Mohamed Al-Fayed

2.1. Penglibatan dengan Lonrho

Pada tahun 1974, Al-Fayed bertemu Roland 'Tiny' Rowland, seorang ahli perniagaan British dengan kepentingan luas di Afrika Selatan dan pengerusi konglomerat antarabangsa Lonrho. Hubungan profesional Al-Fayed yang kompleks dengan Rowland mendominasi kehidupannya selama dua puluh tahun berikutnya, dengan kesan undang-undang berterusan hingga akhir 1990-an.

Rowland memujuk Al-Fayed untuk menukar sahamnya dalam Costain dengan 5.5 juta saham dalam Lonrho pada Mac 1975, dan Al-Fayed menggunakan keuntungan daripada perjanjian itu untuk membeli lagi 3 juta saham dalam Lonrho dan menjadi pengarah syarikat itu. Al-Fayed tidak lama kemudian bimbang dengan penggunaan wang Lonrho oleh Rowland untuk membiayai gaya hidupnya dan membayar rasuah besar di Afrika, serta menyalurkan keuntungan syarikat ke akaun bank rahsia di Switzerland. Jabatan Perdagangan British mula menyiasat Lonrho pada awal 1976, dan Al-Fayed yang bimbang meninggalkan syarikat itu pada Mei 1976. Beliau menjual saham Lonrho kepada pelabur Kuwait dan membeli semula saham Costainnya dengan harga 11.00 M GBP. Pengaruh Tajir di Dubai semakin berkurangan menjelang 1977, dan Al-Fayed dikecualikan daripada proses komisen untuk kilang peleburan aluminium baharu, dan pembangunan Jebel Ali, membahayakan keuntungan masa depan Costain.

Pada tahun 1998, Rowland, yang meninggal dunia pada tahun itu, menuduh Fayed mencuri dokumen dan permata dari peti simpanan selamat Harrods miliknya. Fayed ditangkap, bersama pengarah keselamatan Harrods, John MacNamara, dan empat pekerja lain, tetapi tuduhan itu digugurkan. Dokumen sensitif dicuri, bersama-sama dengan barang kemas, setem jarang, dan bekas rokok emas, antara lain. Fayed menyelesaikan pertikaian itu dengan pembayaran kepada balu Rowland; beliau juga menyaman Polis Metropolitan atas penangkapan palsu pada tahun 2002, tetapi kalah dalam kes itu.

2.2. Pengambilalihan Hôtel Ritz Paris

Pada tahun 1979, Mohamed Al-Fayed membeli Hotel Ritz di Paris, Perancis, dengan harga 30.00 M USD. Beliau kemudiannya menjalankan pengubahsuaian dan pemulihan yang meluas terhadap hotel ikonik ini. Usaha beliau dalam memulihkan dan menaik taraf hotel ini diiktiraf oleh kerajaan Perancis, yang menganugerahkan beliau gelaran Medaille de Paris dan 爵位 (gelaran bangsawan). Pengambilalihan ini menjadi salah satu mercu tanda awal dalam kerjaya perniagaan antarabangsa Al-Fayed yang menonjolkan keupayaannya dalam menguruskan aset mewah.

2.3. Pengambilalihan House of Fraser dan Harrods

Pada tahun 1984, Mohamed Al-Fayed dan abangnya Ali, membeli 30 peratus kepentingan dengan harga 138.00 M GBP dalam House of Fraser, sebuah kumpulan yang termasuk kedai serbaneka Knightsbridge Harrods, daripada Tiny Rowland, ketua Lonrho. Lonrho telah cuba mengawal House of Fraser sejak 1977, dan telah dihalang daripada memperoleh syarikat itu oleh Suruhanjaya Monopoli dan Penggabungan dalam keputusan 1981, walaupun pembeliannya terhadap The Observer telah diluluskan.

Selepas pembelian saham House of Fraser, Al-Fayed menuntut agar Rowland meninggalkan lembaga House of Fraser, dan memikat pengerusi House of Fraser, Roland Smith, yang menerima bonus retroaktif setelah Al-Fayed memperoleh syarikat itu. Setiausaha Negara bagi Perdagangan dan Industri, John Biffen, memutuskan bahawa Lonrho mesti memberi jaminan untuk tidak membeli lebih banyak saham dalam House of Fraser, satu keputusan yang membuat Roland "sangat marah". Berikutan keputusan itu, Rowland mula menjual saham kepada Al-Fayed, yang telah ditemuinya ketika Al-Fayed secara ringkas menjadi pengarah Lonrho. Rowland kemudian berkata bahawa "Saya tahu Tootsie (seperti Rowland memanggil Al-Fayed) tidak akan mampu membeli keseluruhan House of Fraser."

Al-Fayed membeli baki 70 peratus House of Fraser pada awal 1985 dengan harga 615.00 M GBP, mencetuskan persengketaan pahit antara beliau dan Rowland. Bekas editor The Observer, Donald Trelford, percaya bahawa Rowland "...pasti dimotivasikan dalam dendamnya terhadap Al-Fayed oleh kemarahan kerana telah ditipu. Tetapi beliau juga yakin bahawa pemegang sahamnya telah ditipu." Rowland merasakan pemegang sahamnya telah ditipu kerana beliau percaya Al-Fayed telah menggunakan kuasa wakil yang dipegangnya untuk Sultan Brunei, yang ketika itu merupakan orang terkaya di dunia, untuk membiayai pembelian itu. Kepahitan Rowland juga datang daripada kepercayaannya bahawa Al-Fayed telah berbohong kepada kerajaan British tentang sumber kekayaannya, dan bahawa kerajaan telah gagal menyiasat kelayakan Al-Fayed dan telah meluluskan penjualan tanpa rujukan kepada Suruhanjaya Monopoli dan Penggabungan (manakala Lonrho telah menghadapi tiga siasatan di bawah suruhanjaya itu), dan bahawa setiausaha perdagangan baharu, Norman Tebbit, telah menghalang bidaan Lonrho manakala perjanjian Al-Fayed diteruskan.

Harrods telah mengalami kemerosotan yang stabil di bawah Hugh Fraser, namun masih menyumbang separuh daripada keuntungan kumpulan House of Fraser. Bertekad untuk memulihkan kekayaan Harrods, Al-Fayed mengupah Brian Walsh sebagai pengurus House of Fraser. Walsh mewujudkan perpecahan dalam syarikat, dan lebih daripada 200 pembeli meletak jawatan dalam dua tahun berikutnya. Berikutan pertengkaran dengan Al-Fayed, Walsh dipecat pada Oktober 1987. Untuk menenangkan kakitangan, Al-Fayed mengedarkan sampul surat yang mengandungi 2.00 K GBP secara tunai. Berikutan pemergian Walsh, Al-Fayed memindahkan pejabatnya ke tingkat lima Harrods, dan mengambil peranan yang lebih aktif sebagai pengerusi kedai itu. Walsh digantikan oleh Michael Ellis-Jones, yang dipecat selepas lapan minggu.

Christoph Bettermann menjadi timbalan pengerusi Harrods pada tahun 1990, setelah bekerja untuk Al-Fayed di Dubai sejak 1984. Bettermann didekati untuk bekerja di Emiriah Sharjah, pada April 1991, dan pada Jun, Bettermann memberitahu Maureen Orth, Al-Fayed "menunjukkan saya transkrip bertulis perbualan telefon antara pemburu kepala dan saya. Beliau menuduh saya melanggar kepercayaan kami dengan bercakap dengan orang-orang ini. Saya memberitahunya, 'Jika anda tidak mempercayai saya, saya meletak jawatan. Saya tidak boleh mempercayai anda jika anda mengintip telefon saya.'" Bettermann berhenti kerjanya di Harrods dan pergi bekerja untuk sebuah syarikat minyak di Sharjah. Al-Fayed menulis kepada pemerintah Sharjah, dan menuduh Bettermann mencuri sejumlah besar wang. Bettermann dibebaskan oleh tiga mahkamah di mana Fayed telah memfailkan tuduhan.

Al-Fayed gembira dengan persembahan runcit, dan sepanjang 25 tahunnya di Harrods, beliau berpakaian sebagai pengawal pintu Harrods, seorang pengakap, dan Santa Claus sepanjang tahun. Selebriti juga diupah untuk membuka jualan tahunan Harrods, dan Harrods menaja Pertunjukan Kuda Windsor Diraja tahunan seperti yang telah dilakukan sejak 1982. Pada tahun 1997, penajaan Harrods terhadap pertunjukan kuda itu ditamatkan selepas Perdana Menteri John Major menggesa pengerusi pertunjukan itu untuk mencari penaja baharu untuk menyelamatkan Ratu Elizabeth II daripada dikaitkan dengan Al-Fayed.

Artis dan pereka, William Mitchell, diupah oleh Al-Fayed untuk mencipta 'persekitaran runcit yang menghiburkan'; ini menghasilkan penciptaan Dewan Mesir di tingkat bawah Harrods dan, berikutan kejayaannya, Eskalator Mesir, yang menggantikan lif pusat kedai itu. Mitchell juga mereka bentuk tugu peringatan untuk Dodi Fayed dan Diana, Puteri Wales di Harrods. Al-Fayed mendakwa telah melabur lebih 400.00 M GBP untuk memulihkan Harrods, dengan 20.00 M GBP atau 75.00 M GBP dibelanjakan untuk eskalator Mesir.

Pada tahun 1991, Jawatankuasa Perdagangan dan Industri Dewan Rakyat memberitahu Gabenor Bank England, Robin Leigh-Pemberton untuk mengarahkan keluarga Fayed memindahkan kawalan Bank Harrods kepada pemegang amanah, setelah mereka mendapati bahawa keluarga Fayed tidak "layak dan sesuai" untuk mengendalikan bank itu. Al-Fayed membeli kepentingan abangnya, Saleh, dalam Harrods dengan harga 100.00 M GBP pada tahun 1994. Pada tahun 1994, sebelum House of Fraser plc disenaraikan semula di Bursa Saham London, Harrods telah dikeluarkan daripada kumpulan itu supaya ia boleh kekal di bawah pemilikan persendirian Al-Fayed dan keluarganya.

2.3.4. Jualan Harrods

Selepas menafikan bahawa ia untuk dijual, Harrods telah dijual kepada Qatar Holdings, dana kekayaan berdaulat dari emiriah Qatar pada Mei 2010. Jurucakap Al-Fayed berkata "dalam membuat keputusan untuk bersara, (Al-Fayed) ingin memastikan bahawa warisan dan tradisi yang telah beliau bina di Harrods akan diteruskan." Harrods telah dijual dengan harga 1.50 B GBP.

Al-Fayed kemudian berkata bahawa beliau memutuskan untuk menjual Harrods berikutan kesukaran untuk mendapatkan dividennya diluluskan oleh pemegang amanah dana pencen Harrods. Fayed berkata "Saya di sini setiap hari, saya tidak boleh mengambil keuntungan saya kerana saya perlu mendapatkan kebenaran daripada orang-orang bodoh itu... Saya berkata adakah ini betul? Adakah ini logik? Seseorang seperti saya? Saya menjalankan perniagaan dan saya perlu mendapatkan kebenaran pemegang amanah sialan itu untuk mengambil keuntungan saya". Al-Fayed dilantik sebagai pengerusi kehormat Harrods, selama enam bulan.

2.4. Pengambilalihan Fulham F.C.

Al-Fayed membeli kelab bola sepak profesional barat London, Fulham F.C., dengan harga 6.25 M GBP pada tahun 1997. Pembelian itu dibuat melalui Muddyman Group milik Bill Muddyman. Matlamat jangka panjangnya adalah agar Fulham akan menjadi pasukan Premier League dalam tempoh lima tahun. Pada musim 2000-01, Fulham memenangi Divisyen Pertama di bawah pengurus Jean Tigana, memenangi 101 mata dan menjaringkan 90 gol, dan dinaikkan pangkat ke Premier League. Ini bermakna Al-Fayed telah mencapai matlamat Premier League setahun lebih awal daripada jadual. Menjelang 2002, Fulham bersaing dalam bola sepak Eropah, memenangi Piala Intertoto dan mengambil bahagian dalam Piala UEFA. Fulham mencapai perlawanan akhir Liga Europa UEFA 2010, yang mereka kalah kepada Atlético Madrid, dan terus bermain di Premier League sepanjang tempoh Al-Fayed sebagai pemilik, yang berakhir pada 2013.

Fulham buat sementara waktu meninggalkan Craven Cottage semasa ia dinaik taraf untuk memenuhi piawaian keselamatan moden. Terdapat kebimbangan bahawa kelab itu tidak akan kembali ke Cottage setelah didedahkan bahawa Al-Fayed telah menjual hak pertama untuk membina di atas tanah itu kepada sebuah firma pembangunan hartanah.

Fulham kalah dalam kes undang-undang terhadap bekas pengurus Tigana pada tahun 2004 selepas Al-Fayed secara salah mendakwa bahawa Tigana telah membayar lebih 7.00 M GBP untuk pemain baharu dan telah merundingkan perpindahan secara rahsia. Pada tahun 2009, Al-Fayed berkata bahawa beliau menyokong had gaji untuk pemain bola sepak, dan mengkritik pengurusan Persatuan Bola Sepak dan Premier League sebagai "dijalankan oleh keldai yang tidak memahami perniagaan, yang terpesona oleh wang."

Sebuah patung penghibur Amerika Michael Jackson telah dirasmikan oleh Al-Fayed pada April 2011 di Craven Cottage. Pada tahun 1999, Jackson telah menghadiri perlawanan liga menentang Wigan Athletic di stadium itu. Berikutan kritikan terhadap patung itu, Al-Fayed berkata "Jika beberapa peminat bodoh tidak faham dan menghargai hadiah yang diberikan oleh lelaki ini kepada dunia, mereka boleh pergi ke neraka. Saya tidak mahu mereka menjadi peminat." Patung itu diturunkan oleh pemilik baharu kelab pada tahun 2013; Al-Fayed menyalahkan penyingkiran kelab dari Premier League selepas itu kepada 'nasib buruk' yang dibawa oleh penyingkirannya. Al-Fayed kemudian mendermakan patung itu kepada Muzium Bola Sepak Kebangsaan. Pada Mac 2019, patung itu dikeluarkan dari muzium, dengan jurucakap mengatakan ia telah dirancang untuk "beberapa bulan" untuk memperkenalkan pameran yang "lebih baik mewakili" bola sepak; penyingkiran itu berlaku berikutan tuduhan penderaan seksual kanak-kanak oleh Jackson dalam dokumentari Leaving Neverland.

Di bawah Al-Fayed, Fulham F.C. dimiliki oleh Mafco Holdings, yang berpangkalan di syurga cukai Bermuda dan seterusnya dimiliki oleh Al-Fayed dan keluarganya. Menjelang 2011, Al-Fayed telah meminjamkan Fulham F.C. 187.00 M GBP dalam pinjaman tanpa faedah. Pada Julai 2013, diumumkan bahawa Al-Fayed telah menjual kelab itu kepada ahli perniagaan Pakistan-Amerika Shahid Khan, yang memiliki pasukan NFL Jacksonville Jaguars.

2.5. Pegangan Hartanah Lain

Mohamed Al-Fayed memiliki pelbagai hartanah penting di seluruh dunia, mencerminkan minat perniagaannya yang meluas:

• Balnagown Castle & Estates, Tanah Tinggi Scotland. Pada tahun 1972, Fayed membeli estet Balnagown di Easter Ross di utara Scotland. Dari kawasan awal 4.8 ha, Al-Fayed kemudian membina estet itu sehingga 26.30 K ha. Beliau melabur lebih 20.00 M GBP dalam estet itu, memulihkan Balnagown Castle abad ke-14, dan mewujudkan perniagaan penginapan pelancongan. Lembaga pelancongan Tanah Tinggi Scotland menganugerahkan Al-Fayed Kebebasan Tanah Tinggi Scotland pada tahun 2002, sebagai pengiktirafan atas "usahanya untuk mempromosikan kawasan itu". Sebagai seorang Mesir yang mempunyai kaitan dengan Scotland, Al-Fayed membiayai cetakan semula kronik abad ke-15 Scotichronicon oleh Walter Bower pada tahun 2008. Scotichronicon menceritakan bagaimana Scota, anak perempuan Firaun Mesir, melarikan diri dari keluarganya dan mendarat di Scotland, membawa bersamanya Batu Scone. Menurut kronik itu, Scotland kemudian dinamakan sempena namanya. Kisah itu dipertikaikan oleh ahli sejarah moden. Al-Fayed kemudian mengisytiharkan bahawa "Orang Scotland pada asalnya adalah orang Mesir dan itulah kebenarannya." Pada tahun 2009, Al-Fayed mendedahkan bahawa beliau adalah penyokong kemerdekaan Scotland dari United Kingdom, mengumumkan kepada orang Scotland bahawa "Sudah tiba masanya untuk anda bangun dan memisahkan diri daripada Inggeris dan ahli politik mereka yang teruk...apa sahaja bantuan yang diperlukan untuk Scotland mendapatkan semula kemerdekaannya, saya akan menyediakannya...apabila anda orang Scotland mendapatkan semula kebebasan anda, saya bersedia untuk menjadi presiden anda."
• 75 Rockefeller Plaza, New York City. Bangunan ini dibina pada tahun 1947, asalnya Bangunan Esso, kemudian Bangunan Time Warner; dimiliki oleh Al-Fayed dan diurus serta disewakan oleh RXR Realty.
• Villa Windsor, Paris. Selepas kematian Wallis Simpson, Fayed mengambil alih pajakan Villa Windsor di Paris, bekas kediaman Duchess of Windsor dan suaminya, Duke of Windsor, yang dahulunya Edward VIII. Bersama dengan valetnya Sydney Johnson, yang juga pernah menjadi valet Duke, beliau menganjurkan pemulihan vila dan koleksinya.
• Hartanah lain termasuk 55 dan 60 Park Lane, dan sebuah bangunan di South Street, Mayfair. Ketiga-tiga bangunan itu secara rahsia disambungkan ke Dorchester Hotel, yang dibeli oleh Al-Fayed untuk Hassanal Bolkiah, Sultan Brunei. Pada tahun 1995, Majlis Bandaraya Westminster percaya bahawa Hyde Park Residences, syarikat yang menyewakan 170 pangsapuri mewah di 55 dan 60 Park Lane, telah salah melaporkan pangsapuri itu disewakan secara pajakan jangka panjang untuk mengelakkan pembayaran kadar perniagaan yang lebih tinggi yang perlu dibayar untuk penyewaan jangka pendek. Majlis itu menuntut tambahan 1.10 M GBP, dan Al-Fayed percaya bahawa ejen penyewaan, Sandra Lewis-Glass telah mengkhianati kepercayaannya kepada majlis itu. Selepas mengintip panggilan telefon Lewis-Glass dan meletakkannya di bawah pengawasan, John MacNamara, ketua keselamatan Al-Fayed dan bekas pegawai Polis Metropolitan, mendakwa kepada polis bahawa beliau telah mencuri dua cakera liut bernilai 80 pence. Menafikan tuduhan itu, Lewis-Glass dibebaskan tanpa tuduhan, dan kemudian menyaman untuk pemecatan yang salah, memenangi 13.50 K GBP.
• Pada awal 1970-an, Al-Fayed membeli Castle St. Therese di Parc de St Tropez di Riviera Perancis, sebuah chalet di Gstaad, Switzerland, dan Barrow Green Court dan ladang, berhampiran Oxted, Surrey. Dalam kes Bocardo SA v Star Energy UK, Mahkamah Agung United Kingdom menolak pampasan Al-Fayed selepas sebuah syarikat tenaga, Star Energy, telah menggerudi minyak di bawah estet Surrey miliknya. Al-Fayed pada asalnya memenangi sebahagian daripada hasil minyak di Mahkamah Tinggi, tetapi kemudian diberitahu oleh hakim rayuan bahawa beliau hanya boleh menuntut ganti rugi. Bocardo SA adalah sebuah syarikat milik Al-Fayed yang memiliki estetnya di Scotland dan Surrey; ia berpangkalan di Liechtenstein.

2.6. Kepentingan Media

Pada tahun 1996, Al-Fayed menubuhkan Liberty Publishing, dengan matlamat syarikat itu dinyatakan sebagai "untuk melancarkan dan memperoleh atau mengambil kepentingan strategik dalam perniagaan media yang signifikan". Pengerusi Liberty Publishing ialah Stewart Steven, bekas editor Evening Standard, dengan John Dux sebagai ketua eksekutif, bekas pengarah urusan News International. Al-Fayed telah gagal dalam bidaan untuk membeli akhbar Today dari Lonmin pada tahun 1986 dan dari News International pada tahun 1995. Al-Fayed percaya bahawa kerajaan British telah memberi tekanan kepada Rupert Murdoch, Ketua Pegawai Eksekutif News International untuk tidak menjual akhbar itu kepadanya. Andrew Neil direkrut oleh Liberty Publishing, dan membantu bersetuju untuk pengambilalihan LBC bernilai 4.00 M GBP. Pengambilalihan itu kemudiannya runtuh.

Steven makan malam dengan Hugo Young, pengerusi Scott Trust di Garrick Club, dan menawarkan cek sebanyak 17.00 M GBP dari Al-Fayed untuk akhbar The Observer. Young menolak tawaran ini, dan satu lagi tawaran sebanyak 25.00 M GBP. Sebuah stesen radio khusus wanita, Viva Radio, dibeli dengan harga 3.00 M GBP pada Mei 1996. Viva Radio dinamakan semula Liberty Radio, dan menyiarkan ulasan perlawanan di tempat sendiri dan tempat lawan Fulham F.C.. Stesen itu dijual kepada UCKG pada tahun 2000. Oleh kerana hutang sebanyak 6.50 M GBP, Liberty Publishing telah ditutup oleh abang Al-Fayed, Ali, pada tahun 1996. Steven, Dux dan Mike Hollingsworth dipecat, tetapi Andrew Neil dikekalkan sebagai perunding.

4.1. Latar Belakang dan Hubungan dengan Puteri Diana

Lady Diana Spencer berkahwin dengan Charles, Putera Wales, ketika itu pewaris takhta British, pada tahun 1981, menjadi Puteri Wales. Beliau adalah selebriti antarabangsa dan kerap mengunjungi Harrods pada tahun 1980-an. Al-Fayed dan Dodi pertama kali bertemu Diana dan Charles pada Julai 1986 apabila mereka diperkenalkan di sebuah kejohanan polo yang ditaja oleh Harrods.

Diana dan Charles bercerai pada tahun 1996. Beliau dihoskan oleh Al-Fayed di selatan Perancis pada pertengahan 1997, bersama anak-anak lelakinya, Putera William dan Putera Harry. Untuk percutian itu, Fayed membeli sebuah kapal layar sepanjang 59 m ^{(195 ft)}, Jonikal (kemudian dinamakan semula Sokar). Dodi dan Diana kemudian memulakan pelayaran peribadi di Jonikal dan gambar-gambar paparazzi pasangan itu dalam pelukan telah diterbitkan. Rakan Diana, wartawan Richard Kay, mengesahkan bahawa Diana terlibat dalam "percintaan serius pertamanya" sejak perceraiannya.

4.2. Kemalangan Paris

Dodi dan Diana pergi berlayar peribadi kedua di Jonikal pada minggu ketiga Ogos, dan kembali dari Sardinia ke Paris pada 30 Ogos. Kemudian pada hari itu, pasangan itu makan malam secara peribadi di Ritz, selepas tingkah laku pihak akhbar menyebabkan mereka membatalkan tempahan restoran. Mereka merancang untuk bermalam di pangsapuri Dodi berhampiran Arc de Triomphe. Dalam usaha untuk mengelirukan paparazzi, sebuah kereta umpan meninggalkan bahagian hadapan hotel, manakala Diana dan Dodi berlepas dari bahagian belakang hotel dalam sebuah Mercedes-Benz S280 yang dipandu oleh penyambut tetamu Henri Paul. Lima minit kemudian, kereta itu terhempas di terowong Pont de l'Alma. Dodi dan Paul terbunuh; Diana meninggal dunia kemudian di hospital. Pengawal peribadi British Trevor Rees-Jones, yang mengalami kecederaan kepala yang serius, adalah satu-satunya yang terselamat dalam kemalangan itu. Fayed tiba di Paris sehari kemudian dan melihat mayat Dodi, yang dikembalikan ke United Kingdom untuk pengebumian Islam.

4.3. Teori Konspirasi dan Siasatan

Sejak Februari 1998, Al-Fayed berpendapat bahawa kemalangan itu adalah hasil daripada konspirasi, dan kemudian mendakwa bahawa kemalangan itu diatur oleh MI6 atas arahan Putera Philip, Duke Edinburgh. Tuntutannya ditolak oleh siasatan kehakiman Perancis, tetapi Fayed merayu keputusan itu. Operasi Paget British, siasatan Polis Metropolitan yang berakhir pada tahun 2006, juga tidak menemui bukti konspirasi. Kepada Operasi Paget, Al-Fayed membuat 175 "tuntutan konspirasi".

Siasatan yang diketuai oleh Lord Justice Scott Baker mengenai kematian Diana dan Dodi bermula di Royal Courts of Justice, London, pada 2 Oktober 2007 dan berlangsung selama enam bulan. Ia adalah kesinambungan siasatan asal yang telah bermula pada tahun 2004. Pada siasatan Scott Baker, Fayed menuduh Duke Edinburgh, Putera Wales, Lady Sarah McCorquodale, kakaknya, dan ramai lagi, merancang untuk membunuh Puteri Wales. Motif mereka, dakwanya, adalah kerana mereka tidak dapat menerima idea Puteri berkahwin dengan seorang Muslim.

Al-Fayed pertama kali mendakwa bahawa Puteri itu hamil kepada Daily Express pada Mei 2001, dan bahawa beliau adalah satu-satunya orang yang telah diberitahu. Saksi-saksi pada siasatan yang mengatakan Puteri itu tidak hamil, dan tidak mungkin hamil, adalah sebahagian daripada konspirasi menurut Al-Fayed. Keterangan Fayed pada siasatan itu dikecam keras dalam akhbar sebagai karut. Ahli-ahli Jawatankuasa Perisikan dan Keselamatan Kerajaan British menuduh Fayed mengubah siasatan itu menjadi 'sarkas' dan menyeru agar ia ditamatkan lebih awal. Peguam yang mewakili Al-Fayed kemudian menerima pada siasatan bahawa tiada bukti langsung bahawa sama ada Duke Edinburgh atau MI6 terlibat dalam sebarang konspirasi pembunuhan yang melibatkan Diana atau Dodi. Beberapa hari sebelum penampilan Al-Fayed, John MacNamara, bekas detektif kanan di Scotland Yard dan penyiasat Al-Fayed selama lima tahun dari 1997, terpaksa mengakui pada 14 Februari 2008 bahawa beliau tidak mempunyai bukti untuk mencadangkan perbuatan jahat, kecuali dakwaan yang dibuat oleh Al-Fayed kepadanya. Pengakuannya juga berkaitan dengan kekurangan bukti untuk dakwaan Al-Fayed mengenai kehamilan Puteri dan pertunangan pasangan itu.

Keputusan juri, yang diberikan pada 7 April 2008, adalah bahawa Diana dan Dodi "dibunuh secara tidak sah" melalui pemanduan yang sangat cuai oleh Henri Paul, yang mabuk, dan kenderaan yang mengejar. Peguam Al-Fayed menerima bahawa tiada bukti untuk menyokong dakwaan bahawa Diana dibalsem secara haram untuk menyembunyikan kehamilan, atau bahawa kehamilan boleh disahkan oleh sebarang bukti perubatan. Mereka juga menerima bahawa tiada bukti untuk menyokong dakwaan bahawa perkhidmatan kecemasan dan perubatan Perancis telah memainkan sebarang peranan dalam konspirasi untuk mencederakan Diana. Berikutan siasatan Baker, Al-Fayed berkata bahawa beliau meninggalkan kempen konspirasinya, dan akan menerima keputusan juri.

Wartawan Dominic Lawson menulis dalam The Independent pada tahun 2008 bahawa Al-Fayed berusaha untuk mereka "konspirasi untuk menyembunyikan keadaan sebenar" kematian yang disebabkan oleh kemalangan "melibatkan pemandu yang mabuk dan terlalu teruja (seorang pekerja Ritz Paris milik Mohamed Fayed)". Beliau "mempunyai kejayaan yang luar biasa dalam memujuk elemen akhbar tabloid, terutamanya Daily Express, untuk memberi laluan kepada konspirasi itu."

Al-Fayed membiayai Unlawful Killing (2011), sebuah filem dokumentari yang menyajikan versinya tentang peristiwa itu. Filem itu tidak dikeluarkan secara rasmi kerana potensi saman fitnah.

6.1. Tuduhan Awal

Wanita muda yang memohon pekerjaan di Harrods sering tertakluk kepada ujian HIV dan pemeriksaan ginekologi. Mereka kemudian dipilih untuk menghabiskan hujung minggu bersama Al-Fayed di Paris. Dalam "Holy War at Harrods", profil Al-Fayed pada tahun 1995 untuk Vanity Fair, Maureen Orth menggambarkan bagaimana, menurut bekas pekerja, "Fayed secara rutin berjalan di kedai mencari wanita muda yang menarik untuk bekerja di pejabatnya. Mereka yang menolaknya sering tertakluk kepada komen kasar dan memalukan tentang penampilan atau pakaian mereka... Selusin bekas pekerja yang saya bercakap dengan berkata bahawa Fayed akan mengejar setiausaha di sekitar pejabat dan kadang-kadang cuba menyumbat wang ke dalam blaus wanita". Al-Fayed menyaman Vanity Fair, menyebabkan penyelesaian tanpa ganti rugi dibayar, tetapi memerlukan Vanity Fair untuk meletakkan semua bukti dalam simpanan berkunci. Vanity Fair memilih untuk menyelesaikan sebahagiannya kerana simpati terhadap kemalangan maut Puteri Diana.

Pada Disember 1997, program hal ehwal semasa ITV The Big Story menyiarkan keterangan daripada bekas pekerja Harrods yang bercakap tentang bagaimana Al-Fayed secara rutin mengganggu wanita secara seksual dengan cara yang serupa. Al-Fayed ditemu bual di bawah amaran oleh Polis Metropolitan selepas tuduhan serangan seksual terhadap seorang pelajar perempuan berusia 15 tahun pada Oktober 2008. Kes itu digugurkan oleh Perkhidmatan Pendakwaan Mahkota apabila mereka mendapati tiada peluang realistik untuk sabitan kerana kenyataan yang bercanggah.

Episod Disember 2017 program Channel 4 Dispatches mendakwa bahawa Al-Fayed mengganggu secara seksual tiga pekerja wanita Harrods, dan cuba "memujuk" mereka. Salah seorang pekerja berusia 17 tahun pada masa itu. Cheska Hill-Wood mengetepikan haknya untuk tidak dikenali untuk ditemu bual bagi program itu. Program itu mendakwa Al-Fayed menyasarkan pekerja muda selama 13 tahun.

Penelitian awal media terhadap dakwaan salah laku seksual terhadap Al-Fayed terhalang oleh ancaman litigasi yang kerap daripadanya. Al-Fayed membina reputasi kerana membelanjakan sejumlah besar wang untuk litigasi terhadap media yang melaporkan dakwaan serangan seksual terhadapnya. Kekurangan penelitian juga dikaitkan dengan tindakan ketua keselamatan Al-Fayed, John MacNamara, yang didakwa mengancam dan mengawasi bakal saksi dan mangsa.

6.2. Diskriminasi di Harrods

Di bawah pengurusan Al-Fayed, Harrods menghadapi tuduhan serius mengenai diskriminasi kaum dan jantina. Al-Fayed cenderung memecat pekerja yang tidak memenuhi piawaian estetikanya, terutamanya mereka yang berlebihan berat badan atau berkulit hitam. Untuk mengelakkan pengambilan pekerja kulit hitam, Harrods memerlukan pemohon untuk menyerahkan gambar, yang mengakibatkan jumlah pekerja kulit hitam di Harrods hanya separuh daripada kedai-kedai London yang lain.

Francesca Bettermann, bekas penasihat undang-undang Harrods, berkata bahawa Al-Fayed "suka wajah yang cantik. Beliau tidak akan mengupah seseorang yang hodoh. Beliau suka mereka berkulit cerah, berpendidikan tinggi, Inggeris, dan muda." Beliau juga menceritakan bagaimana Al-Fayed mengarahkan agar gambar yang sesuai disertakan dalam borang permohonan untuk mengelakkan pengambilan pekerja kulit hitam. Pada tahun 1994, Harrods menyelesaikan lima kes diskriminasi kaum yang dibawa terhadap syarikat itu. Menurut pegawai kesatuan sekerja, antara Jun dan September 1994, 23 daripada 28 kakitangan yang dipecat adalah orang kulit hitam, kebanyakannya memegang jawatan bawahan.

Dalam satu kes yang menonjol, seorang penjual bunga telah ditolak pekerjaan di Harrods kerana beliau berkulit hitam. Pengerusi tribunal perindustrian kemudiannya mengecam pembelaan Harrods sebagai 'berniat jahat dan tidak jujur', menyatakan bahawa "terdapat tindakan diskriminasi kaum yang terang-terangan... oleh seorang pegawai kanan kakitangan yang bekerja dalam organisasi yang sangat besar... terdapat pembohongan dan penipuan di pihak kakitangan Harrods untuk menyembunyikan tindakan diskriminasi. Terdapat keterangan yang tidak jujur oleh kakitangan Harrods." Insiden ini menyerlahkan budaya diskriminasi yang mendalam di bawah kepimpinan Al-Fayed.

6.3. Tuduhan Salah Laku Seksual dan Siasatan Pasca Kematian

Pada September 2024, BBC News melaporkan bahawa lebih 20 wanita yang pernah bekerja di Harrods mendakwa Al-Fayed melakukan serangan seksual terhadap mereka; lima daripada wanita ini menuduhnya merogol mereka. Bekas pengurus kelab wanita Fulham L.F.C., Gaute Haugenes, berkata pada September 2024 bahawa untuk melindungi pemain daripada Al-Fayed, mereka tidak dibenarkan ditinggalkan bersendirian dengannya. Beliau juga berkata bahawa kakitangan sedar bahawa beliau "suka gadis muda berambut perang." Sebuah dokumentari, Al-Fayed: Predator at Harrods telah disiarkan di BBC Two yang menampilkan temu bual dengan wanita-wanita tersebut dan meneroka bukti kegagalan Harrods untuk menyiasat dakwaan itu dengan betul dan potensi "penyembunyian" dakwaan penderaan. Pada 21 September 2024, Dean Armstrong KC, seorang peguam bela yang mewakili mangsa yang didakwa, berkata pasukannya mempunyai 37 pelanggan, tetapi beliau telah dihubungi oleh 150 individu dengan dakwaan mengenai Al-Fayed. Dilaporkan juga bahawa Kristina Svensson, yang bekerja di Hotel Ritz, akan menjadi mangsa pertama yang memfailkan aduan terhadap Mohamed Al Fayed di Perancis, manakala sebelum ini tumpuan adalah di London.

Pada 26 September 2024, Polis Metropolitan berkata mereka akan meneroka sama ada orang lain perlu didakwa atas kesalahan jenayah berikutan dakwaan yang dibuat terhadap Al-Fayed. Pada hari yang sama, Michael Ward, pengarah urusan Harrods, berkata Al-Fayed "mempengerusikan budaya toksik kerahsiaan, ugutan, ketakutan akan akibat dan salah laku seksual." Menjelang 26 September, dianggarkan sekitar 200 wanita, yang sebelum ini bekerja untuk Al-Fayed, telah bercakap dengan penyiasat dengan dakwaan rogol dan serangan seksual. Selain isu serangan seksual yang dilaporkan di Harrods, pada 26 September, dakwaan serangan seksual juga dibuat berkaitan dengan pemilikan Fulham FC oleh Al-Fayed antara 1997 dan 2013. Pada 27 September, peguam yang mewakili mereka yang membuat dakwaan terhadap Al-Fayed berkata mereka bekerjasama dengan 60 wanita.

Pada 11 Oktober, Polis Metropolitan mendedahkan bahawa 40 dakwaan baharu, daripada 40 individu berbeza, termasuk serangan seksual dan rogol, telah dibuat terhadap Al-Fayed, meliputi tempoh antara 1979 dan 2013. Pada 18 Oktober, bekas kapten Fulham Ladies F.C., Ronnie Gibbons, berkata beliau telah diraba dua kali oleh Al-Fayed dan beliau telah cuba menciumnya secara paksa di pejabat peribadinya di kedai Harrods pada tahun 2000, ketika beliau berusia 20 tahun.

Menjelang 21 Oktober, Harrods mengumumkan bahawa mereka sedang dalam proses menyelesaikan lebih 250 tuntutan pampasan yang dibawa oleh wanita yang mendakwa salah laku seksual oleh Al-Fayed. Menjelang 31 Oktober, 400 mangsa atau saksi yang didakwa telah tampil kepada peguam mengenai dakwaan salah laku seksual. Ia digambarkan, pada masa itu, oleh seorang peguam yang mewakili kumpulan Justice for Harrods Survivors sebagai "kes penyalahgunaan korporat wanita terburuk yang pernah dilihat dunia." Beberapa wanita mendakwa bahawa mereka telah didera secara seksual oleh kedua-dua Al-Fayed dan abangnya Salah, yang meninggal dunia akibat kanser pankreas pada tahun 2010.

Pada November 2024, didapati bahawa Polis Metropolitan telah diberitahu mengenai dakwaan serangan seksual terhadap Al-Fayed sepuluh tahun lebih awal daripada yang diakuinya. Met telah mendakwa bahawa ia pertama kali menerima dakwaan sedemikian pada tahun 2005. Walau bagaimanapun, pada tahun 1995, Met telah menerima dakwaan sedemikian daripada Samantha Ramsay, yang kini telah meninggal dunia. BBC melaporkan bahawa "keluarga Samantha mengatakan Met menolak dakwaannya. Mereka percaya bahawa banyak wanita boleh diselamatkan daripada penderaan seksual jika pasukan itu bertindak." Met mendakwa bahawa tiada sejarah dakwaan Samantha dalam sistem komputer mereka, "tetapi pada tahun 1995 beberapa laporan adalah berasaskan kertas dan mungkin tidak dipindahkan." Kakak Ramsay, Emma, mengingat polis pada masa itu berkata: "Kami telah menambahkannya ke timbunan nama wanita lain yang kami ada yang telah membuat aduan yang sama terhadap Mohamed Al-Fayed." Polis Metropolitan telah menyatakan bahawa ia sedang menyiasat lebih daripada lima orang yang dipercayai telah membantu atau membolehkan kesalahan seksual Al-Fayed. Menjelang akhir November 2024, siasatan sedang meneliti dakwaan kesalahan antara 1977 dan 2014 dengan mangsa termuda berusia 13 tahun.