Alain Finkielkraut

1.1. Kelahiran dan Keluarga

Alain Luc Finkielkraut dilahirkan pada 30 Jun 1949, kepada ibu bapa Yahudi Poland yang merupakan pelarian di Perancis. Bapanya, Daniel Finkielkraut, seorang pengeluar barangan kulit halus di Poland, telah melarikan diri ke Perancis pada tahun 1930-an untuk mengelakkan penganiayaan anti-Yahudi. Beliau kemudiannya dihantar ke kem tahanan Auschwitz semasa Perang Dunia Kedua, tetapi berjaya terselamat. Ibunya, Laura, dilahirkan di Lviv, yang pada masa itu berada di bawah wilayah Poland. Keluarganya telah dihantar ke kem penghapusan di bawah pendudukan Jerman Nazi, namun Laura berjaya melarikan diri ke Jerman dan kemudian berpindah ke Antwerp, Belgium, menggunakan dokumen pengenalan palsu dengan nama "Janka", nama yang terus digunakannya sehingga akhir hayat.

Selepas pembebasan Paris, Janka bertemu semula dengan Daniel yang terselamat. Seluruh keluarga mereka yang lain telah meninggal dunia di kem tahanan atau Ghetto. Anak tunggal mereka, Alain Luc, diberikan nama Perancis untuk mengelakkan diskriminasi yang mungkin timbul daripada nama Yahudi. Ibu bapanya bimbang jika mereka menggunakan nama Yahudi tradisional datuknya (Aaron, Lazare), anak mereka mungkin akan menghadapi diskriminasi. Oleh itu, mereka memilih nama Alain Luc, yang hanya mengambil inisial A dan L. Pada tahun 1950, Daniel, Janka, dan Alain telah dinaturalisasikan sebagai warganegara Perancis. Latar belakang keluarga ini, terutamanya pengalaman bapanya sebagai mangsa terselamat dari Auschwitz, sangat mempengaruhi identiti dan pemikiran Finkielkraut mengenai ingatan, identiti Yahudi, dan genosid.

1.2. Pendidikan

Finkielkraut memulakan perjalanan akademiknya di Lycée Henri-IV sebelum memasuki École Normale Supérieure de Saint-Cloud pada tahun 1969, setelah gagal dalam peperiksaan kemasukan ke École Normale Supérieure di Rue d'Ulm pada tahun sebelumnya. Beliau memperoleh agrégation (kelayakan mengajar tertinggi di Perancis) dalam kesusasteraan moden dan ijazah Sarjana Falsafah pada tahun 1972. Pendidikan falsafah dan sasteranya di institusi-institusi berprestij ini membentuk asas intelektualnya dan mempersiapkannya untuk kerjaya yang cemerlang dalam bidang akademik dan penulisan.

2.1. Kerjaya Akademik

Finkielkraut memulakan kerjaya mengajarnya di Lycée Technique de Beauvais pada tahun 1974. Beliau kemudian menyertai Jabatan Kesusasteraan Perancis di Universiti California, Berkeley sebagai penolong profesor dari 1976 hingga 1978. Pada tahun 1989, beliau dilantik sebagai profesor sejarah intelektual di Jabatan Kemanusiaan dan Sains Sosial di École Polytechnique, sebuah institusi kejuruteraan terkemuka di Perancis, di mana beliau mengajar sehingga tahun 2014. Pada tahun 2000, beliau bersama Benny Lévy dan Bernard-Henri Lévy telah mengasaskan Institut Pengajian Levinassian di Baitulmaqdis, yang didedikasikan untuk pemikiran ahli falsafah Emmanuel Levinas, yang sangat mempengaruhi pemikirannya. Beliau juga pernah mengajar di Institut Universitaire Elie Wiesel.

Pada tahun 2004, beliau telah dilantik sebagai ahli jawatankuasa bagi Suruhanjaya Kebangsaan mengenai Masa Depan Sekolah Awam, yang dipengerusikan oleh Claude Thélot, untuk membincangkan pembaharuan sistem pendidikan Perancis. Walau bagaimanapun, beliau meletak jawatan kerana tidak bersetuju dengan kandungan laporan akhir.

2.2. Hos Radio dan Aktiviti Intelektual Awam

Sejak tahun 1985, Alain Finkielkraut telah menjadi hos rancangan bual bicara mingguan "Répliques" di France Culture, sebuah stesen radio kebudayaan awam Perancis. Rancangan ini, yang disiarkan setiap Sabtu pagi dari jam 9 hingga 10 pagi, menampilkan perbincangan mendalam dengan tetamu mengenai pelbagai isu sosial, politik, dan budaya. Peranannya sebagai hos radio telah memberikannya platform yang luas untuk menyuarakan pandangannya dan berinteraksi dengan orang ramai, menjadikannya salah seorang komentator awam terkemuka di Perancis. Beliau juga aktif menyumbang kepada perdebatan awam melalui esei dan ulasan dalam pelbagai media.

2.3. Ahli Académie Française

Pada 10 April 2014, Alain Finkielkraut telah dipilih sebagai ahli Académie Française, menduduki kerusi ke-21 yang sebelumnya dipegang oleh Félicien Marceau. Pemilihan ke Académie Française merupakan pengiktirafan tertinggi bagi seorang penulis atau intelektual di Perancis, menandakan sumbangan pentingnya kepada bahasa dan budaya Perancis. Pengiktirafan ini mengukuhkan kedudukannya sebagai seorang tokoh intelektual yang berpengaruh dalam kalangan lingkaran budaya dan intelektual Perancis.

3.1. Pengaruh Intelektual Utama

Alain Finkielkraut merasa sangat berhutang budi kepada ahli falsafah Emmanuel Levinas, yang pemikirannya banyak mempengaruhi karyanya. Beliau telah mengasaskan Institut Pengajian Levinassian di Baitulmaqdis, menunjukkan komitmennya terhadap warisan intelektual Levinas. Selain itu, Finkielkraut juga terlibat dalam gerakan pelajar Mei 1968 dan kemudiannya dikaitkan dengan "Falsafah Baru" (Nouveaux Philosophes) pada tahun 1970-an, sebuah kumpulan intelektual yang mengkritik ideologi Marxisme dan totalitarianisme selepas kegagalan revolusi pelajar. Penglibatan ini membentuk pendirian falsafah dan politik awalnya, yang sering mencabar naratif progresif dan mempromosikan pendekatan yang lebih kritikal terhadap kemodenan.

3.2. Karya Awal dan Kolaborasi

Finkielkraut mula mendapat perhatian awam melalui beberapa esei pendek tetapi kontroversi yang ditulis bersama Pascal Bruckner. Karya-karya ini bertujuan untuk mempersoalkan idea bahawa pembebasan baru sedang berlaku. Antara karya kolaborasi penting mereka termasuk Le Nouveau Désordre amoureux (Gangguan Cinta Baru, 1977), Au Coin de la rue (Di Sudut Jalan, 1978), dan L'aventure (Pengembaraan, 1979). Dalam Le Nouveau Désordre amoureux, mereka mengkritik "revolusi seks" yang muncul daripada Mei 1968, menyifatkannya sebagai "mitos". Karya-karya awal ini telah menetapkan nada untuk kritikan Finkielkraut terhadap masyarakat moden dan norma-norma budaya.

3.3. Karya tentang Ingatan, Identiti Yahudi, dan Sejarah

Selepas karya kolaborasi awalnya, Finkielkraut mula menerbitkan karya-karya solo yang menumpukan kepada pengkhianatan ingatan awam dan keengganan masyarakat untuk berhadapan dengan peristiwa-peristiwa yang seharusnya menyentuh hati. Refleksi ini membawanya untuk membincangkan identiti Yahudi pasca-Holocaust di Eropah, seperti yang terlihat dalam Le Juif imaginaire (Yahudi Khayalan, 1983). Dalam karya ini, beliau menganalisis pencarian identiti Yahudi di Perancis pasca-genosid dan hubungannya dengan pemikiran Jean-Paul Sartre.

Untuk mempromosikan apa yang beliau sebut sebagai "tugas ingatan" (devoir de mémoire), Finkielkraut juga menerbitkan Avenir d'une négation: réflexion sur la question du génocide (Masa Depan Penafian: Refleksi mengenai Isu Genosid, 1982) dan kemudiannya ulasannya mengenai perbicaraan Klaus Barbie, La Mémoire vaine (Ingatan Sia-sia, 1989). Karya-karya ini menekankan pentingnya menghadapi sejarah dan mengingati kekejaman masa lalu, terutamanya Holocaust, untuk memahami cabaran identiti dan wacana minoriti pada masa kini.

3.4. Kritikan terhadap Masyarakat dan Pemikiran Moden

Sejak tahun 2000-an, Finkielkraut telah menyuarakan pandangannya mengenai pelbagai topik dalam masyarakat, mencerminkan diagnosisnya terhadap masalah sosial semasa. Dalam La Sagesse de l'amour (Kebijaksanaan Cinta), beliau membincangkan hutangnya kepada Emmanuel Levinas dari segi kemodenan dan ilusi-ilusinya. Beliau meneruskan refleksinya dalam La Défaite de la pensée (Kekalahan Minda, 1987) dan Ingratitude: conversation sur notre temps (Ketidakbersyukuran: Perbualan tentang Zaman Kita, 1999).

Beliau juga mengkritik Internet dalam Internet, l'inquiétante extase (Internet, Ekstasi yang Mengganggu, 2001), di mana beliau meneliti kesan-kesan teknologi digital terhadap budaya dan pemikiran. Dalam buku L'Imparfait du présent (Kini yang Tidak Sempurna, 2002), yang menyerupai diari peribadi, beliau meluahkan pemikirannya mengenai pelbagai peristiwa dunia, terutamanya peristiwa 11 September 2001. Finkielkraut sering menggunakan istilah "mécontemporain" (gabungan "mécontent" [tidak puas hati] dan "contemporain" [kontemporari]) untuk menggambarkan dirinya sebagai seseorang yang tidak puas hati dengan budaya dan pemikiran moden, terutamanya yang berkaitan dengan budaya massa dan relativisme.

4.1. Gerakan Pelajar dan Pemikiran Awal

Semasa zaman pelajarnya, Finkielkraut terlibat dalam gerakan pelajar pada akhir tahun 1960-an, termasuk dalam Union des Jeunesses Communistes Marxistes-Léninistes (UJCml) bersama Benny Lévy. Walau bagaimanapun, pendirian politiknya mula menyimpang daripada rakan-rakannya apabila beliau menyokong Israel semasa Perang Yom Kippur pada tahun 1973, berbeza dengan rakan-rakannya yang menyokong pihak Arab. Ini menandakan permulaan pendiriannya yang lebih kompleks dan seringkali berbeza daripada arus perdana kiri.

Beliau juga mengkritik "revolusi seks" yang lahir daripada Mei 1968 dalam karya bersama Le Nouveau Désordre amoureux (1977), menyifatkannya sebagai "mitos", yang menjelaskan pendirian politik dan falsafah awalnya yang skeptikal terhadap naratif pembebasan mutlak.

4.2. Pendirian mengenai Isu Antarabangsa

Finkielkraut telah menyuarakan pandangannya mengenai pelbagai peristiwa antarabangsa yang penting. Semasa Perang Yugoslavia pada tahun 1990-an, beliau bersama Bernard-Henri Lévy menyokong campur tangan tentera Barat, berbeza dengan Presiden Perancis François Mitterrand yang menyokong Serbia. Selepas kejatuhan Yugoslavia, beliau menulis Comment peut-on être Croate? (Bagaimana Seseorang Boleh Menjadi Croatia?, 1992), di mana beliau menyokong penentuan nasib sendiri Croatia sebagai "negara-bangsa kecil" terhadap Greater Serbianism. Walau bagaimanapun, sokongan ini telah dikritik oleh David Bruce MacDonald, yang menuduh Finkielkraut menyokong "sebuah negara yang pemimpinnya adalah seorang revisionis Holocaust, di bawah pemerintahan autoritarian".

Beliau juga terlibat dalam penubuhan JCall pada tahun 2010, sebuah kumpulan advokasi berhaluan kiri yang berpangkalan di Eropah untuk melobi Parlimen Eropah mengenai isu-isu dasar luar berkaitan Timur Tengah dan Israel khususnya. Beliau menerbitkan La Réprobation d'Israël (Kecaman Israel, 1983) sebagai tindak balas terhadap kritikan terhadap campur tangan Israel dalam Perang Saudara Lubnan dan pembunuhan di Sabra dan Shatila oleh militia Phalange, yang dituduh melibatkan Ariel Sharon.

4.3. Masyarakat Perancis, Identiti, dan Isu Minoriti

Finkielkraut telah menjadi komentator yang lantang mengenai isu-isu sosial Perancis yang sensitif, terutamanya berkaitan dengan sekularisme (laïcité), imigresen, multikulturalisme, dan integrasi sosial. Beliau berpendapat bahawa sekolah awam harus menjadi tempat pembebasan di mana pelajar belajar untuk berfikir secara bebas, melupakan asal-usul komuniti mereka, dan bukannya tempat di mana agama mendominasi. Ini jelas terlihat dalam pendiriannya mengenai insiden tudung di Creil pada tahun 1989, di mana beliau bersama intelektual lain seperti Élisabeth Badinter dan Régis Debray menegaskan bahawa guru harus membantu pelajar untuk mengetahui kegembiraan berfikir tentang perkara yang berbeza daripada diri mereka sendiri.

Beliau juga lantang bersuara mengenai peningkatan anti-Semitisme di Perancis, terutamanya selepas Intifada Kedua pada tahun 2000, di mana beliau menegaskan bahawa "anti-Semitisme baru" ini perlu dihadapi tanpa alasan atau dwistandard. Dalam pilihan raya presiden Perancis 2002, beliau menyertai protes menentang Jean-Marie Le Pen dari Barisan Nasional yang berjaya mara ke pusingan kedua. Beliau juga mengkritik pelawak Dieudonné kerana menyemarakkan sentimen anti-Yahudi di Perancis.

Kenyataan beliau mengenai rusuhan Perancis 2005 mencetuskan kontroversi besar. Dalam temu bual dengan majalah Haaretz pada November 2005, beliau menyatakan bahawa rusuhan itu adalah "pemberontakan etnik-agama" dan "pogrom terhadap Republik" yang didorong oleh kebencian terhadap masyarakat Perancis yang berakar umbi dalam tradisi Yahudi-Kristian. Beliau juga mengulas mengenai pasukan bola sepak kebangsaan Perancis, dengan mengatakan bahawa ia adalah "hitam, hitam, hitam, yang menyebabkan ejekan di seluruh Eropah", berbeza dengan ungkapan "hitam-putih-Arab" yang digunakan selepas kemenangan Perancis dalam Piala Dunia FIFA 1998. Beliau menambah bahawa "jika anda menyatakan ini di Perancis, anda akan dipenjarakan". Beliau juga mengecam Muslim Afrika-Amerika, mendakwa terdapat "Islamisasi orang kulit hitam" yang berlaku di Amerika dan Perancis. Kenyataan ini menimbulkan polemik kuat, dengan MRAP dan L'Humanité menuduhnya rasis. Walaupun beliau kemudiannya memohon maaf dan menyalahkan terjemahan yang salah, pandangannya mengenai rusuhan sebagai pemberontakan orang kulit hitam dan Arab diulang dalam akhbar domestik. Emmanuel Todd mengkritik beliau, menyatakan bahawa "tidak pernah di Perancis perusuh akan dicirikan oleh warna kulit mereka, jika penghujatan anti-republikan ini bukan hasil kerja seorang intelektual berketurunan Yahudi, yang kesucian Shoah menjamin perlindungan yang lebih pasti daripada masa lalu kolonial kepada belia pinggir bandar". Namun, Élisabeth de Fontenay mempertahankan Finkielkraut, menyatakan bahawa beliau "dengan putus asa memerhatikan bahawa pendidikan tidak lagi dapat menyediakan peluang sebenak untuk integrasi kepada kanak-kanak yang kurang bernasib baik".

5.1. Kontroversi Berkaitan Kenyataan dan Insiden Khusus

Pada tahun 1995, Finkielkraut mengkritik anugerah juri Festival Filem Cannes kepada filem Underground arahan Emir Kusturica. Beliau menuduh filem itu sebagai "propaganda Serbia yang paling usang dan menipu" dan "penghinaan kejam terhadap Bosnia". Beliau menyatakan bahawa juri telah "menghormati seorang ilustrator klise jenayah yang patuh dan mencolok". Kritikan ini menjadi lebih kontroversi apabila kemudiannya didedahkan bahawa Finkielkielkraut belum menonton filem tersebut sebelum menulis ulasannya.

Beliau juga dikritik kerana kenyataannya mengenai kes penderaan seksual Roman Polanski pada tahun 2009. Finkielkraut mendakwa mangsa yang berusia 13 tahun itu adalah "remaja", "bukan kanak-kanak". Pada November 2019, dalam sebuah program TV, beliau mengulas mengenai "budaya rogol" dan menyatakan: "Saya memberitahu lelaki: rogol, rogol, rogol! Saya merogol isteri saya setiap malam." Kenyataan ini mencetuskan kritikan meluas daripada aktivis feminis seperti Caroline De Haas dan kumpulan feminis NousToutes, yang mengecamnya sebagai "penghinaan kepada mangsa rogol dalam perkahwinan". Walaupun beliau mendakwa kenyataannya adalah sindiran dan bermaksud "hari ini kita tidak faham sindiran", ahli politik seperti Olivier Faure dari Parti Sosialis menegaskan bahawa isu ini tidak sepatutnya menjadi bahan sindiran atau jenaka.

Pada tahun 2022, semasa muncul di saluran TV Perancis La Chaîne Info, beliau mengulas mengenai skandal Duhamel yang melibatkan sumbang mahram yang dilakukan oleh Olivier Duhamel terhadap anak tirinya yang berusia 14 tahun. Finkielkraut membuat spekulasi bahawa mungkin terdapat "persetujuan" antara kedua-dua pihak dan mendakwa bahawa kanak-kanak berusia 14 tahun "bukan perkara yang sama" dengan "kanak-kanak". Dalam beberapa hari, beliau dipecat serta-merta daripada rangkaian berita TV Perancis tempat beliau bekerja sebagai komentator.

5.2. Tuduhan Perkauman dan Anti-Semitisme

Kontroversi terbesar yang dihadapinya adalah tuduhan perkauman dan anti-Semitisme. Temu bualnya dengan Haaretz pada tahun 2005, di mana beliau mengulas mengenai rusuhan Perancis dan komposisi pasukan bola sepak kebangsaan Perancis, menyebabkan beliau dituduh rasis oleh organisasi seperti MRAP dan akhbar L'Humanité. Walaupun beliau kemudiannya memohon maaf dan menyalahkan terjemahan yang salah, kritikan terhadap pandangannya tentang komuniti minoriti berterusan.

Pengarah filem anti-Zionis Eyal Sivan mengambil tindakan undang-undang terhadap Finkielkraut selepas Finkielkraut menyatakan bahawa Sivan "adalah, jika anda mahu, salah seorang pelakon dalam realiti yang sangat menyakitkan, sangat membimbangkan ini, anti-Semitisme Yahudi yang berleluasa hari ini."

Pada 16 Februari 2019, Finkielkraut telah diserang secara lisan di jalan oleh sekumpulan penunjuk perasaan Vest Kuning di Paris. Beliau dihina dengan kata-kata anti-Yahudi seperti "Yahudi kotor" dan "Zionis kotor". Insiden ini mendapat kecaman meluas daripada ahli politik dari pelbagai spektrum, termasuk Presiden Israel Reuven Rivlin dan Presiden Perancis Emmanuel Macron. Walaupun Finkielkraut sebelum ini menyatakan simpatinya terhadap gerakan Vest Kuning, beliau kemudiannya menyatakan bahawa beliau "tidak lagi dapat menunjukkan mukanya di jalanan" kerana sering diserang oleh penunjuk perasaan.

5.3. Perdebatan mengenai Kebebasan Bersuara dan Penafian Holocaust

Finkielkraut juga terlibat dalam perdebatan mengenai hubungan antara kebebasan bersuara dan penafian Holocaust. Pada tahun 1998, beliau memberi keterangan dalam perbicaraan Roger Garaudy, seorang ahli falsafah yang disabitkan bersalah kerana menafikan Holocaust dalam bukunya. Finkielkraut berhujah bahawa penafian fakta sejarah bukanlah sebahagian daripada kebebasan bersuara, dan Garaudy mengulangi "logik yang pernah digunakan untuk membunuh orang Yahudi". Beliau menyifatkan buku Garaudy sebagai "sumbangan hebat kepada anti-Semitisme".

5.4. Insiden Awam dan Reaksi Masyarakat

Pada April 2019, Sciences Po mengumumkan pembatalan forum di mana Finkielkraut dijadualkan menjadi penceramah, disebabkan ancaman daripada penunjuk perasaan "antifa". Eugénie Bastié dari Le Figaro mengecam pembatalan itu sebagai gejala "gangrenous" Amerikanisasi kehidupan universiti Perancis. Walau bagaimanapun, pengumuman pembatalan itu sebenarnya bertujuan untuk mengelirukan penunjuk perasaan, dan ceramah itu diteruskan di lokasi yang berbeza. Insiden-insiden ini, bersama dengan pemecatannya daripada saluran TV Perancis selepas komennya mengenai skandal Duhamel, mencetuskan perbincangan awam yang meluas mengenai kebebasan bersuara, toleransi, dan batas-batas perdebatan intelektual dalam masyarakat Perancis.

6.1. Anugerah dan Penghormatan

Finkielkraut telah menerima beberapa anugerah berprestij sepanjang kerjayanya, mengiktiraf sumbangannya yang signifikan kepada bidang falsafah dan kesusasteraan Perancis. Antara anugerah penting yang diterimanya termasuk:

• 1984: Prix Européen de l'Essai Charles Veillon (Anugerah Esei Charles Veillon Eropah)
• 1986: Prix de la Fondation du Judaïsme Français (Anugerah Yayasan Yahudi Perancis)
• 1994: Chevalier Légion d'honneur (Kesatria Légion d'honneur)
• 1999: Prix Aujourd'hui, untuk karya-karya politik, falsafah, dan sejarah yang menyumbang kepada pemahaman masyarakat Perancis kontemporari.
• 2007: Ijazah Doktor Kehormat dari Universiti Tel Aviv
• 2009: Officier Légion d'honneur (Pegawai Légion d'honneur)
• 2006: Prix Guizot-Calvados
• 2010: Ahli Académie Française
• 2010: Prix de l'Essai de l'Académie Française (Anugerah Esei Académie Française)
• 2014: Prix Combours

6.2. Impak Intelektual dan Sosial

Karya dan kenyataan awam Alain Finkielkraut telah meninggalkan impak yang mendalam terhadap kehidupan intelektual Perancis, wacana politik, dan persepsi masyarakat. Beliau telah memainkan peranan penting dalam membentuk perdebatan mengenai identiti nasional, ingatan kolektif, sekularisme, imigresen, dan multikulturalisme di Perancis. Peranannya sebagai hos "Répliques" di France Culture telah memberikannya platform yang meluas untuk menyebarkan ideanya dan merangsang perbincangan intelektual. Beliau juga dikenali sebagai seorang Zionis dan pengkritik lantang terhadap "wokeism", yang beliau sifatkan sebagai "kultus kematian" yang didorong oleh kebencian terhadap Israel dan Barat. Pandangannya yang tidak konvensional dan seringkali kontroversial telah memaksa masyarakat untuk berhadapan dengan isu-isu yang sukar dan mencabar naratif yang sedia ada, memastikan pengaruhnya yang berpanjangan dalam landskap intelektual Perancis.

6.3. Penilaian Kritikal

Pemikiran dan aktiviti Alain Finkielkraut telah menjadi subjek pelbagai penilaian kritikal. Walaupun beliau diiktiraf atas sumbangan sastera dan falsafahnya, beliau juga sering dikritik kerana pandangannya yang dianggap konservatif, reaksioner, atau bahkan perkauman dan anti-Semitik oleh sesetengah pihak. Kritikan ini sering berpusat pada pendiriannya mengenai imigresen, identiti minoriti, dan Islam di Perancis. Beliau dituduh mengabaikan isu-isu ketidakadilan sosial dan hak asasi manusia dalam kritikannya terhadap multikulturalisme dan "budaya woke".

Hubungannya dengan nilai-nilai demokrasi dan keadilan sosial sering diperdebatkan, dengan pengkritik mempersoalkan sama ada pandangannya menyumbang kepada polarisasi masyarakat atau mempromosikan nilai-nilai republikan yang inklusif. Legasinya kekal menjadi titik perdebatan, di mana beliau dilihat sama ada sebagai pembela kebenaran yang berani menentang arus perdana intelektual, atau sebagai seorang intelektual yang pandangannya telah menyumbang kepada retorik yang memecahbelahkan. Penilaian ini mencerminkan kompleksiti pemikiran Finkielkraut dan impak berterusannya terhadap wacana awam di Perancis.