1. Kehidupan Awal dan Latar Belakang Keluarga
Puteri Junshi dilahirkan dalam konteks persaingan sengit untuk penggantian takhta imperial antara dua garis keturunan diraja Jepun yang utama.
1.1. Ibu Bapa dan Adik-beradik
Puteri Junshi dilahirkan pada 23 Februari 1311 (13 Mac 1311 Masihi) sebagai puteri sulung kepada Maharaja Go-Fushimi, yang merupakan ahli Garis Jimyōin, dan permaisuri beliau, Saionji Neishi (西園寺寧子Saionji NeishiBahasa Jepun), yang kemudiannya dikenali sebagai Kōgimon'in (広義門院Kōgimon'inBahasa Jepun). Beliau dilahirkan di Kediaman Tokiwai (常盤井殿Tokiwai-donoBahasa Jepun) di Kyoto. Beliau merupakan kakak kepada Maharaja Kōgon (光厳天皇Kōgon TennōBahasa Jepun), yang merupakan anak ketiga Maharaja Go-Fushimi, dan juga kakak kepada Maharaja Kōmyō (光明天皇Kōmyō TennōBahasa Jepun), anak kesembilan Maharaja Go-Fushimi, serta Puteri Imperial Kenshi/Kaneko (兼子内親王Kenshi/Kaneko NaishinnōBahasa Jepun), puteri kedua Maharaja Go-Fushimi.
Bonda Puteri Junshi, Kōgimon'in, adalah anak perempuan kepada Saionji Kimihira, seorang tokoh berpengaruh yang memegang jawatan Kantō Mōshitsugi (関東申次Kantō MōshitsugiBahasa Jepun), iaitu perunding antara istana imperial dan Keshogunan Kamakura. Kelahiran Puteri Junshi disambut dengan harapan yang tinggi daripada kedua-dua Maharaja Go-Fushimi dan keluarga Saionji, dengan harapan bahawa beliau mungkin akan melahirkan seorang putera yang akan menjadi maharaja pada masa hadapan. Walaupun beliau dilahirkan sebagai seorang puteri, Maharaja Go-Fushimi sangat menyayangi Puteri Junshi sebagai anak sulung permaisuri beliau. Beliau diberikan layanan yang luar biasa, termasuk upacara pedang yang biasanya dikhaskan untuk putera, seperti yang dicatatkan dalam diari pembesar istana Tōin Kin'akata, Entairyaku. Beliau diisytiharkan sebagai Puteri Imperial pada 15 Jun 1311 dan dinaikkan pangkat ke Darjah Pertama pada 21 Februari 1318. Dalam Garis Jimyōin, beliau dianggap sebagai tokoh kedua terpenting selepas adik lelakinya, Putera Imperial Kazuhito, yang kemudiannya menjadi Maharaja Kōgon.
1.2. Konteks Penggantian Takhta Imperial
Pada abad ke-13 dan ke-14, garis penggantian takhta imperial Jepun terbahagi kepada dua garis keturunan yang bersaing: Garis Jimyōin dan Garis Daikakuji. Kedua-dua garis ini secara bergilir-gilir menghasilkan maharaja, di mana seorang maharaja dari Garis Jimyōin akan diikuti oleh seorang maharaja dari Garis Daikakuji, dan seterusnya, dalam sistem yang dikenali sebagai Ryōtō Teiritsu (両統迭立Ryōtō TeiritsuBahasa Jepun, "Penggantian Bersilih Ganti Dua Garis"). Maharaja Go-Daigo, yang merupakan ahli Garis Daikakuji, naik takhta pada tahun 1318. Puteri Junshi pula berasal dari Garis Jimyōin, menjadikannya sebahagian daripada keluarga yang bersaing untuk takhta.
2. Aktiviti Politik dan Perkahwinan
Perkahwinan Puteri Junshi dengan Maharaja Go-Daigo adalah peristiwa penting yang berlaku dalam tempoh pergolakan politik yang besar, mencerminkan usaha Maharaja Go-Daigo untuk menyatukan dan menstabilkan rejim beliau.
2.1. Latar Belakang Sejarah
Pada tahun 1331, plot Maharaja Go-Daigo untuk menggulingkan Keshogunan Kamakura telah terbongkar, yang dikenali sebagai Perang Genkō (元弘の乱Genkō no RanBahasa Jepun, 1331-1333). Sebagai tindak balas, Keshogunan telah menggulingkan beliau dari takhta dan menggantikannya dengan Maharaja Kōgon dari Garis Jimyōin, adik lelaki Puteri Junshi. Walau bagaimanapun, selepas konflik yang berpanjangan, Maharaja Go-Daigo berjaya menawan semula takhta pada tahun 1333. Beliau memulakan Pemulihan Kenmu (建武の新政Kenmu no ShinseiBahasa Jepun) pada 5 Jun 1333, dengan matlamat untuk mengembalikan kuasa imperial dan menstabilkan negara.
Sejak awal Pemulihan Kenmu, Maharaja Go-Daigo berusaha untuk berdamai dan berintegrasi dengan Garis Jimyōin, musuh politik beliau yang telah lama. Beliau mengesahkan pemilikan tanah mereka dan memberikan keistimewaan kepada kuil-kuil yang dihormati oleh Maharaja Hanazono, bapa saudara Puteri Junshi. Dasar-dasar beliau secara umumnya dianggap praktikal dan cemerlang oleh sejarawan moden, menolak naratif Taiheiki yang menggambarkan rejim beliau sebagai pemerintahan yang buruk.
2.2. Perkahwinan dengan Maharaja Go-Daigo
Pada 12 Oktober 1333, permaisuri kesayangan Maharaja Go-Daigo, Permaisuri Saionji Kishi, yang telah menjadi teman hidupnya selama lebih dua puluh tahun, telah mangkat. Kematian ini meninggalkan kesan mendalam kepada Maharaja Go-Daigo, yang bahkan mencari kaunseling daripada sami Zen Rinzai yang terkenal, Musō Soseki.
Untuk mengisi kekosongan jawatan Permaisuri (Chūgū) dan sebagai sebahagian daripada rancangan beliau untuk meneutralkan potensi kuasa Maharaja Kōgon dan keluarga Jimyōin, Maharaja Go-Daigo mengahwini Puteri Junshi. Perkahwinan ini berlaku pada 7 Disember 1333 (13 Januari 1334 Masihi), dengan Puteri Junshi dilantik sebagai Permaisuri. Pada masa perkahwinan ini, Maharaja Go-Daigo berusia 46 tahun, manakala Puteri Junshi berusia 23 tahun. Perkahwinan ini dianggap sebagai strategi politik yang besar dan penting untuk kelangsungan Rejim Kenmu. Tiga hari selepas pelantikan Puteri Junshi sebagai Permaisuri, Maharaja Go-Daigo menganugerahkan gelaran "Daijō Tennō" (Maharaja Bersara) kepada Maharaja Kōgon, adik lelaki Puteri Junshi. Pada bulan yang sama, Puteri Kanshi, anak perempuan Maharaja Go-Daigo dengan permaisuri sebelumnya, Saionji Kishi, secara rahsia mengahwini Maharaja Kōgon. Peristiwa-peristiwa ini secara kolektif dilihat sebagai dasar perdamaian berskala besar oleh Maharaja Go-Daigo terhadap Garis Jimyōin untuk menstabilkan rejimnya.
Keluarga ibu Puteri Junshi, keluarga Saionji, merupakan keluarga bangsawan yang berpengaruh. Walaupun pengaruh mereka telah berkurangan selepas kejatuhan Keshogunan Kamakura, perkahwinan ini juga dilihat sebagai isyarat kepada Saionji Kimmune, sepupu Puteri Junshi, yang merupakan bekas Kantō Mōshitsugi. Setahun kemudian, pada 23 Januari 1334, Putera Imperial Tsuneyoshi, anak Maharaja Go-Daigo dengan gundiknya Ano Renko, telah dilantik sebagai Putera Mahkota. Ada teori yang menyatakan bahawa Putera Tsuneyoshi hanyalah Putera Mahkota sementara, dan Maharaja Go-Daigo sebenarnya merancang untuk menjadikan putera yang akan dilahirkan oleh Puteri Junshi sebagai pewaris sah, memandangkan status keluarga ibunya yang lebih tinggi. Ini mungkin bertujuan untuk mengurangkan penentangan daripada Garis Jimyōin dengan memberikan harapan bahawa keturunan mereka akan naik takhta pada masa hadapan.
2.3. Peranan Politik dan Signifikansinya
Perkahwinan Puteri Junshi dengan Maharaja Go-Daigo adalah contoh utama perkahwinan politik pada zaman itu, yang bertujuan untuk menyatukan kuasa dan mengurangkan persaingan antara garis keturunan imperial. Walaupun perkahwinan ini pada awalnya mungkin bermotifkan politik, ia mempunyai implikasi yang mendalam terhadap kestabilan politik Jepun.
Dasar perkahwinan Maharaja Go-Daigo ini mungkin meniru bapanya, Maharaja Go-Uda, yang pada tahun 1285 secara luar biasa melantik Puteri Reishi (anak perempuan Maharaja Go-Fukakusa dari Garis Jimyōin) sebagai permaisuri. Sejarawan telah mencadangkan bahawa tindakan ini adalah dasar perdamaian terhadap Garis Jimyōin. Walaupun terdapat kisah bahawa Maharaja Go-Uda kemudiannya "mencuri" Puteri Reishi dari kediaman Jimyōin kerana cinta yang mendalam, kajian menunjukkan bahawa perkahwinan awal ini adalah semata-mata bermotifkan politik. Ini menunjukkan bahawa peranan wanita imperial, walaupun sering menjadi alat dalam strategi politik, boleh membawa kepada ikatan peribadi yang kuat dan kesan sejarah yang tidak dijangka.
3. Kehamilan dan Kelahiran
Kehamilan Puteri Junshi merupakan peristiwa yang sangat dinanti-nantikan, dengan harapan besar untuk kelahiran seorang putera yang akan mengukuhkan kedudukan Maharaja Go-Daigo dan menyatukan garis keturunan imperial.
3.1. Kehamilan dan Upacara
Tidak lama selepas perkahwinan mereka, Puteri Junshi hamil. Pada 16 Oktober 1334, upacara Chakutai no Gi (着帯の儀Chakutai no GiBahasa Jepun), iaitu upacara obi-iwai (pemakaian tali pinggang) yang biasanya dilakukan pada bulan kelima kehamilan, telah dijalankan.
3.2. Doa Diraja untuk Kelahiran
Maharaja Go-Daigo menunjukkan kasih sayang yang mendalam terhadap Puteri Junshi melalui doa-doa diraja yang luar biasa untuk kelahirannya. Bilangan doa kelahiran (Gosan Kitō 御産祈祷Gosan KitōBahasa Jepun) yang diperintahkan oleh Maharaja Go-Daigo untuk Puteri Junshi mencapai 66 kali, jumlah tertinggi yang pernah dicatatkan pada zaman itu. Sebagai perbandingan, permaisuri sebelumnya, Saionji Kishi, menerima purata 33.3 doa, manakala permaisuri Maharaja Go-Fushimi menerima purata 24.2, Maharaja Go-Fukakusa 23, Maharaja Kameyama 20.3, dan Maharaja Kōgon 10. Maharaja Go-Daigo sendiri, yang mempunyai kelayakan sebagai ajari (guru) dalam mazhab Shingon, kadang-kadang melakukan doa kelahiran untuk Saionji Kishi sendiri, menunjukkan keprihatinan peribadinya. Doa-doa untuk Puteri Junshi adalah dua kali ganda purata doa untuk Saionji Kishi.
Doa-doa ini bermula secara intensif pada 5 Februari 1335 dan berterusan sehingga pertengahan Mac. Doa-doa yang besar-besaran ini bukan sahaja disokong oleh kerabat Maharaja Go-Daigo dan pembesar beliau, tetapi juga oleh kerabat diraja Garis Jimyōin dan bangsawan keluarga Saionji. Maharaja Kōgon dan Puteri Kanshi, pasangan yang baru berkahwin, turut menyumbang dana. Putera Sonchō, anak keempat Maharaja Go-Daigo dan Tendai Zasu (ketua mazhab Tendai), bertindak sebagai penyumbang dan pelaksana doa. Malah panglima perang seperti Ashikaga Takauji dan Nitta Yoshisada, yang dilantik oleh Maharaja Go-Daigo, turut menjadi penyumbang.
Sokongan kuat daripada keluarga Saionji, keluarga ibu Puteri Junshi, dapat dilihat daripada catatan Chūgū Gosan Goki Nikki (中宮御産御祈日記Chūgū Gosan Goki NikkiBahasa Jepun). Enam kugyō (pembesar istana) hadir, termasuk Saionji Kimmune. Kediaman Tokiwai (常盤井殿Tokiwai-donoBahasa Jepun) dipilih sebagai tempat kelahiran, yang merupakan titik pertemuan bagi Garis Daikakuji, Garis Jimyōin, dan keluarga Saionji, dan juga tempat kelahiran Puteri Junshi sendiri. Maharaja Go-Daigo juga melantik Hamuro Nagatere, seorang pembesar rapat Maharaja Kōgon, sebagai Pengarah Doa Kelahiran, menunjukkan usaha beliau untuk mengekalkan perdamaian dengan Garis Jimyōin.
3.3. Kelahiran Puteri Sachiko
Pada pertengahan Mac 1335, Puteri Junshi selamat melahirkan anak. Terdapat sedikit ketidakpastian mengenai tarikh lahir yang tepat, dengan beberapa sumber menyatakan 14 Mac (8 April Masihi) dan yang lain 18 Mac (12 April Masihi). Walau bagaimanapun, anak yang dilahirkan ialah seorang puteri, yang dinamakan Puteri Sachiko (幸子内親王Sachiko NaishinnōBahasa Jepun).
Pada 24 Mac, tujuh hari selepas kelahiran, upacara "Nanaya Hyōshi" telah diadakan oleh pemuzik Ayanokōji Atsuari. Maharaja Go-Daigo sangat kagum dengan kemahiran Atsuari sehingga beliau menganugerahkan rinji (surat peribadi) sebagai pujian pada keesokan harinya. Perayaan lima puluh hari dan seratus hari juga diadakan oleh keluarga Nakagomon dan Ayanokōji.
4. Kesan Sejarah
Kelahiran Puteri Sachiko, berbanding seorang putera, mempunyai kesan yang tidak dijangka dan mendalam terhadap dinamik politik Jepun, menyumbang kepada ketidakstabilan yang akhirnya membawa kepada perpecahan negara.
4.1. Akibat Politik Kelahiran Anak Perempuan
Kelahiran seorang puteri, dan bukannya seorang putera, kepada Puteri Junshi dan Maharaja Go-Daigo dianggap sebagai salah satu titik perubahan terbesar dalam sejarah Jepun. Jika seorang putera telah dilahirkan, anak itu berpotensi menjadi simbol penyatuan Jepun, menghubungkan Garis Daikakuji, Garis Jimyōin, dan keluarga Saionji.
Tiga bulan selepas kelahiran Puteri Sachiko, pada 22 Jun 1335, sepupu Puteri Junshi, Saionji Kimmune, telah ditangkap kerana merancang pembunuhan Maharaja Go-Daigo. Kimmune, yang pernah memegang kuasa besar sebagai Kantō Mōshitsugi, melihat pengaruhnya merosot selepas kejatuhan Keshogunan Kamakura. Walaupun punca sebenar plot pembunuhan itu tidak sepenuhnya jelas, ketidakpuasan hati terhadap kemerosotan kuasanya sering disebut sebagai faktor utama. Jika seorang putera telah dilahirkan kepada Puteri Junshi, yang akan membawa darah keluarga Saionji ke takhta, kemungkinan besar Kimmune tidak akan merancang pembunuhan tersebut.
4.2. Permulaan Zaman Nanboku-chō
Insiden Saionji Kimmune berlaku hampir serentak dengan Pemberontakan Nakasendai (中先代の乱Nakasendai no RanBahasa Jepun) di wilayah Kantō, yang dicetuskan oleh Hōjō Tokiyuki, pewaris keluarga Hōjō Tokusō. Adik kepada Ashikaga Takauji, Ashikaga Tadayoshi, telah dikalahkan oleh Tokiyuki, memaksa Takauji untuk bergerak ke timur untuk membantu. Peristiwa ini mencetuskan siri konflik yang kompleks, termasuk Pemberontakan Kenmu (建武の乱Kenmu no RanBahasa Jepun), pertempuran antara Maharaja Go-Daigo dan Ashikaga Takauji. Kekalahan Maharaja Go-Daigo dalam konflik ini membawa kepada kejatuhan Rejim Kenmu. Insiden Kimmune ini dilihat sebagai permulaan kepada kejatuhan Rejim Kenmu dan permulaan perang saudara yang dikenali sebagai Zaman Nanboku-chō.
Walaupun teori lama menyatakan bahawa Rejim Kenmu runtuh kerana dasar-dasarnya yang cacat, kajian moden menolak pandangan ini. Sejarawan kini berpendapat bahawa dasar-dasar Rejim Kenmu sebenarnya realistik dan cemerlang, dan keruntuhannya adalah hasil daripada gabungan peristiwa kebetulan. Salah satu faktor utama yang menyumbang kepada keruntuhan ini ialah jantina anak yang dilahirkan oleh Puteri Junshi. Ini adalah situasi malang di mana tiada siapa yang boleh dipersalahkan, tetapi ia mempunyai kesan yang besar terhadap sejarah Jepun.
5. Kehidupan Akhir dan Kematian
Selepas kejatuhan Rejim Kenmu, Perang Saudara Nanboku-chō bermula pada 21 Disember 1337 (23 Januari 1337 Masihi). Tidak jelas sama ada Puteri Junshi kekal di Kyoto, ibu kota Istana Utara (Jepun), atau mengikut Maharaja Go-Daigo ke Yoshino, ibu kota sementara Istana Selatan (Jepun). Walau bagaimanapun, memandangkan beliau masih dianggap sebagai Permaisuri rasmi oleh Istana Utara selama kira-kira sebulan selepas kejatuhan rejim, ada kemungkinan beliau kekal di Kyoto. Jika teori mengenai Puteri Sachiko adalah benar, ada kemungkinan beliau mengikut suaminya bersama bayi mereka.
Pada 16 Januari 1337 (17 Februari 1337 Masihi), Puteri Junshi dianugerahkan gelaran Nyoin (gelaran untuk bekas permaisuri atau puteri imperial) "Shin-Muromachi-in" (新室町院Shin-Muromachi-inBahasa Jepun) oleh Istana Utara. Sehingga masa ini, beliau masih dianggap sebagai Permaisuri rasmi. Selepas beliau menjadi Nyoin, para pembesar Chūgū beliau, termasuk Chūgū Daibu Horikawa Tomochika, Chūgū Gon Daibu Imadegawa Sanetada, dan Chūgū no Suke Hamuro Nagamitsu, meletak jawatan.
Puteri Junshi mangkat pada 12 Mei 1337 (11 Jun 1337 Masihi), pada usia 27 tahun. Anak perempuannya ketika itu baru berusia tiga tahun. Dua tahun kemudian, pada 16 Ogos 1339 (19 September 1339 Masihi), suaminya, Maharaja Go-Daigo, juga mangkat pada usia 52 tahun.
6. Warisan dan Sumbangan Budaya
Walaupun kehidupan Puteri Junshi singkat dan dicirikan oleh pergolakan politik, beliau meninggalkan warisan yang signifikan, terutamanya melalui kasih sayang Maharaja Go-Daigo dan teori mengenai anak perempuannya.
6.1. Kasih Sayang dan Puisi Maharaja Go-Daigo
Walaupun perkahwinan Puteri Junshi dengan Maharaja Go-Daigo adalah perkahwinan politik, Maharaja Go-Daigo telah mencurahkan kasih sayang yang mendalam kepadanya. Semasa upacara pelantikan permaisuri (Rittō Byōbu 立后屏風Rittō ByōbuBahasa Jepun), Maharaja Go-Daigo sendiri, seorang penyair puisi waka yang terkenal, telah mengarang dua buah puisi waka yang cemerlang untuk Puteri Junshi. Kedua-dua puisi ini telah dimasukkan ke dalam koleksi puisi imperial (Chokusen Wakashū) dan koleksi puisi kuasi-imperial (Jun Chokusen Wakashū).
Salah satu puisi tersebut, yang terdapat dalam Shin Shūi Wakashū dan Shin'yō Wakashū, berbunyi:
"Sode kaesu Amatsu Otome mo Omoidezu ya Yoshino no Miya no Mukashigatari o"
(Wahai Gadis Syurgawi yang membalikkan lengan baju, adakah kamu mengingati kisah lama Istana Yoshino?)
Puisi ini membandingkan Puteri Junshi dengan seorang gadis syurgawi dari tarian Gosechi no Mai (五節舞Gosechi no MaiBahasa Jepun), mengingatkan kisah Maharaja Tenmu yang mengagumi seorang penari Gosechi di Yoshino. Ia juga menyiratkan bahawa penari Gosechi boleh menjadi permaisuri yang dikasihi, seperti Fujiwara no Takako, permaisuri Maharaja Seiwa.
Puisi kedua, yang terdapat dalam Shin Senzai Wakashū dan Shin'yō Wakashū, berbunyi:
"Tachiyoraba Tsukasazukasa mo Kokoroseyo Fuji no Torii no Hana no Shitakage"
(Jika kamu mendekat, wahai semua pembesar, berilah perhatian, di bawah bayangan bunga di Fuji no Torii.)
Puisi ini merujuk kepada Perayaan Kasuga di mana hanya ahli keluarga Fujiwara dibenarkan melalui Fuji no Torii (藤の鳥居Fuji no ToriiBahasa Jepun) di Kuil Kasuga Taisha. "Bunga" dalam puisi ini kemungkinan besar merujuk kepada bunga plum, bukan wisteria, memandangkan musim perayaan. Puisi ini menyiratkan bahawa Puteri Junshi, sebagai keturunan Fujiwara, begitu cantik sehingga walaupun bunga plum hanyalah pelengkap kepada keindahannya.
Sebuah monumen puisi yang mengandungi versi Shin'yō Wakashū dari puisi pertama Maharaja Go-Daigo ("Sode kaesu Amatsu Otome mo Omoidezu ya Yoshino no Miya no Mukashigatari o") telah didirikan di tapak bekas Istana Imperial Yoshino di Wilayah Nara.
6.2. Penilaian Sejarah
Kelahiran seorang puteri kepada Puteri Junshi, walaupun merupakan peristiwa peribadi, secara tidak langsung memainkan peranan penting dalam keruntuhan Rejim Kenmu dan permulaan Zaman Nanboku-chō. Ini menunjukkan bagaimana peristiwa peribadi dalam keluarga imperial boleh mempunyai kesan yang besar terhadap sejarah negara, terutamanya dalam konteks penggantian takhta dan peranan jantina dalam politik. Peranan Puteri Junshi, walaupun tidak secara langsung dalam arena politik, adalah penting sebagai titik fokus bagi harapan dan kekecewaan politik yang akhirnya membawa kepada perpecahan Jepun.
6.3. Kehidupan Puteri Sachiko
Nasib Puteri Sachiko, anak perempuan Puteri Junshi dan Maharaja Go-Daigo, tidak jelas sepenuhnya. Walau bagaimanapun, terdapat teori yang dikemukakan oleh sarjana Zaman Edo, Tsugui Naochika, dalam karyanya Nancho Kōin Shōunroku (南朝皇胤紹運録Nancho Kōin ShōunrokuBahasa Jepun) (1785), yang menyatakan bahawa Puteri Sachiko ini adalah individu yang sama dengan penyair Puteri Sachiko dari Istana Selatan. Sarjana sejarah moden, Miura Tatsuaki, juga menyokong teori ini.
Jika teori ini benar, Puteri Sachiko (penyair) hidup sekurang-kurangnya sehingga tahun 1365, menjadikannya berusia sekurang-kurangnya 31 tahun. Beliau membuat penampilan sulungnya sebagai penyair pada tahun tersebut dan berkembang menjadi penyair yang cemerlang di Istana Selatan. Enam puisinya telah dimasukkan ke dalam Shin'yō Wakashū (新葉和歌集Shin'yō WakashūBahasa Jepun), meninggalkan namanya dalam sejarah puisi. Secara khususnya, dalam jilid kelapan Kikyo-ka (puisi perjalanan), puisi Puteri Sachiko (Shin'yō Wakashū Kikyo 571) diletakkan sebelum puisi terkenal Maharaja Go-Daigo yang mengenang panglima perang Nawa Nagatoshi, menunjukkan peranan pentingnya dalam memperkenalkan puisi bapanya.
| Tahun Kalendar Jepun | Tahun Masihi | Subjek | Gelaran Nyoin | Pasangan | Bilangan |
|---|---|---|---|---|---|
| Kōchō 2 | 1262 | Saionji Kimiko | Tōnijōin | Go-Fukakusa | 27 |
| Kōchō 2 | 1262 | Tōin Kōshi | Kyōgokuin | Kameyama | 27 |
| Bun'ei 2 | 1265 | Tōin Kōshi | Kyōgokuin | Kameyama | 10 |
| Bun'ei 2 | 1265 | Saionji Kimiko | Tōnijōin | Go-Fukakusa | 26 |
| Bun'ei 4 | 1267 | Tōin Kōshi | Kyōgokuin | Kameyama | 15 |
| Bun'ei 7 | 1270 | Saionji Kimiko | Tōnijōin | Go-Fukakusa | 15 |
| Kenji 2 | 1276 | Konoe Iko | Shin'yōmeimon'in | Kameyama | 25 |
| Kōan 2 | 1279 | Konoe Iko | Shin'yōmeimon'in | Kameyama | 9 |
| Ken'en 2 | 1303 | Saionji Eishi | Shōkunmon'in | Kameyama | 36 |
| Enkyō 3 | 1311 | Saionji Neishi | Kōgimon'in | Go-Fushimi | 51 |
| Shōwa 2 | 1313 | Saionji Neishi | Kōgimon'in | Go-Fushimi | 34 |
| Shōwa 3 | 1314 | Saionji Kishi | Gokyōgokuin | Go-Daigo | 35 |
| Shōwa 4 | 1315 | Saionji Kishi | Gokyōgokuin | Go-Daigo | 22 |
| Shōwa 4 | 1315 | Saionji Neishi | Kōgimon'in | Go-Fushimi | 16 |
| Bunpō 3 | 1319 | Saionji Neishi | Kōgimon'in | Go-Fushimi | 10 |
| Genkō 1 | 1321 | Saionji Neishi | Kōgimon'in | Go-Fushimi | 10 |
| Karyaku 1 | 1326 | Saionji Kishi | Gokyōgokuin | Go-Daigo | 43 |
| Kenmu 2 | 1335 | Puteri Junshi | Shin-Muromachi-in | Go-Daigo | 66 |
| Kenmu 4 | 1337 | Puteri Kanshi | Senjōmon'in | Kōgon | 10 |