Nakamura Kichiemon II | Wiki AI Hari Ini

1. Kehidupan

Nakamura Kichiemon II lahir dan membesar dalam persekitaran yang mendalam dalam dunia kabuki, mewarisi bukan sahaja nama pentas tetapi juga tradisi dan semangat seni daripada keluarganya yang terkemuka. Walaupun dibesarkan dengan didikan yang ketat dalam seni tradisional, beliau turut memupuk pelbagai minat dan hobi yang mencerminkan keperibadiannya yang luas.

1.1. Kelahiran dan Latar Belakang Keluarga

Nakamura Kichiemon II dilahirkan dengan nama Tatsujirō Namino di Kōjimachi, Chiyoda, Tokyo, pada 22 Mei 1944. Abang sulungnya ialah Matsumoto Kōshirō IX. Bapanya ialah Ichikawa Somegorō V, yang kemudian dikenali sebagai Matsumoto Kōshirō VIII, dan akhirnya Matsumoto Hakuō I. Ibunya ialah Seiko Fujima, anak tunggal kepada Nakamura Kichiemon I.

Menurut Kichiemon II sendiri, datuknya "marah" dan tidak dapat menerima bahawa anak tunggalnya adalah seorang perempuan (kerana dalam Kabuki tiada pelakon wanita, bermakna beliau tidak dapat mewariskan namanya kepada anak perempuannya). Oleh itu, datuknya memperlakukan ibunya seperti seorang anak lelaki sepanjang zaman kanak-kanaknya. Akibatnya, apabila berkahwin, Seiko berjanji kepada bapanya bahawa beliau akan mempunyai sekurang-kurangnya dua anak lelaki: yang pertama akan meneruskan tradisi suaminya, manakala yang kedua akan membawa nama datuknya. Seiko menunaikan janjinya dan Kichiemon II telah diambil sebagai anak angkat oleh datuknya. Tidak seperti kebanyakan pelakon Kabuki yang hanya secara formal diambil sebagai anak angkat apabila menyertai keluarga lakonan, beliau secara sah diambil sebagai anak angkat oleh datuknya.

Nama pentas keluarganya (屋号_yagō^{Bahasa Jepun}) ialah "Harimaya", dan lambang keluarganya (定紋_jōmon^{Bahasa Jepun}) ialah kupu-kupu ageha-no-chō dari Klan Taira.

Lambang keluarga ageha-no-chō bagi Harimaya. — Lambang keluarga *ageha-no-chō* bagi Harimaya.

1.2. Kehidupan Awal dan Pendidikan

Ketika berusia lima tahun, abang Nakamura Kichiemon II sering dibuli oleh kanak-kanak kejiranan, dan Kichiemon II, yang terkenal nakal, akan menyerang balas dengan penyapu taman untuk membalas dendam. Selepas rumah keluarganya di Ushigome (kini Shinjuku, Tokyo) musnah dalam serangan udara, mereka berpindah ke Kugayama, kemudian ke Shibuya, dan akhirnya ke Kōjimachi. Ketika zaman kanak-kanak, beliau gemar memanjat pokok di taman, tetapi kegiatan ini dilarang oleh pemilik "Kitchen Bon" yang bersebelahan, kerana bimbang pelakon yang bakal datang akan cedera. Dari tingkat dua teres rumahnya di Kōjimachi, beliau sering memerhatikan abangnya bermain "besbol seorang diri" sehingga senja, dan bergumam, "Oh, abang pun seorang yang kesepian."

Kichiemon II memulakan pendidikan awalnya di Sekolah Rendah Tokiwamatsu Shibuya, kemudian berpindah ke Sekolah Rendah Gyosei pada darjah dua, dan seterusnya menyambung pelajaran di Sekolah Menengah Gyosei serta Sekolah Menengah Tinggi Gyosei. Beliau kemudiannya belajar di Fakulti Sastera Pertama, Jabatan Sastera Perancis di Universiti Waseda, walaupun tidak menamatkan pengajiannya.

Sejak usia tiga tahun, beliau mula belajar tarian Jepun di bawah bimbingan Matsumoto Sachiko dari aliran Matsumoto dan Fujima Kanjūrō VI. Pada darjah empat sekolah rendah, beliau mempelajari Kyōgen aliran Izumi daripada Wada Kitarō. Beliau juga mengambil kelas Nagauta daripada Kineya Eiji dan narimono (alat perkusi) daripada Tōsha Rosen. Semasa sekolah menengah, beliau mempelajari Gidayū daripada Takemoto Kosen, dan semasa di universiti, beliau mendalami nyanyian vokal bersama komposer Hanma Gen'ichi.

Datuknya, Nakamura Kichiemon I, sangat menyayangi cucunya, memanggilnya "Bō" (budak lelaki kecil). Beliau sering membawanya ke restoran mewah di Ginza seperti Shiseido Parlour dan Prunier di Tokyo Kaikan di Hibiya, serta restoran soba mewah seperti Namiki Yabusoba dan restoran sushi Ginza Shintomi-zushi. Namun, apabila berkaitan dengan lakonan, datuknya menjadi guru yang sangat tegas, sering memarahi Kichiemon II yang nakal.

1.3. Kerjaya Awal dan Latihan

Nakamura Kichiemon II membuat penampilan sulungnya di pentas pada Jun 1948 di Tokyo Gekijō, ketika berusia empat tahun, di bawah nama Nakamura Mannosuke, dalam peranan Chōmatsu dalam drama Manaita Chōbei. Nama "Mannosuke" dipilih sempena watak "Man" daripada Yorozuya Kichiemon, seorang leluhur datuknya. Pada tahun berikutnya, beliau memenangi Anugerah Khas Lakonan Teater Mainichi ke-8 untuk peranannya sebagai Kaidōmaru dalam Yamauba, dan segera menarik perhatian sebagai seorang pelakon berbakat. Pada usia ini, beliau, bersama dengan Ichikawa Danko (kemudian Ichikawa En'ō II) dan abangnya Ichikawa Somegorō, menjadi terkenal sebagai "Kabuki Remaja" (十代歌舞伎_{Jūdai Kabuki}^{Bahasa Jepun}). Beliau juga mengambil bahagian dalam persembahan penabalan nama bapanya, Matsumoto Kōshirō VIII, pada tahun 1949.

Pada tahun 1961, beliau berpindah ke Tōhō bersama bapa dan abangnya. Pada Mei 1966, Tōhō mementaskan Aka to Kuro (Merah dan Hitam) yang dibintangi oleh Mannosuke di Geijutsu-za. Pada Oktober tahun yang sama, beliau mengambil alih nama Nakamura Kichiemon II pada usia 22 tahun, dalam persembahan pembukaan di Imperial Theatre yang baru diubah suai, mementaskan watak Konoshita Tokichi dalam Kinkakuji. Sempena peristiwa itu, nama lahirnya juga ditukar kepada Tatsujirō Namino, nama yang sama dengan datuknya.

Selepas mengambil nama Kichiemon II, beliau menyertai Tōhō selama kira-kira 10 tahun, di mana beliau berpeluang berlakon dalam pelbagai drama moden dan muzikal selain kabuki. Peranan awalnya termasuk Sabu dalam Sabu (1964), dan Julien Sorel dalam Aka to Kuro (1966) yang memerlukan beliau mewarnai rambutnya merah. Beliau juga menghadapi cabaran fizikal yang teruk; antara 1969 dan 1971, jadual kerjanya begitu padat sehingga tiada hari cuti. Pada 30 April 1971, beliau terlibat dalam kemalangan jalan raya yang menyebabkan kecederaan whiplash, dan pada Julai 1971, beliau terpaksa menarik diri daripada pentas akibat keletihan melampau, yang membawa kepada bronkitis kronik, bronkiolitis, dan ginjal bergerak. Walaupun diramalkan pulih dalam dua bulan, beliau terpaksa berehat selama setengah tahun.

Pada zaman remajanya, beliau menghadapi kerumitan hubungan manusia yang timbul daripada persekitaran keluarganya yang kompleks, serta tekanan daripada membina identiti diri dan beban nama besar Kichiemon. Beliau kemudian berkata, "Sakit rasanya apabila kedudukan saya sentiasa berubah-ubah, kadang-kadang sebagai ketua keluarga Harimaya, kadang-kadang sebagai cucu." Beliau juga pernah menyatakan hasratnya untuk berhenti berlakon dan menjadi penulis, terutamanya ketika Kabuki mengalami kemerosotan populariti pada zaman persekolahan menengahnya. Ketika berusia 18 tahun, beliau jatuh cinta dengan seorang wanita Perancis rakan zaman kanak-kanaknya dan nekad untuk berhenti berlakon dan mengikutinya ke Perancis. Namun, bapanya, Matsumoto Hakuō I, tidak membantah tetapi hanya berkata, "Jadilah apa sahaja yang kamu mahu." Kichiemon II melihat kesedihan di belakang bapanya dan menyedari harapan bapanya terhadapnya. Ini menjadi titik tolak baginya untuk menerima takdirnya dan meneruskan legasi keluarga.

1.4. Tempoh Kerjaya Utama

Pada tahun 1974, beliau mengambil keputusan untuk kembali ke Shōchiku, meninggalkan bapa dan abangnya di Tōhō. Keputusan ini didorong oleh hasratnya untuk mendalami Kabuki klasik, sebagai seorang yang telah mewarisi nama Kichiemon. Kembali ke Shōchiku adalah langkah yang berani, dan beliau menyifatkannya seperti 'tekad Kumagai Naozane yang mengorbankan anaknya sendiri'.

Pada tahun 1975, beliau berkahwin dengan Chisa, rakan zaman kanak-kanaknya, di Hotel Ōkura Tokyo. Beliau melamar Chisa di Karuizawa, menggunakan kerajang perak daripada kotak rokok Kent untuk membuat cincin pertunangan segera. Sekitar Julai 1976, semasa jelajah di Iizuka, Fukuoka, beliau melawat Kaho Gekijō selepas mendengar cerita bapanya. Terkesima dengan kehebatan rumah pentas itu, beliau merasa kagum dengan kesempurnaan reka bentuknya.

Pada Januari 1982, bapanya, Matsumoto Hakuō I, meninggal dunia. Kira-kira tiga tahun selepas itu, beliau mengalami tekanan hebat dan sering kali berfikir untuk berhenti berlakon kabuki, bahkan sampai tahap "menggigit paip gas" akibat keputusasaan. Namun, beliau terus berjuang. Pada 30 Oktober 1982, beliau mementaskan Kanjinchō dengan abangnya sebagai Benkei dan beliau sendiri sebagai Togashi, di Ōkuma Auditorium, Universiti Waseda, menjadikannya persembahan kabuki pertama di sana.

Pada Julai 1984, beliau muncul dalam rancangan bual bicara TBS, "Subarashiki Nakama", bersama Sawamura Tōjūrō dan Nakamura Kankurō. Penggambaran dilakukan di Kanamaru-za (kini Konpira Ōshibai), dan ketiga-tiga pelakon itu jatuh cinta dengan teater itu, yang kemudian menjadi pendorong utama kepada pemulihan "Konpira Kabuki". Pada 1985, beliau memulakan Konpira Kabuki Ōshibai Shikoku Pertama di Kanamaru-za yang telah diisytiharkan sebagai Harta Budaya Penting Negara. Beliau menulis skrip untuk pementasan 'Saikai Zakura Misome no Kiyomizu' di bawah nama pena Matsukanshi, dan turut mengarahkannya. Beliau meminta penaja dan menggalakkan pemasangan 1,000 panji-panji dengan nama pelakon dan teater di bandar Kotohira. Meskipun menghadapi cabaran dengan kakitangan pentas amatur, usaha beliau diceritakan dalam dokumentari NHK "Saigen! Konpira Ōshibai".

Kichiemon II terkenal dengan peranan penting seperti Musashibō Benkei dalam Kanjinchō dan Yoshitsune Senbon Zakura, yang turut diulangi dalam siri Musashibō Benkei di NHK pada tahun 1986. Satu lagi watak ikoniknya ialah Ōboshi Yuranosuke (tokoh sejarah Ōishi Kuranosuke) dalam Kanadehon Chūshingura, kisah Empat Puluh Tujuh Rōnin. Beliau juga memegang watak utama sebagai Hasegawa Heizō ("Onihei") dalam siri Onihei Hankachō oleh Shōtarō Ikenami. Siri ini disiarkan dalam sembilan musim dari 1989 hingga 2001, dan muncul semula dalam siri pendek sehingga 2016. Bapanya juga pernah memegang watak Onihei.

Pada tahun 1993, Nakamura Kichiemon II mendapat tempat pertama dalam senarai "10 Pelakon Pilihan" selama dua tahun berturut-turut, hasil tinjauan yang dilakukan oleh organisasi pemerhati teater, Tōmin Gekijō. Pada tahun 2002, beliau dilantik sebagai ahli Japan Art Academy. Beliau diiktiraf sebagai Harta Budaya Tak Ketara Penting (atau Harta Negara Hidup) pada tahun 2011, dan sebagai Tokoh Jasa Kebudayaan pada tahun 2017. Pada tahun 2014, beliau menerima anugerah utama dan anugerah karya terbaik dalam Anugerah Teater Yomiuri ke-22 atas pementasan Tōshi Kyōgen Igagoe Dōchū Sugoroku yang dihidupkan semula, menjadikannya karya kabuki klasik pertama yang menerima anugerah itu. Sejak 2006, beliau mula mengadakan "Shūzan-sai" (Festival Shūzan), sebuah acara tahunan di Kabuki-za yang dinamakan sempena nama haimyō (nama puitis) datuknya, Nakamura Kichiemon I. Festival ini diadakan setiap tahun sehingga 2020 dan disambung semula pada September 2022.

1.5. Kehidupan Peribadi dan Hobi

Nakamura Kichiemon II menyukai lukisan dan lakaran sejak kecil. Beliau pernah berguru dengan seorang pelukis untuk belajar lukisan literati semasa sekolah menengah. Kemudiannya, beliau menerbitkan koleksi lukisan dan mengadakan pameran solo di galeri seni. Beliau juga menyediakan panduan audio untuk pameran di muzium dan memberikan syarahan. Pelukis kegemarannya ialah Claude Monet dan Paul Cézanne, kerana beliau merasakan tidak perlu pengetahuan awal untuk menikmati karya mereka. Beliau juga mengagumi Georges Rouault dan pernah melawat bengkelnya dalam sebuah program perjalanan NHK. Nama penanya sebagai penulis kabuki dan pelukis ialah Matsukanshi, mewarisi nama penulis Jōruri terdahulu, Matsukanshi I, yang merupakan leluhurnya. Sekitar tahun 2003, beliau menyatakan hasrat untuk lebih giat berkarya sebagai Matsukanshi, termasuk melukis dan menghasilkan drama.

Beliau juga pandai dalam kuiz dan sering muncul dalam program kuiz televisyen seperti Hitachi Sekai Fushigi Hakken! dan Wakuwaku Dōbutsu Land, di mana beliau sering memenangi hadiah utama dan menunjukkan pengetahuannya yang luas. Meskipun datuk dan kedua-dua ibu bapanya gemar haiku, beliau mengakui tidak pandai dalam seni itu. Beliau pernah mengemukakan sebuah haiku yang diterima oleh ibunya ketika darjah dua: "Bunga sakura berguguran, anak-anak ke sekolah riang gembira." Beliau lebih menyukai Yosa Buson berbanding Matsuo Bashō atau Kobayashi Issa, dan tertarik dengan kisah hidup Bashō dan Issa yang boleh dijadikan drama.

Kichiemon II sangat menyukai kereta. Beliau mendapatkan lesen memandu pada usia 16 tahun di Samezu. Beliau pernah bercita-cita menjadi pelumba dan cuba mendapatkan lesen litar. Kereta pertamanya ialah Datsun terpakai, diikuti oleh Toyopet Corona, Toyota Publica, Ford Consul, dan MG B semasa di universiti. Sekitar tahun 1996, beliau memiliki Daimler Double-Six, dan sekitar 1999, beliau memandu Mercedes-Benz. Beliau mengagumi James Dean dan sentiasa berharap untuk memiliki Porsche, tetapi tidak kesampaian. Beliau gemar kereta dengan transmisi manual. Warna kegemarannya ialah biru, yang mengingatkannya pada laut di Chikura, Chiba, kampung halaman pengasuhnya.

Sebelum berkahwin, beliau jarang keluar rumah, tetapi dipengaruhi oleh isterinya, Chisa, beliau mula menggemari opera. Sekitar 1995, beliau akan pergi ke Itali untuk menonton opera apabila mempunyai masa lapang, menyatakan bahawa menonton opera menenangkan jiwanya. Beliau seorang pembaca yang rakus, memiliki hampir kesemua koleksi Iwanami Bunko. Beliau gemar membeli set lengkap buku. Di sekolah rendah, beliau membaca I Am a Cat, di sekolah menengah, The Red and the Black oleh Stendhal dan The Little Prince. Pada usia 20-an, beliau membaca siri James Bond oleh Ian Fleming dan The Stranger oleh Albert Camus. Pada usia 70-an, beliau membaca Ajisaisha Zuihitsu oleh Kikuchi Kagekata. Filem Barat kegemarannya ialah East of Eden (yang membuatkannya menangis), Apollo 13, dan Some Like It Hot. Pelakon wanita kegemarannya ialah Marilyn Monroe.

Beliau juga pernah cenderung kepada jazz moden semasa sekolah menengah, dan menyukai muzik Miles Davis selepas menonton filem Ascenseur pour l'échafaud bersama ibunya. Beliau sangat menggemari manga, terutamanya karya-karya dari majalah Garo pada usia 21 tahun, serta lukisan yang bersih dan kemas. Artis kegemarannya termasuk Noboru Baba, Osamu Tezuka, Yamane Hifumi, dan Kō Kojima. Majalah yang dibelinya setiap bulan ialah Weekly Shōnen Sunday. Anime kegemarannya ialah Konchū Monogatari Minashigo Hatchi dan Tom and Jerry, yang membantunya berehat dan menangis tanpa berfikir.

Beliau juga gemar bermain pun atau jenaka kata, tetapi tidak disukai oleh keluarganya. Anak-anak perempuannya sering mengejeknya di meja makan apabila beliau membuat jenaka seperti "B'z, WANDS, Trio Koisanzu, Ehehhe". Malah saudara-maranya seperti Nakamura Kankurō (kini Nakamura Kanzaburō XVIII) memintanya berhenti. Salah satu jenaka kata kegemarannya yang dicipta semasa sekolah rendah ialah "Onii-sama wa daburu de boku wa ofuru" (Abang dapat dua, saya dapat sisa).

Beliau sering melawat Disneyland Tokyo sejak ia dibuka, dan sangat menyukai Winnie the Pooh. Beliau berkata, "Hanya dengan melihatnya, saya berasa lega dan tenang." Beliau juga pernah menunggu cucunya, Ushinosuke, sambil memeluk patung gergasi Hiyoko-chan, maskot Chicken Ramen dari Nissin Foods.

Ketika ditanya tentang makanan kegemarannya sehingga usia 50-an, beliau sering menjawab, "Tiada yang istimewa. Saya makan apa sahaja." Namun, pada November 2001, beliau menulis sebuah kolum tentang bagaimana impian 30 tahunnya untuk makan fugu sashimi sepuas-puasnya di Yufuin Onsen akhirnya tercapai. Pada usia 70-an, beliau pernah berkata beliau menyukai Winnie the Pooh kerana mereka berdua suka madu. Terdapat juga rakaman beliau menikmati panekuk Hawaii dengan krim putar (dalam program Nijiiro Jean). Beliau juga pernah menyatakan kebimbangan apabila mengalami gangguan rasa, "Jika saya tidak dapat menikmati unagi kegemaran saya, saya akan hilang harapan untuk hidup." Pada Pesta Shūzan September 2022, "Produk Kegemaran Nakamura Kichiemon" dijual di kedai cenderamata Kabuki-za, termasuk nori panggang Saga Ariake dari Morihana Noriten dan acar bettara Ginza Yamau.

Pada tahun 2013, Kichiemon II mengalami gangguan rasa akibat herpes di tekak, yang menyebabkan penurunan berat badan 10 kg. Beliau begitu menderita sehingga sempat berfikir untuk menyerah kalah, tetapi akhirnya pulih dan dapat menikmati unagi kegemarannya semula. Pada Februari 2013, anak bongsunya (anak keempat) berkahwin dengan Onoe Kikunosuke V. Pada November tahun yang sama, beliau menjadi datuk apabila cucu lelakinya lahir. Pada Mei 2019, cucunya, Onoe Ushinosuke VII, membuat penampilan sulung di pentas, membolehkan Kichiemon II beraksi bersama cucunya.

2. Aktiviti Kabuki

Nakamura Kichiemon II adalah salah seorang pelakon tateyaku (watak utama lelaki) terkemuka dalam kabuki, terkenal dengan fizikalnya yang agung dan lakonan yang kaya nuansa. Beliau diiktiraf tinggi dalam semua genre, termasuk Gidayūkyōgen (drama boneka yang diadaptasi untuk kabuki), jidaimono (drama sejarah), sewamono (drama kehidupan kontemporari), Shin-Kabuki (Kabuki baru), dan komedi. Pengkritik seni, Hamamura Yonezō, pernah berkata, "Kelahiran individu ini untuk mewarisi legasi Kichiemon adalah bukti kebijaksanaan syurga." Sementara itu, Watanabe Tamotsu menganggapnya sebagai "salah seorang pelakon Kabuki terbaik hari ini," dan Fukuda Tsuneari memujinya sebagai "pelakon utama yang tiada tandingan."

2.1. Peranan Utama dan Persembahan

Nakamura Kichiemon II banyak memegang watak penting dalam kerjayanya. Antara watak kegemarannya ialah Musashibō Benkei dalam Kanjinchō dan Yoshitsune Senbon Zakura, di mana beliau mempelajari filem-filem Matsumoto Kōshirō VII dan mewarisi teknik daripada bapanya, sambil turut memasukkan gaya Nakamura Kichiemon I dan bapanya. Beliau juga memegang watak Benkei dalam siri televisyen NHK Musashibō Benkei pada tahun 1986.

Watak Ōishi Kuranosuke dalam Kanadehon Chūshingura juga merupakan antara watak kegemarannya. Beliau berusaha untuk menggambarkan watak tersebut dengan kesan mabuk yang tersisa, namun mampu membuat penonton menangis. Dalam Ichinotani Futaba Gunki: Kumagai Jinya, beliau memegang watak Kumagai Naozane, mewarisi gaya Nakamura Kichiemon I melalui bapanya, dengan sentuhan inovasi sendiri. Watak Shunkan Hōshi dalam Heike Nyogo ga Shima: Shunkan ialah karya kegemaran Nakamura Kichiemon II. Watak ini telah dihidupkan semula dan disempurnakan oleh Nakamura Kichiemon I sebagai watak ikoniknya, dan beliau mewarisinya daripada bapanya. Beliau juga mewarisi watak Takechi Jūbei Mitsuhide dalam Ehoni Taikōki daripada Nakamura Kichiemon I melalui bapanya, yang berasaskan gaya Ichikawa Danzō VII.

Peranan-peranan lain yang signifikan termasuk Higuchi Jiro dalam Hiragana Seisuiki: Sakarobune, yang turut diwarisi daripada Nakamura Kichiemon I. Dalam Kanadehon Chūshingura (Babak Keempat), beliau memegang watak Ōboshi Yuranosuke, dan dalam Genji Hachiman Reigen Kikō: Sugawara Denju Tenarai Kagami, beliau melakonkan watak Takebe Genzō dan Matsuōmaru. Watak Kajiwara Heizo Kagetoki dalam Kajiwara Heizo Homare no Ishikiri adalah peranan yang dihidupkan semula oleh Nakamura Kichiemon I setelah lama tidak dipentaskan. Beliau mewarisi peranan ini daripada bapa dan ibunya melalui kumpulan pengajian "Konome-kai".

Dalam Ten'nō Minu Ueno no Hatsuhana: Kōchi-yama, beliau melakonkan watak Kōchi-yama Sōshun, mewarisi gaya Nakamura Kichiemon I melalui bapanya. Watak Banzuiin Chōbei dalam Gokusaiban Banzuiin Chōbei diwarisi daripada Ichikawa Danjūrō IX melalui Nakamura Kichiemon I dan bapanya. Bagi watak Ichijō Ōkura Nagashige dalam Kihōgen Sanryaku no Maki: Ichijō Ōkura Monogatari, beliau mempelajarinya daripada Nakamura Kanzaburō XVII. Beliau juga mempelajari rakaman suara Nakamura Kichiemon I untuk memahami nuansa watak tersebut.

Watak Sano Jirozaemon dalam Kago Tsrube Hanare no Yogosame diajar secara teliti oleh Nakamura Utaemon VI. Untuk Ōhanji Kiyosumi dalam Imoseyama Onna Teikin: Yoshino-gawa, beliau dilatih dengan ketat oleh Nakamura Utaemon VI. Dalam Yoshitsune Senbon Zakura, beliau memegang watak Tokaiya Ginpei yang sebenarnya ialah Taira no Tomomori, merujuk kepada gaya Danzō dan pendekatan Matsumoto Kōshirō VIII. Bagi watak Eshi Matabei dalam Keisei Hangon Kō: Matahachi, beliau mempelajari gaya Onoe Kikugorō VI melalui Onoe Matsusuke II, dengan tafsiran sendiri. Beliau turut memegang watak Kiuchi Sōgo dalam Higashiyama Sakura Sōshi dan Karaki Masaemon dalam Igagoe Dōchū Sugoroku. Peranan Ii Naosuke dalam Tairō diwarisi daripada bapanya dan pernah dipentaskan bersama Nakamura Utaemon VI dalam persembahan terakhirnya pada April 1996.

Beliau juga melakonkan watak Tokugawa Yoshinobu dalam Shogun Edo o Saru, Matsura Shizunobu dalam Matsura no Taiko (ditulis untuk moyang beliau, Nakamura Karoku III), Hyakushō Yasaku dalam Iroha Kana Shijūshichō: Yasaku no Kamabara, Katō Kiyomasa dalam Nijōjō no Kiyomasa, dan Ke Sori dalam Hakata Kojorō Namimakura. Beliau mempunyai banyak kenangan dengan Nakamura Kichiemon I melalui persembahan Sasaki Moritsuna dalam Ōmi Genji Senjin Yakata: Moritsuna Jin'ya. Peranan Minakata Jūjibei dalam Futago Chōchō Kuruwa Nikki: Hikimado dan Danshichi dalam Natsu Matsuri Naniwa Kagami juga diajar oleh bapa dan ibunya melalui Konome-kai.

2.2. Pementasan Kreatif dan Pemulihan

Sebagai seorang yang berdedikasi terhadap kesenian kabuki, Nakamura Kichiemon II aktif dalam penciptaan dan pemulihan karya-karya melalui nama pena Matsukanshi. Beliau menyelia, menggubah, dan menulis skrip untuk pelbagai persembahan.

Antara karya yang beliau terlibat adalah Kanzan Zen'aku Nozoki Karakuri, yang dikenali sebagai "Murai Chōan". Karya ini dipentaskan semula pada Ogos 1979 di Kokuritsu Gekijō (Teater Nasional) dan beliau memenangi Anugerah Kecemerlangan Teater Nasional untuk lakonannya sebagai Murai Chōan dan Kamikuzuya Kyūhachi.

Karya pertama yang beliau cipta ialah Saikai Zakura Misome no Kiyomizu, sebuah adaptasi daripada Saikai Soga Nakamura oleh Matsukanshi I pada tahun 1793. Ia dipentaskan pada Jun 1985 di Kanamaru-za di Kotohira, dan kemudian dipentaskan semula pada April 2004 serta September 2017 di Kabuki-za. Kuwanaya Tokuzo Irufune Monogatari pertama kali dipentaskan pada Jun 1986 di Kabuki-za.

Beliau juga memulihkan Reigen Kameyama Hoko karya Tsuruya Nanboku, yang pertama kali dipentaskan pada 1822 dan tidak pernah dipentaskan selama 57 tahun. Ia dipentaskan semula pada November 1989 di Kokuritsu Gekijō. Karya ini kemudiannya diteruskan oleh Kataoka Nizaemon dan dipentaskan semula pada tahun 2002, 2009, 2017, dan 2023.

Dalam bidang tarian-drama, beliau menghasilkan Noboru Ryū Wakare no Setouchi Fujito, yang berdasarkan drama Noh "Fujito" dengan tema anti-perang. Ia dipersembahkan pada Mei 1998 di Itsukushima Jinja di Miyajima dan pada Julai 2008 di Hieizan Enryaku-ji sebagai sebahagian daripada persembahan kabuki api unggun. Tomoe Gozen, satu lagi tarian-drama, pertama kali dipentaskan pada Oktober 1999 di Kanamaru-za.

Beliau mengarahkan dan menyelia Hakurojo Monogatari, sebuah karya yang menggabungkan fakta sejarah dan legenda Miyamoto Musashi dengan mesej kehidupan, kematian, dan keamanan. Ia pertama kali dipentaskan pada Oktober 1999 di Himeji-jō San-no-Maru Plaza. Karya ini dipentaskan semula pada September 2022 di Kabuki-za.

Hinatamajima Kagekiyo, berdasarkan Musume Kagekiyo Yashima Nikki, pertama kali dipentaskan pada April 2005 di Kanamaru-za dan dipentaskan semula pada November 2005 di Kabuki-za. Beliau juga mengarahkan Enma to Seirai, tarian-drama berdasarkan Kyōgen "Seirai", yang dipentaskan pada Jun 2007 di Kabuki-za Tokyo dan April 2008 di Misono-za Nagoya.

Pada Disember 2007, beliau menyelia karya Horibe Yabe Shimizu Ikkaku Shūzan Jūshu no Uchi Matsura no Taiko Sorezore no Chūshingura di Kokuritsu Gekijō. Karya yang paling signifikan ialah Tōshi Kyōgen Igagoe Dōchū Sugoroku, yang memulihkan babak "Okazaki" (kediaman Yamada Kōbei) setelah 44 tahun tidak dipentaskan. Pementasan ini memenangi Anugerah Utama dan Anugerah Karya Terbaik dalam Anugerah Teater Yomiuri ke-22. Ia pertama kali dipentaskan pada Disember 2014 dan kemudian pada Mac 2017 di Kokuritsu Gekijō.

Karya lain termasuk Date Kurabe Ise Monogatari (revival pada September 2015 di Kabuki-za) dan Shinrei Yaguchi no Watashi (rekomposisi untuk empat babak, November 2015 di Kokuritsu Gekijō). Beliau juga memimpin Kokō Yūshi Musume Kagekiyo - Hyūgajima, yang mengembangkan Hinatamajima Kagekiyo dengan tambahan babak-babak baharu pada November 2019 di Kokuritsu Gekijō. Persembahan solo beliau, Suma-no-Ura, di mana beliau bertindak sebagai penulis, pengarah, dan pelakon utama, dirakamkan tanpa penonton di Kokuritsu Nōgaku-dō pada tahun 2020 dan kemudian disiarkan secara dalam talian.

2.3. Aktiviti Pentas Selain Kabuki

Nakamura Kichiemon II aktif dalam pelbagai genre pentas selain kabuki. Sepanjang kira-kira sepuluh tahun beliau di Tōhō, beliau mempunyai peluang untuk berlakon dalam drama moden dan muzikal, walaupun Tōhō terutamanya menumpukan pada kabuki. Pengkritik teater Mizuochi Kiyoshi memuji persembahannya sebagai Shimamura dalam Yukiguni dan Sabu dalam Sabu (1964), walaupun beliau sendiri merasa tidak selesa dengan pujian untuk peranan Sabu, yang dianggap sebagai peranan sandaime (watak komedi sampingan).

Pada tahun 1966, beliau membintangi Aka to Kuro (Merah dan Hitam) sebagai Julien Sorel, di mana beliau mewarnai rambutnya merah dan membuat rambut keriting. Semasa pementasan, beliau dijangkiti beguk. Beliau juga berlakon bersama pelakon-pelakon terkemuka seperti Isuzu Yamada, Yōko Tsukasa, Mariko Okada, Ayako Wakao, Shima Iwashita, Kiwako Taichi, Nobuko Otowa, dan Haruko Sugimura. Beliau sering muncul sebagai pelakon jemputan dalam pementasan Shinpa (drama gaya baharu), sering memegang watak utama lelaki bersama Mizutani Yaeko I dalam drama seperti Onna Keizu dan Konjiki Yasha.

Selepas penabalan nama Kichiemon, beliau turut mengambil bahagian dalam pementasan seperti Dazai Osamu no Shōgai, Fūrin Kazan, Kumonosu-jō (di mana beliau dipuji oleh pelakon bersama Rei Asami), dan Kyojin no Hoshi (sebagai Hoshi Ittetsu). Pengkritik teater 戸板康二 (Toita Kōji) menilai lakonan beliau dalam drama moden sebagai sangat semula jadi, tanpa paksaan, dan berakar umbi dalam gaya sewamono kabuki. Toita Kōji menyatakan bahawa Kichiemon II mampu mengekspresikan dirinya tanpa perlu menyembunyikan "kain" (peribadi) pelakonnya, yang merupakan sesuatu yang sukar dilakukan oleh pelakon kabuki lain apabila beralih ke drama moden. Ini mencerminkan keberanian dan bakat semula jadi beliau yang mampu mempamerkan keperibadiannya dalam persembahan moden, sambil tetap berpegang kepada asas Kabuki.

3. Aktiviti Media

Nakamura Kichiemon II memperluaskan pengaruhnya di luar pentas kabuki melalui pelbagai medium media, termasuk drama televisyen, filem, program pendidikan, dokumentari, dan iklan komersial. Beliau membina kerjaya yang cemerlang dalam pelbagai bidang ini, meninggalkan kesan yang mendalam dalam setiap peranan yang dibawa.

3.1. Drama TV dan Filem

Nakamura Kichiemon II mula muncul dalam drama televisyen seawal tahun 1956, dengan peranan awal dalam Chūshingura no Hitobito sebagai Kichiyo, dan Daisuke Torimono-chō sebagai Ameuri Kinta pada tahun 1958. Beliau memegang watak utama dalam Kamigami no Medeshi Ko (1959) dan turut muncul dalam Nogiku no Haka (1959) serta Kuchizuke (1962). Pada tahun 1963, beliau muncul dalam Sakoku dan Ieyasu Mujō, serta menyumbangkan suara dalam drama radio Habatakitai yang memenangi Anugerah Galakan Festival Seni. Peranan beliau sebagai Shirō dalam Yakusoku (1964) juga memenangi anugerah galakan Festival Seni. Beliau juga berlakon dalam Niji no Sekkei (1964) dan Hatsukoi Monogatari (1964).

Pada tahun 1966, beliau membintangi Sabu dalam siri Shionogi TV Theatre, dan pada tahun 1967, beliau muncul dalam Ōi! Waga Ya, sebuah drama keluarga besar yang dibintangi oleh lima anggota keluarga Matsumoto Kōshirō VIII buat kali pertama. Beliau terus memegang peranan dalam siri seperti Bungo Torimono Ezu (1968), Nagai Saka (1969) yang memenangi Anugerah Utama TV ke-2, dan Umon Torimono-chō (1969-1970) yang memenangi Anugerah Bakat Cemerlang. Beliau juga pernah memegang watak Tatsuzō, anak kepada Heizō, dalam Onihei Hankachō versi Matsumoto Kōshirō VIII pada tahun 1971-1972.

Pada tahun 1970-an, beliau terus berlakon dalam drama seperti Sugishi Kyonen (1971) dan Ima Honoo no Toki (1972) sebagai seorang pengkritik sains. Dari 1980 hingga 1982, beliau membintangi siri Kirisute Gomen!, dan menyumbangkan suara sebagai Xiang Yu dalam Gekiga Drama: Kō U to Ryū Hō (1983). Peranannya sebagai Musashibō Benkei dalam Musashibō Benkei (1986) di NHK membina reputasinya. Pada tahun 1989, beliau berlakon bersama abangnya dalam Daitchūshingura sebagai Tokugawa Tsunayoshi.

Walaupun telah ditawarkan watak Hasegawa Heizō dalam adaptasi televisyen keempat Onihei Hankachō oleh pengarang asal, beliau menolak selama bertahun-tahun. Namun, apabila usianya sama dengan Heizō, beliau akhirnya bersetuju. Siri ini, yang disiarkan dari 1989 hingga 2016, menjadi sangat popular dengan 9 musim dan beberapa episod khas, mencapai 150 episod dan menjadi fenomena sosial "Onihei boom". Walaupun watak Onihei menjadikannya terkenal di mata umum, beliau pernah menyatakan bahawa beliau tidak mahu Onihei menjadi satu-satunya legasi yang diingati selepas kematiannya. Beliau juga menyumbangkan narasi untuk Araki Mataemon Kessen Kagiya no Tsuji (1990) dan Abe Ichizoku (1993) yang memenangi Anugerah Galaxy. Pada tahun 2003, beliau melakonkan watak Ōishi Kuranosuke dalam Chūshingura: Ketsudan no Toki di TV Tokyo.

Dalam kerjaya filemnya, beliau muncul dalam Zoku Minamoto Yoshitsune (1956) dan Yoru no Tsuzumi (1958). Beliau juga berlakon dalam Teki wa Honnōji ni Ari (1960), Fuefukigawa (1960), Yatō Kaze no Naka o Hashiru (1961), dan Chūshingura Hana no Maki, Yuki no Maki (1962). Peranan utamanya termasuk Yabunogintoki dalam Kuroneko (1968) dan Kamiya Jihei dalam Shinjū Ten'amijima (1969). Beliau juga muncul dalam Ā Kōkō (1969) dan Ogin-sama (1978).

Beliau juga banyak terlibat dalam narasi untuk dokumentari dan filem, seperti Shiroki Hyōga no Hate ni (1978) yang mengisahkan pendakian gunung K2, Ugoku Chōkoku Jean Tinguely (1981), dan Yomigaeru Tōtō Henshin no Mandara (1983) tentang pembinaan semula Tōtō di Enryaku-ji. Beliau juga memegang watak Tokugawa Ieyasu dalam filem Rikyu (1989). Pada tahun 1995, beliau membintangi Onihei Hankachō Gekijōban sebagai Hasegawa Heizō. Beliau turut menyumbangkan suara untuk dokumentari Waga Kokoro no Kabuki-za (2011) dan muncul dalam filem Zakurozaka no Adauchi (2014) sebagai Ii Naosuke.

3.2. Program Pelbagai, Pendidikan, dan Dokumentari

Selain lakonan, Nakamura Kichiemon II aktif dalam pelbagai program televisyen, pendidikan, dan dokumentari. Beliau muncul dalam program awal seperti Sutā Sen'ichiya (1960) dan Panorama Gekijō (1960). Beliau juga pernah menjadi tetamu dalam rancangan kuiz Watashi no Himitsu (1966) dan rancangan bual bicara Doyō Shō (1969) serta Kon'ya wa Saikō! (1987), di mana beliau mempamerkan bakat nyanyian dan tarian.

Beliau menjadi panelis dalam Rensō Gēmu (1980, 1986) dan tetamu dalam Wakuwaku Dōbutsu Rando Special (1986). Beliau juga sering muncul sebagai tetamu dalam Hitachi Sekai Fushigi Hakken! (sejak 1989), di mana beliau terkenal dengan pengetahuannya yang luas dan digelar "Oyabun" oleh pelakon tetap. Beliau menyumbangkan narasi untuk beberapa siri dokumentari, termasuk Nichiyō Tokushū Shin Sekai Kikō (1989), Suntory Adventure Special (1989, 1990) yang memenangi anugerah, dan Kokoro ni Kizamu Fūkei (2006-2021).

Dalam bidang pendidikan, beliau terlibat dalam Nihon no Dentō Geinō (1990, 1991, 2010) yang memperkenalkan kabuki, dan Kanshi Kikō (1993-2009) di mana beliau membacakan puisi Cina. Beliau juga pernah muncul dalam Kyō no Ryōri (1976, 1985) dengan isterinya, serta program bual bicara Sutajio Pāku kara Konnichiwa (1998, 2001, 2008), Sanma no Manma (1999, 2012), Jōnetsu Tairiku (2011), dan Tetsuko no Heya (2006, 2018, 2019, 2021). Beliau juga mengacara program Oishisa no Monogatari Kōfuku no Hitosara (2012-2013) di BS Asahi.

Beberapa program lain termasuk Daredatte Haran Bakushō (2015) di mana beliau menunjukkan kecintaannya kepada Winnie the Pooh, Sawako no Asa (2015), dan Bi no Tsubo (2016). Perjalanan dan dokumentari juga menonjolkan beliau, seperti Sekai Waga Kokoro no Tabi (2001) yang menyingkap minatnya terhadap Rouault, dan Haibijon Tokushū Kanreki kara no Chōsen (2006) yang mendokumentasikan cabarannya dalam mencipta karya kabuki baharu.

Setelah kematiannya, banyak program televisyen dan radio menyiarkan episod atau segmen untuk mengenang beliau, termasuk Jōhō Raibu Miyane-ya, Mezamashi 8, Mr. Sandē, dan Rajio Shin'ya-bin, yang turut menyiarkan wawancara terakhirnya dan muzik yang dimainkan di pengebumiannya. NHK juga menyiarkan program khas "Nakamura Kichiemon-san o Shinonde" dan "NHK Eizō Fairu Ano Hito ni Aitai" sebagai penghormatan.

3.3. Penampilan Iklan (CM)

Nakamura Kichiemon II turut meminjamkan bakatnya dalam pelbagai kempen iklan komersial (CM), menjadikannya figura yang dikenali meluas di Jepun.

Pada sekitar tahun 1955, semasa beliau masih di bawah nama Nakamura Mannosuke, beliau muncul sebagai model pelakon kanak-kanak untuk foto promosi telefon awam merah Denden Kōsha (kini NTT), apabila telefon awam pertama dipasang di bilik persalinan Kabuki-za.

Dari tahun 1977 hingga awal 1978, beliau membintangi iklan Hitachi "Kido Color" dengan muzik latar "MAKE UP" oleh Flower Travellin' Band, di mana beliau menari sebagai pelakon kabuki di tengah-tengah hujan konfeti. Beliau juga membuat penampilan singkat dalam iklan yang sama bertajuk "Dekadeka 26 Dentōbi Sensā Nidaime Shūmei-hen" pada lewat 1978.

Pada tahun 1972, beliau menjadi duta ketiga dalam siri iklan "Chigai ga Wakaru Otoko" (Seorang Lelaki yang Mengetahui Perbezaan) untuk Nestlé "Nescafe Gold Blend", yang memenangi Anugerah Karya Cemerlang dalam Festival CM Televisyen ACC ke-12. Walaupun beliau pada mulanya enggan muncul dalam iklan dengan pakaian biasa, beliau akhirnya bersetuju untuk memakai sweater setelah didesak oleh krew produksi. Mereka merasakan beliau, sebagai seorang profesional yang berdedikasi, mencerminkan konsep iklan tentang individu yang cemerlang dalam seninya. Beliau kemudian kembali untuk siri "Shin Chigai o Tanoshimu Hito-tachi" pada tahun 2004.

Pada tahun 1981, beliau menjadi model fesyen untuk Sanyō Shōkai dalam kempen "Kamaete Mitatte, Hajimaranai - The Scotch House". Beliau juga muncul dalam iklan Daiichi Seiyaku "Karoyan Hai Karoyan S" pada tahun 1982 dan iklan Ajinomoto General Foods "Grandeage Sennnen Kōhī" pada tahun 1983-1984, yang turut memenangi anugerah. Pada tahun 1991, beliau terlibat dalam iklan radio Suntory yang memenangi anugerah CM Utama Seluruh Jepun ke-31 dan memasuki Dewan Kemasyhuran CM.

Beliau juga menjadi wajah untuk House Foods dalam iklan "Rokko no Oishii Mizu" (1990-an hingga Jun 2001), "Karē wa Hausu" (1993), "Sīfūdo no Tame no Karē desu", "Bīfu no Tame no Karē desu" (1997-1999), dan "100-shūnen Kigyō Kōkoku" (2013). Pada tahun 1996, beliau muncul dalam iklan JRA "Boku no Keiba, Anata no Keiba". Beliau juga terlibat dengan jenama jam tangan Blancpain sekitar tahun 1996-1997 dan 2002, dan menjadi duta untuk Sōke Genkitchōan dari tahun 2003 hingga 2012.

Iklan lain termasuk Japan Air System (1990-1991), Mitsui Trust Bank (sehingga 2000), Cartier (2000, beliau menulis esei untuk iklan cincin Trinity), Line Art Charmant (sempena ulang tahun ke-10, beliau menulis esei mengenai cermin mata), Sharp "Plasmacluster Kashitsu Kūki Seijōki" (2010), dan SMBC Nikko Securities (2018, 2019). Dari 2004 hingga Jun 2021, beliau menjadi model fesyen untuk Papas Company, tampil dalam iklan di majalah seperti Bungei Shunjū dan Shūkan Bunshun.

4. Anugerah dan Kehormatan

Nakamura Kichiemon II menerima pelbagai anugerah dan penghormatan sepanjang kerjaya cemerlangnya:

1949: Anugerah Khas Lakonan Teater Mainichi ke-8 (untuk Yamauba)
1975: Anugerah Tahunan Kelab Pena Teater Nagoya
1977: Anugerah Artis Baharu Geijutsu Senshō
1984: Anugerah Kecemerlangan Festival Seni ke-39, Anugerah Utama Mayama Seika
1985: Anugerah Akademi Seni Jepun ke-41
1991: Anugerah Festival Seni ke-46, Anugerah Utama Matsuo Entertainment ke-12
1993: Mendapat tempat pertama dalam "10 Pelakon Pilihan" oleh Tōmin Gekijō selama 2 tahun berturut-turut
1995: Anugerah Utama Mayama Seika, Anugerah Pelakon Lelaki Cemerlang Anugerah Teater Yomiuri ke-3
1996: Anugerah Akademi Jepun untuk Pelakon Utama Terbaik
1999: Anugerah Golden Glory Persatuan Pengkritik Filem Jepun ke-9
2002: Ahli Akademi Seni Jepun, Anugerah Festival Seni ke-57
2007: Anugerah Seni Mainichi ke-48
2008: Anugerah Tsubouchi Shōyō ke-12, Anugerah Utama Kebudayaan Tradisional Pola ke-28
2009: Anugerah Khas Jawatankuasa Pemilihan Anugerah Teater Yomiuri ke-16
2011: Diiktiraf sebagai Harta Budaya Tak Ketara Penting (atau Harta Negara Hidup)
2014: Anugerah Utama dan Anugerah Karya Terbaik Anugerah Teater Yomiuri ke-22 (untuk Igagoe Dōchū Sugoroku), Anugerah Utama Hiburan Asakusa ke-31, Anugerah Sumbangan Seni Universiti Waseda ke-31
2015: Anugerah Utama Hiburan Asakusa ke-31
2017: Anugerah Khas Hashida ke-25, Diiktiraf sebagai Tokoh Jasa Kebudayaan
2019: Anugerah Budaya Penyiaran NHK ke-71
2021 (anumerta): Dikurnia pangkat Pangkat Keempat Rendah (正四位_Shō-shii^{Bahasa Jepun}), dan Darjah Matahari Terbit dengan Sinar Emas dan Reben Leher (旭日重光章_{Kyokujitsu Jūkōshō}^{Bahasa Jepun})

5. Penulisan dan Penerbitan

Nakamura Kichiemon II bukan sahaja seorang pelakon ulung, tetapi juga seorang penulis dan penerbit yang prolifik, dengan beberapa karya tulisan dan sumbangan kepada penerbitan.

Kichiemon Nikki (1956, Shuppansha Engeki): Walaupun ditulis oleh Nakamura Kichiemon I, tajuk buku ini ditulis tangan oleh Kichiemon II ketika beliau di darjah tiga sekolah rendah.
Hanzubon o Haita Harimaya (1993, Tankōsha / 2000, PHP Bunko): Autobiografi beliau.
Monogatari (1996, Magazine House): Koleksi esei.
Nakamura Kichiemon no Kabuki Wārudo (1998, Shogakukan): Karya yang beliau selia.
Kichiemon no Paretto (2000, Shinchōsha): Sebuah koleksi dialog beliau dengan Sawako Agawa, menampilkan foto-foto oleh Kōichi Inakoshi.
Harimaya Gagatari (2004, Mainichi Shimbunsha): Koleksi lakaran.
Nagasaki Sukecchi (sekitar musim bunga 2005, Shimbara Hantō Kankō Renmei): Koleksi poskad lakaran.
Yumemidori (2019, Nikkei Inc.): Autobiografi, sebahagian daripada siri "Watashi no Rirekisho".
Nakamura Kichiemon Butai ni Ikiru Gei ni Inochi o Kaketa Meiyū (2022, Shogakukan): Koleksi esei beliau dan lakaran kasar dari kalendar peribadinya, termasuk buku bergambar "Oshibai no Ehon" yang tidak siap, wawancara dengan isterinya, dan esei khas daripada penulis Gō Ōsaka.

Sumbangan Bersiri dan Esei**:

Beliau menyumbang kepada pelbagai majalah dan akhbar:

Yakusha no Sugao (1986) dan Kagyū no Tsurane (1990-1992) dalam majalah Cha no Aru Kurashi Nagomi. Kedua-dua siri ini kemudian diterbitkan sebagai Hanzubon o Haita Harimaya.
Kyūkei Jikan (1994-1995) dalam majalah Hato yo!, yang kemudian disunting dan diterbitkan semula sebagai Monogatari.
Harimaya no Gakuya Banashi (1994) dalam akhbar Asahi Shimbun.
Harimaya no Gakuya de Ippuku (2001-2003) dalam akhbar Mainichi Shimbun dan majalah Sunday Mainichi.
Nakamura Kichiemon no Yakusha Saijiki (2003) dalam majalah Fujin Gahō.
Jidai no Shōgensha (2006) dalam akhbar Yomiuri Shimbun.
Watashi no Rirekisho (2019) dalam akhbar Nikkei, yang kemudiannya diterbitkan sebagai Yumemidori.
Kataru Jinsei no Okurimono (2017) dalam akhbar Asahi Shimbun.
Nidaime Nakamura Kichiemon Yomoyama Nikki (2020-2022) dalam majalah web Hon no Mado, yang kemudiannya diterbitkan sebagai Nakamura Kichiemon Butai ni Ikiru Gei ni Inochi o Kaketa Meiyū.

Lirik Lagu**:

Kichiemon II juga dikenali sebagai penulis lirik. Beliau menulis lirik untuk lagu "Runblin' Man", single pertama oleh The Mikes, dengan muzik oleh Murai Kunihiko. Murai, yang juga merupakan rakan sekolah Kichiemon II di Gakugei, pernah berkolaborasi dengan beliau dalam sesi jazz semasa zaman sekolah menengah. Kichiemon II juga dilaporkan mempengaruhi keputusan Murai dalam memilih Yumi Arai (kemudian Yumi Matsutoya) untuk projek muzik.

6. Aktiviti Sosial dan Pameran

Nakamura Kichiemon II aktif dalam pelbagai aktiviti sosial dan pameran, mencerminkan komitmennya terhadap seni, budaya, dan masyarakat di luar pentas kabuki.

Beliau berkhidmat sebagai ahli Majlis Pendidikan Pusat (penggal ke-4) di Kementerian Pendidikan, Kebudayaan, Sukan, Sains dan Teknologi (MEXT) dan juga sebagai profesor pelawat di Universiti Kwansei Gakuin.

Dalam bidang budaya dan pendidikan, beliau terlibat dalam beberapa inisiatif:

Pada 14 September 1989, beliau mengambil bahagian sebagai panelis dalam acara pembukaan "Schnabel vs. Kabuki: Dialog dan Tarian Jepun Kreatif" di Muzium Seni Setagaya, berdialog dengan pelukis Julian Schnabel.
Pada tahun 2003, beliau menjadi tetamu dalam Syarahan Budaya Nara Gaku ke-64, bertajuk "1250 Tahun Pembukaan Mata Patung Buddha Agung: Tōdai-ji dan Nara", di mana beliau membincangkan proses pembinaan Patung Buddha Agung.
Dari 2006 hingga 2012, beliau terlibat dalam "Projek Pengalaman Seni dan Budaya Kanak-kanak Generasi Akan Datang" oleh Agensi Hal Ehwal Kebudayaan, mengembara ke sekolah-sekolah rendah di seluruh negara untuk memperkenalkan kabuki melalui bengkel "Mari Bermain dalam Dunia Kabuki" dan "Mari Menonton Pentas Sebenar". Beliau bertanggungjawab dalam penceritaan, komposisi, arahan, dan penyeliaan.
Beliau juga menjadi penyedia panduan audio untuk pameran seni, termasuk pameran "Corot: Variasi Cahaya dan Ingatan" (2008) di Muzium Kebangsaan Seni Barat dan Muzium Bandar Kobe, pameran "Rouault dan Pemandangan" (2011) di Panasonic Shiodome Museum, dan juga sebagai narator untuk tiga pameran serentak pada tahun 2014: "Pameran Muzium Seni Cleveland", "Pameran Harta Negara Hidup" di Muzium Nasional Tokyo, dan "Pameran Lukisan Jepun Abad Ini" di Muzium Seni Tokyo Metropolitan.
Beliau aktif dalam acara amal, termasuk Gala Amal Gucci × Nakamura Kichiemon untuk Sokongan Kanak-kanak di Tōhoku (2011, 2012) di Hotel Palace Tokyo, sebagai usaha membantu mangsa gempa bumi dan tsunami Tōhoku.
Pada 30 Mac 2016, beliau mempersembahkan tarian perayaan "Ennen no Mai" di Tsurugaoka Hachimangū di Kamakura sempena siapnya Danka-gura, sebuah jalan raya bersejarah yang baru disiapkan.
Beliau juga merupakan penyokong Persidangan Nasional Warisan Dunia Gunung Fuji dan menyumbangkan esei serta tandatangan untuk mesej sokongan 223 Fellow. Beliau juga menyumbang kepada koleksi pinggan amal Tribute21 UNESCO (FELISSIMO) dengan lukisan bunga sakura dan anjing berbulu panjang.

Dalam bidang pameran seni, beberapa pameran solo dan kolaborasi beliau termasuk:

Pameran Lakaran Nakamura Kichiemon (10-14 Mei 2005, Galeri Yoshii Ginza), mempamerkan lukisan asal daripada siri akhbar beliau.
Pameran Seni Pelbagai Bakat Selebriti (20 Julai-5 Ogos 2005, Muzium Seni Tasik Kawaguchi) oleh Persatuan Kebudayaan Kesejahteraan NHK.
Pameran Nakamura Kichiemon I (2 Julai-7 Ogos 2011, Muzium Teater Tsubouchi Memorial Universiti Waseda).
Pameran Foto Nakamura Kichiemon - SONORAMENTE (30 Ogos-15 September 2014, Gucci Ginza).
Pameran Nakamura Kichiemon Sempena Penganugerahan Seniman Berjasa Universiti Waseda (7 Jun-7 Ogos 2016, Muzium Teater Tsubouchi Memorial Universiti Waseda).
Pameran Foto Nakamura Kichiemon II (7 November-9 Disember 2018, Mikimoto Hall, Mikimoto Ginza 4-chome).
Pameran Mirō - Dreaming of Japan (11 Februari-17 April 2022, Bunkamura The Museum), yang turut menampilkan slaid lawatan Mirō ke bilik persalinan Kichiemon II.
Pameran Koleksi Baharu Kaca Iwata (1 April-29 Mei 2022, Muzium Sejarah Shinjuku), mempamerkan hiasan penyepit berbentuk rama-rama yang diberikan sempena penabalan nama Kichiemon II pada tahun 1966.
Pameran Foto Tokuyasu Nabeshima - Nakamura Kichiemon II (9-21 Mac 2023, Seiko House Ginza Hall), yang menampilkan foto-foto Kichiemon II dalam pelbagai watak di belakang pentas.

7. Kematian dan Penilaian Pasca Kematian

Pada 28 Mac 2021, Nakamura Kichiemon II mengadu tidak sihat dan dikejarkan ke hospital. Ia diumumkan bahawa beliau akan berehat buat sementara waktu untuk pemulihan. Pada 6 Mei, diumumkan bahawa beliau akan kembali untuk persembahan Shichigatsu Ōkabuki (4-29 Julai), tetapi pada 1 Jun, diumumkan sekali lagi bahawa beliau akan terus berehat. Beliau tidak dapat kembali ke pentas selepas itu.

Pada 28 November 2021, jam 6:43 petang, beliau meninggal dunia akibat kegagalan jantung di sebuah hospital di Tokyo pada usia 77 tahun. Berita kematiannya disampaikan oleh pelbagai media pada petang 1 Disember. Nama Buddhis beliau ialah Shūgeiin Shakukanshi Daikoji (秀藝院釋貫四大居士_{Shūgeiin Shakukanshi Daikoji}^{Bahasa Jepun}).

Pada 2 Disember, Onoe Kikunosuke V, menantu lelakinya, bercakap kepada media di Kabuki-za, mengenang bapa mertuanya dengan linangan air mata. Pada hari yang sama, Ketua Setiausaha Kabinet Matsuno Hirokazu menyatakan ucapan takziah kerajaan, memuji Nakamura Kichiemon II sebagai pelakon kabuki terkemuka yang telah menyumbang besar kepada pembangunan seni dan budaya Jepun. Pada 24 Disember 2021, kerajaan Jepun menganugerahkan beliau Pangkat Keempat Rendah (正四位_Shō-shii^{Bahasa Jepun}) dan Darjah Matahari Terbit dengan Sinar Emas dan Reben Leher (旭日重光章_{Kyokujitsu Jūkōshō}^{Bahasa Jepun}) secara anumerta.

Semasa pengebumian keluarga, lagu "Symphony No. 5" (Adagietto) oleh Gustav Mahler, yang pernah disebut oleh Kichiemon II sebagai lagu yang beliau ingin dimainkan di pengebumiannya, dimainkan sebagai muzik latar. Fabrik kostum yang tidak siap untuk watak Shunkan dan skrip drama Suma-no-Ura diletakkan di dalam kerandanya.

Pada 18 Disember 2021, abangnya, Matsumoto Hakuō II, yang muncul dalam sidang akhbar untuk muzikal "Man of La Mancha", menyatakan bahawa lagu "Mihatenu Yume" kini menjadi requiem untuk mendiang adiknya. Beliau berkata, "Perpisahan selalu menyedihkan. Beliau adalah satu-satunya adik saya. Tetapi kita tidak boleh terus-menerus bersedih. Saya ingin mengatasi ini dan menyanyikan 'Mihatenu Yume'."

Pada 10 Jun 2022, persatuan kejiranan Rokubancho di Chiyoda, Tokyo, memaparkan tirai persembahan baharu yang disumbangkan oleh Kichiemon II di pejabat omikijyo mereka di hadapan Bangunan Jichirō, sempena Sannō Matsuri di Hie Jinja. Kichiemon II telah menawarkan untuk menyediakan tirai baharu ini, tetapi tidak sempat menyaksikannya dipaparkan.

Pada 5 Ogos 2022, diumumkan bahawa upacara peringatan akan diadakan pada November, bertepatan dengan ulang tahun pertama kematiannya. Pada 31 Ogos, buku Nakamura Kichiemon Butai ni Ikiru Gei ni Inochi o Kaketa Meiyū diterbitkan oleh Shogakukan. Pelbagai media juga menyiarkan program khas untuk mengenang beliau, termasuk "Kabuki on Demand", "Satellite Theater", "BS Shochiku Tokyu", "TBS Channel 2", "Togeki Cinema Kabuki", dan "NHK E-tele", yang memaparkan persembahan beliau dan video-video arkib. Pada 3 November 2022, Maharaja berbincang dengan Matsumoto Hakuō II mengenai Kichiemon II semasa majlis penganugerahan Darjah Kebudayaan kepada Hakuō.

8. Entri Berkaitan

Nakamura Kichiemon I
Matsumoto Hakuō I
Matsumoto Kōshirō IX
Nakamura Kanzaburō XVIII
Shūmei
Onoe Kikunosuke V
Onoe Ushinosuke VII