Yoshinori Kobayashi

1.1. Kelahiran dan Latar Belakang Keluarga

Yoshinori Kobayashi dilahirkan pada 31 Ogos 1953, di sebuah kuil Buddha di pihak ibunya di Ōno-machi, Chikushi-gun, Wilayah Fukuoka (kini Ōnojo), Bandar Fukuoka, sebagai anak sulung daripada dua beradik. Keturunan beliau dapat dikesan kembali kepada Kobayashi Denshichi, seorang samurai Domain Tosa yang terlibat dalam penindasan pemberontakan Tosa Kinno-to pada zaman Bakumatsu.

Bapa beliau, yang dilahirkan pada tahun 1927 dan meninggal dunia pada Januari 2006, adalah seorang bekas tentera Jepun yang dikerah pada tahun 1945 semasa Perang Pasifik. Walaupun pada asalnya dijadualkan untuk dihantar ke Wilayah Okinawa di mana Pertempuran Okinawa sedang berlaku, beliau tiba lewat dan sebaliknya bersedia untuk pertempuran tanah air di Wilayah Miyazaki. Selepas perang, bapa beliau menjadi seorang penjawat awam di pejabat pos, menyertai kesatuan sekerja, dan menjadi seorang Marxis. Beliau gemar meniru Maharaja Showa sebagai jenaka dan merupakan seorang yang sangat berjimat cermat.

Ibu Kobayashi, yang dilahirkan antara 16 Ogos 1932, dan 15 Ogos 1933 (berusia 12 tahun pada akhir perang), adalah anak perempuan seorang sami kuil Shingon (sebuah aliran Buddhisme Esoterik). Beliau meninggal dunia akibat kanser pada tahun 2013. Moyang sebelah ibu beliau adalah seorang Pengawal Imperial yang berkhidmat dalam Perang China-Jepun Pertama dan Perang Rusia-Jepun pada zaman Meiji. Terdapat konflik ideologi dalam keluarga beliau, dengan bapa beliau yang berpegang kepada komunisme idealistik dan ibu beliau yang menyokong Buddhisme realistik.

Walaupun Kobayashi tergolong dalam Generasi Shirake yang lahir selepas tahun 1950-an, beliau menganggap dirinya unik berbanding rakan sebayanya. Pada awal tahun 1990-an, semasa Zaman Heisei, beliau menyaksikan isu diskriminasi Burakumin di masyarakat tempatan Fukuoka, yang menjadi subjek dalam bukunya Gōmanism Sengen Sabetsu Ron Special. Beliau juga merasa tidak selesa dengan kritikan sayap kiri pasca-perang terhadap nenek moyang, pertahanan negara, dan patriotisme Empayar Jepun sebelum perang. Pada usia 30-an, beliau telah menjadi seorang artis manga muda yang kritis terhadap pemikiran pasca-perang. Beliau mempunyai ideologi yang berbeza daripada Generasi Baby Boomer Jepun. Adik perempuan beliau menjadi model untuk watak penyanyi idola dan ahli gusti profesional wanita dalam manga beliau, Gyakufunsha Kazoku. Kobayashi tidak mempunyai anak, yang beliau kaitkan dengan penyakit ginekologi isterinya yang menghalang kehamilan dan juga kekangan kewangan. Isteri beliau dikatakan bersikap toleran terhadap pergaulan beliau dengan wanita lain.

1.2. Zaman Kanak-kanak dan Persekolahan

Sejak kecil, Kobayashi Yoshinori menderita asma bronkial yang teruk, sehingga kadang-kadang sukar bernafas melainkan dalam posisi menolak badan. Beliau sangat kurus, dengan nama panggilan seperti "tauge," "tengkorak," dan "Kelawar Emas." Ibu bapanya sering berkata, "Kamu akan mati sebelum dewasa, kami sudah ada insurans," dan bersikap dingin terhadapnya, malah membina bilik berasingan untuknya. Walaupun dikatakan untuk memupuk kemandirian, alasan sebenarnya adalah kerana beliau sering marah akibat bunyi bising daripada permainan mahjong bapanya dengan jiran-jiran.

Semasa cuti panjang seperti cuti musim panas, beliau dihantar ke kuil datuknya (sebelah ibu) yang merupakan sami Buddhisme Esoterik di kawasan luar bandar. Datuknya, seorang sami yang tidak konvensional (malah mempunyai hubungan dengan wanita), sangat berbangga kerana pernah membuat persembahan hiburan untuk tentera di New Guinea semasa Perang Asia Timur Raya, bersama pelakon Daisuke Kato, yang kemudiannya diadaptasi menjadi filem Minami no Shima ni Yuki ga Furu. Kobayashi sering mendengar cerita-cerita ini. Pengalaman di kuil itu banyak mempengaruhi karya-karya beliau, terutamanya Gōmanism Sengen, sehingga beliau menggelar dirinya sebagai penjelmaan semula Fudo Myoo (walaupun ini adalah metafora untuk kekuatan mentalnya).

Pada zaman kanak-kanak, ibu bapa Kobayashi jarang membelikannya barang, yang menurutnya mengurangkan keterikatannya terhadap harta benda. Ini menjelaskan mengapa beliau tidak memiliki kereta sendiri untuk jangka masa yang lama. Di sekolah rendah, walaupun badannya masih lemah, beliau disayangi oleh rakan sekelas dan menjadi ketua kelas. Namun, guru lelaki yang mengajar beliau adalah seorang guru yang tegas (biasa pada zaman pasca-perang, ramai bekas tentera menjadi guru), yang sering memukul pelajar tanpa mengira jantina. Guru ini melatih Kobayashi dengan tegas dalam mengendalikan aktiviti kelas seperti perjumpaan. Beliau juga berkawan dengan seorang rakan sekelas yang mempunyai hidung babi dan sedikit terencat akal, dan sering ketawa serta makan bekal bersama apabila rakan itu tidak mempunyai sesiapa untuk ditemani.

Apabila program televisyen mula mempengaruhi budaya kanak-kanak, beliau menonton rancangan seperti Ninja Butai Gekko dan Star Trek. Beliau menyatakan bahawa watak yang paling dikaguminya semasa kecil ialah Dr. Smith dari Lost in Space. Pada tahun 1964, ketika beliau di darjah enam, Perang Vietnam meletus. Dipengaruhi oleh bapanya, Kobayashi membuat buku skrap artikel dari akhbar Akahata (akhbar Parti Komunis Jepun) yang mengkritik Amerika Syarikat sebagai penceroboh. Tugasan ini memenangi anugerah merit dalam pertandingan penyelidikan bebas sekolah dan dipamerkan. Namun, ibunya, seorang anti-komunis, memarahinya kerana menggunakan artikel Akahata. Semasa di sekolah menengah, beliau bersama dua rakan sekelas menghasilkan majalah manga buatan sendiri bernama "Kimagure."

1.3. Kerjaya Awal dan Kemunculan

Bagi mencapai cita-cita menjadi artis manga, Kobayashi memutuskan untuk mendaftar di sekolah yang tidak memerlukan persediaan peperiksaan yang intensif. Beliau memilih Sekolah Menengah Perdagangan Fukuoka (kini Sekolah Menengah Fukusho Fukuoka) di Bandar Fukuoka. Sekolah ini, yang dihadiri oleh anak-anak usahawan tempatan, menawarkan pelajaran dalam perakaunan, pembukuan, dan percukaian. Beliau menyatakan bahawa alasan beliau memilih sekolah perdagangan, walaupun beliau juga layak ke sekolah berprestij, adalah kerana ia "dekat dengan rumah," "ada banyak masa lapang untuk melukis manga," "dua pertiga pelajar adalah perempuan," dan "mudah menjadi pelajar cemerlang dengan sedikit usaha kerana tiada siapa yang belajar." Beliau memperoleh sijil Nissho Bookkeeping tahap 2 dan Abacus tahap 3 pada tahun pertama, dan menghabiskan sisa masa sekolah menengahnya dengan bermain gitar.

Selepas tamat sekolah menengah, beliau berhasrat untuk berpindah ke Tokyo dan menjadi perantis kepada Shotaro Ishinomori untuk memulakan kerjaya manganya. Walau bagaimanapun, guru kelasnya menasihatinya untuk melanjutkan pelajaran ke universiti dan membaca lebih banyak buku. Beliau kemudiannya mendaftar di Universiti Fukuoka, Fakulti Kemanusiaan, jurusan Bahasa Perancis. Beliau menyatakan bahawa persediaan untuk peperiksaan kemasukan universiti inilah yang kemudiannya mendorong beliau untuk melukis Tōdai Itchokusen. Motivasi beliau untuk mengambil jurusan Bahasa Perancis adalah kerana beliau tidak mahu mengambil jurusan perniagaan yang tidak sesuai dengannya, dan pada masa itu, muzik pop Perancis seperti Michel Polnareff sedang popular. Beliau berfikir, "Jika saya boleh menyanyikan lagu Michel Polnareff dalam Bahasa Perancis, ia pasti kelihatan hebat dan menarik perhatian wanita." Pengaruh pembelajaran Bahasa Perancis ini dapat dilihat dalam banyak karya beliau, seperti penggunaan frasa "Fumantarébou" dalam Iroha ni Hosaku dan nama-nama kura-kura dalam Chama, yang berasal dari Bahasa Perancis. Beliau juga pernah mengalami kejadian di Perancis di mana jurujual wanita tempatan mengabaikan pelancong Jepun yang hanya berbahasa Jepun, tetapi memandangnya dengan sangat curiga apabila beliau bercakap dalam Bahasa Perancis.

Semasa di universiti, beliau pernah terlibat dalam aktiviti sayap kiri buat seketika. Namun, beliau menyedari bahawa aktiviti sayap kiri pada masa itu kehilangan sokongan rakyat (aktiviti agama lebih berjaya menarik pengikut). Beliau kemudian berpisah dengan rakan-rakan sayap kirinya, menyedari bahawa itu "bukan dunianya," dan memutuskan untuk mencipta dunianya sendiri. Selepas itu, beliau menumpukan diri kepada pembacaan buku sehingga mengalami anemia dan bekerja keras dalam pekerjaan sambilan. Semasa bekerja sambilan di sebuah kedai kopi, beliau terpaksa menyesuaikan diri dengan seorang ketua yakuza yang gemar bercakap tentang sumo, jadi beliau bersungguh-sungguh belajar tentang sumo dari buku. Beliau juga pernah bekerja di tapak pembinaan di mana beliau menerima layanan tidak adil daripada rakan sekerja senior, seperti diarah untuk "mengeluh" kepada kereta yang memandu selari atau dimarahi kerana tidak dapat mencari barang. Walaupun beliau lemah fizikal dan hampir dipecat, rakan sekerja seniornya memohon kepada majikan untuk terus menggajinya, berjanji untuk menampung kerjanya. Beliau mengenang peristiwa ini sebagai saat di mana beliau merasakan kebaikan rakan-raja dan pada masa yang sama, menyedari kelemahan dirinya. Dalam Sensōron 2, beliau menceritakan bahawa seorang rakan rapat dari universiti yang popular telah bunuh diri selepas panggilan telefon panjang dengan Kobayashi pada waktu malam, ketika Kobayashi telah menjadi artis manga yang berjaya.

Kobayashi membuat debutnya sebagai artis manga dengan siri Tōdai Itchokusen yang disiarkan dalam majalah Weekly Shōnen Jump dari tahun 1976 hingga 1979. Ini diikuti oleh siri susulan, Tōdai Kai Shingeki, yang disiarkan dalam Weekly Young Jump dari tahun 1980 hingga 1981. Pada awalnya, beliau melakukan aktiviti penulisan di Fukuoka, tetapi pada tahun 1982, beliau berpindah ke Tokyo dan menetap di Shinanomachi. Beliau berhasrat untuk tinggal di tengah-tengah Tokyo, tetapi tidak pasti di mana pusatnya, jadi beliau memilih untuk tinggal berhampiran Istana Imperial (Tōgū Gosho), namun kemudian berpindah kerana kesulitan hidup.

Selepas tamatnya Tōdai Kai Shingeki, Kobayashi diberi jaminan oleh timbalan ketua editor Weekly Young Jump, Susumu Kadonami, bahawa beliau boleh melukis apa sahaja. Beliau memulakan siri (Chū) Tenbatsu Kenkyūkai, sebuah satira yang mengkritik golongan muda yang lembik, tetapi siri ini menduduki tempat terakhir dalam tinjauan populariti sejak isu pertama dan akhirnya dibatalkan. Selepas itu, beliau menamatkan kontrak eksklusifnya dengan Shueisha. Karya-karya beliau pada masa itu termasuk Fūun Wanage Yarō dan Menpatchin. Pada masa ini, Kobayashi juga menggunakan sistem bintang yang terkenal digunakan oleh Osamu Tezuka buat sementara waktu. Sebagai contoh, Cikgu Chonmage dari Tōdai Itchokusen dan ketua naga dari (Chū) Tenbatsu Kenkyūkai adalah antara watak yang digunakan semula. Kobayashi paling ingin mengembangkan watak sokongan popular, Tabun Tagosaku, dari Tōdai Itchokusen, yang muncul sebagai antagonis dalam Menpatchin dan sebagai watak utama dalam satu babak khas bertajuk "Tabun the Gigolo."

Kemudian, beliau menerbitkan satu babak khas bertajuk "Nunuki Hosaku-den" dalam Young Jump, yang mengembangkan watak Tabun. Selepas itu, beliau menyiarkan siri Iroha ni Hosaku dalam Weekly Shōnen Champion, yang berjumlah sembilan jilid, menjadikannya karya terpanjang kedua selepas Tōdai Itchokusen.

2.1. Karya Awal dan Kejayaan

Pada tahun 1986, siri manga beliau, Obocchama-kun, yang disiarkan dalam majalah Monthly CoroCoro Comic, menjadi sangat popular dan membawa kejayaan besar kepada Kobayashi. Populariti Obocchama-kun melonjak apabila ia diadaptasi menjadi anime oleh TV Asahi pada tahun 1989, dan juga diadaptasi menjadi permainan video untuk Famicom dan PC Engine.


Pada tahun 1989, Obocchama-kun memenangi Anugerah Manga Shogakukan dalam kategori kanak-kanak. Semasa majlis anugerah, Kobayashi berasa marah dengan kritikan sinis daripada juri. Beliau membalas dengan komen yang pedas, "Saya berterima kasih kepada juri kerana mempunyai keberanian untuk memberikan anugerah kepada manga yang begitu lucah ini." Insiden ini menyebabkan perubahan dalam barisan juri pada tahun berikutnya. Peristiwa ini kemudiannya digambarkan dalam siri beliau Okocchama-kun, yang disiarkan dalam majalah Takarajima. Insiden ini juga dikatakan menjadi faktor utama yang menyebabkan perubahan gaya karya beliau sebanyak 180 darjah.

Pada era Obocchama-kun, Kobayashi juga menerbitkan karya-karya lain seperti Inaka-ō Chōsaku (disiarkan serentak, tetapi tamat lebih awal), dan pembuatan semula Kyūseishu Rakkyō (yang beliau rasakan terlalu "berbelit" untuk kanak-kanak kecil). Siri Iroha ni Hosaku juga diterbitkan semula dalam CoroCoro. Pada tahun 1993, Kobayashi menjadi sasaran cubaan pembunuhan oleh ahli kultus Aum Shinrikyo selepas beliau mula menyatira kultus tersebut, dan namanya termasuk dalam senarai pembunuhan mereka.

2.2. Peralihan kepada Kritikan Politik

Pada tahun 1992, Yoshinori Kobayashi membuat perubahan drastik dalam gaya artistiknya dengan melancarkan siri manga ketiganya yang berjaya, Gōmanism Sengen (gabungan perkataan Jepun "gōman" yang bermaksud "keangkuhan" dan sufiks Inggeris "-ism"), dalam majalah SPA!. Karya ini, yang memfokuskan kepada isu-isu sosial dan politik, menandakan peralihan 180 darjah daripada gaya komedi beliau sebelumnya. Siri ini, terutamanya tiga jilid Sensōron (On War), menjadikannya sangat terkenal di Jepun, dengan jualan melebihi 1.5 M unit sejak pertama kali diterbitkan pada tahun 1998.


Dalam Gōmanism Sengen, Kobayashi menggambarkan dirinya sebagai watak yang sengaja angkuh, kontroversi, dan ekstrem, dengan tujuan untuk mencetuskan perbincangan dalam masyarakat Jepun yang apolitik. Beliau juga berkhidmat sebagai ketua editor majalah suku tahunan konservatif, Wascism, dari tahun 2002 hingga 2012.

Pada tahun 2006, beliau memulakan siri manga komedi, Osozaki Jijii (lelaki tua yang lambat berkembang), dalam majalah Big Comic, yang dikatakan banyak dipengaruhi oleh perubahan dalam pemikiran beliau selepas mengalami penyakit mata. Pada Mei 2009, mesin pachinko bertajuk CR Pachinko Obocchama-kun telah dilancarkan oleh Kyōraku Sangyō. Dari tahun 2018 hingga 2020, beliau menyiarkan siri Shin Obocchama-kun dalam Shosetsu Gento, yang meletakkan watak-watak dalam latar masa moden tanpa mengubah usia mereka.

2.3. Karya Utama

Yoshinori Kobayashi telah menghasilkan pelbagai karya manga dan ulasan politik yang signifikan sepanjang kerjayanya. Antara karya-karya utamanya termasuk:

• Tōdai Itchokusen (1976)
• Obocchama-kun (1986)
• Gōmanism Sengen (1992), jilid 1-9
• Shin Gōmanism Sengen, jilid 1-14
• Gōmanism Sengen Sabetsu Ron Special (Mengenai Diskriminasi) (1995)
• Shin Gōmanism Sengen Special - Datsu Seigi Ron (Mengenai Melarikan Diri dari Kebenaran) (1996)
• Shin Gōmanism Sengen Special - Sensō Ron (Mengenai Perang) (1998), jilid 1-3
• Shin Gōmanism Sengen Special - "Ko to Ōyake" Ron (Mengenai "Individu" dan "Awam") (2000)
• Shin Gōmanism Sengen Special - Taiwan Ron (Mengenai Taiwan) (2000)
• Gōmanism Sengen Special - Yoshirin Senki (Catatan Perang Yoshirin) (2003)
• Shin Gōmanism Sengen Special - Okinawa Ron (Mengenai Okinawa) (2005)
• Shin Gōmanism Sengen Special - Yasukuni Ron (Mengenai Yasukuni) (2005)
• Shin Gōmanism Sengen Special - Chōsen-teki Heiwa Ron (Perbincangan Mencabar Mengenai Keamanan), jilid 1-2
• Iwayuru A-kyū Sempan - Gōsen Special (Penjenayah Perang Kelas A yang Dipanggil)
• Honjitsu no Zatsudan (Bual Bicara Hari Ini)
• Live A Live (pereka watak untuk bab "Prasejarah") (1994, untuk Super Famicom)
• Osozaki Jijii (2006)
• Hikyōmono no Shima (Pulau Penakut)
• Shin Obocchama-kun (2018-2020)
• Gōmanism Sengen SPECIAL Corona Ron (Mengenai Corona)
• Gōmanism Sengen SPECIAL Ukraine Sensō Ron (Mengenai Perang Ukraine)
• Gōmanism Sengen SPECIAL Aiko Tennō Ron (Mengenai Maharani Aiko)
• Gōmanism Sengen SPECIAL Nihonjin Ron (Mengenai Rakyat Jepun)
• Gōmanism Sengen SPECIAL Shin Sensō Ron (Perang Baru) (2015)
• Gōmanism Sengen SPECIAL Tennō Ron (Mengenai Maharaja)

3.1. Ideologi dan Falsafah Teras

Yoshinori Kobayashi mengisytiharkan dirinya sebagai seorang konservatif yang teguh. Beliau secara jelas menyokong teori pengesahan Perang Asia Timur Raya (Perang Pasifik) dan menentang Amerikanisme. Beliau berpendapat bahawa Perang Asia Timur Raya adalah perang mempertahankan diri dan Jepun adalah negara Asia pertama yang secara menyeluruh mencabar sistem kolonialisme yang didominasi oleh orang kulit putih.

Mengenai pendirian politiknya, Kobayashi menyatakan bahawa beliau mempertahankan "awam" (公) dan bukan "kuasa" (権力). Beliau menegaskan bahawa beliau akan mengkritik mana-mana kerajaan, sama ada Parti Demokratik Liberal atau parti pembangkang, jika ia menyimpang daripada prinsip "awam". Beliau juga mengkritik pentadbiran Shinzo Abe, dengan menyatakan bahawa "sistem" semasa adalah rejim pasca-perang. Beliau berpendapat bahawa jika Perdana Menteri Abe benar-benar ingin "membebaskan diri daripada rejim pasca-perang," beliau akan menyokongnya kerana kuasa dan awam akan bertindih. Namun, beliau melihat tindakan Abe sebagai "mengukuhkan rejim pasca-perang," yang menurutnya bukan "awam" dan bukan "sistem" itu sendiri.

Mengenai isu penggantian takhta Imperial Jepun, Kobayashi menerima Maharaja wanita dan mengkritik mereka yang mempertahankan garis keturunan lelaki ("absolutisme garis keturunan lelaki," "keras kepala garis keturunan lelaki"). Beliau juga menentang bekas ahli keluarga Imperial yang mendapatkan semula status Imperial. Beliau menganggap penyokong garis keturunan lelaki sebagai "bukan pakar dalam teori kerabat Imperial."

Kobayashi juga mengambil pendirian kritis terhadap Gereja Penyatuan, menyoroti hubungan politiknya yang berpanjangan dengan tokoh-tokoh seperti Nobusuke Kishi, Shintaro Abe, dan Shinzo Abe dalam tiga generasi. Beliau sering mengejek konservatif pro-Amerika sebagai "anjing peliharaan pro-Amerika" (親米ポチ). Beliau mengkritik ucapan Perdana Menteri Abe di Kongres Amerika Syarikat, menyatakan bahawa beliau "marah dengan pandangan sejarah yang merendah diri yang menjilat Amerika." Beliau menegaskan bahawa walaupun Abe melawat Kuil Yasukuni, beliau akan marah kerana menganggap tindakan itu menghina roh pahlawan oleh seseorang yang telah tunduk menjadi "anjing peliharaan Amerika."

3.2. Pandangan Sejarah dan Tuntutan Kontroversi

Yoshinori Kobayashi adalah seorang penafi Pembunuhan Nanjing dan sistem "wanita penghibur" semasa Perang Dunia Kedua. Pada Ogos 1996, dalam siri Shin Gōmanism Sengen di majalah SAPIO, beliau mempersoalkan kesaksian wanita penghibur dan laporan media. Pada Disember 1996, beliau adalah ahli pengasas "Persatuan untuk Membentuk Buku Teks Sejarah Baru" (Tsukurukai) bersama Nobukatsu Fujioka dan Kanji Nishio. Mereka berpendapat bahawa buku teks sejarah sekolah menengah rendah mengguna pakai teori "pengambilan paksa" wanita penghibur tanpa bukti yang mencukupi, dan menganggapnya sebagai "pandangan sejarah yang mudah merendah diri." Pada Januari tahun berikutnya, beliau dan enam ahli lain menuntut penghapusan penerangan mengenai wanita penghibur daripada buku teks, mendakwa ia melanggar piawaian pemeriksaan.

Walaupun sering dilabel sebagai "bapa sayap kanan internet" (Netouyo), Kobayashi sendiri tidak menyukai mereka. Beliau menyifatkan Netouyo sebagai "kesan sampingan Sensōron" dan mengkritik "kekurangan rasa estetika" mereka kerana membesarkan ego dengan memfitnah negara jiran. Beliau juga mengkritik protes Fuji TV, dengan menyatakan bahawa Netouyo berfikir mereka konservatif atau patriotik hanya dengan membuat kenyataan keras. Beliau mempersoalkan sama ada mereka, sebagai "golongan bawahan dengan pendapatan tahunan di bawah 2.00 M JPY", berpuas hati dengan kedudukan mereka. Dalam artikel Asahi Shimbun pada Januari 2013, beliau menggunakan ilustrasi dari Obocchama-kun untuk menyatira Perdana Menteri Shinzo Abe, menunjuk kepada "hubungan simbiotik" antara Abe dan Netouyo.

Kobayashi juga mencipta istilah "Generasi Shōkokumin" (少国民世代) untuk merujuk kepada mereka yang bersekolah di sekolah kebangsaan semasa Perang Dunia Kedua dan menerima pendidikan militiarisme. Beliau juga menggunakan istilah ini untuk generasi Showa Hito-keta dan generasi "terbakar".

3.3. Pandangan terhadap Politik Jepun Kontemporari

Yoshinori Kobayashi secara tegas mengkritik rang undang-undang kerahsiaan baru kerajaan Jepun dalam ruangan akhbar Asahi Shimbun pada November 2013. Beliau membandingkannya dengan Akta Pemeliharaan Keamanan 1925 pra-perang, yang digunakan untuk menekan rakyat biasa.

Walaupun beliau adalah seorang revisionis perlembagaan, Kobayashi menyatakan bahawa beliau tidak 100% mempercayai Perkara 9 Perlembagaan Jepun, tetapi undang-undang keselamatan yang membenarkan pertahanan diri kolektif adalah 100% tidak berperlembagaan. Beliau menekankan pentingnya menegakkan "konstitusionalisme". Beliau menentang undang-undang keselamatan (Undang-undang Keamanan dan Keselamatan) sebagai "rang undang-undang tunduk kepada Amerika" (従米法案). Beliau berpendapat bahawa memanggilnya "rang undang-undang perang" bukanlah melabel, kerana ia tidak boleh dipanggil "rang undang-undang keamanan dan keselamatan." Jika Jepun menyediakan logistik (senjata, peluru, kakitangan) untuk perang sekutu, ia adalah "rang undang-undang perang." Beliau menggesa parti pembangkang untuk menggunakan istilah "rang undang-undang perang."

Kobayashi pada mulanya mempunyai "tanggapan yang baik" terhadap Tindakan Kecemasan Pelajar untuk Demokrasi Liberal (SEALDs), sebuah kumpulan pelajar yang membantah rang undang-undang kerahsiaan. Beliau juga pernah bertemu dengan Aki Okuda, seorang ahli SEALDs. Namun, beliau kemudian mengkritik mereka dengan berkata, "Apa itu demokrasi? Sialan!" Dalam dialog dengan Kenichiro Mogi, beliau menyatakan bahawa menyokong pemeliharaan Perkara 9 bercanggah dengan menyokong Perjanjian Keselamatan Jepun-AS, dan ahli SEALDs perlu belajar lebih lanjut mengenai percanggahan ini.

Beliau juga tidak menyukai teori konspirasi dan sentiasa membaca buku untuk mendapatkan maklumat yang tepat. Kobayashi mengkritik penglibatan Parti Komunis Jepun dan Liga Belia Demokratik Jepun dalam perbicaraan kes AIDS, dengan alasan bahawa penyelesaian harus diserahkan kepada birokrat. Dalam satu ceramah bersama Shinichi Nakazawa di Fukuoka, Nakazawa mendakwa bahawa kumpulan agama (termasuk Soka Gakkai) mengatakan pembunuhan keluarga Sakamoto bukan perbuatan Aum Shinrikyo, tetapi organisasi lain yang menanam mereka di Hachijojima. Kobayashi menolak ini sebagai pembohongan, dengan menyatakan bahawa Nakazawa akan mengatakan apa sahaja untuk mendapatkan keuntungan.

Mengenai pandemik COVID-19 di Jepun, beliau melihatnya sebagai "infodemik" yang disebabkan oleh media massa yang mencetuskan kebimbangan. Beliau menganggap pengisytiharan darurat sebagai tidak berperlembagaan. Beliau mendakwa telah pulih daripada COVID-19 dua kali tanpa ubat, bergantung kepada imuniti diri (walaupun beliau tidak menolak sepenuhnya rawatan ubat, seperti penggunaan Kakkonto untuk COVID-19).

3.4. Isu Sosial dan Ulasan

Yoshinori Kobayashi bersikap kritis terhadap sambutan "pembelian besar-besaran" oleh pelancong China. Beliau menganggapnya "remeh" untuk bergantung kepada perbelanjaan pelancong bagi memulihkan ekonomi. Beliau mendapati pelancong China "menjengkelkan" dan percaya orang ramai berpura-pura menyambut mereka untuk mengelakkan diri daripada dianggap sebagai xenofobia. Beliau mahu dasar negara berhenti menarik pelancong asing, terutamanya dari China.

Mengenai hak LGBTQ+, beliau mengkritik kenyataan Mio Sugita yang mengatakan bahawa golongan LGBT "tidak produktif." Kobayashi menyatakan bahawa jika tidak mempunyai anak bermakna tidak produktif, maka Perdana Menteri Abe juga tidak produktif. Beliau menggelar Sugita sebagai "anggota Diet yang tidak produktif yang satu-satunya matlamat politiknya adalah diskriminasi." Beliau percaya bahawa homoseksual bukanlah masalah hobi tetapi masalah otak kongenital yang di luar kawalan peribadi. Beliau menegaskan bahawa diskriminasi dan prasangka terhadap LGBT adalah salah, tanpa mengira pandangan konservatif atau liberal.

Kobayashi adalah seorang penafi roh, kuasa psikik, dan UFO ("hanya percaya apa yang dilihatnya"). Beliau menuntut penjelasan saintifik untuk ketiadaan mereka. Beliau mengkritik keras Jiro Tsunoda (penyelidik okultisme) kerana karya okultismenya yang "hampir seperti jenaka" selepas manganya tidak lagi laris. Beliau menerbitkan Ushiro no Nakaoka-kun, sebuah satira mengenai okultisme. Walaupun pernah menjadi peminat Yoshihiko Otsuki (ahli fizik), beliau kemudian mengkritiknya kerana tidak memberikan jawapan. Namun, beliau mengakui mengalami pengalaman spiritual di sebuah kuil Buddha dalam Gōmanism Sengen.

Dalam Gōsen - Shibaraku 1, beliau mengkritik BookOff (rantai kedai buku terpakai) kerana menjual buku terpakai yang "kelihatan baru" terlalu awal, yang mengurangkan jualan buku baru dan pampasan penulis. Beliau berpendapat bahawa artis manga mengalami kerugian hanya dengan yuran manuskrip dan hanya mendapat keuntungan daripada jualan tankōbon. Beliau menegaskan bahawa "harga yang sesuai" wujud dan mempertahankan sistem penyelenggaraan harga jualan semula dan konsinyasi.

Beliau mempunyai pandangan positif terhadap sistem nama keluarga berasingan pilihan untuk pasangan berkahwin, mengaitkannya dengan kadar kelahiran yang menurun dan menganggap "perkahwinan de facto" sebagai tradisi Jepun. Walau bagaimanapun, beliau juga menyatakan bahawa beliau tidak membantah keputusan Mahkamah Agung Jepun yang mengesahkan perkahwinan sama jantina, dengan mengatakan bahawa orang boleh menggunakan nama pra-perkahwinan mereka sebagai nama samaran jika ia lebih mudah.

Kobayashi menyatakan kebimbangan mengenai undang-undang "Konspirasi untuk Melakukan Jenayah" (Kyōbōzai) dalam mesyuarat Jawatankuasa Hal Ehwal Kehakiman Dewan Perwakilan Rakyat Jepun (atas cadangan Parti Demokratik Jepun). Beliau menyatakan bahawa ia boleh "mengancam rakyat yang bersuara, menghalang demokrasi yang sihat." Beliau juga mengetuai "Persatuan untuk Menjadikan Shiori Yamao Perdana Menteri." Beliau mengkritik keras Parti Demokratik dan memuji "sidang akhbar pengunduran diri" Shiori Yamao selepas skandal hubungannya.

4.1. Minat dan Hobi

Yoshinori Kobayashi adalah seorang peminat tegar kumpulan idola AKB48. Namun, pada Mei 2016, beliau mengumumkan "graduasi otaku" beliau dalam catatan blognya, menyatakan "Saya bukan lagi seorang otaku." Antara ahli kegemarannya ialah Yuko Oshima, Miori Ichikawa, Mayu Watanabe, Miyuki Watanabe dari NMB48, dan Anna Murashige dari HKT48. Beliau juga mengisytiharkan dirinya sebagai anti-peminat Rino Sashihara dari HKT48 dan menyatakan sokongannya terhadap NMB48 di blognya. Walaupun pernah mengkritik Yasushi Akimoto dalam Gōmanism Sengen, beliau kemudian mengubah fikirannya. Beliau mempertahankan permohonan maaf Minami Minegishi yang mencukur rambutnya (yang dikritik di peringkat antarabangsa), dengan menyatakan bahawa beliau akan menanggung semua "serangan bodoh daripada orang 'waras' yang membosankan." Yuko Oshima gembira dengan komen Kobayashi di rancangan TV, dan kemudian memberitahunya beliau "gembira dengan kenyataan itu."

Gusti profesional adalah hobi beliau yang terkenal, sehingga beliau akan bergegas menyiapkan kerja sebelum tarikh akhir untuk meluangkan masa menonton perlawanan. Beliau hanya menjadi penonton dan tidak mengambil bahagian sendiri. Beliau mengakui "mungkin mempunyai keinginan terhadap keganasan," dan banyak karya serta jenaka beliau menggunakan motif gusti profesional atau seni mempertahankan diri. Dalam gusti domestik, beliau adalah penyokong Antonio Inoki dan pernah mengundi Inoki dalam pilihan raya, tetapi kemudian tidak lagi mengundinya kerana kemerosotan Inoki. Dalam halaman bonus Hosaku, beliau menyatakan bahawa impiannya adalah untuk memberi nasihat taktikal kepada Riki Choshu dari tepi gelanggang. Dalam Chama, seorang ahli gusti bernama "Chōshū-riki" muncul, yang mengolok-olok Choshu. Gōmanism Sengen juga membantu mempopularkan gusti profesional orang kurang upaya, dan beliau pernah memberi salam pada acara-acara tersebut.

Beliau membesar dengan mendengar Kayōkyoku (muzik popular Jepun) dan sehingga kini mengetahui kebanyakan lagu hit, malah mendakwa beliau "meluluskan" lagu-lagu hit. Beliau juga mahir dalam karaoke, dan beberapa kakitangannya mempunyai mikrofon peribadi. Pada zaman awal Tōdai Itchokusen, beliau menampilkan artis seperti Pink Lady, Kenji Sawada, Mayumi Shono, dan Yoshie Kashiwabara. Beliau sangat menyukai enka, dan merupakan peminat tegar Ayako Fuji (dan Jiro Kanmuri untuk lelaki). Fuji pernah muncul dua kali dalam Gōmanism Sengen, dan beliau juga pernah bertemu dengannya.

Kobayashi menyatakan bahawa beliau akan menjadi pengarah filem jika bukan seorang artis manga. Beliau menonton Star Wars dan Close Encounters of the Third Kind sejurus selepas ia dikeluarkan, dan banyak parodi dalam karya awalnya mencerminkan minat ini. Beliau juga mengarahkan filem bebas Seimei Itsumademo (1980) dan Nakasu Kaiwai Tenbatsu Kenkyūkai (1981). Idea manga beliau juga digunakan untuk skrip filem The Crazy Family (Gyakufunsha Kazoku) pada tahun 1984.

4.2. Kesihatan dan Tabiat Gaya Hidup

Asma Yoshinori Kobayashi sedikit berulang semasa zaman universiti tetapi kemudian hilang, dan beliau mendapati dirinya menjadi lebih kuat selepas debut manganya. Walau bagaimanapun, beliau bimbang ia mungkin berulang pada usia tua, terutamanya selepas melihat bapanya, seorang pekerja pos, menderita asma semula beberapa tahun sebelum kematiannya pada Januari 2006 (asma beliau disahkan berulang pada tahun 2021).

Apabila memegang pen atau objek nipis dan panjang, Kobayashi biasanya memegangnya di antara jari telunjuk dan jari tengah, tetapi beliau memegangnya di antara jari telunjuk dan ibu jari. Oleh sebab itu, beliau mempunyai enam kapalan di antara jari telunjuk dan ibu jarinya, dan beliau mendakwa dirinya sebagai "artis manga dengan kapalan pen terbanyak di Jepun." Kapalan pen yang luar biasa ini pernah muncul dalam manga beliau, Yasha, yang menampilkan seorang artis manga bernama Kobayashi Yashanori sebagai watak utama.

Pembantu beliau menyatakan bahawa kitaran tidur Kobayashi adalah "dua hari berjaga, enam jam tidur," dan beliau sendiri mengakui bahawa beliau adalah seorang yang berjaga malam untuk tempoh yang lama. Walau bagaimanapun, selepas menjalani pembedahan mata, beliau menyatakan bahawa beliau telah bertukar menjadi seorang yang bangun awal pagi.

Menurut setiausaha beliau, Kobayashi mempunyai tahap kebersihan yang setara dengan "fobia kuman". Beliau pernah mengelakkan pengambilan cecair di luar rumah untuk mengelakkan penggunaan tandas awam (kini beliau minum lebih banyak selepas dinasihati oleh doktor). Beliau juga gemar menggunakan "kerusi tuala" (kerusi yang dilapisi tuala mandi).

Pada musim luruh 2005, Kobayashi menjalani pembedahan katarak kerana penglihatan beliau merosot teruk, yang menyebabkan siri Shin Gōsen terpaksa dihentikan sementara. Ini adalah kali pertama siri beliau dihentikan sejak peletakan jawatan setiausaha beliau akibat artikel Uwasa no Shinsō. Walaupun penglihatan beliau pulih, tekanan mata yang tinggi menyebabkan siri itu dihentikan selama seminggu lagi.

Dalam program debat, Kobayashi pernah ditempatkan di pihak yang menentang Perang Iraq. Mengenai Perkara 9 Perlembagaan Jepun, beliau mencabar golongan pasifis: "Adakah anda benar-benar bersedia untuk menjadi tidak berdaya tanpa Perjanjian Keselamatan Jepun-AS dan Pasukan Pertahanan Diri? Jika ya, saya setuju. Jika nyawa penting, anda tidak boleh menjadi seorang Gandhi-is." Beliau berhujah untuk pindaan perlembagaan jika mereka tidak bersedia.

5.1. Penilaian Kritikal

Pada asalnya, Kobayashi berhasrat untuk menghasilkan manga yang mesra keluarga seperti Sazae-san, tetapi beliau akhirnya menjadi seorang artis yang sangat kontroversi. Beliau sangat marah terhadap penghinaan terhadap manga atau artis manga. Insiden majlis anugerah dan konflik beliau dengan Susumu Nishibe berpunca daripada hal ini. Beliau pada mulanya mengkritik "pihak berkuasa" kerana memandang rendah manga, tetapi kemudian memahami pandangan Nishibe, yang menganggap manga sebagai subbudaya. Beliau mengkritik Jepun kerana bergantung kepada manga sebagai budaya utama akibat kemerosotan kesusasteraan, dengan menyatakan bahawa "intelektual tidak seharusnya kalah kepada artis manga seperti saya." Dalam program debat televisyen pada Julai 1995, beliau bersetuju dengan Nishibe bahawa membaca manga di dalam kereta api adalah tidak baik, satu perubahan daripada pendirian awalnya. Beliau menerima kritikan daripada Shinji Miyadai dan Nagisa Oshima, yang berpendapat bahawa tidak ada makna dalam membahagikan budaya kepada budaya utama dan subbudaya.

5.2. Kontroversi dan Kritikan

Salah satu sumber utama kontroversi dan kritikan terhadap Yoshinori Kobayashi adalah penafian beliau terhadap Pembunuhan Nanjing dan sistem "wanita penghibur" semasa Perang Dunia Kedua. Walaupun beliau sendiri mengakui bahawa buku teks yang dihasilkan oleh kumpulan sayap kanan "memutihkan" sejarah, siri Sensōron beliau sering dilihat sebagai mempromosikan ulasan politik sayap kanan yang ekstrem.

Kobayashi sering dilabel sebagai "bapa" atau "bidan" kepada sayap kanan internet (Netouyo), walaupun beliau sendiri mengkritik mereka. Beliau menyifatkan Netouyo sebagai "kesan sampingan Sensōron" dan mengkritik "kekurangan rasa estetika" mereka kerana membesarkan ego dengan memfitnah negara jiran. Beliau juga pernah dituduh melakukan plagiarisme oleh Shunsuke Medoruma mengenai siri Gōmanism Sengen Special Okinawa Ron.

Kritikan beliau terhadap BookOff juga mencetuskan kontroversi, di mana beliau berpendapat bahawa kedai buku terpakai itu menjejaskan sistem pembayaran industri manga. Selain itu, pada tahun 1993, beliau menjadi sasaran cubaan pembunuhan oleh ahli kultus Aum Shinrikyo selepas beliau menyatira kultus tersebut.

5.3. Kesan terhadap Masyarakat dan Budaya

Siri Gōmanism Sengen menjadikan Yoshinori Kobayashi salah seorang pengulas dan penulis konservatif paling terkemuka di Jepun, terutamanya dalam kalangan generasi muda. Tujuan Gōmanism adalah untuk mencetuskan perbincangan dalam masyarakat Jepun yang apolitik. Beliau mempelopori kaedah baru ulasan politik melalui manga, menarik perhatian kepada isu-isu semasa.

Karya beliau juga memberi kesan positif, seperti sumbangan siri Gōmanism Sengen dalam mempopularkan gusti profesional orang kurang upaya. Pendirian kritikal beliau terhadap pelbagai isu politik dan sosial, daripada pembaharuan perlembagaan hingga hak LGBT dan pelancongan asing, telah mempengaruhi wacana awam di Jepun, sering kali mencetuskan perdebatan hangat.