1. Kehidupan Awal dan Latar Belakang
Vida Blue dilahirkan dan dibesarkan di Mansfield, Louisiana, dalam DeSoto Parish, Louisiana. Beliau merupakan anak sulung daripada enam orang anak kepada Vida Blue Sr., seorang buruh di sebuah kilang besi di Mansfield, dan isterinya Sallie.
Blue bersekolah di DeSoto High School di Mansfield. Beliau merupakan pembaling untuk pasukan besbol sekolah dan quarterback untuk pasukan bola sepak. Pada tahun seniornya dalam bola sepak, beliau melakukan lemparan sejauh 3.40 K yd dan melengkapkan 35 hantaran touchdown, sambil berlari sejauh 1.60 K yd. Pada tahun seniornya dalam besbol, Blue melakukan perlawanan tanpa pukulan (no-hitter) dengan 21 pukulan keluar dalam hanya tujuh inning yang dibaling. Walaupun menerima tawaran untuk bermain bola sepak kolej dari University of Notre Dame, Purdue University, dan University of Houston, Blue memilih untuk menandatangani kontrak dengan Athletics dengan gaji 12.50 K USD setahun untuk membantu menyara keluarganya selepas kematian bapanya.
2. Kerjaya Besbol
Vida Blue merupakan seorang pembaling berkuasa yang bekerja pantas dan menyerang zon pukulan. Beliau kadang-kadang membaling curveball untuk mengganggu keseimbangan pemukul dan change-up yang melebihi purata, tetapi pukulan utamanya ialah fastball yang konsisten pada 151 km/h (94 mph), dan boleh mencapai sehingga 161 km/h (100 mph). Dalam buku The Neyer/James Guide to Pitchers, pemain dengan jumlah pukulan terbanyak sepanjang masa, Pete Rose, menyatakan bahawa Blue "membaling sekuat sesiapa sahaja" yang pernah dihadapinya. Sejarawan besbol Bill James menyebut Blue sebagai pembaling kidal yang paling keras membaling, dan pembaling kedua paling keras pada eranya, hanya di belakang Nolan Ryan.
2.1. Oakland Athletics (1969-1977)
Athletics, yang ketika itu dikenali sebagai Kansas City Athletics, memilih Blue pada pusingan kedua Draf MLB 1967. Blue memulakan musim 1969 dengan Birmingham A's, tetapi dinaikkan pangkat untuk membuat penampilan sulung di Major League pada 20 Julai. Pada tahun 1970, selepas menghabiskan musim dalam liga kecil bersama Burlington Bees (Single A, Midwest League) dan Iowa Oaks (American Association), Blue dipanggil pada bulan September dan membuat dua permulaan. Pada 11 September, beliau melakukan shutout ke atas Kansas City Royals 3-0, hanya membenarkan satu pukulan kepada Pat Kelly pada inning kelapan. Sepuluh hari kemudian, Blue melakukan no-hitter ke atas juara bertahan dan juara semula American League West, Minnesota Twins, 6-0, di Oakland-Alameda County Coliseum, dengan satu-satunya pelari bes hasil daripada walk Harmon Killebrew pada inning keempat. Beliau merupakan pembaling keempat termuda yang melakukan no-hitter.
Pada tahun 1971, Blue mencatat rekod 24-8, memimpin AL dengan ERA 1.82 dan lapan shutout, serta mencatat 301 pukulan keluar. Beliau memenangi kedua-dua Anugerah Cy Young dan Anugerah Pemain Paling Bernilai Liga Amerika. Beliau juga memimpin Liga Amerika dalam complete game (24), shutout (8), dan earned run average (1.82). Pada musim itu, Athletics memenangi gelaran American League West untuk penampilan postseason pertama francais itu sejak Philadelphia Athletics dalam Siri Dunia 1931. Beliau memulakan musim dengan cemerlang, mencatat rekod 10-1 apabila beliau berhadapan dengan Boston's Sonny Siebert, yang mencatat 8-0, dalam perlawanan dramatik pada bulan Mei di Boston. Perlawanan itu dimenangi oleh Siebert dan Red Sox 4-3, dan kekal sebagai salah satu perlawanan paling dramatik dalam sejarah Fenway Park. Beliau merupakan pemain Liga Amerika termuda yang memenangi Anugerah MVP pada abad ke-20. Beliau merupakan pembaling permulaan untuk American League dalam Permainan All-Star Major League Baseball 1971. Pada tahun 1971, beliau menjadi satu-satunya pemain yang pernah menjadi pembaling permulaan dalam pembukaan liga (menentang Washington Senators), Permainan All-Star, dan pembukaan playoff (menentang Baltimore Orioles) dalam musim yang sama. Pada tahun 1971, Blue muncul di muka depan majalah Sports Illustrated dan Time. Pada tahun 1972, kejayaannya dalam besbol membawa Blue kepada peranan kecil dalam filem Black Gunn, yang dibintangi oleh Jim Brown.
Selepas musim cemerlang Blue pada tahun 1971, beliau dan pemilik Athletics, Charlie Finley, berselisih mengenai gajinya. Blue, yang memperoleh 14.00 K USD pada tahun 1971, menuntut gaji 92.50 K USD. Pada masa ini, beliau juga mengumumkan hasratnya untuk bermain dalam besbol profesional Jepun, dan hanya menandatangani kontrak pada Mei 1972. Beliau mogok, menyebabkan beliau terlepas sebahagian besar tahun itu, sebelum Blue dan Finley mencapai persetujuan pada 63.00 K USD. Blue akhirnya mencatat rekod 6-10 walaupun dengan ERA 2.80 pada tahun 1972. Beliau tidak dimasukkan dalam rotasi permulaan postseason Athletics, sebaliknya membaling terutamanya sebagai relief. Menentang Cincinnati Reds dalam Siri Dunia 1972, beliau membuat empat penampilan, termasuk satu save dalam Permainan 1, satu blown save dalam Permainan 4, dan satu kekalahan dalam permulaan spot dalam Permainan 6.
Blue mencatat rekod 20-9 pada tahun 1973, 17-15 pada tahun 1974, dan 22-11 pada tahun 1975, sebagai anggota penting dalam lima gelaran divisyen Western Division Liga Amerika berturut-turut Athletics dari tahun 1971 hingga 1975, dan tiga kejuaraan Siri Dunia berturut-turut pada tahun 1972, 1973, dan 1974. Mungkin persembahan postseason terbaiknya ialah empat inning kerja relief shutout menentang Detroit Tigers untuk menyelamatkan Permainan 5 Siri Kejuaraan Liga Amerika 1972 dan shutout 1-0 lengkap menentang Orioles dalam Permainan 3 ALCS 1974. Pada 28 September 1975, Blue, Glenn Abbott, Paul Lindblad, dan Rollie Fingers bergabung untuk melakukan no-hitter ke atas California Angels 5-0.
Selepas musim 18-13 dengan ERA 2.35 pada tahun 1976, Blue memberitahu wartawan, "Saya harap nafas seterusnya Charlie Finley adalah yang terakhir. Saya harap dia jatuh tersembam dan mati akibat polio." Pada Jun 1976, pesuruhjaya besbol Bowie Kuhn memveto cubaan Finley untuk menjual kontrak Blue kepada New York Yankees, dan melakukan perkara yang sama pada 30 Januari 1978 untuk perdagangan yang diumumkan oleh Reds pada Mesyuarat Musim Sejuk pada 9 Disember 1977, yang akan menghantar Blue ke Cincinnati sebagai pertukaran untuk Dave Revering dan 1.75 M USD. Dalam kedua-dua kes, Kuhn berkata perdagangan itu akan merugikan besbol kerana ia akan menguntungkan pasukan yang sudah kuat tanpa membuat mereka menyerahkan bakat penting sebagai balasan. Pada akhir musim 1976, hampir seluruh senarai pemain bintang A's dari pasukan kejuaraan Oakland meninggalkan pasukan dengan free agency besbol yang baru, atau telah dijual oleh Finley, meninggalkan Blue, yang masih di bawah kontrak dengan Oakland, untuk membimbing pasukan baru yang kebanyakannya terdiri daripada pemain rookie dan pemain muda lain. Alvin Dark, yang menguruskan Blue pada tahun 1974 dan 1975, terkejut bahawa Blue kekal bersama pasukan, menulis bahawa beliau "pasti telah mendapat konsesi kontrak yang diingininya." Pada musim 1977, Blue mencatat rekod 14-19 dengan ERA 3.83 dan memimpin AL dalam hits dan earned runs yang dibenarkan.
2.2. San Francisco Giants (1978-1981)
Pada Mac 1978, Athletics menukar Blue kepada San Francisco Giants sebagai pertukaran untuk Gary Thomasson, Gary Alexander, Dave Heaverlo, John Henry Johnson, Phil Huffman, Alan Wirth, dan 300.00 K USD. Mario Guerrero dihantar kepada Athletics sebagai player to be named later untuk melengkapkan transaksi.
Pada tahun 1978, Blue mencatat rekod 18-10 dengan ERA 2.79 ketika beliau memimpin Giants kepada 89 kemenangan dan tempat ketiga dalam Divisyen Barat Liga Kebangsaan, yang dimenangi oleh Los Angeles Dodgers. Beliau memulakan perlawanan untuk National League dalam Permainan All-Star 1978. Beliau memenangi Anugerah Pembaling Terbaik Liga Kebangsaan Sporting News. Blue mencatat rekod 14-14 dengan ERA terburuk dalam kerjayanya 5.01 sebagai pembaling permulaan sepenuh masa pada tahun 1979, 14-10 dengan ERA 2.97 pada tahun 1980, dan 8-6 dengan ERA 2.45 pada tahun 1981, musim yang terganggu oleh mogok. Blue dan Chili Davis merupakan dua pemain terakhir sebelum Ichiro Suzuki yang memakai jersi dengan nama pertama mereka dan bukannya nama keluarga.
2.3. Kansas City Royals (1982-1983)
Giants menukar Blue kepada Kansas City Royals sebagai pertukaran untuk Atlee Hammaker, Craig Chamberlain, Renie Martin, dan Brad Wellman pada 30 Mac 1982. Beliau mencatat rekod 13-12 dengan ERA 3.78 dalam 31 permulaan dalam 31 penampilan. Pada tahun 1983, Blue mencatat rekod 0-5 dengan ERA 6.01 dalam 19 penampilan, 13 daripadanya adalah permulaan. Blue dilepaskan pada pertengahan musim, pada 6 Ogos 1983.
Selepas musim 1983, Blue dan bekas rakan sepasukan Willie Wilson, Jerry Martin, dan Willie Aikens mengaku bersalah kerana cuba membeli kokain. Beliau dijatuhkan hukuman penjara tiga bulan dan digantung untuk musim 1984.
2.4. Kembali ke San Francisco Giants dan Akhir Kerjaya (1985-1986)
Pada April 1985, Blue kembali sebagai ejen bebas ke San Francisco Giants dengan perjanjian setahun. Beliau mencatat rekod 8-8 dengan ERA 4.47 dalam 33 penampilan, 20 daripadanya adalah permulaan, selebihnya dalam relief pertengahan inning dan mop-up. Pada tahun 1985, Blue memberi keterangan dalam Pittsburgh drug trials.
Blue menandatangani semula perjanjian setahun lagi pada tahun 1986, menamatkan kerjayanya dengan rekod 10-10 dengan ERA 3.27 dalam 28 penampilan, semuanya permulaan, pada usia 36 tahun. Pada 20 April, beliau memenangi perlawanan MLB ke-200 dalam kerjayanya. Blue menandatangani kontrak dengan Oakland Athletics untuk musim 1987, tetapi mengumumkan persaraannya pada Februari 1987.
3. Gaya Pembalingan dan Kemahiran
Vida Blue terkenal dengan gaya membalingnya yang bertenaga dan pantas. Pukulan utamanya ialah fastball yang konsisten pada 151 km/h (94 mph) dan boleh mencapai sehingga 161 km/h (100 mph). Beliau juga menggunakan curveball dan change-up untuk mengganggu keseimbangan pemukul lawan. Blue dikenali kerana "menyerang zon pukulan" dengan agresif, tidak seperti kebanyakan pembaling kidal yang cenderung lebih berhati-hati.
Menurut Pete Rose, salah seorang pemukul terbaik sepanjang masa, Blue adalah antara pembaling yang paling keras membaling yang pernah dihadapinya. Sejarawan besbol Bill James malah menganggap Blue sebagai pembaling kidal yang paling keras membaling pada eranya, dan yang kedua paling keras secara keseluruhan, hanya di belakang Nolan Ryan. Kemampuan Blue untuk membaling dengan kelajuan tinggi dan mengawal zon pukulan menjadikannya lawan yang sangat sukar bagi pemukul.
4. Pencapaian dan Anugerah Utama
Vida Blue mencapai beberapa pencapaian dan anugerah penting sepanjang kerjaya besbolnya:
- Anugerah Cy Young (Liga Amerika): 1971
- Anugerah MVP (Liga Amerika): 1971
- Pemain All-Star enam kali: 1971, 1975, 1977, 1978, 1980, 1981
- Memulakan Permainan All-Star untuk kedua-dua Liga Amerika (1971) dan Liga Kebangsaan (1978), menjadi pembaling pertama yang mencapai feat ini.
- No-hitter (solo): 21 September 1970 (menentang Minnesota Twins)
- No-hitter (gabungan): 28 September 1975 (bersama Glenn Abbott, Paul Lindblad, dan Rollie Fingers menentang California Angels)
- Memimpin Liga Amerika dalam earned run average (ERA) dengan 1.82 pada tahun 1971.
- Memimpin Liga Amerika dalam complete game (24) pada tahun 1971.
- Memimpin Liga Amerika dalam shutout (8) pada tahun 1971.
- Memimpin Liga Amerika dalam pukulan keluar (301) pada tahun 1971.
- Anugerah Pembaling Terbaik Liga Kebangsaan Sporting News: 1978
- Anggota pasukan Oakland Athletics yang memenangi Siri Dunia tiga kali berturut-turut: 1972, 1973, 1974
- Mencapai 200 kemenangan kerjaya MLB pada 20 April 1986.
- Ahli Bay Area Sports Hall of Fame
- Ahli Athletics Hall of Fame
5. Statistik Kerjaya
Berikut adalah statistik pembalingan kerjaya Vida Blue dalam Major League Baseball:
| Tahun | Pasukan | GP | GS | CG | SHO | SV | W | L | ERA | WHIP | IP | H | HR | BB | HBP | SO | WP | BK | R | ER |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1969 | OAK | 12 | 4 | 0 | 0 | 0 | 1 | 1 | 6.64 | 1.60 | 42.0 | 49 | 13 | 18 | 1 | 24 | 1 | 0 | 34 | 31 |
| 1970 | OAK | 6 | 6 | 2 | 2 | 0 | 2 | 0 | 2.09 | 0.83 | 38.2 | 20 | 0 | 12 | 0 | 35 | 0 | 0 | 12 | 9 |
| 1971 | OAK | 39 | 39 | 24 | 8 | 2 | 24 | 8 | 1.82 | 0.95 | 312.0 | 209 | 19 | 88 | 3 | 301 | 10 | 1 | 73 | 63 |
| 1972 | OAK | 25 | 23 | 5 | 4 | 1 | 6 | 10 | 2.80 | 1.09 | 151.0 | 117 | 11 | 48 | 3 | 111 | 2 | 0 | 55 | 47 |
| 1973 | OAK | 37 | 37 | 13 | 4 | 0 | 20 | 9 | 3.28 | 1.21 | 263.2 | 214 | 26 | 105 | 2 | 158 | 15 | 2 | 108 | 96 |
| 1974 | OAK | 40 | 40 | 12 | 1 | 0 | 17 | 15 | 3.25 | 1.22 | 282.1 | 246 | 17 | 98 | 7 | 174 | 9 | 0 | 118 | 102 |
| 1975 | OAK | 39 | 38 | 13 | 2 | 2 | 22 | 11 | 3.01 | 1.23 | 278.0 | 243 | 21 | 99 | 4 | 189 | 4 | 2 | 103 | 93 |
| 1976 | OAK | 37 | 37 | 20 | 6 | 5 | 18 | 13 | 2.35 | 1.11 | 298.1 | 268 | 9 | 63 | 3 | 166 | 5 | 1 | 90 | 78 |
| 1977 | OAK | 38 | 38 | 16 | 1 | 1 | 14 | 19 | 3.83 | 1.32 | 279.2 | 284 | 23 | 86 | 5 | 157 | 11 | 0 | 138 | 119 |
| 1978 | SF | 35 | 35 | 9 | 4 | 1 | 18 | 10 | 2.79 | 1.17 | 258.0 | 233 | 12 | 70 | 4 | 171 | 5 | 0 | 87 | 80 |
| 1979 | SF | 34 | 34 | 10 | 0 | 1 | 14 | 14 | 5.01 | 1.51 | 237.0 | 246 | 23 | 111 | 11 | 138 | 8 | 0 | 143 | 132 |
| 1980 | SF | 31 | 31 | 10 | 3 | 2 | 14 | 10 | 2.97 | 1.17 | 224.0 | 202 | 14 | 61 | 8 | 129 | 3 | 2 | 79 | 74 |
| 1981 | SF | 18 | 18 | 1 | 0 | 0 | 8 | 6 | 2.45 | 1.21 | 124.2 | 97 | 7 | 54 | 3 | 63 | 7 | 0 | 40 | 34 |
| 1982 | KC | 31 | 31 | 6 | 2 | 0 | 13 | 12 | 3.78 | 1.34 | 181.0 | 163 | 20 | 80 | 3 | 103 | 4 | 0 | 80 | 76 |
| 1983 | KC | 19 | 14 | 1 | 0 | 0 | 0 | 5 | 6.01 | 1.54 | 85.1 | 96 | 12 | 35 | 0 | 53 | 6 | 2 | 62 | 57 |
| 1985 | SF | 33 | 20 | 1 | 0 | 0 | 8 | 8 | 4.47 | 1.49 | 131.0 | 115 | 17 | 80 | 1 | 103 | 8 | 2 | 70 | 65 |
| 1986 | SF | 28 | 28 | 0 | 0 | 0 | 10 | 10 | 3.27 | 1.37 | 156.2 | 137 | 19 | 77 | 3 | 100 | 5 | 1 | 65 | 57 |
| Jumlah Kerjaya (17 Tahun) | 502 | 473 | 143 | 37 | 15 | 209 | 161 | 3.27 | 1.23 | 3343.1 | 2939 | 263 | 1185 | 61 | 2175 | 103 | 13 | 1357 | 1213 |
6. Kontroversi dan Isu Undang-undang
Vida Blue menghadapi beberapa kontroversi dan isu undang-undang sepanjang kerjayanya dan selepas bersara. Perselisihan gaji yang ketara dengan pemilik Oakland Athletics, Charlie Finley, pada tahun 1972 menyebabkan Blue mogok dan terlepas sebahagian besar musim, menjejaskan prestasinya pada tahun itu. Finley juga cuba menjual kontrak Blue kepada New York Yankees pada tahun 1976 dan kemudian kepada Cincinnati Reds pada tahun 1978, tetapi kedua-dua cubaan ini dihalang oleh Pesuruhjaya Besbol Bowie Kuhn, yang menyatakan bahawa perdagangan itu akan merugikan besbol dengan menguntungkan pasukan yang sudah kuat tanpa pertukaran bakat yang signifikan.
Selepas musim 1983, Blue dan bekas rakan sepasukan Willie Wilson, Jerry Martin, dan Willie Aikens mengaku bersalah kerana cuba membeli kokain. Beliau dijatuhkan hukuman penjara tiga bulan dan digantung untuk seluruh musim 1984. Pada tahun 1985, Blue turut memberi keterangan dalam Pittsburgh drug trials, satu siri perbicaraan yang mendedahkan penggunaan dadah meluas dalam Major League Baseball.
Masalah Blue dengan penyalahgunaan bahan berterusan selepas kerjaya bermainnya, apabila beliau menghadapi beberapa tuduhan memandu di bawah pengaruh (DUI) pada tahun 2005. Beliau mengakui bahawa masalah ini mungkin mempengaruhi ketiadaannya daripada undian Dewan Kemasyhuran Besbol, menyatakan, "Saya mempunyai beberapa isu dalam hidup saya yang mungkin mempunyai kecenderungan untuk mempengaruhi undian. Terdapat beberapa lelaki di Dewan Kemasyhuran yang tidak mempunyai halo."
7. Aktiviti Pasca-Persaraan
Selepas bersara daripada besbol, Vida Blue menjadi penganalisis besbol untuk NBC Sports Bay Area, saluran televisyen utama bagi San Francisco Giants.
Selain itu, Blue aktif dalam pelbagai aktiviti amal. Pada tahun 1971, beliau mengiringi Bob Hope dalam jelajah Krismas USO beliau ke Vietnam dan kemudahan ketenteraan lain. Beliau terus aktif bekerja untuk pelbagai tujuan amal termasuk Safeway All Stars Challenge Sports, sumbangan kereta, kejohanan golf selebriti, dan badan amal kanak-kanak. Blue juga aktif mempromosikan besbol di Costa Rica.
8. Kehidupan Peribadi
Pada September 1989, Vida Blue berkahwin dengan Peggy Shannon di atas pitcher's mound di Candlestick Park. Pengapitnya ialah bekas rakan sepasukan Willie McCovey dan Orlando Cepeda mengiringi Shannon ke mound.
Mereka mempunyai anak perempuan kembar dan bercerai pada tahun 1996. Beliau juga mempunyai seorang anak lelaki bernama Derrick dan dua anak perempuan lain. Selepas bersara daripada besbol, Blue tinggal di kawasan Twain Harte, California di kaki bukit Sierra Nevada selama bertahun-tahun, sebelum berpindah ke Tracy, California pada tahun 2007.
9. Kematian
Vida Blue meninggal dunia di sebuah hospital di East Bay pada 6 Mei 2023, pada usia 73 tahun. Menurut pegawai pasukan Athletics, Blue meninggal dunia akibat komplikasi perubatan yang berpunca daripada kanser.
10. Penilaian dan Impak
Vida Blue dikenang sebagai salah seorang pembaling kidal paling dominan pada zamannya, terutamanya semasa kemuncak kerjayanya bersama Oakland Athletics pada awal 1970-an. Kemenangan Anugerah Cy Young dan MVP pada tahun 1971, serta peranannya dalam tiga kejuaraan Siri Dunia berturut-turut, mengukuhkan statusnya sebagai bintang besbol. Beliau merupakan pembaling pertama yang memulakan Permainan All-Star untuk kedua-dua Liga Amerika dan Liga Kebangsaan, menunjukkan kehebatannya di kedua-dua liga.
Walaupun pencapaiannya yang cemerlang, kerjaya Blue diwarnai oleh perselisihan kontrak dan isu undang-undang berkaitan dadah, yang mungkin mempengaruhi pandangan terhadap legasinya. Perbincangan mengenai kemasukannya ke Dewan Kemasyhuran Besbol sering kali merujuk kepada masalah peribadinya, walaupun beliau sendiri menyatakan bahawa terdapat pemain lain di Dewan Kemasyhuran yang juga mempunyai isu. Blue diiktiraf sebagai ahli Bay Area Sports Hall of Fame dan Athletics Hall of Fame, menandakan impaknya yang berterusan terhadap francais dan wilayah di mana beliau bermain. Beliau juga mempengaruhi generasi pemain seterusnya, dengan beberapa pembaling, seperti Dontrelle Willis, mengembangkan gaya membaling yang serupa dengan Blue.