Putera Hisaaki

1.1. Kelahiran dan Latar Belakang Awal

Putera Hisaaki diputerakan pada 19 Oktober 1276, sebagai putera ketujuh kepada Maharaja Go-Fukakusa, maharaja ke-89 Jepun. Ibunya ialah Sanjō Fusako (三条房子_{Sanjō Fusako}^{Bahasa Jepun}), anak perempuan kepada Sanjō Kimichika. Walaupun Sanjō Kimichika adalah bekas menteri dalam negeri dan cucu luar kepada Saionji Kintsune, status ibunya dianggap rendah berbanding dengan wanita-wanita dari garis keturunan langsung keluarga Saionji yang menjadi permaisuri atau gundik Maharaja Go-Fukakusa. Oleh sebab status ibunya yang agak rendah, Putera Hisaaki pada mulanya tidak menerima pengisytiharan sebagai Putera Diraja (親王宣下_{Shinnō Senka}^{Bahasa Jepun}).

Proses perlantikannya sebagai shogun pada tahun 1289 membawa perubahan signifikan dalam statusnya. Keputusan untuk melantik beliau sebagai shogun membawa kepada pengisytiharan rasminya sebagai Putera Diraja pada 1 Oktober tahun yang sama, diikuti dengan upacara kedewasaan (元服_Genpuku^{Bahasa Jepun}) pada 6 Oktober dan pelantikan sebagai shogun pada 9 Oktober. Sejurus selepas itu, pada 10 Oktober, beliau berangkat ke Kamakura.

1.2. Perlantikan sebagai Shogun dan Situasi Politik

Putera Hisaaki dilantik sebagai shogun pada September 1289, menggantikan sepupunya, shogun sebelumnya Putera Koreyasu, yang dihantar pulang ke Kyoto. Punca sebenar pemecatan Putera Koreyasu dan penghantarannya pulang tidak jelas, tetapi terdapat beberapa teori. Satu teori menyatakan bahawa ia adalah sebahagian daripada usaha Jimyōin-tō (salah satu garis keturunan diraja) untuk mengukuhkan kekuasaan mereka setelah Maharaja Fushimi (abang tiri Hisaaki) menaiki takhta dua tahun sebelumnya pada tahun 1287, dan Putera Tanehito (kemudian Maharaja Go-Fushimi, anak saudara Hisaaki) dilantik sebagai putera mahkota pada April 1289. Dalam usaha mengukuhkan hegemoni mereka, Jimyōin-tō dilaporkan mahukan shogun yang berasal dari garis keturunan mereka.

Teori lain pula mencadangkan bahawa pemecatan ini berkaitan dengan klan Hōjō. Taira no Yoritsuna, yang telah menghapuskan Adachi Yasumori dalam Insiden Shimotsuki pada tahun 1285, melihat Maharaja Bersara Kameyama dari Daikakuji-tō (garis keturunan diraja yang bersaing) sebagai ancaman kerana hubungan rapatnya dengan reformasi politik Adachi Yasumori di Kyoto. Putera Koreyasu dilihat condong ke arah Daikakuji-tō kerana adik-beradik perempuannya, Puteri Rinshi dan Puteri Zuishi, telah memasuki harem Maharaja Go-Uda. Oleh itu, penghapusan Koreyasu mungkin merupakan sebahagian daripada langkah untuk menyingkirkan pengaruh Daikakuji-tō dari keshogunan.

Ketika Putera Hisaaki tiba di Kamakura, pemerintahan awal keshogunan didominasi oleh apa yang dikenali sebagai "pemerintahan keganasan" (恐怖政治_{kyōfu seiji}^{Bahasa Jepun}) oleh Taira no Yoritsuna. Dalam tempoh ini, Yoritsuna dan anak lelakinya, Iinuma Sukemune, yang bertanggungjawab mengiringi Putera Hisaaki ke Kamakura, menunjukkan kekuasaan yang besar, termasuk pelantikan Sukemune ke jawatan luar biasa seperti 検非違使_Kebiishi^{Bahasa Jepun} (penyiasat dan polis diraja). Walau bagaimanapun, empat tahun kemudian, Taira no Yoritsuna dan anaknya telah disingkirkan dalam Pemberontakan Heizen-mon, yang membolehkan Hōjō Sadatoki (Tokusō Hōjō, pemimpin klan Hōjō) untuk terus memegang kuasa mutlak. Sepanjang tempoh jawatan Putera Hisaaki, sama ada di bawah pemerintahan Yoritsuna atau Hōjō Sadatoki, shogun hanyalah satu jawatan nominal tanpa kuasa sebenar.

1.3. Aktiviti Kebudayaan Semasa Tempoh Jawatan

Walaupun kekuasaan politiknya terhad, Putera Hisaaki menunjukkan minat yang mendalam dalam bidang kebudayaan, khususnya dalam waka (puisi Jepun). Beliau menuntut ilmu waka di bawah bimbingan Reizei Tameie, seorang penyair terkemuka pada zamannya. Putera Hisaaki menjadi pusat kepada kalangan waka Kamakura, dan sering menganjurkan perhimpunan puisi (歌合_utaawase^{Bahasa Jepun}) di kediamannya. Malah, pemangku Hōjō Sadatoki sendiri pernah menggubah beberapa puisi waka di kediaman Putera Hisaaki. Sebanyak 22 buah puisi Putera Hisaaki telah dimasukkan ke dalam lapan koleksi puisi imperial, termasuk Shin Gosen Wakashū, Gyokuyō Wakashū, dan Zoku Senzai Wakashū, yang menunjukkan kemahirannya sebagai penyair.

Pada tahun 1295, Putera Hisaaki mengahwini anak perempuan bekas shogun, Putera Koreyasu, yang dikenali sebagai Chūgosho. Perkahwinan ini secara formal mewujudkan hubungan pewarisan antara Putera Koreyasu dan Putera Hisaaki. Chūgosho melahirkan pengganti Putera Hisaaki, iaitu Putera Morikuni, pada Mei 1301. Walau bagaimanapun, Chūgosho meninggal dunia pada Julai 1306 akibat keguguran.

1.4. Peletakan Jawatan dan Kemangkatan

Pada Ogos 1308, Putera Hisaaki telah dilucutkan jawatan shogun oleh Hōjō Sadatoki dan dihantar pulang ke Kyoto, di mana beliau kemudian menjadi sami. Penggantinya ialah anak lelakinya sendiri, Putera Morikuni, yang baru berusia lapan tahun. Walaupun sebab dan keadaan pemecatan Putera Hisaaki tidak diceritakan secara terperinci, terdapat spekulasi bahawa ia mungkin berkaitan dengan kekacauan yang timbul daripada Pemberontakan Kagen tiga tahun sebelumnya, di mana Hōjō Tokimura telah dibunuh atas perintah shogun (walaupun sebenarnya atas arahan Sadatoki). Pemecatan Hisaaki mungkin sebahagian daripada usaha untuk meredakan kekacauan dan memastikan tiada halangan bagi pewarisan kuasa kepada Hōjō Takatoki. Ia juga mungkin bertujuan untuk mengukuhkan lagi hak Jimyōin-tō untuk mewarisi jawatan shogun.

Berbeza dengan shogun diraja sebelumnya seperti Putera Munetaka dan Putera Koreyasu, yang dihantar pulang ke Kyoto dalam keadaan yang agak terpaksa, hubungan Putera Hisaaki dengan keshogunan kekal aman setelah beliau kembali ke Kyoto. Apabila beliau mangkat pada 16 November 1328, pada usia 53 tahun, keshogunan menghentikan segala urusan selama 50 hari sebagai tanda penghormatan. Upacara peringatan seratus hari untuk beliau turut diadakan di Kamakura pada Januari tahun berikutnya.

2.1. Ahli Keluarga Terdekat

• Bapa: Maharaja Go-Fukakusa
• Ibu: Sanjō Fusako (三条房子_{Sanjō Fusako}^{Bahasa Jepun}), anak perempuan kepada Sanjō Kimichika
• Isteri: Anak perempuan kepada Putera Koreyasu, dikenali sebagai Chūgosho (中御所_Chūgosho^{Bahasa Jepun}) (meninggal dunia 1306)
• Pasangan lain: Anak perempuan kepada Reizei Tameie (mungkin juga dikenali sebagai Reizei no Tsubone)
• Anak-anak:
  • Putera Morikuni (1301-1333) (dengan anak perempuan Putera Koreyasu)
  • Putera Hisayoshi (久良親王_{Hisayoshi Shinnō}^{Bahasa Jepun}, 1310-1347) (dengan anak perempuan Reizei Tameie)
  • Putera Hiroaki (煕明親王_{Hiroaki Shinnō}^{Bahasa Jepun}, meninggal dunia 1348)
  • Putera Kiyozumi (清澄親王_{Kiyozumi Shinnō}^{Bahasa Jepun})
  • Shōe (聖恵_Shōe^{Bahasa Jepun}) (pendeta Buddha, juga dipercayai sebagai anak Putera Hisaaki)

2.2. Leluhur

Salasilah keturunan Putera Hisaaki menunjukkan hubungannya yang rapat dengan keluarga diraja dan bangsawan utama.

• Datuk Sebelah Bapa: Maharaja Tsuchimikado
• Nenek Sebelah Bapa: Minamoto no Michiko
• Datuk Sebelah Ibu: Sanjō Kimichika
• Nenek Sebelah Ibu: Anak perempuan kedua Saionji Kintsune
• Moyang Sebelah Bapa: Maharaja Go-Toba
• Moyang Sebelah Bapa: Minamoto no Zaishi
• Moyang Sebelah Bapa: Minamoto no Michimune
• Moyang Sebelah Ibu: Saionji Saneuji
• Moyang Sebelah Ibu: Shijō Sadako
• Moyang Sebelah Ibu: Sanjō Sanetane
• Moyang Sebelah Ibu: Anak perempuan sulung Nakayama Tadachika
• Moyang Sebelah Ibu: Saionji Kintsune

2.3. Keturunan

Keturunan Putera Hisaaki terus memainkan peranan dalam sejarah Jepun. Anak lelakinya, Putera Morikuni, menggantikannya sebagai shogun kelapan. Putera Hisayoshi, putera kedua, mempunyai seorang anak lelaki bernama Minamoto no Muneaki yang kemudian menerima status bangsawan (臣籍降下_{shinseki kōka}^{Bahasa Jepun}) dan mencapai pangkat Ju-ichii Gon Dainagon (jawatan tinggi dalam istana). Putera Hiroaki, juga dikenali sebagai Gotsuji-no-Miya (五辻宮_{Gotsuji-no-Miya}^{Bahasa Jepun}), mempunyai keturunan yang berlanjutan termasuk Putera Tomiaki dan Kuze serta dua orang putera sami. Terdapat juga teori bahawa Shōe, yang kemudian menjadi Tendaizasu (ketua mazhab Tendai), juga merupakan anak lelaki Putera Hisaaki.

3.1. Pelantikan Jawatan Utama

3.2. Nama Zaman Semasa Pemerintahan

3.3. Shikken Semasa Pemerintahan

4.1. Penilaian Sejarah

Putera Hisaaki secara meluas dianggap sebagai shogun boneka, yang tidak memegang kuasa politik yang signifikan. Sejak penubuhan jawatan shogun diraja, keshogunan telah dikawal oleh klan Hōjō, yang memegang kuasa sebenar melalui jawatan Shikken. Tempoh jawatan Putera Hisaaki adalah contoh yang jelas tentang bagaimana institusi shogun telah menjadi simbol semata-mata, berfungsi untuk memberikan legitimasi kepada pemerintahan Hōjō tanpa memberikan kuasa sebenar kepada individu yang menyandangnya. Walaupun beliau menduduki jawatan tertinggi dalam hierarki ketenteraan Jepun, beliau hanya bertindak atas arahan pemangku Hōjō, terutama Hōjō Sadatoki, yang menguasai semua keputusan penting. Keadaan ini mencerminkan krisis kuasa dalam Keshogunan Kamakura, di mana Maharaja dan Shogun diraja tidak lebih dari figura yang terperangkap dalam percaturan politik klan Hōjō.

4.2. Pengaruh ke Atas Generasi Kemudian

Walaupun kuasa politiknya terhad, kehadiran Putera Hisaaki sebagai shogun diraja memberikan pengaruh tidak langsung terhadap perkembangan akhir Keshogunan Kamakura dan politik istana. Kehadirannya mengukuhkan tradisi shogun diraja, yang berterusan sehingga kejatuhan keshogunan. Beliau juga dikenali kerana memberikan satu daripada karakter namanya (偏諱_hen'i^{Bahasa Jepun}) kepada beberapa individu penting. Sebagai contoh, Hōjō Hisatoki (北条久時_{Hōjō Hisatoki}^{Bahasa Jepun}), seorang ahli penting dari Akahashi Hōjō (salah satu cabang klan Hōjō), menerima karakter "久" (Hisa) dari nama Putera Hisaaki. Ini adalah tradisi di mana ketua keluarga Akahashi Hōjō secara turun-temurun membentuk hubungan 烏帽子親子_{eboshi oyakoko}^{Bahasa Jepun} (hubungan bapa angkat-anak angkat simbolik) dengan shogun diraja, di mana shogun akan memberikan satu karakter dari nama mereka.

Selain itu, keturunan Putera Hisaaki, seperti Putera Morikuni yang menggantikannya sebagai shogun, dan Putera Hisayoshi, terus memainkan peranan dalam istana diraja dan politik. Ini memastikan bahawa warisan keturunan diraja kekal relevan dalam struktur kuasa walaupun dengan pengaruh yang terhad.