1. Tinjauan
Joseph Nicéphore Niépce adalah seorang penemu Perancis yang dikenali sebagai perintis utama dalam bidang fotografi. Sumbangan terbesarnya termasuk penciptaan heliografi, proses pertama yang berjaya menghasilkan imej fotografi yang kekal. Penemuan ini bukan sahaja meletakkan asas bagi perkembangan fotografi moden, tetapi juga menunjukkan peranan penting Niépce dalam membawa kemajuan teknologi yang signifikan. Selain itu, beliau juga merupakan pencipta bersama Pyréolophore, salah satu enjin pembakaran dalaman terawal di dunia, menonjolkan kepelbagaian inovasinya dalam bidang saintifik dan kejuruteraan.
2. Biografi
Niépce menjalani kehidupan yang penuh dengan penyelidikan dan inovasi saintifik, bermula dari latar belakang keluarganya yang berada, pendidikan awal yang membentuk minat saintifiknya, perkhidmatan ketenteraan, dan akhirnya dedikasinya terhadap penemuan baharu, meskipun berhadapan dengan cabaran kewangan.
2.1. Kehidupan Awal dan Pendidikan
Niépce dilahirkan di Chalon-sur-Saône, Saône-et-Loire, Perancis, dalam sebuah keluarga yang berada; bapanya merupakan seorang peguam yang kaya. Keluarganya mengalami kerugian besar akibat Revolusi Perancis. Beliau mempunyai seorang abang bernama Claude Niépce (1763-1828), yang kemudiannya menjadi rakan kongsi rapatnya dalam penyelidikan dan penemuan. Niépce juga mempunyai seorang adik perempuan dan seorang adik lelaki bernama Bernard.
Pada mulanya dibaptis dengan nama Joseph, beliau kemudian memilih nama Nicéphore sebagai penghormatan kepada Santo Nicephorus, Patriark Ekumenikal Konstantinopel pada abad kesembilan. Perubahan nama ini berlaku semasa beliau belajar di kolej Oratorian di Angers. Di kolej tersebut, beliau mendalami sains dan kaedah eksperimen, menunjukkan bakat yang cemerlang dan berjaya menamatkan pengajian untuk berkhidmat sebagai profesor di kolej yang sama.
2.2. Kerjaya Tentera
Niépce berkhidmat sebagai pegawai staf dalam Tentera Perancis di bawah pimpinan Napoleon, menghabiskan beberapa tahun di Itali dan di pulau Sardinia. Walau bagaimanapun, masalah kesihatan memaksanya meletakkan jawatan daripada perkhidmatan tentera. Setelah itu, beliau mengahwini Agnes Romero dan memegang jawatan sebagai Pentadbir daerah Nice di Perancis pasca-revolusi. Pada tahun 1795, beliau meletakkan jawatan sebagai pentadbir Nice untuk mengejar penyelidikan saintifik bersama abangnya Claude. Beberapa sumber menyatakan peletakan jawatannya mungkin disebabkan oleh ketidakpopularan beliau.
2.3. Kehidupan Peribadi dan Keluarga
Pada tahun 1801, Niépce dan abangnya, Claude, kembali ke estet keluarga mereka di Chalon untuk meneruskan penyelidikan saintifik mereka, di mana mereka turut bersatu dengan ibu, adik perempuan, dan adik lelaki mereka Bernard. Di sini, mereka menguruskan estet keluarga sebagai pekebun-tani yang bebas kewangan, menanam bit dan menghasilkan gula.
Niépce mengahwini Agnes Romero dan dikurniakan seorang anak lelaki bernama Isidore Niépce (1805-1868). Selepas kematian bapanya, Isidore menjalin kerjasama dengan Louis Daguerre untuk meneruskan pembangunan fotografi. Pada tahun 1827, Niépce melawat abangnya Claude yang sedang sakit tenat di Kew, berhampiran London, England. Claude dilaporkan mengalami delusi dan telah membazirkan sebahagian besar kekayaan keluarga dalam usaha mengejar peluang perniagaan yang tidak sesuai untuk ciptaan mereka, Pyréolophore, menyebabkan Niépce berada dalam keadaan kewangan yang sangat sukar.
Sepupu Niépce, Claude Félix Abel Niépce de Saint-Victor (1805-1870), ialah seorang ahli kimia yang menjadi orang pertama menggunakan albumen dalam fotografi. Beliau juga menghasilkan ukiran fotografi pada keluli. Antara tahun 1857 hingga 1861, beliau menemui bahawa garam uranium memancarkan sejenis radiasi yang tidak dapat dilihat oleh mata manusia. Seorang wartawan foto, Janine Niépce (1921-2007), juga merupakan saudara jauhnya.
3. Penyelidikan Saintifik dan Inovasi
Sepanjang hayatnya, Niépce telah melakukan pelbagai penyelidikan dan inovasi saintifik yang memberi impak besar, terutamanya dalam bidang fotografi dan kejuruteraan.
3.1. Fotografi
Pencarian Niépce terhadap kaedah untuk mengabadikan imej bermula dari minatnya dalam litografi baharu, bidang yang beliau rasakan tidak memiliki kemahiran artistik yang diperlukan. Beliau juga terinspirasi oleh kamera obscura, alat bantu lukisan yang popular pada akhir abad ke-18 dan awal abad ke-19. Imej cahaya yang cantik namun sementara dari kamera obscura mendorong Niépce dan beberapa individu lain, termasuk Thomas Wedgwood dan Henry Fox Talbot, untuk mencari cara yang lebih mudah dan berkesan untuk menangkapnya.
Pada tahun 1816, Niépce mula bereksperimen dengan menangkap imej kecil kamera pada kertas yang disalut dengan perak klorida. Beliau berjaya mendapatkan negatif imej, namun menghadapi masalah di mana imej tersebut akan menjadi gelap sepenuhnya apabila terdedah kepada cahaya untuk dilihat. Oleh itu, beliau tidak dapat mencari cara untuk menjadikannya kekal.
Niépce kemudian mengalihkan perhatiannya kepada bahan lain yang sensitif terhadap cahaya. Akhirnya, beliau menumpukan perhatian kepada bitumen Judea, sejenis asfalt semula jadi yang telah digunakan untuk pelbagai tujuan sejak zaman dahulu. Bitumen Judea mempunyai sifat menjadi kurang larut selepas terdedah kepada cahaya.
Niépce melarutkan bitumen dalam minyak lavender, sejenis pelarut yang sering digunakan dalam varnis, dan menyalutkannya secara nipis ke atas batu litografi atau kepingan logam atau kaca. Selepas salutan kering, bahan uji, biasanya ukiran yang dicetak di atas kertas, diletakkan di atas permukaan dalam sentuhan rapat, dan kedua-duanya dijemur di bawah cahaya matahari langsung. Selepas pendedahan yang mencukupi, pelarut boleh digunakan untuk membilas hanya bitumen yang tidak mengeras yang terlindung daripada cahaya oleh garisan atau kawasan gelap dalam bahan uji. Bahagian permukaan yang terdedah kemudiannya boleh diukir dengan asid, atau bitumen yang tinggal boleh berfungsi sebagai bahan kalis air dalam percetakan litografi.
Niépce menamakan prosesnya heliografi, yang secara harfiah bermaksud "lukisan matahari".
3.1.1. Eksperimen Awal dan Heliografi
Pada tahun 1822, Niépce menggunakan proses heliografi untuk mencipta imej fotografi kekal pertama di dunia, iaitu salinan ukiran Paus Pius VII. Walau bagaimanapun, imej ini kemudiannya musnah apabila Niépce cuba membuat cetakan daripadanya. Beliau meneruskan eksperimennya dan pada tahun 1824, beliau berjaya mengabadikan imej melalui kamera obscura.
3.1.2. Artefak Fotografi Pertama
Artefak fotografi tertua yang masih bertahan oleh Niépce, yang dihasilkan pada tahun 1825, adalah salinan ukiran abad ke-17 yang menggambarkan seorang lelaki memimpin kuda dan seorang wanita dengan roda berputar. Imej-imej ini dicetak di atas kertas biasa menggunakan dakwat, sama seperti etching, ukiran, atau litograf biasa, tetapi plat yang digunakan untuk mencetaknya dicipta secara fotografi melalui proses heliografi Niépce dan bukannya diukir atau dilukis tangan. Oleh itu, ia dikenali sebagai foto-etching.
Satu contoh cetakan lelaki dengan kuda kini berada dalam koleksi Bibliothèque nationale de France di Paris, manakala dua contoh cetakan wanita dengan roda berputar berada dalam koleksi peribadi di Westport, Connecticut, Amerika Syarikat.
Antara tahun 1822 dan 1827, Niépce mencapai kejayaan sebenar pertamanya dalam menggunakan bitumen untuk mencipta fotografi kekal imej dalam kamera obscura, menghasilkan imej yang kini dikenali sebagai foto kamera tertua yang masih wujud. Imej bersejarah ini dikenali sebagai "Pandangan dari Tingkap di Le Gras" (View from the Window at Le Gras). Ia dipercayai telah hilang pada awal abad ke-20 tetapi berjaya dijejak semula oleh ahli sejarah fotografi Helmut dan Alison Gernsheim pada tahun 1952. Masa pendedahan yang diperlukan untuk menghasilkan imej ini pada asalnya dianggarkan lapan atau sembilan jam, berdasarkan fakta bahawa matahari menerangi bangunan di sisi bertentangan seolah-olah dari lengkok merentasi langit, menunjukkan pendedahan sepanjang hari. Namun, penyelidik kemudiannya yang menggunakan nota Niépce dan bahan yang betul dari segi sejarah untuk menghasilkan semula prosesnya mendapati bahawa sebenarnya "beberapa hari" pendedahan dalam kamera diperlukan untuk menangkap imej tersebut pada plat bersalut bitumen.
3.1.3. Kolaborasi dengan Louis Daguerre
Pada tahun 1829, Niépce menjalin kerjasama dengan Louis Daguerre, yang juga sedang mencari cara untuk menghasilkan imej fotografi kekal dengan kamera. Bersama-sama, mereka membangunkan "physautotype", sebuah proses yang lebih baik yang menggunakan hasil penyulingan minyak lavender sebagai bahan peka cahaya. Perkongsian ini berlangsung sehingga kematian Niépce pada tahun 1833.
Selepas kematian Niépce, Daguerre terus bereksperimen, akhirnya menghasilkan proses yang secara luaran sahaja menyerupai proses Niépce. Beliau menamakannya "daguerreotype", sempena namanya sendiri. Pada tahun 1839, Daguerre berjaya mendapatkan kerajaan Perancis untuk membeli ciptaannya bagi pihak rakyat Perancis. Kerajaan Perancis bersetuju untuk memberikan Daguerre stipen tahunan sebanyak 6.00 K FRF sepanjang hayatnya, dan memberikan estet Niépce 4.00 K FRF setiap tahun. Perjanjian ini menimbulkan rasa tidak senang kepada anak lelaki Niépce, yang mendakwa Daguerre mengaut semua manfaat daripada hasil kerja bapanya.
Dalam beberapa aspek, dakwaannya adalah benar-selama bertahun-tahun, Niépce menerima sedikit pengiktirafan atas sumbangannya. Walau bagaimanapun, ahli sejarah kemudiannya telah mengembalikan Niépce daripada pengabaian, dan kini secara amnya diakui bahawa "heliografi" beliau adalah contoh pertama yang berjaya bagi apa yang kita kini panggil "fotografi": penciptaan imej yang tahan cahaya dan kekal melalui tindakan cahaya pada permukaan peka cahaya dan pemprosesan berikutnya. Walaupun pada mulanya diabaikan di tengah kegembiraan yang disebabkan oleh pengenalan daguerreotype, dan terlalu tidak sensitif untuk praktikal dalam membuat gambar dengan kamera, utiliti proses asal Niépce untuk tujuan utamanya akhirnya disedari. Dari tahun 1850-an hingga jauh ke abad ke-20, salutan tipis bitumen digunakan secara meluas sebagai photoresist yang perlahan tetapi sangat berkesan dan menjimatkan untuk membuat plat percetakan.
3.2. Pyréolophore
Pyréolophore, salah satu enjin pembakaran dalaman pertama di dunia yang benar-benar dibina dan berfungsi, telah dicipta dan dipatenkan oleh adik-beradik Niépce pada tahun 1807. Enjin ini berfungsi menggunakan letupan debu terkawal daripada spora lycopodium dan dipasang pada sebuah bot yang beroperasi di Sungai Saône. Sepuluh tahun kemudian, adik-beradik ini menjadi yang pertama di dunia menghasilkan enjin yang berfungsi dengan sistem suntikan bahan api. Paten untuk ciptaan ini diberikan oleh Napoleon Bonaparte.
3.3. Inovasi Lain
Niépce juga menyumbang kepada beberapa inovasi lain dalam bidang kejuruteraan.
3.3.1. Mesin Marly
Pada tahun 1807, kerajaan empayar Perancis mengadakan pertandingan untuk mencari mesin hidraulik bagi menggantikan Mesin Marly asal (yang terletak di Marly-le-Roi) yang membekalkan air ke Istana Versailles dari Sungai Seine. Mesin asal dibina pada tahun 1684 di Bougival, dari mana ia mengepam air sejauh 1 km dan mengangkatnya setinggi 150 m.
Adik-beradik Niépce mengemukakan prinsip hidrostatik baharu untuk mesin tersebut dan memperbaikinya lagi pada tahun 1809. Mesin yang mereka cipta mempunyai beberapa bahagian yang diubah suai, termasuk omboh yang lebih jitu, yang menghasilkan rintangan yang jauh lebih rendah. Mereka mengujinya berkali-kali, dan hasilnya menunjukkan bahawa dengan penurunan aliran air sebanyak 1.2 m (4 ft) 0.1 m (4 in), ia mampu mengangkat air setinggi 3.4 m (11 ft). Walau bagaimanapun, pada Disember 1809, mereka menerima berita bahawa mereka telah menunggu terlalu lama, dan Maharaja Napoleon telah membuat keputusan sendiri untuk meminta jurutera Jacques-Constantin Périer (1742-1818) membina enjin stim untuk mengendalikan pam di Marly.
3.3.2. Vélocipède
Pada tahun 1818, Niépce menaruh minat terhadap nenek moyang basikal, iaitu Laufmaschine yang dicipta oleh Karl von Drais pada tahun 1817. Beliau membina sendiri sebuah model dan menamakannya "vélocipède" (yang bermaksud "kaki cepat" dalam bahasa Perancis). Ciptaan ini mencetuskan sensasi di jalan-jalan desa tempatan. Niépce kemudiannya memperbaik mesinnya dengan pelana boleh laras, dan kini model tersebut dipamerkan di Musée Nicéphore Niépce. Dalam surat-menyuratnya kepada abangnya, Nicéphore pernah membayangkan untuk menggerakkan mesinnya.
4. Kematian dan Keadaan Kewangan
Joseph Nicéphore Niépce meninggal dunia akibat strok pada 5 Julai 1833. Pada masa kematiannya, beliau berada dalam keadaan muflis dari segi kewangan, sebahagian besarnya disebabkan oleh pembaziran hartanah keluarga oleh abangnya, Claude, dalam usaha yang tidak berhasil untuk mengkomersialkan Pyréolophore. Keadaan kewangannya yang teruk menyebabkan kuburnya di tanah perkuburan Saint-Loup de Varennes terpaksa dibiayai oleh pihak perbandaran. Tanah perkuburan ini terletak berhampiran rumah keluarga di mana beliau telah melakukan eksperimen dan berjaya menghasilkan imej fotografi tertua yang masih wujud. Beliau dikebumikan di Saint-Loup-de-Varennes.
5. Warisan dan Peringatan
Sumbangan Joseph Nicéphore Niépce kepada sains dan teknologi telah diiktiraf dan diperingati dalam pelbagai cara, menunjukkan kesan jangka panjang kerjanya sebagai perintis.
5.1. Pengiktirafan dan Pengaruh
Kawah bulan yang dinamakan Niépce adalah sebagai penghormatan kepadanya. Heliograf Niépce, iaitu "Pandangan dari Tingkap di Le Gras", kini dipamerkan secara kekal di Pusat Harry Ransom di Universiti Texas di Austin. Objek bersejarah ini ditemui semula oleh ahli sejarah Alison dan Helmut Gernsheim pada tahun 1952 dan dijual kepada Pusat Penyelidikan Kemanusiaan (kemudian dinamakan Pusat Harry Ransom) pada tahun 1963.
Selain itu, Anugerah Niépce telah dianugerahkan setiap tahun sejak 1955 kepada jurugambar profesional yang telah menetap dan bekerja di Perancis selama lebih tiga tahun. Anugerah ini diperkenalkan sebagai penghormatan kepada Niépce oleh Albert Plécy dari persatuan l'Association Gens d'Images. Kerjanya turut mempengaruhi pencipta terkemudian seperti Daguerre dan Talbot, yang meneruskan pembangunan fotografi berdasarkan asas yang diletakkan oleh Niépce. Walaupun pada awalnya sumbangannya kurang diiktiraf berbanding Daguerre, kini beliau secara meluas diiktiraf sebagai bapa fotografi.