Maurice Jarre

1.1. Zaman Kanak-kanak dan Pendidikan

Jarre dilahirkan di Lyon, Perancis. Bapa beliau ialah André Jarre, seorang pengarah teknikal radio, dan ibu beliau ialah Gabrielle Renée (née Boullu). Pada mulanya, beliau mendaftar di sekolah kejuruteraan di Sorbonne, tetapi kemudian memutuskan untuk mengejar kursus muzik. Beliau meninggalkan Sorbonne, bertentangan dengan kehendak bapanya, dan mendaftar di Konservatori Paris untuk belajar gubahan dan harmoni. Beliau memilih perkusi sebagai instrumen utama beliau.

2.1. Kerjaya Awal di Perancis

Beliau menjadi pengarah Théâtre National Populaire dan merekodkan skor filem pertamanya di Perancis pada tahun 1951. Beliau juga menggubah skor untuk filem Toute la mémoire du monde oleh Alain Resnais.

2.2. Penghasilan Skor Filem

Kerjaya muzik Jarre mengalami perubahan besar pada tahun 1961 apabila penerbit filem Amerika Sam Spiegel memintanya untuk menggubah skor untuk epik 1962, Lawrence of Arabia, yang diarahkan oleh David Lean. Skor yang diiktiraf itu memenangi Anugerah Akademi pertama untuk Jarre, dan beliau kemudiannya akan menggubah skor untuk semua filem Lean berikutnya.

2.3. Hasil Kerja Televisyen

Kerja televisyen Jarre termasuk tema untuk siri Barat jangka pendek 1967 di CBS, Cimarron Strip, skor beliau untuk miniseri Jesus of Nazareth (1977), arahan Franco Zeffirelli, Shōgun (1980), dan tema untuk Great Performances di PBS.

Antara karya televisyen beliau yang lain termasuk:

• Great Expectations (filem televisyen, 1974)
• The Silence (filem televisyen, 1975)
• Ishi: The Last of His Tribe (filem televisyen, 1978)
• The Users (filem televisyen, 1978)
• Mourning Becomes Electra (filem televisyen, 1978)
• Enola Gay (filem televisyen, 1980)
• Coming Out of the Ice (filem televisyen, 1982)
• Samson and Delilah (filem televisyen, 1984)
• Apology (filem televisyen, 1986)
• The Murder of Mary Phagan (miniseri, 1988)
• Uprising (filem televisyen, 2001)

4.1. Perkahwinan dan Anak-anak

Jarre berkahwin empat kali, dengan tiga perkahwinan pertamanya berakhir dengan perceraian. Pada tahun 1940-an, perkahwinan beliau dengan Francette Pejot, seorang anggota Resistance Perancis dan mangsa kem tahanan, menghasilkan seorang anak lelaki, Jean-Michel Jarre, seorang komposer, penghibur, dan penerbit muzik Perancis, yang merupakan salah seorang perintis dalam muzik elektronik. Apabila Jean-Michel berumur lima tahun, Maurice berpisah dengan isterinya dan berpindah ke Amerika Syarikat, meninggalkan Jean-Michel bersama ibunya di Perancis.

Pada tahun 1965, Jarre berkahwin dengan pelakon Perancis Dany Saval; mereka mempunyai seorang anak perempuan, Stephanie Jarre. Seterusnya beliau berkahwin dengan pelakon Amerika Laura Devon (1967-1984), yang mana beliau mengguna pakai anak lelaki Laura, Kevin Jarre, seorang penulis skrip, dengan kredit untuk filem-filem seperti Tombstone dan Glory (1989). Dari tahun 1984 sehingga kematiannya, beliau berkahwin dengan Fong F. Khong.

6.1. Pencapaian dan Penerimaan Positif

Maurice Jarre diiktiraf sebagai "salah seorang gergasi muzik filem abad ke-20" dan "antara komposer yang paling dicari dalam industri filem". Beliau dianggap sebagai "pencipta skor yang halus dan tema yang agung, bukan sahaja menggubah untuk orkestra konvensional... tetapi juga bereksperimen dengan bunyi elektronik kemudian dalam kerjayanya".

John Williams, seorang komposer terkemuka lain, menyatakan pada kematian Jarre, "(Beliau) akan dikenang dengan baik atas sumbangan kekalnya kepada muzik filem... kita semua telah diperkaya oleh warisan beliau." Gubahan beliau "Somewhere My Love" (berdasarkan "Lara's Theme") menjadi hit besar, mencapai tangga ke-14 dalam carta single UK pada tahun 1966 dan bertahan selama 38 minggu. Pada tahun 2005, Jarre menjadi pemuzik pertama yang dianugerahkan Anugerah Sumbangan Global di Anugerah Filem Eropah. Pada tahun 2007, sebuah filem dokumentari bertajuk Bandes Originals: Maurice Jarre / In The Tracks Of Maurice Jarre telah dikeluarkan di Perancis, menyoroti perjalanan dan karya-karya beliau.

6.2. Kritikan dan Kontroversi

Selepas kematian Maurice Jarre, isu warisan beliau telah menimbulkan kontroversi. Wasiat terakhirnya menyatakan bahawa seluruh harta dan hak cipta beliau akan diwariskan kepada balunya, Fong F. Khong, dan secara efektif tidak mewariskan apa-apa kepada ketiga-tiga anaknya. Memandangkan beliau telah menjadi penduduk Amerika Syarikat selama beberapa dekad, undang-undang California telah digunakan, yang membenarkan pembahgian harta pusaka secara bebas melalui amanah keluarga, berbeza dengan undang-undang Perancis yang mempunyai peruntukan untuk warisan wajib kepada anak-anak.

Anak-anaknya berusaha untuk membatalkan wasiat tersebut untuk mendapatkan warisan yang sepatutnya mereka terima. Persatuan Hak Cipta Muzik Perancis (SACEM) turut menegaskan hak balu tersebut. Pada tahun 2017, Mahkamah Kasasi Perancis mengesahkan keputusan Mahkamah Tinggi 2014, yang memberikan hak eksklusif warisan kepada pentadbir amanah, Fong F. Khong. Para hakim menyatakan bahawa hak pewarisan wajib, yang telah diisytiharkan tidak berperlembagaan sejak 2011 kerana ketidaksetaraan, tidak melanggar perintah awam antarabangsa Perancis, dan mendakwa bahawa plaintif (anak-anaknya) tidak berada dalam keadaan kewangan yang tidak stabil. Pada tahun 2024, Mahkamah Hak Asasi Manusia Eropah (ECHR) turut memutuskan untuk menyokong keputusan Mahkamah Kasasi.

6.3. Pengaruh

Warisan muzik Maurice Jarre terus mempengaruhi komposer masa depan dan industri muzik filem. Karyanya yang pelbagai dan eksperimentasi dengan instrumentasi dan bunyi elektronik telah membuka jalan bagi pendekatan baharu dalam gubahan muzik untuk media visual.

6.4. Petikan Salah Atribusi dan Pengendalian Media

Selepas kematian Maurice Jarre, sebuah petikan yang salah dikaitkan dengan beliau telah disebarkan secara meluas. Petikan itu berbunyi: "Orang akan berkata bahawa hidup saya sendiri adalah sebuah runut bunyi yang panjang. Muzik adalah hidup saya, dan hidup saya adalah muzik, dan orang akan mengingati saya melalui muzik saya." Petikan ini pertama kali muncul di Wikipedia bahasa Inggeris, dicipta oleh Shane Fitzgerald, seorang pelajar dari Universiti Dublin di Ireland. Walaupun beberapa pengguna Wikipedia cuba memadamkan petikan tersebut dan meminta sumbernya, ia tetap disebarkan dan dipetik oleh banyak organisasi media.

Fitzgerald kemudian menyatakan, "Wikipedia lulus. Kewartawanan gagal," menjelaskan bahawa beliau mencipta petikan itu untuk menunjukkan bagaimana orang dalam era digital menerima maklumat tanpa mengkritik. Beliau percaya bahawa jika beliau tidak mendedahkan penipuan itu, petikan itu akan kekal sebagai petikan Maurice Jarre yang sah. Insiden ini telah mempengaruhi media di Australia, United Kingdom, dan India, serta tersebar melalui pelbagai blog. Walaupun akhbar harian British The Guardian mengakui dan meminta maaf kerana memetik maklumat palsu dari Wikipedia, Fitzgerald mengkritik media kerana menyalahkannya dan tidak mengakui kesilapan mereka sendiri dalam tidak mengesahkan maklumat. Walaupun telah dibongkar sebagai palsu, petikan itu terus tersebar di seluruh dunia. Insiden ini sering dibincangkan bersama kes Henrik Batuta, dan menjadi perdebatan antara pandangan yang mengatakan ia mendedahkan kecuaian media dan pandangan yang mengutuk tindakan menyebarkan berita palsu.

7.1. Filem

7.2. Televisyen