Pegawai TenteraJermanJeneralPerang Dunia Kedua

Dietrich von Choltitz

Dietrich von Choltitz ialah seorang jeneral Jerman yang berkhidmat dalam Perang Dunia I dan II, terkenal sebagai komander terakhir Paris pada 1944 kerana tidak memusnahkan bandar itu, namun turut menghadapi tuduhan jenayah perang.

1. Early life and background

Dietrich Hugo Hermann von Choltitz dilahirkan pada 9 November 1894, di istana keluarganya di Gräflich Wiese (kini Łąka Prudnicka, Poland) di Silesia, kira-kira 2 km dari Neustadt (kini Prudnik), dalam Kerajaan Prusia, yang pada masa itu sebahagian daripada Empayar Jerman. Beliau berasal dari keluarga bangsawan Moravia-Silesia, Sedlnitzky von Choltitz, yang mempunyai sejarah panjang perkhidmatan ketenteraan.

Bapanya ialah Hans von Choltitz (1865-1935), seorang major dalam Tentera Darat Prusia, dan ibunya ialah Gertrud von Rosenberg. Beliau mempunyai dua orang abang bernama Hans dan Job. Bapa saudaranya, Hermann von Choltitz, merupakan gabenor Landkreis Neustadt O.S. dari 1907 hingga 1920. Keluarganya memiliki hutan antara Prudnik dan Niemysłowice. Pada tahun 1907, Dietrich von Choltitz mendaftar di Dresden Kor Kadet.

2. Military career

Perjalanan ketenteraan Dietrich von Choltitz bermula sebelum Perang Dunia I dan berlanjutan melalui Republik Weimar serta Jerman Nazi, menyaksikan beliau berkhidmat dalam pelbagai peranan dan pertempuran penting.

2.1. World War I

Beberapa bulan sebelum Perang Dunia I meletus, Choltitz menyertai Tentera Darat Diraja Saxony sebagai seorang Fähnrich (kadet pegawai) dalam Rejimen Infantri ke-8 Prinz Johann Georg Nr. 107. Unitnya berkhidmat di Barisan Barat, di mana beliau bertempur dalam Pertempuran Marne Pertama, Pertempuran Ypres Pertama, Pertempuran Somme, dan Pertempuran St. Quentin (1914). Dalam tempoh setahun selepas menyertai tentera, beliau telah dinaikkan pangkat kepada Leutnant dan menjadi adjutant batalion ketiga rejimen tersebut.

2.2. Interwar period

Selepas Perang Dunia I, Choltitz kekal dalam Reichswehr semasa Republik Weimar. Beliau dinaikkan pangkat kepada kapten kavalri pada tahun 1929. Pada tahun 1937, beliau dinaikkan pangkat kepada major dan dilantik sebagai komander batalion ketiga, Rejimen Infantri ke-16 "Oldenburg", sebahagian daripada Divisyen Pendaratan Udara ke-22 (Wehrmacht). Pada tahun 1938, beliau dinaikkan pangkat sekali lagi kepada Oberstleutnant (leftenan kolonel). Beliau juga mengambil bahagian dalam pendudukan Sudetenland pada tahun 1938. Sepanjang tempoh ini, beliau dipindahkan ke sekolah menunggang kuda di Soltau dan berjaya menyertai pertandingan menunggang kuda domestik dan antarabangsa.

2.3. World War II

Perkhidmatan Choltitz dalam Perang Dunia II melibatkan pelbagai kempen penting di Eropah.

2.3.1. Invasion of Poland

Pada 18 Ogos 1939, sebagai persediaan untuk Fall Weiss (Kes Putih) - pencerobohan Jerman ke atas Poland - Choltitz dilantik sebagai komander Rejimen Pendaratan Udara ke-16 di Sagan (kini Żagań, Poland). Selepas Pertempuran Łódź (1939), rejimennya diangkut ke lapangan terbang di Łódź pada 12 September 1939 menggunakan pesawat pengangkut Junkers Ju 52. Pada 15 September, rejimen itu sementara waktu ditugaskan kepada Divisyen Infantri ke-10 (Wehrmacht). Ia mengambil bahagian dalam Pertempuran Bzura, di mana Choltitz cedera. Pada 19 September, beliau berjaya menawan 3,000 askar Poland dan sejumlah besar peralatan ketenteraan.

2.3.2. Battle of the Netherlands

Choltitz pada 1940
Choltitz pada 1940

Pada Mei 1940, Choltitz mengambil bahagian dalam Pertempuran Rotterdam, melakukan pendaratan udara dan merampas beberapa jambatan utama di bandar itu. Sebagai komander Batalion ke-3 Rejimen Pendaratan Udara ke-16, beliau mula mengatur pasukannya selepas mendarat di Pangkalan Udara Waalhaven. Beliau menghantar mereka ke jambatan di Rotterdam. Pihak Belanda tidak menempatkan ramai askar di bahagian selatan bandar itu. Salah satu unit terdiri daripada tukang daging dan tukang roti serta kira-kira 90 askar infantri, dengan askar-askar yang telah berundur dari lapangan terbang turut memperkuatkan mereka. Pasukan Belanda bersembunyi di dalam rumah-rumah yang berada di laluan ke jambatan dan menyerang hendap pasukan Jerman yang mara. Kedua-dua pihak mengalami korban. Pihak Jerman berjaya membawa masuk meriam anti-kereta kebal PaK, memaksa pihak Belanda untuk mengalah di bawah tekanan yang semakin meningkat. Pasukan Jerman kemudian bergerak ke jambatan, diikuti dengan sebahagian besar Kompeni ke-9 Rejimen Pendaratan Udara ke-16.

Sementara itu, kakitangan Batalion ke-3 Rejimen Pendaratan Udara ke-16 telah bertembung dengan pihak Belanda di dataran. Ajudan Oberstleutnant von Choltitz memimpin serangan ke atas kedudukan Belanda tetapi cedera parah dalam proses itu. Apabila pihak Jerman mencari laluan lain ke jambatan untuk memintas kubu kuat Belanda, mereka berjaya menemui celah yang telah dicipta oleh pasukan yang mara di sepanjang dermaga. Kira-kira pada jam 09:00, sebahagian besar Batalion ke-3 membuat hubungan dengan para pembela jambatan.

Walaupun pihak Belanda tidak dapat menguasai semula bandar itu, pihak Jerman mengalami serangan berterusan ke atas kedudukan mereka. Korban meningkat di kedua-dua belah pihak dan komando Jerman semakin bimbang mengenai status 500 orang mereka di tengah-tengah Rotterdam. Oberstleutnant von Choltitz dibenarkan oleh Generalleutnant Kurt Student untuk menarik balik tenteranya dari poket utara sekiranya beliau menganggap keadaan operasi memerlukannya.

Apabila Kapten Backer diiringi kembali oleh Oberstleutnant von Choltitz ke jambatan Maas, pengebom Jerman muncul dari selatan. Jeneral Schmidt, yang disertai oleh dua Jeneral, Alfred Ritter von Hubicki dan Student, melihat pesawat-pesawat itu dan berseru "Tuhanku, ini akan menjadi malapetaka!" Panik melanda askar-askar Jerman di Noordereiland, kebanyakan mereka tidak menyedari peristiwa yang berlaku antara komander di kedua-dua belah pihak. Mereka takut diserang oleh pengebom mereka sendiri. Choltitz mengarahkan suar merah dilancarkan, dan apabila tiga pengebom pertama di atas menjatuhkan bom mereka, suar merah terhalang oleh asap. 24 pengebom seterusnya dari formasi selatan menutup ruang bom mereka dan berpaling ke barat.

Selepas Pengeboman Rotterdam, semasa pertemuan dengan pihak Belanda membincangkan syarat-syarat penyerahan semua pasukan Belanda di Rotterdam, Generalleutnant Kurt Student cedera akibat tembakan di kepala. Student sangat popular di kalangan tenteranya, dan apabila pasukan Jerman bergerak untuk melaksanakan pegawai-pegawai Belanda yang menyerah diri sebagai balasan, Choltitz campur tangan dan berjaya menghalang pembunuhan beramai-ramai itu. Tindakannya semasa serangan ke atas Rotterdam melayakkan beliau menerima Knight's Cross of the Iron Cross. Pada September tahun yang sama, beliau diberi perintah rejimen, dan pada musim bunga berikutnya dinaikkan pangkat kepada Oberst (kolonel).

2.3.3. Eastern Front (1941-1943)

Choltitz pada 1942
Choltitz pada 1942

Pada permulaan Operasi Barbarossa, rejimen Choltitz berpangkalan di Romania, mara sebagai sebahagian daripada Kumpulan Tentera Selatan ke Ukraine. Laluan beliau melalui Bessarabia, beliau menyeberangi sungai Dnieper pada 30 Ogos 1941, dan pada akhir Oktober beliau bertempur ke Krimea.

Sebagai sebahagian daripada Tentera Darat ke-11 Erich von Manstein, rejimen itu bertempur dalam Pengepungan Sevastopol (1941-1942). Pengepungan itu sangat berdarah bagi rejimen Choltitz, yang jumlah tenteranya berkurangan daripada 4,800 orang kepada hanya 349.

Semasa musim sejuk yang teruk pada akhir 1941 dan 1942, Choltitz bergelut dengan masalah penyakit kardiovaskular dan juga mula menunjukkan gejala penyakit pulmonari obstruktif kronik. Tidak lama selepas itu, beliau dinaikkan pangkat kepada Generalmajor, dan dilantik sebagai pemangku komander Divisyen Infantri ke-260 pada tahun 1942. Beliau kemudian dinaikkan pangkat kepada Generalleutnant pada tahun berikutnya dan diberi perintah Divisyen Panzer ke-11 (Wehrmacht), yang dipimpinnya semasa Pertempuran Kursk.

2.3.4. Western Front (1944)

Pada Mac 1944, Choltitz dipindahkan ke medan operasi Itali, di mana beliau dilantik sebagai timbalan komander Kor Panzer LXXVI dan mengambil bahagian dalam Pertempuran Anzio dan Pertempuran Monte Cassino. Dipindahkan ke Barisan Barat pada Jun 1944, beliau mengambil alih pemerintahan Kor Tentera Darat LXXXIV, yang dipimpinnya menentang penembusan Sekutu dari Normandy.

3. Military Governor of Paris

Dietrich von Choltitz menandatangani penyerahan kalah Nazi selepas pembebasan Paris
Dietrich von Choltitz menandatangani penyerahan kalah Nazi selepas pembebasan Paris
Penyerahan garnisun Jerman di Paris, ditandatangani oleh Jeneral von Choltitz pada 25 Ogos, diterima oleh Jeneral Leclerc dan ditandatangani balas oleh Kolonel Rol-Tanguy
Penyerahan garnisun Jerman di Paris, ditandatangani oleh Jeneral von Choltitz pada 25 Ogos, diterima oleh Jeneral Leclerc dan ditandatangani balas oleh Kolonel Rol-Tanguy

Pada 1 Ogos 1944, Choltitz dinaikkan pangkat kepada General der Infanterie, dan pada 7 Ogos dilantik sebagai gabenor tentera Paris, menjadikannya "komander kubu yang dikepung". Tiba pada 8 Ogos, beliau menubuhkan ibu pejabat di Hotel Meurice di Rue De Rivoli, dan mendapati sumber yang sedikit di tangannya, serta hanya 20,000 tentera, kebanyakannya kerahan yang tidak bermotivasi.

Pada 15 Ogos 1944, polis Paris melancarkan mogok, diikuti pada 19 Ogos oleh pemberontakan umum yang dipimpin oleh Parti Komunis Perancis. Garnisun Jerman di bawah Choltitz melawan balik tetapi terlalu kecil untuk memadamkan pemberontakan itu, dan mereka kehilangan kawalan ke atas banyak bangunan awam, banyak jalan disekat, dan kenderaan serta komunikasi Jerman rosak. Dengan bantuan konsul-jeneral Sweden di Paris, Raoul Nordling, gencatan senjata telah diusahakan dengan pemberontak pada 20 Ogos, tetapi banyak kumpulan Perlawanan tidak menerimanya, dan siri pertempuran berterusan pada hari berikutnya.

Pada 23 Ogos, Hitler mengeluarkan arahan untuk memusnahkan bandar itu melalui kabel: "Paris tidak boleh jatuh ke tangan musuh, kecuali sebagai padang runtuhan." (Paris darf nicht oder nur als Trümmerfeld in die Hand des Feindes fallen). Selepas itu, bahan letupan diletakkan di pelbagai jambatan dan monumen, yang kemudiannya perlu dinyah-ranjau.

Dengan ketibaan tentera Bersekutu di pinggir bandar pada waktu subuh keesokan harinya pada 24 Ogos, Choltitz membuat keputusan untuk tidak memusnahkan bandar itu, dan pada 25 Ogos, menyerahkan garnisun Jerman, bukan kepada Komando Bersekutu Tertinggi, tetapi kepada wakil-wakil kerajaan sementara, Perancis Bebas. Kerana arahan Hitler tidak dilaksanakan, Choltitz sering dilihat sebagai "Penyelamat Paris".

Hitler tidak sepenuhnya berputus asa dengan kemusnahan, dengan Luftwaffe melakukan serangan bom api pada 26 Ogos, dan roket V2 ditembak dari Belgium, menyebabkan kerosakan yang meluas.

Peristiwa-peristiwa yang membawa kepada penyerahan diri itu menjadi subjek memoir yang ditulis oleh Jeneral von Choltitz pada tahun 1951 (diterbitkan dalam bahasa Perancis pada tahun 1960-an sebagai Dari Sevastopol ke Paris: Seorang askar di kalangan askar), di mana beliau mengaku tidak mematuhi arahan Hitler dan menyelamatkan Paris kerana kesia-siaan ketenteraan yang jelas, rasa sayangnya terhadap sejarah dan budaya ibu kota Perancis, dan kepercayaannya bahawa Hitler pada masa itu telah menjadi gila. Versi peristiwanya menjadi asas bagi buku 1965 dan filem 1966, Is Paris Burning?. Walau bagaimanapun, motivasinya untuk tidak memusnahkan bandar itu mungkin sebahagiannya kerana ia adalah isyarat yang sia-sia dan merosakkan, tetapi juga untuk memastikan layanan yang lebih baik selepas penyerahan diri.

Memoir tersebut juga menyatakan bahawa beliau dipujuk untuk menyelamatkan bandar itu sebahagiannya melalui pertemuan sepanjang malam dengan Nordling pada malam 24 Ogos. Peristiwa ini digambarkan dalam filem 2014 Diplomacy di mana Nordling memujuk Choltitz untuk menyelamatkan bandar itu sebagai balasan untuk janji melindungi keluarganya. Walaupun laporan akhbar menganggapnya sebagai fakta selepas penerbitan memoirnya, ia kekurangan pengesahan. Beliau memang mengadakan beberapa pertemuan dengan Nordling, bersama dengan presiden majlis perbandaran, Pierre Taittinger, dengan harapan dapat mengurangkan pertumpahan darah dan kerosakan kepada bandar itu, yang membawa kepada pembebasan beberapa tahanan politik.

4. Personal life

Dietrich von Choltitz berkahwin dengan Huberta (1902-2001), anak perempuan Jeneral Kavalri Otto von Garnier, pada 20 Ogos 1929 di Prudnik. Pasangan itu mempunyai dua orang anak perempuan, Maria Angelika (1930-2016) dan Anna Barbara (lahir 1936), serta seorang anak lelaki, Timo (lahir 1944).

5. Captivity and post-war life

Dietrich von Choltitz (berdiri paling kiri) di Trent Park di London
Dietrich von Choltitz (berdiri paling kiri) di Trent Park di London

Choltitz ditahan untuk sisa perang di Trent Park, di utara London, bersama pegawai kanan Jerman yang lain. Beliau kemudian dipindahkan ke Camp Clinton di Mississippi. Tiada tuduhan khusus pernah difailkan terhadapnya, dan beliau dibebaskan dari tahanan pada tahun 1947.

Pada tahun 1956, beliau melawat ibu pejabatnya semasa perang di Hôtel Meurice di Paris. Dilaporkan ketua barman hotel itu mengenali lelaki pendek, gempal dengan "postur yang sangat betul" yang berkeliaran di sekitar bar seolah-olah dalam keadaan terpinga-pinga. Selepas pengurus hotel bertemu dengannya di bar, beliau meminta untuk melihat bilik lamanya. Selepas melihat bilik lamanya tidak lebih dari lima belas minit, Choltitz menolak tawaran champagne pengurus dan meninggalkan hotel untuk bertemu dengan Pierre Taittinger.

Choltitz meninggal dunia pada 5 November 1966 akibat penyakit perang yang berpanjangan (emfisema pulmonari) di hospital bandar Baden-Baden. Empat hari kemudian, beliau dikebumikan di tanah perkuburan bandar Baden-Baden di hadapan pegawai-pegawai tinggi Perancis, termasuk kolonel Wagner (Komander Tentera Baden-Baden), Ravinel, dan Omézon. Baden-Baden adalah ibu pejabat Perancis di Jerman selepas berakhirnya Perang Dunia Kedua.

Choltitz adalah pemilik terakhir istana di Łąka Prudnicka, tempat kelahirannya (sehingga 1945 ia adalah sebahagian daripada Jerman sebagai Gräflich Wiese). Pada tahun 2016, anak lelakinya, Timo, cuba mendapatkannya kembali semasa lawatannya di Prudnik, tetapi tanpa kejayaan.

6. Controversies and assessment

Penilaian sejarah terhadap Dietrich von Choltitz adalah kompleks, terutamanya berhubung dengan keputusannya di Paris dan tuduhan penglibatan dalam jenayah perang.

6.1. The "Saviour of Paris" narrative

Naratif yang paling terkenal mengenai Choltitz ialah peranannya sebagai "Penyelamat Paris". Beliau sendiri dalam memoirnya, Dari Sevastopol ke Paris: Seorang askar di kalangan askar, mendakwa bahawa beliau sengaja mengingkari arahan Hitler untuk memusnahkan Paris. Alasan yang diberikan termasuklah kesia-siaan ketenteraan arahan tersebut, rasa cintanya terhadap sejarah dan budaya ibu kota Perancis, dan kepercayaannya bahawa Hitler pada masa itu telah menjadi gila. Versi peristiwa ini telah dipopularkan secara meluas, menjadi asas bagi buku dan filem Is Paris Burning? (1966) dan filem Diplomacy (2014) yang menggambarkan perbincangan beliau dengan konsul-jeneral Sweden, Raoul Nordling, yang kononnya memujuknya untuk menyelamatkan bandar itu.

Namun, pandangan kritikal mencadangkan bahawa Choltitz mungkin tidak mempunyai kawalan penuh ke atas bandar itu disebabkan aktiviti Perlawanan Perancis yang kuat, yang telah melumpuhkan banyak komunikasi dan kenderaan Jerman. Oleh itu, beliau mungkin tidak mempunyai kemampuan untuk melaksanakan arahan pemusnahan tersebut. Ada juga yang berpendapat bahawa keputusannya untuk tidak memusnahkan Paris mungkin didorong oleh keinginan untuk mendapatkan layanan yang lebih baik selepas penyerahan diri, atau kerana ia adalah isyarat yang sia-sia dan merosakkan dari sudut pandang ketenteraan.

6.2. Complicity in war crimes

Dietrich von Choltitz (baris belakang, paling kiri) di Kem Tawanan Perang Trent Park, London.
Dietrich von Choltitz (baris belakang, paling kiri) di Kem Tawanan Perang Trent Park, London.

Semasa penahanannya di Trent Park, banyak perbualan peribadi pegawai Jerman telah dirakam secara rahsia oleh pihak British. Dalam salah satu perbualan tersebut pada 29 Ogos 1944, Choltitz dilaporkan berkata: "Tugas terburuk yang pernah saya laksanakan - yang bagaimanapun saya laksanakan dengan konsisten - adalah pembubaran Yahudi. Saya melaksanakannya dengan teliti dan sepenuhnya."

Walaupun terdapat kekurangan pengesahan langsung untuk kenyataan ini, sejarawan seperti Randall Hansen menyatakan bahawa memandangkan banyak jeneral Jerman melakukan kekejaman, adalah mungkin, malah mungkin, bahawa Choltitz mengarahkan pembunuhan beramai-ramai Yahudi. Hansen memerhatikan bahawa "lebih mudah untuk mempercayai bahawa Choltitz adalah jenis antisemit yang tidak reflektif yang seseorang akan jangkakan, memandangkan usia, kelas dan profesionnya." Dalam episod "The Crimes" dari siri 5 bahagian The Wehrmacht (2008) oleh History Channel, Jeneral von Choltitz dipetik berkata pada Oktober 1944:
"Kita semua berkongsi kesalahan. Kita mengikut segala-galanya, dan kita separuh mengambil Nazi secara serius, daripada berkata 'pergi ke neraka dengan kamu dan omong kosong bodoh kamu'. Saya menyesatkan tentera saya untuk mempercayai sampah ini. Saya berasa sangat malu dengan diri saya sendiri. Mungkin kita menanggung lebih banyak kesalahan daripada haiwan-haiwan yang tidak berpendidikan ini." Rujukan jelas kepada Hitler dan ahli-ahli Parti Nazi yang menyokongnya.

Sekurang-kurangnya, Choltitz sedar sepenuhnya bahawa Nazi melakukan pembunuhan beramai-ramai terhadap orang Yahudi. Sebagai contoh, Choltitz menganggarkan bahawa Nazi menembak mati 36,000 orang Yahudi dari Sevastopol. Anak lelakinya, Timo von Choltitz, telah mempersoalkan kesahihan transkrip ini berdasarkan penyelidikan di Arkib Negara London, dengan menyatakan bahawa hanya salinan transkrip yang kekal dan rakaman audio asal telah hilang.

6.3. Historical re-evaluation

Penilaian semula sejarah terhadap Dietrich von Choltitz terus menjadi subjek perdebatan akademik. Naratif "Penyelamat Paris" sering kali diimbangi dengan bukti penglibatannya dalam kekejaman di Barisan Timur. Walaupun keputusannya untuk tidak memusnahkan Paris secara meluas dianggap sebagai tindakan yang menyelamatkan warisan budaya bandar itu, dakwaan penglibatannya dalam pembunuhan beramai-ramau Yahudi menimbulkan persoalan serius mengenai moral dan tanggungjawabnya sebagai seorang pegawai tentera.

Para sejarawan berusaha untuk memahami motivasi kompleks Choltitz dan konteks di mana beliau membuat keputusannya. Ada yang berpendapat bahawa beliau adalah seorang pragmatis yang membuat keputusan berdasarkan kepentingan peribadi dan ketenteraan, manakala yang lain menyoroti kemungkinan penyesalan dan kesedaran akan kekejaman rejim Nazi. Perdebatan ini menekankan kepentingan untuk melihat sejarah secara kritis, mengakui kedua-dua tindakan yang dipuji dan tindakan yang dikutuk dalam kehidupan seseorang tokoh.

7. Awards and decorations

Sepanjang kerjaya ketenteraannya, Dietrich von Choltitz menerima pelbagai anugerah dan pingat:

  • Iron Cross
    • Kelas 1 (2)
    • Kelas 2 (2)
    • Knight's Cross of the Iron Cross (18 Mei 1940) - Dianugerahkan sebagai Oberstleutnant dan komander III./Infanterie-Regiment 16.
  • German Cross (8 Februari 1942)
  • Pingat Kehormatan Perang Dunia I
  • Order of St. Henry (26 Disember 1917)
  • Order of the Star of Romania (1943)
  • Wound Badge
    • Perak (1918)
    • Emas (25 Mac 1943)
  • Infantry Assault Badge, Perang Dunia II
  • Albert Order, Saxony
  • Civil Order of Saxony
  • Order of Michael the Brave, Romania (6 Oktober 1942)
  • Sudetenland Medal (1938)
  • Crimea Shield (Julai 1942)