1. Kehidupan awal dan latar belakang
Audley Harrison memulakan perjalanan tinjunya sejak usia muda, membentuk asas untuk kerjaya yang cemerlang.
1.1. Kelahiran dan tahun-tahun awal
Audley Hugh Harrison dilahirkan pada 26 Oktober 1971, di Park Royal, London, England. Beliau mula menceburi dunia tinju pada usia 19 tahun, menunjukkan minat yang kuat dalam sukan tersebut sejak awal.
1.2. Pengenalan kepada tinju
Harrison memulakan latihan tinjunya di Repton Amateur Boxing Club yang berprestij di Bethnal Green, London. Di sinilah beliau mengasah kemahiran dan membangunkan asas yang kukuh yang akan menjadi kunci kejayaan kerjaya amatur dan profesionalnya.
2. Kerjaya amatur
Kerjaya amatur Audley Harrison ditandai dengan pencapaian yang ketara, memuncak dengan kemenangan bersejarah di Sukan Olimpik.
2.1. Pencapaian utama
Pada tahun 1997, Harrison memenangi gelaran juara British super-heavyweight Persatuan Tinju Amatur England (ABAE) dengan mengalahkan Nick Kendall dalam perlawanan akhir. Beliau berjaya mempertahankan gelaran tersebut pada tahun 1998, menewaskan Dean Redmond. Pada tahun yang sama, beliau meraih pingat emas dalam kategori super-heavyweight di Sukan Komanwel 1998 di Kuala Lumpur, Malaysia, setelah mengalahkan Michael Macquae dari Mauritius di perlawanan akhir. Perjalanan beliau dalam Sukan Komanwel termasuk menewaskan Fai Falamoe dari New Zealand melalui mata dan Jim Whitehead dari Australia melalui KO pada pusingan ke-3.
Selain itu, Harrison juga menyertai Kejohanan Super Heavyweight Eropah di Minsk, Belarus pada tahun 1998, namun tewas kepada Serguei Lyakhovich dari Belarus. Pada tahun 1999, beliau bertanding di Kejohanan Dunia di Houston, Amerika Syarikat, di mana beliau menewaskan Lazizbek Zokirov dari Uzbekistan melalui mata sebelum tewas kepada Sinan Samil Sam dari Turki juga melalui mata.
2.2. Pingat emas Olimpik Sydney 2000
Kemuncak kerjaya amatur Harrison ialah kemenangannya di Sukan Olimpik Musim Panas 2000 di Sydney, Australia. Beliau memenangi pingat emas dalam kategori super-heavyweight, menjadi petinju British pertama dalam sejarah yang meraih pingat emas Olimpik dalam divisyen tersebut. Kemenangannya dicapai setelah menewaskan Mukhtarkhan Dildabekov dari Kazakhstan melalui mata di perlawanan akhir. Sepanjang kejohanan, beliau juga mencatatkan kemenangan penting menentang Alexei Lezin dari Rusia melalui TKO pada pusingan ke-4, Alexey Mazikin dari Ukraine melalui mata, dan Paolo Vidoz dari Itali melalui mata. Atas kemenangan ini, Harrison dianugerahkan Pangkat Ahli Orde Empayar British (MBE).
3. Kerjaya profesional
Selepas kejayaan di peringkat amatur, Audley Harrison beralih ke alam profesional, menghadapi cabaran baharu dan mencapai pelbagai gelaran.
3.1. Debut dan kejayaan awal
Pada tahun 2001, Harrison menerbitkan autobiografinya yang berjudul Realising the Dream. Beliau juga menubuhkan syarikat promosinya sendiri, A Force Promotions, untuk menguruskan kerjayanya dan memeterai beberapa perjanjian penajaan berprofil tinggi. Harrison menjadi petinju pertama di Britain yang menandatangani perjanjian siaran langsung dengan sebuah stesen televisyen. Beliau menyertai perjanjian bernilai 1.00 M GBP dengan BBC untuk menyiarkan sepuluh perlawanan profesional pertamanya.
Debut profesionalnya adalah menentang petinju kelab Amerika Syarikat, Michael Middleton, yang dirobohkan oleh Harrison dalam pusingan pertama di Wembley Arena, dengan 6 juta penonton menyaksikan siaran langsung di rumah. Setelah beberapa bulan berehat akibat kecederaan, beliau kembali beraksi pada akhir tahun itu dengan mengalahkan petinju British, Derek McCafferty, melalui mata dalam enam pusingan.
Harrison terus meraih kemenangan, membuat debutnya di Amerika Syarikat pada November 2002 dengan mengalahkan Shawn Robinson melalui TKO pada pusingan pertama. Pada Februari 2003, beliau menewaskan petinju AS, Rob Calloway, dalam empat pusingan, dan mengalahkan Ratko Draskovic melalui mata dalam lapan pusingan. Selepas itu, Harrison menewaskan Matt Ellis melalui TKO dalam dua pusingan. Beliau kemudian cuba mengatur perlawanan dengan bekas juara dunia berusia 41 tahun, Frank Bruno, yang telah bersara selama tujuh tahun. Walau bagaimanapun, perancangan tersebut gagal setelah Bruno dimasukkan ke hospital di bawah Akta Kesihatan Mental 1983. Insiden pergaduhan di York Hall, Bethnal Green, dengan Herbie Hide selepas perlawanan Ellis turut menyebabkan kekacauan. Harrison dan Hide masing-masing didenda oleh Lembaga Kawalan Tinju British atas insiden tersebut.
3.2. Gelaran WBF dan usaha di AS
Berikutan insiden rusuhan di York Hall, Harrison berpindah ke Amerika Syarikat, di mana beliau tidak terkalahkan dalam 11 perlawanan dengan 8 kemenangan KO. Pada edisi November 2003 majalah Ring, Harrison dijangka akan mengikut jejak Lennox Lewis dan menjadi juara dunia yang dominan.
Beliau bertarung tiga lagi perlawanan pada tahun 2003 di Amerika: menentang Lisandro Diaz (KO4), Quinn Navarre (KO3), dan Brian Nix (KO3). Sepanjang tempoh ini, Harrison secara kerap berlatih tanding dengan petinju heavyweight bertaraf dunia yang berpengalaman seperti Vaughn Bean.
Harrison kembali ke United Kingdom pada tahun 2004, namun bukannya mencabar juara British baru, Michael Sprott, beliau bertarung dengan petinju Belanda yang tidak terkalahkan, Richel Hersisia, untuk tali pinggang Juara Dunia WBF (Federation). Beliau menewaskan Hersisia melalui KO pada pusingan ke-4. Harrison berjaya mempertahankan gelaran tersebut sebanyak dua kali: pertama, kemenangan mata dalam 12 pusingan ke atas pengganti lewat Julius Francis, dan kedua, kemenangan TKO pada pusingan ke-9 ke atas Tomasz Bonin yang tidak terkalahkan. Walau bagaimanapun, beliau mengalami kecederaan ligamen serius pada tangan kirinya yang memerlukan pembedahan di New York, menyebabkan Harrison tidak bertarung selama hampir setahun.
3.3. Tempoh perjuangan dan kebangkitan semula
Tempoh ini menyaksikan Harrison menghadapi beberapa kekalahan dan kritikan, namun beliau juga menunjukkan semangat untuk bangkit semula dan meraih gelaran penting.
3.3.1. Penamatan kontrak BBC dan kemunduran pertama
Kontrak Harrison dengan BBC tidak diperbaharui pada tahun 2004, dan BBC kemudiannya menghentikan siaran tinju profesional. Berikutan penamatan kontrak ini, Harrison memindahkan operasi A Force Promotions ke Amerika Syarikat dan menandatangani perjanjian dengan promoter Amerika, Al Haymon.
Beliau kembali ke gelanggang pada Jun 2005, menewaskan Robert Davis (KO7) dan Robert Wiggins (KO4). Dalam program The Best Damn Sports Show Period, Harrison menyatakan bahawa beliau bersedia untuk menentang lawan bertaraf dunia dan mendapatkan peluang merebut gelaran.
Pada Disember 2005, Harrison kembali ke UK untuk menentang pesaing lama, Danny Williams, di London untuk gelaran Komanwel. Harrison masuk sebagai pengganti selepas Matt Skelton menarik diri dan mengambil perlawanan ini dengan notis lima minggu. Beliau tewas dalam keputusan perpecahan yang sengit. Pada April 2006, Harrison bertarung di AS menentang Dominick Guinn dan sekali lagi tewas melalui mata. Harrison mengaitkan kekalahan itu dengan kehilangan keyakinan selepas kekalahan kepada Williams, namun berjanji akan bangkit semula. Pada Jun, beliau mencatatkan kemenangan KO tiga pusingan ke atas Andrew Greeley dalam perlawanan luar televisyen di Amerika. Beliau kemudian dijadualkan menentang Matt Skelton untuk memulihkan kerjayanya. Namun, Skelton menarik diri seminggu sebelum perlawanan akibat kecederaan, dan Danny Williams menggantikannya.
3.3.2. Kebangkitan semula dan gelaran Eropah
Dalam perlawanan ulangan dengan Williams pada 9 Disember 2006, Harrison bertarung dengan lebih agresif, menjatuhkan Williams dua kali dan memenangi perlawanan melalui KO pada pusingan ketiga. Williams mengalami hidung patah dan luka teruk, dan Harrison sekali lagi dipuji sebagai pencabar gelaran dunia. Berikutan kemenangan ke atas Williams, Harrison menandatangani perjanjian promosi dengan Frank Warren, yang bertujuan untuk memberinya peluang merebut gelaran dunia pada tahun 2007.
Namun, pada 17 Februari 2007, Harrison tewas KO kepada Michael Sprott untuk gelaran Kesatuan Eropah. Kekalahan profesional ketiga ini menimbulkan keraguan terhadap masa depan Harrison. Meskipun Harrison mendakwa beliau boleh bangkit semula, Warren mencadangkan bahawa sebarang kembali ke gelanggang akan melibatkan bayaran yang lebih rendah, kerana orang ramai tidak lagi mempunyai minat yang besar.
Harrison dijadualkan menentang Paul King pada 29 September 2007 di Sheffield. Walau bagaimanapun, beliau dan jurulatihnya, Kelvyn Travis, terlibat dalam kemalangan kereta pada 21 September 2007 di Amerika Syarikat, menyebabkan Harrison mengalami kecederaan dan perlawanan dibatalkan. Harrison menjalani pembedahan untuk kecederaannya, termasuk patah lengan dan koyak otot dada. Beliau kembali pada 19 April 2008, mengalahkan Jason Barnett dari Amerika dalam pusingan kelima sebagai perlawanan sokongan kepada pertarungan Bernard Hopkins menentang Joe Calzaghe di Thomas & Mack Center di Las Vegas, Nevada. Pertarungan ini merupakan yang pertama daripada perjanjian berbilang perlawanan baharu antara Harrison dan Warren, yang bertujuan untuk mendapatkan Harrison peluang merebut gelaran dunia pada tahun 2009.
Selepas perlawanan yang dicadangkan dengan Samuel Peter dan Martin Rogan gagal terlaksana, pada 6 September 2008, Harrison meraih kemenangan yang digambarkan oleh BBC sebagai "kemenangan yang tidak meyakinkan" ke atas George Arias di MEN Arena di Manchester. Perlawanan itu dibayangi oleh kekalahan pertama Amir Khan kemudian pada kad yang sama. Pada 6 Disember 2008, kerjaya Harrison dilihat hampir berakhir apabila beliau ditewaskan oleh pemenang kejohanan Prizefighter pertama, Martin Rogan, seorang pemandu teksi dari Belfast. Pengadil memberikan mata 96-95 memihak kepada petinju Ireland itu.
Untuk memulihkan kerjayanya, Harrison menyertai kejohanan Prizefighter, sebuah kejohanan kalah mati lapan orang, satu malam yang berlangsung di ExCeL London pada 2 Oktober 2009. Beliau memenangi kejohanan tersebut dengan mengalahkan Coleman Barrett melalui KO pada pusingan kedua di perlawanan akhir. Sebelum itu, beliau telah menewaskan Scott Belshaw melalui KO dan Danny Hughes melalui keputusan sebulat suara.
Berikutan kejayaannya dalam kejohanan Prizefighter, pada 15 Januari 2010, diumumkan bahawa Harrison akan menentang Albert Sosnowski untuk gelaran heavyweight Kesatuan Tinju Eropah (EBU), dengan perlawanan ditetapkan pada 9 April 2010. Walau bagaimanapun, Sosnowski membatalkan perlawanan tersebut untuk mendapatkan peluang mencabar gelaran WBC Vitali Klitschko.
Pada 9 April 2010, Harrison memenangi tali pinggang EBU yang kosong menentang lawan lamanya Michael Sprott di Alexandra Palace. Beliau menjatuhkan Sprott pada pusingan terakhir walaupun ketinggalan dalam skor ketiga-tiga juri. Harrison mendakwa beliau mengalami kecederaan bahu pada awal perlawanan dan terpaksa meneruskan dengan satu tangan. BBC Sport berkata mengenai perlawanan itu: "Setelah berada dalam beberapa saat daripada kekalahan yang akan menjadikan kenyataan pra-perlawanan bahawa beliau boleh menentang salah seorang adik-beradik Klitschko untuk gelaran dunia sebagai satu ejekan, Harrison berkata: 'Saya terpaksa memenanginya entah bagaimana.'" Pada 24 April 2010, Harrison menjalani pembedahan di Cheadle, Greater Manchester untuk membaiki otot dada utama (Pectoralis major) yang koyak. Pakar bedah menjangkakan Harrison akan pulih sepenuhnya dalam masa kira-kira 12 hingga 16 minggu.
3.4. Cabaran gelaran dunia menentang David Haye
Pada 8 Jun 2010, Harrison mengosongkan gelaran Eropahnya, mengumumkan hasratnya untuk mendapatkan peluang merebut gelaran dunia. Beliau memulakan rundingan dengan Hayemaker Promotions tidak lama selepas itu, yang akhirnya membawa kepada pertarungan gelaran dunia di MEN Arena menentang juara WBA, David Haye, pada 13 November 2010.
Harrison ditewaskan oleh Haye, dengan perlawanan dihentikan pada pusingan ketiga selepas Harrison tidak mampu membalas serangan bertubi-tubi daripada Haye. Statistik perlawanan menunjukkan bahawa Harrison hanya melancarkan satu pukulan sepanjang tempoh pertarungan. Perlawanan ini disiarkan di Jerman oleh Das Erste, menarik 4,170,000 penonton, dan di UK melalui Sky Box Office, mencatatkan 304,000 pembelian bayar-per-tontonan.
Harrison menerima kritikan hebat atas prestasinya selepas pertarungan. Juara British dan Komanwel, Derek Chisora, menyatakan, "Saya tidak akan menunjukkan muka lagi jika saya bertarung seperti itu. Ia menyedihkan. Dia memalukan dirinya sendiri dan dia memalukan petinju heavyweight British, dia tidak sepatutnya dibayar juta pound yang dilaporkan dia dapat selepas kekacauan itu." Juara light-heavyweight Eropah, Nathan Cleverly, juga menyuarakan rasa tidak puas hatinya dengan perlawanan itu, menambah bahawa Harrison sepatutnya bersara. Disebabkan sifat kekalahan Harrison, BBBofC menahan sebahagian daripada bayaran petinju itu sementara siasatan penuh terhadap pertarungan tersebut dijalankan. Selepas siasatan selesai, Harrison diberikan bayaran penuhnya pada 11 Januari 2011.
3.5. Kerjaya kemudian dan persaraan muktamad
Pada 3 Disember 2010, disahkan bahawa Harrison akan meneruskan kerjayanya sebagai petinju profesional walaupun terdapat desakan agar beliau bersara. Bekas juara British dan Komanwel, Derek Chisora, mengkritik keputusan itu, menyatakan, "Dia akan terus bertinju, tetapi siapa yang akan membeli tiket untuk pergi menontonnya? Walaupun dia memberikannya secara percuma, adakah anda akan pergi menonton? ... Bagaimanapun, semoga berjaya kepada Audley."
Pada 15 November 2011, semasa temu bual di BBC Breakfast selepas pengunduran dirinya dari Strictly Come Dancing, Harrison mengumumkan bahawa beliau akan kembali bertinju buat kali terakhir, dengan berkata "Ia mungkin berakhir, tetapi saya hanya perlu pergi dan periksa." Beliau menyatakan niatnya untuk menentang Juara Heavyweight British, Tyson Fury, pada tahun 2012.
Harrison kembali ke gelanggang pada 26 Mei 2012 dan menentang Ali Adams di Brentwood Centre, Essex, untuk Kejohanan Antarabangsa Masters. Harrison menjatuhkan lawannya dengan pukulan tangan kanan, dan walaupun Adams berjaya bangkit, rentetan pukulan susulan daripada Harrison mendorong pengadil untuk campur tangan dan menamatkan perlawanan. Harrison menang melalui TKO pada pusingan ke-4.
Harrison menghadapi David Price pada 13 Oktober 2012, dan tewas dalam perlawanan itu melalui KO selepas 82 saat pusingan pertama. Selepas itu, Harrison mengumumkan bahawa beliau tidak akan bersara daripada tinju dan akan terus bertinju.
Pada 23 Februari 2013, Harrison memenangi kejohanan Prizefighter ke-29: The International Heavyweights III, mengalahkan Derric Rossy di final (beliau juga mengalahkan Martin Rogan dan Claus Bertino di peringkat sebelumnya). Pada 27 April 2013, Harrison masuk ke gelanggang untuk menentang prospek Amerika yang tidak terkalahkan, Deontay Wilder, yang mempunyai rekod 27 kemenangan, kesemuanya KO. Perlawanan itu hanya berlangsung selama 70 saat pada pusingan pertama. Wilder mendaratkan pukulan tangan kanan yang menggoyangkan Harrison, dan Wilder kemudian menyerbu dengan pukulan bertubi-tubi. Harrison terjatuh tetapi berjaya bangkit. Walau bagaimanapun, pengadil kemudian menghentikan pertarungan, menganggap Harrison tidak mampu meneruskan. Wilder menang melalui TKO, KO ke-28 berturut-turutnya. Ini adalah perlawanan terakhirnya sebagai seorang profesional.
Pada 1 Mei 2013, Harrison mengumumkan persaraannya daripada tinju. Walau bagaimanapun, hanya 20 hari kemudian, beliau keluar dari persaraan dengan niat untuk terus bertinju. Akhirnya, pada 26 Mac 2014, Harrison mengumumkan bahawa beliau bukan lagi petinju profesional, dan tidak akan kembali ke gelanggang.
4. Kerjaya selepas tinju dan penampilan media
Selepas bersara daripada tinju, Audley Harrison aktif dalam pelbagai program televisyen realiti. Pada 6 September 2011, diumumkan bahawa Harrison akan mengambil bahagian dalam siri tahun 2011 bagi Strictly Come Dancing. Beliau dan pasangan tariannya, Natalie Lowe, mara ke pusingan ketujuh pertandingan sebelum disingkirkan melalui undian.
Pada tahun 2014, Harrison menduduki tempat kedua dalam edisi musim panas Celebrity Big Brother. Beliau juga menyertai Celebrity MasterChef pada tahun 2016.
5. Kehidupan peribadi dan kesihatan
Kehidupan peribadi Audley Harrison dan perjuangannya dengan isu kesihatan yang berkaitan dengan kerjaya tinjunya memberikan gambaran tentang kesan jangka panjang sukan tersebut.
5.1. Keluarga
Harrison telah berkahwin dengan Raychel dan mempunyai seorang anak perempuan serta seorang anak lelaki. Anak lelakinya, Hudson Hugh Harrison, dilahirkan pada bulan Mei 2013.
5.2. Isu kesihatan dan persaraan muktamad
Pada tahun 2015, Harrison mendedahkan bahawa beliau menderita kecederan otak traumatik (TBI) yang menyebabkan masalah penglihatan, kehilangan keseimbangan, perasaan cepat marah, dan perubahan mood yang teruk, menunjukkan gejala punch-drunk. Beliau disahkan oleh pakar bahawa kecederaan ini adalah akibat daripada pukulan berulang ke kepala sepanjang kerjaya tinjunya. Pendedahan ini mendorongnya untuk bersara secara muktamad daripada tinju. Selain itu, Harrison juga mendedahkan bahawa beliau berada di ambang muflis akibat kegagalan dalam pelaburan, yang turut menjadi faktor dalam keputusan persaraannya. Pendedahan ini menyoroti implikasi sosial dan kesihatan yang serius dalam sukan tinju.
6. Legasi dan penerimaan
Legasi Audley Harrison adalah kompleks, dicirikan oleh pencapaian gemilang dan kritikan yang tajam.
6.1. Pencapaian dan pengiktirafan positif
Pencapaian paling menonjol Harrison ialah pingat emas Olimpik dalam kategori super-heavyweight di Sydney 2000, menjadikannya petinju British pertama yang mencapai kejayaan tersebut. Kemenangan ini meletakkannya sebagai ikon sukan dan mengundang pengiktirafan dengan penganugerahan MBE. Beliau juga dikenang sebagai petinju pertama yang memenangi kejohanan Prizefighter sebanyak dua kali, menunjukkan keupayaannya untuk bangkit semula dan mendominasi format kejohanan pendek.
6.2. Kritikan dan kontroversi
Walaupun pencapaiannya, kerjaya profesional Harrison sering kali dibayangi oleh kritikan. Beliau digelar "Fraudly" oleh sesetengah pihak, terutamanya selepas beberapa persembahan yang dianggap mengecewakan. Perlawanannya menentang David Haye pada tahun 2010 menjadi titik terendah kerjayanya, di mana beliau hanya melancarkan satu pukulan dan tewas dengan cepat. Persembahan ini dikritik secara meluas sebagai "menyedihkan" dan "memalukan petinju heavyweight British" oleh rakan-rakan petinju dan pengkritik. Kemenangannya ke atas George Arias pada tahun 2008 juga dianggap "tidak meyakinkan" oleh media, menimbulkan keraguan terhadap kemampuannya untuk bersaing di peringkat tertinggi.
7. Penghormatan dan anugerah
- Pangkat Ahli Orde Empayar British (MBE) - Diterima pada tahun 2001, selepas memenangi pingat emas di Sukan Olimpik Sydney 2000.
8. Rekod tinju profesional
Audley Harrison mengakhiri kerjaya profesionalnya dengan rekod 31 kemenangan dan 7 kekalahan. Daripada jumlah 31 kemenangan beliau, 23 adalah melalui KO dan 8 melalui keputusan juri. Sementara itu, daripada 7 kekalahan beliau, 4 adalah melalui KO dan 3 melalui keputusan juri.
| No. | Hasil | Rekod | Lawan | Jenis | Pusingan, masa | Tarikh | Lokasi | Nota |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 38 | Kalah | 31-7 | Deontay Wilder | TKO | 1 (12), 1:10 | 27 April 2013 | Motorpoint Arena, Sheffield, England | |
| 37 | Menang | 31-6 | Derric Rossy | TKO | 2 (3), 1:25 | 23 Mac 2013 | York Hall, London, England | Prizefighter 29: final heavyweight |
| 36 | Menang | 30-6 | Martin Rogan | UD | 3 | 23 Mac 2013 | York Hall, London, England | Prizefighter 29: separuh akhir heavyweight |
| 35 | Menang | 29-6 | Claus Bertino | TKO | 1 (3), 0:33 | 23 Mac 2013 | York Hall, London, England | Prizefighter 29: suku akhir heavyweight |
| 34 | Kalah | 28-6 | David Price | TKO | 1 (12), 1:22 | 13 Oktober 2012 | Echo Arena, Liverpool, England | Untuk gelaran heavyweight British dan Komanwel |
| 33 | Menang | 28-5 | Ali Adams | TKO | 4 (10), 0:45 | 26 Mei 2012 | Brentwood Centre Arena, Brentwood, England | |
| 32 | Kalah | 27-5 | David Haye | TKO | 3 (12), 1:53 | 13 November 2010 | MEN Arena, Manchester, England | Untuk gelaran heavyweight WBA |
| 31 | Menang | 27-4 | Michael Sprott | KO | 12 (12), 1:05 | 9 April 2010 | Alexandra Palace, London, England | Memenangi gelaran heavyweight Eropah yang kosong |
| 30 | Menang | 26-4 | Coleman Barrett | TKO | 2 (3), 2:40 | 2 Oktober 2009 | ExCeL, London, England | Prizefighter 8: final heavyweight |
| 29 | Menang | 25-4 | Danny Hughes | UD | 3 | 2 Oktober 2009 | ExCeL, London, England | Prizefighter 8: separuh akhir heavyweight |
| 28 | Menang | 24-4 | Scott Belshaw | TKO | 2 (3), 3:00 | 2 Oktober 2009 | ExCeL, London, England | Prizefighter 8: suku akhir heavyweight |
| 27 | Kalah | 23-4 | Martin Rogan | PTS | 10 | 6 Disember 2008 | ExCeL, London, England | |
| 26 | Menang | 23-3 | George Arias | PTS | 10 | 6 September 2008 | MEN Arena, Manchester, England | |
| 25 | Menang | 22-3 | Jason Barnett | TKO | 5 (8), 1:48 | 19 April 2008 | Thomas & Mack Center, Paradise, Nevada, AS | |
| 24 | Kalah | 21-3 | Michael Sprott | KO | 3 (12), 3:00 | 17 Februari 2007 | Wembley Arena, London, England | Untuk gelaran heavyweight Kesatuan Eropah dan gelaran heavyweight Inggeris yang kosong |
| 23 | Menang | 21-2 | Danny Williams | TKO | 3 (12), 2:32 | 9 Disember 2006 | ExCeL, London, England | |
| 22 | Menang | 20-2 | Andrew Greeley | KO | 3 (10), 2:32 | 9 Jun 2006 | Tropicana Casino & Resort, Atlantic City, New Jersey, AS | |
| 21 | Kalah | 19-2 | Dominick Guinn | UD | 10 | 14 April 2006 | Agua Caliente Casino Resort Spa, Rancho Mirage, California, AS | |
| 20 | Kalah | 19-1 | Danny Williams | SD | 12 | 10 Disember 2005 | ExCeL, London, England | Untuk gelaran heavyweight Komanwel yang kosong |
| 19 | Menang | 19-0 | Robert Wiggins | TKO | 4 (10), 3:00 | 18 Ogos 2005 | HP Pavilion, San Jose, California, AS | |
| 18 | Menang | 18-0 | Robert Davis | TKO | 7 (10), 2:21 | 9 Jun 2005 | Pechanga Resort & Casino, Temecula, California, AS | |
| 17 | Menang | 17-0 | Tomasz Bonin | TKO | 9 (12), 2:17 | 19 Jun 2004 | Alexandra Palace, London, England | Mengekalkan gelaran heavyweight WBF (Federation) |
| 16 | Menang | 16-0 | Julius Francis | UD | 12 | 8 Mei 2004 | Whitchurch Leisure Centre, Bristol, England | Mengekalkan gelaran heavyweight WBF (Federation) |
| 15 | Menang | 15-0 | Richel Hersisia | KO | 4 (12), 2:00 | 20 Mac 2004 | Wembley Arena, London, England | Memenangi gelaran WBF (Federation) heavyweight |
| 14 | Menang | 14-0 | Brian Nix | TKO | 3 (10), 1:41 | 12 Disember 2003 | Edgewater Hotel and Casino, Laughlin, Nevada, AS | |
| 13 | Menang | 13-0 | Lisandro Ezequiel Diaz | TKO | 4 (8), 1:32 | 3 Oktober 2003 | Mandalay Bay Events Center, Paradise, Nevada, AS | |
| 12 | Menang | 12-0 | Quinn Navarre | KO | 3 (8), 0:32 | 9 September 2003 | Level Nightclub, Miami, Florida, AS | |
| 11 | Menang | 11-0 | Mathew Ellis | TKO | 2 (8), 1:35 | 31 Mei 2003 | York Hall, London, England | |
| 10 | Menang | 10-0 | Ratko Draskovic | PTS | 8 | 29 Mac 2003 | Wembley Conference Centre, London, England | |
| 9 | Menang | 9-0 | Rob Calloway | TKO | 5 (8), 3:00 | 8 Februari 2003 | Brentford Fountain Leisure Centre, London, England | |
| 8 | Menang | 8-0 | Shawn Robinson | TKO | 1 (6), 2:09 | 23 November 2002 | Boardwalk Hall, Atlantic City, New Jersey, AS | |
| 7 | Menang | 7-0 | Wade Lewis | TKO | 2 (6), 0:43 | 5 Oktober 2002 | Liverpool Olympia, Liverpool, England | |
| 6 | Menang | 6-0 | Dominic Negus | PTS | 6 | 10 Julai 2002 | Wembley Conference Centre, London, England | |
| 5 | Menang | 5-0 | Mark Krence | PTS | 6 | 21 Mei 2002 | ExCeL, London, England | |
| 4 | Menang | 4-0 | Julius Long | KO | 2 (6), 2:00 | 20 April 2002 | Wembley Conference Centre, London, England | |
| 3 | Menang | 3-0 | Piotr Jurczyk | TKO | 2 (6), 1:24 | 20 Oktober 2001 | Kelvin Hall, Glasgow, Scotland | |
| 2 | Menang | 2-0 | Derek McCafferty | PTS | 6 | 22 September 2001 | Telewest Arena, Newcastle, England | |
| 1 | Menang | 1-0 | Mike Middleton | TKO | 1 (6), 2:45 | 19 Mei 2001 | Wembley Arena, London, England |