1. Biografi
Bahagian ini menerangkan kronologi kehidupan Heinrich Friedrich Wilhelm Gesenius, termasuk latar belakang kelahirannya, pendidikan, perkembangan kerjaya, serta peristiwa penting dalam hidupnya.
1.1. Kehidupan Awal dan Pendidikan
Gesenius dilahirkan di Nordhausen, Jerman pada 3 Februari 1786. Pada tahun 1803, beliau memulakan pengajian falsafah dan teologi Kristian di Universiti Helmstedt. Di sana, Heinrich Henke merupakan guru yang paling berpengaruh dalam pembentukan pemikirannya. Beliau kemudian melanjutkan pengajiannya di Universiti Göttingen, di mana Johann Gottfried Eichhorn dan Thomas Christian Tychsen berada di puncak populariti mereka dan turut memberikan impak yang signifikan terhadapnya.
1.2. Kerjaya Akademik
Tidak lama selepas menamatkan pengajiannya pada tahun 1806, Gesenius menjadi Repetent dan Privatdozent (atau Magister legens) di Universiti Göttingen. Beliau sering berbangga menyebut bahawa August Neander merupakan murid pertamanya dalam bahasa Ibrani. Pada 8 Februari 1810, beliau dilantik sebagai profesor luar biasa (professor extraordinarius) dalam bidang teologi, dan pada 16 Jun 1811, beliau dinaikkan pangkat kepada profesor biasa (ordinarius) di Universiti Halle. Walaupun menerima banyak tawaran kedudukan tinggi di tempat lain, beliau memilih untuk menghabiskan sisa hidupnya di Halle.
Beliau mengajar secara tetap selama lebih daripada tiga puluh tahun. Beliau merupakan pensyarah yang sangat berbakat, dan syarahan-syarannya begitu menarik sehingga bilik kuliahnya sentiasa penuh; menjelang tahun 1810, syarahan-syarannya dihadiri oleh lebih daripada 500 pelajar, iaitu hampir separuh daripada jumlah pelajar universiti pada waktu itu. Gangguan dalam kerjayanya hanya berlaku pada tahun 1813-1814 disebabkan Perang Pembebasan Jerman (Perang Gabungan Keenam), di mana universiti ditutup. Selain itu, terdapat dua lawatan akademik yang berpanjangan: yang pertama pada tahun 1820 ke Paris, London, dan Oxford bersama rakan sekerjanya Johann Karl Thilo (1794-1853) untuk meneliti manuskrip oriental yang jarang ditemui; dan yang kedua pada tahun 1835 ke England dan Belanda berkaitan dengan kajiannya mengenai bahasa Fenisia. Beliau menjadi guru bahasa Ibrani dan pengenalan serta eksegesis Perjanjian Lama yang paling popular di Jerman; pada tahun-tahun terakhirnya, syarahan beliau dihadiri oleh hampir lima ratus pelajar. Antara murid-muridnya yang paling terkemuka termasuk Peter von Bohlen, Carl Peter Wilhelm Gramberg, Andreas Gottlieb Hoffmann, Hermann Hupfeld, Emil Rödiger, Johann Christian Friedrich Tuch, Johann Karl Wilhelm Vatke, dan Theodor Benfey.
1.3. Kehidupan Kemudian dan Kematian
Pada tahun 1827, setelah menolak tawaran untuk menggantikan Eichhorn di Göttingen, Gesenius dilantik sebagai ConsistorialratBahasa German. Walau bagaimanapun, kehidupannya tidak selalu tenang. Pada tahun 1830, beliau, bersama rakan dan rakan sekerjanya Julius August Ludwig Wegscheider, menjadi sasaran serangan lisan yang ganas oleh Ernst Wilhelm Hengstenberg dan kumpulan beliau dalam jurnal Evangelische Kirchenzeitung. Serangan ini disebabkan oleh pandangan rasionalisme Gesenius dan komen beliau dalam syarahan yang dianggap meremehkan catatan mukjizat dalam Alkitab.
Selepas itu, beliau menghadapi tekanan peribadi; pada tahun 1833, beliau hampir meninggal dunia akibat penyakit paru-paru. Pada tahun 1835, tiga daripada anak-anaknya meninggal dunia, dan selepas itu beliau menderita pelbagai penyakit fizikal. Kematiannya pada tahun 1842 berlaku setelah penderitaan yang berpanjangan akibat batu hempedu. Gesenius meninggal dunia di Halle an der Saale dan dikebumikan berhampiran universiti.
2. Karya Utama
Bahagian ini memperincikan aktiviti akademik, pencapaian, dan karya-karya terbitan Heinrich Friedrich Wilhelm Gesenius yang paling penting dalam bidang Orientalisme dan filologi.
2.1. Leksikografi dan Tatabahasa
Usaha perintis Gesenius dalam penyusunan kamus bahasa Ibrani dan bahasa Aram sangat mempengaruhi bidang tersebut. Kamus pertamanya dalam bahasa Ibrani (dengan teks bahasa Jerman) dikerjakan pada musim sejuk 1806-1807 dan diterbitkan beberapa tahun kemudian oleh F. C. W. Vogel di Leipzig, yang kemudiannya menerbitkan semua edisi kamusnya. Ini diikuti oleh versi yang sedikit disingkat (kira-kira separuh daripada saiz kamus pertama tetapi dengan penambahbaikan yang signifikan) pada tahun 1815, yang melalui empat edisi Jerman (setiap satunya lebih besar dan bertambah baik daripada edisi sebelumnya) dan satu edisi Latin (walaupun bertujuan semata-mata sebagai terjemahan edisi Jerman, ini juga merupakan semakan semula yang dikerjakan). Kamus besar bahasa Ibrani Alkitabiah dan Kuno (Chaldee atau bahasa Aram) beliau, Hebräisches und chaldäisches Handwörterbuch über das Alte TestamentBahasa German, pertama kali diterbitkan pada tahun 1829. Penyemakan dan pengembangannya, di bawah penyuntingan Emil Rödiger, diteruskan selepas kematian Gesenius sehingga tahun 1858. Versi bahasa Inggeris yang paling dikenali ialah Brown-Driver-Briggs (juga dikenali sebagai BDB), yang merupakan karya berdasarkan kamus Gesenius.
Buku teksnya mengenai tatabahasa Ibrani, Hebräische GrammatikBahasa German, pertama kali muncul sebagai buku kecil setebal 202 halaman pada tahun 1813. Buku ini melalui 13 edisi sepanjang hayat Gesenius dan banyak lagi selepasnya. Edisi ke-28 bahasa Jerman diterjemahkan dan disemak semula ke dalam bahasa Inggeris oleh Arthur Cowley pada tahun 1910 dan terus menjadi rujukan penting. Beliau juga menerbitkan beberapa karya kecil dalam bahasa Jerman mengenai anomali tatabahasa yang terdapat dalam teks Ibrani Perjanjian Lama.
2.2. Kajian Bahasa Semitik Kuno
Gesenius melakukan kajian perintis mengenai pelbagai bahasa Semitik kuno. Karya awalnya yang diterbitkan pada tahun 1810, berjudul Versuch über die maltesische SpracheBahasa German, merupakan penolakan berjaya terhadap pandangan pada masa itu bahawa bahasa Malta moden berasal dari bahasa Fenisia. Sebaliknya, beliau berpendapat bahawa bahasa Malta adalah dialek bahasa Arab.
Beliau juga menulis secara meluas tentang orang Samaria dan versi mereka dari Pentateukh, termasuk De Pentateuchi Samaritani origine, indole et auctoritateBahasa Latin (1815), yang disusuli pada tahun 1822 dan 1824 oleh risalah De Samaritanorum theologiaBahasa Latin, dan edisi Carmina SamaritanaBahasa Latin.
Kajiannya tentang bangsa Fenisia dan bahasa mereka sangat terkenal, terutama dengan penerbitan Scripturae Linguaeque Phoeniciae monumenta quotquot supersuntBahasa Latin pada tahun 1837. Karya ini merupakan koleksi terpenting inskripsi Fenisia dan Punisi yang diketahui pada masa itu, disertakan dengan ulasan paleografi dan tatabahasa. Beliau juga merupakan perintis dalam mengkaji inskripsi Himyar (bahasa Arab Selatan Kuno), seperti yang dinyatakan dalam karyanya Über die Himjaritische Sprache und SchriftBahasa German pada tahun 1841.
2.3. Penulisan Lain dan Kerja Penyuntingan
Selain karya-karya utama dalam leksikografi dan filologi, Gesenius juga menghasilkan beberapa ulasan Alkitab yang penting. Ini termasuk ulasan mengenai Kitab Yesaya, Der Prophet JesaiaBahasa German, yang diterbitkan dalam tiga jilid pada tahun 1820-1821 dan edisi kedua pada tahun 1829. Beliau juga menyumbang kepada ensiklopedia utama seperti Allgemeine Encyclopädie der Wissenschaften und Künste oleh Ersch dan Gruber, dan memperkaya terjemahan Jerman karya Johann Ludwig Burckhardt Travels in Syria and the Holy Land dengan nota geografi yang berharga. Selama bertahun-tahun, beliau juga menyunting Halle Allgemeine Litteraturzeitung, sebuah jurnal kesusasteraan terkemuka.
3. Warisan dan Penilaian
Bahagian ini membincangkan penilaian komprehensif mengenai warisan akademik Heinrich Friedrich Wilhelm Gesenius serta bagaimana pencapaiannya dinilai secara sejarah dan ilmiah.
3.1. Sumbangan Akademik
Gesenius diberi banyak penghargaan kerana telah membebaskan filologi bahasa Semitik daripada kekangan prasangka teologi dan keagamaan. Beliau merintis kaedah saintifik yang ketat dan komparatif yang kemudiannya terbukti sangat bermanfaat dalam kajian bahasa-bahasa purba. Sebagai seorang ekseget, beliau memberikan pengaruh yang besar terhadap penyelidikan teologi. Beliau juga boleh dianggap sebagai pengasas kajian bahasa Fenisia.
Beliau amat menyedari usaha-usaha sebelumnya dalam penyusunan kamus bahasa Ibrani Alkitabiah, menyediakan tinjauan meluas mengenai leksikografi Ibrani dalam edisi 1823 kamus Ibraninya untuk sekolah. Berbanding dengan kamus-kamus terdahulu yang hanya menterjemahkan ungkapan Ibrani berdasarkan versi lain (terutamanya Septuaginta dan Vulgata), sumbangannya sendiri dalam bidang tersebut adalah memasukkan pandangan yang diperoleh daripada kajian bahasa-bahasa lain, baik yang kuno mahupun yang bukan Semitik.
Edward Robinson, seorang kenalan Gesenius dan penterjemah serta penulis biografinya yang utama dalam bahasa Inggeris, menyatakan tentang beliau:
"Konsepnya begitu jelas, sehingga beliau tidak pernah mengucapkan sebaris ayat, apatah lagi menulisnya, yang tidak dapat difahami serta-merta oleh intelek yang paling tumpul sekalipun. Dalam hal ini, beliau boleh dikatakan berdiri hampir sendiri di kalangan cendekiawan Jerman moden. ... Dalam semua perkara yang termasuk dalam bidang penyelidikannya sendiri, beliau tidak pernah bergantung pada autoriti orang lain, tetapi menyelidik sendiri, dengan ketepatan yang terperinci dan teliti serta ketekunan yang tidak mengenal penat, yang menjadi ciri terkenal pembelajaran Jerman. Tujuan utamanya adalah kebenaran filologi. Beliau tidak mempunyai teori prasangka yang perlu dipertahankan walau apa pun risikonya, dan hanya mencari kebenaran dalam konteks teori tersebut. Sifat-sifat ini, digabungkan dengan ilmunya yang luas, menimbulkan keyakinan terhadap penyelidikan dan pendapatnya mengenai topik berkaitan filologi Ibrani, sesuatu yang jarang diberikan kepada cendekiawan lain."
3.2. Kontroversi dan Kritikan
Walaupun sumbangan akademiknya yang besar, Gesenius turut menghadapi kritikan dan kontroversi, terutamanya dari kalangan teologi konservatif pada zamannya. Beliau, bersama rakan dan rakan sekerjanya Julius Wegscheider, menjadi sasaran serangan lisan yang ganas oleh Ernst Wilhelm Hengstenberg dan kumpulan beliau pada tahun 1830. Ini disebabkan oleh pandangan rasionalisme Gesenius dan komen beliau dalam syarahan yang dianggap meremehkan atau "memperlakukan dengan ringan" catatan mukjizat dalam Alkitab. Ini mencerminkan konflik antara pendekatan filologi saintifik Gesenius dan interpretasi literal Alkitab yang dipegang oleh pihak konservatif pada masa itu.
Malahan, dalam edisi tahun 1857 Gesenius's Hebrew and Chaldee Lexicon to the Old Testament Scriptures yang disemak oleh Samuel Prideaux Tregelles, terdapat amaran khusus dalam bahagian "Untuk Pelajar" mengenai "serangan ilmiah terhadap agama Kristian" dan "bahaya rasionalisme Gesenius." Ini menyoroti bagaimana pandangan dan kaedah interpretasi Gesenius terus menjadi titik perdebatan dalam persekitaran teologi konservatif walaupun selepas kematiannya.
4. Penghormatan
Gesenius meninggal dunia di Halle dan dikebumikan berhampiran universiti. Mengikut tradisi, setiap tahun sebelum peperiksaan mereka, pelajar-pelajar teologi di Universiti Halle akan meletakkan batu di atas kuburnya sebagai tanda penghormatan.