Ryūzō Sejima

1.1. Kelahiran dan Latar Belakang Keluarga

Ryūzō Sejima dilahirkan di Toyama, Jepun, pada 9 Disember 1911, di kampung Matsuzawa, Daerah Nishitonami (kini Oyakabe), sebuah perkampungan petani. Bapanya, Ryūtarō Sejima_{Ryūtarō Sejima}^{Bahasa Jepun}, ialah seorang pegawai Tentera Darat Imperial Jepun yang berkhidmat di bawah Maresuke Nogi semasa Perang Rusia-Jepun dan kemudian menjadi ketua kampung Matsuzawa. Sejima merupakan anak ketiga dalam keluarganya. Minatnya dalam bidang ketenteraan bermula selepas menyaksikan Latihan Ketenteraan Khas Tentera Darat di Hokuriku pada tahun 1924.

Sejima berkahwin dengan Kiyoko (1916-2007), anak perempuan sulung kepada Matsuo Denzo, seorang Kolonel Infantri Tentera Darat, dan anak saudara kepada Keisuke Okada, bekas Perdana Menteri Jepun. Perkahwinan mereka berlangsung pada tahun 1935. Kiyoko merupakan sepupu kepada isteri Hisatsune Sakomizu, yang kemudian menjadi Ketua Setiausaha Kabinet di bawah Perdana Menteri Kantaro Suzuki. Pasangan ini mempunyai dua orang anak perempuan, Shigeyo dan Yoshiko. Suami Shigeyo, Takeshi Ogata (lahir 1935), ialah seorang graduan undang-undang dari Universiti Tokyo yang menyertai Itochu dan kemudian menjadi pengerusi Innotech, sebuah syarikat semikonduktor. Adik lelaki Sejima, Toshio Sejima, bersama abang Kiyoko, Matsuo Shinichi, mengasaskan Tokyo Piano Industry.

1.2. Pendidikan

Sejima memulakan pendidikan ketenteraannya dengan berhenti sekolah dari Sekolah Menengah Tonami (kini Sekolah Tinggi Prefektur Toyama Tonami) untuk memasuki Sekolah Kadet Tentera Tokyo. Beliau kemudian melanjutkan pelajaran ke Sekolah Pegawai Tentera Darat. Pada tahun 1932, beliau lulus dari Akademi Tentera Darat Jepun (kelas ke-44) sebagai pelajar kedua terbaik daripada 315 orang, menerima Jam Tangan Perak Diraja. Beliau ditauliahkan sebagai Leftenan Muda Infantri Tentera Darat pada Oktober tahun yang sama dan ditempatkan di Rejimen Infantri ke-35 Toyama.

Pada 8 Disember 1938, Sejima lulus dari Kolej Perang Tentera Darat (kelas ke-51) sebagai pelajar terbaik daripada 51 orang, menerima Pedang Diraja. Syarahan dirajanya bertajuk "Mengenai Kepimpinan Komandan Tentera Jepun". Beliau kemudian dinaikkan pangkat kepada Kapten Infantri Tentera Darat pada November 1937.

Berikut adalah ringkasan kerjaya ketenteraan awal Ryūzō Sejima:

• 1932 (Julai):** Lulus dari Akademi Tentera Darat Jepun (kelas ke-44, kedua terbaik).
• 1932 (Oktober 25):** Ditauliahkan sebagai Leftenan Muda Infantri Tentera Darat dan ditempatkan di Rejimen Infantri ke-35.
• 1934 (Oktober):** Dinaikkan pangkat kepada Leftenan Infantri Tentera Darat.
• 1935 (Januari-April):** Pelajar Komunikasi di Sekolah Infantri Tentera Darat.
• 1935 (Jun) - 1936 (Ogos):** Bertugas di Manchuria.
• 1936 (Disember):** Memasuki Kolej Perang Tentera Darat.
• 1937 (November):** Dinaikkan pangkat kepada Kapten Infantri Tentera Darat.
• 1938 (Disember):** Lulus dari Kolej Perang Tentera Darat (kelas ke-51, terbaik).

2.1. Aktiviti Semasa Perang Pasifik

Pada Januari 1939, Sejima ditempatkan di Manchuria sebagai pegawai staf Divisyen ke-4 di bawah Tentera Kwantung. Pada Mei tahun yang sama, beliau menjadi pegawai staf Tentera ke-5 (komander: Jeneral Kenji Doihara). Pada November 1939, beliau dilantik sebagai ahli kakitangan Markas Besar Tentera Darat Imperial Jepun (Jabatan Operasi). Beliau mengarahkan strategi pemulihan Guadalcanal dan strategi New Guinea. Beliau tidak lama kemudian dinaikkan pangkat kepada pegawai staf, bertanggungjawab untuk operasi anti-Soviet sebelum perang. Pada tahun 1940, beliau terlibat dalam perancangan Latihan Khas Tentera Kwantung.

Apabila Perang Pasifik meletus pada 8 Disember 1941, Sejima dinaikkan pangkat kepada Mejar pada Oktober 1941 dan bertanggungjawab untuk operasi di kawasan Pasifik Tenggara. Beliau kekal dalam jawatan ini sehingga dipindahkan ke Tentera Kwantung pada Julai 1945, di mana beliau merangka banyak perintah operasi yang dihantar ke barisan hadapan. Beliau juga merangka kod rahsia "Hinode wa Yamagata" (Matahari Terbit di Gunung Yamagata) yang menandakan permulaan perang. Dari Ogos 1944 hingga Jun 1945, beliau juga berkhidmat sebagai ahli Staf Am Tentera Laut.

Pada Disember 1944 hingga Februari 1945, Sejima pergi ke Moscow sebagai utusan diplomatik dengan nama samaran "Sejima Ryozō". Pada Februari 1945, beliau secara serentak berkhidmat sebagai pegawai staf Armada Gabungan. Pada Mac 1945, beliau dinaikkan pangkat kepada Leftenan Kolonel. Beliau terlibat dalam Operasi Kikusui (April-Jun 1945), melakukan perjalanan ke Kyushu Selatan dan menyiasat pelbagai lokasi di Jepun untuk persiapan pertempuran tanah air. Beliau secara khusus menumpukan perhatian pada bimbingan operasi Tentera ke-55 di sepanjang pantai Prefektur Kochi, yang dijangka menjadi lokasi pendaratan tentera AS. Sejima juga dikatakan telah memberitahu Chihaya Masataka, rakan sekerjanya di Armada Gabungan, tentang hubungannya dengan Hisatsune Sakomizu dan melalui Sakomizu, beliau menyampaikan keadaan sebenar perang kepada Perdana Menteri Kantaro Suzuki.

Pada 1 Julai 1945, Sejima dilantik sebagai pegawai staf Tentera Kwantung dan ditempatkan di Manchuria. Pada 19 Ogos, selepas Penyerahan Jepun pada 15 Ogos 1945, beliau mengambil bahagian dalam rundingan gencatan senjata dengan Tentera Soviet di Jalikov (kini Zhalantun). Delegasi Jepun termasuk Ketua Staf Am Tentera Kwantung, Jeneral Hikosaburo Hata, dan Konsul Jeneral Jepun di Harbin, Funao Miyagawa. Pihak Soviet diwakili oleh Marsyal Kesatuan Soviet Aleksandr Vasilevsky, Komander Barisan Timur Jauh Pertama, Marsyal Kesatuan Soviet Kirill Meretskov, dan Jeneral Terenty Shtykov.

2.2. Penahanan Siberia

Selepas rundingan gencatan senjata, Sejima, bersama dengan Jeneral Otozō Yamada, Panglima Tertinggi Tentera Kwantung, dan Ketua Staf Am Hikosaburo Hata, telah ditawan pada 5 September 1945. Beliau dihantar ke Daerah Khas ke-45 di Khabarovsk, Kesatuan Soviet, sebuah kem tahanan untuk pegawai. Beliau menghabiskan 11 tahun dalam Penahanan Siberia, di mana beliau dipaksa melakukan kerja buruh paksa walaupun sebagai pegawai, yang sepatutnya dikecualikan di bawah Konvensyen Geneva (walaupun Kesatuan Soviet tidak meratifikasi Konvensyen Geneva). Beliau ditempatkan di briged Takahashi dan ditugaskan sebagai tukang plaster kerana keadaan kesihatannya yang lemah, yang beliau sendiri bergurau sebagai "seorang pegawai kanan (sakan) menjadi tukang plaster (sakan)". Semasa penahanannya, beliau dilarang daripada memegang jawatan awam di Jepun. Bertahun-tahun kemudian, Sejima mengukir batu peringatan di Taman Keamanan di Khabarovsk.

Pada 17 September 1946, Sejima, bersama dengan Leftenan Jeneral Tatsumi Kusaba dan Mejar Jeneral Tomokatsu Matsumura, dibawa dari Vladivostok ke Tokyo melalui udara untuk memberi keterangan sebagai saksi pendakwaan di Mahkamah Tentera Antarabangsa untuk Timur Jauh (Tribunal Tokyo). Kesatuan Soviet dikatakan berniat untuk menggunakan keterangan Sejima untuk membuktikan tanggungjawab Maharaja Showa dalam perang. Sejima mendakwa beliau menolak tawaran Soviet untuk bertemu keluarganya sebagai pertukaran untuk keterangan yang memihak kepada mereka, tetapi beliau tetap bertemu keluarganya. Terdapat laporan yang bercanggah mengenai tempoh sebenar beliau di Tokyo, dengan sesetengah sumber menyatakan beliau berada di sana selama hampir sebulan, berbanding dakwaan beliau sendiri selama seminggu. Sebelum memberi keterangan, Sejima dan pegawai Jepun lain berunding dengan pegawai Soviet mengenai kandungan kenyataan mereka. Sebagai contoh, Sejima memberi keterangan bahawa Tentera Darat Jepun mempunyai rancangan serangan terhadap Soviet pada tahun 1941 dan 1942, bertentangan dengan rancangan pertahanan selepas 1944. Beliau menafikan bahawa rancangan operasi ini hanyalah rancangan di atas kertas untuk kecemasan. Selepas perbicaraan, beliau dikembalikan ke Siberia dan kekal ditahan sehingga akhir 1950-an. Beliau jarang bercakap mengenai pengalamannya di Siberia sehingga beliau dilantik sebagai ahli Suruhanjaya Sementara Kedua mengenai Pembaharuan Pentadbiran.

Hosaka Masayasu, seorang sejarawan, mengkritik Sejima kerana keengganannya untuk menjawab soalan-soalan penting mengenai fakta sejarah, terutamanya mengenai sama ada Tentera Kwantung bersetuju dengan penahanan Siberia oleh Soviet. Sejima juga tidak mendedahkan lokasi penahanannya antara akhir 1947 dan April 1950, yang dipercayai berada di Kem Tahanan Tawanan Perang ke-7006 di Ulaanbaatar, Mongolia, bersama pegawai-pegawai lain seperti Sakō Tanemura dan Shigeharu Asaeda.

3.1. Kerjaya di Itochu Corporation

Pada tahun 1956, Sejima kembali ke Jepun. Beliau ditahan dan disoal siasat selama seminggu di Pelabuhan Maizuru oleh polis Jepun atas permintaan Amerika Syarikat. Walaupun menerima tawaran berulang kali daripada Hara Shiro untuk menyertai Pasukan Pertahanan Diri Jepun yang baru ditubuhkan, beliau menolak atas bantahan anak perempuannya. Beliau juga menolak tawaran daripada Kataoka Seiichi, rakan sekelasnya di sekolah menengah dan bekas Menteri Pos dan Telekomunikasi, untuk memasuki dunia politik.

Sejima berusaha membantu bekas tentera yang kembali dari Siberia untuk mendapatkan pekerjaan, dan pada tahun 1958, beliau menyertai Itochu Corporation (dahulunya C. Itoh & Co.). Beliau pada mulanya enggan menghadiri temu duga kerja, sebaliknya menghantar surat, kemudian menyatakan keengganannya itu adalah kerana "kebanggaan tidak mahu jatuh sebegitu rendah." Walaupun ditawarkan kontrak sebagai pekerja kontrak dengan gaji setaraf ketua seksyen, isterinya Kiyoko gembira dan meletakkan surat tawaran kerja di atas altar rumah mereka.

Presiden Itochu pada masa itu, Kosuge Yuichiro, memanggil Sejima dan memberitahunya, "Syarikat ini mempunyai banyak peniaga. Jadi, Encik Sejima tidak perlu berniaga. Di masa hadapan, Jepun dan dunia akan berubah dengan pesat, dan saya ingin anda memberi nasihat dan sokongan dari sudut pandang bagaimana syarikat perdagangan harus bergerak maju." Sejima, sebagai bekas tentera yang tidak biasa dengan istilah perniagaan, bergurau, "Ini bermakna saya tidak perlu belajar tentang kadar faedah."

Pada tahun 1960, beliau menjadi ketua bahagian pesawat di Itochu Corporation. Dalam tempoh tiga tahun, pada tahun 1961, beliau dilantik sebagai Ketua Pengarah Operasi, dan pada tahun 1962, beliau menjadi Pengarah Urusan Ketua Pengarah Operasi. Dalam tempoh enam bulan berikutnya, beliau dinaikkan pangkat menjadi Pengarah Urusan Eksekutif. Beliau terus memainkan peranan penting dalam pelbagai projek syarikat, menjadi Pengarah Urusan Kanan pada tahun 1968, Naib Presiden pada tahun 1972, Naib Pengerusi pada tahun 1977, dan Pengerusi pada tahun 1978. Beliau meninggalkan jawatan pengerusi pada tahun 1981 tetapi kekal sebagai penasihat eksekutif syarikat sehingga tahun 2000.

Di Itochu, Sejima mengetuai pasukan perancangan korporat, di mana beliau melaksanakan kaedah pelaporan ala tentera dan membentuk kumpulan pengikut dalam syarikat yang dikenali sebagai "Sejima Kikan" (Organisasi Sejima). Walau bagaimanapun, Sejima sendiri menafikan kewujudan "Sejima Kikan," menyatakan ia adalah istilah yang dicipta oleh media.

3.2. Perniagaan dan Hubungan Luar

Sejima memainkan peranan penting dalam pengembangan Itochu ke dalam industri minyak dan mengatur pakatan antara General Motors dan Isuzu pada tahun 1971. Beliau juga merupakan salah seorang daripada tiga individu penting yang terlibat dalam kemasukan Itochu ke Republik Rakyat China pada tahun 1972, menjadikannya salah satu syarikat Jepun pertama yang berdagang dengan negara itu. Beliau juga memainkan peranan penting dalam penggabungan Itochu dengan Ataka & Co..

Pada November 1972, beliau memberi syarahan di Sekolah Pemerintahan John F. Kennedy di Universiti Harvard bertajuk "Tinjauan Kembali Laluan yang Dilalui Jepun dari Tahun 1930-an hingga Perang Asia Timur Raya."

4.1. Penasihat Perdana Menteri dan Konsultasi Dasar

Pada tahun 1971, Sejima bertemu dengan Tanaka Kakuei, yang ketika itu merupakan Menteri Perdagangan Antarabangsa dan Industri dalam Kabinet Sato Ketiga. Beliau juga dikatakan telah bertemu dengan Yoshio Kodama melalui Minoru Genda. Pada tahun 1978, walaupun hanya memegang jawatan pengerusi tanpa kuasa di Itochu, beliau diminta oleh Shigeo Nagano, presiden Dewan Perniagaan dan Industri Jepun, untuk menjadi penasihat khas Dewan Perniagaan dan Industri Jepun dan naib pengerusi Dewan Perniagaan dan Industri Tokyo.

Sejak itu, Sejima menjadi aktif dalam kalangan perniagaan, berkhidmat sebagai penasihat Nagano dan menghadiri jawatankuasa kerjasama ekonomi Pasifik dan persidangan ekonomi swasta ASEAN. Pada tahun 1981, atas cadangan Nagano, Perdana Menteri Zenkō Suzuki, Kiichi Miyazawa, Takeo Fukuda, dan Tanaka Kakuei, atau atas permintaan Nagano dan Yasuhiro Nakasone, Ketua Pengarah Agensi Pengurusan Pentadbiran, Sejima dilantik sebagai ahli Suruhanjaya Sementara Kedua mengenai Pembaharuan Pentadbiran (Doko Rincho). Beliau berkhidmat sebagai ketua staf di bawah pengerusi Toshio Doko, dan digelar "Ketua Setiausaha Kabinet Rincho." Beliau menjadi otak di sebalik Pentadbiran Nakasone (1982-1987) dan memperoleh pengaruh dalam politik dan perniagaan.

Sejima juga membangunkan hubungan rapat dengan pemerintah tentera Korea Selatan pada tahun 1980-an. Pengasas Samsung, Lee Byung-chul, menjemput Sejima ke Korea pada tahun 1980 untuk menasihati Chun Doo-hwan dan Roh Tae-woo "sebagai sesama orang tentera." Melalui Kwon Ik-hyun, yang merupakan rakan sekelas mereka di akademi tentera, Sejima telah menjalin hubungan rapat dengan Chun dan Roh sejak mereka masih pegawai muda. Dalam tempoh awal 1980-an, apabila hubungan Jepun-Korea terjejas akibat insiden seperti Insiden Kim Dae-jung dan Pembunuhan Beramai-ramah Gwangju, Sejima berusaha keras di belakang tabir untuk merealisasikan lawatan rasmi pertama Perdana Menteri Nakasone ke Korea Selatan dan lawatan Presiden Chun Doo-hwan ke Jepun, termasuk pertemuan dengan Maharaja Showa, sekali gus menyumbang kepada peningkatan hubungan Jepun-Korea. Terdapat juga dakwaan dalam beberapa buku bahawa beliau menggunakan pengaruhnya untuk menggesa Nagoya agar tidak bersungguh-sungguh dalam bidaan untuk Sukan Olimpik Seoul.

4.2. Sumbangan kepada Penswastaan Perusahaan Awam dan Pembaharuan

Dalam kapasitinya sebagai ahli Suruhanjaya Sementara Kedua mengenai Pembaharuan Pentadbiran, Sejima membantu pengerusi Toshio Doko dalam penswastaan Nippon Telegraph and Telephone (NTT) dan Kereta Api Nasional Jepun. Beliau terus menasihati Perdana Menteri Keizō Obuchi, Kiichi Miyazawa, dan Ryūtarō Hashimoto. Beliau berkhidmat sebagai pengarah NTT dari tahun 1986 hingga 1999. Pada tahun 1998, beliau dilantik untuk mengetuai panel yang menyiasat pembaharuan Kementerian Kewangan Jepun.

Sejima juga memegang pelbagai jawatan awam lain, termasuk pengerusi lembaga Asia University, pengerusi Tanah Perkuburan Nasional Chidorigafuchi untuk Wira Perang, pengerusi kehormat Persatuan Peringatan Perang Pasifik, pengerusi kehormat Persatuan Peringatan Keamanan dan Peringatan Mangsa Perang Tokkotai, penasihat kehormat Search Farm Japan, pengerusi Pusat Pemanfaatan Seni Persembahan Tradisional Wilayah, pengerusi Forum Penyelidikan Strategik Jepun, pengerusi Yayasan Pertanian Bunga dan Hijau, pengerusi Persatuan Seni Jepun Ryuchikai, pengarah Yayasan Peringatan Showa Seitoku, pengarah Persatuan Agensi Pelancongan Nasional, penasihat Persidangan Jepun, penasihat Nippon Telegraph and Telephone Corporation, penasihat Persekutuan Industri Pelancongan Jepun, penasihat Yayasan Inamori, penasihat Forum Antarabangsa Jepun, pengarah Yayasan Pendidikan Ideal, pengarah Yayasan Kebudayaan Peringatan Goto, pengerusi Yayasan Pendidikan Itochu Shion, pengerusi Dotai Keizai Konwakai, penasihat khas Persatuan Sejarah Ketenteraan, dan juruaudit Nippon Television Network.

Pada tahun 1984, beliau dianugerahkan Order of the Sacred Treasure (Kelas Pertama). Beliau bersara sebagai penasihat khas Itochu Corporation pada tahun 2000.

5.1. Pandangan Sejarah dan Teori Tanggungjawab Perang

Dalam memoarnya pada tahun 1996, Sejima merenungkan Perang Asia Timur Raya (Perang Pasifik), menyatakan bahawa Jepun "mengabaikan penilaian komprehensif kekuatan nasional, termasuk maklumat politik dan ekonomi. Kekurangan maklumat ini, ditambah dengan ciri-ciri bangsa, menyebabkan penilaian yang tidak rasional dan subjektif, cenderung ke arah pertimbangan emosi dan harapan." Beliau juga menyatakan bahawa dalam merangka operasi, mereka diajar untuk "bersedia secara pesimis dan bertindak secara optimis," satu prinsip yang beliau percaya masih relevan.

Mengenai permulaan perang, Sejima berpendapat bahawa ia adalah "perang pertahanan" yang tidak dapat dielakkan, di mana Jepun "terpojok seperti tikus yang menggigit kucing" selepas Amerika Syarikat menghentikan bekalan minyak melalui Sekatan ABCD dan Nota Hull. Beliau mendakwa bahawa dalam keadaan tersebut, Serangan Pearl Harbor adalah satu-satunya pilihan.

Sejima menganggap Penahanan Siberia sebagai "jenayah Joseph Stalin" dan pelanggaran Perisytiharan Potsdam (Perkara 9) yang mengawal kepulangan tentera dan orang awam Jepun. Beliau juga mengecam Pakatan Tiga Pihak antara Jepun, Jerman, dan Itali, menyatakan ia "tidak sepatutnya dilaksanakan sama sekali." Beliau menekankan bahawa sebarang perjanjian damai Jepun-Rusia memerlukan permohonan maaf daripada Kesatuan Soviet (atau Rusia) mengenai penahanan Siberia, yang beliau anggap sebagai titik permulaan bagi perjanjian damai.

Pada tahun 1997, sebuah jawatankuasa yang diketuai oleh Sejima mendirikan sebuah tugu peringatan untuk hakim India Radhabinod Pal di Kuil Yasukuni di Tokyo. Pal adalah satu-satunya hakim yang tidak bersetuju dengan keputusan bersalah yang dijatuhkan oleh Tribunal Jenayah Perang Tokyo.

5.2. Aktiviti Sayap Kanan dan Impak Sosial

Ryūzō Sejima dikenali sebagai penyokong aktiviti sayap kanan di Jepun. Beliau tidak secara langsung terlibat di barisan hadapan, tetapi bertindak sebagai penyokong pelbagai organisasi sayap kanan. Beliau secara terbuka menyatakan bahawa "penjajahan Korea adalah langkah yang wajar" dan mempertahankan serangan bunuh diri Kamikaze sebagai tindakan "sukarela."

Beliau dikatakan sebagai tokoh yang paling dihormati oleh Park Chung-hee, seorang pegawai Tentera Kwantung Manchuria. Sejima juga memberikan nasihat di belakang tabir kepada Chun Doo-hwan (menyarankan penganjuran pameran dunia atau Olimpik sebagai langkah meredakan sentimen awam) dan Roh Tae-woo (menasihati pembentukan gabungan konservatif besar yang disokong oleh chaebol dan birokrat kanan untuk pembaharuan sistem kabinet). Beliau juga merupakan penyokong Persatuan untuk Membentuk Buku Teks Sejarah Baru, sebuah organisasi yang mengkritik naratif sejarah Jepun mengenai perang dan penjajahan.

8.1. Penilaian Positif

Takeshita Masahiko, adik ipar Menteri Perang Anami Korechika dan Leftenan Kolonel di Jabatan Hal Ehwal Ketenteraan, menyatakan bahawa draf yang disediakan oleh Sejima adalah begitu sempurna sehingga tidak memerlukan sebarang pindaan dan diluluskan tanpa perubahan oleh ketua seksyen, ketua jabatan, pengarah, dan ketua staf am. Takeshita berkata, "Sejima adalah seorang pegawai muda di Jabatan Operasi, tetapi kami secara sinis memanggilnya Ketua Staf Am Sejima di belakangnya." Sejima menjawab, "Saya hanya berfikir dengan teliti tentang niat atasan saya sebelum merangka, dan merangka tanpa emosi peribadi, jadi ia akhirnya diluluskan tanpa halangan." Hata Ikuhiko menganggap Sejima sebagai bertentangan dengan Tsuji Masanobu, yang juga berasal dari Jabatan Operasi tetapi sering bertindak secara unilateral.

Sejima juga dipuji sebagai "Ketua Staf Showa" dan diiktiraf atas kemahiran pengurusan krisisnya. Beliau juga memberikan sumbangan kepada cadangan tenaga bersih dan pemuliharaan air kepada Perdana Menteri Abe pada akhir hayatnya.

8.2. Kritikan dan Kontroversi

Chihaya Masataka, seorang Leftenan Kolonel Tentera Laut Diraja Jepun yang berkhidmat bersama Sejima selama empat bulan sebelum perang berakhir, menyatakan bahawa Sejima adalah satu-satunya pegawai tentera darat yang beliau dapat percayai. Walau bagaimanapun, Chihaya menyatakan rasa tidak puas hati dengan keterangan Sejima selepas perang mengenai kerjasama antara Tentera Darat dan Tentera Laut Jepun semasa Perang Pasifik. Todaka Issei, seorang sejarawan tentera laut Jepun, menulis bahawa "di Tentera Laut, ramai orang akan segera bertindak balas dengan mengatakan 'dia seorang pembohong' hanya dengan mendengar nama Ryūzō Sejima. Ada orang yang secara langsung mengatakan, 'Saya tidak percaya apa yang dikatakan Ryūzō Sejima.'"

Hosaka Masayasu mengkritik Sejima kerana sering menggunakan helah untuk kelihatan sebagai tokoh penting. Sebagai contoh, Hosaka menyatakan bahawa watak utama dalam novel Toyoko Yamazaki Fumō Chitai sebenarnya adalah gabungan beberapa individu, tetapi disebabkan pengaruh novel itu, imej bahawa Sejima sahaja adalah modelnya telah tersebar luas di kalangan orang ramai. Hosaka juga menunjukkan bahawa Sejima sering mengelak daripada menjawab soalan-soalan penting mengenai fakta sejarah, terutamanya mengenai sama ada Tentera Kwantung bersetuju dengan penahanan Siberia oleh Soviet, menunjukkan ketidakjujuran terhadap fakta sejarah.

Terdapat teori yang menyatakan bahawa Sejima terlibat dalam perjanjian rahsia untuk menyediakan tentera Jepun sebagai tenaga kerja kepada Soviet. Saito Rokuro, pengerusi Persatuan Pampasan Tahanan Perang Nasional, mendakwa bahawa "surat permohonan staf Sejima kepada tentera Soviet" menyatakan permintaan agar tentera Jepun "bekerjasama sepenuhnya dengan operasi tentera anda" sehingga mereka kembali ke Jepun, dan bahawa perjanjian rahsia mengenai penahanan tawanan perang telah dibuat antara pihak Jepun dan Soviet semasa rundingan gencatan senjata. Walau bagaimanapun, Sejima menafikan "teori perjanjian rahsia" ini dalam bukunya Ikusan-ga (1996), menyatakan bahawa mereka yang menyokong teori ini harus memberikan bukti yang jelas. Beliau juga berhujah bahawa Aleksandr Vasilevsky dan Hikosaburo Hata tidak mempunyai kuasa untuk membuat perjanjian rahsia sedemikian. Tiada bukti yang menyokong perjanjian rahsia sedemikian telah ditemui dalam dokumen Rusia selepas Perestroika. Takubo Tadae, seorang saintis politik, mengesahkan pada tahun 2002 bahawa "Resolusi Jawatankuasa Pertahanan Negara No. 9898CC 'Mengenai Penerimaan, Penahanan, dan Penggunaan Tenaga Kerja 500,000 Tawanan Perang Jepun'" (bertarikh 23 Ogos 1945), yang ditandatangani oleh Stalin sendiri, mengandungi arahan untuk "memerintahkan komisaris rakyat berikut untuk melaksanakan penerimaan, penahanan, dan penggunaan tenaga kerja tawanan perang yang tiba untuk kerja," yang menunjukkan bahawa perintah kerja paksa datang dari kerajaan pusat Soviet, bukan dari Tentera Soviet Timur Jauh, dengan itu menafikan teori perjanjian rahsia. Noji Futami berpendapat bahawa teori perjanjian rahsia adalah "propaganda Soviet untuk membuat mangsa kem tahanan kerja paksa percaya bahawa Sejima dan staf Tentera Kwantung lain telah menjual orang awam sebagai pertukaran untuk membantu Maharaja." Walau bagaimanapun, tiada bukti atau asas untuk dakwaan ini diberikan.

Sejima juga dituduh sebagai perisik Soviet. Semasa "Insiden Rastvorov" pada tahun 1954, Yuri Rastvorov, setiausaha kedua perwakilan Soviet, mendakwa dalam keterangannya kepada CIA bahawa 11 individu, termasuk Sejima, telah "dididik sebagai pegawai tentera komunis yang diperiksa dengan ketat" dan "dilatih sebagai ejen khas di Kem Tahanan Tawanan Perang ke-7006 di Ulaanbaatar, Mongolia, untuk revolusi komunis." Sasa Junji, bekas ketua Pejabat Keselamatan Kabinet, juga memberi keterangan bahawa Sejima terlibat dalam insiden Rastvorov sejak beliau menjadi pekerja biasa di Itochu, dan kemudian dalam Insiden Pelanggaran COCOM Toshiba Machine semasa pentadbiran Nakasone. Ivan Kovalenko, bekas ketua operasi Soviet di Jepun, memberi keterangan bahawa Ryūzō Sejima "menjerit 'Gulingkan sistem Maharaja! Hidup Parti Komunis Jepun!' sambil mengangkat penumbuknya di hadapan tahanan Jepun di Siberia." Apabila ditanya sama ada Sejima adalah perisik Soviet, beliau hanya menjawab "itu adalah rahsia besar."

Tanaka Seigen mencatatkan dalam autobiografinya bahawa Maharaja Showa secara langsung menyatakan kepadanya: "Saya tidak boleh menyalahkan tentera yang bertempur di barisan hadapan atas perintah saya dalam perang terakhir. Tetapi yang tidak dapat dimaafkan ialah mereka yang merancang perang ini, menggalakkan permulaannya, melaksanakannya sepenuhnya, dan terus memegang jawatan berkuasa dalam kerajaan Jepun selepas kekalahan, memainkan peranan kepimpinan dan mengelak tanggungjawab perang. Orang seperti Sejima adalah contohnya." Walau bagaimanapun, Sejima mendakwa dalam bukunya bahawa pada tahun 1979, semasa majlis perkahwinan cucu Maharaja Showa, Yuko Higashikuni, dengan seorang pekerja Itochu, beliau dan isterinya dijemput untuk menghadap Maharaja dan Maharani. Sejima mendakwa bahawa Maharaja Showa berkata, "Sejima telah banyak berjuang sebelum dan selepas perang. Tolong jaga kesihatan anda dan terus berkhidmat untuk negara dan masyarakat. Juga, Yuko Higashikuni, yang akan menjadi isteri anda, adalah cucu saya. Beliau kehilangan ibunya (Naruko Higashikuni) ketika masih kecil dan sangat menyedihkan. Saya tidak dapat menjaganya dengan baik kerana kedudukan saya, dan ia telah lama membebankan fikiran saya. Saya dan Maharani Ryoko sangat gembira kerana beliau dapat berkahwin dengan baik kali ini. Saya ingin mengucapkan terima kasih banyak-banyak." Walau bagaimanapun, kesahihan kenyataan ini tidak jelas.

9.1. Karya

• 幾山河 (Ikusan-ga) (Memoir Ryūzō Sejima), Sankei Shimbun News Service, 1995.
• 祖国再生 : わಗ日本への提案 (Sokoku Saisei: Waga Nihon e no Teian) (Pemulihan Tanah Air: Cadangan Saya untuk Jepun), PHP Institute, 1997.
• 大東亜戦争の実相 (Daitōa Sensō no Jissō) (Kenyataan Perang Asia Timur Raya), PHP Institute (PHP Bunko), 2000.

9.2. Karya Bersama

• 大本営陸軍部 大東亜戦争開戦経緯 (Daihon'ei Rikugunbu Daitōa Sensō Kaisen Keii) (Markas Besar Tentera Darat: Sejarah Pembukaan Perang Asia Timur Raya), 5 jilid, Agensi Pertahanan, Institut Penyelidikan Pertahanan, 1973-1974.
• 戦略なき国家に明日はない : 戦後50年の日本の検証と今後の行方を示唆 (Senryaku naki Kokka ni Asu wa Nai: Sengo 50-nen no Nihon no Kenshō to Kongo no Yukue o Shisa) (Negara Tanpa Strategi Tiada Hari Esok: Kajian Semula Jepun 50 Tahun Selepas Perang dan Petunjuk untuk Masa Depan), bersama Kato Hiroshi, Nippon Seikei Bunka-sha, 1995.
• 91歳の人生論 : 「本分」を極める生き方とは? (91-sai no Jinseiron: "Honbun" o Kiwameru Ikikata to wa?) (Falsafah Hidup Seorang Berusia 91 Tahun: Apakah Cara Hidup untuk Menguasai "Tugas Sebenar"?), bersama Hinoara Shigeaki, Fusosha, 2003.
• 瀬島龍三 日本の証言 : 新・平成日本のよふけスペシャル (Sejima Ryūzō Nihon no Shōgen: Shin Heisei Nihon no Yofuke Special) (Keterangan Ryūzō Sejima Jepun: Khas Shin Heisei Nihon no Yofuke), disunting oleh kakitangan program, Fuji Television Publishing, 2003.