Abbé Pierre | Wiki AI Hari Ini

1. Kehidupan Awal dan Latar Belakang

Abbé Pierre, yang nama sebenarnya Henri Marie Joseph Grouès, dilahirkan pada 5 Ogos 1912 di Lyon, Perancis. Beliau merupakan anak kelima daripada lapan beradik dalam sebuah keluarga Katolik yang kaya, terlibat dalam perniagaan sutera. Zaman kanak-kanaknya dihabiskan di Irigny, berhampiran Lyon.

1.1. Zaman Muda dan Pendidikan

Pada usia dua belas tahun, Henri Grouès pertama kali bertemu dengan François Chabbey dan bersama bapanya, beliau mengunjungi sebuah lingkaran Order, persaudaraan "Hospitaliers veilleurs", di mana ahli-ahli kelas pertengahan terutamanya akan melayani golongan miskin dengan menyediakan perkhidmatan tukang gunting. Pengalaman ini mungkin telah membentuk pandangan dunianya.

Beliau menjadi ahli Scouts de France, di mana beliau diberi jolokan "Berang-berang Meditatif" (Castor méditatif^{Bahasa Perancis}). Pada tahun 1928, ketika berusia 16 tahun, beliau membuat keputusan untuk menyertai sebuah perintah monastik, tetapi terpaksa menunggu sehingga berusia tujuh belas setengah tahun untuk memenuhi cita-cita ini. Pada tahun 1931, Grouès memasuki Ordo Kapusin, melepaskan warisannya dan menawarkan semua hartanya kepada badan amal.

1.2. Kehidupan Keagamaan dan Penahbisan

Dikenali sebagai frère Philippe (Saudara Philippe), beliau memasuki biara Crest pada tahun 1932, di mana beliau tinggal selama tujuh tahun dan ditahbiskan sebagai paderi pada 24 Ogos 1938. Beliau terpaksa meninggalkan biara pada tahun 1939 selepas mengalami jangkitan paru-paru yang teruk, yang menyukarkan kehidupan monastik. Beliau kemudian menjadi paderi kepada orang sakit di beberapa tempat dan seterusnya dilantik sebagai paderi pembantu di katedral Grenoble pada April 1939, hanya beberapa bulan sebelum Pencerobohan Poland. Ahli teologi Henri de Lubac pernah berkata kepadanya pada hari penahbisan paderinya: "Mintalah Roh Kudus untuk menganugerahkan anda anti-klerikalisme para kudus."

2. Perang Dunia II dan Aktiviti Rintangan (Resistance)

Semasa Perang Dunia II meletus pada tahun 1939, Abbé Pierre telah digerakkan sebagai pegawai tanpa tauliah dalam kor pengangkutan kereta api. Beliau memainkan peranan penting dalam Gerakan Penentangan Perancis (Resistance), di mana beliau menggunakan beberapa nama samaran, termasuk "Abbé Pierre", yang kemudiannya menjadi nama panggilannya yang terkenal.

Menurut biografi rasminya, beliau membantu orang Yahudi melarikan diri daripada penganiayaan Nazi berikutan penangkapan besar-besaran pada Julai 1942 di Paris, yang dikenali sebagai Rafle du Vel' d'Hiv, dan satu lagi serbuan di kawasan Grenoble. Beliau mula mempelajari cara membuat pasport palsu pada Julai 1942 dan sejak Ogos 1942, beliau membimbing orang Yahudi ke Switzerland. Pada tahun 1942, beliau membantu Jacques de Gaulle (abang kepada Charles de Gaulle) dan isterinya melarikan diri ke Switzerland. Kurator Musée de la Résistance et de la Déportation de l'Isère menyatakan bahawa Abbé Pierre sepatutnya dinamakan "Orang Benar di Kalangan Bangsa-Bangsa" sepuluh kali ganda atas perjuangannya demi orang Yahudi semasa rejim Vichy Perancis.

Berpangkalan di Grenoble, sebuah pusat penting bagi Resistance, beliau membantu orang Yahudi dan mereka yang dianiaya politik melarikan diri ke Switzerland. Beliau juga terlibat dalam penubuhan seksyen maquis di mana beliau secara rasmi menjadi salah seorang pemimpin tempatan di Dataran Tinggi Vercors dan di Pergunungan Chartreuse. Beliau membantu orang ramai mengelak daripada diambil ke dalam Service du travail obligatoire (STO), program buruh paksa Nazi yang dipersetujui dengan Pierre Laval, dengan mewujudkan tempat perlindungan pertama bagi penentang STO di Grenoble. Beliau turut mengasaskan akhbar bawah tanah L'Union patriotique indépendante. Pada tahun 1943, beliau diberikan perlindungan oleh Lucie Coutaz, seorang ahli Resistance yang kemudiannya menjadi setiausaha dan pembantunya dalam kerja amal sehingga kematiannya pada tahun 1982.

Abbé Pierre telah ditangkap dua kali. Kali pertama pada tahun 1944 oleh polis Nazi di bandar Cambo-les-Bains di Pyrénées-Atlantiques, tetapi beliau segera dibebaskan dan mengembara ke Sepanyol kemudian Gibraltar sebelum menyertai Angkatan Perancis Bebas Jeneral de Gaulle di Algeria. Di Afrika Utara Bebas, beliau menjadi paderi dalam Tentera Laut Perancis di kapal perang Jean Bart di Casablanca. Aktiviti-aktiviti ini menjadikannya simbol penting bagi Resistance Perancis. Pada akhir perang, beliau dianugerahkan Croix de guerre 1939-1945 dengan palma gangsa dan Médaille de la Résistance.

3. Kerjaya Politik

Selepas perang, atas nasihat rombongan de Gaulle dan persetujuan uskup agung Paris, Abbé Pierre telah dipilih sebagai timbalan untuk Meurthe-et-Moselle dalam kedua-dua Dewan Perlembagaan Kebangsaan pada tahun 1945-1946 sebagai seorang bebas yang rapat dengan Gerakan Republikan Popular (MRP), yang kebanyakannya terdiri daripada ahli Demokrasi Kristian Resistance. Pada tahun 1946, beliau dipilih semula sebagai ahli Dewan Negara, tetapi kali ini sebagai ahli MRP. Abbé Pierre menjadi naib presiden Gerakan Federalis Dunia pada tahun 1947, sebuah gerakan federalis universal. Beliau juga menyokong Garry Davis, pengasas Gerakan Warganegara Dunia, bersama-sama dengan Albert Camus dan André Gide, untuk menentang nasionalisme. Semasa menjadi ahli parlimen, beliau berinteraksi dengan ahli falsafah seperti Pierre Teilhard de Chardin dan Nikolai Berdyaev, serta bertemu Albert Einstein untuk gerakan pelucutan senjata nuklear. Beliau juga menentang Perang Indochina Pertama, namun pandangannya tidak diterima oleh partinya.

Selepas kemalangan berdarah yang mengakibatkan kematian seorang pekerja kolar biru, Édouard Mazé, di Brest pada tahun 1950, Henri Antoine Grouès memutuskan untuk menamatkan afiliasinya dengan MRP pada 28 April 1950, menulis surat bertajuk "Pourquoi je quitte le MRP" ("Mengapa Saya Meninggalkan MRP"), di mana beliau mengecam sikap politik dan sosial parti MRP. Beliau kemudian menyertai gerakan Sosialis Kristian yang dinamakan Ligue de la jeune République, yang diasaskan pada tahun 1912 oleh Marc Sangnier, tetapi akhirnya memutuskan untuk menamatkan kerjaya politiknya. Pada tahun 1951, sebelum mandatnya berakhir, beliau kembali kepada panggilan pertamanya: membantu golongan gelandangan. Dengan dana sederhana yang beliau terima sebagai timbalan, beliau melabur dalam sebuah rumah usang berhampiran Paris di kejiranan Neuilly-Plaisance, membaiki seluruh rumah tersebut. Beliau menjadikannya pangkalan Emmaüs pertama.

4. Pergerakan Emmaüs

Pergerakan Emmaüs diasaskan oleh Abbé Pierre dengan matlamat untuk membantu golongan miskin, gelandangan, dan pelarian. Ia berkembang daripada usaha awalnya untuk menyediakan tempat perlindungan dan sokongan kepada mereka yang paling terpinggir dalam masyarakat.

4.1. Penubuhan dan Pembangunan Awal

Emmaüs (Emmaüs^{Bahasa Perancis}) bermula pada tahun 1949. Namanya merujuk kepada sebuah kampung di Palestin yang muncul dalam Injil Lukas, di mana dua orang murid menghulurkan layanan kepada Yesus sejurus selepas kebangkitan-Nya tanpa mengenali-Nya. Dengan cara itu, misi Emmaüs adalah untuk membantu orang miskin dan gelandangan. Ia adalah sebuah organisasi sekular. Pada tahun 1950, komuniti pertama rakan-rakan Emmaüs ditubuhkan di Neuilly-Plaisance berhampiran Paris di Perancis. Komuniti Emmaüs mengumpul dana untuk pembinaan perumahan dengan menjual barangan terpakai. "Emmaüs, ia sedikit seperti kereta sorong, penyodok dan cangkul datang sebelum sepanduk. Sejenis bahan api sosial yang diperoleh daripada menyelamatkan orang yang kalah."

Pada mulanya terdapat kesukaran untuk mengumpul dana, jadi pada tahun 1952, Abbé Pierre memutuskan untuk menjadi peserta dalam rancangan permainan Radio Luxembourg Quitte ou double (Dua Kali Ganda atau Tiada); beliau akhirnya memenangi 256.00 K FRF.

4.2. "Kebangkitan Kebaikan" (Musim Sejuk 1954)

Grouès menjadi terkenal semasa musim sejuk yang sangat sejuk pada tahun 1954 di Perancis, apabila ramai gelandangan mati di jalanan. Berikutan kegagalan undang-undang perumahan yang dicadangkan, beliau menyampaikan ucapan yang sangat diingati di Radio Luxembourg pada 1 Februari 1954, dan meminta akhbar konservatif Le Figaro untuk menerbitkan seruannya, di mana beliau menyatakan dengan tenang bahawa "seorang wanita mati beku malam tadi pada jam 3:00 pagi, di kaki lima Boulevard Sebastopol, sambil menggenggam notis pengusiran yang sehari sebelumnya telah menjadikannya gelandangan". Beliau seterusnya menggambarkan drama kehidupan gelandangan, mendakwa bahawa di "setiap bandar di Perancis, di setiap suku di Paris" perkhidmatan diperlukan berdasarkan "kata-kata mudah ini: 'Jika anda menderita, siapa pun anda, masuklah, makan, tidur, pulihkan harapan, di sini anda dicintai'".

Keesokan paginya, akhbar menulis tentang "kebangkitan kebaikan" (insurrection de la bonté^{Bahasa Perancis}) dan seruan bantuan yang kini terkenal itu akhirnya mengumpul 500.00 M FRF dalam bentuk derma (Charlie Chaplin memberikan 2.00 M FRF). Jumlah yang sangat besar ini sama sekali tidak dijangka; pengendali telefon dan perkhidmatan pos terbeban, dan disebabkan oleh jumlah derma, beberapa minggu diperlukan hanya untuk menyusunnya, mengagihkannya, dan mencari tempat untuk menyimpannya di seluruh negara. Selain itu, seruan ini menarik sukarelawan dari seluruh negara untuk membantu mereka, termasuk golongan borjuasi kaya yang terharu dengan seruan Abbé: pertama untuk melakukan pengagihan semula, tetapi kemudian untuk menggandakan usaha di seluruh Perancis. Dengan pantas, Grouès perlu mengatur pergerakannya dengan menubuhkan komuniti Emmaüs pada 23 Mac 1954. Berikutan seruan ini, Parlimen Perancis juga meluluskan peruntukan sebanyak 10.00 B FRF untuk pembinaan 12,000 unit perumahan kos rendah, dan memperkenalkan undang-undang yang melarang pengusiran penyewa semasa musim sejuk.

4.3. Pengembangan Global dan Aktiviti Lanjutan

Sebuah buku telah ditulis oleh Boris Simon berjudul Abbé Pierre and the ragpickers of Emmaus. Ia menyebarkan pengetahuan tentang komuniti Emmaüs. Pada tahun 1955, paderi itu memberikan Presiden Eisenhower terjemahan bahasa Inggeris buku itu di pejabat bujur. Komuniti Emmaüs cepat tersebar di seluruh dunia. Grouès mengembara ke Beirut (Lubnan) pada tahun 1959, untuk membantu dalam penciptaan kumpulan Emmaüs pelbagai agama yang pertama di sana; ia diasaskan oleh seorang Sunni (Muslim), seorang uskup agung Melkite (Katolik) dan seorang penulis Maronite (Kristian).

Abbé Pierre kemudian dipanggil ke India pada tahun 1971 oleh Jayaprakash Narayan untuk mewakili, bersama dengan Ligue des droits de l'homme (Liga Hak Asasi Manusia) Perancis dalam isu-isu pelarian. Indira Gandhi kemudian menjemputnya untuk menangani persoalan pelarian Bengali, dan Grouès mengasaskan komuniti Emmaüs di Bangladesh.

5. Pergerakan Sosial dan Aktiviti Antarabangsa

Abbé Pierre terus aktif dalam pelbagai perjuangan sosial dan isu-isu antarabangsa sepanjang dekad 1980-an hingga 2000-an, memperluaskan jangkauan pengaruhnya di luar gerakan Emmaüs.

Selepas pilihan raya Presiden Perancis 1981 di mana Abbé Pierre menyeru pengundi untuk mengundi kosong, beliau menyokong inisiatif Perdana Menteri Perancis Laurent Fabius untuk mewujudkan pada tahun 1984 Revenu minimum d'insertion (RMI), sebuah sistem kebajikan untuk orang miskin. Pada tahun yang sama, beliau menganjurkan operasi "Charity Christmas", yang, disiarkan oleh France Soir, mengumpul 6.00 M FRF dan 200 t produk. Pelakon Coluche, yang telah menganjurkan Restos du Cœur yang beramal, menawarkannya 150.00 M FRF yang diterima oleh organisasinya. Kejayaan besar Coluche dengan Restos du Cœur, disebabkan oleh popularitinya, meyakinkan Abbé sekali lagi tentang keperluan dan nilai perjuangan amal sedemikian dan kegunaan media dalam usaha tersebut.

Pada tahun 1983, beliau bercakap dengan Presiden Itali Sandro Pertini untuk membela kes Vanni Mulinaris, yang dipenjarakan atas tuduhan membantu Briged Merah (BR), dan bahkan melakukan mogok lapar selama lapan hari dari 26 Mei hingga 3 Jun 1984 di Katedral Turin untuk membantah keadaan penahanan "Brigadis" di penjara Itali dan pemenjaraan tanpa perbicaraan Vanni Mulinaris, yang kemudiannya diiktiraf tidak bersalah. Hakim Itali Carlo Mastelloni mengingatkan pada tahun 2007 bahawa seorang anak saudara Abbé adalah setiausaha di sekolah bahasa Hyperion di Paris, yang diarahkan oleh Vanni Mulinaris, dan berkahwin dengan salah seorang pelarian Itali yang kemudiannya dikehendaki oleh keadilan Itali. Menurut Corriere della Sera, Abbé Pierre bahkan dikatakan telah meyakinkan Presiden François Mitterrand untuk memberikan perlindungan daripada ekstradisi kepada aktivis Itali berhaluan kiri yang berlindung di Perancis dan telah memutuskan hubungan dengan masa lalu mereka. Lebih 20 tahun kemudian, ANSA, agensi akhbar Itali, mengingatkan bahawa beliau telah menyokong pada tahun 2005 salah seorang doktornya, Michele d'Auria, yang merupakan bekas ahli Prima Linea, sebuah kumpulan ekstrem kiri Itali, dan dituduh telah mengambil bahagian dalam rompakan pada tahun 1990. Seperti ramai aktivis Itali lain, beliau telah mengasingkan diri ke Perancis semasa "tahun-tahun plumbum", dan kemudian menyertai rakan-rakan Emmaüs. La Repubblica menyatakan bahawa keadilan Itali telah mengiktiraf tidak bersalah semua orang yang rapat dengan Sekolah Hyperion. Berikutan kematian Grouès pada Januari 2007, hakim Itali Carlo Mastelloni mengisytiharkan kepada Corriere della Sera bahawa semasa penculikan Aldo Moro, Abbé Pierre telah pergi ke ibu pejabat Demokrat Kristian di Rom dalam usaha untuk bercakap dengan setiausahanya Benigno Zaccagnini, menyokong "garis keras" penolakan rundingan bersama BR.

Pada tahun 1988, Abbé Pierre bertemu wakil-wakil Tabung Kewangan Antarabangsa (IMF) untuk membincangkan isu-isu kewangan, monetari dan manusia yang sukar yang dibawa oleh hutang besar Dunia Ketiga. Pada tahun 1990-an, Abbé mengkritik rejim apartheid di Afrika Selatan. Pada tahun 1995, selepas pengepungan Sarajevo selama tiga tahun, beliau pergi ke sana untuk menyeru negara-negara di dunia untuk menamatkan keganasan, dan meminta operasi ketenteraan Perancis terhadap kedudukan Serbia di Bosnia. Pada tahun 1993, beliau juga menulis surat kepada Presiden François Mitterrand, menuntut campur tangan ketenteraan di Bosnia, dengan menyatakan bahawa situasi itu telah "melampaui batas jenayah".

Semasa Perang Teluk (1990-91), Abbé Pierre secara langsung berucap kepada Presiden AS George H. W. Bush dan Presiden Iraq Saddam Hussein. Beliau meminta presiden Perancis François Mitterrand untuk melibatkan diri dalam hal-hal yang berkaitan dengan pelarian, khususnya dengan mewujudkan organisasi yang lebih kuat daripada Pesuruhjaya Tinggi Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu untuk Pelarian (HCR) semasa. Beliau bertemu pada tahun ini Dalai Lama semasa pertemuan damai antara agama. Sebagai penyokong kuat Palestin, beliau telah menarik perhatian dengan beberapa kenyataannya mengenai Konflik Israel-Palestin.

5.1. Dasar Global

Abbé Pierre adalah salah seorang penandatangan perjanjian untuk mengadakan konvensyen bagi merangka perlembagaan dunia. Hasilnya, buat pertama kali dalam sejarah manusia, sebuah Perhimpunan Perlembagaan Dunia bersidang untuk merangka dan menerima pakai Perlembagaan untuk Persekutuan Bumi.

6. Pendirian Mengenai Hierarki Gereja dan Isu Sosial

Abbé Pierre seringkali mempunyai pandangan yang progresif terhadap Gereja Katolik dan Vatikan, yang kadang-kadang menimbulkan kontroversi. Beliau mengekalkan hubungan dengan Uskup Jacques Gaillot Katolik Perancis yang progresif, di mana beliau mengingatkan kewajipan "naluri kurang ajar yang terukur". Beliau tidak menyukai Bunda Teresa; walaupun kerjanya untuk golongan miskin, kepatuhan ketatnya kepada ajaran Katolik tentang moral tidak sesuai dengan ideologi Abbé Pierre yang berhaluan kiri.

Beliau mempunyai hubungan yang sukar dengan Vatikan. L'Osservatore Romano, yang tidak terkenal dengan melaporkan kematian paderi, tidak melaporkan kematiannya serta-merta pada tahun 2007. Walaupun bukan kebiasaan bagi Paus untuk menawarkan takziah atas kematian paderi individu, penyokong Abbé Pierre sangat mengkritik Paus Benedict XVI kerana tidak membuat pengecualian. Bapa Lombardi, jurucakap Vatikan, merujuk wartawan kepada kenyataan yang dibuat oleh Gereja Perancis, manakala Benedict XVI memang menyebut kematiannya dalam perjumpaan peribadi. Reaksi rasmi dari Gereja datang dalam dua wawancara dengan kardinal Perancis, Roger Etchegaray dan Paul Poupard. Kritikan beliau terhadap apa yang dianggapnya sebagai gaya hidup mewah Vatikan mendapat banyak publisiti (terutama apabila beliau mencela Paus John Paul II kerana perjalanannya yang mahal), tetapi tidak diterima dengan baik oleh orang ramai. Kardinal Setiausaha Negara Tarcisio Bertone memuji "tindakannya demi orang miskin".

Sokongannya terhadap penahbisan wanita dan perkahwinan paderi meletakkannya bertentangan dengan tradisi Katolik, pemimpin Gereja dan sebahagian besar umat Katolik Perancis yang mengikuti ajaran tradisional Gereja. Pendirian yang sama, menurut media negara British BBC, menjadikannya popular di kalangan bilangan penganut Katolik berhaluan kiri yang semakin berkurangan di Perancis. Dalam bukunya Mon Dieu... pourquoi? (Tuhanku... Mengapa?, 2005), yang ditulis bersama Frédéric Lenoir, beliau mengakui telah melanggar janji selibatnya dengan melakukan hubungan seks kasual dengan wanita. Walaupun terdapat tentangan akar umbi yang sangat kuat terhadap pengambilan anak angkat oleh pasangan sejenis, Abbé Pierre menolak kebimbangan orang ramai bahawa ia merampas hak anak-anak untuk mempunyai ibu atau bapa dan menjadikan mereka objek. Abbé juga menentang dasar Katolik tradisional mengenai kontraseptif.

7. Kehidupan Peribadi

Dalam bukunya Mon Dieu... pourquoi? (Tuhanku... Mengapa?, 2005), yang ditulis bersama Frédéric Lenoir, Abbé Pierre secara terbuka mengakui telah melanggar janji selibatnya dengan melakukan hubungan seks kasual dengan wanita. Pengakuan ini menimbulkan kejutan dan perdebatan yang meluas di Perancis, mencabar persepsi umum mengenai dirinya sebagai seorang "santo hidup" dan seorang paderi yang taat. Walaupun pengakuan ini menimbulkan kontroversi, ia juga mencerminkan keterbukaan dan kejujuran Abbé Pierre tentang kehidupannya yang kompleks.

8. Kesihatan dan Insiden

Abbé Pierre sering sakit, terutamanya masalah paru-paru ketika muda. Beliau terselamat dalam beberapa situasi berbahaya sepanjang hidupnya. Pada tahun 1950, ketika dalam penerbangan di India, pesawatnya terpaksa membuat pendaratan cemas akibat kegagalan enjin. Pada tahun 1963, kapalnya karam di Río de la Plata, antara Argentina dan Uruguay. Beliau terselamat dengan berpaut pada bahagian kayu kapal, manakala sekitar 80 penumpang lain meninggal dunia. Dalam perjalanan kemudian ke Algiers, beliau menunjukkan pisau poket yang membolehkannya bertahan dalam cubaan itu.

9. Kematian

Abbé Pierre kekal aktif sehingga kematiannya pada 22 Januari 2007 di hospital tentera Val-de-Grâce di Paris, berikutan jangkitan paru-paru, pada usia 94 tahun. Beliau pernah menyatakan hasratnya untuk mati, dengan berkata, "Kematian adalah sejenis bayangan. Saya ingin mati. Sejak lahir, saya telah menginginkan kematian." Beliau mengambil pendirian dalam kebanyakan perjuangan sosial: menyokong pendatang tanpa izin, membantu golongan gelandangan dalam gerakan "Enfants de Don Quichotte" (akhir 2006-awal 2007) dan gerakan sosial yang menyokong pengambilalihan bangunan dan pejabat kosong (squats), dan sebagainya. Beliau terus membaca akhbar sosial Katolik La Croix setiap hari. Pada Januari 2007, beliau pergi ke Dewan Negara untuk melobi undang-undang mengenai perumahan gelandangan. Berikutan kematiannya, Menteri Perpaduan Sosial Jean-Louis Borloo (UMP) memutuskan untuk menamakan undang-undang itu sempena nama Abbé Pierre, walaupun Abbé sendiri skeptikal terhadap nilai sebenar undang-undang tersebut. Pada tahun 2005, beliau menentang timbalan konservatif yang ingin mereformasi Akta Gayssot mengenai projek perumahan (loi SRU), yang akan mengenakan had 20% projek perumahan di setiap bandar.

Selepas penghormatan oleh para pembesar, beberapa ratus penduduk biasa Paris (antaranya profesor Albert Jacquard, yang bekerja dengan Abbé untuk tujuan gelandangan) pergi ke gereja Val-de-Grâce untuk memberikan penghormatan terakhir. Pengebumiannya pada 26 Januari 2007 di Katedral Notre Dame de Paris dihadiri oleh ramai pembesar: Presiden Jacques Chirac, bekas Presiden Valéry Giscard d'Estaing, Perdana Menteri Dominique de Villepin, ramai Menteri Perancis, dan Rakan-rakan Emmaüs, yang duduk di barisan hadapan katedral mengikut hasrat terakhir Abbé Pierre. Beliau dikebumikan di sebuah tanah perkuburan di Esteville, sebuah perkampungan kecil di Seine-Maritime di mana beliau pernah tinggal.

10. Penilaian dan Impak

Abbé Pierre meninggalkan warisan yang kompleks dan signifikan terhadap masyarakat Perancis dan antarabangsa, diwarnai oleh sumbangan kemanusiaan yang besar serta beberapa kontroversi. Beliau dikenali kerana semangatnya yang bebas, penghinaan terhadap etika formal, dan semangat memberontak, yang menyumbang kepada popularitinya. Walaupun seorang Katolik, beliau sering menjaga jarak dengan Gereja Rom dan jarang membicarakan kepercayaannya sendiri, sebaliknya menekankan sifat bukan agama Emmaüs.

10.1. Penilaian Positif

Abbé Pierre mempunyai keistimewaan kerana telah diundi sebagai orang yang paling popular di Perancis selama bertahun-tahun, walaupun beliau telah diatasi pada tahun 2003 oleh Zinedine Zidane, beralih ke tempat kedua. Pada tahun 2005, Abbé Pierre menduduki tempat ketiga dalam tinjauan televisyen untuk memilih Le Plus Grand Français (Orang Perancis Terhebat). Presiden Jacques Chirac menyatakan bahawa Abbé Pierre "meneruskan perjuangan menentang kemiskinan, penderitaan, dan ketidakadilan, menunjukkan kekuatan solidariti kepada rakyat."

10.2. Kritikan dan Kontroversi

Sokongannya "atas dasar persahabatan" kepada Roger Garaudy pada tahun 1996 menimbulkan kontroversi. "Kes Garaudy" telah didedahkan pada Januari 1996 oleh akhbar satira Le Canard enchaîné, yang mendorong siri kecaman terhadap bukunya, "Mitos Asas Politik Israel", dan menyebabkan Garaudy didakwa atas negationisme (sebelum disabitkan pada tahun 1998, di bawah Akta Gayssot 1990). Tetapi Garaudy menimbulkan kemarahan awam apabila beliau mengumumkan pada Mac bahawa beliau disokong oleh Abbé Pierre, yang serta-merta disingkirkan daripada jawatankuasa kehormat Liga Antarabangsa Menentang Perkauman dan Anti-Semitisme (LICRA). Abbé mengutuk mereka yang cuba "menafikan, membiasakan atau memalsukan Shoah", tetapi sokongannya yang berterusan kepada Garaudy sebagai seorang rakan dikritik oleh semua organisasi anti-perkauman, Yahudi (MRAP, CRIF, Anti-Defamation League, dll.) dan hierarki Gereja. Rakannya Bernard Kouchner, pengasas bersama Médecins Sans Frontières (MSF), mengkritiknya kerana "membebaskan yang tidak boleh diterima," manakala Kardinal Jean-Marie Lustiger (dan uskup agung Paris dari 1981 hingga 2005) secara terbuka menafikannya. Abbé kemudiannya bersara di biara Benedictine Praglia berhampiran Padua, Itali. Dalam filem dokumentari Un abbé nommé Pierre, une vie au service des autres, Abbé menyatakan bahawa sokongannya adalah terhadap Roger Garaudy sebagai individu, dan bukan terhadap kenyataan dalam bukunya, yang belum dibacanya. Berikutan sokongan kontroversi ini pada tahun 1996 kepada kenalan peribadi, Abbé dihindari untuk seketika oleh media, walaupun Grouès kekal sebagai tokoh popular.

10.3. Tuduhan Penderaan Seksual

Pada Julai 2024, Fondation Abbé Pierre dan Emmaüs mengeluarkan kenyataan mengenai hasil siasatan yang mereka arahkan setelah laporan penderaan oleh Pierre terbongkar. Sebuah kumpulan penyelidik bebas melaporkan bahawa tujuh wanita (salah seorang daripadanya masih di bawah umur pada masa penderaan) memberikan keterangan mengenai penderaan yang mereka alami di tangan paderi Perancis itu antara akhir 1970-an hingga 2005.

Pada September 2024, satu laporan yang diarahkan oleh Yayasan itu melaporkan bahawa Abbé Pierre telah mendera atau mengganggu secara seksual sekurang-kurangnya dua dozen wanita. Seorang kanak-kanak berusia 8-9 tahun juga didakwa didera. Penderaan itu berlaku di Perancis dan di Amerika Syarikat. Laporan kedua menyebabkan Yayasan Abbé Pierre dinamakan semula, dan Emmaüs France mengundi untuk membuang nama paderi itu daripada logonya. Pusat Abbé Pierre di Esteville di Normandy, tempat beliau tinggal selama bertahun-tahun dan dikebumikan, akan ditutup, dan pelupusan ratusan patung, patung dada dan imej lain pencipta badan amal itu dibincangkan. Terdapat bukti bahawa rakan sekerja di Emmaüs dan Gereja Katolik mengetahui tentang tingkah laku seksual Abbé Pierre, tetapi tidak bersuara. Pada 14 Januari 2024, Persidangan Uskup Perancis mengambil tindakan undang-undang selepas sembilan tuduhan baru keganasan seksual, untuk meminta pembukaan siasatan.

11. Anugerah dan Penghargaan

Abbé Pierre menerima pelbagai anugerah dan penghormatan sepanjang hayatnya sebagai pengiktirafan atas sumbangannya yang luar biasa:

Dari Perancis, beliau dianugerahkan:

Grand Cross of the Legion of Honor pada tahun 2004, pangkat tertinggi dalam Legion of Honor.

Grand Officer of the Legion of Honor pada tahun 1992, yang beliau hanya terima pada tahun 2001 sebagai protes terhadap keengganan kerajaan Perancis untuk menyediakan perumahan kosong kepada golongan gelandangan.

Commander of the Legion of Honor sejak tahun 1987.

Officer of the Legion of Honor sejak tahun 1981.

Penerima Médaille militaire.

Croix de guerre 1939-1945 dengan palma gangsa

Penerima Croix de guerre 1939-1945 dengan palma gangsa.

Penerima Médaille de la Résistance.

Dari Quebec, beliau dianugerahkan:

Grand Officer of the National Order of Quebec

Grand Officer of the National Order of Quebec pada tahun 1998.

Beliau juga menerima:

Anugerah Balzan** (1991) untuk Kemanusiaan, Keamanan dan Persaudaraan antara Rakyat: "Kerana telah berjuang, sepanjang hayatnya, untuk mempertahankan hak asasi manusia, demokrasi dan keamanan. Kerana telah mendedikasikan dirinya sepenuhnya untuk membantu meringankan penderitaan rohani dan fizikal. Kerana telah menginspirasi - tanpa mengira kewarganegaraan, bangsa atau agama - solidariti universal dengan Komuniti Emmaüs."

Pingat emas Albert Schweitzer dari Yayasan Goethe di Basel (Switzerland) pada tahun 1975.

Beberapa sekolah telah dinamakan sempena namanya, termasuk satu di Neuil-les-Aubiers (Deux-Sèvres) pada tahun 1993 dan satu lagi di Hédé (Ille-et-Vilaine) pada tahun 2005.

12. Karya dan Media

Abbé Pierre telah menghasilkan banyak karya tulisan, rakaman audio, dan filem yang berkaitan dengan kehidupan dan mesejnya, yang kesemuanya menyumbang kepada penyebaran ideanya tentang keadilan sosial dan bantuan kepada golongan yang memerlukan. Semua keuntungan daripada hak cipta (buku, cakera, dan video) disalurkan kepada Fondation Abbé Pierre yang menyokong golongan gelandangan dan kelaparan.

12.1. Karya Tulisan

Beliau menulis banyak buku dan artikel, termasuk buku untuk kanak-kanak berusia lebih sepuluh tahun, bertajuk C'est quoi la mort? (Apa itu kematian?). Banyak penerbitannya telah diterjemahkan ke dalam bahasa Inggeris. Antara karya-karya beliau termasuk:

1987: Bernard Chevallier interroge l'abbé Pierre: Emmaüs ou venger l'homme, bersama Bernard Chevalier.
1988: Cent poèmes contre la misère.
1993: Dieu et les hommes, bersama Bernard Kouchner.
1994: Testament... (Edisi semula 2005).
1994: Une terre et des hommes.
1994: Absolu.
1996: Dieu merci.
1996: Le bal des exclus.
1997: Mémoires d'un croyant.
1999: Fraternité.
1999: Paroles.
1999: C'est quoi la mort?.
1999: J'attendrai le plaisir du Bon Dieu: l'intégrale des entretiens d'Edmond Blattchen.
2000: En route vers l'absolu.
2001: La Planète des pauvres. Le tour du monde à vélo des communautés Emmaüs, oleh Louis Harenger, Michel Friedman, Emmaus international, Abbé Pierre.
2002: Confessions.
2002: Je voulais être marin, missionnaire ou brigand, ditulis bersama Denis Lefèvre.
2004: L'Abbé Pierre, la construction d'une légende, oleh Philippe Falcone.
2004: L'Abbé Pierre parle aux jeunes, bersama Pierre-Roland Saint-Dizier.
2005: Le sourire d'un ange.
2005: Mon Dieu... pourquoi? Petites méditations sur la foi chrétienne dan the sens de la vie, bersama Frédéric Lenoir.
2006: Servir: Paroles de vie, bersama Albine Navarino.
2007: Clandestin, 1942 - 1944.
2012: Abbé Pierre, Inédits. Textes de combat, écrits intimes, correspondances.

12.2. Diskografi

Rakaman audio yang memaparkan suara dan pemikiran Abbé Pierre termasuk:

2001: Radioscopie: Abbé Pierre - Entretien avec Jacques Chancel, CD Audio.
1988-2003: Éclats De Voix, siri CD Audio, Puisi dan refleksi, dalam 4 jilid:
- Jil. 1: Le Temps des Catacombes.
- Jil. 2: Hors de Soi.
- Jil. 3: Corsaire de Dieu.
- Jil. 4: ?.
2005: CD Testament..., untuk meraikan ulang tahun ke-56 Yayasan Emmaüs (refleksi peribadi, teks dan perkataan yang diilhamkan dari Alkitab).
2005: Avant de partir..., wasiat audio Abbé Pierre, CD audio dan video untuk PC, doa dan muzik meditasi.
2006: L'Insurgé de l'amour.
2006: Paroles de Paix de l'Abbé Pierre, CD audio.

12.3. Filmografi

Beberapa filem telah dihasilkan yang menggambarkan kehidupan dan aktiviti Abbé Pierre:

1955: Les Chiffonniers d'Emmaüs arahan Robert Darène dengan Pierre Mondy.
1989: Hiver 54, l'abbé Pierre arahan Denis Amar, dengan Lambert Wilson dan Claudia Cardinale.
2023: Abbé Pierre - A Century of Devotion arahan Frédéric Tellier dengan Benjamin Lavernhe dan Emmanuelle Bercot.