Hans-Ulrich Rudel

1.1. Kehidupan Awal dan Pendidikan

Rudel dilahirkan pada 2 Julai 1916, di Konradswaldau, Silesia Hilir, Prussia. Beliau merupakan anak ketiga kepada paderi Lutheran, Johannes Rudel, dan mempunyai dua orang kakak bernama Ingeborg dan Johanna. Sejak berusia lapan tahun, Rudel menunjukkan minat yang mendalam dalam penerbangan selepas bermain dengan mainan payung terjun yang diberikan oleh ibunya. Beliau pernah melompat dari tingkat dua rumahnya dengan payung terjun buatan sendiri, menyebabkan kakinya terseliuh, namun insiden ini mengukuhkan cita-citanya untuk menjadi seorang juruterbang.

Sebagai seorang kanak-kanak, Rudel sangat berminat dalam sukan dan sering berpindah sekolah mengikut penempatan bapanya. Beliau menghadiri Gymnasium berorientasikan kemanusiaan di Lauban dan lulus Abitur pada tahun 1936. Pada tahun 1933, beliau menyertai Hitler Youth, sebuah organisasi belia Parti Nazi.

1.2. Kerjaya Awal dan Perkhidmatan Tentera

Selepas menamatkan perkhidmatan buruh wajib dalam Reich Labour Service (RAD) pada Disember 1936, Rudel menyertai Luftwaffe sebagai kadet pegawai. Walaupun persaingan sangat sengit (100 kali ganda), beliau berjaya diterima masuk ke sekolah tentera udara di Wildpark-Werder, berhampiran Berlin. Rudel pada awalnya bercita-cita untuk menjadi juruterbang pesawat pejuang. Namun, sebelum tamat pengajian, tersebar khabar angin bahawa semua graduan akan ditugaskan ke unit pengebom. Khabar angin ini diperkukuh apabila beliau melawat sekolah meriam anti-pesawat di pantai Laut Baltik dan mendengar ucapan Hermann Göring yang menyatakan keperluan Luftwaffe untuk ramai pegawai muda bagi unit pengebom Stuka yang baru dibentuk. Percaya dengan khabar angin ini, Rudel sukarela menyertai unit pengebom junam.

Pada Jun 1938, beliau ditugaskan ke I. Staffel Sturzkampfgeschwader 168 (StG 168) di Graz. Namun, beliau dianggap kurang mahir dan tidak sesuai untuk penerbangan tempur, menyebabkan beliau dipindahkan ke sekolah latihan peninjau udara di Hildesheim pada Januari 1939, di mana beliau dinaikkan pangkat kepada Leutnant (Leftenan Muda). Selepas menamatkan latihan peninjauan, beliau ditugaskan ke unit peninjau jarak jauh, Fernaufklärungsgruppe 121, di Prenzlau.

2.1. Memulakan Kerjaya sebagai Juruterbang Pengebom Junam

Pada awal Perang Dunia Kedua, Rudel berkhidmat sebagai pemerhati udara dalam misi peninjauan jarak jauh di Poland semasa kempen Poland pada tahun 1939. Beliau dianugerahkan Iron Cross Kelas Ke-2 pada 11 Oktober 1939. Pada Mei 1940, semasa serangan Perancis, Rudel berkhidmat sebagai adjutan rejimen untuk Rejimen Latihan Penerbang Ke-43 di Vienna, menyebabkan beliau tidak terlibat dalam pertempuran. Selepas tamat kempen Perancis, beliau akhirnya dipindahkan ke I. Sturzkampfgeschwader 3 (StG 3) di Caen. Walau bagaimanapun, beliau masih dalam latihan penukaran sebagai juruterbang pengebom junam semasa Pertempuran Britain dan tidak mengambil bahagian dalam operasi tersebut. Pada masa ini, beliau dianggap sebagai juruterbang yang kurang mahir dan dihantar kembali ke Graz untuk latihan pengeboman junam. Beliau juga tidak mengambil bahagian dalam Kempen Balkan dan Pertempuran Crete pada April dan Mei 1941, di mana beliau kekal sebagai juruterbang simpanan di darat.

Pengalaman tempur pertamanya sebagai juruterbang pengebom junam bermula pada 23 Jun 1941, semasa Operasi Barbarossa, serangan ke atas Kesatuan Soviet. Beliau menerbangkan misi pertamanya pada jam 3 pagi dan menyelesaikan empat misi dalam tempoh 18 jam. Pada 18 Julai 1941, beliau dianugerahkan Iron Cross Kelas Ke-1. Pada 1 Ogos 1941, beliau dipindahkan ke III. Sturzkampfgeschwader 2 (StG 2).

2.2. Operasi Utama di Barisan Timur

Pada 21 September 1941, Rudel mengambil bahagian dalam serangan ke atas kapal tempur Soviet, Marat, milik Armada Baltik. Marat tenggelam di tambatannya pada 23 September 1941, setelah terkena satu bom 1.00 K kg berhampiran struktur atas hadapan, menyebabkan letupan gudang peluru hadapan yang memusnahkan struktur atas dan bahagian hadapan lambung. Seramai 326 anak kapal terbunuh, dan kapal itu perlahan-lahan tenggelam ke dasar pada kedalaman 11 m. Walaupun Rudel sering dikreditkan secara tunggal dengan penenggelaman Marat, beliau sebenarnya hanya menjatuhkan satu daripada dua bom yang menenggelamkan kapal itu. Unit Rudel kemudian mengambil bahagian dalam Operasi Typhoon, percubaan Kumpulan Tentera Darat Tengah untuk menawan ibu negara Soviet.

Dari Oktober 1941, jurutembak Rudel ialah Erwin Hentschel, yang berkhidmat dengannya selama dua setengah tahun berikutnya, kedua-duanya dianugerahkan Knight's Cross of the Iron Cross dalam tempoh itu. Hentschel menyelesaikan 1,400 misi dengan Rudel. Pada awal tahun 1942, Rudel berkahwin semasa bercuti di rumah. Kemudian pada tahun itu, beliau mengambil bahagian dalam Pertempuran Stalingrad. Dari Mei 1941 hingga Januari 1942, Rudel menerbangkan 500 misi. Pada Februari 1943, Rudel menerbangkan misi tempur ke-1,000, menjadikannya wira negara. Beliau kemudian mengambil bahagian dalam eksperimen menggunakan Ju 87 G dalam peranan anti-kereta kebal. Unit anti-kereta kebal itu mengambil bahagian dalam operasi menentang Operasi Kerch-Eltigen Soviet. Rakaman daripada kamera meriam di atas kapal digunakan dalam Die Deutsche Wochenschau, sebuah filem berita Kementerian Propaganda Reich. Pada April 1943, Rudel dianugerahkan Knight's Cross of the Iron Cross with Oak Leaves, menerima Daun Oak daripada Adolf Hitler secara peribadi di Berlin.

Rudel mengambil bahagian dalam Pertempuran Kursk dengan unit yang sama. Pada hari pertama serangan Jerman, 5 Julai, beliau menerbangkan Ju-87G, kali pertama pesawat itu beraksi. Ia adalah sebuah Stuka^{Bahasa German} yang dilengkapi sebagai pesawat anti-kereta kebal dengan dua meriam 37 mm (1.46 in) Bordkanone BK 3,7 yang dipasang di pod meriam bawah sayap. Konsep itu adalah idea Rudel dan terbukti sangat berjaya. Pada 12 Julai 1943, beliau mendakwa memusnahkan 12 kereta kebal Soviet dalam satu hari. Ferdinand Schörner, seorang jeneral kanan Jerman, mengulas "Rudel sahaja menggantikan seluruh divisyen". Pertempuran itu sengit dan Rudel bernasib baik untuk terus hidup, kerana Stuka yang bergerak perlahan itu mudah terdedah dan mengalami kadar korban yang tinggi. Pada Oktober 1943, Rudel dikreditkan dengan kemusnahan kereta kebal ke-100 dan dianugerahkan Knight's Cross of the Iron Cross with Oak Leaves and Swords (salah satu daripada hanya 160 yang dianugerahkan) pada 25 November.

Rudel dinaikkan pangkat kepada Major pada 1 Mac 1944. Beliau dilantik sebagai Gruppenkommandeur bagi III. Gruppe pada 22 Februari 1944. Pada 20 Mac, Rudel melakukan pendaratan paksa di belakang barisan Soviet, dan beliau serta Erwin Hentschel, jurutembak lamanya, kembali ke barisan Jerman. Mereka cuba berenang menyeberangi Sungai Dniester, tetapi Hentschel lemas dalam percubaan itu. Sekembalinya, Ernst Gadermann, yang sebelum ini merupakan doktor pasukan III. Gruppe, menyertai Rudel sebagai pengendali radio dan jurutembak udara barunya. Rudel dianugerahkan Knight's Cross of the Iron Cross with Oak Leaves, Swords and Diamonds (salah satu daripada hanya 27 yang dianugerahkan) pada 29 Mac 1944, ahli kesepuluh Wehrmacht yang menerima anugerah ini. Penyampaian anugerah itu dilakukan oleh Hitler secara peribadi.



Rudel dinaikkan pangkat kepada Oberstleutnant (Leftenan Kolonel) pada 1 September 1944, dan dilantik sebagai pemimpin SG 2, menggantikan Stepp, pada 1 Oktober 1944. Pada 22 Disember 1944, Rudel menyelesaikan misi tempur ke-2,400, dan pada keesokan harinya, beliau melaporkan kereta kebal ke-463 yang dimusnahkan. Pada 29 Disember 1944, Rudel dinaikkan pangkat kepada Oberst (Kolonel), dan dianugerahkan Knight's Cross of the Iron Cross with Golden Oak Leaves, Swords, and Diamonds, satu-satunya orang yang menerima anugerah ini. Anugerah ini, yang bertujuan sebagai salah satu daripada 12 anugerah kemenangan pasca-perang untuk Jerman Nazi, disampaikan kepadanya oleh Hitler pada 1 Januari 1945, empat bulan sebelum Jerman Nazi dikalahkan.

Pada 8 Februari 1945, Rudel cedera parah di kaki kanan, dan mendarat di dalam garisan Jerman apabila pengendali radionya menjerit arahan penerbangan. Kaki Rudel dipotong di bawah lutut. Beliau kembali terbang pada 25 Mac 1945. Beliau mendakwa 26 lagi kereta kebal dimusnahkan menjelang akhir perang. Pada 19 April 1945, sehari sebelum hari lahir terakhir Hitler, Rudel bertemu dengan Hitler di Führerbunker di Reich Chancellery di Berlin. Pada 8 Mei 1945, Rudel melarikan diri ke barat dari sebuah lapangan terbang berhampiran Prague, mendarat di wilayah yang dikuasai AS, dan menyerah diri. Pihak Amerika enggan menyerahkannya kepada Kesatuan Soviet.

2.3. Pemusnahan Kereta Kebal dan Pencapaian Ketenteraan

Rudel dikreditkan dengan rekod kemusnahan yang luar biasa sepanjang kerjaya tenteranya, terutamanya di Barisan Timur. Walaupun angka rasmi telah direkodkan, beberapa sumber menyatakan bahawa jumlah sebenar mungkin lebih tinggi kerana Rudel sering menyerahkan kredit kemusnahannya kepada juruterbang lain untuk meningkatkan semangat mereka atau untuk membolehkan mereka mengambil cuti. Beliau juga dilaporkan terbang tanpa izin atau kembali ke medan perang walaupun masih cedera.

Berikut adalah pencapaian ketenteraan utama yang dikreditkan kepada Rudel:

• Kereta Kebal:** 519 buah kereta kebal Soviet dimusnahkan. Jumlah ini dianggap setara dengan kemusnahan sebuah kor kereta kebal.
• Kapal Perang:**
  • Sebuah kapal tempur (Marat) rosak teruk dan tenggelam. Kapal ini kehilangan bahagian hadapannya termasuk menara meriam utama kedua, jambatan, dan cerobong pertama akibat letupan bom. Walaupun rosak teruk, Marat masih menggunakan meriamnya dalam pertempuran tetapi akhirnya ditinggalkan pada akhir 1942.
  • Sebuah kapal kruiser (Petropavlovsk, yang tidak lengkap dan rosak teruk).
  • Sebuah kapal pembinasa (Minsk).
  • 70 buah kapal pendarat dimusnahkan.
• Kenderaan Darat:** Lebih daripada 800 kenderaan dari semua jenis (termasuk kenderaan berperisai dan trak) dimusnahkan.
• Kedudukan Artileri:** Lebih daripada 150 kedudukan artileri, anti-kereta kebal, atau anti-pesawat dimusnahkan.
• Kereta Api Berperisai:** 4 buah kereta api berperisai dimusnahkan.
• Infrastruktur:** Banyak jambatan dan laluan bekalan dimusnahkan.
• Kemenangan Udara:** 9 kemenangan udara, termasuk 7 pesawat pejuang dan 2 Ilyushin Il-2. Salah satu kemenangan udaranya dicapai dengan meriam 37 mm Ju 87G.

Rudel ditembak jatuh atau terpaksa mendarat sebanyak 30 kali akibat artileri anti-pesawat musuh. Beliau tidak pernah ditembak jatuh oleh pesawat lain. Beliau cedera lima kali, dan menyelamatkan enam anak kapal yang terkandas di wilayah musuh.

2.4. Pingat dan Anugerah Ketenteraan

Hans-Ulrich Rudel menerima pelbagai pingat dan anugerah ketenteraan yang mengiktiraf pencapaiannya yang luar biasa, menjadikannya salah seorang askar Jerman yang paling banyak menerima pingat dalam Perang Dunia Kedua.

Berikut adalah senarai anugerah utama yang diterimanya:

• Piala Kehormatan Luftwaffe sebagai Oberleutnant (Leftenan Kanan) dalam Sturzkampfgeschwader (20 Oktober 1941).
• Iron Cross (1939)
  • Kelas Ke-2 (10 November 1939).
  • Kelas Ke-1 (15 Julai 1941).
• Knight's Cross of the Iron Cross with Golden Oak Leaves, Swords, and Diamonds
  • Knight's Cross** pada 6 Januari 1942 sebagai Oberleutnant dan Staffelkapitän (Ketua Skuadron) bagi 9./Sturzkampfgeschwader 2.
  • Daun Oak** (ke-229) pada 14 April 1943 sebagai Oberleutnant dan Staffelkapitän bagi 1./Sturzkampfgeschwader 2 "Immelmann". Beliau menerima Daun Oak ini daripada Hitler secara peribadi di Berlin.
  • Pedang** (ke-42) pada 25 November 1943 sebagai Hauptmann (Kapten) dan Gruppenkommandeur (Komander Kumpulan) bagi III./Sturzkampfgeschwader 2 "Immelmann".
  • Berlian** (ke-10) pada 29 Mac 1944 sebagai Major (Mejar) dan Gruppenkommandeur bagi III./Schlachtgeschwader 2 "Immelmann".
  • Daun Oak Emas** (pertama dan satu-satunya) pada 29 Disember 1944 sebagai Oberstleutnant (Leftenan Kolonel) dan Geschwaderkommodore (Komodor Sayap) bagi Schlachtgeschwader 2 "Immelmann". Anugerah ini, yang pada asalnya bertujuan untuk diberikan kepada 12 orang sebagai anugerah kemenangan pasca-perang untuk Jerman Nazi, disampaikan kepadanya oleh Hitler pada 1 Januari 1945, empat bulan sebelum kekalahan Jerman Nazi. Rudel merupakan satu-satunya individu yang menerima anugerah ini.
• Lencana Juruterbang/Pemerhati dalam Emas dengan Berlian.
• Lencana Cedera dalam Emas.
• Salib Jerman dalam Emas (7 Disember 1941).
• Cengkaman Terbang Hadapan Luftwaffe dalam Emas dengan Berlian dan lencana untuk 2,000 misi.
• Anugerah Perkhidmatan Panjang Wehrmacht Kelas Ke-4.
• Pingat Sudetenland.
• Pingat Barisan Timur.
• Pingat Perak Keberanian Tentera (Itali).
• Pingat Emas Keberanian Hungary (ke-8, dan satu-satunya asing) pada 14 Januari 1945.

2.5. Kecederaan dan Kembali Terbang

Hans-Ulrich Rudel mengalami beberapa kecederaan serius sepanjang kerjaya tempurnya, namun keazamannya untuk kembali ke medan perang adalah luar biasa. Beliau cedera lima kali sepanjang perang.

Pada 8 Februari 1945, semasa serangan ke atas kereta kebal Soviet, Rudel cedera parah di kaki kanannya akibat tembakan meriam anti-pesawat 40 mm Soviet. Walaupun cedera parah, beliau berjaya mendaratkan pesawatnya di dalam garisan Jerman dengan bantuan jurutembak radionya yang menjerit arahan penerbangan. Kaki kanan Rudel terpaksa dipotong di bawah lutut. Walaupun kehilangan kaki, beliau menunjukkan semangat yang luar biasa, menyatakan bahawa beliau tidak peduli kerana kaki kirinya masih ada, dan yang lebih menyedihkan adalah ketidakupayaannya untuk berjuang untuk tanah airnya dalam krisis.

Selepas pembedahan, beliau telah didiagnosis memerlukan pemulihan selama enam bulan. Namun, Rudel melarikan diri dari hospital pada 25 Mac 1945, hanya enam minggu selepas kecederaannya. Beliau kembali terbang dengan kaki palsu yang ditempah khas dan terus mengambil bahagian dalam pertempuran. Beliau mendakwa memusnahkan 26 lagi kereta kebal menjelang akhir perang. Keazamannya untuk kembali berjuang walaupun cedera parah menjadi salah satu kisah yang paling terkenal dalam kerjaya tenteranya.

2.6. Rakan Seperjuangan dan Atasan

Hans-Ulrich Rudel berkhidmat bersama beberapa rakan seperjuangan dan atasan yang memainkan peranan penting dalam kerjaya tenteranya. Hubungan ini sering dicirikan oleh kepercayaan dan penghormatan yang mendalam.

2.7. Ringkasan Kerjaya Tentera

Hans-Ulrich Rudel menerbangkan 2,530 misi tempur di Barisan Timur Perang Dunia Kedua. Majoriti misi ini dijalankan dengan menerbangkan Junkers Ju 87, walaupun 430 misi diterbangkan dengan varian serangan darat Focke-Wulf Fw 190.

Berikut adalah ringkasan statistik kerjaya tenteranya:

• Jumlah Misi Tempur:** 2,530 misi.
• Kenderaan Darat Dimusnahkan:**
  • 519 kereta kebal.
  • Lebih daripada 800 kenderaan dari semua jenis.
  • Lebih daripada 150 kedudukan artileri, anti-kereta kebal, atau anti-pesawat.
  • 4 kereta api berperisai.
  • Banyak jambatan dan laluan bekalan.
• Kapal Dimusnahkan/Rosak:**
  • Kapal tempur Marat rosak teruk.
  • Sebuah kapal kruiser (Petropavlovsk, tidak lengkap dan rosak teruk).
  • Sebuah kapal pembinasa (Minsk).
  • 70 kapal pendarat.
• Kemenangan Udara:** 9 kemenangan udara, termasuk 7 pesawat pejuang dan 2 Ilyushin Il-2.
• Insiden Penerbangan:**
  • Ditembak jatuh atau terpaksa mendarat sebanyak 30 kali akibat artileri anti-pesawat.
  • Cedera 5 kali.
  • Menyelamatkan 6 anak kapal yang terkandas di wilayah musuh.

  Rudel juga mengalami beberapa kenaikan pangkat sepanjang kerjayanya:

  • Leutnant (Leftenan Muda) - 1 Januari 1939
  • Oberleutnant (Leftenan Kanan) - 1 Oktober 1941
  • Hauptmann (Kapten) - 1 April 1943
  • Major (Mejar) - 1 Mac 1944
  • Oberstleutnant (Leftenan Kolonel) - 1 September 1944
  • Oberst (Kolonel) - 1 Januari 1945

3.1. Aktiviti di Amerika Selatan

Selepas ditahan oleh tentera Amerika Syarikat, keluarga Rudel melarikan diri dari kemaraan Tentera Merah dan mencari perlindungan bersama ibu bapa Gadermann di Wuppertal. Rudel dibebaskan pada April 1946 dan menceburi perniagaan swasta. Pada tahun 1948, beliau berhijrah ke Argentina melalui laluan tikus, mengembara melalui Zillertal Austria ke Itali. Di Rome, dengan bantuan penyeludup Tyrol Selatan dan dibantu oleh uskup Austria Alois Hudal, beliau membeli pasport Palang Merah palsu dengan nama samaran "Emilio Meier", dan menaiki penerbangan dari Rome ke Buenos Aires, di mana beliau tiba pada 8 Jun 1948.

Di Argentina, Rudel menjadi rakan rapat dan orang kepercayaan Presiden Argentina Juan Perón dan diktator Paraguay Alfredo Stroessner. Beliau dilantik sebagai penasihat kepada industri penerbangan Argentina dan bekerja di Institut Teknologi Aeronautik di Córdoba. Beliau turut menjadi perantara antara kedua-dua diktator tersebut dan terlibat dalam rancangan pembangunan ekonomi kedua-dua negara. Rudel juga berkhidmat sebagai pengajar di akademi pegawai Tentera Udara Argentina yang baru ditubuhkan, di mana beliau mengajar teknik penerbangan dan pertempuran udara jarak dekat pada ketinggian rendah.

Di Argentina, Rudel mengasaskan "Kameradenwerk" (secara harfiah: "agensi rakan seperjuangan"), sebuah organisasi bantuan untuk penjenayah perang Nazi. Ahli-ahli terkemuka Kameradenwerk termasuk pegawai SS Ludwig Lienhardt, yang ekstradisinya dari Sweden telah dituntut oleh Kesatuan Soviet atas tuduhan jenayah perang; Kurt Christmann, seorang ahli Gestapo yang dihukum 10 tahun kerana jenayah perang yang dilakukan di Krasnodar; penjenayah perang Austria Fridolin Guth; dan pengintip Jerman di Chile, August Siebrecht. Kumpulan ini mengekalkan hubungan rapat dengan fasis lain yang dikehendaki di peringkat antarabangsa, seperti Ante Pavelić dan Carlo Scorza. Selain penjenayah perang yang melarikan diri ke Argentina, Kameradenwerk juga membantu penjenayah Nazi yang dipenjarakan di Eropah, termasuk Rudolf Hess dan Karl Dönitz, dengan bungkusan makanan dari Argentina dan kadang-kadang dengan membayar yuran guaman mereka. Di Argentina, Rudel berkenalan dengan doktor kem tahanan Nazi yang terkenal dan penjenayah perang Josef Mengele. Pada tahun 1957, Rudel dan Mengele bersama-sama mengembara ke Chile untuk bertemu dengan Walter Rauff, pencipta kamar gas bergerak Nazi. Rudel, bersama Willem Sassen, bekas Waffen-SS dan wartawan perang untuk Wehrmacht, yang pada mulanya bekerja sebagai pemandu Rudel, membantu memindahkan Mengele ke Brazil dengan memperkenalkannya kepada penyokong Nazi Wolfgang Gerhard.

Di Argentina, Rudel tinggal di Villa Carlos Paz, kira-kira 36 km dari Córdoba City, di mana beliau menyewa sebuah rumah dan mengendalikan sebuah kilang bata. Di sana, Rudel menulis memoir perangnya Trotzdem ("Walaupun Begitu" atau "Walau Apa Pun"). Buku itu diterbitkan pada November 1949 oleh Dürer-Verlag di Buenos Aires. Dürer-Verlag (1947-1958) menerbitkan pelbagai apologia oleh bekas Nazi dan kolaborator mereka. Selain Rudel, antara editor awal ialah Wilfred von Oven, adjutan Akhbar peribadi Joseph Goebbels, dan Naumann. Sassen meyakinkan Adolf Eichmann untuk berkongsi pandangannya mengenai Holocaust. Bersama Eberhard Fritsch, bekas pemimpin Hitler Youth, Sassen mula menemu bual Eichmann pada tahun 1956 dengan niat untuk menerbitkan pandangannya. Dürer-Verlag muflis pada tahun 1958.

Perbincangan timbul di Jerman Barat mengenai Rudel yang dibenarkan menerbitkan buku itu, kerana beliau adalah seorang Nazi yang terkenal. Dalam buku itu, beliau menyokong dasar-dasar Nazi. Buku ini kemudiannya disunting semula dan diterbitkan di Amerika Syarikat, apabila Perang Dingin semakin sengit, di bawah tajuk Stuka Pilot, yang menyokong serangan Jerman ke atas Kesatuan Soviet. Pierre Clostermann, seorang juruterbang pejuang Perancis, telah berkawan dengan Rudel dan menulis kata pengantar untuk edisi Perancis bukunya Stuka Pilot, manakala juruterbang ace RAF Douglas Bader menulis kata pengantar dalam versi Inggeris. Pada tahun 1951, beliau menerbitkan sebuah risalah Dolchstoß oder Legende? ("Tikaman Belakang atau Legenda?"), di mana beliau mendakwa bahawa "perang Jerman menentang Kesatuan Soviet adalah perang pertahanan", lebih-lebih lagi, "perang salib untuk seluruh dunia". Pada tahun 1950-an, Rudel berkawan dengan Savitri Devi, seorang penulis dan penyokong Hinduisme dan Nazisme, dan memperkenalkannya kepada beberapa pelarian Nazi di Sepanyol dan Timur Tengah.

Dengan bantuan Perón, Rudel memperoleh kontrak yang lumayan dengan tentera Brazil. Beliau juga aktif sebagai penasihat tentera dan penjual senjata untuk rejim Bolivia, Augusto Pinochet di Chile dan Stroessner di Paraguay. Beliau berhubung dengan Werner Naumann, bekas Setiausaha Negara di Kementerian Pencerahan Awam dan Propaganda Goebbels di Jerman Nazi. Berikutan Revolución Libertadora pada tahun 1955, pemberontakan tentera dan awam yang menamatkan penggal kedua Perón sebagai presiden, Rudel terpaksa meninggalkan Argentina dan berpindah ke Paraguay. Sepanjang tahun-tahun berikutnya di Amerika Selatan, Rudel sering bertindak sebagai wakil asing untuk beberapa syarikat Jerman, termasuk Salzgitter AG, Dornier Flugzeugwerke, Focke-Wulf, Messerschmitt, Siemens dan Lahmeyer International, sebuah firma perunding kejuruteraan Jerman.

Menurut sejarawan Peter Hammerschmidt, berdasarkan fail Perkhidmatan Perisikan Persekutuan Jerman dan Agensi Perisikan Pusat (CIA) AS, BND, di bawah syarikat samaran "Merex", berhubung rapat dengan bekas ahli SS dan Parti Nazi. Pada tahun 1966, Merex, yang diwakili oleh Walter Drück, bekas Generalmajor dalam Wehrmacht dan ejen BND, dibantu oleh hubungan yang diwujudkan oleh Rudel dan Sassen, menjual peralatan terpakai Bundeswehr (angkatan bersenjata Persekutuan Jerman) kepada pelbagai diktator di Amerika Latin. Menurut Hammerschmidt, Rudel membantu dalam mewujudkan hubungan antara Merex dan Friedrich Schwend, bekas ahli Reich Security Main Office dan terlibat dalam Operasi Bernhard. Schwend, menurut Hammerschmidt, mempunyai hubungan rapat dengan perkhidmatan tentera Peru dan Bolivia. Pada awal tahun enam puluhan, Rudel, Schwend dan Klaus Barbie, mengasaskan sebuah syarikat bernama "La Estrella", bintang itu, yang menggaji beberapa bekas pegawai SS yang telah melarikan diri ke Amerika Latin. Rudel, melalui La Estrella, juga berhubung dengan Otto Skorzeny, yang mempunyai rangkaian bekas pegawai SS dan Wehrmacht sendiri.

3.2. Kembali ke Jerman dan Aktiviti Politik

Rudel kembali ke Jerman Barat pada tahun 1953 dan menjadi ahli terkemuka parti politik nasionalis neo-Nazi, Parti Reich Jerman (Deutsche Reichspartei atau DRP). Dalam pilihan raya persekutuan Jerman Barat 1953, Rudel adalah calon utama untuk DRP, tetapi tidak dipilih ke Bundestag. Menurut Josef Müller-Marein, ketua editor Die Zeit, Rudel mempunyai watak egosentrik. Rudel mengkritik keras Pihak Bersekutu Barat semasa Perang Dunia Kedua kerana tidak menyokong Jerman dalam perangnya menentang Kesatuan Soviet. Müller-Marein mengakhiri artikelnya dengan kenyataan: "Rudel tidak lagi mempunyai Geschwader (skuadron)!". Pada tahun 1977, beliau menjadi jurucakap German People's Union, sebuah parti politik nasionalis yang diasaskan oleh Gerhard Frey.

3.3. Skandal dan Kontroversi Utama

Pada Oktober 1976, Rudel secara tidak sengaja mencetuskan rentetan peristiwa, yang kemudiannya digelar Skandal Rudel (Rudel-Affäre). Sayap Peninjau Ke-51 Jerman, unit terbaru yang memegang nama "Immelmann", mengadakan perjumpaan untuk ahli unit, termasuk mereka dari Perang Dunia Kedua. Setiausaha Negara di Kementerian Pertahanan Persekutuan, Hermann Schmidt, membenarkan acara itu. Bimbang Rudel akan menyebarkan propaganda Nazi di pangkalan udara Tentera Udara Jerman di Bremgarten berhampiran Freiburg, Schmidt memerintahkan agar mesyuarat itu tidak dapat diadakan di pangkalan udara. Berita mengenai keputusan ini sampai kepada Generalleutnant Walter Krupinski, pada masa itu jeneral komander Angkatan Udara Taktikal Bersekutu Kedua NATO, dan bekas juruterbang pejuang Perang Dunia Kedua. Krupinski menghubungi Gerhard Limberg, Pemeriksa Tentera Udara, meminta agar mesyuarat itu dibenarkan di pangkalan udara. Limberg kemudian mengesahkan permintaan Krupinski, dan mesyuarat itu diadakan di premis Bundeswehr, keputusan yang masih belum dipersetujui oleh Schmidt. Rudel menghadiri mesyuarat itu, di mana beliau menandatangani bukunya dan memberikan beberapa autograf tetapi mengelak daripada membuat sebarang kenyataan politik.

Semasa acara akhbar rutin, wartawan yang telah diberi taklimat oleh Schmidt menyoal Krupinski dan timbalannya Karl Heinz Franke mengenai kehadiran Rudel. Dalam temu bual ini, para jeneral membandingkan masa lalu Rudel sebagai penyokong Nazi dan Neo-Nazi dengan kerjaya pemimpin Parti Demokratik Sosial Jerman (SPD) terkemuka Herbert Wehner, yang pernah menjadi ahli Parti Komunis Jerman pada tahun 1930-an, dan yang pernah tinggal di Moscow semasa Perang Dunia Kedua, di mana beliau didakwa terlibat dalam operasi NKVD. Dengan memanggil Wehner seorang pelampau, mereka menggambarkan Rudel sebagai seorang lelaki yang terhormat, yang "tidak mencuri perak keluarga atau apa-apa lagi". Apabila kenyataan ini menjadi umum, Menteri Pertahanan Persekutuan Georg Leber, mematuhi §50 Soldatengesetz (undang-undang Ketenteraan), memerintahkan para jeneral itu bersara awal mulai 1 November 1976. Leber, seorang ahli Parti Demokratik Sosial Jerman (SPD), dikritik keras atas tindakannya oleh pembangkang Kesatuan Demokratik Kristian (CDU), dan skandal itu menyumbang kepada persaraan menteri itu pada awal tahun 1978. Pada 3 Februari 1977, Bundestag Jerman membahaskan skandal itu dan akibatnya. Skandal Rudel kemudiannya mencetuskan perbincangan tradisi ketenteraan, yang diakhiri oleh Menteri Pertahanan Persekutuan Hans Apel dengan pengenalan "Garis Panduan untuk Memahami dan Memupuk Tradisi" pada 20 September 1982.

Semasa Piala Dunia 1978, yang diadakan di Argentina, Rudel melawat pasukan bola sepak kebangsaan Jerman di kem latihan mereka di Ascochinga. Media Jerman mengkritik Persatuan Bola Sepak Jerman, dan melihat lawatan Rudel sebagai simpati terhadap diktator tentera yang memerintah Argentina berikutan rampasan kuasa Argentina 1976. Semasa Piala Dunia FIFA 1958 di Sweden, beliau melawat pasukan Jerman di Malmö pada 8 Jun 1958. Di sana beliau disambut oleh pengurus pasukan Sepp Herberger.

4.1. Nazisme dan Anti-Komunisme

Rudel kekal sebagai seorang Nazi yang tidak bertaubat sepanjang hidupnya. Beliau secara terbuka membantu pelarian Nazi melarikan diri ke Amerika Latin dan Timur Tengah selepas perang, termasuk melindungi penjenayah perang terkenal seperti Josef Mengele. Dalam buku-buku yang ditulisnya, beliau secara jelas menyokong dasar-dasar Nazi dan mengkritik Oberkommando der Wehrmacht (Pemerintah Tertinggi Angkatan Tentera) kerana "mengkhianati Hitler".

Pandangan anti-komunisme Rudel adalah teras kepada ideologinya. Beliau mendakwa bahawa "perang Jerman menentang Kesatuan Soviet adalah perang pertahanan", dan lebih jauh lagi, "perang salib untuk seluruh dunia". Beliau juga mengkritik keras Pihak Bersekutu Barat kerana tidak menyokong Jerman dalam perangnya menentang Kesatuan Soviet, yang pada pandangannya adalah perjuangan menentang komunisme.

Rudel mempunyai kekaguman yang mendalam terhadap Adolf Hitler, sering menyatakan bahawa beliau "sangat kagum" setiap kali bertemu dengan Führer. Hitler juga sangat menghargai Rudel, pernah memanggilnya "askar terhebat dan paling berani yang pernah dimiliki oleh rakyat Jerman". Hitler berulang kali meminta Rudel untuk mengambil alih perintah unit jet, tetapi Rudel menolak, dengan alasan tanggungjawabnya sebagai komander skuadron serangan darat. Walaupun begitu, Hitler terus meletakkan kepercayaan tinggi kepadanya sehingga saat-saat terakhir hidupnya, termasuk memanggilnya ke Berlin pada 27 April 1945, hanya tiga hari sebelum Hitler membunuh diri, walaupun Rudel tidak dapat mendarat kerana wilayah itu telah diduduki oleh Tentera Merah.

5.1. Perkahwinan, Anak-anak, dan Sukan

Rudel berkahwin sebanyak tiga kali. Perkahwinan pertamanya pada tahun 1942 adalah dengan Ursula Bergmann, yang dikenali sebagai "Hanne". Mereka mempunyai dua orang anak lelaki, Hans-Ulrich dan Siegfried. Pasangan ini bercerai pada tahun 1950. Menurut majalah berita Der Spiegel, salah satu sebab perceraian itu adalah kerana isterinya telah menjual beberapa pingatnya, termasuk Daun Oak dengan Berlian, kepada seorang pengumpul Amerika, dan juga kerana isterinya enggan berpindah ke Argentina. Walau bagaimanapun, pada 27 Mac 1951, Der Spiegel menerbitkan penafian Ursula Rudel mengenai penjualan pingatnya, menyatakan bahawa beliau tidak pernah berniat untuk berbuat demikian.

Pada tahun 1965, Rudel berkahwin dengan isteri keduanya, Ursula née Daemisch, ketika beliau berusia 49 tahun dan isterinya berusia 21 tahun. Perkahwinan ini menghasilkan anak lelaki ketiganya, Christoph, yang dilahirkan pada tahun 1969. Rudel mengalami strok pada 26 April 1970, tetapi berjaya pulih. Selepas perceraiannya pada tahun 1977, beliau berkahwin dengan isteri ketiganya, Ursula née Bassfeld.

Walaupun mengalami kecederaan serius semasa perang, termasuk kehilangan kaki kanannya, Rudel adalah seorang peminat sukan yang tegar. Beliau aktif dalam tenis, berenang, dan ski. Beliau malah memenangi kejohanan ski alp di Amerika Selatan. Selain itu, Rudel juga mempunyai minat yang mendalam dalam mendaki gunung. Beliau mendaki banyak gunung di Pergunungan Andes di Amerika Selatan, termasuk puncak tertinggi di benua itu, Aconcagua (6.96 K m) pada 31 Disember 1951. Beliau juga mendaki Llullaillaco (6.72 K m), gunung berapi aktif kelima tertinggi di dunia, sebanyak tiga kali. Semasa pendakian pertamanya pada 31 Mac 1953, beliau tergelincir dan jatuh 400 m di dinding ais, tetapi bernasib baik mendarat di timbunan salji dan hanya mengalami lebam kecil. Dalam pendakian kedua, rakan seperjuangannya, Erwin Neubert, seorang jurugambar, tergelincir dan maut, menyebabkan ekspedisi dihentikan. Rudel kembali ke gunung itu sepuluh bulan kemudian untuk mencari dan membawa turun mayat Neubert, yang kemudian dikebumikan di puncak Llullaillaco.

6.1. Keadaan Kematian dan Pengkebumian

Hans-Ulrich Rudel meninggal dunia akibat strok kedua di Rosenheim, Jerman Barat, pada 18 Disember 1982. Beliau dikebumikan di Dornhausen pada 22 Disember 1982.

Upacara pengebumian Rudel menjadi tumpuan kontroversi. Dua pesawat F-4 Phantom Bundeswehr (Tentera Udara Jerman) dilihat melakukan penerbangan rendah di atas kuburnya. Walaupun terdapat spekulasi bahawa ini adalah penerbangan hormat, pegawai Bundeswehr menafikan ia disengajakan, menyatakan bahawa Dornhausen terletak di tengah-tengah laluan penerbangan yang kerap digunakan oleh pesawat tentera, dan penerbangan itu adalah sebahagian daripada latihan rutin. Menteri Pertahanan Persekutuan, Manfred Wörner, juga mengisytiharkan bahawa penerbangan pesawat itu adalah latihan biasa.

Selain itu, empat orang pelayat telah difoto memberikan Tabik Nazi semasa pengebumian, dan mereka disiasat di bawah undang-undang yang melarang paparan simbol Nazi. Insiden ini menonjolkan kehadiran dan sokongan berterusan daripada elemen sayap kanan jauh di Jerman, walaupun selepas beberapa dekad Perang Dunia Kedua berakhir.

7.1. Penilaian Positif

Bagi penyokong dan peminat ketenteraan, Hans-Ulrich Rudel sering digambarkan sebagai seorang wira yang luar biasa dan juruterbang yang tidak tertandingi. Beliau diiktiraf sebagai juruterbang Jerman yang paling banyak menerima pingat dalam perang, dan satu-satunya individu yang dianugerahkan Knight's Cross of the Iron Cross berserta Daun Oak Emas, Pedang, dan Berlian.

Adolf Hitler sendiri memuji Rudel, menyatakan: "Kamu adalah askar terhebat dan paling berani yang pernah dimiliki oleh rakyat Jerman." Ferdinand Schörner, seorang jeneral kanan Jerman, mengulas bahawa "Rudel sahaja menggantikan seluruh divisyen", menunjukkan betapa besarnya impak beliau di medan perang.

Pierre Clostermann, seorang juruterbang pejuang Perancis yang kemudian menjadi rakan rapat Rudel, menyatakan kekagumannya dengan berkata: "Sungguh sayang, dia bukan di pihak kita!" Ini mencerminkan penghormatan terhadap kemahiran dan keberaniannya, walaupun berbeza ideologi. Erich Hartmann, juruterbang ace terkemuka Luftwaffe, juga mengakui keunikan pencapaian Rudel: "Saya boleh menirunya dengan pelbagai pasukan, tetapi saya tidak boleh meniru Rudel sebagai individu. Tiada siapa yang boleh." Pandangan-pandangan ini menonjolkan keberanian, kemahiran terbang, dan dedikasinya yang tidak berbelah bahagi dalam pertempuran.

7.2. Kritikan dan Kontroversi

Walaupun pencapaian ketenteraannya yang luar biasa, Hans-Ulrich Rudel menghadapi kritikan dan kontroversi yang meluas, terutamanya disebabkan oleh ideologi Nazi yang tidak bertaubat dan aktiviti pasca-perangnya.

Beliau kekal sebagai seorang Nazi yang tidak bertaubat selepas perang, secara aktif membantu penjenayah perang Nazi melarikan diri ke Amerika Latin melalui laluan tikus. Ini termasuk melindungi individu seperti Josef Mengele, doktor kem tahanan Auschwitz yang terkenal. Keterlibatannya dalam organisasi seperti "Kameradenwerk" yang membantu pelarian Nazi, serta perannya sebagai penjual senjata kepada rejim sayap kanan di Amerika Selatan, menunjukkan kesinambungan kesetiaannya kepada ideologi yang bertanggungjawab terhadap kekejaman besar.

Buku-buku yang ditulisnya selepas perang, seperti Trotzdem dan Dolchstoß oder Legende?, secara terang-terangan menyokong dasar-dasar Nazi dan mengemukakan naratif bahawa perang Jerman menentang Kesatuan Soviet adalah "perang pertahanan" atau "perang salib untuk seluruh dunia". Ini dilihat sebagai percubaan untuk memutihkan jenayah perang Nazi dan menyebarkan propaganda.

Kepulangannya ke Jerman Barat pada tahun 1953 dan penglibatannya dengan parti-parti politik sayap kanan jauh seperti Deutsche Reichspartei (DRP) dan German People's Union (DVU) mengukuhkan persepsinya sebagai seorang aktivis neo-Nazi. Beliau mengkritik keras Pihak Bersekutu Barat kerana tidak menyokong Jerman dalam perangnya menentang Kesatuan Soviet, pandangan yang tidak selaras dengan nilai-nilai demokrasi pasca-perang.

Skandal Rudel pada tahun 1976, yang membawa kepada persaraan awal dua jeneral Bundeswehr kerana menyokongnya, menunjukkan betapa kontroversinya kehadirannya dalam masyarakat Jerman. Lawatannya kepada pasukan bola sepak kebangsaan Jerman semasa Piala Dunia 1978 di Argentina juga dikritik hebat oleh media Jerman kerana dilihat sebagai simpati terhadap diktator tentera Argentina yang menindas.

Pada pengebumiannya pada tahun 1982, insiden seperti penerbangan rendah pesawat tentera dan tabik Nazi oleh beberapa pelayat menimbulkan kemarahan awam dan mengukuhkan imejnya sebagai ikon bagi pergerakan ekstremis sayap kanan. Secara keseluruhan, warisan Rudel adalah satu konflik antara keberanian ketenteraan yang luar biasa dan kesetiaan yang tidak berbelah bahagi kepada ideologi yang kejam dan anti-demokrasi.

8.1. Kesan terhadap Taktik Penerbangan Tentera dan Pergerakan Sayap Kanan Jauh

Pengalaman Rudel dalam memusnahkan kereta kebal Soviet dari udara, terutamanya dengan menggunakan pesawat Ju 87G yang dilengkapi meriam 37 mm, memberikan sumbangan besar kepada taktik peperangan udara. Beliau mengembangkan kaedah serangan anti-kereta kebal yang berkesan, seperti menyerang dari belakang (di mana perisai kereta kebal lebih lemah) atau dari sisi, dan terbang ke arah garisan kawan selepas serangan untuk meningkatkan peluang kelangsungan hidup jika pesawat rosak. Taktik ini kemudiannya dikaji dan digunakan dalam pembangunan pesawat serangan darat moden. Pada tahun 1976, Rudel menghadiri persidangan di Amerika Syarikat bersama pelbagai ahli tentera dan industri pertahanan Amerika Syarikat sebagai sebahagian daripada pembangunan berterusan A-10 Thunderbolt II. Status Rudel sebagai juruterbang pesawat serangan yang sangat dihiasi dan terutamanya pengalamannya dalam memusnahkan kereta kebal Soviet dari udara dianggap relevan untuk potensi konflik antara NATO dan Pakatan Warsaw.

Selepas kematiannya, Rudel kekal popular di kalangan sayap kanan jauh Jerman, terutamanya dengan German People's Union (DVU) dan pemimpinnya Gerhard Frey. Frey dan DVU menubuhkan Ehrenbund Rudel - Gemeinschaft zum Schutz der Frontsoldaten (Persekutuan Kehormatan Rudel - Komuniti untuk perlindungan askar barisan hadapan) pada tahun 1983 semasa upacara peringatan untuk Rudel. Ini menunjukkan peranan beliau sebagai ikon dalam ideologi ekstremis sayap kanan. David Irving, seorang penafi Holocaust British, menerima Anugerah Hans-Ulrich Rudel daripada Frey pada Jun 1985 dan menyampaikan ucapan peringatan pada kematian Rudel.

9.1. Penulisan dan Karya Terbitan

• Trotzdem (1949, Buenos Aires, Dürer-Verlag). Buku ini kemudiannya disunting semula dan diterbitkan di Amerika Syarikat di bawah tajuk Stuka Pilot (1958, Ballantine Books).
• Wir Frontsoldaten zur Wiederaufrüstung (1951, Buenos Aires, Dürer-Verlag).
• Dolchstoß oder Legende? (1951, Buenos Aires, Dürer-Verlag).
• Es geht um das Reich (1952, Buenos Aires, Dürer-Verlag).
• Von den Stukas zu den Anden.
• Mein Kriegstagebuch: Aufzeichnungen eines Stukafliegers (2001, ARNDT-Verlag).
• Mein Leben in Krieg und Frieden (1994, Deutsche Verlagsgesellschaft).
• Zwischen Deutschland und Argentinien - Fünm Tahun in Übersee.
• Fliegergeschichten: Sonderband Nr. 13 "Der Kanonenvogel".
• Aus Krieg und Frieden : Aus den Jahren 1945 dan 1952.