Stefan Heym

2.1. Kehidupan Awal dan Pendidikan

Stefan Heym dilahirkan sebagai Helmut Flieg pada 10 April 1913 di Chemnitz, Jerman, dalam sebuah keluarga pedagang Yahudi. Sejak usia muda, beliau menunjukkan kecenderungan anti-fasis. Pada tahun 1931, beliau telah dibuang sekolah dari Gimnasium di kampung halamannya atas desakan Nazi tempatan, gara-gara sebuah puisi anti-militer yang berjudul "Exportgeschäft" (Perniagaan Eksport) yang diterbitkan dalam akhbar sosial-demokratik tempatan, Volksstimme. Beliau kemudian menamatkan persekolahan di Berlin dan memulakan pengajian dalam bidang kajian media, falsafah, kesusasteraan Jerman, dan kewartawanan di Universiti Humboldt Berlin.

Apabila kebakaran Reichstag berlaku pada tahun 1933, Heym melarikan diri ke Czechoslovakia, yang pada masa itu merupakan satu-satunya demokrasi yang tinggal di Eropah Tengah. Di sana, beliau mengambil nama pena Stefan Heym. Beliau bekerja untuk akhbar-akhbar Jerman yang diterbitkan di Prague, seperti Prager Tagblatt dan Bohemia, dan juga berjaya menerbitkan beberapa artikelnya dalam terjemahan di akhbar-akhbar Czech. Sepanjang tempoh ini, beliau menggunakan beberapa nama pena lain, termasuk Melchior Douglas dan Gregor Holm. Keluarganya menghadapi tragedi besar akibat penindasan Nazi; bapanya membunuh diri selepas dijadikan tebusan oleh Nazi, dan seluruh ahli keluarganya kemudian dibunuh di kem tumpuan.

2.2. Pelarian dan Aktiviti di Amerika Syarikat

Pada tahun 1935, Stefan Heym menerima geran daripada persatuan pelajar Yahudi, membolehkannya berhijrah ke Amerika Syarikat untuk melanjutkan pengajian di Universiti Chicago. Beliau menamatkan pengajian pada tahun 1936 dengan disertasi mengenai puisi epik Atta Troll karya Heinrich Heine. Pada mulanya, Heym optimis bahawa rejim Nazi akan runtuh, tetapi apabila masa berlalu dan kuasa Nazi semakin kukuh, beliau menyedari realiti pahit tersebut.

Selepas menamatkan pengajian, Heym memulakan aktiviti sebagai seorang sosialis. Beliau mendapati kesedaran rakyat Amerika terhadap Nazisme dan fasisme masih kurang berbanding orang Eropah. Oleh itu, beliau berusaha untuk meningkatkan kesedaran ini melalui kesusasteraan dan kewartawanan. Dari tahun 1937 hingga 1939, beliau berkhidmat sebagai Ketua Editor mingguan berbahasa Jerman Deutsches Volksecho di New York, sebuah akhbar yang mempunyai kaitan rapat dengan Parti Komunis Amerika Syarikat. Akhbar ini bertujuan untuk membentuk barisan bersatu (Volksfront) antara rakyat Amerika dan Jerman yang anti-fasis. Beliau juga aktif dalam gerakan hak asasi manusia, memperjuangkan hak-hak golongan terpinggir seperti pekerja, wanita, kanak-kanak, dan minoriti.

Pada tahun 1939, akhbar Deutsches Volksecho berhenti beroperasi, dan Heym beralih menjadi penulis bebas dalam bahasa Inggeris. Novel pertamanya, Hostages (1942), menjadi buku terlaris. Pada tahun 1943, Heym menjadi warganegara A.S. dan menyumbang kepada usaha perang Perang Dunia II. Beliau adalah ahli Ritchie Boys, sebuah unit peperangan psikologi di bawah pimpinan Hans Habe, seorang émigré Jerman. Tugasnya adalah untuk mengarang teks-teks yang direka untuk mempengaruhi tentera Wehrmacht Jerman, yang disebarkan melalui risalah, radio, dan pembesar suara. Pengalaman-pengalaman ini menjadi latar belakang novelnya kemudian, The Crusaders, dan menjadi asas kepada Reden an den Feind (Ucapan kepada Musuh), sebuah koleksi teks-teks tersebut. Beliau turut terlibat dalam pendaratan Normandy pada tahun 1944.

Selepas perang, Heym memimpin Ruhrzeitung di Essen dan kemudian menjadi editor Die Neue Zeitung di Munich, salah satu akhbar terpenting pasukan pendudukan Amerika. Akhbar-akhbar ini memainkan peranan penting dalam proses denazifikasi. Namun, Heym enggan melonggarkan pendirian kritikalnya terhadap Nazisme dan elit Jerman yang bersekongkol dengannya, serta menolak untuk menyelitkan keraguan tentang niat Soviet dalam editorialnya. Akibatnya, beliau dipindahkan semula ke A.S. pada akhir tahun 1945 dan pada tahun 1951, bimbang akan disiasat oleh Jawatankuasa Aktiviti Bukan Amerika Dewan di tengah-tengah kemuncak McCarthyisme, Heym meninggalkan Amerika Syarikat bersama isterinya, Gertrude Gelbin, yang dinikahinya pada tahun 1944. Beliau menyerahkan semua pingat ketenteraan Amerika sebagai protes terhadap Perang Korea pada tahun 1952. Beliau kemudian berpindah ke Prague, dan pada tahun berikutnya, setelah kerajaan GDR mengembalikan kewarganegaraan Jermannya, beliau berpindah ke Jerman Timur.

2.3. Kehidupan dan Aktiviti di Jerman Timur (GDR)

Pada tahun 1953, Heym pulang ke Jerman Timur (GDR). Pada mulanya, beliau menerima layanan istimewa sebagai seorang anti-fasis yang kembali dari pelarian, malah disediakan sebuah vila oleh kerajaan di Berlin-Grünau. Antara tahun 1953 dan 1956, beliau bekerja di akhbar harian Berliner Zeitung, di mana beliau sering menulis artikel-artikel yang kritikal terhadap rejim. Selepas itu, beliau menjadi penulis bebas. Pada tahun-tahun awal kehidupannya di GDR, Heym menyokong rejim dengan novel-novel sosialis dan karya-karya lain. Karya-karya Heym, yang terus ditulis dalam bahasa Inggeris, diterbitkan oleh sebuah rumah penerbitan yang diasaskan khas untuknya (Seven Seas Publishers), yang disunting oleh isterinya, Gertrude Gelbin. Terjemahan dalam bahasa Jerman juga diterbitkan dalam jumlah yang besar.

Walau bagaimanapun, konflik dengan pihak berkuasa GDR mula timbul pada tahun 1956. Walaupun terdapat proses penyah-Stalinan dalam kepimpinan, penerbitan bukunya mengenai Pemberontakan Pekerja 17 Jun 1953 di Jerman Timur, Five Days in June, telah ditolak. Ketegangan semakin meningkat selepas tahun 1965, apabila Erich Honecker menyerang Heym semasa persidangan parti SED. Pada tahun 1969, Heym disabitkan kesalahan kerana melanggar peraturan kawalan pertukaran asing selepas menerbitkan novelnya Lassalle di Jerman Barat tanpa kebenaran, dan dikenakan denda. Walaupun begitu, beliau masih dibenarkan meninggalkan GDR untuk perjalanan ke luar negara, seperti lawatannya selama dua bulan ke A.S. pada tahun 1978, dan buku-bukunya terus diterbitkan di GDR, walaupun dalam jumlah cetakan yang lebih rendah.

Pada tahun 1971, selepas pentadbiran baru Honecker berkuasa, beliau memberi isyarat pelonggaran pandangan sastera yang kaku dan dogmatik realisme sosialis melalui ucapannya yang dikenali sebagai "Tiada Tabu" (Keine Tabus_{Tiada Tabu}^{Bahasa German}). Ini membolehkan Heym bekerjasama semula dengan penerbit Jerman Barat. Pada tahun 1976, Heym adalah antara penulis GDR yang menandatangani petisyen membantah pengusiran Wolf Biermann. Sejak saat ini, Heym hanya dapat menerbitkan karyanya di Barat, dan beliau mula mengarang karya dalam bahasa Jerman. Pada tahun 1979, beliau sekali lagi disabitkan kesalahan kerana melanggar kawalan pertukaran asing dan dikeluarkan daripada Persatuan Penulis GDR selepas menerbitkan Collin tanpa kebenaran.

Pada tahun 1980-an, Stefan Heym menyokong gerakan hak sivil di GDR. Pada tahun 1982, beliau telah menyokong penyatuan semula Jerman dengan kecenderungan sosialis. Semasa demonstrasi di Berlin Timur pada musim luruh 1989, beliau memberikan beberapa ucapan, termasuk ucapan yang berpengaruh pada demonstrasi Alexanderplatz pada 4 November 1989, di mana beliau menyatakan, "Seolah-olah seseorang telah membuka tingkap!" (Als habe einer die Fenster aufgestoßen!_{Seolah-olah seseorang telah membuka tingkap!}^{Bahasa German}). Beliau juga merupakan salah seorang penggerak dan penandatangan bersama kenyataan "Untuk Negara Kita" (Für unser Land_{Untuk Negara Kita}^{Bahasa German}) yang menyokong autonomi GDR. Pada November 1989, beliau menyertai semula Persatuan Penulis GDR dan pada tahun 1990, beliau telah dipulihkan secara sah.

2.4. Aktiviti Politik Pasca-Penyatuan Semula

Selepas penyatuan semula Jerman, Heym bersikap kritikal terhadap apa yang dilihatnya sebagai diskriminasi terhadap warga Jerman Timur dalam integrasi mereka ke dalam Republik Persekutuan Jerman. Beliau berhujah untuk alternatif sosialis kepada kapitalisme di Jerman yang bersatu semula. Pada tahun 1992, beliau menjadi pengasas bersama "Komitee für Gerechtigkeit" (Jawatankuasa Keadilan).

Dalam pilihan raya persekutuan Jerman 1994, Heym bertanding sebagai calon ahli politik bebas dalam Senarai Terbuka Parti Sosialisme Demokratik (PDS), dan memenangi pemilihan langsung ke Bundestag (parlimen Jerman) bagi kerusi Berlin-Mitte/Prenzlauer Berg. Sebagai "Alterspräsident" (Presiden mengikut hak usia), beliau menyampaikan ucapan pembukaan Parlimen baru pada November 1994. Namun, ahli-ahli CDU/CSU tidak memberikan tepukan, kecuali Rita Süssmuth, kerana mereka mengesyaki beliau adalah pemberi maklumat Stasi. Ucapan beliau juga tidak dimasukkan dalam publisiti kerajaan persekutuan. Pada Oktober 1995, beliau meletak jawatan sebagai protes terhadap pindaan perlembagaan yang dirancang untuk menaikkan elaun perbelanjaan ahli Parlimen. Pada tahun 1997, beliau adalah antara penandatangan "Deklarasi Erfurt", yang menuntut perikatan merah-hijau (antara SPD dan Hijau) untuk membentuk kerajaan minoriti yang disokong oleh PDS, bertujuan menamatkan pemerintahan 16 tahun Canselor Helmut Kohl selepas pilihan raya 1998.

4.1. Senarai Karya Utama

Berikut adalah senarai komprehensif karya-karya utama Stefan Heym:

• Ditulis dalam Bahasa Inggeris:
  • Nazis in the U.S.A. (1938)
  • Hostages (1942)
  • Of Smiling Peace (1944)
  • The Crusaders (1948)
  • The Eyes of Reason (1951)
  • Goldsborough (1953)
  • The Cannibals and Other Stories (1958)
  • A visit to Soviet science (1959)
  • The Cosmic Age (1959)
  • Shadows and Lights (1963)
  • The Lenz Papers (1964)
  • The Architects (ditulis sekitar 1963-1965, diterbitkan dalam bahasa Jerman pada 2000, bahasa Inggeris pada 2005)
  • Uncertain Friend (1969)
  • The King David Report (1973)
  • The Queen against Defoe (1975)
  • Five Days in June (1977)
  • Collin (1980)
  • Ditulis dalam Bahasa Jerman:
    • Kreuzfahrer von heute (1950)
    • Forschungsreise ins Herz der deutschen Arbeiterklasse. Nach Berichten 47 sowjetischer Arbeiter (1953)
    • Goldsborough (1953)
    • Goldsborough oder die Liebe der Miss Kennedy (1954)
    • Reise ins Land der unbegrenzten Möglichkeiten. Ein Bericht. (1954)
    • Im Kopf - sauber. Schriften zum Tage (1954)
    • Tom Sawyers grosses Abenteuer. Von Hanus Burger dan Stefan Heym (1956)
    • Offen gesagt. Neue Schriften zum Tage (1957)
    • Fünf Kandidaten (1957)
    • Der Fall Glasenapp. Roman (1958)
    • Schatten und Licht. Geschichten aus einem geteilten Land (1960)
    • Die Papiere des Andreas Lenz (1963)
    • Casimir und Cymbelinchen (1966)
    • Lassalle (1968)
    • Die Schmähschrift oder Königin gegen Defoe; Erzählt nach den Aufzeichnungen eines gewissen Josiah Creech (1970)
    • Der König David Bericht (1972)
    • Fünf Tage im Juni (1974)
    • Cymbelinchen oder der Ernst des Lebens (1975)
    • Das Wachsmuth-Syndrom (1975)
    • Erzählungen (1975)
    • Die richtige Einstellung dan andere Erzählungen (1976)
    • Erich Hückniesel dan das fortgesetzte Rotkäppchen (1977)
    • Collin (1979)
    • Der kleine König, der ein Kind kriegen mußte dan andere neue Märchen für kluge Kinder (1979)
    • Wege und Umwege. Streitbare Schriften aus fünf Jahrzehnten. (1980)
    • Ahasver (1981)
    • Atta Troll. Versuch einer Analyse (1983)
    • Nachdenken über Deutschland. Stefan Heym dan Günter Grass diskutieren am 21. November 1984 in Brüssel (1984)
    • Schwarzenberg (1984)
    • Reden an den Feind (1986)
    • Nachruf (1988)
    • Meine Cousine, die Hexe dan weitere Märchen für kluge Kinder (1989)
    • Auf Sand gebaut (1990)
    • Stalin verlässt den Raum. Politische Publizistik. (1990)
    • Einmischung. Gespräche, Reden, Essays. (1990)
    • Filz: Gedanken über das neueste Deutschland (1992)
    • Radek. Roman (1995)
    • Der Winter unsers Mißvergnügens. Aus den Aufzeichnungen des OV Diversant (1996)
    • Immer sind die Weiber weg dan andere Weisheiten (1997)
    • Pargfrider (1998)
    • Stefan Heym. Im Gespräch mit Dirk Sager (Zeugen des Jahrhunderts) (1999)
    • Die Architekten. Roman (2000)
    • Es gibt Ideen, die Jahrtausende überstehen. Ein Gespräch zur Person dan über die Zeit mit Stefan Heym (2001)
    • Immer sind die Männer schuld. Erzählungen (2002)
    • Offene Worte in eigener Sache. Gespräche, Reden, Essays 1989-2001 (2003)
    • Terjemahan oleh Heym:
      • Mark Twain: König Leopolds Selbstgespräch (1961)

4.2. Tema dan Ciri Khas Karya

Karya-karya Stefan Heym secara konsisten mengangkat tema-tema utama seperti kebebasan, penentangan terhadap ketidakadilan, keadilan sosial, kritikan terhadap peperangan, dan perpaduan golongan terpinggir. Beliau percaya bahawa kebebasan adalah kerinduan yang tidak berkesudahan bagi manusia, dan karyanya mencerminkan perjuangan ini.

• Hostages (1942), novel pertamanya, berdasarkan pengalaman keluarganya yang dianiaya dan menggambarkan gerakan bawah tanah anti-Nazi di Czechoslovakia.
• The Crusaders (1948) merupakan karya penting yang mengupas pengalaman perang dengan realisme kewartawanan. Ia dipuji sebagai karya agung yang menembusi sejarah zaman.
• The Cannibals (1953) adalah cerpen mengenai sebuah keluarga Amerika.
• Lem Kimble (1953) menekankan kebutaan perang dan semangat komuniti golongan terpinggir.
• Five Days in June (1965, diterbitkan pada 1974) mengisahkan pemberontakan pekerja di Berlin Timur pada 17 Jun 1953, yang disaksikan sendiri oleh Heym. Buku ini menimbulkan konflik besar dengan pihak berkuasa GDR.
• Collin (1979) adalah novel yang secara eksplisit mengkritik sistem, dengan motif utama penulisan memoar yang mendedahkan kesilapan politik masa lalu.
• Untuk mengelakkan penapisan, Heym sering menggunakan teknik parodi sejarah dan alkitabiah dalam novel-novel seperti Lassalle (1969), The King David Report (1972), dan Ahasver (1981). Kaedah ini membolehkannya memberikan kesahihan dan relevansi kontemporari kepada penceritaan fakta.
• Dalam Radek (1995), Heym merenungkan "kelahiran revolusi yang salah" dengan mengupas kisah rakan-rakan Vladimir Lenin dan Leon Trotsky.
• Beliau terus aktif menulis pada usia lanjut, menerbitkan Der Winter unsers Missvergnügens (1996) dan novel autobiografi Pargfrider (1998).

Secara keseluruhan, karya Heym berfungsi sebagai cermin kepada masyarakat, mendedahkan masalah sosial dan politik sambil menyeru kepada kesedaran dan tindakan.

6.1. Penilaian Positif

Stefan Heym diiktiraf secara meluas atas pencapaian sasteranya yang cemerlang, terutamanya kemampuannya untuk menggabungkan naratif yang menarik dengan kritikan sosial yang mendalam. Karyanya seperti The Crusaders dianggap sebagai karya agung yang menangkap realiti sejarah dengan ketepatan seorang wartawan. Beliau dipuji atas keberaniannya sebagai "penentang abadi" yang tidak gentar menentang Nazisme, kapitalisme di Amerika Syarikat, dan autoritarianisme di Jerman Timur.

Sumbangannya yang berterusan kepada perjuangan hak asasi manusia, keadilan sosial, dan keamanan global amat dihargai. Beliau menggunakan penanya sebagai senjata untuk meningkatkan kesedaran tentang isu-isu penting, termasuk diskriminasi, ketidakadilan, dan keperluan untuk perbincangan yang bebas daripada tabu. Pingat Keamanan yang diterimanya daripada IPPNW adalah bukti pengiktirafan antarabangsa terhadap komitmennya yang teguh terhadap humanisasi masyarakat dan penentangan terhadap ancaman perang nuklear.

6.2. Kritikan dan Kontroversi

Walaupun dihormati, Stefan Heym juga menghadapi kritikan dan kontroversi sepanjang kerjayanya. Pada awalnya, pendirian pro-Sovietnya selepas Perang Dunia II menyebabkan beliau dipindahkan kembali ke A.S. pada akhir tahun 1945. Novelnya The Crusaders juga menerima kritikan daripada Heinrich Eduard Jacob, yang menganggap penerangannya tidak mencukupi dan berpotensi disalahertikan.

Hubungannya dengan rejim Jerman Timur sering menjadi punca perdebatan. Walaupun beliau seorang sosialis, kritikan lantangnya terhadap dasar-dasar GDR menyebabkan penolakan penerbitan, denda, dan pengusiran daripada Persatuan Penulis GDR. Selepas penyatuan semula Jerman, Heym terus menjadi tokoh yang memecahbelahkan. Ahli CDU/CSU tidak memberikan tepukan semasa ucapan pembukaannya di Bundestag pada tahun 1994, malah ada yang mengesyaki beliau sebagai pemberi maklumat Stasi, walaupun tiada bukti kukuh yang pernah dikemukakan. Terdapat juga kontroversi mengenai keputusannya untuk mewariskan arkib peribadinya kepada Universiti Cambridge, yang dikatakan berpunca daripada "ketidakpastian" beliau terhadap Republik Persekutuan Jerman.