Arthur M. Schlesinger Jr.

2.1. Kelahiran dan Keluarga

Schlesinger dilahirkan pada 15 Oktober 1917, di Columbus, Ohio, dengan nama Arthur Bancroft Schlesinger. Walau bagaimanapun, beliau kemudian menggunakan nama Arthur M. Schlesinger Jr. sejak pertengahan usia remajanya. Ibunya bernama Elizabeth Harriet (née Bancroft), manakala bapanya ialah Arthur M. Schlesinger Sr. (1888-1965), seorang sejarawan sosial yang sangat berpengaruh dan profesor di Universiti Negeri Ohio dan kemudiannya Universiti Harvard. Bapanya terkenal kerana membimbing banyak disertasi PhD dalam sejarah Amerika.

Salasilah keluarga Schlesinger kaya dengan latar belakang pelbagai. Datuk sebelah bapanya adalah seorang Yahudi Prusia yang memeluk Protestanisme dan kemudian berkahwin dengan seorang Katolik Austria. Ibunya, seorang keturunan Mayflower, mempunyai keturunan Jerman dan New England, dan menurut tradisi keluarga, beliau juga merupakan saudara kepada sejarawan terkenal George Bancroft. Schlesinger sendiri menganut fahaman Unitarianisme.

2.2. Pendidikan

Perjalanan akademik Schlesinger bermula di Phillips Exeter Academy di New Hampshire. Beliau kemudian melanjutkan pengajian ke Kolej Harvard, di mana beliau menerima ijazah sarjana muda pada usia 20 tahun, lulus dengan kepujian summa cum laude pada tahun 1938. Selepas itu, beliau menghabiskan tahun akademik 1938-1939 sebagai Henry Fellow di Peterhouse, Cambridge, England.

Pada musim luruh 1939, beliau dilantik sebagai Junior Fellow selama tiga tahun di Persatuan Felo Harvard. Semasa tempoh ini, Felo tidak dibenarkan untuk mengejar ijazah lanjutan, satu syarat yang bertujuan untuk menjauhkan mereka daripada "laluan akademik piawai". Akibatnya, Schlesinger tidak pernah memperoleh ijazah kedoktoran.

5.1. Penubuhan Americans for Democratic Action (ADA)

Pada tahun 1947, Schlesinger bersama-sama dengan beberapa tokoh penting lain seperti bekas Ibu Negara Eleanor Roosevelt, Datuk Bandar Minneapolis dan bakal Senator serta Naib Presiden Hubert Humphrey, ahli ekonomi dan rakan lama John Kenneth Galbraith, dan ahli teologi Protestan Reinhold Niebuhr, mengasaskan Americans for Democratic Action (ADA). ADA merupakan sebuah organisasi politik yang berdedikasi untuk menyokong pelaksanaan dasar-dasar progresif. Schlesinger memegang jawatan sebagai pengerusi kebangsaan ADA dari tahun 1953 hingga 1954, memperkukuh komitmennya terhadap liberalisme dan demokrasi.

5.2. Kempen Stevenson

Selepas Presiden Harry S. Truman mengumumkan bahawa beliau tidak akan bertanding untuk penggal penuh kedua dalam pilihan raya presiden 1952, Schlesinger menjadi penulis ucapan utama dan penyokong setia Gabenor Adlai Stevenson II dari Illinois. Dalam pilihan raya 1956, Schlesinger, bersama-sama dengan Robert F. Kennedy yang berusia 30 tahun, sekali lagi bekerja dalam pasukan kempen Stevenson. Schlesinger menyokong pencalonan Senator Massachusetts John F. Kennedy sebagai rakan gandingan naib presiden Stevenson. Walau bagaimanapun, dalam Konvensyen Nasional Demokrat itu, Kennedy berada di tempat kedua dalam undian naib presiden, tewas kepada Senator Estes Kefauver dari Tennessee.

5.3. Pentadbiran Kennedy

Schlesinger telah mengenali John F. Kennedy sejak mereka menghadiri Harvard dan semakin kerap bergaul dengan Kennedy dan isterinya, Jacqueline Kennedy Onassis, pada tahun 1950-an. Pada tahun 1954, penerbit The Boston Post, John Fox Jr., merancang satu siri artikel akhbar yang melabelkan beberapa tokoh Harvard, termasuk Schlesinger, sebagai "komunis"; Kennedy campur tangan bagi pihak Schlesinger, yang diceritakan oleh Schlesinger dalam bukunya A Thousand Days.

Semasa kempen 1960, Schlesinger menyokong Kennedy, menyebabkan kekecohan dalam kalangan penyokong setia Stevenson. Kennedy berkempen secara aktif, tetapi Stevenson enggan bertanding melainkan beliau "didraft" pada konvensyen tersebut. Selepas Kennedy memenangi pencalonan, Schlesinger membantu kempen sebagai penulis ucapan, penceramah, dan ahli ADA. Beliau juga menulis buku Kennedy or Nixon: Does It Make Any Difference? di mana beliau memuji kebolehan Kennedy dan mencela Naib Presiden Richard M. Nixon sebagai "tiada idea, hanya kaedah.... Beliau hanya mementingkan kemenangan."

Selepas pilihan raya, presiden yang baru dipilih menawarkan Schlesinger jawatan Duta Besar dan Penolong Setiausaha Negara bagi Hubungan Kebudayaan, sebelum Robert Kennedy mencadangkan agar Schlesinger berkhidmat sebagai "semacam wartawan bergerak dan penyelesai masalah." Schlesinger segera menerima, dan pada 30 Januari 1961, beliau meletak jawatan dari Harvard dan dilantik sebagai Penolong Khas kepada Presiden. Beliau bekerja terutamanya dalam hal ehwal Amerika Latin dan sebagai penulis ucapan semasa memegang jawatan di White House.

Pada Februari 1961, Schlesinger pertama kali diberitahu tentang "operasi Cuba," yang akhirnya akan menjadi Pendaratan Teluk Babi. Beliau menentang rancangan itu dalam memorandum kepada presiden, dengan menyatakan: "sekali gus anda akan menghapuskan semua niat baik luar biasa yang telah meningkat terhadap pentadbiran baru di seluruh dunia. Ia akan menetapkan imej jahat pentadbiran baru dalam fikiran berjuta-juta orang." Walau bagaimanapun, beliau juga mencadangkan: "Tidakkah mungkin untuk mendorong Fidel Castro untuk mengambil tindakan ofensif terlebih dahulu? Beliau telah melancarkan ekspedisi ke Panama dan ke Republik Dominika. Seseorang boleh membayangkan operasi hitam di, katakan, Haiti yang mungkin pada masa akan datang menarik Castro untuk menghantar beberapa bot yang dipenuhi lelaki ke pantai Haiti dalam apa yang boleh digambarkan sebagai usaha untuk menggulingkan rejim Haiti. Jika Castro dapat didorong untuk melakukan tindakan ofensif, maka isu moral akan diatasi, dan kempen anti-AS akan terhalang dari awal."
Semasa perbincangan kabinet, beliau "tenggelam dalam kerusi di hujung meja dan mendengar dalam diam" ketika wakil Ketua Staf Bersama dan CIA melobi presiden untuk pencerobohan. Bersama rakannya, Senator William Fulbright, Schlesinger menghantar beberapa memorandum kepada presiden menentang serangan itu. Namun, semasa mesyuarat, beliau menahan pendapatnya, enggan melemahkan keinginan Presiden untuk keputusan sebulat suara. Berikutan kegagalan jelas pencerobohan itu, Schlesinger kemudian mengeluh, "Pada bulan-bulan selepas Teluk Babi, saya sangat menyesal kerana terlalu berdiam diri semasa perbincangan penting di bilik kabinet. ... Saya hanya dapat menjelaskan kegagalan saya untuk melakukan lebih daripada mengemukakan beberapa soalan yang takut-takut dengan melaporkan bahawa dorongan seseorang untuk membongkar karut ini hanya terhalang oleh keadaan perbincangan." Selepas kekecohan mereda, Kennedy bergurau bahawa Schlesinger "menulis memorandum yang akan kelihatan cantik apabila beliau menulis bukunya tentang pentadbiran saya. Cuma beliau lebih baik tidak menerbitkan memorandum itu selagi saya masih hidup!"

Semasa Krisis Peluru Berpandu Cuba, Schlesinger bukan ahli jawatankuasa eksekutif Majlis Keselamatan Negara (EXCOMM), tetapi beliau membantu Duta PBB Adlai Stevenson merangka pembentangannya mengenai krisis tersebut kepada Majlis Keselamatan PBB.

Pada Oktober 1962, Schlesinger bimbang tentang "kelebihan yang luar biasa" yang akan diberikan oleh "komitmen Soviet sepenuhnya terhadap sibernetik" kepada Soviet. Schlesinger selanjutnya memberi amaran bahawa "menjelang 1970 USSR mungkin mempunyai teknologi pengeluaran yang radikal baharu, melibatkan keseluruhan perusahaan atau kompleks industri, yang diuruskan oleh kawalan gelung tertutup, maklum balas yang menggunakan komputer mengajar diri sendiri". Punca kebimbangan ini adalah pandangan awal mengenai pemerintahan ekonomi secara algoritma melalui rangkaian komputer seperti internet yang dicipta oleh saintis Soviet, terutamanya Aleksandr Aleksandrovich Kharkevich.

Selepas Presiden Kennedy dibunuh pada 22 November 1963, Schlesinger meletak jawatan pada Januari 1964. Beliau menulis memoir/sejarah pentadbiran Kennedy, A Thousand Days: John F. Kennedy in the White House, yang memenangi Hadiah Pulitzer keduanya pada tahun 1966.

5.4. Kempen Robert Kennedy dan Penglibatan Politik Kemudian

Selepas berkhidmat untuk pentadbiran Kennedy, Arthur M. Schlesinger Jr. terus menjadi penyokong setia keluarga Kennedy sepanjang hayatnya. Beliau berkempen untuk kempen presiden Robert Kennedy yang tragis pada tahun 1968, dan kemudiannya untuk Senator Edward M. Kennedy pada tahun 1980. Atas permintaan balu Robert Kennedy, Ethel Kennedy, beliau menulis biografi Robert Kennedy and His Times, yang diterbitkan pada tahun 1978.

Sepanjang tahun 1960-an dan 1970-an, beliau secara vokal mengkritik Richard Nixon sebagai calon dan sebagai presiden. Statusnya yang menonjol sebagai seorang Demokrat liberal dan penolakan terang-terangan terhadap Nixon menyebabkan namanya diletakkan dalam senarai utama lawan politik Nixon. Ironinya, Nixon kemudian menjadi jiran sebelah rumahnya pada tahun-tahun selepas Skandal Watergate.

Selepas bersara daripada mengajar, beliau kekal terlibat dalam politik melalui buku-buku dan jelajah ceramah awamnya. Schlesinger juga merupakan pengkritik pentadbiran Clinton, menentang penggunaan konsep "Vital Center" oleh Presiden Clinton dalam artikel untuk Slate pada tahun 1997. Schlesinger turut mengkritik Perang Iraq 2003, menyebutnya sebagai "pengembaraan yang salah" dan menyalahkan media kerana tidak melaporkan kes yang berasas menentang perang itu.

6.1. Pengenalan kepada Karya Utama

Schlesinger ialah seorang penulis prolifik dengan pelbagai karya yang mempengaruhi pemikiran politik dan sejarah Amerika.

• The Age of Jackson (1945): Buku ini memenangi Hadiah Pulitzer untuk Sejarah pada tahun 1946. Ia menyelidiki persekitaran intelektual Demokrasi Jacksonian.
• The Vital Center: The Politics of Freedom (1949): Dalam buku ini, Schlesinger berhujah untuk dasar-dasar New Deal Franklin D. Roosevelt dan mengkritik keras kapitalisme yang tidak terkawal serta golongan liberal seperti Henry A. Wallace yang menyokong kewujudan bersama komunisme. Konsep "Vital Center" beliau mencadangkan jalan tengah antara ekstremisme politik.
• The Crisis of the Old Order: 1919-1933 (1957), The Coming of the New Deal: 1933-1935 (1958), dan The Politics of Upheaval: 1935-1936 (1960): Ini adalah jilid-jilid dalam siri The Age of Roosevelt, yang meneliti zaman Roosevelt secara terperinci.
• Kennedy or Nixon: Does It Make Any Difference? (1960): Sebuah analisis perbandingan antara calon-calon presiden tahun itu.
• The Politics of Hope (1962): Dalam buku ini, Schlesinger melabelkan golongan konservatif sebagai "parti masa lalu" dan golongan liberal sebagai "parti harapan", menyeru agar pembahagian antara kedua-dua parti diatasi.
• A Thousand Days: John F. Kennedy in the White House (1965): Memoir/sejarah pentadbiran Kennedy ini memenangi Hadiah Pulitzer untuk Biografi atau Autobiografi pada tahun 1966. Ia memberikan gambaran terperinci tentang kempen presiden 1960 dan peristiwa penting semasa kepresidenan Kennedy.
• The Imperial Presidency (1973): Buku ini mempopularkan istilah "kepresidenan imperial" semasa Pentadbiran Nixon, mengkritik perluasan kuasa presiden. Ia diterbitkan semula pada tahun 1989 dengan epilog 79 halaman dan pada tahun 2004 dengan pengenalan baharu 16 halaman.
• Robert Kennedy and His Times (1978): Biografi popular ini diterbitkan atas permintaan balu Robert Kennedy dan kemudian diadaptasi menjadi siri mini TV pada tahun 1985.
• The Cycles of American History (1986): Koleksi esei dan artikel ini mengandungi "The Cycles of American Politics", sebuah karya awal mengenai topik tersebut, yang dipengaruhi oleh kerja bapanya mengenai kitaran sejarah.
• The Disuniting of America: Reflections on a Multicultural Society (1991): Dalam karya ini, Schlesinger menjadi penentang utama multikulturalisme pada tahun 1980-an, menyatakan pendiriannya yang kritikal terhadap idea masyarakat multikultural yang terlalu terpisah.
• Journals 1952-2000 (2007): Diterbitkan secara anumerta, buku setebal 894 halaman ini adalah ringkasan dari 6,000 halaman diari Schlesinger mengenai pelbagai subjek.

Selain menulis biografi dan sejarah, beliau juga menulis prakata untuk sebuah buku tentang Vladimir Putin yang diterbitkan pada tahun 2003.

6.2. Liberalisme dan Intelek Kritis

Pemikiran Arthur M. Schlesinger Jr. berakar umbi dalam liberalisme Amerika, yang menjadi teras kepada kebanyakan analisis dan pendirian politiknya. Beliau adalah pendokong kuat konsep "Vital Center", yang mencerminkan keyakinannya terhadap pentingnya moderasi politik dan jalan tengah sebagai penawar kepada ekstremisme baik dari kanan mahupun kiri.

Dalam konteks Perang Dingin, Schlesinger adalah pengkritik tajam komunisme. Beliau melihat ideologi ini sebagai ancaman kepada demokrasi liberal dan kebebasan individu. Karya-karyanya, terutamanya The Vital Center, menegaskan perlunya pertahanan prinsip-prinsip liberal daripada ancaman totalitarianisme.

Pada tahun-tahun kemudian, Schlesinger turut mengambil pendirian kritikal terhadap multikulturalisme. Dalam bukunya The Disuniting of America, beliau menyatakan kebimbangan bahawa penekanan berlebihan terhadap identiti kumpulan dan kepelbagaian etnik boleh melemahkan perpaduan kebangsaan dan nilai-nilai bersama yang menyatukan masyarakat Amerika. Beliau berpendapat bahawa kurikulum sekolah yang terlalu menekankan perbezaan budaya boleh membawa kepada pemisahan dan bukan integrasi, yang pada pandangannya, akan "memisahkan Amerika".

9.1. Sumbangan Positif dan Pengaruh

Schlesinger dikenali sebagai seorang ahli sejarah yang mahir dalam naratif, mampu menghidupkan sejarah dengan gaya penulisan yang menarik dan mudah difahami. Pendekatannya terhadap penulisan sejarah tidak hanya sekadar mengumpul fakta, tetapi juga menafsir dan membentuk naratif yang kohesif, sering kali dengan fokus pada tokoh-tokoh penting dan peristiwa yang membentuk liberalisme Amerika.

Beliau merupakan penyokong tegar liberalisme Amerika dan memainkan peranan penting dalam membentuk wacana politik progresif. Melalui penubuhan Americans for Democratic Action (ADA) dan peranannya sebagai penasihat kepada presiden-presiden liberal seperti John F. Kennedy, Schlesinger menyumbang secara langsung kepada pembangunan dan penyebaran idea-idea demokrasi. Penulisannya yang kritikal terhadap kapitalisme yang tidak terkawal dan penentangannya terhadap ekstremisme politik menunjukkan komitmennya terhadap keadilan sosial dan keseimbangan dalam politik.

Peranannya sebagai "sejarawan istana" bagi Pentadbiran Kennedy memberikan beliau akses unik kepada maklumat dalaman, yang kemudiannya diabadikan dalam karyanya A Thousand Days. Buku ini bukan sahaja menjadi rekod sejarah yang penting tetapi juga mempengaruhi persepsi awar terhadap era Kennedy.

9.2. Kritikan dan Kontroversi

Walaupun sumbangannya diiktiraf secara meluas, Arthur M. Schlesinger Jr. juga tidak terkecuali daripada kritikan dan kontroversi. Salah satu kritikan utama datang daripada Hilton Kramer, yang mengkritik Schlesinger dari sudut konservatif, menuduh beliau cenderung menulis sejarah untuk mempromosikan agenda liberal.

Dari sudut kiri, Noam Chomsky dalam artikelnya "The Responsibility of Intellectuals" (1967) mengkritik intelektual seperti Schlesinger kerana kegagalan mereka untuk mempersoalkan dan menentang dasar-dasar kerajaan secara lebih vokal, khususnya semasa peristiwa seperti Perang Vietnam dan Pendaratan Teluk Babi. Chomsky berhujah bahawa Schlesinger, walaupun menyuarakan kebimbangan secara peribadi, gagal untuk secara terbuka mencabar dasar luar AS yang disifatkan Chomsky sebagai "imperialis". Ini sejajar dengan pandangan sesetengah pengkritik bahawa Schlesinger, dalam usahanya untuk mengekalkan akses dan pengaruh, kadang-kadang mengorbankan integriti intelektual yang lebih keras.

Selain itu, terdapat perdebatan mengenai sama ada beliau adalah seorang "sejarawan imperial" atau "anti-imperial". Richard Aldous dalam biografinya, Schlesinger: The Imperial Historian, mencadangkan bahawa Schlesinger sanggup mengambil peranan dalam "PR empayar Amerika," menunjukkan kecenderungan untuk mempromosikan pandangan yang selaras dengan dasar luar AS. Walau bagaimanapun, Sean Wilentz menentang pandangan ini, menyatakan bahawa Schlesinger sama sekali bukan "sejarawan imperial", sebaliknya seorang "sejarawan anti-imperial" yang kritikal terhadap penyalahgunaan kuasa eksekutif.

Kritikan beliau terhadap multikulturalisme dalam The Disuniting of America juga mencetuskan perdebatan sengit. Walaupun beliau mendakwa bahawa tujuannya adalah untuk mempromosikan perpaduan nasional, ramai yang melihat karyanya sebagai kritikan terhadap kepelbagaian budaya dan identiti, yang boleh menjejaskan usaha untuk mengiktiraf dan meraikan pelbagai kumpulan etnik di Amerika Syarikat.