Naoki Inose

1.1. Kehidupan Awal dan Keluarga

Inose dilahirkan di Iiyama, Nagano, Jepun pada 20 November 1946. Ketika beliau berusia tiga setengah tahun, bapanya yang seorang guru sekolah rendah, meninggal dunia secara mengejut akibat angina. Kematian awal bapanya menyebabkan Inose dan ibunya berpindah ke Nagano City, di mana beliau menghabiskan zaman kanak-kanaknya. Kedua-dua ibu bapanya adalah guru sekolah rendah, bapa berasal dari Iiyama dan ibu dari Matsumoto.

1.2. Pendidikan

Inose memulakan pendidikan awalnya di sekolah rendah dan menengah yang berafiliasi dengan Universiti Shinshu di Nagano. Beliau kemudiannya mendaftar di Universiti Shinshu pada tahun 1966 dan lulus pada tahun 1970 dengan ijazah dalam bidang ekonomi dari Fakulti Kemanusiaan. Semasa di universiti, beliau merupakan sebahagian daripada seminar Shinzo Shimizu, seorang ahli teori gerakan sosialisme, dan terlibat aktif dalam gerakan pelajar kiri baharu. Beliau berkhidmat sebagai pengerusi Shinshu University Zenkyōtō pada tahun 1969, di mana beliau mengarahkan pembinaan halangan di kampus dan mengetuai kumpulan pelajar ke Tokyo untuk menyertai Perjuangan Hari Anti-Perang Antarabangsa 10.21 dan Perjuangan Menghalang Lawatan Perdana Menteri Sato ke Amerika Syarikat. Inose menyatakan bahawa gerakan pelajar akhir 1960-an berakhir dengan perjuangan Sato pada tahun 1969.

Selepas tamat pengajian, Inose berpindah ke Tokyo dan berkahwin pada tahun yang sama. Pada tahun 1972, beliau melanjutkan pengajian ke Sekolah Siswazah Sains Politik dan Ekonomi Universiti Meiji untuk pengajian peringkat kedoktoran dalam bidang sains politik, di mana beliau belajar di bawah bimbingan ahli sains politik Bunzo Hashikawa. Beliau menumpukan penyelidikannya kepada sejarah pemikiran politik Jepun, terutamanya mengkaji nasionalisme. Beliau berpendapat bahawa meninggalkan gerakan pelajar membawanya untuk mempertimbangkan semula kemodenan Jepun dan nasionalisme dari perspektif kehidupan seharian. Beliau mempunyai dua orang anak, yang dilahirkan pada tahun 1974 dan 1978.

2.1. Kerjaya Penulisan Awal

Inose memulakan kerjaya penulisannya selepas bekerja di pelbagai bidang. Bukunya pada tahun 1983, 『昭和16年夏の敗戦』_{Shōwa Jūrokunen Natsu no Haisen}^{Bahasa Jepun} (secara harfiah, "Kekalahan Perang pada Musim Panas 1941"), menghuraikan penemuan Sōryokusen Kenkyūjo. Walaupun Institut tersebut dituduh sebagai sebahagian daripada jentera ketenteraan Jepun semasa Mahkamah Ketenteraan Antarabangsa untuk Timur Jauh, Inose menegaskan bahawa ia hanyalah sebuah kumpulan pemikir yang bertujuan untuk memeriksa secara tidak beremosi akibat perang total. Kesimpulan Institut itu adalah bahawa "tidak ada cara bagi Jepun untuk memenangi perang kerana kekurangan material yang jelas. Perang akan berpanjangan. Kesatuan Soviet akan campur tangan, dan Jepun akan dikalahkan. Oleh itu, pergi berperang dengan Amerika Syarikat mesti dielakkan sepenuhnya."

2.2. Penulisan Mengenai Sejarah dan Budaya

Pada tahun 1987, beliau menerbitkan 『帝の肖像』_{Mikado no Shōzō}^{Bahasa Jepun} (terjemahan Inggeris: The Mikado's Portrait), yang membincangkan perkembangan imej Maharaja Jepun. Buku ini memenangi Anugerah Bukan Fiksyen Ōya Sōichi ke-18 dan anugerah khas dari Japanism Association. Karya-karya Inose sering kali mengkaji sejarah Jepun, termasuk analisis mendalam mengenai Perang Dunia Kedua dan kesan perang terhadap identiti negara.

2.3. Biografi Tokoh Sastera

Inose juga dikenali sebagai penulis biografi tokoh-tokoh sastera Jepun yang terkenal. Beliau menulis biografi mengenai Yukio Mishima bertajuk 『ペルソナ-三島由紀夫伝』_{Persona - Mishima Yukio Den}^{Bahasa Jepun} (1995), yang kemudiannya diterbitkan dalam bahasa Inggeris pada tahun 2012 sebagai Persona: A Biography of Yukio Mishima. Selain itu, beliau menulis biografi mengenai Osamu Dazai bertajuk 『ピカレスク-太宰治伝』_{Picaresque - Dazai Osamu Den}^{Bahasa Jepun} (2000), dan mengenai Kikuchi Kan dalam 『心の王国』_{Kokoro no Ōkoku}^{Bahasa Jepun} (2004).

2.4. Kritikan Sosial dan Pembaharuan

Pemeriksaan Inose terhadap hal ehwal awam membawanya kepada kritikan keras terhadap kelas pemerintah Jepun dan keengganan mereka untuk melaksanakan pembaharuan. Cadangan utamanya ialah privatisasi empat syarikat lebuh raya awam dan pembaharuan sistem simpanan pos yang membiayai mereka. Akibatnya, beliau menyertai pasukan petugas Perdana Menteri Junichirō Koizumi dan berkhidmat dalam suruhanjaya untuk memeriksa Nihon Doro Kodan. Penegasannya bahawa pemotongan mesti dilakukan begitu tegas sehingga beberapa pelantik lain menolak jawatan dalam lembaga.

Inose menyatakan bahawa Jepun kalah dalam Perang Dunia Kedua kerana kerajaan pada masa itu mengabaikan data yang menunjukkan Jepun tidak akan dapat mengalahkan Sekutu dan melarang akses kepada maklumat tersebut sebelum Tokyo mengisytiharkan perang pada tahun 1941. Beliau juga berhujah bahawa tindakan ini berulang hari ini oleh birokrat berkaitan dengan ekonomi. Beliau menyokong agar orang ramai berkongsi maklumat yang tepat mengenai keadaan ekonomi Jepun, yang tidak semestinya dikeluarkan oleh birokrat, dalam usaha membantu Jepun yang dibebani hutang. Beliau mendakwa bahawa "sebarang pembaharuan boleh dilaksanakan jika orang ramai berkongsi data yang lebih tepat dan objektif daripada yang (pada awalnya) dikeluarkan oleh pihak berkuasa."

Pada tahun 1996, bukunya 『日本国の研究』_{Nippon no Kenkyū}^{Bahasa Jepun}, yang membongkar amalan birokrasi dan aliran balik cukai di sekitar syarikat awam khas di sekitar Toranomon, Tokyo, dianugerahkan Anugerah Pembaca Bungeishunjū. Buku ini juga menjadi pencetus pembaharuan syarikat awam khas dalam politik.

3.1. Pelantikan sebagai Timbalan Gabenor Tokyo

Pada 15 Jun 2007, Shintaro Ishihara, Gabenor Tokyo pada masa itu, mengumumkan bahawa Inose telah bersetuju untuk berkhidmat sebagai timbalan gabernor ibu negara. Ishihara menyatakan, "pendapat kami mungkin berbeza tetapi saya percaya adalah sihat untuk kami berdebat dan membincangkan banyak perbezaan kami." Inose pada awalnya berselisih dengan penggubal undang-undang LDP dalam perhimpunan metropolitan semasa sesi pengesahan, dan tidak lama selepas itu membatalkan inisiatif pembangunan semula bandar yang ditaja oleh LDP, walaupun Ishihara kemudiannya mendesak Inose untuk bekerjasama dengan penggubal undang-undang LDP.

3.2. Peranan dalam Tawaran Olimpik Tokyo 2020

Sebagai Gabenor, Inose berkhidmat sebagai Pengerusi Jawatankuasa Tawaran Tokyo yang berjaya untuk Sukan Olimpik Musim Panas 2020. Beliau menghadiri Sukan Olimpik Musim Panas 2012 di London untuk melancarkan kempen Tokyo untuk Sukan tersebut.

Beliau menimbulkan kontroversi pada April 2013 apabila membuat komen yang dilihat sebagai kritikan terhadap dunia Muslim, serta Istanbul dan tawaran mereka untuk Olimpik 2020: "Nah, bandingkan kedua-dua negara di mana mereka belum membina infrastruktur, kemudahan yang sangat canggih. Jadi dari semasa ke semasa, seperti Brazil, saya rasa bagus untuk memiliki tempat buat kali pertama. Tetapi negara-negara Islam, satu-satunya perkara yang mereka kongsi ialah Allah dan mereka berperang sesama sendiri dan mereka mempunyai kelas." Mengkritik tawaran pesaing adalah dilarang di bawah peraturan Jawatankuasa Olimpik Antarabangsa (IOC). Berikutan kenyataan Inose, Tokyo 2020 membuat kenyataan yang mengatakan bahawa mereka "sangat menghormati semua bandar calon dan sentiasa berbangga dalam membida dengan semangat berdasarkan nilai-nilai Olimpik iaitu kecemerlangan, rasa hormat dan persahabatan." Inose meminta maaf atas komennya beberapa hari kemudian dan menyatakan bahawa beliau "berkomitmen sepenuhnya" untuk menghormati peraturan IOC. Jepun kemudiannya memenangi bidaannya untuk Olimpik di bawah kepimpinan Inose.

3.3. Gabenor Tokyo

Inose memegang jawatan Gabenor Tokyo selepas peletakan jawatan Shintaro Ishihara. Beliau mencapai kemenangan pilihan raya yang bersejarah dan memperkenalkan beberapa dasar utama, namun menghadapi cabaran dan kontroversi yang membawa kepada peletakan jawatannya.

3.3.1. Pilihan Raya Gabenor

Berikutan peletakan jawatan Ishihara pada tahun 2012, Gabenor Ishihara melantik Inose sebagai pengganti sementara beliau. Inose telah dipilih sebagai Gabenor Tokyo dalam Pilihan raya Gabenor Tokyo 2012 dengan jumlah undi terbesar dalam sejarah Tokyo, iaitu 4,338,936 undi. Kemenangan ini menjadikannya Gabenor Tokyo ketiga berturut-turut yang berasal dari kalangan penulis, mengikuti Yukio Aoshima dan Ishihara. Beliau juga merupakan Gabenor Tokyo pertama yang dilahirkan selepas perang.

3.4. Kerjaya Senat

Pada tahun 2022, Naoki Inose kembali ke gelanggang politik dengan mencalonkan diri dalam pilihan raya Dewan Kaunselor ke-26 sebagai calon dari Nippon Ishin no Kai di kawasan pilihan raya berkadar. Beliau berjaya memenangi kerusi tersebut dengan menerima 44,212 undi. Sejak 26 Julai 2022, beliau berkhidmat sebagai ahli Dewan Kaunselor. Beliau juga memegang jawatan Ketua Setiausaha kumpulan ahli Dewan Kaunselor Nippon Ishin no Kai.

4.1. Kritikan terhadap Birokrasi dan Kerajaan

Inose sering mengkritik birokrasi Jepun, yang disifatkannya sebagai sistem pentadbiran yang kaku. Beliau mendesak pembaharuan yang lebih radikal, berhujah bahawa kerajaan Jepun sering mengabaikan data penting dan menghalang akses kepada maklumat, menyebabkan masalah ekonomi dan sosial. Beliau percaya bahawa pembaharuan hanya boleh dilaksanakan jika rakyat mempunyai akses kepada data yang lebih tepat dan objektif daripada yang dikeluarkan oleh pihak berkuasa.

4.2. Pandangan Mengenai Masyarakat Jepun

Inose menggambarkan Jepun pasca perang sebagai "Disneyland Negara", di mana negara ini menyerahkan pertahanannya kepada Amerika Syarikat dan menganggap perang sebagai "tidak dijangka". Beliau menyatakan bahawa Jepun meletakkan pangkalan tentera AS di seluruh negara dan ruang udara Tokyo dibatasi penggunaannya oleh tentera AS. Walaupun ramai rakyat Jepun menyedari pergantungan ini kepada Amerika, mereka berpura-pura tidak tahu. Beliau berpendapat bahawa Jepun pasca perang menjadi sebuah negara semi-berdaulat yang dilindungi oleh "penjaga pintu" iaitu Amerika, dan rakyat Jepun percaya bahawa "Disneyland" ini akan kekal selama-lamanya.

Inose berhujah bahawa peralihan sejarah daripada "pasca perang" kepada "pasca bencana" (merujuk kepada bencana Gempa Bumi Besar Jepun Timur) bermaksud perubahan daripada masyarakat yang menganggap semua risiko sebagai "tidak dijangka" kepada masyarakat yang perlu "menjangka" risiko yang mungkin berlaku. Beliau menyatakan bahawa selepas kemalangan loji kuasa nuklear Fukushima Daiichi, rakyat Jepun menyedari bahawa mereka tidak lagi boleh mengelak dengan alasan "tidak dijangka." Inose melihat Tokyo Electric Power Company (TEPCO) sebagai simbol masyarakat pasca perang, kerana TEPCO juga menggunakan alasan "tidak dijangka" semasa bencana Fukushima Daiichi.

Inose juga dikenali sebagai seorang perokok tegar yang lantang mengkritik gerakan anti-merokok. Beliau menyifatkan gerakan anti-merokok sebagai "fasisme anti-merokok histeris" dan berhujah bahawa perokok menyumbang kepada hasil cukai negara. Beliau pernah merokok di bilik darjah universiti yang bebas rokok, menegaskan bahawa dalam kuliahnya, bilik itu adalah "zon merokok dan bukan merokok." Inose berpendapat bahawa larangan merokok sepenuhnya adalah sukar bagi perusahaan kecil dan sederhana dan restoran, dan cukai tembakau merupakan sumber pendapatan yang stabil bagi negara dan kerajaan tempatan, berjumlah sekitar 2.00 T JPY. Beliau juga menyatakan bahawa "kereta diesel yang mengeluarkan asap hitam adalah masalah yang jauh lebih besar" dan campur tangan dalam isu budaya boleh menyebabkan tekanan sosial.

Pada Oktober 2022, dalam sesi jawatankuasa belanjawan Dewan Kaunselor, Inose menanggalkan maskernya dan menyatakan, "masker Jepun adalah 'chonmage' era Reiwa, 'seluar muka'," dan mempersoalkan keberkesanan masker dalam mencegah jangkitan. Walaupun diberi amaran, beliau meneruskan sesi dengan hidung terdedah. Dalam epilog bukunya pada tahun 2023, 『太陽の男 石原慎太郎伝』_{Taiyō no Otoko Ishihara Shintarō Den}^{Bahasa Jepun} (Lelaki Matahari: Biografi Shintaro Ishihara), Inose menulis bahawa rakyat Jepun gemar memakai masker walaupun terdapat garis panduan untuk menanggalkannya di luar rumah, dan ini adalah simbol demokrasi yang mundur serta tekanan konformiti yang menyebabkan kemandekan dalam beberapa dekad terakhir. Beliau juga mengkritik pandangan jawatankuasa penasihat Kementerian Kesihatan, Buruh, dan Kebajikan mengenai pemakaian masker di majlis tamat pengajian, menyatakan bahawa rakyat tidak perlu diarahkan sedemikian rupa dan pakar perlu bertanggungjawab atas pembengkakan belanjawan berkaitan COVID-19 sehingga 95.00 T JPY.

6.1. Skandal Dana Kumpulan Tokushukai

Pada November 2013, Inose terlibat dalam skandal yang melibatkan penerimaan wang tunai daripada Kumpulan Hospital Tokushukai, yang diketuai oleh Torao Takuda, bapa kepada ahli Dewan Rakyat Takeshi Tokuda. Inose mendakwa beliau meminjam 50.00 M JPY sebagai pinjaman peribadi dari Tokushukai, yang diserahkan kepadanya secara tunai sebagai balasan untuk IOU bertulis pada November 2012. Beliau mendakwa telah membayar balik pinjaman itu secara tunai pada September 2013. Pinjaman itu tanpa faedah dan cagaran, dan dana tersebut disimpan di dalam peti besi dan bukannya di akaun bank, tanpa dilaporkan kepada pihak berkuasa kewangan kempen Jepun sebagai sebahagian daripada aset Inose.

Perhimpunan Kerajaan Metropolitan Tokyo menjalankan empat hari soal siasat awam terhadap Inose pada Disember, di mana ingatan Inose tentang peristiwa tersebut berubah dalam beberapa aspek. Perhimpunan itu kemudian menubuhkan jawatankuasa khas untuk menyiasat Inose, kejadian pertama di mana perhimpunan secara rasmi menyiasat seorang gabernor.

Akhbar-akhbar utama seperti Asahi Shimbun dan Mainichi Shimbun menyeru Inose untuk meletak jawatan. Tinjauan pendapat Sankei Shimbun yang dikeluarkan pada 16 Disember mendapati bahawa 89% responden Tokyo berpendapat penjelasan Inose mengenai dana itu tidak boleh dipercayai, manakala 63% berpendapat beliau tidak lagi sesuai sebagai wakil Tokyo sebagai bandar tuan rumah Olimpik.

Inose mengumumkan peletakan jawatannya sebagai Gabenor pada 19 Disember 2013. Beliau kemudiannya menjelaskan dalam autobiografinya bahawa pinjaman itu tidak pernah digunakan untuk kempen pilihan raya dan beliau menganggapnya sebagai "salah tuduh" atau "pembalasan dendam" oleh lawan politiknya, terutamanya Shigeru Uchida, seorang ahli Dewan Metropolitan Tokyo dari Parti Demokratik Liberal yang dikatakan membenci Inose kerana Inose membatalkan projek pembinaan asrama Dewan Kaunselor.

Pihak pendakwaan kemudiannya mengklasifikasikan 50.00 M JPY tersebut sebagai pinjaman, bukan rasuah, setelah mendapati tiada bukti ia digunakan untuk tujuan pilihan raya dan telah dibayar balik. Pada 28 Mac 2014, Pejabat Pendakwa Raya Daerah Tokyo mendakwa Inose secara ringkas atas tuduhan melanggar Undang-undang Pilihan Raya Perkhidmatan Awam kerana gagal melaporkan pinjaman tersebut dalam laporan perbelanjaan pilihan raya. Mahkamah Rendah Tokyo menjatuhkan denda 500.00 K JPY. Inose membayar denda pada hari yang sama, menyebabkan hak awamnya digantung selama lima tahun. Dengan ini, siasatan terhadap Inose tamat.

6.2. Kenyataan Tidak Wajar Berkaitan Tawaran Olimpik

Pada April 2013, Inose membuat kenyataan kontroversi dalam wawancara dengan The New York Times, mengkritik tawaran Olimpik Istanbul dengan mengatakan, "Negara-negara Islam hanya berkongsi Allah dan mereka berperang sesama sendiri dan mereka mempunyai kelas." Kenyataan ini melanggar peraturan Jawatankuasa Olimpik Antarabangsa (IOC) yang melarang kritikan terhadap bandar calon lain. Inose kemudian meminta maaf atas kenyataan tersebut, mengakui ia tidak sesuai dan menimbulkan salah faham. Beliau menjelaskan bahawa beliau bermaksud kenyataan itu sebagai kritikan terhadap keseluruhan usaha tawaran Olimpik, tetapi sebahagian daripadanya disiarkan di luar konteks. Beliau juga melawat Kedutaan Turki di Jepun untuk meminta maaf kepada Duta Besar Turki ke Jepun, Serdar Kılıç.

6.3. Tuduhan Pencemaran Nama Baik dan Saman

Pada Oktober 2012, semasa menjadi Timbalan Gabenor, Inose mengeluarkan tweet mengenai drama televisyen berdasarkan manganya, 『ラストニュース』_{Last News}^{Bahasa Jepun}, dengan mengatakan, "seorang penulis skrip drama yang bodoh telah memutarbelitkannya di Nippon TV menjadi drama berita yang murah." Tweet ini disifatkan oleh penulis skrip drama tersebut, Kazuhiko Ban, sebagai tuduhan plagiarisme. Akibatnya, pada 28 Mac 2013, Ban memfailkan saman terhadap Inose di Mahkamah Daerah Tokyo, menuntut pampasan kerosakan berjumlah 5.50 M JPY dan permintaan maaf melalui tweet. Kes ini diselesaikan pada 26 Mac 2014, dengan Inose bersetuju untuk membayar pampasan 1.00 M JPY kepada Ban dan menerbitkan tweet permohonan maaf.

6.4. Tingkah Laku Parlimen dan Isu Lain

Inose juga menghadapi kritikan mengenai tingkah lakunya di parlimen. Pada 12 April 2023, beliau dilihat mengunyah gula getah semasa sesi Jawatankuasa Kajian Perlembagaan Dewan Kaunselor. Tindakannya ini menyebabkan beliau diberikan amaran dan diingatkan untuk mengekalkan suasana tegang dalam mesyuarat parlimen. Pejabat Inose menjelaskan bahawa beliau tidak mengetahui gula getah dilarang, hanya tahu tentang larangan makan dan minum.

Pada 5 Jun 2023, semasa mesyuarat Jawatankuasa Digital Tempatan Dewan Kaunselor, telefon bimbit Inose berdering kuat, mengganggu ucapan ahli Parti Demokratik Konstitusional Jepun Takumi Onuma. Penggunaan telefon bimbit adalah dilarang di dalam bilik jawatankuasa. Inose memohon maaf dengan berkata, "Maaf, maaf."

6.5. Tuduhan Pelecehan Seksual

Pada 12 Jun 2022, menjelang Pilihan Raya Dewan Kaunselor Jepun ke-26, sebuah video tersebar di media sosial yang menunjukkan Inose menyentuh bahu dan dada calon wanita Yuki Ebisawa, yang bertanding dari kawasan pilihan raya Tokyo, semasa ucapan jalanan di hadapan Stesen Kichijoji. Video tersebut mengundang pelbagai kritikan dari penonton, yang melabelkan tindakan itu sebagai "menjijikkan" dan "gangguan seksual".

Inose menafikan tuduhan tersebut pada 17 Jun, menyatakan bahawa ia adalah "laporan yang dipetik di luar konteks" dan bahawa ada orang yang "sengaja menyebarkannya." Beliau kemudiannya menyaman Profesor Mari Miura dari Universiti Sophia dan syarikat akhbar Asahi Shimbun pada 6 September, menuntut pampasan kerosakan berjumlah 11.00 M JPY atas dakwaan pencemaran nama baik. Inose berhujah bahawa tindakan tersebut tidak mungkin berlaku di khalayak ramai dan sentuhan di bahu adalah tanda kasih sayang, sama seperti beliau menyentuh bahu ahli parlimen yang lain. Ebisawa juga menafikan gangguan seksual itu, dengan menyatakan bahawa Inose tidak menyentuh dadanya dan jika ada sentuhan, ia adalah akibat daripada sentuhan pada tali sashnya.

Pada 15 Disember 2023, Mahkamah Daerah Tokyo menolak tuntutan Inose, memutuskan bahawa "terbukti benar bahawa beliau sengaja menyentuh dada wanita itu" dan bahawa laporan tersebut "memiliki bukti bahawa fakta yang diandaikan adalah benar dalam bahagian penting." Mahkamah Tinggi Tokyo mengesahkan keputusan ini pada 9 Oktober 2024, menyatakan bahawa laporan itu sah sebagai ulasan, tanpa mengira sama ada wanita itu berasa tidak selesa atau tidak, dan ia tidak melebihi batasan ulasan.

7.1. Karya Terjemahan Bahasa Inggeris

• The Century of Black Ships: Chronicles of War between Japan and America (2009)
• Persona: A Biography of Yukio Mishima (2013)

7.2. Karya Bahasa Jepun

• 『昭和16年夏の敗戦』_{Shōwa 16-nen Natsu no Haisen}^{Bahasa Jepun} (1983)
• 『死者たちのロッキード事件』_{Shisha-tachi no Lockheed Jiken}^{Bahasa Jepun} (1983)
• 『日本凡人伝』_{Nippon Bonjin Den}^{Bahasa Jepun} (1985)
• 『あさってのジョー』_{Asatte no Jō}^{Bahasa Jepun} (1985)
• 『ミカドの肖像』_{Mikado no Shōzō}^{Bahasa Jepun} (1986)
• 『天皇の影法師』_{Tennō no Kagebōshi}^{Bahasa Jepun} (1987)
• 『死を見つめる仕事』_{Shi o Mitsumeru Shigoto}^{Bahasa Jepun} (1987)
• 『二度目の仕事 - 日本凡人伝』_{Nidome no Shigoto - Nippon Bonjin Den}^{Bahasa Jepun} (1988)
• 『土地の神話』_{Tochi no Shinwa}^{Bahasa Jepun} (1988)
• 『Tokyo, Nagai Yume』_{Tokyo, Nagai Yume}^{Bahasa Jepun} (1989)
• 『ニューズの冒険』_{News no Bōken}^{Bahasa Jepun} (1989)
• 『今をつかむ仕事』_{Ima o Tsukamu Shigoto}^{Bahasa Jepun} (1989)
• 『ふるさとを創った男』_{Furusato o Tsukutta Otoko}^{Bahasa Jepun} (1990)
• 『欲望のメディア』_{Yokubō no Media}^{Bahasa Jepun} (1990)
• 『ミカドと世紀末-王権の論理』_{Mikado to Seikimatsu-Ōken no Ronri}^{Bahasa Jepun} (1990)
• 『カドの国の記号論』_{Mikado no Kuni no Kigōron}^{Bahasa Jepun} (1991)
• 『ニュースの考古学』_{News no Kōkogaku}^{Bahasa Jepun} (1992)
• 『迷路の達人-猪瀬直樹エッセイ全集成』_{Meiro no Tatsujin-Inose Naoki Essay Zenshūsei}^{Bahasa Jepun} (1993)
• 『禁忌の領域』_{Kinki no Ryōiki}^{Bahasa Jepun} (1993)
• 『黒船の世紀』_{Kurofune no Seiki}^{Bahasa Jepun} (1993)
• 『交通事故鑑定人S氏の事件簿』_{Kōtsū Jiko Kanteinin S-shi no Jikenbo}^{Bahasa Jepun} (1994)
• 『東京レクイエム』_{Tokyo Requiem}^{Bahasa Jepun} (1995)
• 『ペルソナ-三島由紀夫伝』_{Persona-Mishima Yukio Den}^{Bahasa Jepun} (1995)
• 『ニッポンを読み解く!』_{Nippon o Yomitoku!}^{Bahasa Jepun} (1996)
• 『瀕死のジャーナリズム』_{Hinshi no Journalism}^{Bahasa Jepun} (1996)
• 『日本国の研究』_{Nipponkoku no Kenkyū}^{Bahasa Jepun} (1997)
• 『僕の青春放浪』_{Boku no Seishun Roman}^{Bahasa Jepun} (1998)
• 『マガジン青春譜』_{Magazine Seishunfu}^{Bahasa Jepun} (1998)
• 『続・日本国の研究』_{Zoku Nipponkoku no Kenkyū}^{Bahasa Jepun} (1999)
• 『明日も夕焼け』_{Asu mo Yūyake}^{Bahasa Jepun} (2000)
• 『二十世紀-日本の戦争』_{Nijū Seiki - Nihon no Sensō}^{Bahasa Jepun} (2000)
• 『ピカレスク-太宰治伝』_{Picaresque-Dazai Osamu Den}^{Bahasa Jepun} (2000)
• 『小論文の書き方』_{Shōronbun no Kakikata}^{Bahasa Jepun} (2001)
• 『ラストチャンス』_{Last Chance}^{Bahasa Jepun} (2001)
• 『日本の近代 猪瀬直樹著作集』_{Nihon no Kindai Inose Naoki Chosakushū}^{Bahasa Jepun} (2001-02, 12 jilid)
• 『日本システムの神話』_{Nippon System no Shinwa}^{Bahasa Jepun} (2002)
• 『日本復活のシナリオ 論客20人の結論』_{Nippon Fukkatsu no Scenario-Ronkyaku 20-nin no Ketsuron}^{Bahasa Jepun} (2002)
• 『道路の権力 道路公団民営化の攻防1000日』_{Dōro no Kenryoku Dōro Kōdan Min'eika no Kōbō 1000-nichi}^{Bahasa Jepun} (2003)
• 『こころの王国 菊池寛と文藝春秋の誕生』_{Kokoro no Ōkoku Kikuchi Kan to Bungeishunjū no Tanjō}^{Bahasa Jepun} (2004)
• 『決戦・郵政民営化』_{Kessen: Yūsei Min'eika}^{Bahasa Jepun} (2005)
• 『ゼロ成長の富国論』_{Zero Seichō no Fukokuron}^{Bahasa Jepun} (2005)
• 『道路の決着』_{Dōro no Ketchaku}^{Bahasa Jepun} (2006)
• 『作家の誕生』_{Sakka no Tanjō}^{Bahasa Jepun} (2007)
• 『空気と戦争』_{Kūki to Sensō}^{Bahasa Jepun} (2007)
• 『日本の信義 知の巨星十人と語る』_{Nihon no Shingi Chi no Kyosei Jūnin to Kataru}^{Bahasa Jepun} (2008)
• 『国を変える力 ニッポン再生を探る10人の提言』_{Kuni o Kaeru Chikara-Nippon Saisei o Saguru 10-nin no Teigen}^{Bahasa Jepun} (2008)
• 『霞ヶ関「解体」戦争』_{Kasumigaseki "Kaitai" Sensō}^{Bahasa Jepun} (2008)
• 『ジミーの誕生日 アメリカが天皇明仁に刻んだ「死の暗号」』_{Jimmy no Tanjōbi: America ga Tennō Akihito ni Kizanda "Shi no Angō"}^{Bahasa Jepun} (2009)
• 『東京の副知事になってみたら』_{Tokyo no Fukuchiji ni Natte Mitara}^{Bahasa Jepun} (2010)
• 『壊れゆく国』_{Kowareyuku Kuni}^{Bahasa Jepun} (2010)
• 『猪瀬直樹の仕事力』_{Inose Naoki no Shigotoroku}^{Bahasa Jepun} (2011)
• 『地下鉄は誰のものか』_{Chikatetsu wa Dare no Mono ka}^{Bahasa Jepun} (2011)
• 『突破する力』_{Toppa suru Chikara}^{Bahasa Jepun} (2011)
• 『言葉の力 「作家の視点」で国をつくる』_{Kotoba no Chikara "Sakka no Shiten" de Kuni o Tsukuru}^{Bahasa Jepun} (2011)
• 『決断する力』_{Ketsudan suru Chikara}^{Bahasa Jepun} (2012)
• 『解決する力』_{Kaiketsu suru Chikara}^{Bahasa Jepun} (2012)
• 『さようならと言ってなかった わが愛 わgwaWaga Ai Waga Tsumi』_{Sayōnara to Ittenakatta Waga Ai Waga Tsumi}^{Bahasa Jepun} (2014)
• 『救出: 3・11気仙沼 公民館に取り残された446人』_{Kyūshutsu: 3.11 Kesennuma Kōminkan ni Torinokosareta 446-nin}^{Bahasa Jepun} (2015)
• 『民警』_Minkei^{Bahasa Jepun} (2016)
• 『東京の敵』_{Tokyo no Teki}^{Bahasa Jepun} (2017)
• 『日本国・不安の研究 「医療・介護産業」のタブーに斬りこむ！』_{Nipponkoku・Fuan no Kenkyū "Iryō・Kaigo Sangyō" no Tabū ni Kirikomu!}^{Bahasa Jepun} (2020)
• 『公 日本国・意思決定のマネジメントを問う』_{Kō Nipponkoku・Ishi Kettei no Management o Tou}^{Bahasa Jepun} (2020)
• 『カーボンニュートラル革命』_{Carbon Neutral Kakumei}^{Bahasa Jepun} (2021)
• 『太陽の男 石原慎太郎伝』_{Taiyō no Otoko Ishihara Shintarō Den}^{Bahasa Jepun} (2023)