Ruth Gordon

1.1. Birth and Family

Ruth Gordon Jones dilahirkan pada 30 Oktober 1896, di 41 Winthrop Avenue, Quincy, Massachusetts. Beliau kemudiannya tinggal di 41 Marion Street dari 1901 hingga 1903, dan di 14 Elmwood Avenue dari 1903 hingga 1914. Ketiga-tiga rumah ini terletak di bahagian Wollaston, Quincy.

Beliau merupakan anak kepada Annie Tapley (née Ziegler) dan Clinton Jones. Satu-satunya adik-beradiknya ialah kakak tiri yang lebih tua, Claire, dari perkahwinan pertama bapanya. Gordon dibaptiskan sebagai seorang Episkopal. Penampilan pertamanya di mata umum adalah sebagai bayi apabila gambarnya digunakan dalam iklan untuk majikan bapanya, Mellin's Food for Infants and Invalids.

1.2. Education

Sebelum menamatkan pengajian dari Sekolah Tinggi Quincy, Ruth Gordon menulis kepada beberapa pelakon kegemarannya meminta gambar autograf. Jawapan peribadi daripada Hazel Dawn (yang pernah dilihatnya dalam produksi pentas The Pink Lady) menginspirasikannya untuk menceburi bidang lakonan. Walaupun bapanya ragu-ragu tentang peluang kejayaannya dalam profesion yang sukar, beliau membawa anak perempuannya ke New York pada tahun 1914, di mana beliau mendaftarkannya di American Academy of Dramatic Arts.

2.1. Early Career (Theatre and Silent Films)

Pada tahun 1915, Gordon muncul sebagai pelakon tambahan dalam filem senyap yang dirakam di Fort Lee, New Jersey, termasuk sebagai penari dalam The Whirl of Life, sebuah filem berdasarkan kehidupan Vernon and Irene Castle. Pada tahun yang sama, beliau membuat debut Broadway dalam pementasan semula Peter Pan, or the Boy Who Wouldn't Grow Up dalam peranan Nibs, salah seorang Lost Boys. Beliau muncul di pentas bersama Maude Adams dan mendapat pujian daripada pengkritik berpengaruh Alexander Woollcott, yang menggambarkannya sebagai "sentiasa ceria", dan menjadi rakan serta mentornya.

Pada tahun 1918, Gordon berlakon bersama pelakon Gregory Kelly dalam adaptasi Broadway Seventeen karya Booth Tarkington. Pasangan itu terus membuat persembahan bersama dalam jelajah Amerika Utara untuk The First Year karya Frank Craven dan Clarence serta Tweedles karya Tarkington. Pada tahun 1921, Gordon dan Kelly berkahwin.

Pada Disember 1920, Gordon dimasukkan ke hospital di Chicago untuk menjalani pembedahan mematahkan dan meluruskan kakinya bagi merawat kaki bengkok seumur hidupnya. Selepas tiga bulan pemulihan, beliau berpindah ke Indianapolis, di mana mereka memulakan sebuah syarikat repertori.

Kelly meninggal dunia akibat penyakit jantung pada tahun 1927 pada usia 36 tahun. Gordon pada masa itu sedang menikmati kemunculan semula, muncul di Broadway sebagai Bobby dalam Saturday's Children karya Maxwell Anderson, membuat persembahan dalam peranan serius setelah bertahun-tahun dilabel sebagai watak "cantik, tetapi bodoh".

Pada tahun 1929, Gordon membintangi drama hit Serena Blandish apabila beliau hamil anak kepada penerbit rancangan itu, Jed Harris. Anak lelaki mereka, Jones Harris, dilahirkan di Paris pada tahun itu dan Gordon membawanya pulang ke New York. Walaupun mereka tidak pernah berkahwin, Gordon dan Harris menyediakan anak mereka dengan didikan yang normal, dan keturunan bapanya menjadi pengetahuan umum apabila konvensyen sosial berubah. Pada tahun 1932, keluarga itu tinggal secara rahsia di sebuah rumah batu coklat kecil yang elegan di New York. Anak lelaki mereka kemudiannya berkahwin dengan pelakon dan pewaris Heidi Vanderbilt.

Gordon terus berlakon di pentas sepanjang tahun 1930-an, termasuk peranan penting sebagai Mattie dalam Ethan Frome, Margery Pinchwife dalam komedi Restorasi The Country Wife karya William Wycherley di Old Vic London dan di Broadway, serta Nora Helmer dalam A Doll's House karya Henrik Ibsen di Central City, Colorado, dan di Broadway.

2.2. Film Career

Ruth Gordon mempunyai kerjaya filem yang panjang dan berjaya, yang menyaksikan beliau beralih dari peranan pembantu di awal kerjayanya kepada watak-watak utama yang memenangi anugerah di usia senja.

2.2.1. 1940s and 1950s

Gordon menandatangani kontrak filem dengan Metro-Goldwyn-Mayer untuk tempoh yang singkat pada awal tahun 1930-an, tetapi tidak membuat filem untuk syarikat itu sehingga peranan pembantunya dalam filem terakhir Greta Garbo Two-Faced Woman (1941). Gordon mempunyai nasib yang lebih baik di studio lain di Hollywood, muncul dalam peranan pembantu dalam beberapa siri filem, termasuk Abe Lincoln in Illinois (sebagai Mary Todd Lincoln), Dr. Ehrlich's Magic Bullet (sebagai Mrs. Ehrlich), dan Action in the North Atlantic, pada awal tahun 1940-an.

Gordon berkahwin dengan suami keduanya, penulis Garson Kanin, pada tahun 1942. Gordon dan Kanin bekerjasama dalam penulisan skrip untuk filem-filem Katharine Hepburn dan Spencer Tracy iaitu Adam's Rib (1949) dan Pat and Mike (1952). Kedua-dua filem ini diarahkan oleh George Cukor. Mereka adalah rakan rapat Hepburn dan Tracy, dan mereka menggabungkan unsur-unsur personaliti pelakon-pelakon itu dalam filem-filem tersebut. Gordon dan Kanin menerima pencalonan Anugerah Akademi untuk kedua-dua skrip tersebut serta untuk A Double Life (1947), juga diarahkan oleh Cukor.

The Actress (1953) adalah adaptasi filem Gordon dari drama autobiografinya Years Ago, yang difilemkan oleh MGM dengan Jean Simmons melakonkan watak gadis dari Quincy, Massachusetts, yang meyakinkan bapanya seorang kapten laut untuk membenarkannya pergi ke New York untuk menjadi seorang pelakon.

2.2.2. 1960s and 1970s

Pada tahun 1966, Gordon dicalonkan untuk Anugerah Akademi dan memenangi Anugerah Golden Globe untuk Pelakon Pembantu Wanita Terbaik - Filem untuk Inside Daisy Clover berlakon bersama Natalie Wood. Ini adalah pencalonan pertamanya untuk lakonan. Pada tahun 1969, beliau memenangi Anugerah Akademi untuk Pelakon Pembantu Wanita Terbaik untuk Rosemary's Baby, sebuah adaptasi filem dari novel seram terlaris Ira Levin mengenai kultus syaitan yang tinggal di sebuah bangunan pangsapuri Upper West Side di Manhattan. Semasa menerima anugerah di pentas pada Anugerah Akademi ke-41, Gordon mengucapkan terima kasih kepada akademi dengan berkata "Saya tidak dapat memberitahu anda betapa menggalakkannya perkara seperti ini..." (membangkitkan ketawa daripada penonton). Pada masa itu beliau telah berada dalam perniagaan selama 50 tahun dan berusia 72 tahun. "Dan terima kasih kepada semua yang mengundi saya, dan kepada semua yang tidak: maafkan saya," tambahnya, menyebabkan lebih banyak ketawa dan tepukan.

Gordon memenangi satu lagi Anugerah Golden Globe untuk Rosemary's Baby, dan beliau dicalonkan lagi pada tahun 1971 untuk peranannya sebagai Maude dalam Harold and Maude (dengan Bud Cort sebagai minat cintanya). Filem ini menjadi subjek kontroversi di kalangan beberapa media konservatif kerana watak utama wanita yang lebih tua menjalin hubungan romantis dengan seorang remaja, namun ia juga dipuji kerana menggambarkan kebebasan semangat dan penolakan terhadap norma sosial.

Beliau muncul dalam 22 lagi filem dan banyak penampilan televisyen sepanjang usia 70-an dan 80-an, termasuk sitkom yang berjaya seperti Rhoda (sebagai ibu kepada penjaga pintu yang tidak kelihatan Carlton, yang memberikannya pencalonan Anugerah Emmy) dan Newhart. Beliau melakonkan watak seorang penulis pembunuh dalam episod 1977 Columbo: Try and Catch Me, di mana beliau menunjukkan pertarungan kecerdasan yang menarik dengan Detektif Columbo.

2.3. Television Career

Gordon membuat banyak penampilan televisyen sepanjang kerjayanya. Pada tahun 1950, beliau muncul dalam Prudential Family Playhouse dalam episod "Over 21". Beliau juga berlakon dalam filem televisyen seperti Blithe Spirit (1966), Isn't It Shocking? (1973), The Great Houdini (1976), Look What's Happened to Rosemary's Baby (1976), The Prince of Central Park (1977), Perfect Gentlemen (1978), dan Don't Go to Sleep (1982).

Dalam siri televisyen, beliau muncul dalam Kojak (1975), Rhoda (1975), Medical Story (1975), Emergency! (1976), Columbo (1977), The Love Boat (1977), Taxi (1979), dan Newhart (1983-1984). Gordon memenangi Anugerah Emmy untuk penampilannya dalam sitkom Taxi, untuk episod 1979 bertajuk "Sugar Mama", di mana wataknya cuba mendapatkan perkhidmatan pemandu teksi, yang dilakonkan oleh bintang siri Judd Hirsch, sebagai teman lelaki. Beliau juga membuat banyak penampilan di rancangan bual bicara, di samping menjadi hos Saturday Night Live pada tahun 1977.

2.4. Theatre Career

Kerjaya teater Gordon bermula pada tahun 1916 dengan peranan Nibs dalam pementasan semula Peter Pan. Beliau terus berlakon di pentas Broadway dan jelajah kebangsaan sepanjang tahun 1920-an dan 1930-an. Antara peranan pentingnya termasuk Lola Pratt dalam Seventeen (1917), Winsora dalam Tweedles (1923), Katherine Everitt dalam Mrs. Partridge Presents (1925), Eva Hutton dalam The Fall of Eve (1925), Bobby dalam Saturday's Children (1928), dan Serena Blandish dalam drama dengan nama yang sama (1929).

Pada tahun 1930-an, beliau melakonkan watak Mary Hilliard dalam Here Today (1932), Elizabeth Rimplegar dalam Three-Cornered Moon (1933), Lucy Wells dalam They Shall Not Die (1934), dan pelbagai watak dalam A Sleeping Clergyman (1934). Beliau juga terkenal dengan persembahannya sebagai Mattie Silver dalam Ethan Frome (1936), Mrs. Margery Pinchwife dalam The Country Wife (1937), dan Nora Helmer dalam A Doll's House (1938).

Pada tahun 1940-an, penampilan lakonan Broadway Gordon termasuk Iris dalam The Strings, My Lord, Are False karya Paul Vincent Carroll, Natasha dalam pementasan semula Three Sisters karya Anton Chekhov oleh Katharine Cornell dan Guthrie McClintic, serta peranan utama dalam drama-drama tulisannya sendiri Over Twenty-One dan The Leading Lady.

Pada tahun 1950-an, beliau dicalonkan untuk Anugerah Tony pada tahun 1956 bagi Anugerah Tony untuk Persembahan Terbaik oleh Pelakon Utama Wanita dalam Drama untuk lakonannya sebagai Dolly Levi dalam The Matchmaker karya Thornton Wilder, peranan yang dilakonkannya di London, Edinburgh, dan Berlin. Penampilan Broadway terakhirnya adalah sebagai Mrs. Warren dalam Mrs. Warren's Profession karya George Bernard Shaw, yang diterbitkan oleh Joseph Papp di Vivian Beaumont Theater pada tahun 1976. Pada musim panas 1976, Gordon membintangi peranan utama dalam drama tulisannya sendiri, Ho! Ho! Ho! di Cape Playhouse di Dennis, Massachusetts.

3.1. Screenwriting

Gordon dan suami keduanya, Garson Kanin, bekerjasama dalam penulisan skrip untuk beberapa filem terkenal. Antara karya kolaborasi mereka yang paling menonjol termasuk A Double Life (1947), Adam's Rib (1949), dan Pat and Mike (1952). Ketiga-tiga skrip ini menerima pencalonan Anugerah Akademi untuk Skrip Asal Terbaik. Mereka juga menulis skrip untuk The Marrying Kind (1952) dan The Actress (1953), yang merupakan adaptasi filem dari drama autobiografi Gordon, Years Ago.

3.2. Playwriting and Memoirs

Sebagai seorang penulis drama, Ruth Gordon menulis beberapa karya pentas yang berjaya. Antara drama-drama beliau termasuk Over 21 (1944), Years Ago (1946), dan The Leading Lady (1948). Beliau juga menulis drama Ho! Ho! Ho! pada tahun 1976. Drama-drama ini sering kali memaparkan watak-watak yang kuat dan dialog yang tajam, mencerminkan personaliti beliau sendiri.

Selain itu, Gordon juga merupakan seorang penulis memoir yang prolifik. Beliau menulis tiga jilid memoir pada tahun 1970-an: My Side (1976), Myself Among Others (1971), dan An Open Book (1980). Karya-karya ini memberikan pandangan peribadi tentang kehidupannya, kerjayanya, dan interaksinya dengan tokoh-tokoh terkenal dalam industri hiburan.

4.1. Marriage and Relationships

Ruth Gordon berkahwin dua kali sepanjang hidupnya. Perkahwinan pertamanya adalah dengan pelakon Gregory Kelly pada tahun 1921. Mereka sering berlakon bersama di pentas Broadway dan dalam jelajah. Kelly meninggal dunia akibat penyakit jantung pada tahun 1927 pada usia 36 tahun.

Pada tahun 1929, Gordon mempunyai seorang anak lelaki, Jones Harris, dengan penerbit Jed Harris. Walaupun mereka tidak pernah berkahwin, Gordon dan Jed Harris memastikan anak mereka mendapat didikan yang normal. Kemudian, Jones Harris berkahwin dengan pelakon dan pewaris Heidi Vanderbilt.

Pada tahun 1942, Gordon berkahwin dengan suami keduanya, penulis Garson Kanin. Perkahwinan ini berlangsung selama 43 tahun sehingga kematian Gordon pada tahun 1985. Kanin dan Gordon merupakan pasangan yang bekerjasama secara profesional, menulis beberapa skrip filem bersama, dan juga merupakan rakan rapat kepada pasangan pelakon terkenal Katharine Hepburn dan Spencer Tracy.

6.1. Artistic Contribution

Ruth Gordon dikenali kerana suara sengau dan personaliti yang tersendiri, yang membantunya mencapai pengiktirafan antarabangsa dan pujian kritikal dalam peranan filem yang berterusan sehingga usia 70-an dan 80-an. Beliau mampu membina kerjaya yang cemerlang selepas Perang Dunia Kedua, dengan peranan yang semakin menonjol apabila beliau semakin tua. Gordon mahir dalam melakonkan watak wanita tua yang kecil tetapi bersemangat dan bijaksana, sering kali dengan humor yang tajam.

Filem-filem seperti Rosemary's Baby (1968), di mana beliau memenangi Anugerah Akademi untuk Pelakon Pembantu Wanita Terbaik, menunjukkan kemampuannya untuk membawa kedalaman dan nuansa kepada watak-watak yang kompleks. Peranannya sebagai Maude dalam Harold and Maude (1971) adalah contoh utama kemampuannya untuk melakonkan watak yang berani dan tidak konvensional, yang mencabar norma-norma sosial dan menggambarkan kebebasan semangat. Filem ini, bersama Adam's Rib dan Rosemary's Baby, telah dipilih untuk pemeliharaan dalam National Film Registry Amerika Syarikat.

Dalam televisyen, peranannya sebagai penulis misteri Abigail Mitchell dalam episod Columbo "Try and Catch Me" (1977) juga menonjolkan kemahirannya dalam pertarungan kecerdasan dengan detektif, menjadikannya salah seorang penjahat yang paling diingati dalam siri tersebut. Beliau juga seorang penulis skrip dan drama yang berjaya, terutamanya melalui kolaborasi dengan suaminya, Garson Kanin, yang menghasilkan skrip-skrip yang dicalonkan Anugerah Akademi seperti Adam's Rib dan Pat and Mike.

6.2. Social and Cultural Impact

Ruth Gordon, melalui kerjayanya yang panjang dan watak-watak yang dipilihnya, mempunyai impak yang signifikan terhadap norma sosial dan budaya. Kemampuannya untuk terus berlakon dan mencapai kejayaan besar pada usia senja, terutamanya pada usia 70-an dan 80-an, memecahkan halangan usia dalam Hollywood. Beliau membuktikan bahawa bakat dan semangat tidak terhad oleh umur, menjadi inspirasi bagi ramai pelakon yang lebih tua dan mencabar pandangan industri terhadap pelakon wanita yang menua.

Peranannya dalam Harold and Maude adalah contoh yang paling ketara dalam mencabar konvensyen sosial. Filem ini, yang menggambarkan percintaan antara seorang wanita tua dan seorang remaja, menimbulkan perdebatan dan kontroversi di kalangan media konservatif. Namun, ia juga dipuji kerana mesejnya tentang kebebasan peribadi, penerimaan diri, dan penolakan terhadap kekakuan sosial, yang sejajar dengan nilai-nilai liberal.

Pengiktirafan beliau dengan Anugerah Crystal pada tahun 1983 menggarisbawahi sumbangannya dalam memperluaskan peranan wanita dalam industri hiburan. Gordon bukan sahaja seorang pelakon yang cemerlang, tetapi juga seorang wanita yang berani mengambil risiko dalam kerjaya dan kehidupan peribadinya, mencerminkan semangat kebebasan dan kemandirian. Beliau adalah contoh bagaimana seni dapat digunakan untuk mencabar batasan dan memperjuangkan nilai-nilai yang lebih inklusif.