Masaki Kobayashi

2.1. Kehidupan Awal dan Pendidikan

Masaki Kobayashi dilahirkan pada 14 Februari 1916, di Otaru, sebuah bandar pelabuhan di pulau Hokkaido, Empayar Jepun. Beliau berasal dari keluarga kelas pertengahan atasan; bapanya, Yuichi, bekerja untuk Mitsui & Co., manakala ibunya, Hisako, berasal dari keluarga peniaga. Kobayashi mempunyai dua abang dan seorang adik perempuan. Keluarga Kobayashi juga mempunyai keturunan samurai dari Shimonoseki. Beliau adalah sepupu kedua kepada pelakon dan pengarah terkenal, Kinuyo Tanaka. Walaupun pernah tinggal di Tokyo semasa sekolah rendah, Kobayashi menghabiskan sebahagian besar zaman kanak-kanaknya di Otaru sehingga berusia 17 tahun.

Rumah tangga Kobayashi adalah persekitaran yang mesra dan toleran, di mana ibu bapanya menggalakkan penerokaan seni. Beliau pertama kali menonton filem pada usia tujuh tahun dan sering mengunjungi pameran seni, konsert, dan persembahan teater bersama ibunya. Abang sulungnya, Yasuhiko, yang mengikuti kumpulan kajian filem di universiti, turut membantu mendalami pemahaman Kobayashi tentang filem.

Pada tahun 1938, Kobayashi mendaftar di Universiti Waseda di Tokyo, di mana beliau mengambil jurusan falsafah di Fakulti Sastera. Di universiti, beliau diajar oleh Aizu Yaichi, seorang penyair dan ahli sejarah yang menjadi mentornya dan mempengaruhi pandangannya tentang kehidupan dan seni. Aizu mengkhusus dalam seni Buddha, terutamanya dari zaman Nara, dan sering membawa kelasnya ke kuil-kuil Buddha. Kobayashi sering menemani Aizu dalam perjalanan ke Wilayah Nara dan kerap mengunjungi rumah mentornya. Sebahagiannya disebabkan pengaruh Aizu, Kobayashi memutuskan untuk mengkaji seni dan falsafah Asia Timur. Tesisnya adalah mengenai Murō-ji, sebuah kuil Buddha di Nara, di mana beliau menghabiskan sebulan tinggal di sana untuk penyelidikan. Kobayashi kemudiannya turut terlibat dalam penerbitan sebuah filem dokumentari mengenai Aizu yang dikeluarkan pada tahun 1996.

Semasa di Universiti Waseda, Kobayashi sering mengunjungi Shochiku Studio untuk memerhatikan sepupu keduanya, Kinuyo Tanaka, bekerja. Pada masa inilah beliau mula berhasrat untuk menjadi seorang pengarah filem. Selepas menamatkan pengajian dari Universiti Waseda pada tahun 1941, Kobayashi bekerja di Shochiku sebagai pelatih pengarah selama lapan bulan. Di Shochiku, beliau membantu Hiroshi Shimizu dalam filem Dawn Chorus dan Hideo Ōba dalam Kaze kaoru niwa. Dalam tempoh ini, Kobayashi mula menulis sebuah buku yang berlatarkan Nara, mengenai seorang sarjana seni Oriental yang menyertai tentera.

2.2. Pengalaman Semasa Perang

Pada Januari 1942, Kobayashi telah didrafkan ke Rejimen Ketiga Azabu dalam Tentera Imperial Jepun. Selepas tiga bulan latihan sebagai penembak mesingan berat, Kobayashi dihantar berhampiran Harbin di Manchuria. Pada September 1943, pasukannya dihantar untuk meronda di sepanjang sungai Ussuri. Pada Jun 1944, rejimennya kembali ke Jepun, dari mana mereka sepatutnya dipindahkan ke Filipina. Walau bagaimanapun, kapal selam Berikat menghalang Rejimen Ketiga Azabu daripada sampai ke Filipina, jadi mereka menuju ke Pulau Okinawa sebagai gantinya. Semasa dalam perjalanan ke Okinawa, kumpulan Kobayashi dialihkan ke Miyako-jima di Kepulauan Ryukyu, di mana mereka kekal sehingga akhir perang. Sepanjang tempoh itu, kumpulannya berusaha membina lapangan terbang.

Masa Kobayashi di pulau itu adalah sukar, dengan kumpulannya sering terpaksa makan belalang dan anjing untuk terus hidup. Beliau menyimpan diari sepanjang masanya di Miyako-jima, yang mendokumentasikan pengalamannya dalam perang dan termasuk I-novel tentang kehilangan zaman mudanya. Dalam diarinya, Kobayashi menunjukkan sokongan terhadap usaha perang Jepun, namun menyesali kematian dan kemusnahan yang disebabkan oleh perang. Kobayashi tidak pernah mengambil bahagian dalam pertempuran barisan hadapan sepanjang perkhidmatannya dalam tentera. Beliau menganggap dirinya seorang pasifis dan sosialis, dan menentang dengan enggan menerima kenaikan pangkat melebihi pangkat prebet.

Selepas perang berakhir, Kobayashi menghabiskan hampir setahun di kem buruh tahanan perang di Kadena, Okinawa. Di kem tersebut, Kobayashi mengendalikan sebuah syarikat teater bersama banduan lain, dan menghasilkan beberapa persembahan. Kobayashi dibebaskan dari kem buruh pada November 1946. Sekembalinya ke rumah, beliau mendapat tahu bahawa bapanya telah meninggal dunia pada tahun 1945 dan abang sulungnya, Yasuhiko, meninggal dunia dalam pertempuran di China pada tahun 1944.

3.1. Kemasukan ke Industri Filem dan Tempoh Pembantu Pengarah

Selepas kembali ke Jepun pada tahun 1946, Kobayashi menyertai semula Shochiku sebagai pembantu pengarah. Beliau pada mulanya ditugaskan untuk membantu Keisuke Sasaki, tetapi kemudiannya ditugaskan kepada Keisuke Kinoshita. Semasa membantu Kinoshita, Kobayashi mula mengagumi belas kasihan, kecerdasan, dan kemahiran Kinoshita dalam pengarahan. Kedua-dua mereka menjalin ikatan atas pengalaman bersama dalam perang dan kematian ibu mereka.

Tugas pertama Kobayashi di bawah Kinoshita adalah sebagai pembantu pengarah kedua dalam filem Phoenix pada tahun 1947. Pada tahun 1948, Kobayashi dinaikkan pangkat menjadi ketua pembantu pengarah dalam filem Apostasy. Beliau kekal sebagai ketua pembantu pengarah sepanjang tempohnya sebagai pembantu kepada Kinoshita. Pada tahun 1949, Kobayashi menulis bersama skrip filem Broken Drum dengan Kinoshita. Filem terakhir Kinoshita yang dibantu oleh Kobayashi ialah A Japanese Tragedy, yang dikeluarkan pada tahun 1953.

Pada tahun 1953, Kinoshita mula mencari bahan yang boleh diadaptasi untuk filem sulung Kobayashi. Kinoshita telah meminta Shochiku membeli hak novel Jinkō Teien, dengan niat novel itu akan digunakan untuk filem sulung Kobayashi. Walau bagaimanapun, Kinoshita akhirnya mengadaptasi novel itu sendiri dalam filem 1954 The Garden of Women.

Debut pengarahan Kobayashi adalah pada tahun 1952 dengan filem My Son's Youth. Filem ini adalah sebahagian daripada inisiatif oleh Shochiku untuk mengeluarkan filem pendek, yang dipanggil "filem adik", yang bertujuan sebagai pengenalan kepada pengarah baharu. Pada 1 April 1952, Kobayashi berkahwin dengan Chiyoko Fumiya, seorang pelakon di Shochiku. Pada tahun 1953, Sincerity telah dikeluarkan, yang merupakan filem cereka panjang pertama Kobayashi. Filem itu ditulis oleh mentor Kobayashi, Keisuke Kinoshita. Kedua-dua My Son's Youth dan Sincerity mendapat inspirasi daripada keluarga dan zaman kanak-kanak Kobayashi, dengan beberapa watak dimodelkan mengikut ahli keluarganya.

3.2. Karya Pengarahan Awal dan Kritikan Sosial

Pada tahun 1953, Kobayashi selesai menjalani penggambaran filem The Thick-Walled Room, mengenai penjenayah perang Kelas B dan Kelas C yang ditahan di Penjara Sugamo. Filem ini berdasarkan diari penjenayah perang sebenar dan merupakan satu perubahan besar daripada jenis filem yang biasanya dihasilkan oleh Shochiku pada masa itu. Shochiku pada mulanya enggan mengeluarkan The Thick-Walled Room tanpa perubahan, kerana ketakutan kerajaan Jepun bahawa kritikan filem itu terhadap pendudukan Berikat di Jepun akan menyinggung perasaan Amerika Syarikat. Kobayashi enggan memotong sebarang kandungan, jadi filem itu tidak dikeluarkan sehingga tahun 1956.

The Thick-Walled Room menjejaskan reputasi Kobayashi dalam Shochiku, jadi beliau cuba mengukuhkan semula kedudukannya dengan menjadikan empat filem seterusnya lebih serupa dengan gaya tipikal Shochiku. Pada tahun 1954, Three Loves telah dikeluarkan. Filem ini menampilkan adegan yang dirakam di dalam gereja yang sama di mana Kobayashi dan Chiyoko Fumiya berkahwin. Kemudian pada tahun 1954, Somewhere Under the Broad Sky telah dikeluarkan. Filem ini menampilkan penampilan pertama Keiji Sada dalam filem arahan Kobayashi, yang merupakan kawan rapat Kobayashi dan akan muncul dalam enam filem Kobayashi. Pada tahun 1956, Fountainhead telah dikeluarkan, yang merupakan filem terakhir Kobayashi yang sangat menyerupai gaya tipikal Shochiku.

Pada tahun 1956, The Thick-Walled Room akhirnya dikeluarkan kepada umum. Kemudian pada tahun yang sama, I Will Buy You telah dikeluarkan, mengenai rasuah dalam besbol pengakap. Pada tahun 1957, Black River telah dikeluarkan, mengenai jenayah dan pelacuran yang timbul di sekitar pangkalan AS di Jepun semasa dan selepas pendudukan Amerika. Ini adalah filem pertama Kobayashi yang menampilkan Tatsuya Nakadai dalam peranan utama. Nakadai akan menjadi pelakon utama dalam filem Kobayashi, membintangi sembilan daripada 13 filem Kobayashi seterusnya.

3.3. Karya Utama dan Pengiktirafan Antarabangsa

Dari tahun 1959 hingga 1961, Kobayashi mengarahkan The Human Condition, sebuah trilogi epik berdasarkan novel anti-perang panjang karya Gomikawa Junpei. Filem ini mengisahkan kesan Perang Dunia Kedua terhadap seorang pasifis dan sosialis Jepun. Tempoh keseluruhan filem ini hampir sepuluh jam (9 jam 31 minit), menjadikannya salah satu filem cereka terpanjang yang pernah dibuat untuk tayangan pawagam. Trilogi ini menggambarkan kekejaman tentera Jepun semasa perang, serta kesengsaraan dan kematian seorang askar intelektual yang menentang kekejaman tersebut. Filem ini memenangi Anugerah Seni Mainichi, Anugerah Pengarah Terbaik Anugerah Filem Mainichi, dan Anugerah San Giorgio di Festival Filem Venice.

Pada tahun 1962, beliau mengarahkan Harakiri, sebuah filem jidaigeki yang memenangi Anugerah Juri di Festival Filem Cannes 1963. Kobayashi sendiri menganggap filem ini sebagai karyanya yang paling padat.

Pada tahun 1964, Kobayashi menghasilkan Kwaidan, filem warna pertamanya, sebuah koleksi empat cerita hantu yang diadaptasi daripada buku-buku Lafcadio Hearn. Penggambaran Kwaidan dilakukan di dalam hangar pesawat yang telah ditinggalkan, di mana set berskala besar dibina. Bakat Toda Shigemasa dalam seni reka terserlah melalui lukisan langit pada latar belakang, manakala muzik oleh Takemitsu Tōru berfungsi sebagai bunyi yang berinteraksi dengan visual dan lakonan, mencipta dunia yang fantastik. Walau bagaimanapun, disebabkan set yang besar, tempoh penggambaran yang panjang, dan pasukan produksi yang melibatkan lebih 800 kakitangan dan pelakon, kos produksi meningkat dengan ketara. Ini menyebabkan syarikat produksi bebas "Bungei Production Ninjin Club", yang telah menghasilkan banyak karya agung, menanggung hutang besar dan akhirnya muflis.

Kwaidan memenangi Anugerah Juri Khas di Festival Filem Cannes 1965, dan menerima pencalonan Anugerah Akademi untuk Filem Bahasa Asing Terbaik. Filem ini mendapat pujian kritis di seluruh dunia.

Pada tahun 1967, Kobayashi mengarahkan Samurai Rebellion (Jôi-uchi: Hairyô-tsuma shimatsu), yang memenangi Anugerah FIPRESCI di Festival Filem Venice dan dinamakan Filem Terbaik Tahun Ini oleh Kinema Junpo.

3.4. Kerjaya Kemudian dan Kolaborasi

Pada tahun 1965, Kobayashi meninggalkan Shochiku dan menandatangani kontrak dengan Tokyo Eiga. Pada tahun 1968, beliau mengarahkan Hymn To A Tired Man (Nihon no Seishun). Selepas itu, beliau menjadi pengarah bebas.

Pada tahun 1968, Akira Kurosawa, Keisuke Kinoshita, Kon Ichikawa, dan Kobayashi mengasaskan kumpulan pengarah Shiki no Kai (The Four Horsemen Club), dalam usaha untuk mencipta filem untuk generasi muda. Pada tahun 1969, beliau adalah ahli juri di Festival Filem Antarabangsa Berlin ke-19. Pada tahun 1971, beliau menerima Anugerah Pencapaian Sepanjang Hayat di Festival Filem Cannes sebagai salah seorang daripada 10 pengarah terhebat dunia sempena ulang tahun ke-25 festival tersebut.

Beliau juga merupakan calon untuk mengarahkan segmen Jepun bagi filem Tora! Tora! Tora! selepas Akira Kurosawa meninggalkan projek itu, tetapi Kinji Fukasaku dan Toshio Masuda dipilih sebagai gantinya.

Dari tahun 1971, beliau mengarahkan filem-filem terkenal seperti Inn Of Evil (Inochi bô ni furô) yang diterbitkan oleh Haiyūza Eiga Hōsō, dan The Fossil (1975), yang merupakan adaptasi drama televisyen daripada novel panjang Inoue Yasushi.

Pada tahun 1982, beliau menyiapkan filem dokumentari panjang Tokyo Trial mengenai Tribunal Tentera Antarabangsa untuk Timur Jauh, yang mengambil masa lima tahun untuk disiapkan dengan menggabungkan filem simpanan Jabatan Pertahanan Amerika Syarikat dan rakaman berita domestik serta antarabangsa. Filem ini mendapat penilaian positif daripada beberapa pihak seperti Tachibana Takashi, namun juga menerima kritikan kerana memasukkan rakaman China's Roar dari kerajaan Nasionalis China yang diragui kesahihannya mengenai Pembunuhan Beramai-ramai Nanjing. Walau bagaimanapun, filem itu menyatakan secara kredit bahawa "ini adalah filem dari pihak China" untuk mengekalkan neutraliti.

Sepanjang tempoh ini, Kobayashi telah lama merancang projek filem berdasarkan novel Yasushi Inoue tentang China Buddha, Tun Huang, dan skripnya telah siap. Namun, beliau terpaksa meninggalkan projek itu kerana perbezaan dasar dengan Tokuma Yasuyoshi, presiden baharu Daiei yang memutuskan untuk menerbitkan filem tersebut. Pada tahun 1985, beliau mengarahkan The House Without a Dining Table, berdasarkan novel Enchi Fumiko yang mengangkat insiden Tentera Merah Bersatu. Ini merupakan filem terakhir yang diarahkan oleh beliau.

Pada tahun 1990, Kobayashi dianugerahkan Order of the Rising Sun oleh Kerajaan Jepun dan Order of Arts and Letters oleh Kerajaan Perancis.