Frank Vandenbroucke

1.1. Zaman Kanak-kanak dan Persekolahan

Frank Vandenbroucke dilahirkan di Mouscron, Belgium, dan dibesarkan di Ploegsteert, sebuah perkampungan di wilayah berbahasa Perancis di Belgium yang juga mempunyai kemudahan untuk penutur bahasa Belanda. Pada tahun 1978, ketika berusia empat tahun dan sedang berbasikal di dataran kampung, beliau dilanggar oleh pemandu kereta rali. Ibunya menyatakan bahawa anaknya tidak menangis sehingga doktor terpaksa memotong seluar basikalnya. Kemalangan itu menyebabkan empat pembedahan pada lutut kanannya dan masalah berulang di kemudian hari. Sebelum menceburi bidang berbasikal, Vandenbroucke mencuba sukan balapan dan padang dan menyertai Entente Athlétique Hainaut. Pada tahun 1986, beliau menjadi juara sekolah serantau.

1.2. Kerjaya Amatur dan Bakat Awal

Vandenbroucke mengambil lesen berbasikal dengan kelabnya pada tahun 1989 dan memenangi perlumbaan di Brakel. Seorang kenalan yang tidak dinamakan menceritakan kepada wartawan Belgium, Philippe van Holle, bagaimana Vandenbroucke, pada usia sekitar 14 tahun, dapat mengekori dua pelumba yang lebih tua selama sejam dengan mudah, menunjukkan bakat luar biasa dan keyakinan diri. Pada tahun 1991, ketika berusia 17 tahun, Vandenbroucke memenangi kejuaraan jalan raya kebangsaan kategori pemula (débutant) di Halanzy. Beliau kemudian meraih tempat ketiga dalam kejuaraan jalan raya junior dunia di Athens pada tahun 1992.

2.1. Debut dan Tempoh Perkembangan (1993-1998)

Vandenbroucke memulakan kerjaya profesionalnya pada tahun 1993 bersama pasukan Belgium, Lotto, di mana bapa saudaranya, Jean-Luc Vandenbroucke, merupakan pengarah sukan. Dalam tempoh enam tahun berikutnya, beliau memenangi 51 perlumbaan. Beliau meninggalkan Lotto pada pertengahan 1995 untuk menyertai Mapei, menjadi rakan sepasukan Johan Museeuw dan di bawah pengurusan Patrick Lefevere. Pada tahun 1997, beliau dipilih untuk menyertai Tour de France pertamanya daripada hanya dua penyertaan sepanjang kerjayanya. Beliau hampir memenangi dua peringkat, menduduki tempat kedua dalam peringkat 3 di belakang Erik Zabel dan peringkat 16 di belakang Christophe Mengin. Pada tahun 1998, Vandenbroucke meraih kemenangan penting seperti Gent-Wevelgem, memenangi dua peringkat dan keseluruhan Paris-Nice, serta dua peringkat Tour de Wallonie. Ini merupakan musim terakhirnya bersama Mapei.

2.2. Prestasi Puncak (1999)

Tahun 1999 merupakan kemuncak kerjaya Frank Vandenbroucke. Beliau berpindah ke pasukan Perancis, Cofidis, dan pada usia 24 tahun, beliau menikmati tahun paling berjaya dalam kerjayanya. Beliau memenangi perlumbaan klasik berprestij seperti Liège-Bastogne-Liège dan Omloop Het Volk. Kemenangannya di Liège-Bastogne-Liège sangat mengagumkan kerana beliau telah mengumumkan dalam temu bual televisyen sebelum perlumbaan di mana dan bila beliau akan menyerang, bahkan menyatakan nombor rumah di hadapan mana beliau akan melancarkan serangan kedua di pendakian Saint-Nicolas. Beliau juga memenangi peringkat dalam Paris-Nice dan dua peringkat serta klasifikasi mata dalam Vuelta a España. Walaupun mengalami keretakan kedua-dua tangan dalam Kejuaraan Dunia, beliau masih berjaya menamatkan perlumbaan dalam kumpulan hadapan.

2.3. Tempoh Kemerosotan dan Kemeruapan (2000-2008)

Selepas kemuncak pada 1999, kerjaya Vandenbroucke mula merosot secara mendadak. Beliau menghadapi pelbagai kontroversi dan masalah peribadi, yang menghantuinya walaupun beliau tidak didapati bersalah dalam beberapa kes doping awal. Hubungannya dengan Cofidis tidak pulih selepas tuduhan doping, dan prestasinya pada musim 2000 sangat teruk, dengan fokus awam beralih kepada kehidupan malamnya berbanding kemahirannya berbasikal. Beliau berkongsi kepimpinan pasukan dengan David Millar, namun "kekurangan komunikasi" mereka menjadi isu awam. Vandenbroucke mendakwa bahawa semasa di Cofidis, beliau bertemu dengan pelumba Perancis, Philippe Gaumont, yang pengakuannya tentang pengambilan dadah membawa kepada skandal Cofidis. Gaumont juga dikatakan memperkenalkan Vandenbroucke kepada Bernard Sainz, seorang individu yang kemudian dikaitkan dengan skandal dadah yang melibatkan Vandenbroucke.

Pada tahun 2001, beliau berpindah ke pasukan Itali, Lampre, tetapi dipecat pada bulan Julai kerana sering tidak hadir tanpa kebenaran. Beliau kemudian menyertai Domo-Farm Frites pada tahun berikutnya, sekali lagi bersama Lefevère dan Museeuw. Vandenbroucke kekal bersama Lefevère apabila beliau menubuhkan pasukan Quick-Step-Davitamon pada tahun 2003, dan beliau menduduki tempat kedua di belakang Peter van Petegem dalam Tour of Flanders. Namun, Lefevère mengkritiknya kerana kekurangan usaha, menyebabkan Vandenbroucke meninggalkan pasukan.

Pada tahun 2004, beliau menyertai pasukan Itali, Fassa Bortolo, di bawah Giancarlo Ferretti, dengan perjanjian untuk tidak dibayar melainkan jika beliau menang. Musimnya kosong daripada kemenangan dan beliau dipecat. Vandenbroucke menyertai Mr Bookmaker untuk musim 2005. Beliau terlepas banyak perlumbaan sehingga pengarah pasukan, Hilaire Van der Schueren, menuntut Vandenbroucke membuktikan bahawa beliau masih seorang pelumba basikal. Dalam dua musim bersama pasukan itu, beliau hanya mencatatkan satu keputusan kecil, iaitu tempat kesembilan dalam ujian masa Three Days of de Panne 2006. Akhirnya, beliau dipecat kerana tidak kekal berhubung dengan pasukan. Pada tahun 2008, beliau menandatangani kontrak dengan Mitsubishi-Jartazi, di mana beliau digantung apabila dituduh oleh polis Belgium membeli kokain di Wielsbeke, dan kemudian meninggalkan pasukan tersebut.

2.4. Percubaan Kembali Terakhir (2009)

Pada 4 April 2009, Vandenbroucke memenangi satu peringkat dalam perlumbaan Perancis, La Boucle de l'Artois, dalam ujian masa 15 km, kemenangan pertamanya dalam perlumbaan UCI sejak tahun 1999. Kemenangan ini mencetuskan harapan untuk kebangkitan semula dalam kerjayanya.

3.1. Keluarga dan Hubungan

Vandenbroucke mempunyai seorang anak perempuan bernama Cameron dengan pasangannya Clotilde Menu pada Februari 1999, namun pasangan itu tidak pernah berkahwin dan segera berpisah. Pada tahun berikutnya, Vandenbroucke berkahwin dengan Sarah Pinacci, bekas model dan hos pasukan Itali, Saeco. Mereka bertemu di kejuaraan dunia di Verona pada tahun 1999 dan berkahwin pada 22 Oktober 2000. Mereka tinggal di Lebbeke, berhampiran Brussels.
Hubungan Vandenbroucke dan Pinacci sangat tegang, dan media melaporkan bahawa mereka tidak boleh hidup bersama dan tidak boleh hidup berasingan, membentuk apa yang disebut oleh orang terdekat mereka sebagai "pasangan yang syaitan". Pada Disember 2001, mereka mempunyai seorang anak perempuan bernama Margaux. Pada Julai 2006, Vandenbroucke melepaskan tembakan ke udara semasa bertengkar dengan isterinya, yang kemudian meninggalkannya. Bapa Vandenbroucke, Jean-Jacques, menyatakan bahawa anaknya cuba menakutkan isterinya seolah-olah beliau telah membunuh diri. Beliau berkata: "Frank bercakap dengan Sarah di telefon. Mereka bertengkar. Dia pergi ke taman dan melepaskan senapang ke udara. Dia (Sarah) takut sesuatu telah berlaku kepadanya dan menghubungi perkhidmatan kecemasan. Dia (Frank) melakukannya untuk cuba menakutkannya." Beliau menambah bahawa ia adalah kali kelima atau keenam Sarah kembali ke Itali, dan apabila mereka bersama mereka bertengkar, apabila mereka berasingan mereka menangis. "Dia tidak tahan apabila dia pergi. Dia menyalahkan dirinya sendiri dan mengambil semua kesalahan. Dan kemudian ada anak perempuannya. Dia tidak tahan tidak dapat melihatnya. Saya mungkin tidak sepatutnya mengatakannya tetapi, sejak di Verona ketika dia bertemu Sarah, dia tidak lagi menjadi pelumba yang komited."

Vandenbroucke dan Pinacci akhirnya bercerai, dan Frank berjuang untuk menjalani kehidupan yang lebih tenang. Beliau tinggal seketika dengan sepasang suami isteri di Eeklo yang telah menjaganya selepas pertengkaran sebelumnya dengan isterinya, sebelum berpindah untuk tinggal bersama rakan-rakan lain. Ibu bapanya, yang menguruskan bar dan kelab penyokongnya di Ploegsteert, menyatakan pada tahun 2006 bahawa mereka jarang mendengar khabar daripada anak mereka sejak beliau meninggalkan Belgium ke Itali. Pada tahun 2006, beliau meminta ejennya untuk meminta ibu bapanya menjual rumahnya di Nieuwkerke, berhampiran Ypres, yang mempunyai pelbagai bilik tidur, garaj untuk basikal dan keretanya, ruang tamu yang luas, kolam renang dalaman, dan menghadap ke kolam yang digali untuk memuaskan minatnya dalam memancing. Vandenbroucke dan bapa saudaranya, Jean-Luc, tidak bercakap selama dua tahun selepas Vandenbroucke melanggar kontraknya ketika meninggalkan Lotto, pasukan yang diuruskan oleh Jean-Luc Vandenbroucke.

3.2. Perjuangan dengan Kesihatan Mental

Vandenbroucke mempunyai reputasi yang dicemari oleh "kemalangan, penyakit, tuduhan doping, tuntutan mahkamah, syak wasangka, kemurungan, dan penggantungan". Beliau mengakui: "Dari Ogos 2004 hingga Ogos 2005, 12 bulan yang terasa seperti 100, saya mengalami kemurungan yang tidak pernah berlaku sebelum ini. Saya memutuskan untuk menamatkannya... Hari itu, saya akan mati... Saya pergi mengambil botol wain paling mahal dari bilik bawah tanah saya, magnum Château Petrus 1961. Saya menuangkannya dan saya bersulang untuk hidup saya. Saya telah meminta nasihat doktor. Insulin akan melakukannya. Saya menulis surat perpisahan: ia tahu ia janggal tetapi bagi saya ia adalah penyelesaian terbaik... "Tidak perlu autopsi. Saya menyuntik 10 ml Actrapid. Tolong, jangan biarkan mereka membuka mata saya."... Saya seorang diri. Saya memakai jersi juara dunia saya, saya menyuntik diri dan kemudian saya pergi berbaring di katil saya dan saya menunggu untuk mati. Saya sangat gembira. Akhirnya tiada lagi kerisauan... Pembebasan akhirnya. Ibu saya yang menemui saya kemudian hari itu."

Pada 6 Jun 2007, beliau dimasukkan ke hospital di Magenta, berhampiran Milan, Itali, tempat beliau tinggal. Beliau dilaporkan berada dalam keadaan kritikal. Pengurus pasukannya pada masa itu, Palmiro Masciarelli, menyatakan: "Frank seorang diri. Beliau tidak lagi mempunyai isterinya dan beliau tinggal bersendirian. Tiada lagi pasukan di sisinya." Vandenbroucke telah menolak untuk menyertai Giro d'Italia, mendakwa masalah lututnya, yang telah dioperasi pada musim sejuk sebelumnya. Pakar psikiatrinya, Jef Brouwers, menyatakan bahawa masalah lututnya telah menjejaskannya dengan teruk, dan beliau tidak dapat berbasikal seperti yang beliau inginkan selepas pembedahan. Doktor juga tidak dapat mengenal pasti masalahnya, menyebabkan keadaan Vandenbroucke bertambah teruk pada hari-hari terakhir.

Dalam autobiografinya, Vandenbroucke menulis bahawa beliau menjalani kehidupan yang penuh dengan pengambilan dadah dan kadangkala tidak tidur selama berhari-hari. Beliau menjelaskan bagaimana beliau mencampur Stilnoct, sejenis bantuan tidur, dengan amfetamin dan Valium. Pengambilan dadah ini menyebabkan beliau mengalami halusinasi dan paranoia, termasuk melihat polis yang tidak wujud bersembunyi di sekelilingnya dengan lensa telephoto dan mendengar mereka datang untuk menangkapnya. Dalam keadaan ini, beliau akan membuang bekalan amfetaminnya ke tandas dan picagari ke dalam tong sampah. Beliau menceritakan betapa isterinya, Sarah, tidak dapat melihat halusinasi tersebut dan cuba membuatnya faham, yang menyebabkan beliau menganggap isterinya gila kerana tidak dapat melihat puluhan anggota polis dan lampu mereka yang menyala.

4.1. Tuduhan Doping dan Isu Perundangan

Vandenbroucke mula menjadi tajuk utama pada tahun 1999 apabila beliau ditahan oleh polis Paris tetapi kemudian dibebaskan. Pada tahun 2001, beliau dihentikan di lebuh raya E17 di Belgium dalam sebuah kereta yang dipandu laju bersama Bernard Sainz, yang dikenali sebagai "Dr. Mabuse" dalam dunia berbasikal. Sainz kemudiannya dipenjarakan pada tahun 2008 kerana mengamalkan perubatan secara palsu. Sainz tidak dapat menunjukkan dokumen insurans yang diperlukan, dan polis menggeledah kereta tersebut, menemukan dadah yang kemudian dikenal pasti sebagai clenbuterol, morfin, dan EPO, bahan yang digunakan dalam sukan sebagai penggalak darah. Sainz mendakwa bahan-bahan tersebut adalah produk homeopati.

Selepas Sainz menyatakan bahawa beliau telah bermalam di rumah Vandenbroucke, polis memperoleh waran geledah dari mahkamah di Termonde dan menggeledah rumah Vandenbroucke bersama pakar dadah. Di sana, mereka menemui sedikit dadah lagi, yang Vandenbroucke dakwa adalah untuk anjingnya. Vandenbroucke digari dan dibawa ke balai polis. Dua ribu lima ratus peminat menandatangani petisyen membantah layanan yang diterimanya, termasuk pesaingnya, Peter van Petegem. Vandenbroucke kemudian diharamkan oleh persekutuan berbasikal Flanders daripada berlumba di Belgium selama enam bulan. Polis menyatakan beliau "sangat mengelak" semasa soal siasat.

Siasatan berterusan, dan pada Disember 2004, Vandenbroucke akhirnya mengakui mengambil hormon pertumbuhan, EPO, amfetamin, morfin, dan steroid, walaupun beliau tidak menamakan pembekal. Beliau didapati bersalah pada tahun 2005 dan dijatuhi hukuman 200 jam khidmat masyarakat. Beliau membuat rayuan, dan mahkamah di Ghent mengenakan denda 250.00 K EUR sebagai ganti. Agensi berita Belgium, Belga, menyatakan mahkamah menganggap denda itu sesuai dengan "jenis jenayah dan personaliti Vandenbroucke". Vandenbroucke menyatakan beliau naif tetapi tidak tidak jujur dalam menggunakan Sainz-yang tidak didakwa-tetapi beliau terkesan dengan hasilnya. Beliau berkata pada sidang akhbar di Ploegsteert bahawa beliau selalu menyangka Sainz memberinya produk homeopati tetapi beliau mempunyai keraguan. Beliau menjelaskan bahawa Sainz telah memberinya titisan dan suntikan, mendakwa ia adalah produk homeopati yang sah sepenuhnya. Vandenbroucke mengakui beliau terpengaruh dengan "Dr. Mabuse" tersebut dan menganggapnya sebagai pakar berbasikal yang mengagumkan, yang mendakwa merawat atlet hebat seperti Eddy Merckx, Lucien Van Impe, Bernard Hinault, Laurent Fignon, dan Alain Prost dengan kaedah semula jadi dan perubatan alternatif yang tidak membahayakan kesihatan atau melanggar etika sukan. Beliau membayar Sainz 7.00 K FRF untuk titisan homeopati dan 50.00 K FRF dalam yuran pada separuh pertama tahun 1999. Sainz pula menafikan menyediakan produk doping dan menegaskan bahawa pelumba tidak memerlukannya untuk perkara sedemikian.

Pada Februari 2007, publisiti untuk autobiografi Vandenbroucke, Je ne suis pas Dieu (Saya Bukan Tuhan), menyatakan bahawa beliau mengakui mengambil dadah peningkat prestasi. Beliau dipetik berkata, "Semua orang melakukannya [menggunakan dadah], dan saya juga. Ini adalah kebenaran dan ia tidak mengurangkan nilai kemenangan saya." Walau bagaimanapun, penerbit kemudian menafikan Vandenbroucke telah mengatakannya, mendakwa ia adalah salah faham. Pada Mac 2008, Union Cycliste Internationale mengisytiharkan Vandenbroucke sebagai persona non grata. Bekas isterinya turut menggambarkan beliau sebagai penagih kokain. Vandenbroucke kemudian digantung oleh Mitsubishi-Jartazi dan akhirnya meninggalkan pasukan itu.

4.2. Insiden Penyamaran

Pada Ogos 2006, Vandenbroucke ditangkap dalam satu perlumbaan amatur Itali di Inverno, yang dianjurkan oleh sebuah organisasi yang tidak dikaitkan dengan persekutuan Itali atau jawatankuasa Olimpik. Beliau menggunakan lesen palsu atas nama "Francesco del Ponte", nama yang merupakan terjemahan kasar Vandenbroucke dalam bahasa Itali, dan menampilkan gambar juara dunia, Tom Boonen. Beliau memperkenalkan dirinya sebagai warga Switzerland dan tinggal di Rom, memberikan alamat sebuah salon kecantikan. Vandenbroucke menyatakan bahawa menunggang basikal telah menjadi "kelemahan" baginya. Beliau menjelaskan: "Saya menarik diri dari perlumbaan. Saya tidak pernah melintasi garisan penamat dalam perlumbaan amatur dan saya tidak pernah berniat untuk memalsukan perlumbaan mereka." Beliau menunggang kerana "memerlukan perlumbaan", katanya, pada masa beliau merasa kuat. Beliau menafikan menampal gambar Boonen pada lesennya, mengatakan beliau akan memilih gambar orang lain.

6.1. Garis Masa Keputusan Klasifikasi Umum Grand Tour

Grand Tour	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003
Giro d'Italia	-	-	-	-	-	-	-
Tour de France	50	-	-	DNF	-	-	-
/ Vuelta a España	-	DNF	12	-	-	-	DNF

7.1. Impak terhadap Dunia Berbasikal dan Persepsi Awam

Frank Vandenbroucke dikenal pasti sebagai salah satu harapan besar dalam dunia berbasikal Belgium pada tahun 1990-an, namun janji awalnya tidak dapat dipenuhi sepenuhnya. Bakatnya yang menakjubkan, terutama kemampuannya untuk mengumumkan serangannya dalam perlumbaan berprestij seperti Liège-Bastogne-Liège pada tahun 1999 dan kemudian melaksanakannya dengan tepat, mengejutkan banyak pihak dan mengukuhkan reputasinya sebagai pelumba yang unik. Walau bagaimanapun, bakatnya yang luar biasa dibayangi oleh perjuangan peribadi yang mendalam.

Kisah Frank Vandenbroucke, yang ditandai dengan masalah penyalahgunaan dadah, perjuangan kesihatan mental, cubaan bunuh diri, dan konflik keluarga, telah menjadi cerminan pahit tentang cabaran yang dihadapi oleh atlet berprestasi tinggi. Kehidupan dan kerjayanya sering digambarkan sebagai tragis dan dipenuhi dengan masalah. Beliau menjadi tumpuan media bukan sahaja kerana pencapaiannya, tetapi juga kerana masalah di luar trek, termasuk laporan tentang pesta dan kehidupan malam yang tidak terkawal. Pengakuannya tentang penggunaan dadah dan insiden lain seperti penggunaan lesen palsu dan alasan "dadah untuk anjing" (untuk dadah yang ditemui di rumahnya) membentuk imej awam yang kompleks dan sering kontroversi. Walaupun sesetengah peminat dan rakan sekerja mungkin melihatnya sebagai mangsa keadaan atau tekanan, yang lain pula mengkritik pilihannya dan kesannya terhadap integriti sukan.

7.2. Refleksi Diri dan Perspektif Falsafah

Dalam refleksi dirinya, Vandenbroucke sering menyatakan rasa penyesalan atas kesukaran yang dihadapinya dan kesan yang ditimbulkan oleh masalah peribadinya terhadap kerjayanya. Beliau pernah berkata, "Saya tidak pernah melakukan apa-apa untuk membuat diri saya popular. Malah, sebaliknya. Kadang-kadang saya rasa semuanya adalah mimpi. Saya telah mencetuskan masalah perkahwinan, saya telah lama berselisih faham dengan ibu bapa saya, semua ini telah mengganggu dan meletihkan saya." Beliau mengakui telah mengecewakan penaja, pengurus, dan pengarah sukan, walaupun mereka terus menunjukkan keyakinan kepadanya. Beliau pernah meluahkan rasa sakit hati dengan berkata, "Saya telah menjadi skizofrenia." Beliau juga menganggap bahawa tanpa bantuan psikiatri, beliau mungkin akan "mengikuti jalan yang sama seperti Marco Pantani", pelumba Itali yang ditemui mati di sebuah bilik hotel.

Vandenbroucke juga menyatakan bahawa pada satu ketika, ketika beliau hampir menamatkan riwayat hidupnya, beliau berasa "sangat gembira" dan merasakan "akhirnya tiada lagi kerisauan" dan "pembebasan akhirnya". Namun, beliau juga pernah berkata dengan penuh kepahitan: "Saya sepatutnya menjadi dewa!" Kenyataan-kenyataan ini menunjukkan konflik dalaman yang mendalam antara bakat luar biasa dan perjuangan peribadi yang memuncak. Pada puncak kerjayanya, beliau memperoleh pendapatan tinggi: 450.00 K FRF sebulan di Cofidis, kemudian 220.00 K FRF di Lampre pada tahun 2001, dan separuh daripada jumlah itu di Fassa Bortolo. Walaupun mempunyai kejayaan kewangan, ia tidak dapat mengelakkan dirinya daripada jatuh ke dalam lingkaran masalah.