1. Kehidupan Awal dan Pendidikan
Reginald Pole berasal dari keluarga bangsawan dengan hubungan rapat dengan kerabat diraja, dan menerima pendidikan awal yang cemerlang di England dan Itali, yang membentuk pemikiran dan kerjaya teologinya.
1.1. Kelahiran dan Latar Belakang Keluarga
Reginald Pole dilahirkan di Stourton Castle, Staffordshire, England, pada 12 Mac 1500. Beliau merupakan anak ketiga kepada Sir Richard Pole dan Margaret Pole, Countess Salisbury ke-8. Beliau dinamakan sempena Reginald dari Orleans, seorang Ordo Dominikan yang kemudiannya dibeatifikasi. Nenek dan datuk sebelah ibunya ialah George Plantagenet, Duke Clarence pertama, dan Isabel Neville, Duchess Clarence. Oleh itu, beliau merupakan cicit kepada raja-raja Edward IV dan Richard III, serta cicit kepada Richard Neville, Earl Warwick ke-16. Hubungan kekeluargaan ini menjadikan beliau salah seorang ahli terakhir Wangsa Plantagenet yang masih hidup, dan dalam keadaan tertentu, beliau boleh dianggap sebagai calon yang mungkin untuk takhta England sebelum beliau secara muktamad memasuki bidang keagamaan.
1.2. Pendidikan dan Pengajian Awal
Reginald Pole menerima pendidikan awal di beberapa tempat, termasuk Sheen Priory, Christchurch, atau Canterbury, walaupun catatan sejarah berbeza mengenai lokasi tepatnya. Pada tahun 1512, beliau mendaftar di Kolej Magdalen, Oxford. Di Oxford, beliau diajar oleh William Latimer, tutor utamanya, dan Thomas Linacre antara tahun 1518 dan 1520. Pada tahun 1512, Henry VIII telah membayar pencen sebanyak 12 GBP kepadanya, yang diperbaharui pada tahun berikutnya, bertujuan untuk membiayai pendidikannya.
Beliau menamatkan pengajian dengan ijazah Sarjana Muda Sastera pada 27 Jun 1515. Pada Februari 1518, Raja Henry menganugerahkannya jawatan dekan di Wimborne Minster, Dorset. Beliau kemudian menjadi Prebendari Salisbury dan Dekan Exeter pada tahun 1527. Pada 19 Mac 1518, beliau dilantik sebagai prebendari Ruscombe Southbury, Salisbury, hanya untuk menukarnya pada 10 April 1519 kepada Yetminster secunda. Beliau juga merupakan kanon di York dan memegang beberapa jawatan gerejawi lain, walaupun belum ditahbiskan sebagai paderi. Pada tahun 1529, beliau mewakili Henry VIII di Paris bersama Edward Foxe, menguji pendapat umum di kalangan ahli teologi Sorbonne mengenai pembatalan perkahwinan Henry dengan Catherine dari Aragon.
Pada tahun 1521, dengan stipen sebanyak 100 GBP daripada Raja Henry VIII, Pole melanjutkan pelajaran di Universiti Padua, Itali. Di sinilah beliau bertemu dengan tokoh-tokoh terkemuka Zaman Pembaharuan, termasuk Pietro Bembo, Gianmatteo Giberti, Jacopo Sadoleto, Gianpietro Carafa (yang kemudian menjadi Paus Paul IV), Rodolfo Pio, Otto Truchsess, Stanislaus Hosius, Cristoforo Madruzzo, Giovanni Morone, Pier Paolo Vergerio yang muda, Peter Martyr Vermigli, dan Vettor Soranzo. Tiga yang terakhir akhirnya dikutuk sebagai bid'ah oleh Gereja Katolik. Sebagai seorang ahli teologi Protestan yang terkenal, Vermigli memberikan sumbangan besar kepada Reformasi England di tanah air Pole. Pengajian Pole di Padua sebahagiannya dibiayai oleh pemilihannya sebagai felo Corpus Christi College, Oxford. Lebih daripada separuh kos ditanggung oleh Henry VIII sendiri, dengan stipen 100 GBP pada 14 Februari 1523, membolehkannya belajar di luar negara selama tiga tahun.
Selepas itu, pada 10 April 1526, abang Reginald, Henry Pole, Baron Montagu pertama, menghadiahkannya jawatan paderi di South Harting, Sussex. Tiga bulan kemudian, Pole pulang ke England, tiba dari Perancis diiringi oleh Thomas Lupset. Beliau dilantik sebagai prebendari Knaresborough di York Minster pada 22 April 1527. Pada 25 Julai 1527, Pole dianugerahkan kanonri di Katedral Exeter, dan diisytiharkan sebagai Dekan hanya empat hari kemudian. Pole dihantar ke Paris pada Oktober 1529, tetapi pulang ke England pada musim panas 1530. Semasa di England, beliau tinggal di bekas rumah John Colet di Sheen.
2. Hubungan dengan Henry VIII dan Pengasingan
Peranan Reginald Pole dalam isu pembatalan perkahwinan Henry VIII dan penolakannya untuk menyokong raja atas dasar prinsip agama membawa kepada konflik yang mendalam, pengasingan diri, dan penganiayaan ke atas keluarganya.
2.1. Kerjaya Awal dan Konflik Mengenai Pembatalan Perkahwinan
Reginald Pole kemungkinan besar telah kembali ke England pada tahun 1527, namun pengaruh politik yang beliau peroleh tidak didokumentasikan sehingga November 1528. Menjelang Oktober berikutnya, beliau dihantar ke Paris secara khusus untuk mendapatkan pendapat yang memuaskan dari doktor-doktor universiti mengenai pembatalan perkahwinan Henry VIII. Ada kemungkinan Pole mula belajar Bahasa Ibrani daripada Robert Wakefield selepas beliau pulang dari Perancis, yang menunjukkan bahawa Henry mungkin ingin menggunakan Pole dalam projek pembatalan perkahwinan tersebut.
Henry VIII menawarkan kepadanya jawatan Uskup Agung York atau Keuskupan Winchester jika beliau bersetuju untuk menyokong pembatalan perkahwinannya dengan Catherine dari Aragon. Kemungkinan besar pada Mei atau Jun 1531, Pole memberikan analisis kepada Henry mengenai kesulitan politik berkaitan perceraian, terutamanya bahaya yang akan ditimbulkan kepada penggantian takhta. Pole menahan sokongannya dan memilih untuk mengasingkan diri di Perancis dan Itali pada tahun 1532, di mana beliau meneruskan pengajiannya di Padua dan Paris. Selepas kepulangannya, beliau memegang benefice sebagai vicar di Piddletown, Dorset, antara 20 Disember 1532 dan sekitar Januari 1536.
Pada Mei 1536, Reginald Pole akhirnya dan secara muktamad memutuskan hubungannya dengan Raja. Lima tahun sebelumnya, beliau telah memberi amaran tentang bahaya perkahwinan Anne Boleyn; beliau telah kembali ke Padua pada tahun 1532 dan menerima benefice terakhir Inggeris pada Disember tahun itu. Eustace Chapuys, duta besar imperial ke England, telah mencadangkan kepada Maharaja Charles V agar Pole berkahwin dengan puteri Henry, Mary, dan menggabungkan tuntutan dinasti mereka. Chapuys juga berkomunikasi dengan Reginald melalui abangnya Geoffrey Pole. Pada masa ini, Pole belum secara muktamad memasuki Tatanan Suci.
Perpecahan terakhir antara Pole dan Henry berlaku apabila Thomas Cromwell, Cuthbert Tunstall, Thomas Starkey, dan lain-lain mengemukakan soalan kepada Pole bagi pihak Henry. Beliau menjawab dengan menghantar kepada Raja salinan risalahnya yang diterbitkan, Pro ecclesiasticae unitatis defensionePro eklesiastike unitatis defensioneBahasa Latin. Risalah ini, selain menjadi jawapan teologi kepada soalan-soalan tersebut, merupakan kecaman keras terhadap dasar-dasar Raja, menolak kedudukan Henry mengenai perkahwinan dengan janda abangnya Arthur, dan menafikan ketuanan diraja. Pole juga mendesak putera-putera Eropah untuk menggulingkan Henry dengan segera. Henry menulis kepada ibu Pole, Margaret Pole, Countess Salisbury, yang kemudiannya menghantar surat kepada anaknya, menegurnya kerana "kebodohannya".
2.2. Pengasingan dan Pengajian di Luar Negara
Selepas menolak permintaan Henry VIII untuk menyokong pembatalan perkahwinannya, Reginald Pole memilih untuk mengasingkan diri di luar negara. Beliau menghabiskan tempoh ini di Perancis dan Itali, terutamanya di Padua dan Paris, di mana beliau meneruskan pengajian mendalam dalam bidang teologi dan falsafah. Semasa di Padua, beliau bergaul dengan pelbagai tokoh terkemuka Zaman Pembaharuan, memperluas pandangan intelektualnya. Tempoh pengasingan ini membolehkan beliau mengembangkan pemikiran teologinya secara bebas daripada tekanan politik di England.
2.3. Penganiayaan Keluarga dan Pelucutan Hak
Raja Henry VIII, yang tidak dapat mencapai Pole sendiri, membalas dendam terhadap keluarga Pole atas tuduhan pengkhianatan lisan terhadap Raja. Peristiwa ini kemudian dikenali sebagai Konspirasi Exeter. Ahli-ahli utama keluarga ditangkap, dan semua harta benda mereka dirampas, yang secara efektif menghancurkan keluarga Pole.
Sir Geoffrey Pole ditangkap pada Ogos 1538; beliau telah berutus surat dengan Reginald. Siasatan terhadap Henry Courtenay, Marquess Exeter pertama (sepupu pertama Henry VIII dan sepupu jauh Countess Salisbury) telah mendedahkan namanya. Sir Geoffrey merayu kepada Thomas Cromwell, yang kemudiannya menangkap dan menyoal siasat beliau. Semasa disoal siasat, Sir Geoffrey mengakui bahawa Henry Pole, Baron Montagu pertama, dan Exeter kedua-duanya terlibat dalam surat-menyuratnya dengan Reginald. Montagu, Exeter, dan Lady Salisbury ditangkap pada November 1538, bersama dengan Henry Pole dan ahli keluarga lain, atas tuduhan pengkhianatan. Ini berlaku walaupun Cromwell sebelum ini menulis bahawa mereka "kurang bersalah kecuali beliau [Reginald Pole] adalah saudara mereka". Mereka dihantar ke Menara London dan, selain Geoffrey Pole, mereka semua akhirnya dihukum mati.
Pada Januari 1539, Sir Geoffrey diampunkan. Montagu dan Exeter dibicarakan dan dihukum mati atas tuduhan pengkhianatan. Reginald Pole pula dilucutkan hak (attainted) secara in absentiain absensiaBahasa Latin. Pada Mei 1539, Montagu, Exeter, Lady Salisbury, dan lain-lain juga dilucutkan hak, seperti yang berlaku kepada bapa Lady Salisbury; ini bermakna mereka kehilangan tanah mereka - kebanyakannya di Selatan England, yang terletak strategik (menurut dakwaan mahkota) untuk membantu sebarang pencerobohan - dan gelaran mereka. Mereka yang masih hidup di Menara juga dijatuhkan hukuman mati, dan boleh dihukum pada bila-bila masa mengikut kehendak Raja. Sebagai sebahagian daripada bukti yang diberikan untuk menyokong Rang Undang-Undang Pelucutan Hak, Cromwell menghasilkan tunik yang mempunyai Lima Luka Suci Kristus, kononnya menunjukkan sokongan Lady Salisbury terhadap Katolik tradisional. Ini, kononnya, ditemui enam bulan selepas rumah dan barang-barang beliau telah digeledah ketika beliau ditangkap, dan kemungkinan besar telah ditanam di situ.
Margaret Pole ditahan di Menara London selama dua setengah tahun dalam keadaan yang teruk; beliau, cucunya (anak Montagu), dan anak Exeter ditahan bersama atas perintah Raja. Pada tahun 1540, Cromwell sendiri jatuh dari kekuasaan dan beliau sendiri dilucutkan hak serta dihukum mati. Margaret akhirnya dihukum mati pada tahun 1541, membantah ketidakbersalahannya sehingga saat terakhir - satu kes yang sangat dipublikasikan dan dianggap sebagai salah laku keadilan yang serius pada masa itu dan kemudiannya. Pelaksanaannya sangat mengerikan, dilakukan secara tidak sempurna oleh seorang algojo yang tidak berpengalaman, yang memberikan hampir sedozen pukulan sebelum beliau akhirnya meninggal. Pole diketahui pernah berkata bahawa beliau "tidak akan takut untuk memanggil dirinya anak seorang syahid". Kira-kira 350 tahun kemudian, pada tahun 1886, Margaret telah dibeatifikasi oleh Paus Leo XIII.
Selain risalah yang memusuhi Pro ecclesiasticae unitatis defensionePro eklesiastike unitatis defensioneBahasa Latin, satu lagi faktor yang mendorong kekejaman Raja Henry terhadap keluarga Pole mungkin adalah fakta bahawa ibu Pole, Margaret, adalah salah seorang ahli terakhir Wangsa Plantagenet yang masih hidup. Dalam keadaan tertentu, keturunan ini boleh menjadikan Reginald - sehingga beliau secara muktamad memasuki bidang keagamaan - sebagai calon yang mungkin untuk takhta itu sendiri.
3. Aktiviti Kardinal dan Kepausan
Reginald Pole memainkan peranan penting dalam Gereja Katolik sebagai seorang kardinal dan legatus paus, terlibat dalam Majlis Trent, dan hampir terpilih sebagai paus, menunjukkan pengaruhnya dalam konteja Reformasi Katolik.
3.1. Pelantikan sebagai Kardinal
Pada 22 Disember 1536, Reginald Pole, yang sudah menjadi seorang deacon, dilantik sebagai seorang kardinal, walaupun terdapat bantahan awal daripada dirinya sendiri. Beliau merupakan kardinal keempat daripada lima kardinal Inggeris pada separuh pertama abad ke-16. Beliau juga dilantik sebagai legatus paus ke England pada Februari 1536/1537.
Paus Paul III menugaskan beliau untuk mengatur bantuan bagi Pilgrimage of Grace, sebuah usaha untuk mengatur perarakan ke London bagi menuntut Henry VIII menggantikan penasihat 'reformis'nya dengan pemikir Katolik yang lebih tradisional. Walau bagaimanapun, baik Francis I dari Perancis mahupun Maharaja tidak menyokong usaha ini, dan kerajaan England cuba membunuh Pole. Pada tahun 1539, Pole dihantar kepada Maharaja untuk mengatur embargo terhadap England - sejenis tindakan balas yang beliau sendiri telah memberi amaran kepada Henry bahawa ia mungkin berlaku.
3.2. Legatus Paus dan Misi Diplomatik
Selepas kemangkatan Edward VI pada 6 Julai 1553 dan kenaikan takhta Mary I ke takhta England, kepulangan Pole dari pengasingan dipercepatkan. Beliau kembali sebagai legatus paus ke England (jawatan yang dipegangnya sehingga 1557) dengan tujuan untuk mengembalikan kerajaan itu ke pangkuan Katolik. Walau bagaimanapun, Ratu Mary I dan Maharaja Charles V menangguhkan ketibaannya di negara itu sehingga 20 November 1554, kerana kebimbangan bahawa Pole mungkin menentang perkahwinan Mary yang akan datang dengan anak Charles, Philip II dari Sepanyol.
Hanya selepas perkahwinan itu selamat, Parlimen England akhirnya membatalkan pelucutan haknya pada 22 November 1554. Pole membuka komisen kepausannya dan menyampaikan surat kepercayaan legatinya di hadapan Philip & Mary dan ahli-ahli Parlimen yang berhimpun di Istana Whitehall pada 27 November 1554, menyampaikan ucapan yang penting di hadapan mereka. Antara pembesar yang hadir ialah Stephen Gardiner, Uskup Winchester dan Lord Chancellor England, menteri Katolik paling terkemuka di England, yang akan memimpin pemulihan Katolik melalui parlimen pada Januari 1555.
3.3. Majlis Trent dan Konklave Pemilihan Paus
Pada tahun 1542, Reginald Pole dilantik sebagai salah seorang daripada tiga legatus paus untuk mempengerusikan Majlis Trent. Dalam konklave kepausan, 1549-50 yang menyusul kematian Paus Paul III pada tahun 1549, Pole, pada satu ketika, memperoleh 26 daripada 28 undi yang diperlukan untuk menjadi paus sendiri.
Walau bagaimanapun, kepercayaan peribadinya terhadap pembenaran oleh iman sahaja berbanding perbuatan telah menyebabkan beliau menghadapi masalah di Trent dan tuduhan Lutheranisme kripto-bid'ah dalam konklave tersebut. Thomas Hoby, yang melawat Rom untuk hadir dalam konklave, mencatatkan bahawa Pole gagal dipilih "melalui Kardinal Ferrara yang mempengaruhi suara ramai kardinal dari pihak Perancis, meyakinkan mereka bahawa Kardinal Pole adalah Imperial dan juga seorang Lutheran yang sebenar."
4. Uskup Agung Canterbury dan Pemulihan Katolik
Selepas kemangkatan Edward VI, Reginald Pole kembali ke England, dilantik sebagai Uskup Agung Canterbury, dan memimpin usaha gigih untuk memulihkan agama Katolik dan institusi gereja di bawah pemerintahan Mary I.
4.1. Kepulangan ke England dan Pemansuhan Pelucutan Hak
Kematian Edward VI pada 6 Julai 1553 dan kenaikan takhta Mary I ke takhta England mempercepatkan kepulangan Reginald Pole dari pengasingan. Beliau kembali sebagai legatus paus ke England, dengan tujuan untuk mengembalikan kerajaan itu ke pangkuan Katolik. Walau bagaimanapun, Ratu Mary I dan Maharaja Charles V menangguhkan ketibaannya di negara itu sehingga 20 November 1554, kerana kebimbangan bahawa Pole mungkin menentang perkahwinan Mary yang akan datang dengan Philip dari Sepanyol. Hanya selepas perkahwinan itu selamat, Parlimen England akhirnya membatalkan status pelucutan haknya pada 22 November 1554. Pole membuka komisen kepausannya dan menyampaikan surat kepercayaan legatinya di hadapan Philip & Mary dan ahli-ahli Parlimen yang berhimpun di Istana Whitehall pada 27 November 1554, menyampaikan ucapan yang penting di hadapan mereka.
4.2. Pelantikan sebagai Uskup Agung Canterbury
Pada 13 November 1555, Thomas Cranmer secara rasmi dilucutkan jawatan Uskup Agung Canterbury. Paus kemudiannya menaikkan pangkat Pole kepada kardinal-paderi dan melantik beliau sebagai pentadbir See of Canterbury pada 11 Disember 1555.
Reginald Pole akhirnya ditahbiskan sebagai paderi pada 20 Mac 1556 dan ditahbiskan sebagai uskup dua hari kemudian, lalu menjadi Uskup Agung Canterbury. Beliau memegang jawatan ini sehingga kematiannya.
4.3. Peranan dalam Pemulihan Katolik
Sebagai legatus paus, Pole berunding untuk mendapatkan dispensasi paus yang membenarkan pemilik baru tanah-tanah biara yang dirampas semasa Pembubaran Biara untuk mengekalkan harta tersebut. Sebagai balasan kepada konsesi ini, Parlimen kemudiannya menguatkuasakan semula Akta Kebidahan pada Januari 1555. Ini menghidupkan semula langkah-langkah lama menentang bidaah: surat paten 1382 dari Richard II, Akta Penindasan Bidaah 1400 dari Henry IV, dan Akta Penindasan Bidaah 1414 dari Henry V. Semua ini telah dimansuhkan di bawah Henry VIII dan Edward VI.
Pada tahun 1555, Ratu Mary mula membenarkan pembakaran penganut Protestan atas tuduhan bidaah, dan kira-kira 220 lelaki dan 60 wanita telah dihukum mati sebelum kematiannya pada tahun 1558. Dalam pandangan beberapa ahli sejarah, Penganiayaan Marian ini menyumbang kepada kemenangan muktamad Reformasi England. Walaupun demikian, penglibatan Pole dalam perbicaraan bidaah ini masih dipertikaikan. Terdapat beberapa bukti yang menunjukkan bahawa beliau lebih cenderung kepada pendekatan yang lebih lunak: "Tiga orang bidaah yang dihukum dari keuskupan Bonner telah diampunkan atas rayuan kepadanya; beliau hanya mengenakan penebusan dosa dan memberikan mereka pengampunan." Pole berada dalam keadaan kesihatan yang merosot semasa tempoh penganiayaan yang paling teruk. Seiring berjalannya pemerintahan, semakin ramai orang menentang Mary dan kerajaannya, dan beberapa orang yang pada mulanya tidak peduli terhadap Reformasi England mula menentang Katolik. Tulisan-tulisan seperti Book of Martyrs oleh John Foxe pada tahun 1568, yang menekankan penderitaan para reformis di bawah Mary, membantu membentuk pendapat umum menentang Katolik di England untuk beberapa generasi.
4.4. Kedoktoran Universiti
Pada tahun 1555 dan 1555/1556, Reginald Pole juga menjadi canselor bagi kedua-dua Universiti Oxford dan Universiti Cambridge. Peranannya sebagai Canselor di kedua-dua institusi berprestij ini menunjukkan pengaruhnya yang besar dalam bidang akademik dan keagamaan semasa tempoh pemulihan Katolik di England.
5. Konflik dengan Paus Paul IV
Walaupun Reginald Pole seorang Katolik yang taat sepanjang hidupnya, beliau mempunyai perselisihan yang berpanjangan dengan Paus Paul IV, yang bermula sebelum Paus Paul IV dipilih pada tahun 1555. Paus Paul IV tidak menyukai humanisme Katolik dan tokoh-tokoh seperti Pole yang cuba memperkenalkan versi Katolik yang lebih lembut untuk menarik penganut Protestan. Selain itu, Paus Paul IV sangat anti-Sepanyol dan menentang perkahwinan Mary dengan Philip II dari Sepanyol, serta sangat menentang sokongan Pole terhadap perkahwinan tersebut.
Disebabkan perselisihan ini, Paus Paul IV mula-mula membatalkan kuasa legatin Pole, dan kemudian cuba memanggil Pole kembali ke Rom untuk disiasat atas tuduhan bidaah dalam tulisan-tulisan awalnya. Mary enggan menghantar Pole ke Rom, namun beliau menerima penggantungan Pole dari jawatannya.
6. Penulisan
Reginald Pole adalah pengarang beberapa karya penting. Beliau menulis De ConcilioDe KonsilioBahasa Latin, sebuah risalah mengenai kuasa paus, dan satu set langkah yang diperkenalkannya untuk memulihkan amalan Katolik di England. Beliau juga merupakan pengarang banyak surat penting yang menarik untuk sejarah pada zamannya, yang disunting oleh Angelo Maria Quirini dalam lima jilid di Brescia, antara tahun 1744 dan 1757.
Pole juga terkenal dengan kecamannya yang keras terhadap buku Machiavelli, The Prince, yang dibacanya di Itali. Beliau mengulas mengenai karya tersebut: "Saya mendapati jenis buku ini ditulis oleh musuh umat manusia. Ia menjelaskan setiap cara di mana agama, keadilan, dan sebarang kecenderungan ke arah kebajikan boleh dimusnahkan."
7. Kematian
Reginald Pole meninggal dunia di London, semasa wabak influenza, pada 17 November 1558, kira-kira jam 7:00 malam. Kematiannya berlaku hampir 12 jam selepas kematian Ratu Mary I. Beliau dikebumikan di sebelah utara Corona di Katedral Canterbury.
8. Warisan dan Penilaian
Reginald Pole meninggalkan warisan yang kompleks dalam sejarah England dan Gereja Katolik. Sebagai Uskup Agung Canterbury Katolik terakhir, beliau adalah simbol utama usaha pemulihan Katolik di bawah pemerintahan Mary I. Walaupun usahanya untuk mengembalikan England ke pangkuan Rom adalah gigih, ia akhirnya tidak berjaya dalam jangka panjang, sebahagian besarnya disebabkan oleh penindasan terhadap penganut Protestan yang berlaku semasa pemerintahannya, yang dikenali sebagai Penganiayaan Marian.
Pole sering dinilai sebagai seorang intelektual yang cemerlang dan seorang reformis Katolik yang berdedikasi. Beliau berusaha untuk memperbaharui gereja dari dalam, seperti yang ditunjukkan oleh penglibatannya dalam Majlis Trent. Namun, penglibatannya dalam pelaksanaan undang-undang bidaah, walaupun mungkin dengan niat untuk keadilan teologi, telah mencemarkan reputasinya dan menyumbang kepada sentimen anti-Katolik yang kuat di England untuk generasi akan datang. Kehidupan dan kerjayanya mencerminkan perjuangan sengit antara kesetiaan kepada Paus dan kedaulatan monarki Inggeris pada abad ke-16.
9. Kritikan dan Kontroversi
Salah satu aspek paling kontroversi dalam kehidupan Reginald Pole adalah penglibatannya dalam Penganiayaan Marian, iaitu penindasan terhadap penganut Protestan di bawah pemerintahan Ratu Mary I. Meskipun beliau secara peribadi dikenal sebagai seorang yang lembut dan sabar terhadap mereka yang disyaki bidaah, menganggap mereka sebagai pendosa daripada pengkhianat, dan mendesak kelonggaran, pertukaran agama, serta pengampunan, namun penganiayaan yang meluas tetap berlaku di bawah bidang kuasanya sebagai Uskup Agung Canterbury.
Beberapa ahli sejarah berpendapat bahawa Pole lebih cenderung kepada pendekatan yang lebih lunak. Sebagai contoh, tiga orang bidaah yang telah dihukum dari keuskupan Bonner telah diampunkan atas rayuan kepadanya; beliau hanya mengenakan penebusan dosa dan memberikan mereka pengampunan. Selain itu, Pole berada dalam keadaan kesihatan yang merosot semasa tempoh penganiayaan yang paling teruk. Walau bagaimanapun, fakta bahawa kira-kira 220 lelaki dan 60 wanita telah dihukum mati atas tuduhan bidaah sebelum kematian Mary I pada tahun 1558 tidak dapat dinafikan. Penganiayaan ini, tanpa mengira tahap penglibatan langsung Pole, menyumbang kepada kemenangan muktamad Reformasi England dan membentuk pendapat umum yang kuat menentang Katolik di England untuk beberapa generasi, terutamanya melalui tulisan-tulisan seperti Book of Martyrs oleh John Foxe.
Konflik peribadinya dengan Paus Paul IV juga merupakan sumber kontroversi. Paus Paul IV, yang tidak menyukai pendekatan humanisme Katolik yang lebih lembut yang dianjurkan oleh Pole, serta pendirian Pole yang menyokong perkahwinan Mary dengan Philip II dari Sepanyol, telah membatalkan kuasa legatin Pole dan cuba memanggilnya ke Rom untuk disiasat atas tuduhan bidaah dalam tulisan-tulisan awalnya. Walaupun Mary enggan menghantar Pole ke Rom, beliau menerima penggantungan Pole dari jawatannya.
10. Kesan
Reginald Pole mempunyai kesan jangka panjang yang signifikan terhadap gerakan Katolik di England, walaupun matlamat utamanya untuk memulihkan sepenuhnya Katolik di negara itu tidak tercapai secara kekal. Usahanya sebagai Uskup Agung Canterbury dan legatus paus di bawah Mary I mewakili percubaan terakhir yang serius untuk mengembalikan England kepada ketaatan Paus sebelum penubuhan Gereja England di bawah Elizabeth I.
Penglibatan Pole dalam pemulihan undang-undang anti-bidah dan penganiayaan Protestan, walaupun mungkin dipertikaikan tahap tanggungjawab peribadinya, secara ironinya mengukuhkan penolakan awam terhadap Katolik di England. Kekejaman yang dikaitkan dengan pemerintahan Mary I, sering disebut sebagai "Mary Berdarah," telah meninggalkan kesan yang mendalam dalam ingatan kolektif Inggeris, menyebabkan sentimen anti-Katolik yang berterusan selama berabad-abad. Walaupun Pole berusaha untuk menegakkan doktrin Katolik dan mengukuhkan institusi gereja, tindakannya, atau tindakan yang berlaku di bawah kuasanya, secara tidak langsung menyumbang kepada kejayaan jangka panjang Reformasi England.
11. Dalam Budaya Popular
Reginald Pole telah digambarkan dalam pelbagai karya sastera dan media visual, mencerminkan minat berterusan terhadap tokoh sejarah ini.
Beliau adalah subjek novel tahun 1863 bertajuk Cardinal Pole oleh William Harrison Ainsworth. Pole juga merupakan watak utama dalam novel sejarah The Time Before You Die oleh Lucy Beckett, The Courier's Tale oleh Peter Walker, dan The Trusted Servant oleh Alison Macleod. Beliau juga muncul dalam novel Hilary Mantel bertajuk The Mirror & the Light, yang merupakan novel ketiga dan terakhir dalam siri mengenai kehidupan Thomas Cromwell.
Dalam siri televisyen The Tudors musim ketiga terbitan Showtime, Kardinal Pole dilakonkan oleh pelakon Kanada Mark Hildreth. Dalam minisiri The Virgin Queen, beliau dilakonkan oleh Michael Feast; beliau terakhir kali dilihat memimpin para pelayan Mary keluar dari Istana Greenwich ketika Elizabeth I tiba sebagai ratu.
Reginald Pole juga merupakan watak utama dalam Queen of Martyrs: The Story of Mary I oleh Samantha Wilcoxson. Beliau, bersama abang-abang, kakak, dan ibunya, adalah keluarga utama dalam novel sejarah Philippa Gregory bertajuk The King's Curse. Kardinal Reginald Pole juga muncul sebagai watak utama dalam drama sulung Rosamund Gravelle bertajuk Three Queens, dengan watak tersebut pertama kali dilakonkan oleh Les Kenny-Green.