Hans Küng

2.1. Jawatan Profesor di Universiti Tübingen

Pada tahun 1960, Hans Küng dilantik sebagai profesor teologi asas di Universiti Tübingen di Jerman. Pada tahun yang sama, beliau memulakan kerjaya penulisannya dengan buku The Council, Reform and Reunion, yang menggariskan banyak program untuk Konsili yang akan datang dan menjadi buku terlaris di beberapa negara. Di Tübingen, atas inisiatif Küng, fakulti Katolik universiti itu melantik Joseph Ratzinger, yang kemudiannya menjadi Paus Benedict XVI, sebagai profesor teologi dogmatik pada tahun 1966. Walau bagaimanapun, kerjasama antara kedua-dua mereka berakhir apabila Ratzinger beralih menjadi lebih konservatif sebagai reaksi terhadap Revolusi Pelajar 1968 di Jerman.

2.2. Peranan dalam Konsili Vatikan Kedua

Pada tahun 1962, Hans Küng dilantik sebagai peritus (penasihat pakar teologi) oleh Paus Yohanes XXIII. Sebagai penasihat termuda pada usia 34 tahun, beliau berkhidmat kepada peserta Konsili Vatikan Kedua sehingga Konsili itu berakhir pada tahun 1965. Küng memberikan sumbangan besar kepada semangat reformasi Konsili dan mendukung pembaharuan gereja ke arah yang lebih progresif.

2.3. Kontroversi Infalibiliti Paus dan Penarikan Lesen Teologi

Pada akhir tahun 1960-an, Hans Küng menjadi ahli teologi Katolik utama pertama sejak Skisma Gereja Katolik Lama pada akhir abad ke-19 yang secara terbuka menolak doktrin infalibiliti paus. Beliau mengkritik doktrin ini secara khusus dalam bukunya Infallible? An Inquiry (1971). Buku ini diterbitkan tiga tahun selepas Vatikan pertama kali meminta Küng untuk menjawab tuduhan terhadap jilid awalnya, The Church. Setelah penerbitan Infallible?, pegawai Vatikan memintanya hadir di Rom untuk menjawab dakwaan. Küng tetap berpegang pada pendiriannya, menuntut untuk melihat fail yang telah dikumpul oleh gereja dan untuk bercakap dengan sesiapa yang menilai kerjanya.

Selain itu, Küng juga mengkritik selibat paderi, menyokong pembukaan klerus dan diakon kepada wanita, dan menyebut larangan pengeluaran dispensasi bagi paderi yang ingin meninggalkan jawatan paderi sebagai "pelanggaran hak asasi manusia." Beliau juga menulis bahawa amalan Katolik sedia ada "bertentangan dengan Injil dan tradisi Katolik kuno serta perlu dihapuskan."

Akibat pendiriannya yang kritikal, pada 18 Disember 1979, Küng ditarik lesen pengajarannya sebagai ahli teologi Katolik. Küng kemudian menggambarkan keputusan Vatikan itu sebagai "pengalaman peribadi saya mengenai Inkuisisi." Walaupun lesennya ditarik, Küng tetap menjadi paderi Katolik yang sah dan tidak pernah diekskomunikasi. Universiti Tübingen, di mana beliau mengajar, memindahkan Institut Penyelidikan Ekumenikal yang diasaskan dan diketuai oleh Küng, serta jawatan profesornya, di luar bidang kuasa fakulti Katolik. Küng terus mengajar sebagai profesor teologi ekumenikal sehingga persaraannya pada tahun 1996.

Penarikan lesen ini mendapat bantahan daripada komuniti teologi. Enam puluh ahli teologi Amerika dan Kanada memprotes tindakan Vatikan dan menyatakan secara terbuka, "Kami secara terbuka mengesahkan pengiktirafan kami bahawa beliau sememangnya seorang ahli teologi Katolik Roma." Di Tübingen, seribu pelajar mengadakan berjaga-jaga dengan lilin sebagai tanda protes. Küng menyatakan bahawa dalam memorinya, Disputed Truth, beliau menghabiskan 80 muka surat mengulas dakwaan terhadapnya-mesyuarat rahsia oleh uskup Jerman dan pegawai Vatikan di luar Jerman, pengkhianatan oleh tujuh daripada 11 rakan sekerjanya di Tübingen, dan hampir mengalami keruntuhan fizikal dan emosi akibat keletihan dalam usahanya untuk menjawab dakwaan Vatikan sambil mengekalkan tempatnya di universiti negeri.

2.4. Gerakan Ekumenikal dan Inisiatif Etika Global

Walaupun selepas lesen pengajaran teologi Katoliknya ditarik, Hans Küng meneruskan aktiviti teologinya, khususnya dalam bidang ekumenisme dan dialog antara agama. Beliau kekal sebagai profesor teologi ekumenikal di Universiti Tübingen sehingga bersara pada tahun 1996. Pada awal tahun 1990-an, Küng memulakan projek penting yang dinamakan Weltethos (Etika Global). Projek ini merupakan percubaan untuk mengenal pasti persamaan di antara agama-agama dunia (daripada menumpukan kepada perbezaan mereka) dan untuk merangka satu kod peraturan tingkah laku minimum yang boleh diterima oleh semua orang.

Visi beliau mengenai etika global ini termaktub dalam dokumen Menuju suatu Etika Global: Suatu Deklarasi Awal, yang draf awalnya disusun oleh Küng. Deklarasi ini ditandatangani pada Parlimen Agama-agama Dunia tahun 1993 oleh banyak pemimpin agama dan spiritual dari seluruh dunia. Kemudian, projek Küng ini memuncak menjadi "Dialog Antar Peradaban" yang dianjurkan oleh Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB) pada tahun 2001, di mana Küng dilantik sebagai salah seorang daripada 19 "tokoh terkemuka." Walaupun projek ini diselesaikan tidak lama selepas serangan pengganas 11 September 2001, liputan media A.S. mengenanya tidak menyeluruh, suatu fakta yang dikeluhkan oleh Küng.

Pada Oktober 1986, beliau mengambil bahagian dalam Pertemuan Teologi Buddha-Kristian Ketiga yang diadakan di Universiti Purdue, West Lafayette, Indiana. Küng menyatakan bahawa kajian antara agamanya "mengukuhkan akar-akarnya sendiri dalam iman yang hidup kepada Kristus," yang katanya kekal sepanjang kerjayanya. Beliau percaya bahawa keteguhan dalam iman seseorang dan keupayaan untuk berdialog dengan mereka yang berlainan kepercayaan adalah nilai-nilai yang saling melengkapi.

2.5. Hubungan dan Kritikan terhadap Takhta Suci

Hans Küng terkenal dengan pandangan kritikalnya terhadap Paus Yohanes Paulus II dan Paus Benedict XVI, serta hubungan kompleksnya dengan Takhta Suci. Küng berulang kali mengkritik Kurja Rom, menyifatkannya sebagai "negara-kota" yang berpusat kuasa, mirip dengan Kremlin.

Beliau tidak pernah menyebut Paus Yohanes Paulus II dengan namanya, sebaliknya sering merujuk kepada beliau sebagai "Paus Wojtyła" untuk menunjukkan rasa tidak setujunya. Küng berpendapat bahawa pontifikat Yohanes Paulus II adalah "autoritarian yang menindas hak wanita dan ahli teologi," dan mengkritik layanan Paus terhadap ahli teologi pembebasan Amerika Latin seperti Gustavo Gutiérrez dan Leonardo Boff sebagai tidak Kristian. Pada tahun 2003, Küng melihat beatifikasi Paus Pius IX sebagai bukti kemerosotan kanonisasi kepada "gerakan politik gereja."

Pada 26 September 2005, Küng mengadakan perbincangan makan malam yang mesra di Castel Gandolfo bersama Paus Benedict XVI. Mereka berdua bersetuju untuk mengelakkan topik perbezaan pendapat yang jelas dan sebaliknya menumpukan kepada kerja Küng dalam bidang antara agama dan budaya. Küng melaporkan bahawa Benedict sendiri yang menulis kenyataan Vatikan mengenai pertemuan mereka, dan beliau "meluluskan setiap perkataan." Paus Benedict mengakui usaha Küng untuk menyumbang kepada pengiktirafan semula nilai-nilai moral asas manusia dalam dialog antara agama dan juga dengan akal sekular.

Walaupun pertemuan itu bersifat mesra, kritikan Küng terhadap Takhta Suci tidak berhenti. Dalam temu bual dengan Le Monde pada tahun 2009, Küng mengkritik Paus Benedict dengan tajam kerana menarik balik ekskomunikasi empat uskup dari Persaudaraan Saint Pius X. Beliau menyalahkan pengasingan seumur hidup Paus daripada masyarakat kontemporari dan menyatakan bahawa akibat daripada keinginan Benedict untuk gereja yang lebih kecil dan murni, "gereja berisiko menjadi sebuah mazhab." Kenyataan beliau menarik teguran daripada Kardinal Angelo Sodano.

Pada April 2010, beliau menerbitkan surat terbuka kepada semua uskup Katolik di mana beliau mengkritik cara Paus Benedict mengurus isu-isu liturgi, kolegial, dan antara agama, serta skandal penderaan seksual dalam Gereja Katolik. Beliau menyeru para uskup untuk mempertimbangkan enam cadangan, daripada bersuara dan mencari penyelesaian serantau hingga menyeru kepada konsili Vatikan yang lain. Beliau juga merupakan penandatangan Church 2011, "The Need for a New Beginning," sebuah memorandum berbahasa Jerman yang menuntut reformasi Gereja Katolik yang dipromulgasikan oleh profesor teologi Katolik.

Hans Küng juga membela ahli teologi Katolik Charles Curran, yang diancam kehilangan lesen mengajarnya sebagai ahli teologi Katolik pada tahun 1986. Küng menggalakkan Curran untuk meneruskan kerjanya dan berkongsi pengalamannya tentang sokongan dan pengkhianatan oleh rakan-rakan sekerjanya. Pada tahun 1990-an, Küng bersuara bagi pihak ahli teologi Katolik Eugen Drewermann yang kehilangan lesen pengajaran teologi Katoliknya dan digantung sebagai paderi kerana, seperti Küng, beliau mencabar struktur dogmatik. Küng menyampaikan laudatio apabila Drewermann dianugerahkan Anugerah Herbert-Haag untuk Kebebasan dalam Gereja pada tahun 1992 di Universiti Tübingen.

3.1. Karya Terpilih

Karya-karya utama Hans Küng mencerminkan pandangan teologi progresifnya dan peranannya dalam membentuk dialog kontemporari.

• The Council, Reform and Reunion (1960): Buku pertamanya yang berjaya, menggariskan banyak program untuk Konsili Vatikan Kedua yang akan datang.
• Justification: The Doctrine of Karl Barth (1964): Tesis kedoktorannya yang mengupas persamaan antara teologi Karl Barth dan Katolik mengenai pembenaran, menyimpulkan bahawa perbezaan tidak bersifat asas.
• Infallible? An Inquiry (1971): Karya kontroversial yang secara terbuka menolak doktrin infalibiliti paus, menyebabkan penarikan lesen pengajaran teologi Katoliknya.
• On Being a Christian (1974): Dalam karya ini, Küng mengesan kekristianan kepada akarnya, menggunakan kajian moden secara meluas untuk mengekstrak daripada Injil apa yang boleh diketahui tentang Yesus sejarah. Beliau bertanya: "Bukankah ia mungkin lebih sesuai dengan bukti Perjanjian Baru dan cara berfikir sejarah manusia moden jika kita bermula seperti murid-murid pertama dari manusia sebenar Yesus, mesej dan manifestasi sejarahnya, kehidupan dan nasibnya, realiti sejarah dan aktiviti sejarahnya, dan kemudian bertanya tentang hubungan manusia Yesus ini dengan Tuhan, tentang kesatuannya dengan Bapa?"
• Christianity and the World Religions: Paths of Dialogue with Islam, Hinduism, and Buddhism (1986): Menggariskan pandangan beliau tentang dialog antara agama dan mencari persamaan antara agama-agama besar dunia.
• Dying with Dignity (1998): Ditulis bersama Walter Jens, buku ini menegaskan penerimaan eutanasia dari sudut pandangan Kristian, memperjuangkan hak individu untuk menentukan pengakhiran hidup mereka.
• The Catholic Church: A Short History (2001): Menyediakan gambaran ringkas tentang sejarah Gereja Katolik, seringkali dengan analisis kritikal.
• The Beginning of All Things: Science and Religion (2005, edisi Bahasa Inggeris 2007): Berdasarkan syarahan Studium Generale beliau di Universiti Tübingen, buku ini membincangkan hubungan antara sains dan agama. Dalam analisis yang merentang dari fizik kuantum hingga neurosains, beliau juga mengulas tentang perdebatan mengenai evolusi di Amerika Syarikat, menolak mereka yang menentang pengajaran evolusi sebagai "naif [dan] tidak tercerahkan."
• Was ich glaube (2010): Menggambarkan hubungan peribadinya dengan alam semula jadi, dan bagaimana beliau belajar memerhatikannya dengan betul, yang bermaksud mengambil kekuatan dari ciptaan Tuhan tanpa menjadi mangsa cinta alam semula jadi yang palsu dan fanatik.
• Erlebte Menschlichkeit (2013): Küng menulis bahawa beliau percaya manusia mempunyai hak untuk menamatkan nyawa mereka sendiri jika penyakit fizikal, kesakitan, atau demensia menjadikan hidup tidak tertanggung. Beliau menyatakan sedang mempertimbangkan pilihan bantuan bunuh diri untuk dirinya sendiri kerana menderita penyakit Parkinson dan kehilangan keupayaan untuk melihat dan menulis, serta tidak ingin mengikut contoh Paus Yohanes Paulus II.

3.2. Pemikiran Teologi dan Falsafah

Pemikiran teologi dan falsafah Hans Küng adalah progresif dan mencabar banyak aspek doktrin Katolik tradisional. Teras pemikirannya berkisar pada reformasi gereja, ekumenisme, dialog antara agama, dan hubungan antara sains dan agama.

1. Reformasi Gereja: Küng adalah penyokong kuat reformasi gereja, berpendapat bahawa "gereja mesti sentiasa direformasi." Beliau mengkritik kuasa mutlak kepausan, mendesak agar Gereja Katolik kembali kepada nilai-nilai asal Injil. Beliau mengkritik keras hierarki gereja yang patriarkhal dan menentang larangan ke atas paderi wanita, dengan menyatakan bahawa ia tidak selaras dengan nilai-nilai Injil dan tradisi awal Kristian. Beliau juga berhujah bahawa peraturan selibat paderi hanyalah undang-undang gereja yang bermula pada abad ke-11, bukan perintah ilahi.
2. Ekumenisme: Setelah penarikan lesennya, Küng terus menyumbang dalam bidang teologi ekumenikal, berusaha merapatkan jurang antara Gereja Katolik dan denominasi Kristian lain. Beliau percaya bahawa perbezaan doktrin sering kali tidak asas dan boleh diatasi melalui dialog dan persefahaman. Beliau juga merupakan salah seorang perangka Tuyên ngôn Bersama mengenai Doktrin Pembenaran (1999) yang bertujuan untuk merapatkan perbezaan antara penganut Protestan dan Katolik.
3. Dialog Antara Agama: Küng memulakan projek Etika Global (Weltethos) pada awal 1990-an, sebuah inisiatif untuk mencari nilai-nilai etika universal yang dikongsi oleh agama-agama dunia. Beliau berpendapat bahawa tiada keamanan di kalangan negara melainkan ada keamanan di kalangan agama, dan mencari titik persamaan (bukan perbezaan) antara agama adalah kunci untuk mencapai keamanan global.
4. Sains dan Agama: Küng secara aktif melibatkan diri dalam dialog antara sains dan agama. Dalam karyanya The Beginning of All Things, beliau berusaha untuk mengintegrasikan pandangan saintifik moden dengan pemahaman teologi, menolak pandangan yang mengabaikan sains atau agama. Beliau mengkritik mereka yang menentang evolusi sebagai "naif dan tidak tercerahkan."
5. Digniti di Akhir Hayat: Küng berpendapat bahawa individu mempunyai hak untuk menamatkan kehidupan mereka sendiri jika penderitaan fizikal, kesakitan, atau demensia menjadikan kehidupan tidak tertanggung. Beliau sendiri mempertimbangkan pilihan bantuan bunuh diri kerana menghadapi penyakit Parkinson, tidak ingin mengikut contoh Paus Yohanes Paulus II yang bertahan dalam penderitaan.

6.1. Penilaian Positif dan Sumbangan

Hans Küng diiktiraf atas pandangan teologinya yang mendalam dan sumbangan berani kepada reformasi Gereja Katolik. Beliau dianggap sebagai suara reformasi yang paling lantang dalam Gereja Katolik sepanjang enam dekad terakhir. Sumbangan utamanya termasuk:

• Pembaharuan Gereja: Beliau secara konsisten menuntut pembaharuan radikal dalam Gereja Katolik, menggesa agar ia kembali kepada prinsip-prinsip Injil yang lebih awal. Penulisannya yang prolifik, seperti On Being a Christian dan The Church, membantu membentuk perdebatan tentang arah tuju Gereja pasca-Vatikan Kedua.
• Gerakan Ekumenikal: Küng adalah perintis dalam usaha menyatukan Kristian melalui dialog dan persefahaman, melangkaui perbezaan doktrin. Walaupun lesen mengajarnya ditarik, beliau terus mengajar teologi ekumenikal, memastikan sumbangan beliau kepada gerakan ini tidak terhenti.
• Dialog Antara Agama: Projek Etika Global (Weltethos) beliau merupakan inisiatif utama untuk mencari nilai-nilai etika universal yang dikongsi oleh agama-agama dunia. Usaha ini diiktiraf secara global, termasuk oleh Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu, sebagai landasan penting untuk keamanan dan persefahaman antara peradaban.
• Jejak dalam Intelektual: Beliau memperluas skop teologi untuk berdialog dengan disiplin lain seperti sains dan falsafah, menunjukkan relevansi iman dalam dunia moden.
• Keberanian Intelektual: Keberaniannya untuk mencabar doktrin seperti infalibiliti paus, meskipun menghadapi penentangan daripada Vatikan, menandakan komitmennya terhadap kebenaran dan kebebasan intelektual.

6.2. Kritikan dan Kontroversi

Selain kontroversi utama mengenai infalibiliti paus, Hans Küng turut menghadapi kritikan dan menimbulkan kontroversi lain akibat pendirian teologinya yang progresif.

• Doktrin Infalibiliti Paus: Ini adalah titik konflik paling ketara antara Küng dan Takhta Suci, yang menyebabkan penarikan lesen pengajarannya sebagai ahli teologi Katolik. Beliau berpendapat bahawa doktrin ini tidak mempunyai asas yang kukuh dalam Kitab Suci atau tradisi awal Gereja.
• Pandangan mengenai Eutanasia dan Bantuan Bunuh Diri: Dalam bukunya Dying with Dignity, Küng menegaskan penerimaan eutanasia dari sudut pandangan Kristian. Kemudian, beliau sendiri menyatakan mempertimbangkan bantuan bunuh diri jika kesihatannya merosot teruk. Pandangan ini bertentangan dengan doktrin Gereja Katolik yang secara tegas menolak eutanasia dan bantuan bunuh diri.
• Pandangan Sosial Progresif: Küng juga menyokong perceraian dan pengguguran janin buatan pada tahun 1960-an, yang merupakan pandangan yang sangat kontroversial dalam konteks Gereja Katolik dan mencetuskan kritikan daripada golongan konservatif.
• Kritikan terhadap Hierarki Gereja: Beliau sering mengkritik struktur patriarkhal Gereja, penolakan paderi wanita, dan kekangan selibat, yang menyebabkan beliau dilihat sebagai pengkritik yang lantang dan tidak tunduk kepada autoriti gereja.

7.1. Ijazah Kehormat

• Universiti Saint Louis (1963)
• Pacific School of Religion, Berkeley/California (1966)
• Loyola University Chicago (1970)
• Universiti Glasgow (1971)
• Universiti Toronto (1984)
• Universiti Cambridge, UK (1985)
• Universiti Michigan, Ann Arbor (1985)
• Universiti Dublin, Ireland (1995)
• Universiti Wales, Swansea (1999)
• Ramapo College New Jersey (1999)
• Hebrew Union College-Jewish Institute of Religion, Cincinnati (2000)
• Florida International University (2002)
• Ecumenical Theological Seminary di Detroit/AS (2003)
• Universiti Genoa (2004)
• Universidad Nacional de Educación a Distancia di Madrid (2011)