Hermann Bondi

1.1. Zaman Kanak-kanak dan Latar Belakang Keluarga

Hermann Bondi dilahirkan pada 1 November 1919 di Vienna, Austria, sebagai anak seorang doktor perubatan Yahudi. Beliau dibesarkan di Vienna dan menerima pendidikan awalnya di Realgymnasium. Sejak usia muda, Bondi menunjukkan kebolehan yang luar biasa dalam matematik. Bakatnya yang prodigi ini menarik perhatian, dan beliau kemudiannya disyorkan kepada ahli astronomi terkenal Arthur Eddington oleh Abraham Fraenkel, seorang ahli matematik yang merupakan saudara jauh dalam keluarga besar mereka. Ibu Bondi, yang mempunyai pandangan jauh, mengatur pertemuan antara anak lelakinya yang masih muda dengan Eddington, menyedari bahawa ini mungkin kunci untuk membolehkan Hermann mengejar cita-citanya untuk menjadi seorang ahli matematik.

1.2. Pendidikan dan Pengalaman Perang

Eddington menggalakkan Bondi untuk melanjutkan pelajaran di England, khususnya untuk mengikuti kursus tripos matematik di Trinity College, Cambridge. Bondi tiba di Cambridge pada tahun 1937, melarikan diri daripada ancaman anti-Semitisme yang semakin meningkat di Austria. Pada tahun 1938, sejurus sebelum Anschluss (penggabungan Austria ke dalam Jerman Nazi), Bondi menyedari bahaya yang menimpa ibu bapanya dan segera menghantar telegram kepada mereka, mendesak mereka meninggalkan Austria serta-merta. Berkat tindakan pantasnya, ibu bapanya berjaya melarikan diri ke Switzerland dan kemudian menetap di New York.

Pada awal Perang Dunia Kedua, Bondi telah ditahan sebagai "warga asing musuh yang mesra" (friendly enemy alien) di Isle of Man dan kemudian di Kanada. Antara tahanan lain yang turut ditahan bersamanya ialah Thomas Gold dan Max Perutz. Pada tahun 1940, Bondi mencapai kejayaan akademik cemerlang dengan menjadi Senior Wrangler di Universiti Cambridge, pengiktirafan tertinggi bagi pelajar matematik. Bondi dan Gold dibebaskan daripada tahanan pada akhir tahun 1941, dan mereka kemudian bekerjasama dengan Fred Hoyle dalam penyelidikan radar di Admiralty Signals Establishment. Pada tahun 1946, beliau secara rasmi menjadi warganegara British.

2.1. Peranan Akademik Awal dan Kerjasama Utama

Bondi memulakan kerjaya pengajarannya sebagai pensyarah matematik di Universiti Cambridge dari tahun 1945 hingga 1954. Pada masa ini, beliau juga berkhidmat sebagai felo di Trinity College dari tahun 1943 hingga 1949 dan sekali lagi dari tahun 1952 hingga 1954. Semasa tempoh inilah beliau membina kerjasama saintifik yang sangat penting dengan Fred Hoyle dan Thomas Gold, yang akan membawa kepada salah satu teori kosmologi yang paling berpengaruh pada zamannya.

2.2. Teori Keadaan Mantap

Pada tahun 1948, Hermann Bondi, bersama Fred Hoyle dan Thomas Gold, merumuskan teori keadaan mantap. Teori ini mencadangkan bahawa alam semesta sentiasa mengembang, tetapi jirim baharu sentiasa dicipta untuk membentuk bintang dan galaksi baharu, justeru mengekalkan ketumpatan purata alam semesta yang malar. Teori Keadaan Mantap berfungsi sebagai alternatif utama kepada teori Letupan Besar dan merupakan satu-satunya teori saingan yang boleh dipercayai sehingga penemuan latar belakang gelombang mikro kosmik (CMB). Penemuan CMB ini kemudiannya menyokong kuat teori Letupan Besar dan menyebabkan teori Keadaan Mantap kurang mendapat sokongan dalam komuniti saintifik.

2.3. Sumbangan kepada Teori Kerelatifan Am

Bondi merupakan salah seorang saintis pertama yang memahami dengan tepat sifat sinaran kegravitian. Beliau memperkenalkan koordinat sinaran Bondi, Bondi k-calculus, dan konsep-konsep seperti jisim Bondi dan berita Bondi. Beliau juga menulis beberapa artikel ulasan yang sangat berpengaruh dalam bidang ini. Bondi mempopularkan hujah manik melekit (sticky bead argument), yang dikatakan berasal dari Richard Feynman secara tanpa nama. Hujah ini menyokong dakwaan bahawa sinaran kegravitian yang bermakna secara fizikal memang diramalkan oleh kerelatifan am, suatu pernyataan yang menjadi kontroversi sehingga sekitar tahun 1955.

Sebuah kertas kerja yang diterbitkan pada tahun 1947 oleh Bondi turut menghidupkan semula minat terhadap metrik Lemaître-Tolman, satu penyelesaian habuk yang tidak homogen dan bersimetri sfera, yang sering dirujuk sebagai metrik LTB atau Lemaître-Tolman-Bondi. Selain itu, Bondi menyumbang kepada teori akresi jirim daripada awan gas ke atas bintang atau lubang hitam, bekerjasama dengan Raymond Lyttleton. Hasil kerja ini menyebabkan nama beliau dikaitkan dengan istilah "akresi Bondi" dan "jejari Bondi". Dalam autobiografinya pada tahun 1990, Bondi menganggap hasil kerjanya pada tahun 1962 mengenai gelombang kegravitian sebagai "kerja saintifik terbaik yang pernah saya lakukan." Beliau juga merupakan saintis pertama yang menganalisis interaksi inersia dan kegravitian jisim negatif.

2.4. Jawatan Akademik Kemudian

Pada tahun 1954, Bondi dilantik sebagai profesor di King's College London, dan kemudiannya dilantik sebagai Profesor Emeritus di institusi yang sama pada tahun 1985, mengakhiri kerjaya mengajar formalnya di sana. Selain itu, beliau berkhidmat sebagai setiausaha Royal Astronomical Society dari tahun 1956 hingga 1964. Dari tahun 1983 hingga 1990, beliau memegang jawatan berprestij sebagai Master di Churchill College, Cambridge, yang menunjukkan pengiktirafan terhadap kepimpinan dan sumbangan akademiknya.

3.1. Peranan dalam Kerajaan dan Organisasi Antarabangsa

Bondi memegang banyak jawatan penting di luar bidang pengajaran dan penyelidikan akademik, menunjukkan peranannya yang luas dalam perkhidmatan awam. Antara peranan utamanya termasuk:

• Ketua Pengarah Pertubuhan Penyelidikan Angkasa Eropah (ESRO) dari tahun 1967 hingga 1971. Pertubuhan ini kemudiannya berkembang menjadi Agensi Angkasa Eropah (ESA).
• Penasihat Saintifik Utama kepada Kementerian Pertahanan UK dari tahun 1971 hingga 1977.
• Penasihat Saintifik Utama kepada Jabatan Tenaga UK dari tahun 1977 hingga 1980.
• Pengerusi Natural Environment Research Council (NERC) dari tahun 1980 hingga 1984.
• Presiden Society for Research into Higher Education dari tahun 1981 hingga 1997.
• Presiden Hydrographic Society dari tahun 1985 hingga 1987.

3.2. Sumbangan kepada Projek Awam

Sumbangan Bondi kepada projek awam sangat ketara dan mempunyai impak berpanjangan. Laporannya mengenai banjir di London pada tahun 1953 akhirnya membawa kepada pembinaan Tembok Thames, infrastruktur kritikal yang melindungi bandar itu daripada banjir. Beliau juga menyokong cadangan untuk membina Empangan Severn bagi tujuan penjanaan elektrik, walaupun projek ini tidak diteruskan. Di samping itu, beliau menghasilkan siri program televisyen bertajuk E=mc² untuk BBC pada tahun 1963, bertujuan untuk mendidik orang ramai mengenai konsep saintifik.

5.1. Pembentukan Kepercayaan Kemanusiaan

Walaupun ibu bapa beliau berketurunan Yahudi, Hermann Bondi menyatakan bahawa beliau tidak pernah "merasakan keperluan untuk agama" dan kekal sebagai seorang humanis sepanjang hayatnya. Sejak usia muda, beliau mengembangkan pandangan bahawa agama dikaitkan dengan penindasan dan ketidak toleransian. Pandangan ini, yang turut dikongsi bersama Fred Hoyle, tidak pernah meninggalkan dirinya dan menjadi asas kepada falsafah humanis peribadinya.

5.2. Aktiviti Kemanusiaan

Bondi aktif dalam gerakan humanis British dan memberikan sumbangan besar kepada perjuangan ini. Beliau berkhidmat sebagai Presiden Persatuan Humanis British dari tahun 1982 hingga 1999. Pada masa yang sama, beliau juga menjadi Presiden Rationalist Press Association dari tahun 1982 sehingga kematiannya. Komitmennya terhadap humanisme jelas terlihat melalui tandatangan beliau pada Manifesto Humanis.

Beliau mempunyai minat khusus terhadap rasionalisme India dan merupakan penyokong kuat Pusat Ateis di Andhra Pradesh. Bondi dan isterinya, Christine, melawat pusat tersebut beberapa kali, dan sebuah dewan di muzium sains di sana dinamakan sempena beliau. Apabila dianugerahkan anugerah antarabangsa yang berprestij, beliau membahagikan sejumlah besar wang yang diterima antara Pusat Ateis dan projek kesihatan wanita di Mumbai, menunjukkan komitmennya yang berterusan terhadap nilai-nilai humanis.

8.1. Legasi Saintifik

Penyelidikan Bondi, terutamanya dalam kosmologi dan kerelatifan am, terus memberi kesan yang signifikan terhadap pembangunan saintifik dan pemahaman kita tentang alam semesta. Teorinya mengenai keadaan mantap, walaupun akhirnya diganti oleh teori Letupan Besar, memainkan peranan penting dalam mendorong penyelidikan dan perdebatan kosmologi pada abad ke-20. Kerjanya mengenai gelombang kegravitian, jisim negatif, dan konsep-konsep seperti Bondi k-calculus dan jisim Bondi kekal sebagai asas penting dalam kerelatifan am dan terus dikaji serta dikembangkan oleh ahli fizik hari ini. Kertas-kertas kerja beliau dari tahun 1940 hingga 2000 diarkibkan dalam 109 kotak arkib oleh Janus Project, memastikan legasinya dapat diakses untuk penyelidikan masa hadapan.

8.2. Legasi Awam dan Kemanusiaan

Selain sumbangan saintifiknya, aktiviti perkhidmatan awam dan kepercayaan humanis Bondi juga meninggalkan legasi sosial yang ketara. Peranannya dalam organisasi seperti European Space Research Organisation (ESRO) dan sebagai penasihat saintifik utama kepada beberapa kementerian kerajaan United Kingdom menunjukkan komitmennya untuk mengaplikasikan ilmu pengetahuan bagi manfaat masyarakat. Projek-projek seperti laporannya yang membawa kepada pembinaan Tembok Thames menonjolkan impak praktikal sumbangannya terhadap infrastruktur dan perlindungan awam.

Sebagai seorang humanis terkemuka, beliau memperjuangkan pemikiran bebas dan rasional, menjadi Presiden Persatuan Humanis British dan Rationalist Press Association. Sokongan beliau terhadap Pusat Ateis di India dan pendermaannya kepada projek kesihatan wanita menunjukkan kesungguhannya terhadap nilai-nilai kemanusiaan dan keadilan sosial, meninggalkan jejak positif dalam masyarakat sivil dan dasar sains.

8.3. Kritikan dan Kontroversi

Satu-satunya "kontroversi" yang berkaitan dengan Hermann Bondi adalah perdebatan saintifik yang mengelilingi teori keadaan mantap yang beliau kembangkan bersama Fred Hoyle dan Thomas Gold. Pada masa ia dirumuskan pada tahun 1948, teori ini merupakan alternatif utama kepada teori Letupan Besar. Walau bagaimanapun, dengan penemuan latar belakang gelombang mikro kosmik (CMB) pada tahun 1964, yang memberikan bukti kuat untuk Letupan Besar, teori keadaan mantap secara beransur-ansur kehilangan sokongan dalam komuniti saintifik. Ini bukan kritikan terhadap kualiti kerja Bondi, tetapi lebih kepada evolusi pemahaman saintifik dan persaingan antara model-model yang berbeza untuk menjelaskan fenomena alam semesta.