1. Kehidupan
Charles Alexander of Lorraine memiliki latar belakang keluarga bangsawan yang kuat, menerima pendidikan awal yang komprehensif, dan menjalani kehidupan peribadi yang melibatkan pernikahan penting serta hubungan sulit yang memberi kesan sosial.
1.1. Latar Belakang dan Keluarga
Charles Alexander Emanuel, Putera Lorraine, dilahirkan pada 12 Disember 1712 di Lunéville. Beliau merupakan anak bongsu daripada tiga putera yang masih hidup hingga dewasa kepada Leopold, Duke of Lorraine dan Élisabeth Charlotte d'Orléans. Ibunya adalah puteri kepada Duke Philippe, pengasas Wangsa Orléans. Abang sulungnya ialah Francis III, Duke of Lorraine (kemudian Maharaja Rom Suci Francis I), yang berkahwin dengan Archduchess Maria Theresa, puteri kepada Maharaja Charles VI.
1.2. Kehidupan Awal dan Pendidikan
Charles Alexander menerima pendidikan awal yang mempersiapkannya untuk kerjaya ketenteraan. Beliau memasuki perkhidmatan Empayar Austria pada tahun 1737, selepas abangnya Francis menukar Kadipaten Lorraine dengan Kadipaten Agung Tuscany sebagai sebahagian daripada syarat penamatan Perang Penggantian Poland pada November 1738. Beliau terlibat dalam kempen Perang Austria-Rusia-Turki pada tahun 1737 dan 1738.
1.3. Pernikahan dan Kehidupan Peribadi
Pada 7 Januari 1744, Charles Alexander berkahwin dengan Archduchess Maria Anna dari Austria, satu-satunya adik perempuan Maria Theresa, menjadikannya ipar kepada Maria Theresa. Pasangan ini dilantik bersama sebagai Gabenor Belanda Austria. Walau bagaimanapun, Maria Anna meninggal dunia pada tahun yang sama, pada 16 Disember 1744 di Brussels, semasa melahirkan anak.
Meskipun kematian awal Maria Anna, Charles Alexander kekal sebagai gabenor dan pemerintah de facto sehingga kematiannya pada tahun 1780, disebabkan oleh popularitinya dan ketiadaan pengganti yang jelas. Kehidupan peribadinya selepas kematian Maria Anna agak samar, namun diketahui beliau mempunyai hubungan dengan beberapa kekasih. Dengan kekasihnya, Elisabeth de Vaux, beliau mempunyai seorang putera bernama Charles Alexandre Guillaume Joseph, dan seorang cucu melalui putera tersebut. Anak-anak ini terpaksa merahsiakan identiti mereka dan hanya boleh menggunakan nama keluarga ibu mereka di khalayak ramai jika mereka berada di Belanda, menunjukkan implikasi sosial terhadap hubungan di luar perkahwinan pada masa itu. Beliau juga mempunyai seorang puteri yang lahir mati dengan kekasih yang tidak dinamakan, seorang putera bernama Charles Frédéric dengan kekasih yang tidak dinamakan, serta seorang putera bernama Jean Nicholas dan seorang puteri bernama Anne Françoise dengan kekasih yang lain. Dengan kekasihnya Regina Elisabeth Bartholotti von Porthenfeld (lahir 1725), beliau mempunyai seorang puteri bernama Maria Regina Johanna von Merey, yang kemudian menjadi Baroness von Hackelberg-Landau (1744-1779). Beberapa anaknya diketahui pernah tinggal sementara atau kekal di bahagian Belgium yang berbahasa Belanda. Putera sulungnya, Charles Alexandre Guillaume Joseph, kemudian kembali ke Lunéville di Lorraine untuk menuntut warisan yang besar, dan mempunyai seorang putera bernama Gustav Auguste pada tahun 1788. Beliau meninggal dunia di Nancy.
2. Kerjaya Tentera
Charles Alexander of Lorraine memainkan peranan penting sebagai komander tentera Austria dalam beberapa konflik utama, walaupun kerjayanya ditandai dengan kekalahan signifikan dan kemenangan yang kurang menonjol, terutamanya menentang Frederick the Great.
2.1. Perang Penggantian Austria
Semasa Perang Penggantian Austria, Charles Alexander merupakan salah seorang komander tentera utama Austria dan dilantik sebagai Marsekal Lapangan oleh Maria Theresa. Walaupun beliau mencapai kejayaan dalam kempen menentang Perancis dan Bavaria pada tahun 1743, kerjayanya ditandai dengan beberapa kekalahan besar, terutamanya di tangan Frederick Agung dari Prusia.
Pada 17 Mei 1742, beliau mengalami kekalahan dalam Pertempuran Chotusitz, namun pasukannya berjaya menyebabkan kerugian besar kepada musuh dan berundur dalam keadaan teratur. Pada tahun 1744, beliau berjaya menyeberangi Sungai Rhine dan menyerang Lorraine, tetapi terpaksa berundur apabila Frederick Agung menyerang Bohemia. Walaupun beliau berjaya mengusir tentera Prusia dari Bohemia dengan nasihat dari jeneral veteran Otto Ferdinand von Traun, beliau kemudiannya mengalami kekalahan yang lebih teruk.
Pada tahun 1745, beliau mengalami kekalahan yang menentukan terhadap Frederick Agung dalam Pertempuran Hohenfriedberg dan Pertempuran Soor di Silesia. Selain itu, pada tahun 1746, beliau juga dikalahkan oleh Maurice de Saxe dari Perancis dalam Pertempuran Rocoux di Belanda.
2.2. Perang Tujuh Tahun
Walaupun rekod kekalahannya, Charles Alexander berjaya mengekalkan kedudukannya dalam tentera, sebahagian besarnya kerana sokongan abangnya, Maharaja Francis I, yang mempunyai pengaruh besar terhadap pelantikan ketenteraan. Semasa Perang Tujuh Tahun (juga dikenali sebagai Perang Silesia Ketiga Austria menentang Prusia), beliau mengetuai Tentera Empayar.
Pada tahun 1757, beliau sekali lagi dikalahkan oleh Frederick Agung dalam Pertempuran Prague, di mana pasukannya terperangkap di dalam Istana Prague. Walau bagaimanapun, tentera Austria berjaya menyebabkan banyak korban jiwa kepada pasukan Prusia yang lebih besar. Selepas kekalahan Prusia dalam Pertempuran Kolín, pengepungan Prague dibatalkan.
Beliau kemudiannya mengalahkan tentera Prusia yang lebih kecil dalam Pertempuran Breslau pada November 1757. Namun, kemenangan ini diikuti oleh kekalahan yang sangat teruk dalam Pertempuran Leuthen pada 5 Disember 1757, yang dianggap sebagai salah satu kemenangan paling cemerlang Frederick Agung. Dalam pertempuran ini, tentera Austria dikalahkan secara besar-besaran oleh tentera Prusia yang separuh saiznya, dengan bilangan meriam yang lebih sedikit, dan keletihan selepas perarakan panjang selama 12 hari. Charles Alexander dan timbalannya, Count Leopold Joseph von Daun, sangat berputus asa, dan Putera Charles sendiri tidak dapat memahami apa yang telah berlaku.
Selepas kekalahan yang menghancurkan di Leuthen, Maria Theresa menggantikannya dengan Daun. Charles Alexander kemudiannya bersara dari perkhidmatan ketenteraan dan dianugerahkan Salib Besar Maria Theresa Military Order. Beliau kemudiannya menumpukan sepenuh masanya sebagai gabenor Belanda Austria.
3. Pentadbiran dan Pemerintahan
Selain kerjaya ketenteraannya, Charles Alexander of Lorraine juga dikenali atas peranan pentingnya dalam pentadbiran awam, terutamanya sebagai Gabenor Belanda Austria dan Tuan Agung Ksatria Teutonik, di mana beliau menunjukkan kecekapan dan mendapat populariti yang meluas.
3.1. Gabenor Belanda Austria
Pada 7 Januari 1744, Charles Alexander dilantik bersama isterinya, Maria Anna, sebagai Gabenor Belanda Austria. Selepas kematian isterinya pada tahun yang sama, beliau terus memegang jawatan tersebut secara de facto sebagai pemerintah sehingga kematiannya pada tahun 1780. Walaupun beliau kurang berjaya sebagai pemimpin tentera, Charles Alexander terbukti menjadi pentadbir yang sangat cekap dan disukai ramai oleh penduduk.
Di bawah pentadbirannya, Belanda Austria berkembang maju. Beliau terlibat secara mendalam dalam kehidupan budaya wilayah tersebut dan melaksanakan banyak reformasi. Popularitinya begitu tinggi sehingga pada tahun 1775, Parlimen Brabant mendirikan patungnya di Brussels.
3.2. Tuan Agung Ksatria Teutonik
Pada tahun 1761, Charles Alexander juga dilantik sebagai Tuan Agung Ksatria Teutonik. Dalam peranan ini, beliau memikul tanggungjawab untuk menguruskan dan memimpin salah satu perintah ketenteraan dan keagamaan yang paling bersejarah di Eropah, menambah lagi dimensi kepada kerjaya awamnya yang pelbagai.
4. Seni Bina
Charles Alexander of Lorraine juga merupakan penaung seni bina yang aktif, melancarkan beberapa projek pembinaan dan pengubahsuaian penting. Beliau membina Château de la Favorite di Lunéville sebagai tempat persembunyian peribadinya.
Di Brussels, beliau mengarahkan pembinaan Istana Charles of Lorraine, sebuah bangunan megah yang mencerminkan cita rasa seni binanya.
Selain itu, beliau turut melakukan pengubahsuaian besar-besaran pada Istana Tervuren, yang menjadi kediaman utamanya di Belanda Austria.
Beliau juga menugaskan pengubahsuaian Château Mariemont dan pembinaan Château Charles di Tervuren, yang menunjukkan minatnya yang mendalam dalam memperindah landskap dan infrastruktur wilayah di bawah pentadbirannya. Projek-projek ini bukan sahaja berfungsi sebagai kediaman peribadi atau pusat pentadbiran, tetapi juga sebagai simbol kemakmuran dan pengaruhnya dalam seni bina pada era tersebut.
5. Kematian
Charles Alexander of Lorraine meninggal dunia pada 4 Julai 1780 di Tervuren Castle. Beliau dikebumikan pada 10 Julai di Katedral St. Michael dan St. Gudula di Brussels. Jantungnya dikeluarkan dan dikebumikan di Gereja Saint-François-de-Cordeliers di Nancy, bersama nenek moyangnya.
6. Keturunan
Charles Alexander of Lorraine adalah cucu kepada Charles V, Duke of Lorraine dan Eleanor dari Austria di sebelah bapanya, serta Philippe I, Duke of Orléans dan Elisabeth Charlotte dari Palatinate di sebelah ibunya. Nenek moyangnya termasuk Nicholas II, Duke of Lorraine, Maharaja Rom Suci Ferdinand III, Louis XIII dari Perancis, dan Charles I Louis, Elector Palatine.
7. Penilaian dan Impak
Penilaian terhadap Charles Alexander of Lorraine adalah bercampur, menonjolkan keupayaan pentadbirannya yang cemerlang serta kritikan terhadap rekod ketenteraannya yang kurang memberangsangkan.
7.1. Penilaian Positif
Walaupun rekod ketenteraannya yang bercampur, Charles Alexander terbukti sebagai pentadbir yang sangat cekap. Beliau sangat disukai oleh penduduk Belanda Austria, dan di bawah pemerintahannya, wilayah tersebut berkembang maju. Beliau juga terlibat secara mendalam dalam kehidupan budaya provinsinya, menunjukkan komitmennya terhadap kesejahteraan dan pembangunan sosial. Usaha reformasinya yang giat di Belanda Austria juga menyumbang kepada populariti dan penerimaan baik oleh rakyat.
7.2. Kritikan dan Kontroversi
Kritikan utama terhadap Charles Alexander of Lorraine tertumpu pada rekod ketenteraannya yang ditandai dengan beberapa kekalahan besar, terutamanya menentang Frederick Agung dari Prusia. Antara kekalahan yang paling ketara termasuk Pertempuran Hohenfriedberg dan Pertempuran Soor pada tahun 1745, serta Pertempuran Leuthen pada tahun 1757. Kekalahan di Leuthen, di mana pasukannya dikalahkan secara besar-besaran oleh tentera yang jauh lebih kecil, menyebabkan beliau digantikan sebagai komander dan bersara dari perkhidmatan ketenteraan. Walaupun beliau menghadapi pasukan yang lebih terlatih dan unggul di bawah Frederick Agung, kekalahan berulang ini menimbulkan persoalan mengenai kepemimpinan strategiknya di medan perang.