komuniti antarabangsa. Shigemitsu mencatat dalam diarinya, "Negara-negara Barat berusaha untuk merealisasikan nasionalisme di Eropah, tetapi usaha mereka hampir tidak pernah ditujukan ke Asia. Barat menjadikan sebahagian besar Afrika dan Asia sebagai tanah jajahan dan tidak mengiktiraf identiti antarabangsa bangsa-bangsa Asia." Beliau meluahkan kemarahannya terhadap pandangan yang membenarkan dominasi kulit putih di Asia.

2.3. Tugasan Kedutaan Utama

Selepas insiden Shanghai, Shigemitsu dilantik sebagai Duta Besar Jepun ke Kesatuan Soviet. Pada tahun 1938, beliau berjaya merundingkan penyelesaian konflik sempadan antara Rusia dan Jepun di Pertempuran Tasik Khasan (Changkufeng Hill) dan juga terlibat dalam Insiden Kanchazi Island. Beliau kemudiannya berkhidmat sebagai Duta Besar Jepun ke United Kingdom semasa tempoh kemerosotan hubungan Anglo-Jepun, terutamanya Insiden Tientsin pada tahun 1939, yang hampir membawa Jepun ke ambang perang dengan United Kingdom. Shigemitsu berusaha keras untuk memperbaiki hubungan dan meminta penghentian bantuan kepada kerajaan Chiang Kai-shek. Beliau juga menghantar banyak laporan yang sangat tepat mengenai keadaan di Eropah kepada kerajaan Jepun.

Shigemitsu berulang kali menghantar telegram ke Tokyo, mendesak Jepun untuk "sama sekali tidak campur tangan" dalam perang Eropah. Namun, pada 27 September 1940, Menteri Luar Negeri Yōsuke Matsuoka (Kabinet Konoe Kedua) menandatangani Pakatan Tiga Pihak dengan Jerman dan Itali. Shigemitsu memberi amaran bahawa pakatan ini akan memburukkan lagi sentimen anti-Jepun di Amerika Syarikat, tetapi amaran beliau tidak diendahkan. Beliau dipanggil pulang pada Jun 1941.

3.1. Tempoh Perkhidmatan sebagai Menteri Luar Negeri dan Menteri Hal Ehwal Asia Timur Raya

Shigemitsu sangat mengkritik dasar luar Yōsuke Matsuoka, terutamanya Pakatan Tiga Pihak, yang beliau amaran akan mengukuhkan lagi sentimen anti-Jepun di Amerika Syarikat. Beliau menghabiskan dua minggu di Washington, D.C. dalam perjalanan pulang dari Britain dan berunding dengan Duta Besar Kichisaburō Nomura untuk cuba mengatur rundingan langsung antara Perdana Menteri Jepun Fumimaro Konoe dan Presiden AS Franklin D. Roosevelt.

Banyak percubaan Shigemitsu untuk mengelakkan Perang Dunia Kedua menimbulkan kemarahan golongan militaris di Tokyo. Hanya dua hari selepas Serangan Pearl Harbor, beliau diketepikan dengan pelantikan sebagai Duta Besar ke Kerajaan Nasionalis yang Disusun Semula China yang ditaja Jepun. Di China, Shigemitsu berhujah bahawa kejayaan Lingkungan Kemakmuran Bersama Asia Timur Raya yang dicadangkan bergantung pada layanan yang sama rata oleh Jepun terhadap China dan negara-negara Asia yang lain. Beliau menegaskan, "Jepun tidak boleh sama sekali menindas atau melanggar kepentingan bangsa-bangsa Asia Timur, kerana perkembangan ketenteraan tidak akan mendapat persetujuan mereka."

Pada 20 April 1943, dalam langkah yang dilihat sebagai petanda bahawa Jepun mungkin bersedia untuk kejatuhan Kuasa Paksi, Perdana Menteri Jepun Hideki Tōjō menggantikan Menteri Luar Negeri Masayuki Tani dengan Shigemitsu, yang telah teguh menentang golongan militaris. Shigemitsu dengan itu menjadi Menteri Luar Negeri semasa Persidangan Asia Timur Raya. Beliau menentang penubuhan Kementerian Asia Timur Raya, tetapi sebagai pemikir utama Perdana Menteri Tojo, beliau berusaha untuk mengadakan Persidangan Asia Timur Raya pada November 1943. Dalam persidangan ini, negara-negara Asia Timur mengisytiharkan bahawa mereka akan menghormati kemerdekaan dan kedaulatan masing-masing serta bekerjasama secara sama rata tanpa diskriminasi.

Dari 22 Julai 1944 hingga 7 April 1945, beliau berkhidmat serentak sebagai Menteri Luar Negeri dan Menteri Hal Ehwal Asia Timur Raya dalam pentadbiran Kuniaki Koiso. Beliau kemudiannya sekali lagi berkhidmat sebagai Menteri Luar Negeri secara ringkas pada Ogos 1945 dalam pentadbiran Putera Naruhiko Higashikuni sejurus sebelum penyerahan diri Jepun.

3.2. Pendirian Terhadap Militerisme dan Perang

Shigemitsu secara konsisten mengkritik dasar militarisme Jepun dan menyokong penyelesaian konflik secara diplomatik. Beliau percaya bahawa kekuatan ketenteraan sahaja tidak akan membawa kemakmuran jangka panjang bagi Jepun atau Asia. Walau bagaimanapun, sebagai seorang diplomat dalam kerajaan yang didominasi oleh golongan militaris, Shigemitsu menghadapi batasan yang besar dalam melaksanakan dasar-dasar yang beliau percayai. Meskipun begitu, beliau terus menyuarakan pandangannya dan berusaha untuk mengarahkan Jepun ke arah yang lebih damai.

3.3. Penandatanganan Dokumen Penyerahan

Shigemitsu, sebagai wakil penuh kuasa awam, bersama dengan Jeneral Yoshijirō Umezu, menandatangani Instrumen Penyerahan Diri Jepun di atas kapal perang USS Missouri pada 2 September 1945. Upacara penyerahan diri ini berlangsung pada pagi 2 September 1945, di geladak kapal perang USS Missouri yang berlabuh di Teluk Tokyo. Shigemitsu melihat peristiwa ini bukan sebagai "titik akhir yang memalukan, tetapi sebagai titik permulaan untuk kelahiran semula." Beliau meluahkan perasaannya pada masa itu dalam sebuah puisi: "Semoga kemuliaan negara saya berkembang pada masa hadapan, dan ramai yang akan mencemuh nama saya."

Selepas kekalahan Jepun, Markas Besar Komandan Tertinggi Sekutu (GHQ) pada mulanya menunjukkan hasrat untuk mengenakan pemerintahan tentera langsung ke atas Jepun, bertentangan dengan Perisytiharan Potsdam yang mengiktiraf kedaulatan Jepun. GHQ juga bercadang untuk menjadikan bahasa Inggeris sebagai bahasa rasmi. Shigemitsu membantah keras kepada Douglas MacArthur, menegaskan bahawa pemerintahan tentera akan melanggar Perisytiharan Potsdam dan bahawa Jepun, tidak seperti Jerman yang kerajaannya telah runtuh, masih mempunyai kerajaan yang berfungsi. Hasil daripada bantahan Shigemitsu, dasar pendudukan diubah kepada pemerintahan tidak langsung melalui kerajaan Jepun.

4.1. Tuduhan Jenayah Perang dan Pemprisonan

Walaupun penentangan Shigemitsu terhadap perang diketahui umum, atas desakan Kesatuan Soviet, beliau telah ditahan oleh Markas Besar Komandan Tertinggi Sekutu (SCAP) dan ditahan di Penjara Sugamo sebagai penjenayah perang yang dituduh.

4.2. Mahkamah Tentera Antarabangsa untuk Timur Jauh

Shigemitsu didakwa atas tuduhan melancarkan perang agresif dan tidak melakukan secukupnya untuk melindungi tawanan perang daripada layanan tidak berperikemanusiaan. Walaupun terdapat kenyataan bersumpah oleh Joseph Grew, bekas Duta Besar Amerika Syarikat ke Jepun, dan bantahan daripada Joseph B. Keenan, ketua pendakwa raya, kes Shigemitsu tetap dibicarakan.

Pada 12 November 1948, Mahkamah Tentera Antarabangsa untuk Timur Jauh mendapati beliau bersalah dan menjatuhkan hukuman penjara tujuh tahun. Walau bagaimanapun, mahkamah sangat bertolak ansur, dengan alasan bahawa Shigemitsu secara konsisten menentang militarisme Jepun dan membantah layanan tidak berperikemanusiaan terhadap tawanan perang. Hukuman penjara tujuh tahun adalah hukuman teringan yang dijatuhkan kepada mana-mana individu yang disabitkan dalam perbicaraan tersebut.

Keputusan ini menimbulkan banyak kritikan, bukan sahaja di Jepun tetapi juga di kalangan media Barat pada masa itu, yang menjangkakan Shigemitsu akan dibebaskan. Ramai yang menganggap keputusan bersalah itu sebagai kompromi politik oleh GHQ untuk memuaskan Kesatuan Soviet. Kapten Bloom, seorang polis tentera di Penjara Sugamo pada masa itu, menyatakan kemarahannya dengan berkata, "Saya terkejut. Tiada siapa yang meragui ketidakbersalahan tuan." Leftenan Kolonel Oplay S. Kenworthy, komander polis tentera, malah berkata, "Keputusan itu pasti akan dibatalkan." Ketua pendakwa raya, Keenan, juga mengkritik hukuman Shigemitsu dan yang lain, dengan menyatakan, "Betapa bodohnya keputusan ini. Shigemitsu adalah seorang pasifis. Dia sepatutnya tidak bersalah. Tidak dapat dibayangkan Matsui dan Hirota dijatuhkan hukuman mati. Kesalahan Matsui adalah kesalahan bawahannya, jadi hukuman seumur hidup adalah sesuai. Hirota juga tidak sepatutnya digantung. Walau apa pun hukuman berat yang difikirkan, ia tidak sepatutnya sampai hukuman seumur hidup."

4.3. Pembebasan Bersyarat dan Pengampunan

Shigemitsu dibebaskan secara bersyarat dari penjara pada 21 November 1950, selepas menjalani hukuman selama empat tahun tujuh bulan. Beliau disambut oleh peguamnya, Kenzo Takayanagi dan George A. Furness, dan kembali ke rumahnya. Selepas tamat Pendudukan Jepun, berikutan Perjanjian San Francisco pada tahun 1952, Shigemitsu menerima pengampunan penuh melalui persetujuan antara kerajaan Jepun dan semua negara yang terlibat dalam Mahkamah Tentera Antarabangsa untuk Timur Jauh, yang membolehkannya kembali ke kehidupan awam.

5.1. Kembali ke Politik dan Aktiviti Parti

Setelah Perjanjian Keamanan San Francisco berkuat kuasa dan larangan jawatan awam ditarik balik, Shigemitsu telah dipilih sebagai ahli Dewan Perwakilan Diet Jepun sebanyak tiga kali. Pada Oktober 1952, beliau dipilih ke kerusi Dewan Rakyat.

Beliau membentuk sebuah parti politik yang berumur pendek, Kaishintō, dan berkhidmat sebagai presidennya. Pada tahun 1952, sebagai ketua parti pembangkang, beliau bertanding jawatan Perdana Menteri Jepun menentang Shigeru Yoshida, menduduki tempat kedua dalam undian Dewan Perwakilan untuk pemilihan Perdana Menteri. Selepas pilihan raya umum 1953, apabila Parti Liberal Yoshida menjadi parti minoriti, Shigemitsu menolak tawaran kerjasama gabungan. Walaupun pencalonannya sebagai Perdana Menteri dari parti pembangkang hampir menjadi kenyataan, ketidakseragaman di kalangan parti pembangkang menyebabkan beliau gagal mendapatkan sokongan daripada parti-parti Sosialis Kiri dan Kanan, dan beliau tewas dalam undian penentu. Beliau akhirnya bersetuju untuk bekerjasama dengan Yoshida di luar kabinet.

Pada 27 September tahun yang sama, beliau mencapai persetujuan dengan Yoshida untuk menukar Pasukan Keselamatan kepada Pasukan Pertahanan Diri Jepun dan merangka pelan pertahanan jangka panjang. Beliau kemudiannya bergabung dengan puak Ichirō Hatoyama untuk membentuk Parti Demokratik Jepun, di mana beliau berkhidmat sebagai naib presiden. Pada tahun 1955, beliau mengambil bahagian dalam gabungan konservatif yang membentuk Parti Demokratik Liberal (LDP). Kabinet Hatoyama diteruskan selepas penggabungan parti itu dengan Parti Liberal pada tahun 1955, dan Shigemitsu terus memegang jawatan Timbalan Perdana Menteri Jepun sehingga tahun 1956.

5.2. Peranan sebagai Timbalan Perdana Menteri dan Menteri Luar Negeri

Shigemitsu secara serentak berkhidmat sebagai Menteri Luar Negeri dari Disember 1954 hingga Disember 1956, dalam kabinet Ichirō Hatoyama pertama hingga ketiga, menandakan kali keempat beliau memegang jawatan tersebut.

5.3. Aktiviti Diplomatik Antarabangsa Utama

Pada April 1955, beliau mewakili Jepun di Persidangan Bandung yang diadakan di Indonesia, yang dihadiri oleh 29 negara Asia dan Afrika. Persidangan ini menandakan permulaan kembalinya Jepun untuk mengambil bahagian dalam persidangan antarabangsa sejak penarikan diri dari Liga Bangsa-Bangsa. Negara-negara Asia dan Afrika dalam persidangan ini mengisytiharkan dasar kerjasama sebagai kuasa ketiga. Jepun menerima sokongan untuk keahlian PBB dalam persidangan ini sebagai sebahagian daripada Asia.

Pada Ogos tahun yang sama, Shigemitsu mengetuai delegasi peringkat tinggi Jepun ke Amerika Syarikat untuk mendesak semakan Perjanjian Keselamatan A.S.-Jepun. Walau bagaimanapun, usaha ini mendapat sambutan dingin daripada Setiausaha Negara John Foster Dulles, yang merupakan arkitek utama perjanjian itu dan enggan meninjaunya semula. Dulles memberitahu Shigemitsu bahawa sebarang perbincangan mengenai semakan perjanjian adalah "pramatang" kerana Jepun kekurangan "perpaduan, perpaduan, dan keupayaan untuk beroperasi di bawah perjanjian baru," dan Shigemitsu terpaksa pulang ke Jepun dengan tangan kosong.

Pada tahun berikutnya, pada Julai 1956, Shigemitsu melawat Moscow dalam usaha untuk menormalkan hubungan diplomatik dengan Kesatuan Soviet dan menyelesaikan Pertikaian Kepulauan Kuril. Beliau menghantar telegram ke Tokyo, mencadangkan agar Jepun menerima cadangan Soviet untuk mengembalikan hanya dua pulau, Habomai dan Shikotan, untuk menandatangani perjanjian damai. Walau bagaimanapun, Hatoyama menolak cadangan Shigemitsu dan menghantar Shigemitsu ke Persidangan Suez, kemudian melawat Moscow sendiri untuk berunding. Hatoyama tidak dapat menyelesaikan masalah Wilayah Utara dan dikritik oleh Amerika Syarikat kerana diplomasi yang lemah. Akibatnya, Hatoyama menangguhkan penandatanganan perjanjian damai Jepun-Soviet dan penyelesaian masalah Wilayah Utara, dan pada 19 Oktober, beliau hanya menandatangani Deklarasi Bersama Soviet-Jepun untuk memulihkan hubungan diplomatik dengan Kesatuan Soviet, yang membawa kepada persetujuan Soviet untuk tidak menentang keahlian Jepun dalam PBB.

5.4. Usaha Keahlian Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu

Pada 1 September 1955, Shigemitsu melawat ibu pejabat PBB dan mengadakan resepsi, menggesa keahlian PBB dengan menyatakan bahawa Jepun yang telah pulih secara ekonomi boleh menyumbang kepada masyarakat antarabangsa. Walau bagaimanapun, pada Disember, keahlian PBB tidak dapat dicapai kerana Kesatuan Soviet, sebagai salah satu anggota tetap Majlis Keselamatan PBB, menggunakan hak vetonya.

Pada 18 Disember 1956, Perhimpunan Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu meluluskan keahlian Jepun dalam PBB dengan undian sebulat suara daripada 76 negara anggota. Jepun menjadi anggota PBB yang ke-80. Dalam ucapannya menerima keahlian Jepun di Perhimpunan Agung PBB, Shigemitsu menyatakan bahawa "Jepun boleh menjadi jambatan antara Timur dan Barat," dan beliau disambut dengan tepukan gemuruh daripada delegasi negara anggota yang hadir. Sejurus selepas itu, Shigemitsu sendiri mengibarkan bendera Jepun tinggi-tinggi di hadapan ibu pejabat PBB. Beliau meluahkan perasaannya pada masa itu dalam sebuah puisi: "Kabut telah hilang, menara PBB bersinar, dan bendera matahari terbit dikibarkan tinggi."

Sebelum pulang ke Jepun pada 23 Disember, Kabinet Hatoyama Ichiro Ketiga telah meletak jawatan dan digantikan oleh Kabinet Tanzan Ishibashi. Oleh itu, Shigemitsu juga meletak jawatan dan menyerahkan jawatan Menteri Luar Negeri kepada Nobusuke Kishi. Dalam perjalanan pulang ke Jepun, beliau tersenyum kepada Toshikazu Kase, yang menemaninya, dan berkata, "Saya tidak mempunyai apa-apa lagi yang perlu dikesali." Sehingga tahun 2020, Shigemitsu adalah Menteri Luar Negeri Jepun terakhir yang mempunyai latar belakang diplomatik.

8.1. Sumbangan dan Pencapaian Positif

Shigemitsu diiktiraf secara meluas atas kemahirannya sebagai seorang diplomat yang cemerlang. Beliau secara konsisten berusaha untuk mencegah perang dan mencari penyelesaian damai melalui saluran diplomatik, walaupun sering berhadapan dengan tentangan daripada golongan militaris. Usaha beliau dalam menguruskan krisis antarabangsa sebelum perang, seperti Insiden Shanghai Pertama dan rundingan sempadan dengan Kesatuan Soviet, menunjukkan kebolehan diplomatiknya yang luar biasa.

Selepas Perang Dunia Kedua, sumbangan Shigemitsu kepada pemulihan Jepun dan pengukuhan demokrasinya adalah amat penting. Peranannya dalam memimpin usaha untuk mengintegrasikan semula Jepun ke dalam komuniti antarabangsa, terutamanya melalui kejayaan mencapai keahlian dalam Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu, menandakan kembalinya Jepun sebagai negara yang cintakan keamanan di pentas dunia. Beliau juga memainkan peranan penting dalam menentang pemerintahan tentera langsung oleh GHQ, memastikan pemerintahan tidak langsung melalui kerajaan Jepun.

8.2. Kritikan dan Kontroversi

Walaupun Shigemitsu menentang militarisme, peranannya sebagai Menteri Luar Negeri dalam kabinet perang menimbulkan kritikan dan perdebatan. Keputusan Mahkamah Tentera Antarabangsa untuk Timur Jauh yang mensabitkannya sebagai penjenayah perang Kelas A, walaupun dengan hukuman yang ringan, tetap menjadi titik kontroversi. Ramai yang berpendapat bahawa sabitan beliau adalah kompromi politik yang didorong oleh Kesatuan Soviet, dan bukan berdasarkan bukti kukuh terhadap penglibatannya dalam jenayah perang. Perbicaraan Tokyo secara keseluruhan dan implikasi politik keputusannya terus menjadi subjek perdebatan sejarah.

8.3. Penulisan dan Memoir

Shigemitsu meninggalkan beberapa karya penting yang memberikan pandangan mendalam tentang pemikiran dan pengalamannya, terutamanya semasa tempoh paling mencabar dalam sejarah Jepun. Antara karya utamanya termasuk:

• Shōwa no Dōran (昭和の動乱^{Bahasa Jepun}, Kekacauan Shōwa, 1952), sebuah memoir yang mengupas peristiwa-peristiwa penting pada era Shōwa.
• Gaikō Kaisōroku (外交回想録^{Bahasa Jepun}, Memoir Diplomatik, 1953), yang memperincikan pengalaman dan pandangannya dalam bidang diplomasi.
• Sugamo Nikki (巣鴨日記^{Bahasa Jepun}, Diari Sugamo, 1953), sebuah diari yang ditulis semasa beliau dipenjarakan di Penjara Sugamo, memberikan perspektif unik tentang perbicaraan Tokyo dan kehidupan di penjara.
• Kōin Rōgin (庚寅牢吟^{Bahasa Jepun}, 1989), koleksi puisi yang ditulisnya.
• Kakumei Gaikō (革命外交^{Bahasa Jepun}, Diplomasi Revolusioner, 1931), sebuah laporan diplomatik yang diserahkan kepada Kementerian Luar Negeri.

Karya-karya ini menjadi sumber penting bagi para sejarawan dan penyelidik untuk memahami peranan Shigemitsu serta konteks politik dan diplomatik pada zamannya.

8.4. Anugerah dan Peringatan

Atas sumbangannya yang cemerlang sebagai Menteri Luar Negeri dan peranannya dalam merealisasikan keahlian Jepun dalam Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu, Shigemitsu telah dianugerahkan Darjah Bunga Paulownia Matahari Terbit dengan Kordon Besar secara anumerta. Beliau juga menerima pelbagai anugerah lain sepanjang kerjayanya, termasuk:

Selain itu, terdapat inisiatif peringatan yang berkaitan dengan Shigemitsu, seperti pameran di rumah tempat kelahirannya, Musekian, di Kitsuki, yang mempamerkan barangan dan peninggalan beliau. Ini memastikan warisan dan sumbangannya terus dikenang dan dihargai.