Al Attles

1.1. Zaman Kanak-kanak dan Pendidikan

Attles dilahirkan di Newark, New Jersey, kepada Alvin Sr. dan Geraldine Attles. Bapanya bekerja sebagai porter kereta api. Beliau merupakan graduan Sekolah Tinggi Weequahic di Newark. Beliau memegang ijazah sarjana muda dalam Pendidikan Jasmani dan Sejarah dari Universiti Negeri North Carolina A&T. Sebelum Warriors mendrafnya, beliau berhasrat untuk kembali ke Newark dan melatih di sekolah menengah rendah tempatannya. Beliau pada mulanya menolak sebelum menerima dan menyertai kem latihan.

2.1. Kemasukan NBA dan Aktiviti Utama

Attles telah dipilih oleh Philadelphia Warriors dalam draf NBA 1960 sebagai pilihan pusingan kelima, ke-39 secara keseluruhan. Beliau bermain selama 11 musim bersama pasukan itu, termasuk berpindah bersama pasukan dari Philadelphia ke Kawasan Teluk San Francisco pada akhir musim 1962. Attles dikenali sebagai the Destroyer_Pemusnah^{Bahasa Inggeris} kerana kepakaran pertahanannya dan juga kerana pernah menumbuk pemain di rahang. Sepanjang kerjayanya, beliau bermain bersama pemain-pemain utama seperti Wilt Chamberlain, Paul Arizin, Tom Meschery, Nate Thurmond, Rick Barry, dan Jeff Mullins.

2.2. Perlawanan Penting dan Playoffs

Pada 2 Mac 1962, Attles merupakan penjaring kedua tertinggi pasukan dengan 17 mata, melakukan 8 daripada 8 percubaan gol padang dan 1 daripada 1 percubaan lemparan bebas pada malam Wilt Chamberlain menjaringkan 100 mata. Beliau adalah pemain simpanan dalam pasukan Warriors 1964 yang mencapai Final NBA 1964 tetapi tewas kepada Boston Celtics empat perlawanan berbalas satu. Attles juga bermain dalam pasukan Warriors 1967 yang tewas kepada Philadelphia 76ers pimpinan Chamberlain dalam siri kejuaraan enam perlawanan.

3.1. Pemain-Jurulatih dan Peralihan kepada Ketua Jurulatih

Attles dilantik sebagai pemain-jurulatih Warriors di pertengahan musim 1969-70, menggantikan George Lee. Beliau merupakan salah seorang ketua jurulatih Afrika-Amerika pertama dalam NBA. Beliau bersara sebagai pemain selepas musim 1970-71 dan kekal sebagai ketua jurulatih. Semasa musim 1979-80, Attles mengalami kecederaan tendon Achilles dan terlepas 21 perlawanan, di mana peranannya diambil alih oleh pembantunya Johnny Bach.

3.2. Kejayaan Kejohanan NBA

Beliau membimbing Warriors yang dipimpin Rick Barry ke Kejuaraan NBA 1975 menewaskan Washington Bullets yang sangat digemari, menjadikannya jurulatih Afrika-Amerika kedua yang memenangi gelaran NBA (yang pertama ialah Bill Russell). Pasukan Attles cuba mengulangi kejayaan itu pada musim berikutnya, tetapi mereka tewas kepada Phoenix Suns dalam final persidangan dalam tujuh perlawanan. Pasukan itu hanya akan layak ke playoff sekali lagi sepanjang tempoh beliau sebagai jurulatih. Attles melatih Warriors sehingga tahun 1983, mengumpul rekod musim biasa 557-518 (588-548 termasuk playoff) dengan enam penampilan playoff dalam 14 musim. Beliau adalah jurulatih paling lama berkhidmat dalam sejarah Warriors, dan juga mempunyai kemenangan terbanyak dalam sejarah francais tersebut.

7.1. Anugerah Utama dan Kemasukan Dewan Kemasyhuran

Pada tahun 2014, Attles menerima Anugerah Pencapaian Sepanjang Hayat John W. Bunn, anugerah bola keranjang tahunan yang diberikan oleh Dewan Kemasyhuran Bola Keranjang Naismith kepada individu yang telah menyumbang secara signifikan kepada sukan bola keranjang; anugerah ini adalah penghormatan tertinggi Dewan Kemasyhuran Bola Keranjang selain daripada perlantikan. Nombor jersi 16 Attles telah dipencenkan oleh Warriors pada tahun 1977. Beliau juga berkhidmat sebagai duta pasukan. Pada 7 Februari 2015, nombor 22 Attles telah dipencenkan oleh Universiti Negeri North Carolina A&T, yang pertama kali dipencenkan oleh pasukan itu. Beliau telah dilantik ke Dewan Kemasyhuran Sukan Kawasan Teluk pada tahun 1993. Pada tahun 2017, Attles dinamakan sebagai penerima Anugerah Pencapaian Sepanjang Hayat Chuck Daly. Pada 6 April 2019, Attles dipilih sebagai ahli Dewan Kemasyhuran Bola Keranjang Naismith.

8.1. Statistik Pemain

8.2. Statistik Jurulatih