Ryuko Kawaji

1.1. Kelahiran dan Kehidupan Awal

Kawaji Ryūkō, yang nama sebenarnya ialah Kawaki Makoto, dilahirkan pada 9 Julai 1888 di Mita, Wad Shiba, Tokyo. Beliau merupakan keturunan dari keluarga yang mempunyai latar belakang signifikan dalam sejarah Jepun; datuk saudara beliau, Kawaji Toshiakira, ialah seorang hatamoto dan pegawai urusan asing pada akhir zaman Shogunate. Bapa beliau ialah Kawaji Kandō, manakala ibunya bernama Hanako, puteri kelima kepada Asano Nagatoshi, dengan datuk sebelah ibunya ialah Iwaki Takayoshi. Walaupun dilahirkan di Tokyo, beliau menghabiskan zaman kanak-kanaknya di beberapa lokasi, termasuk Fukuyama dan Sumoto di Pulau Awaji.

1.2. Pendidikan

Minat Kawaji terhadap sastera bermula sejak di sekolah menengah lagi, ketika beliau bersekolah di Sekolah Menengah Prefektur Hyogo Sumoto. Pada masa itu, beliau giat menghantar karya-karya beliau ke pelbagai majalah seperti Chugaku Sekai, Hagaki Bungaku, dan Shōkokumin. Pada tahun 1903, beliau meninggalkan sekolah menengah dan mendaftar di Sekolah Seni dan Kraf Kyoto (kini Kyoto City University of Arts). Selepas tamat pengajian dari sekolah tersebut pada tahun 1906, beliau meneruskan pengajian lukisan minyak di kelas malam Institut Seni Kansai di bawah bimbingan pelukis terkenal Asai Chū. Pada tahun 1908, beliau memasuki Jabatan Lukisan Jepun di Sekolah Seni Tokyo (kini Tokyo National University of Fine Arts and Music), dan berjaya menamatkan pengajian pada tahun 1914.

1.3. Kerjaya Awal

Minatnya terhadap puisi mula berkembang pada tahun 1906 apabila beliau memulakan penulisan puisi bebas dalam bahasa lisan (colloquial free verse). Karya-karyanya mula muncul dalam majalah-majalah sastera seperti Bunko dan Shinsei. Pada tahun 1907, beliau menyertai persatuan puisi Shisōsha dan menjadi ahli majalah "Shijin" yang diasaskan oleh Kawai Suimei, bersama-sama dengan Arimoto Hōsui. Dalam majalah inilah beliau menerbitkan "Chiridame", yang dianggap sebagai puisi bahasa lisan pertama di Jepun, menarik perhatian dan mencetuskan gelombang baharu dalam kalangan penyair. Selepas memasuki Sekolah Seni Tokyo pada tahun 1908, beliau terus menghasilkan karya-karya puisi yang prolifik, yang diterbitkan dalam majalah-majalah seperti Waseda Bungaku, Bunshō Sekai, dan Sōsaku. Pada tahun 1910, beliau menerbitkan kumpulan puisi sulungnya yang bertajuk Robō no Hana (Bunga di Tepi Jalan), diikuti oleh kumpulan puisi kedua, Kanata no Sora (Langit di Seberang), pada tahun 1914, yang menunjukkan penggunaan teknik simbolisme. Beliau juga merupakan ahli majalah puisi Mirai yang berpusat di sekitar Miki Rofū.

2.1. Penciptaan Puisi dan Penerbitan Kumpulan Puisi

Kawaji Ryūkō diiktiraf sebagai perintis puisi bebas moden Jepun. Kumpulan puisi sulungnya, Robō no Hana (路傍の花_{Robō no Hana}^{Bahasa Jepun}, 1910), memainkan peranan penting dalam sejarah sastera Jepun kerana ia merupakan koleksi puisi bebas lisan pertama. Karya ini memecahkan bentuk puisi tradisional seperti suku kata 7-5 dan memperkenalkan gaya baharu melalui penggunaan genbun'itchi (penyatuan bahasa lisan dan tulisan), yang membawa kepada revolusi naturalisme dalam puisi. Beliau terus menerbitkan karya-karya penting seperti Shōri (勝利_Shōri^{Bahasa Jepun}, 1918) dan Akebono no Koe (曙の声_{Akebono no Koe}^{Bahasa Jepun}, 1921). Selepas penerbitan kumpulan puisi Ayumu Hito (歩む人_{Ayumu Hito}^{Bahasa Jepun}) pada tahun 1922, gaya puisinya beralih daripada lirik kepada ciri-ciri yang lebih intelektual dan objektivis. Pada tahun 1958, beliau dianugerahkan Anugerah Akademi Seni Jepun untuk antologi puisinya, Nami (波_Nami^{Bahasa Jepun}). Selepas kematiannya, kumpulan puisi warisan beliau, Ishi (石_Ishi^{Bahasa Jepun}), diterbitkan.

2.2. Aktiviti Sastera Puisi

Selain daripada penciptaan puisi, Kawaji Ryūkō juga aktif dalam mempromosikan dan mengembangkan bidang puisi di Jepun. Pada November 1916, beliau mengasaskan Persatuan Puisi Shokō Shisha (曙光詩社_{Shokō Shisha}^{Bahasa Jepun}). Beliau juga melancarkan beberapa majalah puisi penting, termasuk Bansō (伴奏_Bansō^{Bahasa Jepun}) dan Gendai Shika (現代詩歌_{Gendai Shika}^{Bahasa Jepun}) pada tahun 1918, serta Kyoka (炬火_Kyoka^{Bahasa Jepun}) pada tahun 1921. Melalui majalah-majalah ini, beliau banyak membantu memupuk bakat-bakat baharu dalam dunia puisi, termasuk penyair terkenal seperti Murano Shirō, Hagiwara Kyōjirō, dan Hirato Renkichi. Beliau juga menjadi ahli Persatuan Penulis Sastera Jepun pada tahun 1926.

2.3. Kritikan Sastera dan Terjemahan

Kawaji Ryūkō turut dikenali sebagai seorang pengkritik sastera yang prolifik. Beliau sering memperkenalkan dan menterjemahkan karya-karya sastera asing, terutamanya puisi Perancis, kepada pembaca Jepun, sekali gus memperluas wawasan sastera Jepun. Salah satu sumbangannya yang ketara dalam bidang terjemahan ialah pilihan terjemahan kumpulan puisi oleh penyair simbolis Perancis, Paul Verlaine. Beliau juga merupakan pengarang beberapa karya kritikan sastera, termasuk buku Shi Gaku (詩学_{Shi Gaku}^{Bahasa Jepun}, Kajian Puisi). Selain itu, beliau merupakan pengarang bersama "Histoire de la Littérature Japonaise" (Sejarah Kesusasteraan Jepun) yang ditulis dengan kerjasama K. Matsuo dan Alfred Smoular, yang diterbitkan di Paris pada tahun 1935.

2.4. Kritikan Seni dan Penyelidikan

Tidak hanya dalam bidang sastera, Kawaji Ryūkō juga menonjol sebagai pengkritik seni dan penyelidik sejarah seni. Pada tahun 1927, beliau melanjutkan pengajian dalam bidang Sejarah seni Oriental di Universiti Paris. Pengetahuan mendalamnya dalam seni tercermin dalam karya-karya kritikan seninya, termasuk Gendai Bijutsu no Kansho (現代美術の鑑賞_{Gendai Bijutsu no Kansho}^{Bahasa Jepun}, Penghargaan Seni Moden, 1925) dan Matisse Igo (マチス以後_{Matisse Igo}^{Bahasa Jepun}, Selepas Matisse, 1930). Karya-karya ini menunjukkan kemampuannya menganalisis dan menghargai seni visual, sekali gus mengukuhkan reputasinya sebagai seorang cendekiawan seni yang berpengaruh.

5.1. Penilaian Positif

Kawaji Ryūkō diiktiraf secara meluas atas sumbangan perintisnya kepada puisi moden Jepun. Beliau memainkan peranan penting dalam memperkenalkan dan memantapkan puisi bebas dalam bahasa lisan (colloquial free verse), terutamanya melalui kumpulan puisi pertamanya, Robō no Hana. Inovasi ini dianggap sebagai revolusi dalam puisi Jepun, yang memecahkan belenggu bentuk tradisional seperti pola suku kata 7-5 dan membawa kepada era genbun'itchi dalam puisi. Pendekatannya yang progresif membuka jalan bagi generasi penyair baharu dan menyumbang kepada perkembangan naturalisme dalam sastera. Selain itu, beliau menerima pengiktirafan rasmi atas pencapaiannya apabila beliau dianugerahkan Anugerah Akademi Seni Jepun pada tahun 1958 untuk antologinya, Nami. Kemampuannya yang serba boleh sebagai penyair, pengkritik sastera, dan pengkritik seni mengukuhkan kedudukannya sebagai salah seorang tokoh budaya yang paling berpengaruh pada zamannya.

5.2. Kritikan dan Kontroversi

Berdasarkan maklumat yang tersedia, tiada kritikan atau kontroversi besar yang berkaitan dengan tindakan, keputusan, atau ideologi Kawaji Ryūkō yang dilaporkan secara meluas dalam sumber-sumber utama. Beliau secara umumnya dihormati sebagai seorang inovator dan penyumbang penting kepada pembangunan puisi dan kritikan seni Jepun moden.

6.1. Pengaruh terhadap Generasi Kemudian

Sebagai pelopor puisi bebas dan genbun'itchi dalam puisi Jepun, Kawaji Ryūkō memberikan pengaruh yang besar kepada generasi penulis dan kritikus seterusnya. Sumbangannya terhadap pemodenan puisi Jepun membuka jalan bagi gaya dan bentuk ekspresi yang baharu. Salah satu tokoh sastera yang secara langsung terpengaruh olehnya ialah Yukio Mishima, yang dalam memoirnya My Wandering Age (私の遍歴時代_{Watashi no Henreki Jidai}^{Bahasa Jepun}), menyatakan bahawa beliau telah dibimbing oleh Kawaji Ryūkō dalam aspek puisi. Ini menunjukkan bahawa pengaruh Kawaji tidak hanya terhad kepada bidang puisi, tetapi juga meluas kepada penulis-penulis terkemuka dalam genre sastera lain, membentuk pemahaman mereka tentang penulisan dan estetika.

6.2. Sumbangan kepada Bidang Tertentu

Kawaji Ryūkō menyumbang secara signifikan kepada pembangunan beberapa bidang penting dalam budaya Jepun:

• Puisi Moden Jepun: Beliau adalah daya penggerak di sebalik kebangkitan puisi bebas lisan, yang membebaskan puisi daripada kekangan metrik tradisional dan membuka pintu kepada ekspresi yang lebih realistik dan kontemporari. Penerbitan Robō no Hana adalah detik penting dalam sejarah puisi Jepun.
• Kritikan Sastera: Melalui penulisan kritikannya dan pengenalan puisi Perancis, beliau memperkaya landskap sastera Jepun dengan perspektif dan aliran sastera antarabangsa, membantu menghubungkan sastera Jepun dengan pergerakan global.
• Kritikan Seni: Penyelidikan beliau dalam sejarah seni Asia dan karya-karya kritikan seninya, seperti Gendai Bijutsu no Kansho dan Matisse Igo, menubuhkan beliau sebagai suara yang berwibawa dalam bidang seni. Beliau membantu membentuk cara masyarakat Jepun menghargai dan memahami seni moden dan seni Oriental.

• Pembangunan Bakat Baru: Melalui pengasasan persatuan puisi seperti Shokō Shisha dan pelancaran majalah-majalah sastera, beliau secara aktif memupuk dan memperkenalkan bakat-bakat muda, memastikan kesinambungan dan perkembangan puisi Jepun.