Rikidōzan

2.1. Kelahiran dan Latar Belakang

Rikidōzan dilahirkan dengan nama Kim Sin-rak (김신락^{Bahasa Korea}; 金信洛) pada 14 November 1924, di Hongwon-gun, Hamgyong Selatan, di Korea di bawah pemerintahan Jepun (kini dalam wilayah Hamgyong Selatan, Korea Utara). Beliau adalah anak bongsu kepada Kim Sok-tee, seorang pemilik ladang dari Korea dengan tradisi Konfusianisme, dan isterinya, Chon Gi. Sejak kecil, beliau bertanggungjawab menjaga bapanya yang sering sakit, sementara ibu dan abang-abangnya menguruskan ladang. Semasa zaman mudanya, Kim Sin-rak giat mengambil bahagian dalam ssireum (gulat tradisional Korea) dan berjaya menduduki tempat ketiga dalam pertandingan tempatan.

Selepas pencapaian ini, beliau bertemu dengan Minosuke Momota, bapa mertua kepada seorang polis Jepun dari Omura, Nagasaki, yang telah berpindah ke Korea. Minosuke Momota, yang merupakan seorang peminat sumo dan penyokong Nishonoseki stable, telah merekrut beberapa pemuda Korea untuk gelanggang tersebut dan memujuk Kim Sin-rak untuk turut serta. Namun, keluarganya enggan membenarkan beliau pergi ke Jepun kerana tanggungjawabnya menjaga bapa. Walau bagaimanapun, selepas kematian bapanya pada tahun 1939, Kim Sin-rak berhijrah ke Jepun pada tahun berikutnya, walaupun ibunya membantah.

2.2. Perpindahan ke Jepun dan Pengangkatan

Setibanya di Jepun, Kim Sin-rak menyertai Nishonoseki stable dan membuat penampilan sulungnya dalam sumo pada Mei 1940. Pada awalnya, asal usul Koreanya dinyatakan dalam lembaran ranking sumo, menyebabkan beliau menerima gangguan dan diskriminasi kaum. Untuk mengatasi masalah ini, beliau telah diambil sebagai anak angkat oleh keluarga Momota dan mengambil nama Mitsuhiro Momota. Kisah palsu kemudian direka-cipta bahawa beliau dilahirkan di Omura, Nagasaki, Prefektur Nagasaki. Walaupun begitu, beliau tidak memperoleh kewarganegaraan Jepun sehingga tahun 1951. Beliau kemudian diberi nama shikona Rikidōzan Mitsuhiro.

2.3. Karier Sumo dan Persaraan

Rikidōzan mencapai divisyen teratas, makuuchi, pada tahun 1946. Pada kejohanan Jun 1947, beliau menduduki tempat kedua kepada yokozuna Haguroyama, tewas dalam perlawanan penentuan kejuaraan. Beliau turut dianugerahkan sebagai pembawa bendera kemenangan terakhir dalam sumo. Pada kejohanan Mei 1948, beliau mengalahkan yokozuna Terukuni Manzō dan ōzeki Azumafuji Kin'ichi, yang memenangi kejohanan tersebut, dan menerima Anugerah Prestasi Cemerlang (Shukun-sho). Walaupun Korea Selatan dan Korea Utara ditubuhkan pada tahun 1948, Rikidōzan tidak mendedahkan asal usulnya kepada media. Pada Mei 1949, beliau dinaikkan pangkat ke sekiwake, tetapi mengalami kekalahan teruk akibat penyakit distoma paru-paru.

Setahun kemudian, beliau kembali ke pangkat sekiwake. Pada September 1950, beliau secara tiba-tiba mengambil keputusan untuk bersara dengan memotong chonmage (ikatan rambut atas) sendiri. Walaupun penjelasan rasmi menyatakan persaraan beliau adalah disebabkan penyakit, terdapat pelbagai spekulasi mengenai punca sebenarnya. Antara sebab yang disebut ialah rasa cemburu daripada seniornya di Nishonoseki stable dan diskriminasi kaum. Namun, dorongan utama untuk persaraannya adalah pertikaian kewangan dengan guru gelanggang, Tamanoumi Daitarō. Rikidōzan merasakan sumbangannya yang besar kepada gelanggang patut diberi sokongan kewangan yang lebih, tetapi Tamanoumi menganggapnya mementingkan diri, dan permintaannya ditolak selepas pertengkaran sengit.

Selepas bersara, Rikidōzan pada mulanya bekerja sebagai peniaga pasar gelap, membeli barangan daripada askar Amerika yang berlepas untuk berkhidmat di Korea dan menjualnya kepada penduduk Jepun. Permohonan beliau untuk kembali ke sumo ditolak. Beliau kemudiannya diberi pekerjaan sebagai penyelia pembinaan oleh bekas penaungnya, Shinsaku Nitta. Nitta, yang telah membantu tawanan perang Amerika semasa Perang Dunia II, menerima layanan istimewa daripada bekas tawanan yang bekerja di Pemerintah Tertinggi Kuasa Bersekutu (GHQ), yang memberikan keutamaan kontrak pembinaan semula kepada syarikat Nitta. Nitta juga mempunyai hubungan dengan dunia jenayah, terutamanya dalam industri sumo yang pada masa itu sering melibatkan tokoh-tokoh bawah tanah yang mengambil bahagian besar daripada keuntungan acara.

3.1. Peralihan kepada Gulat Profesional

Pada Julai 1951, Kelab Torii Oasis Shriners yang berpangkalan di Tokyo mengumumkan hasrat mereka untuk menaja satu program amal bagi kanak-kanak kurang upaya, yang akan diiringi dengan jelajah gulat profesional. Sekitar masa ini, Rikidōzan dilaporkan menunjukkan minat untuk menjadi seorang pegulat profesional. Pada September, promoter gulat Al Karasick dari Mid-Pacific Promotions di Honolulu, bersama Joe Malcewicz dari NWA San Francisco, mengumumkan persetujuan dengan Moe Lipton. Karasick dan Malcewicz akan menghantar enam pegulat, termasuk Harold Sakata dan Bobby Bruns, untuk jelajah dua belas tarikh dari 30 September hingga 11 Disember. Semasa Bruns berada di Jepun sebelum jelajah bermula, beliau menjemput Rikidōzan, serta judoka Kokichi Endo dan Yasuyuki Sakabe, untuk mengambil bahagian. Selepas sebulan menjalani latihan, Rikidōzan membuat debut gulat profesionalnya di Dewan Peringatan Ryogoku pada 28 Oktober 1951, berlawan dengan Bruns sehingga seri dalam had masa sepuluh minit. Beliau terus mengambil bahagian dalam jelajah tersebut, walaupun kemudian beliau mengakui melakukannya dengan sukar kerana kekurangan stamina yang diperlukan.

Pada Februari 1952, Rikidōzan meninggalkan Jepun untuk berlatih dan menimba pengalaman di Amerika. Beliau menjalani lima bulan latihan di Mid-Pacific Promotions, di mana beliau dilatih oleh Oki Shikina. Wilayah latihan di Hawaii pada masa itu dikuasai oleh promoter Al Karasick, yang memberikan kelulusan untuk pertukaran antara Jepun dan Amerika, termasuk kemasukan Rikidōzan ke Hawaii. Sebagai anggota NWA, Karasick juga membantu Rikidōzan mendapatkan perlawanan merebut gelaran NWA World Heavyweight Championship menentang Lou Thesz, walaupun Japan Pro Wrestling belum menjadi ahli NWA pada masa itu.

3.2. Kebangkitan Menjadi Bintang dan Wira Negara

Persembahan cemerlang Rikidōzan, terutamanya bersama rakan tagnya, judoka terkenal Masahiko Kimura, dalam perlawanan menentang Sharpe Brothers dari Kanada pada tahun 1954, bertepatan dengan peningkatan penonton televisyen di Jepun. Ini berlaku tidak lama selepas Perang Dunia II, ketika rakyat Jepun memerlukan seseorang yang boleh berdiri menentang Amerika. Rikidōzan kemudian mengukuhkan kedudukannya sebagai bintang gulat terbesar di Jepun dengan mengalahkan pegulat asing, menjadi selebriti televisyen utama dalam proses itu. Para lawan Amerikanya membantunya dengan menggambarkan diri mereka sebagai penjahat yang sering menipu dalam perlawanan mereka, lantas mengukuhkan imej Rikidōzan sebagai "wira Jepun" yang sentiasa menentang pihak asing yang jahat. Rikidōzan sendiri pernah digambarkan sebagai penjahat ketika berlawan di Amerika pada awalnya, tetapi kemudian menjadi salah seorang pegulat Jepun pertama yang disokong sebagai hero di Amerika pasca-Perang Dunia II.

Rikidōzan dan Kimura, yang digambarkan sebagai "perlawanan abad ini," terlibat dalam apa yang dikenali sebagai "Shōwa Ganryūjima" pada 22 Disember 1954. Walaupun Kimura mendakwa perlawanan itu sepatutnya diatur dengan keputusan seri, Rikidōzan bertindak di luar skrip apabila Kimura didakwa melakukan "tendangan alat sulit" yang tidak dijangka. Rikidōzan kemudian membalas dengan tumbukan dan pukulan Harite bertubi-tubi, menyebabkan Kimura tewas KO dengan banyak darah. Peristiwa ini sangat mengejutkan penonton dan media, dengan akhbar melaporkan bahawa ia adalah "perang Amerika-Jepun" yang sebenar. Selepas perlawanan, Rikidōzan mendedahkan nota dari Kimura yang mencadangkan keputusan seri untuk perlawanan pertama, membangkitkan isu-isu "八百長" (perlawanan yang diatur). Walaupun kedua-dua pihak berdamai kemudian, butiran sebenar perlawanan itu tetap menjadi misteri sehingga hari ini.

Pada tahun 1955, Rikidōzan memperoleh Kejuaraan Heavyweight Seluruh Asia dari King Kong. Pada tahun 1957, industri gulat Jepun mengalami kemerosotan penonton dan masalah kewangan. Namun, pada 27 Ogos 1958, Rikidōzan berjaya mengalahkan Lou Thesz di Los Angeles untuk merebut NWA International Heavyweight Championship. Kemenangan ini dengan serta-merta membangkitkan semula minat terhadap gulat profesional di Jepun. Pada tahun 1959, beliau menganjurkan World Big League pertama dan memenangi kejohanan tersebut secara berturut-turut sehingga tahun 1963. Pada tahun 1962, beliau mencabar Freddie Blassie untuk gelaran NAWA World Championship dan berjaya meraih kemenangan. Walau bagaimanapun, keputusan itu dipertikaikan, dan beliau kemudian diiktiraf sebagai Juara Heavyweight Dunia WWA yang pertama (WWA adalah sebuah organisasi yang berpecah dari NWA). Rikidōzan berjaya mencipta perlawanan-perlawanan hebat menentang pegulat yang kuat seperti Thesz, Pat O'Connor, dan Bill Miller, serta penjahat-penjahat seperti Blassie dan Jess Ortega, dan beliau nampaknya lebih selesa berlawan dengan jenis penjahat.

Pada April 1958, Kim Il, seorang pendatang tanpa izin dari Korea, ditangkap di Yokohama. Dengan pengaruh politik Banboku Ono, Naib Presiden Parti Demokratik Liberal dan pesuruhjaya gulat Jepun, Rikidōzan berjaya mendapatkan kebenaran menetap untuk Kim Il dan menjadikannya anak muridnya, memberinya nama gelanggang Oki Kintaro, tetapi dengan tegas melarangnya menggunakan nama Korea. Pada Januari 1963, Rikidōzan melawat Korea atas jemputan dan disambut oleh kira-kira 60 pegawai sukan di Lapangan Terbang Antarabangsa Gimpo. Beliau menyatakan kegembiraannya dapat melawat tanah air selepas 20 tahun, dan mengakui tidak fasih berbahasa Korea setelah lama menggunakan bahasa Jepun. Walau bagaimanapun, apabila Tokyo Chunichi Shimbun menerbitkan berita lawatan itu dengan gambar dan tajuk "Rikidōzan melawat tanah air selepas dua puluh tahun", Rikidōzan yang selama ini merahsiakan asal usulnya, dilaporkan sangat marah selepas kembali ke Jepun.

Perlawanan Rikidōzan menentang The Destroyer untuk Kejuaraan Heavyweight Dunia WWA di Gimnasium Metropolitan Tokyo pada 24 Mei 1963, mencatat purata penilaian penonton sebanyak 64.0%, menjadikannya salah satu program televisyen dengan rating tertinggi dalam sejarah Jepun. Dalam perlawanan ini, Rikidōzan tidak menyerah walaupun terkena Figure Four Leglock yang sempurna, dan perlawanan berakhir dengan seri apabila pengadil mengisytiharkan kedua-dua pegulat tidak dapat meneruskan. Tali kasut mereka terpaksa dipotong untuk memisahkan kaki yang terjerat. Perlawanan terakhir Rikidōzan sebelum kematiannya adalah pada 7 Disember 1963, di Hamamatsu, di mana beliau berpasangan dengan Great Togo dan Michiaki Yoshimura menentang The Destroyer, Buddy Austin, dan Irio De Paulo.

3.3. Perlawanan Utama dan Kejuaraan

Rikidōzan mencatat banyak perlawanan penting dan kejuaraan sepanjang kariernya, mengukuhkan namanya sebagai ikon gulat profesional Jepun:

• Pada 27 Ogos 1958, beliau mengalahkan Lou Thesz untuk Kejuaraan Heavyweight Antarabangsa NWA di Jepun. Thesz dengan sukarela bersetuju untuk mengalahkan Rikidōzan, membina rasa hormat antara kedua-dua pegulat.
• Beliau telah memenangi beberapa gelaran NWA dalam perlawanan di Jepun dan luar negara.
• Pada tahun 1953, beliau menubuhkan Japan Pro Wrestling Alliance (JWA), promosi gulat profesional pertama di Jepun.
• Perseteruan utama pertamanya adalah menentang Masahiko Kimura, judoka terkenal yang dijemput oleh Momota untuk berlawan sebagai pegulat profesional.
• Perseteruan terkenal lain termasuk menentang Thesz (1957-1958), Freddie Blassie (1962), dan Dick "The Destroyer" Beyer (1963).
• Dua daripada perlawanan beliau disenaraikan dalam sepuluh program televisyen teratas sepanjang zaman di Jepun:
  • Perlawanan seri selama sejam pada 6 Oktober 1957, dengan Lou Thesz untuk NWA World Heavyweight Championship mencatat rating 87.0.
  • Perlawanan seri dua daripada tiga jatuh selama sejam pada 24 Mei 1963, dengan The Destroyer mencatat rating 67.0, tetapi dengan jumlah penonton yang lebih besar (terbesar dalam sejarah Jepun pada masa itu) kerana lebih ramai orang memiliki set televisyen pada tahun 1963.

3.4. Latihan Murid

Rikidōzan memainkan peranan penting dalam melatih ramai pegulat terkenal yang kemudiannya menjadi legenda dalam sukan itu, termasuk Kanji "Antonio" Inoki, Kintarō Ōki, dan Shohei "Giant" Baba. Bersama Mammoth Suzuki, mereka dikenali sebagai "Empat Raja Langit" di kalangan bakat muda JWA. Rikidōzan pada umumnya lebih menyukai Baba, seorang bekas pemain besbol yang terkenal dan mempunyai fizikal yang baik, dan melihatnya sebagai bintang segera. Namun, layanan Rikidōzan terhadap Inoki seringkali sangat kejam, termasuk memukulnya dengan pengikis kasut, menjadikannya bahan uji kaji untuk melatih anjing pengawal, memaksa Inoki minum sebotol sake sekaligus, dan memukulnya dengan kayu golf atau membaling asbak. Inoki sendiri pernah mengakui merasa seperti Rikidōzan mahu membunuhnya.

Walaupun begitu, isteri Rikidōzan, Keiko Tanaka, menyatakan bahawa Rikidōzan menyayangi Inoki seperti anak kandungnya sendiri dan Inoki adalah satu-satunya pegulat muda yang dijemput ke rumah mereka. Rikidōzan sering memanggil Inoki untuk mengurut bahunya sambil membincangkan urusan perniagaan, seolah-olah sengaja menunjukkan kepadanya sisi keusahawanannya. Keiko percaya bahawa kekejaman itu adalah sebahagian daripada kaedah latihannya yang Spartan, sebagai manifestasi kasih sayang yang terselindung. Inoki kemudiannya mengakui bahawa walaupun mempunyai banyak perasaan terhadap "Ayah" (Rikidōzan) dan perbezaan peribadi yang ketara, Rikidōzan sangat pandai dalam perniagaan.

Falsafah latihan Rikidōzan berpusat pada tiga senaman asas: Bench press, sit-up, dan Hindu squat. Beliau juga akan mengarahkan murid-muridnya untuk fokus pada satu bahagian badan sahaja untuk tempoh tertentu jika mereka ingin membesarkan otot tersebut. Sebagai contoh, Hisashi Shinma, seorang pelatih bina badan di Japan Pro Wrestling, diminta untuk melakukan bench press sahaja selama tiga bulan untuk menguatkan dada dan lengannya. Rikidōzan juga percaya bahawa latihan sumo berkesan untuk pembinaan badan. Pada hari beliau ditikam, Rikidōzan telah mengaturkan agar Inoki menyertai Takasago stable buat sementara waktu untuk latihan sumo, tetapi rancangan itu terbatal akibat kematiannya.

3.5. Gerakan Tersendiri

Rikidōzan terkenal dengan gerakan-gerakan gulatnya yang khas, yang membezakannya di gelanggang:

• Karate Chop (空手チョップ): Ini adalah gerakan penamat mutlak Rikidōzan dan sinonim dengan namanya. Teknik ini sebenarnya berasaskan harite sumo, bukannya karate sebenar. Rikidōzan dipercayai mengilhamkan gerakan ini bersama rakannya, seorang karateka Korea bernama Hideo Nakamura. Terdapat juga khabar angin bahawa beliau pernah dilatih oleh Masutatsu Oyama. Rikidōzan menggunakan pelbagai jenis Karate Chop, termasuk "Kesagiri Chop" yang menyasar arteri karotid atau tulang selangka lawan, dan "Suihei Chop" atau "Gyaku-suihei Chop" yang merupakan pukulan mendatar ke dada lawan. Pada awalnya, beliau lebih banyak menggunakan pukulan mendatar, tetapi kemudian lebih mahir dalam "Kesagiri Chop".
• Headscissors Whip: Walaupun mempunyai fizikal yang gempal, Rikidōzan sangat lincah dan mempunyai daya lompatan yang baik. Beliau menggunakan teknik ini dengan melompat dan melilitkan kakinya di kepala lawan, kemudian memutarkan badannya untuk membaling lawan atau terus mengunci kepala lawan dalam headscissors.
• Harite (張り手): Ini adalah teknik yang beliau kuasai sejak zaman sumo dan sangat berkesan dalam gulat profesional. Beliau terkenal kerana menggunakannya secara bertubi-tubi untuk melemahkan semangat Masahiko Kimura dalam perlawanan mereka.
• Backdrop: Ini adalah gerakan penamat mutlak Lou Thesz, dan Rikidōzan belajar serta menguasainya daripada Thesz sendiri. Pada akhir kariernya, Backdrop menjadi salah satu gerakan penamatnya yang utama, setanding dengan Karate Chop.
• Reverse Crab (逆エビ固め): Sering digunakan sebagai gerakan penamat dalam perlawanan menentang pegulat muda atau yang berpangkat rendah.
• Sukui Nage (掬い投げ): Sebuah teknik sumo yang sering digunakan sebagai gerakan penghubung dalam perlawanan gulat profesional.
• Headlock (ヘッドロック): Kekuatan headlock Rikidōzan sangat diakui, berkat kekuatan lengan yang dilatih semasa karier sumonya.
• Body Slam
• Body Press

4.1. Perniagaan Harta Tanah dan Hiburan

Rikidōzan memperoleh pelbagai hartanah, termasuk kelab malam, hotel, kondominium, dan promosi tinju. Antara aset hartanahnya yang terkenal adalah Riki Mansion, sebuah apartmen mewah yang juga menjadi kediamannya di Akasaka, Minato, Tokyo. Bangunan ini mudah dikenali dengan huruf "R" besar yang dicetak di sisinya. Pelakon Ikuro Otsuji juga pernah menetap di Riki Mansion pada tahun-tahun terakhir hidupnya.

Selain itu, Rikidōzan memiliki Riki Sports Palace setinggi 9 tingkat di Shibuya, yang berfungsi sebagai arena gulat profesional tetap. Kompleks ini juga dilengkapi dengan pelbagai kemudahan hiburan seperti lorong boling, bilik biliard, sebuah bar yang dikenali sebagai "Club Riki", dan restoran yang dinamakan "Riki Restaurant". Terdapat juga kemudahan seperti "Riki Turko" yang menyediakan mandian wap gaya Turki.

4.2. Inisiatif Perniagaan Lain

Tidak lama sebelum kematiannya, Rikidōzan telah membeli tanah di sekitar Tasik Sagami di Prefektur Kanagawa (kini di Wad Midori, Sagamihara) dan memulakan projek pembangunan padang golf berskala besar yang dikenali sebagai "Lakeside Country Club". Projek ini dirancang untuk mempunyai pelbagai kemudahan riadah seperti gelanggang menembak, gelanggang luncur ais dalaman, dan sebuah hotel di sepanjang pantai Tasik Sagami. Walau bagaimanapun, projek ini tidak sempat disiapkan akibat kematiannya yang mengejut. Tapak tersebut kemudiannya dijual dan kini menjadi Sagamiko Mori Mori (dahulu Sagamiko Resort Pleasure Forest), sebuah resort taman hiburan.

Beliau juga telah membeli tanah di Aburatsubo, Semenanjung Miura, dan merancang untuk membina sebuah resort marin yang sesuai untuk percutian keluarga. Usaha-usaha perniagaan ini, sebahagian besarnya, bergantung pada pengurusan one-man show Rikidōzan. Kematiannya yang tidak dijangka menyebabkan kekacauan besar dalam operasi perniagaan yang berkaitan. Gim tinju di dalam Riki Palace lenyap secara semula jadi, manakala lorong boling menghadapi kemerosotan akibat persaingan dari pusat boling baharu. Restoran Riki juga kehilangan nilai eksklusifnya sebagai restoran mewah. Akibatnya, Riki Palace mengalami masalah kewangan dan akhirnya dijual pada tahun 1967. Penjualan Riki Palace ini turut mencetuskan konflik dalam Japan Pro Wrestling, membawa kepada perpecahan dan penubuhan International Pro Wrestling oleh Ko Yoshimura.

5.1. Perkahwinan

Rikidōzan diketahui mempunyai banyak teman wanita sepanjang hidupnya dan sering menjalin hubungan dengan beberapa wanita pada masa yang sama. Beliau dikhabarkan telah berkahwin dengan empat wanita sepanjang hidupnya: seorang di Korea, diikuti oleh seorang geisha di Kyoto (ibu kepada adik-beradik Momota), kemudian seorang geisha di Nihonbashi (ibu angkat kepada adik-beradik Momota), dan akhirnya Keiko Tanaka, seorang bekas pramugari Japan Airlines, yang dinikahinya tidak lama sebelum kematiannya. Rikidōzan dikatakan sangat mencintai Keiko dan telah melunaskan semua hubungan wanitanya yang lain sebelum mengahwininya. Keiko Tanaka mengetahui asal usul Koreanya, walaupun beliau merahsiakan hal itu daripada umum.

Pada tahun 1984, sebuah artikel dalam majalah Weekly Playboy Jepun menimbulkan kontroversi besar apabila ia mendedahkan bahawa Rikidōzan sebenarnya berasal dari Korea dan telah berkahwin serta mempunyai anak sebelum bertemu Tanaka. Pendedahan ini dianggap sebagai suatu perkara tabu di Jepun pada masa itu, kerana Rikidōzan telah membina imej sebagai wira Jepun.

5.2. Keperibadian dan Kontroversi

Rikidōzan dikenali mempunyai perwatakan yang kasar dan emosi yang tidak stabil. Apabila beliau berada dalam suasana hati yang baik, beliau sering meninggalkan tip sebanyak 10.00 K JPY untuk kakitangan bar, suatu jumlah yang sangat besar pada masa itu (setara dengan gaji bulanan seorang penjawat awam lepasan universiti). Namun, apabila beliau dalam suasana hati yang buruk, insiden pergaduhan dan keganasan di restoran atau bar hampir menjadi kejadian harian, dan insiden ini sering diselesaikan dengan wang untuk mengelakkannya menjadi perhatian umum. Terdapat laporan akhbar pada tahun 1957 yang melaporkan "Rikidōzan mengamuk lagi". Rakannya, Harimoto Isao, menceritakan bagaimana Rikidōzan sering memecahkan meja kaca atau kayu dan memakan cawan kaca nipis apabila mabuk.

Pada tahun-tahun terakhir kariernya, kesihatan fizikal Rikidōzan semakin merosot. Beliau mula menyalahgunakan ubat penahan sakit dan mengambil stimulan sebelum dan selepas perlawanan untuk menutupi kelemahan fizikalnya. Ini mungkin menyumbang kepada masalah tingkah lakunya selepas perlawanan. Beliau sering dilihat minum dan bersosial dengan lawan-lawannya beberapa jam selepas "berlawan" dengan mereka, menimbulkan syak wasangka di kalangan orang ramai mengenai kesahihan gulat profesional. Contohnya, beliau pernah berhujah dengan pemain besbol Cuba, Roberto Barbon dari Hankyu Braves, yang mendakwa gulat profesional adalah palsu. Rikidōzan menjadi agresif dan menuntut permohonan maaf daripada Barbon.

Hubungannya dengan organisasi yakuza juga menjadi perhatian. Rikidōzan mempunyai hubungan rapat dengan kumpulan Tōseikai, dan persembahan gulatnya dikatakan membawa kekayaan besar kepada organisasi tersebut. Beliau juga pernah terlibat dalam pelbagai masalah dengan kumpulan yakuza lain seperti Yamaguchi-gumi dan Andō-gumi, serta mafia Filipina, di mana beliau dilaporkan pernah membaling seorang ketua mafia Filipina dari jambatan ke dalam sungai. Insiden ini, walaupun beliau berada dalam kedudukan yang kuat, seringkali menyebabkan beliau menjadi sasaran dan menunjukkan kekurangannya dalam diplomasi meskipun perhubungan antara gulat profesional dan yakuza sangat rapat pada masa itu.

Dari segi kewangan, Rikidōzan menghadapi masalah yang serius pada pertengahan tahun 1950-an, di mana beliau menanggung hutang sebanyak 450.00 M JPY. Walaupun beliau memiliki banyak aset hartanah, beliau juga mempunyai banyak hutang. Isteri ketiganya pernah mendedahkan kepada wartawan bahawa Rikidōzan hanya membawa pulang 1.00 K JPY sehari. Kemiskinan ini disebabkan oleh kos tinggi untuk menjemput pegulat asing kelas atas dari Amerika pada era yen yang sangat lemah, yang menyebabkan keuntungan acara tidak seberapa walaupun tiket habis terjual. Beliau juga terkenal boros dalam membeli kereta mewah dan memberi sumbangan, serta kehilangan sebahagian besar pendapatan kepada yakuza di kawasan Kansai dan Kyushu.

Rikidōzan juga mempunyai reputasi sebagai seorang yang berpengetahuan luas. Penulis Hisashi Inoue pernah memuji tulisan tangan Rikidōzan dalam poskad yang ditulis pada tahun 1952, dengan menyatakan bahawa penggunaan aksara Kanjinya sangat tepat dan banyak, dan tatabahasanya juga betul. Walaupun tanda baca jarang digunakan, maksud ayatnya sangat jelas.

5.3. Hobi dan Minat

Dalam masa lapangnya, Rikidōzan mempunyai beberapa hobi dan minat. Beliau sangat menggemari memburu dan dilaporkan memiliki beberapa senjata api memburu yang sah pada masa kematiannya. Autobiografinya turut mendakwa beliau meminta isterinya untuk membawa pistol ke mana sahaja. Selain itu, beliau juga pernah menunjukkan minat dalam permainan shogi (catur Jepun) untuk satu tempoh masa dan menjalin persahabatan dengan pemain shogi profesional seperti Kenmochi Matsuji. Rikidōzan malah pernah dianugerahkan sijil amatur 3-dan oleh Kenmochi, walaupun dilaporkan beliau tidak banyak bermain shogi, jadi tahap kemahiran sebenarnya tidak diketahui.

6.1. Insiden Tikaman

Pada 8 Disember 1963, kira-kira jam 10:30 malam, Rikidōzan terlibat dalam pergaduhan dengan Katsushi Murata, seorang ahli kumpulan yakuza Sumiyoshi-ikka, di kelab malam "New Latin Quarter" di Akasaka, Tokyo. Pergaduhan itu bermula apabila Rikidōzan menuduh Murata memijak kasutnya dan menuntut permohonan maaf. Murata menolak dan berhujah, menyebabkan Rikidōzan menumbuk Murata di muka, menyebabkannya terhantuk ke dinding. Rikidōzan kemudian menghempap Murata dan terus menumbuknya di atas tanah. Dalam keadaan terdesak, Murata menarik pisau gunung dan menikam Rikidōzan sekali di bahagian abdomen bawah sebelah kiri. Bilah pisau masuk sepenuhnya, tetapi tiada darah yang jelas kelihatan pada pakaian Rikidōzan.

Selepas kejadian itu, kedua-dua mereka segera meninggalkan tempat kejadian. Rikidōzan enggan melaporkan kepada polis kerana ia adalah pergaduhan yang dimulakannya sendiri. Beliau dibawa ke Hospital Sannoh, di mana seorang doktor mengisytiharkan luka itu tidak serius tetapi menasihatkan pembedahan. Rikidōzan dimasukkan ke hospital tersebut kerana pengarahnya adalah seorang penaungnya, yang membantu menjaga kerahsiaan insiden itu daripada pengetahuan umum. Murata pula, selepas menikam Rikidōzan, dilaporkan telah dipukul oleh anggota Tōseikai (kumpulan yakuza yang bermusuhan dengan Sumiyoshi-ikka dan mempunyai hubungan rapat dengan Rikidōzan) ketika beliau pergi ke pangsapuri Rikidōzan untuk meminta maaf. Murata mengalami kecederaan parah, termasuk luka robek di mata kanan, dan akhirnya menikam seorang anggota Tōseikai dengan pisau yang sama. Beliau kemudian ditangkap di Hospital Pembedahan Maeda di Akasaka, di mana beliau dirawat selama hampir setahun akibat kecederaannya.

6.2. Komplikasi Perubatan dan Kematian

Pembedahan awal Rikidōzan di Hospital Sannoh dilaporkan berjaya, dan beliau dibenarkan pulang ke rumah. Walau bagaimanapun, beliau tidak mengikut arahan doktor yang melarangnya makan dan minum, malah meminta pembantunya membelikan sushi dan sake pada hari yang sama. Tindakan ini memburukkan lagi keadaannya. Pada 9 Disember, beliau dimasukkan semula ke Hospital Sannoh, dan doktor mengesan empat luka di usus kecilnya. Pembedahan kedua dilakukan, dan doktor melaporkan kejayaan. Rikidōzan didiagnosis akan pulih sepenuhnya dalam dua minggu.

Namun, pada 15 Disember, seminggu selepas insiden tikaman, Rikidōzan mengalami peritonitis (radang selaput perut) yang teruk dan obstruksi usus. Beliau menjalani pembedahan kecemasan kedua pada jam 2:30 petang. Semasa dibawa ke bilik operasi, Rikidōzan dilaporkan berkata kepada isterinya, Keiko Tanaka, "Tidak kira berapa pun kosnya. Gunakanlah ubat apa pun. Tolong beritahu doktor untuk memberikan rawatan terbaik. Saya belum mahu mati." Walaupun pembedahan ini juga dilaporkan berjaya, Rikidōzan tidak sedarkan diri selepas itu dan terus dalam keadaan koma. Beliau meninggal dunia pada kira-kira jam 9:50 malam pada 15 Disember 1963, pada usia 39 tahun. Isterinya, Keiko, yang bergegas ke hospital selepas menerima panggilan, dilaporkan pengsan di tempat kejadian apabila menyedari kematian suaminya.

Terdapat pelbagai teori dan keraguan yang menyelubungi kematian Rikidōzan. Salah satu teori yang paling terkenal, yang disokong oleh beberapa sumber, menyatakan bahawa peritonitis Rikidōzan hampir sembuh, tetapi beliau melanggar larangan makan dan minum, menyebabkan komplikasi yang membawa kepada kematiannya. Walau bagaimanapun, isteri beliau, Keiko Tanaka, menafikan teori ini, menyatakan bahawa beliau dan jururawat sentiasa bersamanya, menjamin beliau tidak melanggar arahan doktor. Namun, pembantu Rikidōzan, Tanaka Yonejiro, kemudiannya mendedahkan bahawa beliau pernah diminta membeli wiski untuk Rikidōzan semasa di hospital, menunjukkan kemungkinan beliau minum secara rahsia.

Satu lagi teori, yang popular pada masa itu, mencadangkan kecuaian perubatan sebagai punca kematian, khususnya kegagalan pakar bius dalam intubasi trakea selepas menyuntik relaksan otot, menyebabkan asfiksia. Walau bagaimanapun, laporan pada tahun 2019 telah menolak teori ini, menyatakan bahawa ia berdasarkan khabar angin dan tidak selari dengan amalan perubatan pada masa itu. Tiada rekod intubasi yang ditemui dalam dokumen kontemporari, menjadikan kemungkinan kecuaian perubatan rendah. Penyebab kematian yang paling munasabah adalah kejutan septik akibat peritonitis purulen perforasi. Autopsi juga mendedahkan keadaan organ dalaman Rikidōzan yang sangat teruk.

6.3. Pengebumian dan Akibat

Upacara pengebumian Rikidōzan telah diadakan pada 20 Disember 1963, di Kuil Ikegami Honmonji di Ōta, Tokyo. Upacara itu dihadiri oleh ribuan orang, termasuk anak-anak murid Rikidōzan seperti Antonio Inoki, Giant Baba, dan Kintarō Ōki, serta pelbagai lawan dan tokoh terkenal dari pelbagai bidang, termasuk ahli politik Yoshio Kodama, Matsutaro Shoriki, dan penyanyi Hibari Misora. Sebahagian daripada abu Rikidōzan turut disemadikan di Kuil Chōan-ji di Omura, Nagasaki, iaitu di lokasi "rumah keluarga" angkatnya.

Katsushi Murata, pelaku yang menikam Rikidōzan, didapati bersalah atas pembunuhan tanpa niat pada Oktober 1964 dan dihukum penjara selama lapan tahun. Beliau dibebaskan pada tahun 1972. Selepas dibebaskan, Murata dilaporkan melawat makam Rikidōzan setiap tahun pada 15 Disember dan menghubungi anak-anak Rikidōzan untuk meminta maaf. Beliau juga kemudiannya menjadi ahli yakuza berpangkat tinggi. Murata meninggal dunia pada 9 April 2013, pada usia 74 tahun, akibat sebab semula jadi yang berkaitan dengan diabetes.

7.1. Pengaruh terhadap Masyarakat dan Budaya Jepun

Rikidōzan diiktiraf sebagai "Bapa Puroresu" dan dianggap sebagai penyumbang terbesar kepada asas gulat profesional Jepun. Beliau memiliki karisma dan daya tarikan bintang yang tiada tandingannya, mampu menyemarakkan semangat kebangsaan Jepun pasca-perang. Pada masa itu, asal usul Koreanya hampir tidak diketahui umum di Jepun. Tindakannya yang sering menjerit "Hei, Korea bodoh!" kepada lawan-lawannya sambil memukul mereka dengan Karate Chop telah menyentuh sentimen patriotisme Jepun yang masih terkesan dengan kekalahan perang. Adalah dikatakan bahawa "rakyat Jepun pada masa itu lebih mengenali Rikidōzan daripada nama Perdana Menteri". Beliau juga memainkan peranan besar dalam popularisasi televisyen di Jepun; dua perlawanan beliau mencatat rating penonton yang sangat tinggi, menjadi antara program televisyen teratas sepanjang zaman di Jepun.

Populariti Rikidōzan mengatasi sempadan sukan. Pada 24 Mei 1959, apabila Perdana Menteri Jepun Nobusuke Kishi tiba di stesen Gifu untuk sebuah kempen, orang ramai dilaporkan berbondong-bondong meninggalkan ucapan Kishi hanya untuk melihat Rikidōzan turun dari platform kereta api, satu bukti populariti beliau yang luar biasa. Di sebalik nama besar dan hubungannya dengan dunia politik, tiada bukti jelas yang menunjukkan Rikidōzan pernah menyatakan hasrat untuk menceburi bidang politik.

7.2. Sumbangan kepada Gulat Profesional

Sumbangan utama Rikidōzan adalah dalam penubuhan dan pembentukan masa depan gulat profesional Jepun. Beliau bukan sahaja mempopularkan sukan itu tetapi juga melatih generasi pertama bintang gulat Jepun, termasuk Giant Baba dan Antonio Inoki, yang kemudiannya menjadi pengasas dua promosi gulat terbesar di Jepun selepas kematian Rikidōzan.

7.3. Penghormatan dan Anugerah

Atas sumbangannya yang besar, Rikidōzan telah menerima pelbagai anugerah dan penghormatan anumerta:

• Diiktiraf sebagai salah seorang ahli pertama Dewan Kemasyhuran Wrestling Observer Newsletter pada tahun 1996.
• Diangkat ke Professional Wrestling Hall of Fame and Museum pada tahun 2006.
• Dimasukkan ke dalam "Legacy Wing" Dewan Kemasyhuran WWE pada tahun 2017.
• Diiktiraf dalam NWA Hall of Fame pada tahun 2011.
• Pada tahun 2024, Maple Leaf Pro Wrestling menubuhkan PWA Champion's Grail, sebuah kejuaraan yang menggabungkan warisan trofi Rikidōzan dan Toyonobori pada tahun 1962.
• Pada tahun 2002, beliau dinamakan sebagai pegulat profesional ketiga terhebat sepanjang zaman, di belakang Ric Flair dan Lou Thesz, dalam artikel majalah "100 Wrestlers of All Time" oleh John Molinaro, yang disunting oleh Dave Meltzer dan Jeff Marek.

Berikut adalah senarai kejuaraan dan pencapaian penting Rikidōzan:

• Japan Wrestling Association
  • All Asia Heavyweight Championship (1 kali)
  • All Asia Tag Team Championship (4 kali) - bersama Toyonobori dan Michiaki Yoshimura
  • Kejuaraan Tag Team Seluruh Jepun JWA (1 kali) - bersama Kokichi Endo
  • NWA International Heavyweight Championship (1 kali)
  • Japanese Heavyweight Championship (1 kali)
  • World Big League (5 kali)
  • Kejuaraan Heavyweight Pantai Pasifik
  • Kejuaraan Tag Team Pantai Pasifik - bersama Kokichi Endoh
• International Professional Wrestling Hall of Fame
  • Kelas 2021
• Maple Leaf Pro Wrestling
  • PWA Champion's Grail (1 kali) - bersama Toyonobori (1962, dihidupkan semula 2024)
• Mid-Pacific Promotions
  • NWA Hawaii Tag Team Championship (3 kali) - bersama Bobby Bruns (1), Azumafuji Kin'ichi (1), dan Kokichi Endoh (1)
• National Wrestling Alliance
  • NWA Hall of Fame (Kelas 2011)
• NWA San Francisco
  • Kejuaraan Tag Team Pantai Pasifik NWA (versi San Francisco) (1 kali) - bersama Dennis Clary
  • Kejuaraan Tag Team Dunia NWA (versi San Francisco) (1 kali) - bersama Kokichi Endoh
• North American Wrestling Alliance / Worldwide Wrestling Associates / NWA Hollywood Wrestling
  • Kejuaraan Heavyweight Dunia WWA (1 kali)
• Dewan Kemasyhuran dan Muzium Gulat Profesional
  • Kelas 2006
• Wrestling Observer Newsletter
  • Wrestling Observer Newsletter Hall of Fame (Kelas 1996)
• WWE
  • Dewan Kemasyhuran WWE (Kelas 2017)

7.4. Kritikan dan Kontroversi

Walaupun berstatus wira negara, legasi Rikidōzan tidak lekang daripada kritikan dan kontroversi. Personaliti beliau yang kasar dan sering terlibat dalam insiden kekerasan di luar gelanggang, terutama apabila mabuk, sering dilaporkan dalam akhbar dan tabloid. Hubungannya yang rapat dengan organisasi jenayah terancang, terutamanya Tōseikai, turut menimbulkan persoalan tentang etika dan undang-undang. Walaupun perniagaan gulat profesional pada masa itu sememangnya mempunyai kaitan dengan kumpulan bawah tanah, tindakan Rikidōzan yang kurang berhati-hati dalam berurusan dengan mereka menyebabkan beliau sering menjadi sasaran dan terlibat dalam konflik yang membahayakan nyawanya.

Masalah kewangan peribadinya juga merupakan isu kritikal. Beliau menanggung hutang yang besar, dan walaupun memiliki banyak hartanah, beliau sering kekurangan wang tunai. Perbelanjaan mewah untuk kereta import dan derma, serta potongan keuntungan oleh yakuza di kawasan Kansai dan Kyushu, menyumbang kepada masalah kewangannya. Terdapat juga perselisihan faham kewangan dengan Giant Baba berkaitan wang pertarungan yang diperoleh Baba di Amerika. Rikidōzan juga dikhabarkan menyebarkan khabar angin buruk tentang Baba kepada media atas rasa cemburu, menyebabkan Baba kemudiannya menyatakan Rikidōzan "tidak mempunyai satu pun sifat baik sebagai seorang manusia." Semua aspek ini menyumbang kepada perdebatan berterusan tentang legasi Rikidōzan sebagai seorang tokoh yang kompleks, yang sumbangannya kepada sukan dan negara bercampur dengan sisi gelap perwatakan dan tingkah laku peribadinya.